Iranians History on This Day
روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید
میلادی
   خورشیدی

 
29 اوت
 
جستجوی:

 
  هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.
 











Select your preferred language to translate this page into.

   لینک به این صفحه  

مهمترین رویدادهای ایران و جهان در طول تاریخ در این روز 29 اوت
ایران
... و میترائیسم در ایرانزمین نماد مِهرورزی و دوستی و دانایی شد ـ پیدایش جشن مهرگان
محاسبات تقویمی تازه بر پایه نوشته های یونانیان و رومیانِ عهد باستان نشان می دهد كه آگوست (آگِست ـ اوت) سال 500 پیش از میلاد (دهه اول اَمُرداد تا دهه اول شهریور) و دوران پادشاهی داریوش بزرگ و به احتمال زیاد 29 آن ماه، میترا [در زبانهای اروپایی میثرا] از سوی دربار هخامنشی پس از مشورت با روحانیون آیین زرتشت، به عنوان مَظهر (سمبل) نور (آفتاب)، مِهر و دانایی رسمیت یافت.
     میترا كه اینك نام صدها هزار زن در سراسر جهان است، هزاران سال پیش، از خدایان آرین های جنوبی بود كه پس از پیدایش آیین زرتشت و رسمیت یافتن آن، از قرن ششم پیش از میلاد مقام خدایی را از دست داد كه با تأییدیه آگوست سال 500 پیش از میلاد دولت هخامنشیان ایران؛ نماد مهرورزی، محبت، صمیمیّت و دوستی شد و قرار شد این صفات كه تا آن زمان اختصاص به ایرانیان داشت، جهانی شوند و دولت ایران ـ تنها ابرقدرت جهان وقت مبلّغ آن باشد. به علاوه، هر سال در روز مِهر از ماه مِهر (جشن مِهرگان) تدابیری بكار گرفته شود (مثلا سخنرانی و اندرز گفتن) تا مِهرورزی، دوستی و نور و دانایی در دلها تقویت شود و نهال مهرورزی، صمیمی و پاکدست بودن پرورش یابد و پندار بَد، دشمنی ورزیدن و ظلمت نَهی گردد، و از این زمان بود كه انتخاب نام «میترا» برای افراد، عمومی و عادی شده است كه پس از گذشت قرون و اعصار، میترا در مواردی هم به «مهری ـ مهربانو» و میتراداد به مِهرداد تبدیل شده است.
     هخامنشیان از میترائیسم كه آیین زرتشت جای آن را گرفته بود برداشت دیگری هم كردند و آن، جهانی كردن این برداشت به عنوان یك عامل مبارزه درونی با شیطان، نادانی، بدی ها، تاریكی و ستم بود. تا به این وسیله مردم از جنگ و خونریزی بیزار شوند و «مسائل عمومی و اختلاف دولت ها» راه حل انسانی به دست آورد و به تدریج این نوع میترائیسم را در اروپا ترویج و گسترش دادند به گونه ای كه مَكتَب رومیان و به ویژه ایلریها (مردم ساكن یوگوسلاوی سابق) قرار گرفت و تا زمانی كه مسیحیت خود را با آن هماهنگ نكرد موفق نشد در قلمرو روم پذیرفته شود و گسترش یابد.
     واژه های مِهر به مفهوم محبت، مهربان، نامهربان، مهربانی كردن و نظایر آن از همان زمان و اختصاصا میان ایرانیان باقی مانده است و به همین دلیل هنوز ایرانیان در سراسر جهان خود را مهربانتر از سایر ملل می دانند و به مهربان بودن شهرت یافته اند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
مشكلاتی كه «هِنری مورتیمر دورَند»، دیپلمات انگلیسی برای ایران و آسیای جنوبی ساخته و مسئله جاری افغانستان یکی از آنهاست
Sir Henry Mortimer Durand
Henry Mortimer Durand هنری مورتیمر دورَند ( تلفظ آن در ایران؛ دوراند ـ دارای لقبSir) که از سال 1894 تا سال 1903 وزیر مختار دولت انگلستان در تهران بود اواخر آگوست 1899 ناگهان و بدون دادن اطلاع به دولت ایران، آماده دیدار از جنوب غربی وطن ما شد كه این سفر سه ماهه و دو هزار كیلومتری او، هفته نخست ماه سپتامبر آن سال (سال 1899) آغاز شد و در دسامبر به پایان رسید، بدون این كه دولت تهران انجام آن را مداخله در امور خود اعلام دارد و اعتراض كند!. این سفر بذر فتنه های متعدد را كشت كرد كه یكی از آنها تهیه طرح خط تقسیم وطن ما به دو منطقه تحت نفوذ روسیه و انگلستان بود (که در 31 آگوست 1907 در نشست سن پترزبورگ روی آن توافق شد). دوراند قبلا خط مرزی دو هزار و ششصد كیلومتری میان افغانستان و هندوستان انگلستان (پاكستان امروز) را ترسیم كرده و در سال 1893 آن را به عبدالرحمان خان - امیر كابل قبولانده بود كه از قرن بیستم تاكنون منشأ فتنه، اختلافات و مسائل متعدد بوده است و ازجمله مسئله جاری القاعده و طالبان، مشکل منطقه وزیرستان، مسئله کشمیر و .... «دوراند» با ترسیم مرز افغانستان و هندوستان، تعمدا 28 میلیون پشتون را از افغانستان جدا و به هندوستان داد که اینک در پاکستان زندگی می کنند و در دهه 1960 نزدیک بود بر سر آنان میان افغانستان و پاکستان جنگ درگیر شود.
    هنری دوراند در سپتامبر 1899 سفر خود به غرب ایران را از اصفهان آغاز كرد. او در این سفر ضمن تعیین منطقه ای از ایران که برای انگلستان اهمیت بسیار و استرتژیک داشت با سران قبایل بختیاری و لرستان و بزرگان و معتمدان محلی منطقه كارون (خوزستان) ملاقات و دوستی برقرار كرد و پس از دادن آموزش و وعده به آنان، به تهران بازگشت. دوراند اطلاعات فراوان درباره سیستان، كرمان و فارس به دست آورده بود. او یك دهه پیش گزارش رساله مانندی درباره اهمیت سیستان كه ریشه شاهان باستانی ایران (كیانیان) از آنجاست برای دولت انگلستان فرستاده و گفته بود که سلاطین مغول تبار تهران (قاجارها) را از آن ناحیت می توان ترسانید و امتیاز گرفت!. دوراند در گزارش دیگری، دولت متبوع خودرا از تاریخچه برخوردهای اعراب شیعه و سنی بین النهرین (عراق) آگاه كرده و نوشته بود كه این برخوردها با حكومت بوئیان دیلمی (ایرانیان) كه شیعه اثنی عشری بودند بر بین النهرین آغاز شد و در این دوره شیعیان برتری داشتند، بعدا با روی كارآمدن سلجوقیان این برتری از آن سنی ها شد و صفویه دوباره برتری شیعیان را در عراق احیاء كرد كه عثمانی ها ورق را برگردانیدند و این تناوب ادامه داشته است.
     محصول دیدار دوراند از جنوب غربی ایران ترسیم خطی از خانقین به سیستان بود كه ازهمدان، اصفهان، یزد و كرمان می گذشت. همین خط كه به «دوراند لاین» دوم معروف شده است در سال 1907 در مذاكرات سن پترزبورگ مورد استناد قرار گرفت و خط تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ آن دو قدرت اروپایی (انگلستان و روسیه) شد. خط یکم (دوراند) قبایل پشتون را قسمت کرده است.
     دوراند در زمان امتیاز نفت، قتل ناصرالدین شاه، به شاهی رسیدن پسرش مظفرالدین و مشروطه خواهی در ماموریت تهران بود. وی زمانی ماموریت در سفارت انگلستان در تهران یافته بود كه نفوذ روسها در دربار ایران رو به گسترش گذارده بود و «لُرد رُزبری» نخست وزیر وقت از «دوراند» خواسته بود كه نظرش را بدهد. دوراند پس از یك بررسی كامل چنین نظر داده بود: روس ها می خواهند كه سلطنت ایران رونوشتی از سلطنت روسیه باشد. لذا، سیاست ما در ایران كه دربار شاه و رجال آن به ویژه علی اصغرخان (اتابك اعظم) به دام روس ها افتاده اند نمی تواند خارج از یكی از این سه راه باشد:
     ا ـ همكاری و هماهنگی با روس ها با هدف حفظ منافع انگلستان.
     2 ـ به روسیه اخطار شود كه اگر در غرب ایران پیشروی بیشتری كند (نفوذ خود را گسترش دهد) با واكنش انگلستان رو به رو خواهد شد و نخواهد توانست گام به مناطق جنوبی ایران بگذارد و حتی کنسولگری دایر کند.
     3 ـ با حفظ نظام سلطنتی، كمك به ایجاد تغییرات روزافزون در مدیریت و اداره كشور (مشروطیت ـ محدود شدن اختیارات دربار). دولت انگلستان راه سوم پیشنهادی «دوراند» را پذیرفت و ....
     دخالت های دوراند در اوضاع ایران و ایجاد تغییرات در وضعیت سیاسی به قدری گسترده و علنی بود كه حتی مورد اعتراض هربرت بوئن نماینده سیاسی آمریكا در تهران قرارگرفت که جریان را به واشنگتن گزارش كرد و گزارش او در در مطبوعات آمریكا انعكاس یافت. این انتقاد به قدری مستدل بود كه نظر سالزبری نخست وزیر انگلستان (از حزب محافظه كار) را نسبت به دوراند تغییر داد و بعدا محل ماموریت دوراند به مادرید و سپس واشنگتن تغییر یافت و وی پس از ماموریت واشنگتن، به كار نویسندگی روی آورد و كتاب های متعدد نوشت از جمله «نادرشاه»، «دیدار پاییزه از غرب ایران»، «پدرم ژنرال ماریون دوراند (بیوگرافی پدرش)» و ... و یك اتوبیوگرافی (زندگینامه خودش).
     درباره كارهای این دیپلمات انگلیسی كتاب ها و رسالات متعدد انتشار یافته كه كاملترین آنها را توماس اسمیت تحت عنوان «نفت و كانوا» نوشته است.
     دوراند پسر ژنرال ماریون دوراند فرمانده نیروهای انگلیسی در هند كه بر زبان فارسی كاملا مسلط بود به رغم مخالفت شدید مسكو، از سوی لرد رزبری نخست وزیر وقت انگلستان به عنوان نماینده دیپلماتیك این دولت در ایران تعیین و 17 نوامبر سال 1894 وارد تهران شده بود. دوراند قبل از ماموریت ایران، چند ماموریت در افغانستان انجام داده بود. وی كه به همراه ژنرال رابرتز در دومین جنگ انگلستان و افغان ها شركت كرده بود با ترسیم خط مرزی افغانستان با هندوستان وقت كه مرز فعلی افغانستان و پاكستان را تشكیل می دهد و قبایل منطقه را به زیان افغانستان تقسیم كرده است مسئله آفرین شده است. دولت كابل تاكنون بارها به این خط (دوراند لاین1) اعتراض كرده و در سال 1993 انقضای اعتبار آن را اعلام داشته است. غیر طبیعی (مغرضانه) بودن همین خط و ترسیم آن بدون ملاحظات انسانی و واقعیت ها و قواعد جغرافیایی باعث شده است كه یك ایالت مرزی پاكستان به صورت فدراسیون قبیله ای اداره شود كه گزارش شده است مخفیگاه القاعده است. ناقص بودن همین خط نزدیك بود كه در دهه 1960 به جنگ افغانستان و پاكستان منجر شود كه با میانجیگری دولت وقت ایران مسئله موقتا فیصله یافت، ولی آتش زیر خاكستر باقی مانده است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
ورود چند شخصیت مصدقی از جمله صدیقی، آذر، الهیار صالح و بختیار به جریان انقلاب در 7 شهریور 1357
هفتم شهریور 1357 (29 آگوست 1978) و در جریان انقلاب، روزنامه های تهران گزارش کرده بودند که شماری چشمگیر از ملیِّون و نیز چپگرایان فعال در دهه 1330 باردیگر فعال شده اند و هرکدام نظر و خواستی دارند.
    در این راستا، روزنامه های تهران درگزارش خود از تشکیل و یا تجدید فعالیت 14 حزب و جمعیت نام برده و همچنین نوشته بودند که چند شخصیت ملی گرا و نیکنام و بعضا همکار پیشین دکتر مصدق از جمله دکتر مهدی آذر وزیر فرهنگ دولت مصدق، دکتر غلامحسین صدیقی وزیر کشور کابینه او و نیز الهیار صالح و شاپور بختیار به صورت مستقل وارد صحنه مبارزات و فعالیت شده اند.
     به نوشته روزنامه های تهران، ورود دوباره همین شخصیت ها به صحنه انقلاب سبب شده است (شده بود) که دولت واشنگتن موضع بیطرفانه به خود گیرد و با خشونت ماموران انتظامی و تیراندازی به معترضان مخالفت و تماس شاه با ملیّون و اصلاح طلبان را توصیه و تشویق کند. احتمالا همین توصیه سبب شده بود که شاه بعدا از دکتر صدیقی بخواهد که نخست وزیر شود و او قبول پیشنهاد شاه را مشروط و موکول به دست کشیدن وی از اختیارات و اعمال قدرت خارج از چارچوب قانون اساسی و احیانا خروج موقت از کشور کرده بود که شاه پیشنهاد نخست وزیری را به یک همکار دیگر مصدق ـ شاپور بختیار ـ داد و وی پذیرفت و نخست وزیر شد، اما دیگر خیلی دیر شده بود.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
روزی که ابراهیم یزدی درخواست عضویت ایران در جنبش نامتعهدها را تسلیم نشست هاوانا کرد
29 آگوست 1979 ابراهیم یزدی وزیر امورخارجه وقت ایران [که 27 آگوست 2017 = ششم شهریور 1396 و در 86 سالگی در ازمیر ترکیه از بیماری سرطان درگذشت] درخواست عضویت این کشور در جنبش کشورهای نامتعهد را تسلیم نشست این جامعه در شهر هاوانا کرد که به تصویب رسید.
     ایران در دوران نظام سلطنتی از متحدین غرب، دوست نزدیک آمریکا و عضو «سنتو» و طبق سیاست بلوک غرب درگیر معارضه با مسکو و کمونیسم بود. جنبش غیر متعهدها (معروف به جهان سومی ها) در 1961 و در جریان جنگ سرد دو بلوک وقت تاسیس شده است. شعار این جامعه وارد نشدن به معارضات دو قدرت وقت بود.
     به اظهار برخی از صاحبنظران، این جامعه پس از فروپاشی بلوک شرق عملا علت وجودی خودرا از دست داده است زیراکه جهانی دوم وجود ندارد که جهان سوم باقی باشد و پیشنهاد شده است که با توجه به اوضاع جهان در قرن 21 ، هدف و برنامه های تازه برای فعالیت خود تنظیم کند. برخی از دولت های وابسته به شوروی سابق اینک خودرا نامتعهد و در چارچوب این جامعه قرارداده اند و افغانستان و عراق که با واشنگتن پیمان مشترک استراتژیک امضاء کرده اند همچنان خودرا نامتعهد می دانند و نیز چند دولت دیگر عملا متحد غرب. این جامعه 120 عضو رسمی و 16 عضو ناظر دارد. در حال حاضر در جهان تنها یک اتحادیه نظامی وجود دارد ـ ناتو.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
اظهارات هفتم شهریور 1394 رئیس جمهور وقت و ادامه بحثِ بردن و یا نبردنِ توافق نامه اتمی به مجلس
خبرگزاری فارس اظهارات حسن روحانی رئیس جمهور [رئیس جمهور وقت] در نشست خبری هفتم شهریور 1394 را با این تیتر آغاز کرده بود:
    "چیزی امضا نکرده‌ایم که آن را به مجلس بفرستیم"
    رئیس جمهور گفت: "بر اساس اصل 125 قانون اساسی چیزی را که رئیس‌جمهور یا نماینده‌اش امضاء کند به مجلس فرستاده می شود. در حالی که ما چیزی را امضاء نکردیم و نیازی هم نبوده امضاء کنیم، و به طور کلی «برجام» قاعده‌اش بر این بوده که دولت‌ها با یکدیگر تفاهم کنند.".
    تیترهای اول صفحات اول (شماره های یکشنبه هشتم شهریور 1394) روزنامه حکومتی کیهان و روزنامه جام جم وابسته به سازمان رادیوتلویزیون هم به همین صورت است و کیهان در برابر تیتر خود [که کُپی آن در زیر آمده است] علامت تعجب [!] قرار داده است.
    در چند روز گذشته چند مقام دولتی دیگر هم مطالبی به همین صورت گفته بودند که درج دو اصل قانون اساسی در این زمینه لازم می آید:
    * اصل هفتاد و هفتم قانون‌ اساسی جمهوری اسلامی: عهدنامه‌ها، مقاوله نامه‌ها، قراردادها و موافقت نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
    *اصل یکصد و بیست و پنجم قانون اساسی جمهوری اسلامی: امضای عهدنامه‌ها، مقاوله نامه‌ها، موافقت‌نامه‌ها و قراردادهای دولت ایران با سایر دولت‌ها و همچنین امضای پیمان‌های مربوط به اتحادیه‌های بین‌المللی پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با رئیس جمهور یا نمایندهِ قانونی اوست.
    نمایندگان مجلس برپایه این دو اصل [که برایشان تکلیف تعیین کرده است] خواسته اند که توافق نامه و یا با حروف اختصاری ـ برجام ـ به مجلس داده شود. اصل 125 صراحت دارد که «پس از تصویب مجلس»، رئیس جمهور و یا نماینده قانونی او آن را امضاء می کند تا اجرایی شود و اجرای آن با مشکل ـ مشکل قضایی رو به رو نشود. اصل 77 اشاره به امضای رئیس جمهور ندارد ولی شامل تمامی توافق ها است. توافق ها توسط نمایندگان دولت ها در هر سطح ـ بالا و یا پایین ـ به دست می آیند و همه نمایندگان تابع رأس هرم (رئیس قوه مجریه) هستند. رئیس اداره را مدیرکل، مدیرکل را وزیر و وزیر را رئیس دولت تعیین می کند. دادن یک توافق نامه به مجلس ـ توافق نامه ای که باید اجرا شود و فصلی از تاریخ کشوررا تشکیل خواهد داد و تا ابدیت باقی خواهد ماند و مورد قضاوت قرار خواهد گرفت جای نگرانی ندارد.
     به علاوه، اظهار نظر درباره اصول قانون اساسی از جانب شورای نگهبان باید صورت گیرد [اصل 98 قانون اساسی]. مجلس (قوه مقنّنه) وکیل آحاد نفوس کشور است و قاعدتا حافظ منافع عمومی. از آنجا که «برجام» باید به اجرا درآید و اجرای آن مستلزم هزینه است و تبعات دارد باید قانون شود یعنی که به تصویب مجلس برسد. کار قوه مجریه اجرای قوانین است و در یک دمکراسی، هدف از تفکیک قوا و به قول انگلیسی زبانان؛ چِک و بالانس (3 قوه مراقب کارهای یکدیگر بودن و حفظ موازنه میان آنها) است. اینک این سئوال به ذهن می آید که آیا می شود بدون مصوّبه مجلس و تأیید شورای نگهبان دست به اقدام (اجرای توافق) زد که ارتباط با حقوق عمومی دارد. فعالیّت های هسته ای تا به این پایه، هزینه داشته و مردم (نمایندگان آنان ـ مجلس) باید از این هزینه صرف نظر کنند. اگر تردید به بردن و یا نبردن به مجلس است، برای رفع تردید باید شورای نگهبان که پاسدار قانون اساسی است و نیمی از اعضای آن از میان حقوق دانان انتخاب می شوند اظهار نظر کند و گرنه در آینده هریک از اتباع کشور می تواند به قوه قضایی و یا کمیسیون اصل 90 دادخواست بدهد، قضیه تعقیب شود و ... و رشته ای خواهد بود که سر دراز خواهد داشت، مخصوصا که قدرت های شش گانه ـ هرکدام نظر و هدف خاص خودرا از این توافق داشته اند.
    رئیس جمهور در همدان گفته بود که قانون بالاتر از همه است و او مسئول اجرای قانون اساسی است ـ که مادر قوانین موضوعه و ضوابط دولتی است. جملاتی بسیار مهم بوده است و قطعا شامل اصل 30 قانونی اساسی یعنی رایگان بودن آموزش و پرورش هم خواهد بود. آموزش و پرورش در ایران، سال ها پیش از تصویب اصل 30 رایگان بود و تا 12 سال پس از تصویب قانون اساسی (در آذرماه 1358). پیش از تصویب اصل 44 قانون اساسی بانک های ایران مصادره و دولتی شده بودند و بانک های مختلط نیز منحل. رعایت قوانین باید از اصول قانون اساسی آغاز شود.
    



    


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
وبسایتِ دریافت نظرات و خواست ها و انعکاس آنها از سوی دکتر توکّلی به مقامات مربوط و تعقیب قضیه ـ نخستین خواست: تعقیب قضایی ولی الله سیف
29 اَمُرداد 1397 دکتر احمد توکّلی اقتصاددان، مؤسس و رئیس وقت سازمان «دیده بان شفّافیت و عدالت» با ارسال نامه ای به دادستان کل جمهوری اسلامی خواستار ممنوع الخروج شدن و تعقیب قضایی ولی الله سیف رئیس کل پیشین بانک مرکزی شد. [دکتر توکلی یکم مرداد 1404 در 74 سالگی فوت شد.].
    دکتر توکلی وبسایتی (اصطلاحا؛ سامانه ای) ایجاد کرده است که هر فرد می تواند نظر خودرا در آن منعکس کند و بخواهد هرکس که «هم ـ نظر» او [فرد نظردهنده] است، جریان را در همانجا اعلام کند. در پایان هر هفته ـ هفت روز پس از انتشار «نظریه، پیشنهاد و خواست»، سازمان دیده بان شفّافیّت نظرات و خواست هایی را که موافق بیشتری داشته باشند اعلام و به مقامات مربوط تسلیم و قضیه را تعقیب می کند.
دکتر توکّلی


    این کار تازه ای است که در ایران شده است.
    هفته سوم اَمُرداد 1397 در پی انتشار یک درخواست و پس از تشریح دلایل، بیش از دو هزار نفر (2300 نفر) درخواست ممنوع الخروج شدن ولی الله سیف رئیس پیشین بانک مرکزی و تعقیب قضایی اورا کرده بودند. به باور (و ادعایِ) این شمار ـ که باید در رسیدگی قضایی ثابت شود، ولی الله سیف در مشکلات ارزی، فروش طلا و نیز مؤسسات اعتباری و بعضا غیر مجاز که در آنها از سپرده های مردم سوء استفاده شده مسئولیت داشته است.
    دکتر توکلی 29 اَمُرداد 1397 اعلام کرد که این خواست را طی نامه ای به دادستان کل کشور منعکس کرده است.
    خبرگزاری مِهر متن نامه دکتر توکلی را عینا منتشر کرده بود.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
5 سئوال از حسن روحانی در مجلس ـ فقط یک پاسخ نمایندگان را قانع کرد ـ چهار سئوال دیگر به دستگاه قضایی ارجاع می شود
در پی رای عدم اعتماد مجلس به دو وزیر کابینه حسن روحانی (علی ربیعی وزیر کار و تعاون و سپس مسعود کرباسیان وزیر اقتصاد) و کنار رفتن آنان از عضویت در دولت، وی سه‌شنبه ششم شهریور 1397 (28 آگوست 2018) در مجلس شورای اسلامی حضور یافت تا به پرسش های نمایندگان پاسخ دهد. طرح سئوال از حسن روحانی (حجت الاسلام) که به امضای 80 نماینده رسیده بود قبلا در مجلس تصویب شده بود.
    نمایندگان مجلس مطابق با تبصره یک ماده 212 آیین‌نامه داخلی مجلس مجموعا پنج سؤال از رییس‌جمهور [رئیس جمهور وقت] پرسیدند. این پرسش‌ها مسئله قاچاق، استمرار تحریم‌های بانکی، بیکاری، رکود اقتصادی، افزایش نرخ ارز و کاهش ارزش پول ملی را شامل می‌شدند. در پایان جلسه و با پایان رأی‌گیری، نمایندگان پاسخ‌‌های روحانی درباره چهار سؤال را قانع‌کننده ندانستند و گفته شد قرار است که این سوالات جهت رسیدگی به قوه قضاییه ارسال شود. (بعدا علی لاریجانی رئیس مجلس ارجاع سوال از رئیس جمهور به قوه قضاییه را منتفی دانست، ولی چند نماینده مجلس همچنان می گویند که موضوع، طبق آیین نامه داخلی مجلس ـ ماده 213 این آیین نامه ـ باید به قوه قضاییه احاله شود.).
    در این جلسه، مجتبی ذوالنور نماینده قم خطاب به حسن روحانی گفت: "آقای رئیس جمهور شما یک کاخ آرزوها به نام برجام ساختید که با یک لگد ترامپ این طور شد.".
    روحانی در مورد وضعیت بازار در ماه‌های اخیر گفت: "در زمینه ارز؛ مسائل اجتماعی، روانی و سیاست خارجی تأثیرش بیشتر بوده است تا مسائل اقتصادی.".
    وی زمان وقوع مشکلات اقتصادی در کشور را پنجم دیماه 1396 (دسامبر 2017) دانست و گفت: "هر کس تاریخ دیگری دهد به نظر من آدرس غلط داده است. مردم ناگهان دیدند در خیابان‌ها عده‌ای آمدند و شعار می‌دهند و شعارها کم کم تبدیل شد به شعارهای هنجارشکنانه و دچار حیرت شدند.". او این وقایع را انگیزه‌ای [یک فرصت] برای دونالد ترامپ رییس‌جمهوری آمریکا دانست که اعلام کند کشورش از برجام خارج می‌شود.
    روحانی همچنین به تجمع اخیر پُرحاشیه مدرسه فیضیه قم و شعارهایی که در این تجمع علیه او سر داده شده بود، اشاره کرد. [شعارِ "ای آنکه مذاکره شعارت ـ استخر فرح در انتظارت"].
    
تیترهای صفحه اول چند روزنامه سراسری به عنوان نمونه درباره نتیجه سئوال از حسن روحانی

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو اندیشه
حقوق انسان از دیدگاه «جان لاک»
John Locke
29 آگوست زادروز جان لاك John Locke فیلسوف تجربه گرای (Empiricist) انگلیسی است که درسال 1632 به دنیا آمد و برپایه افكار او اعلامیه استقلال ایالات متحده نوشته شده و علوم سیاسی و فلسفه سیاسی شكل گرفته است.
     به باور لاك؛ هر فكر، عقیده و دانش ناشی از تجربه است.
    لاک گفته است که بشر طبیعتا دارای حقوق و تكالیفی است و این حقوق عبارتند از: حق حیات، حق آزادی، حق مالكیت و .... «حق آزادی» از نظر لاك همانا برابری سیاسی افراد و برخورداری از حقوق مدنی است. وظیفه هر دولت محافظت از حقوق مردم است و توجیه وجود دولت در همین محافظت از حقوق مردم قرارداده شده است كه بهتر از خود فرد می تواند این وظیفه را انجام دهد و توان محافظت از حقوق اتباع؛ درجه شایستگی یك دولت را نشان می دهد و اگر یك دولت نخواهد و یا نتواند حقوق اتباع را محفوظ بدارد، منطق وجودی خود را از دست می دهد و بر مردم است كه حاكم دیگری را برگزینند. این فقط مردم هستند كه باید تصمیم بگیرند كه چه كسی بر آنان حكومت كند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو دموکراسی
دختر 19 ساله افغان نامزد انتخابات پارلمانی سوئد (انتخابات سپتامبر 2018)
مریم اصغری

مریم اصغری ـ افغان‌تبار و نوزده ساله که خانواده اش از افغانستان به سوئد مهاجرت کرده اند، در انتخابات نهم سپتامبر 2018 سوئد نامزد نمایندگی پارلمان از حوزه استکهلم شده بود. وی همچنین نامزد عضویت در شورای شهر استکهلم (پایتخت سوئد) شده بود.
    او در مصاحبه‌ای گفته بود که هدفش از عضویت در پارلمان و شورای شهر، تلاش برای حذف تفاوت ها در جامعه سوئد است ـ تفاوت ثروت، کشور زادگاه و .... پولدار و بی پول هر دو انسان هستند و باید از لحاظ شئون انسانی و حقوق، برابر باشند و به این برابری احترام گذاشته شود.
    او گفته بود که پس از مطالعه درباره ایدئولوژی ها و احزاب سیاسی، به حزب سوسیال دموکرات سوئد پیوسته است.
    در انتخابات سپتامیر 2018 سوئد، احزاب دمکرات و سوسیال دمکرات سوئد، دو رقیب اصلی بودند. حزب دمکرات «محدود کردن مهاجرت» را تبلیغ می کرد و رای دهندگان سوئدی که از انبوه مهاجرت به کشورشان ناراضی به نظر می رسند، تمایل بیشتری نسبت به این حزب دارند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو ادبیات
نویسنده شنهای جزیرةالعرب و ... که از ایران هم دیدن کرد
پشت جلد آنتالوژي Thesinger با عکس او

ویلفرد تزینگر Wilfred Thesinger پژوهشگر و مؤلف انگلیسی كتاب های «شنهای جزیرة العرب»، «اعراب باتلاق نشین»، «رودخانه ای كه به دریا نمی رسد»، «زندگی با سامبوروها» و ... 24 آگوست 2003 در 93 سالگی درگذشت.
     كتابهای تزینگر نتیجه سفرها و تجربه های خود او است. او در 1946 از «ربع الخالی» كشور سعودی عبور كرد و احتمالا نخستین غیر بومی بود كه دست به این سفر خطرناك زده بود. وی سپس تمام سال 1948 را با اعرب بدوی ساکن ربع الخالی زندگی كرد و كتاب شن های جزیرةالعرب نتیجه همین دو سفر بود.
    تزینگر که در اتیوپی به دنیا آمده و در جریان جنگ با ایتالیا در اتیوپی و نیز جنگهای جهانی اول و دوم جهانی، یک نظامی انگلیسی بود پس از پایان جنگ جهانی دوم دست به مسافرت تحقیقاتی به آفریقا، خاور میانه ازجمله ایران و آسیای جنوبی زد، مدتی را با ساکنان حواشی باتلاق های دجله و فرات در عراق جنوبی بسر بُرد كه كتاب «عرب باتلاق نشین» محصول آن است.
    كتاب «رودخانه ای كه به دریا نمی ریزد» شرح چنین رودخانه ای در كشور اتیوپی است. ویلفرد سالها میان قبیله سامبورو در کشور كِنیا زندگی كرد تا موفق شد تفاوت زندگی انسان ابتدایی و زندگانی نوین انسان را برنگارد و ....
    برخی نیز هستند که نسبت به سفرهای ویلفرد با دیده سوء ظن می نگرند بویژه که دولت لندن به او لقب Sir داده است و ....
    



    ویلفرد در 1946 به این صورت ار ریع الخالی گذشت. عكس بالا، وی رابا شترش در میان شن ها نشان می دهد. او در كتاب خود از كوههای متحرك این منطقه كه همانا شنهای روان هستند نام برده است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
«علیرضا خانی» روزنامه نگار ـ جامعه شناس و سردبیر روزنامه اطلاعات و از بهترین مقاله نگاران ایران، در یک نگاه
عليرضا خاني

علیرضا خانی سردبیر روزنامه 98 ساله اطلاعات (چاپ تهران) هفتم شهریور 1350 (29 آگوست 1971) در شمیران به دنیا آمده است. او یک روزنامه نگار ـ جامعه شناس است که از سال 1388 سردبیری آن روزنامه قدیمی و بسیار معروف ایران را برعهده دارد و بر کرسی روزنامه نگارانی بنام، همچون احمد شهیدی، غلامحسین صالحیار، علی اصغر و حسن صدر حاج سیدجوادی، منصور تاراجی، مهدی بهره مند و تورج فرازمند نشسته است.
    خانی که رفتار دوستانه او مشهور خاص و عام است، کار خبر را از 1368 (بیش از ربع قرن پیش) از میز اقتصادی روزنامه اطلاعات آغاز کرد و سپس به میز اجتماعی ـ فرهنگی منتقل، آنگاه دبیر میز اقتصادی و معاون سردبیر شد و در سمت عضویت شورای سردبیری بود که سردبیر شده است. وی که در رشته های روزنامه نگاری و جامعه شناسی تحصیلات دانشگاهی تا بالاترین حدّ خود (دوره دکترا) دارد سیاست و روش حجت الاسلام محمود دعایی را که روزنامه اطلاعات یک روزنامه خبری کامل باشد به خوبی اجرا کرده است. حجت الاسلام دعایی که اخیرا فوت شد، از پایان بهار 1359 مدیریت مؤسسه مطبوعاتی اطلاعات ازجمله روزنامه اطلاعات را برعهده داشت معتقد به رعایت بی طرفی در نشر اخبار و انتشار همه اخبار و «کامل نگاری» خبر بود تا این روزنامه «تاریخِ جاری» باشد. وی با همین هدف، شماره های چاپی روزنامه اطلاعات را از آغاز تأسیس به صورت مجلّد و «سی. دی.» در آورد تا کار تحقیق بر پژوهشگران و تاریخ نگاران آسان باشد و این مجلّدها و سی. دی ها به بهای ارزان در دسترس همگان است.
     خانی که از بهترین مقاله نگاران و نقدنویسان کشور بشمار آورده شده است با تداوم کار در روزنامه اطلاعات، در دهه 1370 به راه اندازی روزنامه ایران و بویژه میز اقتصادی این روزنامه نیز کمک بسیار کرد. در آن دوران، اطلاعات یک روزنامه عصر و روزنامه ایران یک روزنامه صبح بود. دکتر فریدون وردی نژاد بنیادگذار دور نوین روزنامه ایران، در سال 1373 از همه روزنامه نگاران کشور ـ از قدیم و جدید و حتی روزنامه نگاران شاغل در رسانه های دیگر ـ خواسته بود که به راه اندازی آن روزنامه کمک کنند و در تلاش های مربوط مشارکت داشته باشند.
    خانی که با توجه به تحصیلات و تجربه، از کارشناسان امور اجتماعی و فرهنگی کشور است در بهارِ سال 1394 گزیده ای از 10 سال (1384 ـ 1393) مقالات خودرا با عنوان «در فضیلت نقد» به صورت یک کتاب تألیف کرده که سازمان انتشارات مؤسسه مطبوعاتی اطلاعات این کتاب پُرمخاطب را چاپ و به توزیع داده است. کُپی روی جلد کتاب «درفضیلت نقد» که طبق گزارش سازمان انتشارات و توزیع با اقبال عمومی مواجه شده است در زیر آورده شده است:
    


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
شماره 106 مجله روزنامک 31 تیرماه 1403 انتشار یافت ـ کُپیِ بخشی از روی جلد این شماره:

    



    آنلاین پی دی اف صفحات این شماره مجله و همه شماره پیشین در این آدرس
    
     www.rooznamak-magazine.com
    
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
سایر ملل
قتل امپراتور اینكا Inca ـ 150 نظامی اسپانیایی که توپ و تفنگ داشتند بر هزاران نظامی بی تفنگِ اینکا در قاره آمریکا پیروز شدند ـ هدف طلا و سلطه بود
29 آگوست 1533 میلادی «فرانسیسكو پیزارو» كه از سوی دولت اسپانیا ماموریت تصرف اراضی امریكای جنوبی و انتقال طلای آنجا را به اسپانیا داشت پس از دستگیركردن آتاهوالپا Atahualpa امپراتور اینكاها و گرفتن خزانه طلای او كه اسپانیا را ثروتمند كرد وی را برخلاف وعده ای كه داده بود به قتل رساند.
    پیزارو با 150 سرباز از جمله 62 سوار و دو توپ عازم شهر كوسكو Cusco پایتخت امپراتوری اینكا (واقع در کشور پرو Peru) شده بود. حال آن كه این امپراتوری هزاران نظامی داشت، ولی فاقد دو چیز بود؛ یكی دروغ گفتن و دیگری اسلحه آتشین (توپ و تفنگ). پیزارو پس از رسیدن به كوسكو؛ بر فراز تپه ای مستقر شد و دو توپ خود را زیر شاخه های بریده شده درخت پنهان كرد و از امپراتور خواست كه با هم مذاكره كنند و پیام داد كه این مذاكره درباره تشویق قوم اینكا به مسیحی شدن است و قصد تصرف جایی را ندارد، زیرا نیروهای او كم و خسته راه هستند.
    امپراتور فریب خورد و با صدها و طبق برخی نوشته ها، حدود 7 هزار تن از نظامیان خود و سران كشورش به دیدار پیزارو رفت. هنگامی كه این شمار به تیررس توپهای پیزارو رسیدند زیر آتش قرار گرفتند. شماری از این عده كشته شدند و امپراتور اسیر شد.
    پیزارو قول داد كه اگر امپراتور مخزن طلایش را به او نشان دهد آزاد خواهد شد كه امپراتور اینکا فریب خورد و چنین كرد. پیزارو پس از تصاحب طلاها دستور داد كه امپراتور را گردن زدند و مردم اینكا كه از آتش توپ و تفنگ و دیدن سوار نظام و نظامی زره پوشیده ترسیده بودند تسلیم شدند و سرزمین و استقلال و آزادی خود را پس از صدها و بلکه هزاران سال از دست دادند.
    باستان شناسان كه سرگرم بیرون آوردن اشیاء، ساختمانها و مردگان اینكا از دل خاك هستند از پیشرفت تمدن آنان متعجب شده اند. این قوم مردگان خود را پس از مومیایی كردن دفن می كرد، تقویم داشت و ....
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
پایان جنگ انگلستان و چین معروف به جنگ یکم تَریاک و نگاهی كوتاه به تاریخچه تریاك ـ این جنگ سرآغاز نفوذ قدرت های وقت در چین و زورگویی شد
انگلیسی ها كشت تریاك را در مستعمره خود هند گسترش دادند و محصول آن را به چین صادر كردند و ...
29 آگوست 1842 جنگ چین و انگلستان معروف به «جنگ اول تریاک» با امضای قرارداد نانژینگ پایان یافت. این جنگ به پیروزی انگلستان و از دست رفتن هنگ كنگ چین و بازشدن درهای چین به روی بازرگانان انگلیسی انجامید. طبق این قرارداد، دولت چین پذیرفت كه بنادر چین ـ از كانتون تا شانگهای ـ به روی كشتی های قدرت های بزرگ باز باشد و تعرفه های گمركی تجار انگلیسی ثابت بماند، انگلیسی ها از حق محاكمه كنسولی برخوردار باشند و دولت چین بابت غرامت جنگ 21 میلیون اونس نقره به دولت انگلستان بدهد. این قرارداد در عرشه ناو انگلیسی «كورن والیس» در آبهای نانژینگ امضا شد. انگلستان سالها بود كه تریاك محصول هند را به چین صادر می كرد و چینیان با مصرف این تریاك ارزان معتاد شده بودند. سالها بعد، دسته ای از چینیان میهندوست با تشویق دولت چین به كشتی های باری انگلستان حمله بردند و صندوقهای تریاك را به دریا ریختند كه این امر بهانه جنگی شد كه مورخان بر آن نام جنگ اول تریاك نهاده اند. به این مناسبت نگاه كوتاهی به تاریخچه تریاك بیافكنیم:
    بوته تریاك به دلیل سازش با هر آب و زمینی از قدیم الایام در اطراف دریای مدیترانه به صورت خود رو به دست می آمد و به علت داشتن گلهای زیبا، به تدریج به دست انسان كشت شد. نخست مصریان قدیم، سپس ساكنان آسیای صغیر (تركیه) و آنگاه یونانیان و بعد از آنها رومیان با این ماده (بوته تریاك و شیره آن) آشنا شدند. بقراط كه آن را Opium می نامید برای درمان بیماریها آن را تجویز می كرد. در كتابخانه ی "آجر نبشته" آشور بانیپال (2700 سال پیش) از آن به عنوان داروی مسكن نام برده شده است. اسكندر مقدونی آن را با خود از یونان به ایران آورد تا در صورت بیمار شدن سربازانش به آنها بخوراند و سپس آن را در شرق افغانستان (آن زمان آریانا یعنی سرزمین آرین ها خوانده می شد) كشت كرد. عربها كه در گسترش آن در آسیای جنوبی سهیم هستند، آن را داروی رفع سردرد می پنداشتند. رازی نخستین شیمیدانی بود كه هزار سال پیش خواص شیمیائی تریاك را شناخت و آن را افیون Afiyun (واژه شكسته شده Opium) خواند. سپس ابن سینا در آزمایشگاه خود در اصفهان روی این ماده تجربه فراوان كرد و به اعتیاد آور بودن آن پی برد و توصیه كرد كه فقط برای رفع تسكین درد، درمان اسهال و اسهال خونی و چشم درد به طور موقت و مقطوع از آن استفاده شود. احتمالا از همین زمان این ماده تریاك Teriac (داروی مسكن) خوانده شده است. در آن زمان برای رفع تسكین درد شیره آن را به مقدار كم با عسل می خوردند. مصرف تریاك به میزان محدود بود زیرا خوردن زیاد آن باعث مرگ می شد. مغولها و تیموریان (تاتارها) اولین قومی بودند كه از تریاك به عنوان ماده مخدر استفاده كردند. آنها این ماده را به سربازان خود می خوراندند تا در میدان جنگ از كشتن و كشته شدن نهراسند و فرار نكنند. استفاده از تریاك به عنوان ماده مخدر از قرن شانزدهم به تدریج معمول شد. انگلیسی ها پس از تصرف هند و دست یافتن به مزارع خشخاش این كشور به تجارت تریاك به كشورهای دیگر مخصوصا چین دست زدند كه به دو جنگ معروف به تریاك در قرن 19 انجامید. احتمالا تشویق ایرانیان به كشیدن تریاك مربوط به همین دوره است. در قرن 20، علی رغم ممنوعیت این ماده از سوی جامعه ملل (سابق) و سازمان ملل كشت تریاك در چند نقطه از جمله افغانستان و مثلث طلایی، و مصرف آن و مشتقاتش از جمله هروئین ادامه دارد.
تصويري كه در نيمه قرن 19 از جنك ترياك انگلستان و چين ترسيم كرده اند

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
قیام استثمارشدگان بر ضد بی عدالتی در آمریکای شمالی، معروف به بپاخیزی Shays
قیام كشاورزان تهیدست، بدهکاران، ورشکست شدگان از بهره سنگین، ناراضیان از ضوابط دولتیِ خلاف منطق و جستجوگران عدالت اقتصادی در ایالت ماساچوست آمریكا 29 آگوست 1786 به رهبری دانیل شی Daniel Shays ـ از مبارزان سابق انقلاب استقلال آمریكا آغاز شد، در 26 دسامبر همان سال به اوج رسید و در 25 ژانویه 1787 سركوب شد. این قیام به تدریج مسلحانه شده بود و شمار قیام کنندگان مسلّح تا دسامبر 1786 به 4 هزار تَن رسیده بود. دانیل شیز می گفت: "ما انقلاب برای کسب استقلال نکردیم تا گروهی کم، از آن بهره برداری کنند، دست به استثمار بزنند و در سر راه خود هرجا که به مشکل برخورد کردند و یا با مخالفت رو به رو شدند برای عبور از آنها، به سود خود و در جهت منافع خویش ضابطه برقرار کردند و ....
    كشاورزان منطقه كه از خشونت طلبكاران و بهره سنگین به ستوه آمده بودند خواهان اصلاح «قانون تصرّف مایملك كشاورز از سوی طلبكار در صورت عدم پرداخت بدهی در سررسید آن» شده بودند که ضابطه ای بود به سود اصحاب منافع و سرمایه داران. همین اصحاب منافع ـ خود، قدرت را به دست داشتند و واضع قانون بودند!.
    این اعتراض ها از مدت ها پیش از سال 1786 آغاز شده بود ولی به خواست معترضان توجه نشده بود كه همچنین می گفتند نباید به دلیل بدهكاری، زمین و ابزار كار آنان به سود طلبكار توقیف و حرّاج شود بلكه باید به آنان امكان داده شود كه به فعالیت ادامه دهند و در فرصت دیگر قروض خودرا بپردازند و از سنگین بودن مالیات نیز شكوه داشتند و آن را ظالمانه می خواندند. این ناله ها به تدریج فریاد شد تا اینکه دانیل شیز ـ یک فرمانده پیشین در جنگ های انقلابِ برای استقلال به آنان پیوست. اعتراض آنان به هدایت «شی ـ شیز» وارد مرحله تازه ای شد و 26 دسامبر 1786 یك تظاهرات 1200 نفری به راه انداختند و سپس دست به اسلحه بُردند. در آن زمان جمعیت ایالت ماساچوست و تمامی آمریکا چشمگیر نبود. این قیام مسلحانه که از آن به عنوان نخستین اقدام آنارکیستی نام می برَند از آغاز سال 1787 با واحدهای نظامی دولت رو به رو شد و پس از چند برخورد، 25 ژانویه سال 1787 در «اسپرینگ فیلد» واقع در ایالت مشترک المنافع ماساچوست توسط نیروهای دولتی سركوب شد و «دانیل شی» فرار كرد.
     در پی شکست قیام کنندگان در جنگ با نیروهای دولتی، بسیاری از سران آنان دستگیر و محاکمه شدند که به رغم محکوم شدن، مجازات جز دو تَن از آنان تعلیق شد و دانیل شیز هم که غیابا محاکمه شده بود بخشوده شد و تا پایان عمر (سپتامبر 1825) مستمری بازنشستگی دریافت می کرد. وی 78 سال عمر کرد. درباره این قیام که سرآغاز قیام ها و انقلاب هایی از این دست در 230 سال گذشته بوده است کتاب های متعدد انتشار یافته است. برخی از اصحاب نظر، وضعیت امروز جهان را بی شباهت به وضعیت ایالت ماساچوست در زمان قیام «شیِ ز» نمی بینند. این وضعیت به تدریج و پس از ازمیان رفتن موازنه قدرت در جهان و عقب نشینی سوسیالیسم پدید آمده است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تحقیقات قضایی از تونی بلر که متهم به گزارش خلاف واقع درباره عراق شده بود


تونی بلر نخست وزیر وقت انگلستان 29 آگوست 2003 در حالی كه در طرفین مسیرش، لندنی ها بر ضد او تظاهرات می كردند و کاریکاتورهایش را با شعارهای ضد جنگ (عکس های بالا و پایین) حمل می کردند وارد ساختمان دیوان عدالت انگلستان شد كه سرگرم رسیدگی به ماجرای خودكشی «دیوید كلی» و اظهارات سابق بلر در پارلمان در توجیه مشارکت در لشکرکشی به عراق بود (که بعدا معلوم شده بود گزارش نادرست داده بود).
     در پی خودكشی «دیوید كلی» بازرسِ (انگلیسی) سابق سازمان ملل در عراق برای کشف اسلحه کشتار جمعی و مشاور وزارت دفاع انگلستان كه ادعای بلر را گزافه گویی خوانده و در این زمینه مطالبی به رادیو این كشور (بی بی سی) گفته بود، این تحقیقات قضایی ضرورت یافته بود.
    بلر در پارلمان انگلستان گفته بود كه صدام حسین ظرف 45 دقیقه می تواند سلاح های كشتار جمعی خود را آماده برای بكار گیری سازد و در تلاش برای ساخت سلاح اتمی است، حال آن كه پس از اشغال نظامی عراق چنین سلاحهایی به دست نیامد.
     بلر دومین نخست وزیر انگلستان بود كه چنین تحقیقاتی از او شده بود.


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
سالروز توفان کاترینا و ایجاد ویرانی سنگین در نیوارلئان و لوئیزیانای آمریکا و درست 15 سال بعد توفان دریایی لورا در همین منطقه
29 آگوست 2005 توفان دریایی کاترینا که 23 آگوست در دریای کاراییب به وجود آمده و آبهای گرم خلیج مکزیک بر شدّت آن افزوده بود به شهر بندری نیو ارلینز (نیو ارلئان = نول ارلئان) رسید و تا هشتاد درصد آن را به زیر آب فرو بُرد. با وجود تخلیه شهر و مناطق شمالی خلیج مکزیک (جنوب مرکزی فدراسیون آمریکا) پیش از رسیدن توفان، در این مناطق جمعا 1836 تن کشته و 115میلیارد دلار زیان وارد آمد.
    نیو ارلئان که در 1718 به دست فرانسویان و با معماری فرانسه ساخته شده است در آگوست 2005 یک میلیون و پانصد هزار تَن جمعیت داشت که این جمعیت به کمتر از یک سوم رسید و در سال 2011 کمی بیش از چهارصد هزار تَن بود. دولت فرانسه در سال 1803 نیو ارلئان و همه متصرفات خود در فدراسیون کنونی را به دولت واشینگتن فروخت ولی فرهنگ فرانسوی و نام های فرانسوی شهرها تا حدی در آنجا باقی مانده است.
    نیوارلئان زادگاه موسیقی «جاز = جَز» است. ویران شدن بخشی از نیوارلئان در عین حال موارد متعدد از قصور و ضعف های اداری را آشگار ساخت ازجمله در ساخت دیواره ها و موج شکن های رود «می سی سی پی» که از آن شهر می گذرد.
    در همین روز در سال 2012 یک توفان دریایی دیگر به نام آیزک که به همان صورت در کارائیب ایجاد و در خلیج مکزیک شدت یافته است به سواحل جنوبی فدراسیون آمریکا ازجمله شهر بندری نیوارلئان رسیده بود که زیان وارده از آن چشمگیر نبود.
    درست 15 سال پس از کاترینا (27 و 28 آگِست 2020) توفان دریایی لورا Hurricane Laura که در خلیج مکزیک ایجاد شده بود غرب استیت لوئیزیانا و شرف استیت تکزاس و مناطقی از استیت آرکانزا را با تندبادهایی به سرعت 240 کیلومتر در ساعت مورد حمله قرار داد. زیان این توفان به شهر لیک چارلزِ استیت لوئیزیانا بیش از نقاط دیگر بود. این توفان جمعا 15 تن را در لوئیزیانا و تکزاس کشت، بیش از هشت هزار ساختمان را ویران ساخت و برق بیش از 600 هزار محل مسکونی و کسب و کار را قطع کرد
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
نشست آگوست 2008 سران سازمان همكاری های شانگهای ـ موافقت با گسترش سازمان
نشست سران سازمان همكاری های شانگهای در شهر «دوشنبه» 28 آگوست 2008 با صدور یك قطعنامه به مذاكرات خود پایان داد. طبق این قطعنامه، سران شركت كننده در نشست موافقت كردند كه سطح همكاری با كشورهای ایران، هند، پاكستان و مغولستان ـ آنطور كه این ممالكِ «ناظر» خواستار آنند ـ گسترش یابد و یك هیات ویژه بوجود آید كه چگونگی گسترش «سازمان همكاری شانگهای» را بررسی، گزارش مربوط را تنظیم و جهت تصویب تسلیم دارد.
    نشست، همچنین ضرورت مشاركت سازمان همكاری های شانگهای در حل مسائل افغانستان را با ایجاد یك كنفرانس ویژه در چارچوب آن سازمان را اعلام داشت. حامد كرزای در این نشست شركت كرده بود. نشست دوشنبه تصویب كرد كه مبادلات ممالك وابسته به سازمان تا سال 2010 (16 ماه بعد) تا 200 میلیارد دلار افزایش یابد.
    مدودیف رئیس جمهوری وقت روسیه فدراتیو در این نشست ضمن اشاره به مسئله گرجستان گفته بود: ما باید به آنان كه در این جهان می كوشند سپید را سیاه و سیاه را سپید جلوه دهند علامت ایست بدهیم.
     نشست، در قطعنامه خود مداخله روسیه در مسئله اوستیای جنوبی را «تلاش برای رفع درگیری درگرجستان و برقراری صلح و حفظ آن» خواند و از آن حمایت كرد. نشست در عین حال نگرانی اش را از هرگونه تشنج از آن دست [مسئله گرجستان] كه امنیت جهان را به مخاطره می افکند اعلام داشت. به این ترتیب نشست سران سازمان شانگهای مقامات وقت [هوادار غرب] گرجستان را عامل تشنج قلمداد و متهم به دست زدن به حمله نظامی به اوستیای جنوبی کردند.
چند عکس از ملاقات سران کشورهايي که در نشست سال 2008 شهر دوشنبه شرکت داشتند

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
برخی دیگر از رویدادهای 29 اوت
  • 708:   ژاپن نخسنین کشوری شد که سکه مسی رایج ساخت. تا آن این زمان سکه طلا و سکه نقره، پول رایج کشورها بودند.
        
        
  • 1521:   عثمانی پس از چند نبرد با اسلاوهای جنوبی، شهر بِلگراد (شهر سپید) را تصرف کرد. بلگراد که یک شهر بیش از دو هزار ساله است و اینک با حومه اش حدود سه میلیون جمعیت دارد و در کنار رود دانوب واقع شده است بیش از هر شهر دیگر هدف تاخت و تاز قدرت های وقت قرار گرفته است. مورّخان، 115 تعرّض نظامی قدرت های بزرگ در طول تاریخ به این شهر (پایتخت صربستان) و 44 بار ویران شدن آن را ثبت کرده اند. این شهر نزدیک به یک قرن پایتخت یوگوسلاوی بود.
        
        
  • 1526:   ارتش عثمانی به فرماندهی سلطان سلیمان در نبرد Mohacs بر ارتش مجارستان پیروز شد. در این جنگ پادشاه مجارستان (هنگری) کشته شد، شهر بودا پایتخت مجارستان به تصرف عثمانی ها درآمد، ولی تصرف همه مجارستان تا آگوست 1541 (20 سال پس از تصرف بلگراد) میسر نشد. عثمانی با تصرف همه مجارستان با امپراتوری اتریش همسایه شد. شهر بودا پایتخت مجارستان از سال 1873 «بوداپست» خوانده شده است.
        
        
        
  • 1758:   در پی شکست ائتلاف مردان 13 طایفه بومی آمریکای شمالی (از مردم Delaware- طوایف ساکن شرقِ میانه) در جنگ با نظامیان انگلیسی، نخستین رزرویشن Reservation برای در حصر قراردادن بومیان در نیوجرسی (بعدا یکی از استیت های پنجاهگانه) به نام ایندیَن میلز ساخته شد. با اینکه بیش از 4 قرن از ورود انگلیسی ها به آمریکای شمالی و قلع و قمع بومیان این منطقه می گذرد هنوز رزرویشن های بومیان باقی و فعال هستند ـ حصرهای هزاران نفری!.
        
        
  • 1825:   دولت پرتغال در این روز با استقلال برزیل مستعمره بزرگ خود در قاره آمریکا موافقت کرد. برزیلی ها در هفتم سپتامبر 1822 اعلام استقلال کرده بودند که روز ملّی این کشور 8 میلیون و 500 هزار کیلومتری و 212 میلیون نفری است. برزیل در 22 اپریل 1500 و پس از ورود یک دسته پرتغالی به ریاست پدرو آلوارز کابرال به آنجا، به عنوان مستعمره (ملک) دولت پرتغال اعلام شده بود. پرتغالی ها پس از ورود به ساحل برزیل و دیدن درخت های چوب قرمز، این سرزمین را برزیل (چوب قرمز) خواندند. از برزیل به عنوان یکی از قدرت های در حال طلوع نام برده می شود. نزدیک به نیمی از نفوس این کشور از نژاد مخلوط بومیان و مهاجران هستند که در طول 5 قرن با یکدیگر ازدواج کرده اند. حدود 47 درصد جمعیت برزیل را سفید پوستان و به رغم اینکه پرتغالی ها انتقال آفریقائیان به قاره آمریکا و فروش آنان به عنوان برده را آغاز کردند، تنها 7 درصد جمعیت برزیل را سیاهپوستان تشکیل می دهند.
        
        
  • 1835:   ملبورن Melbourne اینک شهری پنج میلیونی و پایتخت استرالیا، به صورت شهر درآمد. این شهر واقع در جنوب شرقی استرالیا از هزاران سال پیش به صورت چند روستا و محل سکونت بومیان بود که حدود 40 هزار سال پیش در منطقه ای که دریانورد هلندی نامش را استرالیا گذارده زندگی می کردند. استرالیا به معنای جنوبی (سرزمین جنوبی) است.
        
        
  • 1898:   کارخانه لاستیک سازی گودیِر آمریکا تأسیس شد.
        
        
  • 1922:   یک رادیو غیر دولتی در نیویورک از این روز به پخش منظم آگهی دست زد. قبل آن برنامه رادیوها، خبر و گفتار بود. این رادیو به نام رادیو موج متوسط WEAF بکار ادامه می دهد.
        
        
  • 1943:   آلمان که دانمارک را تصرف کرده بود، از این روز امورات دولتی این کشور واقع در دهانه بالتیک را تماما خود برعهده گرفت.
        
        
  • 1949:   روسیه دارای بمب اتمی شد. آزمایش اتمی روسیه در کزاخستان انجام شده بود. تا این روز، انحصار سلاح اتمی در دست آمریکا بود. اینک 9 کشور (9 کشور شناخته شده) دارای چنین سلاحی هستند و چند کشور دیگر ازجمله ژاپن و آلمان می توانند ظرف چند هفته اتمی شوند. فدراسیون آفریقای جنوبی دارای سلاح اتمی بود که داوطلبانه آنها از میان بُرد و اعلام داشت؛ سلاح اتمی عمدتا سلاحی بازدارنده از تجاوز است و آن فدراسیون که در نقطه ای دوردست قرار گرفته و احساس خطر تجاوز نمی کند لزومی به نگهداری آن ندارد، ولی تکنولوژی و ابزار ساخت آن را برای روز مبادا محفوظ می دارد.
        
        
  • 1991:   با رای شورای عالی شوروی! فعالیّت حزب کمونیست جماهیریه شوروی از این روز و پس از 79 سال عُمر و 74 سال حکومت کردن ممنوع، دفاتر آن و اثاثه این دفاتر حرّاج شد. این حزب در 1912 در پی انشعاب حزب سوسیال دمکرات روسیه به دو جناح بُلشویک (اکثریت) و مِنشویک (اقلیت) تاسیس شده بود. بُلشویک ها (اکثریون) حزب کمونیست را که عقاید سوسیالیستی اش برپایه نظرات مارکس و لنین بود تاسیس کرده بودند. این حزب پس از درگذشت لنین در 1924 از مسیر خود منحرف شده بود و شعارهای اولیه آن رنگی نداشت. اعضای شورای عالی شوروی که رای به انحلال حزب کمونیست دادند از پلکان همین حزب بالا آمده بودند و سالها کارت عضویت آن را در جیب داشتند.
        دو سال پس از انحلال آن حزب، حزب کمونیست نوین روسیه (در سال 1993) تاسیس شده است و به فعالیت ادامه می دهد و نمایندگان متعدد در پارلمان روسیه دارد.
        
        
        
  • 2003:  


    در یک انفجار تروریستی در مسجد امام علی (ع) در نجف، آیت الله سید محمدباقر حکیم و بیش از صد تَن دیگر جان خود را از دست دادند. آیت الله حکیم 64 ساله بود و 20 سال در ایران بود که ماه پس از سقوط دولت بعث عراق (ماه می سال 2003 = خرداد) به وطن بازگشته بود.
        
        
        
        
        
        
  • یادداشت روز
    تکرار تذکر به وبسایت هایی که بدون ذکر مأخذ و نام مؤلف (مطابق قاعدهِ استاندارد شده)، مطالب این تاریخ را نقل می کنند

        مطالب این تاریخ آنلاین که یک کرونیکل تاریخ عمومی و ایران با روش ژورنالیستی نگاری است و در زبان فارسی ـ کاری شاخص، نتیجه زحمات هفت دهه و حاصل عُمر این مؤلف از تحصیل و تدریس تاریخ تا روزنامه نگاری و دهها سال تنظیم و سردبیری اخبار بین الملل برای رسانه های کشور ـ از روزنامه اطلاعات تا خبرگزاری پارس و رادیو تلویزیون ملی است در چندین وبسایت فارسی نقل شده است بدون اینکه منبع و مأخذ آن و نام مؤلف ذکر شود و در برخی وبسایت ها؛ تمامی مطالب!. بعضی از وبسایت ها تنها عنوان این تاریخ را در زیر مطالبِ نقل شده درج می کنند که کافی نیست. نقل مطالب، قاعدهِ استاندارد شده دارد ازجمله ذکر عنوان تألیف (به صورت کامل و بکار بردن عبارتِ نقل از:) و نام مؤلف و برداشت یک و یا چند پاراگراف و بعضا یک مطلب. مطالب این تاریخ که فعلا آنلاین است و در آینده ای نزدیک «کتاب» خواهد شد بدون قبول کمک از احدّی و نیز امتناع از قبول آگهی و صرفا برای کمک به ارتقاء سطح معلومات مخاطبان است. همین عدم قبول آگهی و اعلانِ تجاری است که سرچ انجین ها کمتر به نقل مطالب آن اقدام می کنند. بنابراین، نقل مطالب این تاریخِ فعلا آنلاین،کاری تست که مستقیما صورت می گیرد.
         به باور برخی، همین رفتار خلاف انصاف سبب شده است که هنوز وطن ما نتوانسته به جایگاه باستانی خود بازگردد. این قبیل رفتار را دو قرن پیش «سر جان ملکم Sir John Malcolm» انگلیسی پس از یک دهه رفت و آمد به ایران در کتاب خود آورده است و به نظر کُنت دو گوبینو Comte de Gobineau (دیپلمات فرانسوی و زمانی نماینده دولت فرانسه در تهران و پژوهشگر نژادشناسی) مدنیّت همانا رعایت اخلاقیات و فرهنگی بودن (رفتار و کردار خوب و پسندیده داشتن) است و با توجه به نظرات توماس هابز و بر پایه آنها، دولت باید شدّت عمل نشان دهد و مانع تجاوز به حق شود ازجمله حق تألیف.
         چنانچه نقل بدون ذکر مأخذ از این تاریخ آنلاین ادامه یابد ممکن است دبیرخانه آن به مقام قضایی مربوط دادخواست حقوقی و کیفری بدهد و یونسکو نیز درجریان قرارگیرد. زمان قرارداده شدن یک مطلب در یک وبسایت در اینترنت و نیز اصلاحات بعدی آن به آسانی مشخّص می شود و ....
         این تذکر از 26 امُرداد 1389 در همین محل داده شده بود که به نظر می رسد برخی از وبسایت ها توجه نکرده اند و بنابراین، این تذکر از این پس (از اَمُرداد 1399) تکرار خواهد شد.
     نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
    نامه به مولف
    عِمران خان یک پشتون (افغانِ ایرانی تبار) است که رئیس دولت پاکستان شده است [شده بود]
  •   25 آگوست 2018 یک مخاطب از لُس آنجلس نوشته بود: هزاران خبر درباره انتخاب عِمران خان ـ کریکت باز معروف پاکستان به ریاست دولت این کشور انتشار یافت ولی هیچکدام اشاره به پشتون بودن (افغان تبار بودن) او نکردند. وی اصالتا یک افغان ایرانی تبار است که «دورَند» دیپلمات استعمارگر انگلیسی با کشیدن یک خط بر نقشه جغرافیایی ایران باستان، قبیله ایرانی تبار بیش از 30 میلیون نفری پشتون (پختون ـ پاتان) را به دو بخش تقسیم کرد و به دو کشور داد.
    عِمران خان در جوانی با کلاه افغانی






  •  

    مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com