Iranians History on This Day
روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد
ميلادي
   خورشيدي

 
25 اوت
 
جستجو:

 
 


 هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.
 

 










   لينک به اين صفحه  

مهمترين رويدادهاي ايران و جهان در طول تاريخ در اين روز 25 اوت
ايران
مجسمه شاپور یکم در تنگ چوگان و دستور سردار عرب به فروافکندن آن!
در جریان افتادن منطقه ای از ایران که اینک استان فارس است به دست عرب، 25 آگوست 643 میلادی یک سردار عرب به نام نصر ابن سیّار در تنگ چوگان وارد غاری شد که یک مجسمه بزرگ سنگی از شاپور یکم در آنجا قرارداده شده بود و غار پُر از آثار تاریخی و هنری ایرانیانِ [آن دوران] بود.
     نصر دستور افکندن مجسمه شاپور را از جایگاهش داد و آثار دیگر هم از آسیب در امان نماند. نصر پیشنهاد مردم محل را که در برابر دریافت مقداری زَر از آنان، اجازه دهد که مجسمه را به حالت اول بازگردانند ردّ کرد. وزن این مجسمه شاپور یکم 25 تُن گزارش شده است.
    مورخان اروپایی آثار باقیمانده در تنگ چوگان را محرّک غرور ملّی ایرانیان و سند تمدن این ملت نوشته اند.
    
نقش شاپور يکم در يک حکّاکي که از گزند باقی مانده است و برای ایرانیان غرورآفرین است

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
... و بالاخره تعرّض نظامي انگلستان و شوروي به ايران، به رغم اعلام بي طرفي آغاز شد
رضاشاه به توان دفاعي ارتش اطمينان داشت و باور نمي كرد كه در ميان نظاميان كساني پيدا شوند كه در لحظه دفاع، نيروها را مرخص كنند!!!
با اين كه 26 ژوئن 1941 (پنجم تير 1320)، پنج روز پس از آغاز تعرض آلمان به خاك شوروي، دولت ايران بي طرفي كامل خود را در جنگ ميان آن دو كشور به دولت شوروي اعلام داشته بود و دولت مسكو از اين اقدام ايران سپاسگزاري كرده بود و رضا شاه دستور خروج آلماني هايي را كه وجودشان در ايران لازم نبود داده بود، بامداد روزي چون امروز ـ 25 اآگوست درسال 1941 ميلادي برابر با سوم شهريور ماه 1320 ـ نيروهاي شوروي و انگلستان تعرّض خود را آغاز کردند و از چند نقطه وارد ايران شدند. انگلستان مدت ها بود كه مقدمات اين كار را آماده مي كرد و براي اين منظور از هند به عراق يکان نظامي فرستاده بود و گروهي نظامي را هم به مرزهاي جنوب شرقي ايران گسيل داشته بود و مطبوعات لندن به انتقاد از رضاشاه دست زده بودند.
     اندكي پس از عبور نيروهاي انگلستان و شوروي از مرزها و ورود به خاك ايران، نمايندگان سياسي دو كشور در تهران، در يادداشتي كه تسليم علي منصور نخست وزير وقت كردند جريان اين لشكركشي را به او اطلاع دادند.
     براي رسيدگي به اين واقعه پيش از ظهر سوم شهريور جلسه شوراي وزيران در حضور رضاشاه تشكيل شد. رضاشاه كه به توان ارتش اطمينان داشت تصميم به مقاومت گرفت، ستاد جنگ به رياست سرلشکر ضرغامي در باشگاه افسران برپا شد و سربازان احتياط چهار دوره به زير پرچم احضار شدند تا شمار نيروها به سيصد هزار تَن بالغ شود. دستور داده شد که دو لشكر پايتخت در اطراف تهران موضع دفاعي بگيرند و جريان به اطلاع مجلس نيز رسيد.
    در همين روز رضاشاه در مورد تجاوز نظامي بي دليل انگلستان و شوروي، با ارسال تلگرام به روزولت رئيس جمهوري وقت آمريكا نسبت به اقدام آن دو دولت اعتراض كرد كه خبر رسيد انگليسي ها با تمهيداتي، ناوگان ايران را كه از ديرزمان چشم ديدن آن را نداشتند منهدم كرده ، تعدادي از كشتي ها را نيز تصاحب كرده و شماري از افسران نيروي دريايي از جمله دريادار بايندر فرمانده اين نيرو کشته شده اند. تا پايان وقت ااين روز هنوز از خيانت ژنرال ها و مرخص كردن پادگانها خبري نبود.
    چرا انگلستان نقشه اشغال نظامي ايران را در سر مي پروراند؟
    
علي منصور نخست وزير وقت

رضاشاه با اين كه با حمايت ادولت لندن به عُمر سلطنت قاجارها پايان داده بود، در سالهاي نيمه دوم دهه 1320 متمايل به آلمان و ايتاليا شده بود و انگلستان از آن بيم داشت كه گسترش نفوذ آلمان در ايران منجر به خروج ايران از حوزه نفوذ آن کشور شود و نه تنها هند و سرزمين هاي عربي به مخاطره افتند بلکه ماشين جنگي انگلستان بدون سوخت بماند و آلمان با كمك ايران بر كشورهاي عربي مسلط شود و هند از دست آن دولت خارج گردد؛ به علاوه، ارسال كمك از مسير ايران به شوروي كه زير ضربات ارتش هيتلر قرار داشت آسانتر و اطمينان بخش تر بود. زيرا كه نيروي دريايي آلمان در آبهاي اقيانوس هند فعاليتي نداشت. لذا، با تباني قبلي به دولت ايران اخطار شد كه آلماني ها را اخراج كند. ارتش ايران با توجه به وضعيت و تسليحات وقت توان دفاع داشت بنابراين انگلستان در صدد تطميع چند ژنرال ايراني برآمد و در حالي كه رضاشاه براي جنگ آماده مي شد و فرمان احضار به خدمتِ افراد ذخيره داده شده بود، دو ژنرال وي دستور مرخص شدن سربازان پادگانها را صادر كردند!. ايران اشغال نظامي و رضاشاه مجبور به كناره گيري شد و از ايران تبعيد گرديد و تا پايان عُمر زنداني انگلستان بود. بعدا سران انگلستان، آمريكا و شوروي محرمانه تصميم گرفتند كه پس از پايان جنگ دوم، ايران تا مدت ها زير نظر سه دولت باشد، و بعدا به اين سبب با سلطنت محمدرضا پهلوي موافقت كردند كه اطمينان يافته بودند وي مانند پدرش نيست و عنصري ضعيف است كه بعدا آن قرار محرمانه، از بيم كنترل ايران توسط استالين بر هم خورد (جزئيات بر حسب تاريخ وقوع در اين آنلاين آمده است). مورخان بي طرف در اين كه در شهريور 1320 ايرانيان اين فرصت را به دست نياوردند تا با نثار جان از وطن خود دفاع كنند متفق القول هستند. جنگهاي ميهني (دفاعي) باعث تقويت احساسات ملّي و پيشرفت هاي بعدي و سرافرازي ملت ها بوده است، حتي اگر شكست خورند.
    
سرلشكر ضرغامي رئيس
ستاد جنگ (دفاع) شد، ولي...

انگلستان در شهريور 1320، با کمتر از پنج هزار نظامي به ايران حمله كرد سه هزار و پانصد نفر از طريق عراق وارد ايران شدند و حدود هزار و پانصد سرباز هم از مرزهاي جنوب شرقي به كرمان وارد شدند. تازه همين عده هم از بيم لشكر كرمان كه با وجود دريافت دستور مرخص کردن سربازان وظيفه، منسجم باقي مانده بود چندين روز در جلگه «راين Rayen» اردو زده بودند و جرأت پيش رفتن نداشتند.
    در برخي نوشته ها آمده است که پس از اشغال نظامي ايران، مردم از خود مي پرسيدند : چه شدند آن ژنرال هايي که ما گرسنگي خورديم و به آنان حقوق گزاف پرداختيم که در چنين روزي بي دفاع نباشيم؟. يک نظامي شايد در طول عُمر سپاهي گري خود تنها يک زمان لازم باشد عمل کند و اگر اين يک زمان را هم از انجام وظيفه شانه خالي کند ، چه حاصل؟ .
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
اخطار آیزنهاور و بی اعتنایی مصدق نسبت به آن در اَمُرداد 1332
ششم آگوست 1953 (15 اَمُرداد 1332 و 13 روز پیش از براندازی) و ده روز پس از اعلام آتش بس در شبه جزیره کره و نزدیک شدن دولت مسکو به ایران و فرستادن یک دیپلمات مشهور به نام لاورِنتیوف به عنوان سفیر به ایران و انعکاس اظهارات دوستانه مالِنکُف رهبر وقت شوروی نسبت به ایران (دولت مصدق) و اشاره به آمادگی اش برای استرداد طلاهای ایران، آیزنهاور رئیس جمهوری آمریکا اظهارداشت که اگر منافع و مواد خام آسیا از دست برود امنیت آمریکا به خطر خواهد افتاد و آمریکا مصمم است که راه را بر کمونیسم و دولت مسکو در ایران ببندد. آیزنهاور در این زمینه یک نامه رسمی برای مصدق فرستاده بود که به زعم برخی، نوعی اخطار ملایم بود.
    با اینکه روزنامه های تهران اظهارات آیزنهاور را تیتر صفحات اول خود کرده بودند، این بار مصدق آن را جدّی نگرفت و .... مصدق در مصاحبه با یک روزنامه نگار هندی که از او درباره اظهارات و نامه آیزنهاور پرسش کرده بود و خطر مداخله آمریکا را مطرح ساخته بود گفته بود که لازم نیست جوابی به آیزنهاور داده شود. ملل آسیائی می توانند با خرید نفت به مبارزه ایران کمک کنند. ما چند بار به گفته های مقامات آمریکایی توجه کردیم ولی فایده بخش نبود.
    روزنامه های وقت تهران همان روزِ مخابره مصاحبه مصدق با روزنامه نگار هندی، عین همین جملات دکتر مصدق را در صفحات اول خود درج کرده بودند که یک نمونه آن و از صفحه اول روزنامه اطلاعات در زیر کُپی شده است:
    
کپی تیتر این مصاحبه مصدق در صفحه اول شماره 22 اَمُرداد 1332 روزنامه روزنامه اطلاعات

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
نقش شریف امامی از 1332 تا 1357 در تغییرات حکومتی ایران



    سی و یکم اَمُرداد 1332 (در آن سال؛ شنبه) و سه روز پس از براندازی 28 اَمُرداد، روزنامه های تهران کار انتشار خودرا از سر گرفتند. در صفحه اول روزنامه اطلاعات، این عکس (عکس بالا) درج شده بود که جعفر شریف امامی را در کنار ژنرال فضل الله زاهدی (رئیس دولت کودتا) نشان می داد. از منظره تصویر چنین بر می آید که این دو تَن روابط نزدیک با یکدیگر داشتند. زاهدی دفتر کار خودرا در باشگاه افسران (واقع در خیابان قوام السلطنه) مستقر کرده بود. همان زمان، مفسّران چپگرا که شمار آنان هم کم نبود، با دیدن عکس گفته بودند از آنجا که شریف امامی یک فراماسون و نزدیک به دولت لندن است، این دولت طرّاح نقشه براندازی بوده و نقش اصلی را ایفاء کرده و دولت واشنگتن پس از روی کار آمدن آیزنهاور (از حزب جمهوریخواه) به آن پیوسته است.
    چند سال بعد که شریف امامی وزیر صنایع و معادن شد باز زمزمه ها ازسر گرفته شد که انتصاب او کار دولت لندن بوده و چند سال بعد پس از نخست وزیر شدنش این زمزمه ها بیشتر و بلندتر شد و وقتی که در بهار سال 1340، معلمان تهران به تشویق غيرمستقيم مقامات دولتی آمریکا (دولت جان اف. کِنِدی) و رهبری تَنی چند ازجمله محمد درخشش دست به تظاهرات و راهپیمایی چند روزه زدند که منجر به کنار رفتن شریف امامی از نخست وزیری شد و دکتر علی امینی برجایش نشست، گفته شد که آمریکا در جریان رقابت با دولت لندن بر سر نفوذ در ایران پیروز شده است و امینی ـ فردی است نزدیک به دولت آمریکا. 17 سال بعد (اوایل شهریور 1357) که شاه (پهلوي دوم) در اوج انقلاب، شریف امامی را نخست وزیر کرد، اصحاب نظر گفتند که بازهم دولت لندن پیروز شده و کار ِ «تغییر» جدّی است و شاه این اظهارنظرها را نادیده انگاشت و شریف امامی با لغو تغییر تقویم و سال ایرانی و ... و مجبور کردن شاه که ژنرال اویسی فرماندار نظامی تهران را مجبور به کناره گیری کند و ... نظام حکومتی وقت را در مسیر سقوط قرار داد. شریف امامی پس از تغییر نظام حکومتی ایران، بی سر و صدا در خارج زندگی کرد تا چراغ عُمر وی خاموش شد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
رویدادهای سوم شهریور 1332 ازجمله ملاقات آيت الله بهبهاني با شاه
سوم شهريور 1332، شش روز پس از براندازي 28 اَمُرداد، بازگرداندن افسران و مقاماتي را كه دكتر مصدق بازنشسته كرده بود بكار، توزيع مقامات كشوري و لشكري ميان دوستان ژنرال زاهدي، دستگيري هواداران دكتر مصدق و بگير و ببندهاي ديگر ادامه داشت.
     در اين روز دکتر سعید حکمت رئیس وقت پزشکی قانونی اعلام داشت که در درگیری های 28 اَمُرداد، 41 تَن کشته و 75 نفر به سختی مجروح شدند که در بیمارستان هستند و صدها تن دیگر مجروح سطحی. ژنرال زاهدی نخست وزیر دولت کودتا از دولت های دوست خواست که کمک اقتصادی کنند و خرید نفت. تایمز لندن در تفسیری نوشت که ذخایر ارزی ایران تمام شده بود و بسیاری از ایرانیان بیش از آن تاب تحمّل مشکلات اقتصادی را ندارند (نداشتند). کمیسیون ارز تشکیل شد و ژنرال زاهدی برای آن یک رئیس تعیین کرد و این رئیس قول داد که ارزش برابری ارزها را پایین بیاورد. طبق گزارش روزنامه ها، سکه طلا در این روز 90 تومان معامله می شد.
    در این روز (سوم شهریور 1332) آيت الله سيد محمد بهبهاني براي ديدار شاه به کاخ سعد آباد رفت. شاه (پهلوی دوم) شنبه 31 اَمُرداد از طریق بغداد و در حالی که 13 هواپیمای نظامی عراق تا تهران هواپیمای حامل اورا اسکورت می کردند به تهران بازگشته بود. یکی از خلبانان عراقی گفته بود که سلطان عراق بیم داشت که نیروی هوایی ایران و یا نیروی دفاع ضد هوایی به سوی هواپیمای حامل شاه تیراندازی کند.
    سوم شهریور 1332 همچنین روزنامه نگاران خارجی با آیت الله کاشانی مصاحبه کردند و وی در این مصاحبه گفت که با بی احترامی کردن نسبت به مصدق مخالف است. وی درباره کمونیسم گفته بود که اسلام با کمونیسم موافقتی ندارد و یک نفر نمی تواند که هم کمونیست باشد و هم تکالیف مذهبی را انجام دهد. یکی از اشتباه های مصدق این بود که در جریان رفراندم انحلال آن دوره مجلس، کمک کمونیست ها را رد نکرد.
    در این روز عباس مسعودی مدیر مؤسسه اطلاعات پس از یک اقامت یک ماهه در اروپا به تهران بازگشت، جعفر شریف امامی (معروف به فراماسون و انگلوفیل) رئیس سازمان برنامه و بودجه شد، زاهدي نشان تاج گرفت و عميدي نوري ناشر روزنامه «داد» كه در طول حكومت دكتر مصدق منتقد كارهاي او بود پاداش اين عمل خود را گرفت و معاون نخست وزير و سخنگوي دولت (رئیس تبلیغات) شد و صحبت از اين بود كه روز بعد به نظاميان يك درجه ترفيع داده مي شود.
     در اين روز بازجوئي از سرهنگ ممتاز و سروان داورپناه و سروان فشاركي كه 25 اَمُرداد كودتاي سرهنگ نصيري را خنثي كرده بودند ادامه يافت، و روزنامه هاي تهران ـ جز روزنامه اطلاعات در سرمقاله خود ـ به سالگرد اشغال نظامي ايران در شهریور 1320 كه از رويدادهاي تاريخي مهم كشور است اشاره اي نكرده بودند!.
     اصحاب نظر در اين روز گفته بودند كه پايين كشيدن مجسمه هاي شاه و پدرش در ميدان هاي تهران و شهرهاي ديگر در سه روز منتهی به 28 اَمُرداد کار حزب توده بود.
يكي از مجسمه هايي كه 26 اَمُرداد 1332 در تهران پايين كشيده شد


    
عکس بالا و زیرعکس آن، در شماره سوم شهریور 1332 روزنامه اطلاعات درج شده بود و نشان می داد که مجسمه های پایین کشیده شده جایگزین می شوند

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
سرانجامِ مردي كه بر قرارداد تقسيم ايران (ميان انگلستان و روسيه) امضاء گذارد
Stolypin

بيست و پنجم آگوست 1906 در اقامتگاه «پيوتر آركادويچ ستولي پين Pyotr Stolypin» نخست وزير وقت روسيه در سن پترزبورگ يک انفجار عَمدي شديد روي داد كه ضمن آن 28 تن از جمله دختر وي كشته شدند.
    در اين انفجار كه يك توطئه به منظور قتل «ستولي پين» بود 33 تن از جمله خود او نيز مجروح شدند. وي که از 1906تا سال 1911 نخست وزير روسيه بود و 31 آگوست سال 1907 در پترزبورگ با دولت انگلستان قرارداد تقسيم ايران را كه قدمت آن از هر دو كشور بيشتر بوده است امضاء كرد كه شرم آور ترين قرارداد قرن 20 عنوان داده شده است. اين قرارداد با واسطه گري فرانسه آماده شده بود تا با رفع اختلافات استعماري، راه براي ايجاد سازش مثلث (در برابر آلمان و متحدانش) آماده شود.
     «ستولي پين» در حساسترين سالهاي تاريخ روسيه، نخست وزير آن بود. وي با تشكيل مجلس روسيه (دوما) و سپس بستن آن و نيز دادن اراضي كشاورزي به سِرف هاي سابق (كشاورزان آزاد شده)، ولي بعدا خودداري از دادن اسناد اين زمين ها، براي خود دشمنان فراوان ساخته بود به گونه اي كه بالاخره تزار نيكلاي دوم هم شكيبابي اش را از كارهاي ضد و نقيض او از دست داد.
     ستولي پين در سال 1911 در اپراي «كي اف» در اوكراين در حضور تزار با دو گلوله ترور شد و قاتل او يك عامل پليس روسيه بود. نوشته اند كه تزار، از قبل از توطئه قتل نخست وزير 49 ساله اش آگاه بود!.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
يك كلام مشابه از زبان مصدق، ناپلئون و پوتين در ماه آگوست 1803، 1952 و 2007 درباره اهميت تدريس تاريخ و کتاب هاي درسي مربوط
مصدق (1952) - پوتين(2007)


    در آگوست 1952 (امُرداد 1331)، دكتر مصدق رئيس وقت دولت ايران ضمن انتقاد از چگونگي تاليف كتاب هایِ درسی تاريخ دوره دوم دبيرستانهاي کشور و استعماري خواندن آنها گفت: چرا بايد در اين كتاب ها عكسي بزرگ از تجمع ناوگان انگلستان چاپ می شد که نوجوانان ما با ديدن آن، از دولت لندن احساس واهمه می کردند. اين عكس و زيرنويس آن (بخشي از كشتي هاي جنگي انگلستان!)؛ به خواست، فشار و رشوه خارجي چاپ شده بود. اين ناوگان براي يك بار و آن هم برای انجام مانور اجتماع كرده بود و «عكس»، مربوط به آن بوده است، نه موضوع درس. آيا بزرگ كردن استعمارگر خيانت نيست؟. 149 سال پیش از اظهارات مصدق و در همان ماه (22 آگوست 1803) ناپلئون بناپارت و 55 سال پس از اظهارات مصدق و باز در همان ماه (آگوست سال 2007) ولاديمير پوتين رئيس جمهوری روسيه همين نظر را ـ البته به صورتی دیگر تكرار كرده و گفته بود كه منفي نشان دادن چهره روسيه در دوران شوروي [حکومت حزب کمونیست و در دو دهه آخر کار ـ دهه های 1970 و 1980 که به دست ندانمکارها، مقام پرستان و خودخواهان افتاده بود] در كتاب هاي درسي تاريخ، در مدارس روسیه و در سالهاي پس از فروپاشي، به خواست قدرت های رقیب صورت گرفته و مؤلفان به خاطر اين كار از كمك مالي آن قدرت ها برخوردار بودند!. [مشروح اظهارات پوتين در نشريه انگليسي «اينديپندنت» آمده بود].
    مصدق و پوتين هر دو دستور تجديد نظر در متون ا كتاب هاي را دادند ولي در ايران، پس از براندازي 28 اَمُرداد 1332، كتاب های درسي تاريخ با همان عكس (ناوگان انگلستان) دوباره چاپ شد و تا دهه 1340 توزيع و تدريس مي شد!.
    
    ... و سابقه توجه به تدریس تاریخ ملّی:
    
    ناپلئون بناپارت 22 آگوست سال 1803 (پيش از آنكه به راي سنا، امپراتور فرانسه شود) در ملاقاتي كه با مدرّسان درس تاريخ در مدارس فرانسه ترتيب داده بود از آنان خواست كه تاريخِ فرانسه را به گونه اي تدريس كنند كه احساس غرور و ميهندوستي در نوجوانان و جوانان فرانسوي تقويت شود و اين آرزو تحقق نخواهد يافت مگر اين كه برجستگي ها، كارهاي مهم و فداكاري هاي فرانسويان در طول تاريخ (گذشت زمان)، در ذهن آنان نقش بندد.
     ناپلئون به مدرّسان درس تاريخ گفته بود كه اين كار، تنها از دست آنان ساخته است و خواسته بود كه ضمن گفتن حقايق، بكوشند عوامل و علل هر قسمت منفي تاريخ فرانسه را بيابند و اين عوامل را كه عمدتا يك فرد و يا افراد معدود هستند و کوتاهي و قصور و يا اشتباه آنان به عنوان «مرتكب» را معرفي كنند؛ نه يك ملت را، و علت و یا علل ارتكاب تقصير و يا اشتباه را تشريح كنند تا تکرار نشود. ناپلئون در آن ديدار گفته بود مدرّس تاريخ بايد نوجوانان و جوانان را طوري بارآورد که پس از رسيدن به كمال، نه تنها مرتكب اشتباه نشود بلكه بتواند اشتباه گذشتگان را هم ترميم و جبران كند و نیز مانع اشتباه کردن مقامات دولتی شود و ....
     اين اندرز ناپلئون كه به اجرا درآمد نه تنها باعث کاهش اشتباهات دولتي بلکه آغازي براي افزايش غرور فرانسويان نسبت به فرانسه و فرانسوي شد.
     مطالعه «تاريخ» نشان مي دهد كه «بيسمارك» همين فكر ناپلئون را از دهه 1860 در آلمان به اجرا درآورد و موفق شد كه آلماني ها را قرن ها پس از زیستن در ایالت های مستقل و نیمه مستقل و زیر سلطه دیگران بودن، يكپارچه كند. مي دانيم كه چيني ها قرن ها پيش از ناپلئون و بيسمارك دست به اين كار زده بودند و مغولان به اقتباس از آنان بود كه علاقه مندي ويژه اي به تاريخ خود داشتند. همچنين نبايد فراموش كرد كه تاريخ نگاري در نشريات ايتاليا در نيمه قرن نوزدهم ـ به تشويق «كاوور» ـ كمك بزرگي به تامين وحدت اين كشور پس از 13 قرن فروپاشيدگي كرده بود.
     ژاپني ها در قرن بيستم (پيش از ورود به جنگ جهاني دوم) با هدف تقويت احساسات ميهندوستانه و تبديل هر نوجوان ژاپني به يك «سرباز وطن» ساعات هفتگي تدريس تاريخ در مدارس متوسطه را چند برابر و كتب درسي تاريخ را دوباره نويسي كرده و تأليف آنها را زير نظر دولت قرار داده بودند و ... و مصدق پس از پيروزي بر شاه در بپاخيزي سي ام تيرماه 1331 و افزودن وزارت جنگ بر وظايف خود و تبديل نام اين وزارت به وزارت دفاع ملي تصميم گرفته بود که در سربازخانه ها، روزها به سربارانِ وظيفه فنون سپاهيگري و شبها تاريخ ايران تدريس شود تا بدانند که چرا بايد جان برکف نهند و از تماميّت وطن و فرهنگ و تمدن آن تا آخرين قطره خون دفاع کنند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ليندن جانسون با اندرزهاي واشنگتن در تهران
ليندن جانسون
سوم شهريور ماه 1341 و چند هفته پس از کناره گيري علي اميني از نخست وزيري به علت تداوم اختلاف نظر با شاه، ليندن جانسون معاون جان اف. كِنِدي رئيس جمهوری (ليبرال) وقت آمريكا (و رئيس بعدي اين فدراسيون پس از کِنِدي) وارد تهران شد و با شاه و مقامات ايران مذاكره كرد.
     گزارش شده بود که «کندي» در پيامي که توسط جانسون براي شاه فرستاده بود خواسته بود که در پيگيري و انجام اصلاحات که دکتر اميني آغازگر آن بود درنگ نکند. برنامه اصلاحات را علي اميني قبلا آغاز کرده بود.
    شش ماه بعد از ديدار جانسون از ايران، طرح هاي شش گانه معروف به انقلاب سفيد به رفراندوم گذارده شد و اعلام گرديد كه به تصويب رسيده است. بانوان نيز براي نخستين بار در اين رفراندوم كه ششم بهمن ماه سال 1341 (ژانويه 1963) برگزار شد شركت كردند.
    انقلاب سفيد كه به اندرز دولت وقت واشنگتن در ايران به اجرا درآمد از جمله شامل اصلاحات ارضي، مشاركت كارگران در سود كارخانه ها، مشاركت بانوان درانتخابات و احراز مقام هاي دولتي بود. دولت واشنگتن در باطن مي خواست كه ايران در همسايگي شوروي، در اجراي الگوي ديگري موفق شود.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
بازگشایی سفارت انگلستان 4 روز پس از سالروز براندازی مصدق، 8 روز مانده به سالروز تقسیم ایران، 2 روز مانده به سالروز اشغال نظامی و ... و سؤال ها
سفارت دولت انگلستان در تهران یکشنبه ـ یکم شهریورماه 1394 و پس از چهار سال بسته بودن بازگشایی شد. این سفارت در آذرماه 1390 و در پی تظاهرات و حمله هشتم آذرماه دانشجویان به آن، تعطیل شده بود. پس از انتخابات تابستان 1392 بازگشایی آن قابل پیش بینی بود.
    سفارت انگلستان در تهران چهار روز پس از سالروز براندازی دولت ملّی مصدق که طرح آن را دولت لندن تهیه و با کمک آمریکا و عوامل داخلی به اجرا در آورده و مسیر تاریخ ایران را تغییر داده بود بازگشائی شد!!.
     این بازگشایی همچنین 8 روز مانده به سالروز تقسیم ایران میان انگلستان و روسیه (طبق قرارداد 31 آگوست 1907 سن پترزبورگ)، دو هفته پس از سالروز امضای قرارداد دولت لندن با وثوق الدوله معروف به قولنامه فروش ایران به انگلستان، دو ماه مانده به سالروز اعلان جنگ دولت لندن به ایران در سال 1856 که (پس از 24 قرن) هرات و شرق افغانستان باید از بدنه ایران جدا شود و سپس تصرف بوشهر و خرمشهر و خارک در ژانویه 1857 و وادار کردن ایران به تسلیم هرات، دو روز پیش از سالروز تعرّض نیروهای انگلیسی از شرق و غرب به ایران در سال 1320 (سوم شهریور) و اشغال نظامی ایران به مدت 4 سال، 50 روز پس از سالروز سازش لندن و مسکو (به ابتکار لندن) بر سر تعیین آمودریا (رود جیحون) به عنوان مرز متصرفات دو کشور و کوتاه کردن دست ایران پس از 24 قرن از فرارود با تجزیه خراسان بزرگتر در سال 1887، شش ماه پیش از سالروز امضای قرارداد ترکمان چای ـ دیکته شده نماینده دولت لندن و از دست رفتن تمامی قفقاز در 22 فوریه 1828، 113 سال پس از امضای واگذاری تاسیس بانک و نشر اسکناس در ایران به رویتر، شش ماه پیش از سالروز کودتای انگلیسی سوم اسفند 1299 در اجرای برنامه لندن با اندرزها و تشویق های ژنرال آیرونساید و ... و بالاخره در سی و هفتمین سالروز نخست وزیر شدن جعفر شریف امامی فراماسیونر و معروف به عامل دولت لندن به نخست وزیری (در سال انقلاب) بازگشایی شد. سفارتخانه ای بازگشایی شد که بارها محل تحصّن ایرانیان! درگیر با دولت های وقت ایران بودند و از این رهگذر وارد کردن فشار و انواع مداخلات. تاریخ نگاران همه بدبختی ها و تجزیه ایران از سال 1800 را که پای سِر جان ملکم به خاک ایران گذاشته شد نتیجه سیاست های دولت لندن دانسته اند.
     داود گودرزی مسئول سازمان بسیج دانشجویی به خبرگزاری فارس [که یکم شهریور 1394 در وبسایت این خبرگزاری قرار گرفت] پیرامون بازگشایی سفارت انگلیس در ایران گفته بود: "ما باید به گذشته بازگردیم و ببینیم بسته شدن سفارت انگلیس در ایران چه علتی داشته و چه شد که در آن زمان خشم بدنه دانشجویی کشور برانگیخته شد.".
    وی گفته بود: "اسناد فتنه‌گری‌های انگلیس از طریق سفارتخانه‌اش در جریانات سال 1388 موجود است و اسناد تاریخی گواه جنایت‌های انگلیسی‌ها در ایران بوده و قابل کتمان نیست مگر اینکه برخی از مشاوران رئیس جمهور مبنای تعریف خود را از خباثت و دشمنی تغییر داده باشند که بگویند ما با انگلیس مشکلی نداریم و دشمنی‌ در کار نیست. هر کسی تاریخ ایران را نگاه کند دشمنی‌ها و خباثت‌های انگلیسی‌ها را مشاهده خواهد کرد و خواهد دید که انگلیسی‌ها هرجایی که توانسته‌اند، علیه ایران اقدام کرده‌اند و همواره به فکر منافع خود بوده‌اند. انگلیس بعد از انقلاب اسلامی همیشه پادوی آمریکا بوده و همیشه مکّاری و حیله‌گری خود را حفظ کرده است و ما هیچ جایی از تاریخ پیدا نمی‌کنیم که یک خاطره خوب از انگلیسی‌ها باقی مانده باشد، وقتی به حافظه تاریخی ملت مان هم نگاه می‌کنیم خیلی بعید است کسی را پیدا کنیم که یک خاطره مثبت از انگلیس داشته باشد. انگلیس همواره رفتار خصمانه، حیله‌گرانه و استعمارگرانه‌ای داشته‌است تا جایی که جنبش دانشجویی از این رفتار به خشم آمد و نهایتا ماجرای بسته شدن سفارت انگلیس رخ داد و البته مجلس هم ورود خوبی به موضوع داشت.".
    گودرزی همچنين گفته بود: "دولت باید به سؤالاتی که پیرامون بازگشایی سفارت انگلیس وجود دارد پاسخ دهد. سؤال اصلی ما این است که چه اتفاقی افتاده که می‌خواهند سفارت انگلیس را در ایران باز کنند. کدام معذرت‌خواهی توسط انگلیسی‌ها صورت گرفته‌است؟. نگاه ملت ایران به انگلیس همواره با تنفّر همراه بوده است و ما خبیث‌ترین دولت را دولت انگلیس می‌دانیم. هدف انگلیسی‌ها از بازگشایی سفارت در ایران چیست؟. آیا قرار است یک لانه جاسوسی دیگر در ایران باز شود؟. آیا قرار است انگلیس با بازگشایی‌ سفارتش در ایران مجددا علیه امنیت ملّی ما اقدام کند؟. اینها سئوالاتی است که باید هم توسط انگلیس و هم دولت ایران پاسخ داده شود.".
    یک روز پیش از بازگشایی سفارت دولت لندن در تهران (31 امُرداد 1394)، حسین نقوی حسینی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به خبرگزاری تسنیم گفت که دولت باید مراقب نفوذ اجانب از ناحیه بازگشایی سفارت انگلیس باشد. وی گفته بود که دولت انگلیس همیشه به دنبال بروز اختلاف داخلی در ایران بوده است.
این عکس که در رسانه های آلمان انتشار یافته، صحنه ای از تظاهرات خشونت آمیز دانشجویان تهران در هشتم آذرماه 1390 و حمله به ساختمان سفارت دولت لندن را نشان می دهد که منجر به تعطیل شدن این سفارت شد


    
کُپی گوشه ای از صفحه اول شماره یکم شهریورماه 1394 روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبری و تیتر مطلبی درباره بازگشایی سفارت دولت لندن در تهران

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
مطلب روزنامه کیهان پس از بازگشایی سفارت دولت لندن و اشاره ای به رفتار این دولت و یادآوری هایی به دولتیان که باید در «تاریخ» بماند
روزنامه حکومتی کیهان وابسته به دفنر رهبری جمهوری اسلامی و انقلاب تیتر اول شماره دوشنبه [دوم شهریور 1394 و در آستانه سالروز تعرّض نظامی دولت لندن به ایران در سوم شهریور 1320، اشغال نظامی 4 ساله، تغییر دولت و بر سر کار آوردن عوامل خویش و تبعید کردن رئیس وقت کشور و در اسارت خود قراردادن او تا پایان عُمر] خودرا با این عنوان: «دیپلماسی وارونه در بازگشایی سفارت انگلیس» به مطلبی در این باره و رفتار دولت لندن اختصاص داده است که ضرورت دارد در «تاریخ ایرانیان» بماند و سند قرار گیرد.
    کیهان مطلب خودرا با این پاراگراف آغاز کرده است:
    "هنوز یک هفته از بیانات راهبردی رهبر معظم انقلاب درباره سیاست‌های خصمانه آمریکا و استاد آن؛ انگلیس نگذشته بود که جاسوس‌خانه روباهِ پیر علیرغم میل باطنی دلسوزان انقلاب و اکثریت مردم و بدون توجه به قانون مصوّب مجلس شورای اسلامی گشایش یافت!.".
    سطور بالا، پاراگرافِ لید مطلب کیهان [آمیزه ای از خبر و نظر] در باره بازگشایی سفارت دولت لندن در تهران بود. این روزنامه حکومتی که قاعدتا باید نظر دفتر رهبری جمهوری اسلامی و انقلاب را منعکس کند در متن مطلب خود که خبر اول این روزنامه بود نوشته است:
    از ساعاتی قبل از این مراسم، نیروهای امنیتی و انتظامی به منظور جلوگیری از اعتراضات احتمالی دانشجویان و مردمی که نسبت به بازگشت مقامات دیپلماتیک انگلیس به ایران معترض بودند، در اطراف سفارت حضور داشتند و همین امر سبب ایجاد ترافیک گسترده در خیابان‌های منتهی به سفارت بود.
    رانندگان عبوری از خیابان فردوسی بعد از مشاهده کاروان روباه پیر با خشم و انزجار نسبت به انگلیسی‌ها صدای بوق اعتراضی وسائط نقلیه خود را به راه انداختند تا ثابت کنند از انگلیسی‌هایی که همیشه نسبت به ایران دشمنی و دسیسه داشته‌اند بیزارند.
    کیهان اضافه کرده است:
    "رهبر معظم انقلاب در 26 مردادماه 1394 و در دیدار علما، صاحبنظران و ... انگلیسی‌ها را متخصّص اختلاف‌افکنی و آمریکایی‌ها را شاگرد آنها خواندند و ... و سپس به عنوان نمونه‌ای از فتنه‌انگیزی انگلیسی‌ها فرمودند: رادیو انگلیس ادعا می‌کند که ما بی‌طرف هستیم، دروغ می‌گوید؛ درست در میدان سیاست‌های استکبار و استعمار حرکت می‌کند.".
    کیهان نوشته است:
    "اما تنها پس از گذشت 72 ساعت از بیانات راهبردی رهبر معظم انقلاب [که وسیعا انعکاس یافت]، رسانه ها خبر از سفر فیلیپ هاموند وزیر امور خارجه انگلیس به تهران دادند!. این سفر در حالی است که می دانیم انگلیس مبتکر و پایه ‌گذار تحریم‌های بانکی و مالی علیه ملت ما بوده است!.
    دلیلی که 4 سال پیش موجب تعطیلی این جاسوس‌خانه شده بود موضع‌گیری‌ها، خباثت‌ها و تحریم‌های ظالمانه مقامات انگلیسی نسبت به جمهوری اسلامی ایران بود و یکی از اصلی‌ترین دلایل تعطیلی این سفارت‌خانه سیاست‌های خصمانه انگلیسی‌ها نسبت به موضوع هسته‌ای و دانشمندان کشورمان بود.".
    این روزنامه حکومتیِ وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی و انقلاب مطلب خودرا چنین ادامه داده است:
    "به موجب ماده واحده‎ای که سال 1390 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد، وزارت امور خارجه موظّف است در چارچوب حفظ منافع ملّی و دفاع از حقوق ملّت بزرگ ایران (ظرف دوهفته)، روابط سیاسی را با دولت انگلیس به سطح کاردار تنزل دهد و روابط اقتصادی و بازرگانی را نیز به حداقل ممکن برساند.
    براساس تبصره 1 این مادهِ واحده، در صورت تغییر سیاست‌های خصمانه کشور مزبور، وزارت امور خارجه می‌تواند سطح روابط را ارتقاء دهد.
    همچنین تبصره 2 تصریح دارد؛ وزارت امور خارجه موظّف است در مورد سایر کشورهایی که رفتاری مشابه انگلیس داشته باشند، گزارشی جهت اخذ تصمیم مناسب به مجلس شورای اسلامی بدهد.
    با این تصمیم مجلس و اظهار نظرات کارشناسان، مشخّص شده است که دلسوزان کشور و اکثریت نمایندگان مردم هم از بازگشایی آن سفارت ناراضی و از وجود جاسوس‌خانه در کشورشان ناراحت اند.".
    کیهان نوشته است:
    "به نظر می‌رسد با بازگشایی سفارت انگلیس در تهران باید منتظر وقایع مختلفی در آینده باشیم چرا که سیاست انگلیس در جهت تداوم زندگی آرام و مسالمت‌آمیز نیست و رویکرد آنها همچنان همان سیاست شوم تفرقه بیانداز و حکومت کُن است که آن را نسبت به همه مَد نظر دارد.
    در این 4 سال که سفارت انگلیس قفل بود کمتر فتنه‌ای را در کشورمان شاهد بودیم، اما اینک و در آستانه انتخابات اسفند 1394 که حسّاسیّت بسیار برای کشور دارد باید بیش از پیش مراقب جاسوس‌خانه و رفت و آمد‌هایش باشیم، فراموش نمی‌کنیم که در فتنه 88 [سال 1388] برخی نقشه‌های شوم توسط عوامل مستقیم یا پادوهای این سفارت در جامعه ما عملیاتی می‌شد.".
    کیهان نوشته است:
    "جای تردید وجود ندارد که مقامات انگلیسی در زمره منفورترین افراد عالم نزد ملت ما هستند. سوابق سیاه و ننگین سالیان طولانی گذشته وقتی با جنایات سال‌های اخیرشان پیوند می‌خورد، دل هر انسان وطن‌دوستی را به درد می‌آورد. از نقش محوری و اساسی آنها در جداسازی بحرین از ایران یا ده‌ها و صدها جنایت قدیمی‌تر آنها که بگذریم، ترور دانشمندان هسته‌ای با دستور و فرمان مستقیم جان ساورز ـ رئیس MI6 در همکاری اطلاعاتی و امنیتی با اسرائیل غاصب در این پروژه شوم، برگ سیاه دیگری در کارنامه آنهاست. اما در موضوع تحریم‌ها؛ آنها نخستین کشوری بوده اند که تحریم‌های گسترده بانکی را با هدف ضربه زدن به گردش مالی و در نتیجه تعطیل کردن معاملات خارجی کشورمان آغاز کردند. در اثر این اقدام خباثت‌آمیز انگلیس، میلیاردها دلار خسارت به کشورمان وارد شد و مشکلات فراوان در زمینه معاملات خارجی ما. گذشته از این، انگلیس با اِعمال تحریم در حوزه بیمه نفتکش‌ها و کشتی‌های تجاری هم کوشید صدمات سنگین مالی به ایران وارد کند. خباثت و حقارت آنها تا آنجا پیش رفت که حتی حاضر نشدند مدارک علمی دانشجویان شرکت‌کننده در آزمون زبان انگلیسی را تایید کنند و آنها را در این مسیر دچار مشکلات جدی کردند!.
    با این همه و با این سابقه تیره و شوم، مسئولان کشورمان بی‌توجه به نفرت عمومی و بدون در نظر گرفتن محدودیت قانونی که دولت را تنها در صورت تغییر رفتار انگلیس، مجاز به برقراری رابطه می‌سازد، فرش قرمز پیش پای وزیر امور خارجه روباه پیر پهن کرده و بازار ارزشمند ایران ـ کشور 80 میلیونی را به روی آنها گشوده است!. جای تردید وجود ندارد که انگلیس بدنبال کسب منفعت از بازار ماست و البته اگر به همین بسنده می‌کرد مشکلی نبود، بلکه به یقین می‌توان دخالت‌ها، کارشکنی‌ها و شکار افراد ساده‌لوح و وطن‌فروش را از هم‌اکنون در داخل کشور و توسط سفارت آنها پیش‌بینی کرد. باید از مقامات دولت و از رئیس‌جمهور [حجت الاسلام حسن روحانی] پرسید که آیا سابقه رفتار تحقیر‌آمیز آنها با خودتان را فراموش کرده‌اید؟!. هاموند وزیر امور خارجه انگلیس پس از توافق هسته‌ای در اظهاراتی مداخله جویانه گفته بود: بعد از امضای توافق‌ هسته‌ای، به شرط آنکه ایران به تعهداتی که در توافق نامه برعهده گرفته است پایبند بماند، از دخالتش در امور دیگر کشورهای منطقه خلیج‌فارس دست بردارد(!) و ... امکان اینکه جامعه بین‌الملل در مسائل دیگر با ایران ارتباط بگیرد وجود دارد(!). ما باید درباره ایران واقع‌نگر باشیم. این کشور ـ نظامی با یک صدا نیست، صداهای مختلفی از آن شنیده می‌شود؛ افراطی‌ها و اصلاح‌طلبان ـ اصلاح‌طلبانی که می‌خواهند ایران نقش مثبت‌تری در دنیا ایفا کنند، البته این کار یک شبه اتفاق نمی‌افتد، ما باید امیدوار باشیم.".
    کیهان مطلب خودرا چنین به پایان برده است:
     "به نظر می‌رسد دولتمردان کشورمان،سراب روابط اقتصادی مثبت با انگلیس را باور کرده و در دام آن افتاده‌اند.".
    کُپی تیتر این مطلب در صفحه اول کیهان در زیر درج شده است:
    



    
    رسالت ـ روزنامه دیگر تهران، خبر بازگشایی سفارت انگلستان را به صفحه اول خود برده بود. کُپی این صفحه:
    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
معمّای بازگشت شتاب‌زده انگلیسی‌ها به تهران از دیدگاه خبرگزاری فارس؛ پیشبرد پروژه اصلاحات نرم از درون ـ تفسیری تأمل برانگیز
تهران ـ سوم شهریورماه 1394 ـ خبرگزاری فارس (مطلب شماره 13940602001550): پنجشنبه [29 اَمُرداد] بود که ابتدا یک رسانه قطری [العربی] در خبری اختصاصی و غیر منتظره اعلام کرد که فیلیپ هاموند (هَمِند) وزیر امور خارجه انگلستان به تهران می‌رود تا یکشنبه (یکم شهریور1394) سفارت این کشور را که از سال 2011 در پی موج ضدانگلیسی و اعتراضات در ایران، بسته شده بود، بازگشایی کند.
    آنطور که العربیِ قطر نوشته بود، این تصمیم از مدتی قبل اتخاذ شده و چندین دولت از جمله دولت ایران از آن اطلاع داشته‌ بودند، اما قرار بر این بود که خبر رسمی بازگشایی سفارت، تنها یک روز پیش از سفر هاموند به ایران منتشر شود ـ احتمالا برای جلوگیری از شکل‌گیری اعتراضات.
    فارغ از اینکه دلیل خودداری از اعلام رسمی این تصمیم چه بود، مسئله‌ای که نمود بیشتری دارد، عجله لندن برای بازگشایی سفارت در تهران بود.
    سال 2013 و روی کار آمدن دولت حسن روحانی در ایران، یک «نقطه عطف» بود برای آنکه لندن بار دیگر به فکر بازگشت به ایران بیافتد. بر همین اساس هم بود که دیوید کامرون نخست‌وزیر انگلیس در این مدت دو بار تلفنی با روحانی گفت‌وگو و حتی سال گذشته در نیویورک با وی دیدار کرد تا اولین نخست‌وزیر انگلیسی باشد که یک رئیس‌جمهور ایران پس از انقلاب اسلامی را ملاقات می‌کند.
    اینکه چرا لندن «روی کار آمدن دولت جدید را» فرصتی برای بازگشت به ایران دانسته می‌توان به سیاست کلی کشورهای غربی در دستکم دو دهه گذشته در قبال ایران جست‌وجو کرد. موضع اعلامی و اعمالی آمریکا، انگلیس و دیگر کشورهای غربی در این مدت همواره تقویت جناح‌هایی است که آن‌ها را «میانه‌رو» یا همسو می‌خوانند و حضور در تهران و گسترش تعاملات دوجانبه سیاسی و اقتصادی از جمله اهرم‌ها برای تقویت این گروه‌هاست. به عنوان نمونه؛ 13 خرداد 92 (3 ژوئن 2013) گزارشی در وبسایت پارلمان انگلیس در مورد نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران منتشر و در آن به بررسی تغییرات احتمالی پس از انتخابات پرداخته شده بود.
    در گزارش «متیو ماکوفسکی» محقّق وقت مجلس عوام انگلیس که در برنامه‌های شبکه بی‌بی‌سی نیز به عنوان تحلیلگر حاضر می‌شود، از «محمدرضا عارف» و «حسن روحانی» به عنوان دو نامزدی که «جناحِ بیشترمیانه‌رو» را نمایندگی می‌کنند، یاد شده و در مورد روحانی آمده بود: "هرچند روحانی به ایدئولوژی حامی اصلاح گرایش دارد، اما باید او را سیاستمداری میانه، دسته‌بندی کرد. وی به عنوان فردی که مسئول پرونده هسته‌ای بود، در تصمیم ایران برای امضای پروتکل الحاقی که اجازه بازرسی‌های به مراتب گسترده‌تر از برنامه هسته‌ای ایران پس از سال 2003 را داد، نقش مهمی ایفا کرد.".
    این گزارش با اشاره به شعار انتخاباتی «تدبیر و امید» و تعامل با جهان، چنین ادامه داده بود: "ریاست‌ وی بر دولت، با وجود محدودیت‌هایی که در زمینه تصمیم‌گیری برای رفع بحران هسته‌ای وجود دارد، احتمالا تغییری را در فُرم و لحن مذاکرات ایران و 1+5 پدید خواهد آورد.".
    پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات سال 1392، با وجود نشانه‌های متعددی که از عزم انگلیس برای بازگشت به ایران وجود داشت، اما لندن در تمام این مدت تلاش کرد تا حضورش در تهران را به عنوان یک امتیاز به ایران بفروشد و در این مسیر شرط‌هایی هم تعیین کرد. پرداخت غرامت [آسیب دیدن ساختمان سفارت و تأسیسات آن]، وارد کردن تجهیزات جدید ارتباطی برای جایگزین کردن دستگاه هایی که انگلیسی‌ها به هنگام تَرک تهران نابود کرده بودند و حل کردن مسئله ویزای کسانی که اعتبار روادیدشان در انگلیس پایان یافته، از جمله شرایط بازگشایی سفارت در تهران بود.
    اما با حصول توافق هسته‌ای، به ناگاه لندن به بازگشایی سفارت بدون آنکه این مشکلات برطرف شود، رضایت داد. انگلیس بدون دریافت غرامت نقد، بدون تعمیر و جایگزین کردن تجهیزات سفارت و پیش از اعلام حل اختلاف نظر در مورد ویزا، تصمیم گرفت سفارت خود را در تهران بازگشایی کند!.
    خبرگزاری فارس پس از اشاره به اظهارات 15 جولای 2015 (24 تیرماه) فیلیپ هاموند (هَمِند) در پارلمان انگلستان نوشته بود:
    بررسی مواضع دولت انگلیس و دیگر کشورهای غربی نشان می‌دهد که از دید آنها، نه توافق و نه مراودات تجاری پس از آن، به خودی خود دارای اصالت نیستند، مگر از این باب که به گسترش ارتباط با نهادهای مدنی، تقویت جناح همسو و تغییر رفتار منطقه‌ای ایران منجر شود ـ موضوعاتی که از آن‌ها تحت عنوان «پیامدهای مثبت توافق» یاد می‌شود.
    و از همین رو است که هاموند در نشست خبری خود در تهران از انتخاب دولت کنونی ایران [حسن روحانی] و پس از آن حصول توافق هسته‌ای به عنوان دو نقطه عطف یاد کرد.
    او [پس از حصول توافق وین] در پارلمان انگلستان (مجلس عوام) هم مراودات اقتصادی با ایران را دریچه‌ای برای «تعامل ایران با جهان» و ارتباط مستقیم با مردم این کشور بیان کرده و گفته بود: "این توافق، تنها بر برنامه هسته‌ای متمرکز است، اما این جمع‌بندی می‌تواند «پیامدهای مثبت وسیع‌تری» داشته باشد. با مهیا کردن ابزارهای لازم از طریق رفع تحریم‌ها برای تعامل اقتصادی مجدد ایران با جهان، مردم ایران مزایای ملموس «همکاری بین‌المللی» را احساس خواهند کرد.".
    او با بیان اینکه توافق امکان «تغییر رویکرد ایران در حمایت از تلاش‌های بین‌المللی» را ایجاد می‌کند، به سخنان خود چنین ادامه داده بود: "با تحقق این تعامل مجدد اقتصادی، ما هم قطعا برای کمک به تجار انگلستان برای منتفع شدن از فرصت پیش‌آمده، تلاش خواهیم کرد. قطعا این کمک، با داشتن یک سفارت فعاّل در تهران، تقویت خواهد شد. ما متعهد به بازگشایی سفارت‌ مان هستیم و این کار را انجام خواهیم داد.".
    24 تیر 1394، همزمان با نشست مجلس عوام، مجلس اعیان انگلیس هم جلسه‌ای درباره ایران داشت. در آن نشست «جویس آنلی» معاون وزیر امور خارجه این کشور مطالب مشابهی مطرح کرد و در مورد ازسرگیری فعالیّت سفارت در تهران گفت: "این توافق [توافق وین] ما را از سخن گفتن در مورد نقض حقوق بشر در ایران بازنمی‌دارد، اما واقعیت این است که ما نهایتا ـ زمانی که سفارتمان را در تهران بازگشایی کنیم، یک پایگاه در آنجا خواهیم داشت، فرصت بهتری برای تعامل با مردم ایران و کسب اطمینان از اینکه اطلاعات، بیشتر در دسترس ما قرار خواهد گرفت.
    فارس در این مطلب تفسیرگونه خود نوشته است:
    به نظر می‌رسد آنچه بیش از هر چیز لندن را به بازگشایی سریع سفارت در تهران ترغیب کرد، نزدیک بودن انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان باشد که اندیشکده‌ها و تحلیلگران غربی حساب ویژه‌ای روی آن باز کرده‌اند. اجرای موفق توافق هسته‌ای و بهبود وضعیت اقتصادی از دید آنها به تقویت قدرت جریان‌های همسو و تغییر در سیاست‌های ایران «در میان‌مدت» منجر خواهد شد.
    بازگشایی سفارت علاوه بر این، همانطور که جویس آنلی هم به آن اشاره کرده بود، امکان دسترسی به اطلاعات بیشتر را نیز فراهم می‌کند.
    فارس نوشته بود:
    هاموند در بخش دیگری از اظهاراتش در پارلمان گفته بود: "اگر در 10 یا 20 سال آینده، ما باز هم اینجا بنشینیم و در مورد حرکت ایران به سمت بمب [بمب اتمی] صحبت کنیم، آنوقت یعنی ما در استفاده از فرصت‌هایی که این توافق [توافق وین] ایجاد می‌کند، ناکام خواهیم ماند. فکر می‌کنم که ما باید در تلاش برای اطمینان از اینکه ایران را به جامعه بین‌المللی بازخواهیم گردانید و دست میانه‌روها را در ایران تقویت خواهیم کرد و به «نتایجی مثبت» برای منطقه و جهان خواهیم رسید، وارد اجرای توافق [توافق وین]شویم.".
    فارس در کانکلوژن (نتیجه گیری) مطلب خود چنین نوشته بود:
    از همین روست که شاید بتوان بازگشایی سفارت انگلیس در تهران و علاوه بر این، سفرهای مداوم مقامات غربی به ایران را از جهاتی با اقداماتی چون راه‌اندازی بخش فارسی شبکه بی‌بی‌سی ـ اندکی پیش از انتخابات ریاست‌جمهور در سال 1388 مقایسه کرد و آن را سرآغاز یک پروژه بزرگتر، پیش از انتخابات [پارلمانی و خبرگان] امسال در نظر آورد؛ پروژه پیشبُرد اصلاحات نرم از درون.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
گزارش یکم شهریورماه 1398 خبرگزاری تَسنیم درباره مشکلات کار تبدیل کارت ملی به کارت هوشمند
به گزارش یکم شهریورماه 1398 خبرگزاری تسنیم، تبدیل کارت های ملی صادره قبلی برای شهروندان به کارت‌های ملّی هوشمند ـ موضوعی است که از سال گذشته [سال 1397] مطرح شده و قرار بر این شده است که با توجه به تحریم‌های صورت گرفته، چاپخانه دولتی مسئولیت صدور کارت های تازهِ مورد نیاز ثبت احوال را بر عهده بگیرد. همچنین قرار بر این شد که پس از تأیید چگونگی از سوی سازمان ثبت احوال، صدور این کارت‌ها به صورت انبوه آغاز شود. اما، با گذشت حدود یکسال [تا روز انتشار این گزارش خبرگزاری تسنیم] از توافق صورت گرفته، روند صدور کارت‌های ملی هوشمند به کُندی انجام می‌شود و این، در حالی است که بسیاری از افراد متقاضی و ثبت‌نام کننده برای دریافت کارت ملّی هوشمندِ خود با مشکل روبه رو شده‌اند.
    در این گزارش تسنیم آمده است که به رغم تلاش مسئولان، متاسفانه به دلیل بدقولی چاپخانه دولتی در ارتباط با صدور کارت خام مورد نیاز ثبت احوال، بسیاری از افراد بیش از 7 ماه است [در زمان تنظیم گزارش خبرگزاری] که نتواسته‌اند کارت خود را دریافت کنند و این، در حالیست که مسئولان مربوط قبلا گفته بودند که صدور کارت ملی هوشمند از زمان ثبت‌نام تا زمان تحویل، حداکتر دو هفته طول می‌کشد و بر همین اساس، سازمان ثبت احوال کشور اعلام کرده بود که کارت‌های ملی پیشین (قبلا صادرشده) فاقد اعتبار شده‌اند!.
    تسنیم در گزارش یکم شهریور 1398 خود نوشته است که در زمینه تأخیر صدور کارت ملی هوشمند، بسیاری از مخاطبان خبرگزاری [خبرگزاری تسنیم] طی تماس، گلایه و شکایت خود را درباره عدم صدور کارت ملّی هوشمند ـ طبق قولی که داده بودند ـ اعلام کرده اند که ضروری است مسئولان مربوط اقدام به رفع موانع موجود کنند. برای انجام امور اداری و ...، ارائه کارت ملی که اعلام شده است باید از نوع هوشمند باشد ضروری است و افراد فاقد آن به دلیل تأخیر طولانی دچار مشکل ـ مشکل روزانه ـ می شوند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو انديشه
روزي که «نيچه» مؤلف «چنين گفت زرتشت» درگذشت
نيچه (Nietzsche)
«فردريك ويلهلم نيچه Nietzsche » بيست و پنجم آگوست 1900 در 56 سالگي درگذشت. «نيچه» فيلسوف آلماني و نويسنده كتابهاي«تولّد تراژدي»، «چنين گفت زرتشت» و «آن سوي خوب و بد» تمدن بورژوازي غرب را رد كرد و آن را منحط خواند.
     وي كه يك موراليست بود فرضيه انسان هاي توانا (سوپرمَن) را مطرح ساخت كه بعدا مورد توجه نازي هاي آلمان قرار گرفت و به آن استناد مي كردند. اين عقيده با جزيي تفاوت اخيرا هواداران فراوان به دست آورده و هر «جوان» مي كوشد كه راهي انتخاب کند که نابغه و از معاريف و مشاهير شود.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو ادبيات
سالگرد درگذشت نويسنده داستان «صبحانه در تيفاني»
کاپت

ترومن كاپت Truman Capote داستان نويس پُركار آمريكايي 25 آگوست سال 1984 در خانه اش در لس آنجلس در گذشت. وي در نيوارلئان ـ ااستيتِ لوئيزيانا، به دنيا آمده بود و نخستين داستان خود را كه باعث شهرت او شد تحت عنوان «صداهاي ديگر» در 23 سالگي منتشر ساخت كه در آن خواسته است بگويد كه بايد به حرف جوانان و نوجوانان هم گوش كرد. شهرت اين داستان به قدري است كه در پي انتشار آن، بسياري از روزنامه ها و مجله ها ستون هاي نامه ها و نظرهاي نوجوانان را تحت همين عنوان و يا عنوان مترادف آن «صداهاي تازه» داير كرده اند.
     داستانهاي معروف ديگر ترومن كاپت عبارتند از: صبحانه در تيفاني كه به صورت فيلم سينمايي هم درآمده است، قتل (in cold blood)، بي گناهان، خانه گلها، رنگ محلي و ... و همچنين چندين مجموعه داستان كوتاه و چند سفرنامه با زمينهِ آموزشي ـ انتقادي.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
قدردانی از مؤلف این تاریخ آنلاین به مناسبتِ سالروز آغاز کار روزنامه نگاری اش ـ گلایه یک مخاطب از بی اعتنایی رسانه های کشور و انجمن پیشکسوتان
در پی درج مطلبِ گام نهادن مؤلفِ «این تاریخ آنلاین برای ایرانیان» به شصت و هشتمین سالِ کار روزنامه نگاری و تاریخ نویسی اش، امسال نیز بمانند سال های گذشته، در دو ـ سه روز اول شهریور ماه، دهها پیام قدردانی از زحماتِ بدون انتظارِ دستمزد او در راستای ارتقاء معلومات عمومی ایرانیان به دبیرخانه این تاریخ آنلاین واصل شد. در برخی از این پیام ها خواسته شده بود که آن مطلب، با عکس های بیشتری در اینجا هم بازنشر شود که چنین شده و در زیر و به صورت جداگانه آمده است.
     در دوم شهریورماه 1399 یک مخاطب که از تهران پیام فاکسی فرستاده و خودرا روزنامه نگار سابق معرفی کرده نوشته بود: "انتظار بود رسانه هایی که در نوشتهِ یکم شهریور از آنها نام برده شده بود (روزنامه های اطلاعات، همشهری، ایران، اعتماد، شرق و ...) که دکتر نوشیروان کیهانی زاده در آنجا سالها قلم زده بود، ورود وی به شصت و ششمین سال بدون وقفه حرفه روزنامه نگاری را در چند سطر نوشته باشند که مشاهده نشد. این، یک خبر روز بود. چهار سال پیش در یک گزارشِ انجمن جهانی روزنامه نگاران به زبان انگلیسی، خواندم که جهانِ امروز [جهانِ سال 1395] تنها 59 روزنامه نگارِ در قید حیات و همچنان فعّال دارد که کار روزنامه نگاری را بیش از 60 سال بدون حتی رفتن به مرخصی سالانه ادامه داده بودند. در این گزارش تنها نام پنج روزنامه نگار ایرانی ذکر شده بود؛ دکتر کیهانی زاده، محمد بلوری، ر. اعتمادی، احمد احرار و یک نفر دیگر که نامش را فراموش کرده ام و همان وقت از دوستان درباره این فرد پرسیدم گفتند که درست است ولی اخیرا بیشتر در بخش آگهی ها کار می کند [محسن میرزایی] و ر. اعتمادی از یکی ـ دو سال پس از انقلاب به این سوی، داستان نویس شده است، ولی برای یک مجله چاپ لس آنجلس پاورق می نویسد و بنابراین حرفه روزنامه نگاری ترک نکرده است. حسین انتظامی در طول معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد تلاش بسیار کرد که انجمن روزنامه نگاران پیشکسوت ایجاد شود و دکتر کیهانی زاده در این باره مطالب متعدد و با تصویر در این تاریخ آنلاین، وبسایت روزنامک و مجله روزنامک درج کرد، ولی ندیدم که این انجمن هم به 66 ساله شدن روزنامه نگاری او اشاره کند. انتظار بود که سخنگوی انجمن، در این باره اطلاعیهِ مختصری به رسانه ها می داد. شصت و شش سال مداوم، کار روزنامه نگاری و تحمّلِ آن همه دردسر و مشکلات، کم سابقه است. من به سهم خود سپاسگزارِ او هستم و دکتر کیهانی زاده را استاد خود می دانم و پیشنهاد دارم که یک جلد از کتاب در شرف چاپ شدنِ خاطرات روزنامه نگاری شان به رایگان به هریک از روزنامه نگارانِ جوانتر کشور داده شود تا درس بگیرند و اندوخته ای برای ایشان شود.".
    
    
دبیرخانه تاریخ آنلاین برای ایرانیان
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
درباره نوشیروان کیهانی زاده به مناسبت سالروز آغاز روزنامه نگاری و تاریخ نویسی او
نوشیروان کیهانی زاده در 1956 و 2016
نوشیروان کیهانی زاده مؤلف این تاریخ آنلاین (کرونیکل ژورنالیستی) برای ایرانیان، یکم شهریور 1335 (22 آگوست 1956) و 5 ماه مانده به 20 ساله شدن، پس از گذراندن «نخستین دوره آموزش روزنامه نگاری ایران به روش نوین و حرفه ای» پیشه روزنامه نگاری را از خبرنگاریِ میزِ اقتصادیِ تحریریه روزنامه اطلاعات آغاز کرده است.
     حدود 11 سال از 24 سال و چند ماه کار او در روزنامه اطلاعات، پوشش حوادث شهر تهران و اخبار قضایی بود. پس از آن، او سال ها دبیر اخبار و نویسنده فیچر و نظر، دبیر مطالب فرهنگی و دبیر اخبار بین الملل این روزنامه تا معاونت سردبیر آن بود و در این روزنامه قدیمیِ ایران، ستونِ تفسیر [تفسیر رویدادهای سایر کشورها و امور بین الملل] و ستونِ «امروز در تاریخ» داشت.
    کیهانی زاده به موازات کار در روزنامه اطلاعات، از آنجا که دلبستگی ویژه به ژورنالیسم دارد و یک لحظه نمی تواند آن را تَرک کند، در خبرگزاری پارس (ايرنا) دبیر و مفسر اخبار بین الملل، یکی از سردبیران اخبار رادیو سراسری ایران و بیش از 7 سال از سردبیران اخبار در سازمان رادیوتلویزیون ملّی بود. ایجاد «برنامه رادیویی در گوشه و کنار شهر» در نیمه اول دهه 1340 (و از یکم شهریور 1341)، «امروز در تاریخ» برای تلویزیون ملّی (کانال 2 ـ کانال رنگی وقت) از بهمن 1350 و نیز در چارچوب اخبار رادیو، بخشی با هدف آموزش عمومی و ارتقاء سطح معلومات در توضیح کامل هر «رویداد مهم روز» و ... از ابتکارهای او بشمار می روند.
    کیهانی زاده که فوق لیسانس تاریخ از دانشگاه تهران، فوق لیسانس روزنامه نگاری از دانشگاه دولتی نورفک آمریکا و فوق لیسانس علوم کتاب از دانشگاه دولتی مریلند آمریکا و نیز دکترای تاریخ از آمریکا (سانفرانسیسکو) و یک گواهینامه تاریخ استراتژی و پالیسی از دانشگاه دولتی اُلددومینیون آمریکا دارد همچنین 22 سال مدرّس تاریخ بود و یک کتاب درسی تاریخ برای دبیرستان های شبانه دولتی و یک کتاب اصول و مقررات آموزش و پرورش برای تدریس در مراکز تربیت معلم تألیف کرد.
    کیهانی زاده دو دوره 4 ساله هم عضو انتخابی شورای آموزش و پرورش تهران بود و در انتخابات دور دوم (مهرماه 1351) با 456 هزار و 751 رای. عضویت در این شورا رایگان بود و حق الزحمه ای در کار نبود. بپاس این خدمات، در دهه 1350 (شهریور 1353) نام او را بر یک دبستان در کوی وحیدیه تهران (ناحیه 9 آموزش و پرورش وقت) گذارده بودند ـ دبستان نوشيروان کيهاني زاده.
    کیهانی زاده در دهه 1370 ستون های متعدد در روزنامه های همشهری و ایران و در دهه 1380 در همشهری، شرق و اعتماد و چند مجله و هفته نامه دیگر داشت. مطالب این تاریخ آنلاین و وبسایت های روزنامک، ژورنالیست نوشیروان و هیستوریَن نوشیروان او در بسیاری از نشریات فارسی درون مرز و برون مرز نقل شده اند. کیهانی زاده همچنین ناشر مجله روزنامک است: www.rooznamak-magazine.com این مجلهِ چاپی و آنلاینیِ عمدتا فرهنگی نیز غیر انتفاعی است. این تاریخ آنلاین 23 ساله شده است.
    او با فروش خانه ای که در محله تهران شرق داشت در آذرماه 1394 که زمین آن را در سال 1347 خریده بود، بودجه ریالی و ارزی ادامه کار پُرهزینه این «تاریخ آنلاین برای ایرانیان» را دست کم برای بیش از ده سال دیگر آماده کرده بود که تورّم جاری (غیر قابل پیش بینی از قبل) و افزایش حجم نقدینگی بیش از حد و درنتیجه کاهش قدرت خرید ریال، او را نسبت به بقای این آنلاین مأیوس کرده است. به علاوه، هنوز فردی واجد شرط که کار او را پس از ازکارافتادگی و فوت دنبال کند نیافته است. پول حاصل از فروش خانه، در تهران در بانک سپرده گذاري شده و کاهش قدرت خريد ريال بويژه از نيمه سال 2018 (1397 ه. ش.) او را نگران ساخته که شايد نتواند به آرزويش که ادامه کار اين تاريخ آنلاين است برسد.
     وی آن ساختمانِ تهراق شرق را برای انتشار روزنامه سپیده دَم ساخته بود که این روزنامه هم، اولا با آغاز جنگ 8 ساله و ثانیا موافقت نشدن با تجدید پروانه آن انتشار نیافت. این تاریخ آنلاین از احدّی ـ فرد و یا دولت ـ کمک مالی و نیز آگهی تجاری نمی پذیرد و همچنین مجله روزنامک.
    کتابِ روزنامه نگاری، روزنامه نگاران و خاطرات روزنامه نگاری او در دست تهيه برای انتشار بود که شیوع بیماری ناشی از ویروس کوید ـ 19 کار را به تعویق افکنده است و همچنین کتاب حاوی مطالب این تاریخ آنلاین به صورت یک کرونیکل (روزشمار) ـ رِفرِنس.
    او در نظر داشت که در دهه هشتم عُمر به چند کشورِ مطرح برود و تاریخ ـ جغرافیایِ (گذشته و جاری) این کشورها را با شرح مشاهدات خود آنلاین و کتاب کند که ابتکار تازه ای است زیراکه تاکنون، این قبیل کتاب ها فاقد شرح مشاهدات عینی مؤلفان بوده اند، ولی کاهش قدرت خرید ریال و چندین برابر شدن ارزها، این برنامه او را هم معلّق ساخته است. انتشار کتاب بیوگرافی و نظرات او موکول است به آخرین سال زنده بودن وی.
    کتاب خاطرات دوران حادثه نویسیِ در دست تهیهِ کیهانی زاده نیز که یک مجموعه داستان کوتاه واقعی است می تواند دستمایه فیلمنامه نویسی شود و همچنین پند آموز.
    
کارت دبیری مطالب فرهنگی به امضای سناتور مسعودی ناشر روزنامه اطلاعات که در خردادماه 1353 فوت شد


    
کارت صادره برای کیهانی زاده در 1339 (1960 میلادی)


    
کارت صادره در دهه 1350 (دهه 1970)


    
    
دبیرخانه تاریخ آنلاین برای ایرانیان

    
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ساير ملل
زادروز تزار يکم
25 آگوست 1530 ايوان چهارم (معروف به ايوان مخوف) كه روسيه را يكپارچه و خود را تزار آن خواند به دنيا آمد.
    نخستين تزار روسيه 54 سال عُمر كرد. مورخان ايوان چهارم را «تزار يکم» مي نويسند.
     پيش از او بسياري از نقاط روسيه امروز در كنترل مغول ها و تاتارها بود و وحدت نداشت.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
بمباران 24 ساعته لندن توسط لوفت وافه (نيروي هوايي آلمان)



    بمباران لندن توسط نيروي هوايي آلمان (لوفت وافه) از 25 آگوست 1940، بيست و چهار ساعته شد. تا مدت ها، هواپيما هاي آلمان يكه تاز آسمان انگلستان بودند و آسيب هاي فراوان به لندن و شهرهاي ديگر وارد ساختند.
    اين حملات هوايي «بليتز» ناميده شده اند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
روابط چین و هند از نگرانی نهرو در 1959 تا دوستی دهه های دوم و سوم قرن 21
طبق گزارش های رسانه ای 25 آگوست 1959، نهرو نخست وزیر وقت هند نگرانی خود از اختلاف ارضی در مرز شمال غربی با چین را با ژنرال ها و کارشناسان سیاسی ـ نظامی هند درمیان گذاشت تا نظر دهند و آماده باشند.
    طبق همین گزارش ها، به رغم آن اختلاف ارضی ـ دولت چين كه نمي خواست در صورت وقوع یک درگیری، هند به آمريكا نزديك شود، آمادگي خود را براي مذاكره اعلام كرد.
    مرور زمان نشان داد که مسئله به حل قطعی نیانجامید و در بيستم اكتبر 3 سال بعد (سال 1962) خبر رسید که نظامیان هندی در منطقه لاداخ دست به عملیات زده اند كه چين شش روز بعد با استفاده از فرصتي كه بحران موشكي كوبا برايش فراهم آورده بود و معارضه آمريكا با شوروی در منطقه کارائیب و درگیر بودن آمریکا با این مسئله که جهان را تا یک قدمی جنگ اتمی پیش برده بود، دست به حمله متقابل زد و نظامیان هندی را عقب راند و جای آنها را گرفت. اين سريع ترين نبرد در مناطق كوهستاني در دو قرن اخير به شمار آورده شده است. معمولا نبردهای کوهستانی طولانی بوده اند.
     این اختلاف ارضی دو كشور پرجمعيت و اتمي جهان (موضوع لاداخ) هنوز کم و بيش ادامه دارد، گو اين كه در سالهاي اخير مناسبات دو كشور دوستانه شده است و سران دولت هاي چين و هند از پايتخت هاي يکديگر ديدار کرده و به گفتگو نشسته و در سازمانهای متعدد ازجمله بریکس BRICS مرکّب از کشورهای Brazil, Russia, India, China and South Africa، سازمان تعاون شانگهای Shanghai Cooperation Organisation و فعالیت های اوراسیایی در کنار هم مشارکت دارند و روسیه در تلاش است که دوستی چین و هند را به اتحادی با مشارکت خود تبدیل کند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
روزي که رهبر حزب نازي آمريكا ترور شد



    25 آگوست 1967 در شهر آرلينگتون ویرجینیا (ديوار به ديوار شهر واشنگتن) جورج لينكلن راكول George Lincoln Rockwell رهبر حزب نازي آمريکا American Nazi Party معروف به حزب ناسيونال سوسياليست آمریکا ترور شد. او که شخصا لباس هایش را در لباس شویی سکه ای می شست و خشک می کرد، هنگام خروج از یک لباسشویی هدف دو گلوله قرار گرفت و کشته شد. راکوِل که 49 ساله بود دو ماه پیش از آن هم هدف گلوله شخص دیگری قرار گرفته و جان به در برده بود ولی احتیاط نکرده بود.
    این حزب با این نام در سال 1960 تاسیس شده بود. حزب ناسیونال سوسیالیست آمریکا مخالف وجود کمپانی های بزرگ، بورس بازی، قمار و استثمار بود و از شرایط عضویت در آن «سفیدپوست بودن، میهندوستی و معتقد بودن به سوسیالیسم ملی» بود.
    جان پاتلر John Patler قاتل راکوِل ـ يک يوناني تبار متولّد شهر نيويورک عضو پیشین حزب بود كه به دليل داشتن عقايدي متفاوت و افراطي اخراج شده بود. اين فرد عقيده به سوسیالیسم مارکسیستی داشت ولی برای کشور خود (مارکسيسم ملّي)، نه جهان وطنی. راکوِل مخالف عقاید پاتلر بود و می گفت که نباید انگیزه را از افراد گرفت تا جامعه پیشرفت کند و ارتقاء یابد. نباید یک جامعه وِلفِر گرا (چشم به دست دولت داشتن و رايانه و سوبسيدي) به وجود آورد و تنبل ساز شد.
    پس از قتل راکوِل، مَت کهل Koehl پیشوا (رهبر) حزب شد که دفتر آن همچنان در شهر آرلینگتون بود. عقاید این حزب همچنان دارای پیروان متعدد در جامعه آمریکا است.
    حزب نازی آمریکا در آن زمان به سبک حزب نازی آلمان، دورانِ پیشوایی هیتلر (حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان) دارای میلیشیای مسلح و مرکزی برای آموزش میلیشیا بود.
    جان پاتلر قاتل راکوِل که دستگير شده بود در دادگاه محکوم شد ولي تنها 14 سال در زندان بود و مشمول آزادي مشروط قرار گرفت. وي متولد سال 1938 است.
    
عکس دیگری از راکوِل


    
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ماجرای تأمل برانگیز دختر ایزدیِ حرّاج شده توسط داعش
اَشوق

هفتهِ منتهی به 19 آگوست 2018، خبر رسانه ای تأمل برانگیزی جلب توجه کرد. این خبر درباره یک بانوی 19 سالهِ کُرد ایزدی (غیر مسلمان و پیرو باورهای ایرانیان عهد باستان) به نام اَشوَق بود که در 15 سالگی همانند بسیاری از زنان و دختران ایزدی در منطقه سَنجارِ کُردستان عراق به اسارت داعشی ها درآمده بود و این داعشی ها اورا در حرّاج این زنان، به مردی به نام اَبوهُمام به صد دلار فروخته بودند.
    اَشوَق سه ماه در خانه این مرد بود و مورد تجاوز قرار می گرفت تا اینکه خودرا به بیماری زد و به بیمارستان منتقل شد و در آنجا، سازمان مللی ها وارد شدند و او درخواست پناهندگی کرد و به آلمان منتقل شد و در پی او تَنی چند از ایزدی های دیگر.
     در آلمان سرگرم یاد گرفتن زبان آلمانی و فنون آرایش شد تا در این کشور آرایشگر شود که در تابستان 2018 در شهرکی در منطقه اشتوتگارت هنگامی که در یک بازارچه سرگرم خرید بود با ابوهُمام رو به رو شد و تعجب کرد. ابوهُمام اورا به نام صدا کرد که جواب نداد.
     دو روز بعد ابوهمام به سراغ او رفت که اَشَوق جریان را به پلیس خبر داد و گفت باور نمی کرد که یک هوادار داعش بتواند وارد آلمان شود و آزادانه زندگی کند. او به پلیس گفت؛ از این مرد که سه ماه به وی تجاوز کرده شکایت دارد. چون پلیس آلمان کار جدّی در تعقیب و دستگری ابوهُمام انجام نداد، اَشَوق از ماندن در آلمان دلزده شد و به عراق بازگشت و به خانواده اش پیوست.
    اَشوَق به خبرنگاری که با او مصاحبه کرد گفت که از آن پس نسبت به همه چیز مشکوک شده و ناباوری خاصی به او دست داده است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
وضع حَمل در جریان مناسک حج در سال 1397
در جریان مناسک حج (سال 1397 =سال 2018) در روز عَرَفه یک بانوی حامله اردنی ـ از میان زائرین ـ دچار عوارض زاییمان شد که او را به بیمارستان محل، واقع در جنوب مکّه منتقل کردند که وضع حمل کرد و پسری به دنیا آورد که نامش را Wadah گذاردند.
    نهم ماه ذی الحجه روز عَرَفه است. شاید این نخستین بار باشد که چنین حادثه ای رسانه ای شده باشد.
    
نوزاد (Wadah)

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
تاريخ از نگاهي به تصوير
گزینشی از تیترهای صفحات اول شماره های سوم شهریورماه 1397 چند روزنامه درباره موضوعات روز ـ سوژه برای تاریخ نگاران

    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
برخي ديگر از رويدادهاي 25 اوت
  • 1609:   گاليله تلسكوپ خود را به نمايندگان مجلس «وِنيز» ارائه كرد و طرز كار آن را به نمايش گذارد.
        
        
  • 1718:   صدها مهاجر فرانسوي وارد جنوب لوئيزيانا شدند و شهر بندري «نيواُرليان» را بناء نهادند. لوئيزيانا كه از نام لوئي 14 پادشاه وقت فرانسه گرفته شده به سراسر مناطق مركزي فدراسیونِ کنونی از شمال تا جنوب اطلاق مي شد كه از متصرفات فرانسه بود و قرن بعد ناپلئون آن را به دولت واشنگتن فروخت.
        
        
  • 1913:   رئيس جمهوري وقت مكزيك دستور اخراج آمريكاييان (اتباع دولت واشینگتن) را از آن كشور صادر كرد و در يك اقدام متقابل، رئيس جمهوري آمريكا هم مكزيك را تحريم اقتصادي كرد.
        
        
  • 1914:   نيروهاي نظامی امپراتوری آلمان شهر بروكسل در بلژیک را تصرف كردند.
        
        
  • 1919:   نخستين سرويس منظم هوايي ميان پاريس و لندن آغاز بكار كرد.
        
        
  • 1933:   نخستين ميثاق بين المللي تنظيم و تثبيت معاملات گندم امضاء شد.
        
        
  • 1937:   امپراتوری ژاپن بنادر چين را محاصره و رفت و آمد كشتي ها را به آنجا ممنوع ساخت.
        
        
  • 1944:   شهر پاريس از تصرف نيروهاي آلمان خارج شد.
        
        
  • 1973:   براي نخستين بار در امر پزشكي از «كت اسكن CAT scan» استفاده شد.
        
        
  • 1996:  


    «اگون كرنتس egon krenz» متولّد مارس 1937 و آخرين رهبر جمهوری دمکراتیک آلمان (آلمان شرقي) كه ریاست او بر جمهوری دمکراتیک آلمان در دسامبر 1989 پایان یافت و وحدت آلمان تأمین شد، هفت سال پس از تأمین وحدت به يك جرم دستور دادن تیراندازی به فراریانِ از دیوار برلین در دوران داشتن مقام، به شش سال و ششماه زندان محكوم شد. وی که در جوانی یک روزنامه نگار بود مقامات متعدد در حزب سوسیالیست حاکم داشت و پس از هونِکِر بر جای او نشسته و دبیرکل حزب و رهبر آلمان شرقی شده بود. او در برابر سازش های گورباچف و تأمین وحدت مقاومت چندان نکرد و پس از تحمّل زندان در خانه ای در ساحل بالتیک زندگی می کند و از هواداران پوتین و اقدامات او برای احیاء روسیه پیشین است. کرِنتس مسائل منتهی به فروپاشی بلوک شرق و شوروی و انحلال جمهوری دمکراتیک آلمان را نتیجه ضعف شخصیّت و زودباوری گورباچف و کم سوادی و الکلی بودن یلتسین می داند. جمهوری آلمان شرقی 40 سال بر سر پا بود و بخشی از نیروهای مسلح شوروی در آنجا مستقر بودند. پوتین نیز سال ها مامور اطلاعاتی شوروی در آلمان شرقی (جمهوری دمکراتیک آلمان) بود.
        
        
        



  •  

    مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com