Iranians History on This Day

روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید

میلادی

خورشیدی

22 آوريل

جستجوی:

هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لینک به این صفحه

ایران

اخراج پرتغالی ها از جزایر قِشم و هُرمُز

22 اپریل 1622 و هفت سال پیش از درگذشت شاه عباس یکم، دژ پرتغالی ها در جزیره هُرمُز سقوط کرد و استقرار دهها ساله آنان در این جزیره و کنترل آمد و رفت ها به خلیج فارس پایان یافت. در این عملیات 9 کشتی نظامی انگلستان ـ اسما وابسته به کمپانی هند شرقی انگلیس ـ به واحد نظامی ایران کمک کردند. کشتی های انگلیسی دژ پرتغالی ها را گلوله باران و نظامیان ایران در زیر این آتش، دژ را تصرف کردند. کشتی های انگلیسی قبلا، ناوهای پرتغالی را از اطراف جزیره فرار داده بودند.
    پیش از اخراج پرتغالی ها از هرمز، نیروهای نظامی ایران و باز هم با کمک انگلیسی ها جزیره قِشم را آزاد کرده بودند و قبل از قِشم، نیروهای ایران به فرماندهی امامقلی خان، پرتغالی ها را از بحرین بیرون رانده بودند.
    مذاکرات برادران شِرلی با شاه عباس، مقدمات این همکاری نظامی ایران و انگلیس را فراهم کرده بود.
    با اخراج پرتغالی ها، انگلیسی ها راههای تجاری خلیج فارس را به دست گرفتند و به تدریج بر منطقه تسلط یافتند و ....
    در پی اخراج پرتغالی ها، شاه عباس دست به توسعه بندر گُمبرون زد که نام او بر آن نهاده شد و به بندر عباس تغییر نام داده است. بندرعباس تا زمان افزایش شمار استانهای ایران از دَه استان، جزئی از استان کرمان بود.

نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.

پیمان امنیت مشترك ایران، افغانستان و تركیه ـ نیّات دولت لندن از آن

22 اپریل 1926 (دوم اردیبهشت 1305) میان ایران، تركیه و افغانستان یك پیمان امنیت مشترك به امضاء رسید كه برخی از مورّخان نوشته اند سیاست انگلستان پشت سر آن بود كه در آن زمان یك قدرت بزرگ جهانی و استعمارگر شماره یك بشمار می رفت. به باور این مورخان، قرارداد پاریس که به موجب آن دولت تهران حاکمیت خود بر هرات و مناطق غربی افغانستان را واگذار کرد، سارشنامه ای مشروط است و در مواردی دست ایران را در فرستادن نیروی نظامی به هرات باز گذارده و هدف دولت لندن از ترغیب امضای پیمان دوستی اپریل 1926 سه کشور، گرفتن تایید ضمنی دیگری از دولت تهران مبنی بر به رسمیت شناختن استقلال افغانستان (تجزیه ایران) بود. این پیمان در تهران و در خانه محمدعلی فروغی نخست وزیر وقت [که شهرت نزدیک بودن به دولت لندن داشت] توسط نمایندگان سه كشور امضاء شد. فروغی (ذکاء الملک) ماه بعد از نخست وزیری بركنار شد، ولی در كابینه بعدی، این ادیب را وزیر جنگ كردند!. در این فاصله رضاشاه سرگرم برگزاری مراسم تاجگذاری خود بود.
به نظر پاره ای دیگر از مورّخان ـ مورّخانی كه درباره پیمان امنیت مشترك ایران، تركیه و افغانستان تحقیق كرده اند، هدف انگلستان از تشویق سه كشور به امضای این پیمان، ایجاد یك سد در برابر سرایت تفكر سوسیالیسم روسیه شوروی به جنوب بود که سلطه و نفوذ مسكو را به دنبال داشت. همچنین دولت لندن كه همواره نظر خاص به افغانستان داشته است می خواست كه از دعاوی احتمالی ایران نسبت به آن سرزمین پیشگیری كرده باشد.
ایجاد افغانستان از تجزیه ایران، عمدتا با بازی های انگلستان صورت گرفته بود. «افغانستان» نامی است که دولت لندن بر ایران خاوری گذاشته است.

زمانی که ایران چنین دادگاهی داشت: "انتقاد كردن، تکلیف روزنامه نگار است"

دکتر مظفر بقایی کرمانی

شعبه یكم دادگاه جنایی تهران كه دكتر مظفر بقایی كرمانی را بنا به شکایت ارتش محاكمه می كرد دوم اردیبهشت 1329 (22 اپریل 1950) با صدور حكمی جالب و ماندنی، وی را از اتهام منتسبه تبرئه كرد. سه قاضی این دادگاه در حكم خود نوشته بودند: "مقالهِ مظفر بقایی در روزنامه شاهد كه در آن به ارتش اشاره رفته بود، اهانت به نیروهای مسلح نبود بلكه یك انتقاد بود و چون راه حل نشان داده بود، پس [بنابراین]؛ این مقاله یك «انتقادِ سازنده» بود و تکلیف روزنامه نگار گفتن مسائل و ارائه راه حل است ـ از زبان خود و یا به صورت نقل قول از دیگران و .... این نوشته، یک مقاله [نظر] بود و نه خبر كه حتی بشود ناشررا به تكذیب آن و یا دادن توضیح [در همان صفحه و همان ستون از روزنامه] وادار كرد.".
     ارتش در دادخواست خود، مقاله نگار (بقایی) را متهم به اهانت به نیروهای مسلح و درنتیجه متزلزل ساختن صمیمیت افراد آن نسبت به فرماندهان ارشد ارتش كرده بود و خواستار مجازات او شده بود. [در آن زمان هنوز اختیارات محاکم نظامی گسترش نیافته بود و آن قبیل شکایات به این محاکم ارجاع نمی شد.].
    ده سال بعد از آن محاکمه، رئیس شهربانی وقت (سپهبد نعمت الله نصیری) و این بار از دستگاه قضایی ارتش خواست كه دكتر مظفر بقایی را به اتهام اهانت به شهربانی [پلیس] و سلب صمیمت [اعتماد] اتباع کشور نسبت به افراد آن مجازات كند. این بار، دستگاه قضایی ارتش بقایی را در زندان دژبانی بازداشت و محكمه نظامی اورا به مجازات زندان محكوم كرد.
    بقایی در سال 1339 هجری در نطقی مطالبی درباره شهربانی گفته بود و ازجمله به تراشیدن غیرقانونی سر یك روزنامه نگار كرمانی [نوشیروان کیهانی زاده مولف این تاریخ آنلاین] به دستور شخص سپهبد نصیری اشاره كرده بود.
     نصیری در بهمن ماه سال 1357 و اندکی پس از پیروزی انقلاب اعدام شد و بقایی هم چندی پس از او در زندان جمهوری اسلامی درگذشت.

واکنش آیت الله خامنه ای نسبت به تهدید اتمی «اوباما» برضد ایران در یکم اردیبهشت 1389 (21 اپریل 2010)

آیت الله خامنه ای

آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران 21 اپریل 2010 (یکم اردیبهشت 1389) در اجتماعی در تهران گفت:
"تهدید تلویحی اتمی ایران، مایه ننگی در تاریخ سیاسی آمریکا و نقطه سیاهی در کارنامه دولت این کشور خواهد بود. مجامع بین المللی نباید به سادگی از تهدید اتمی رئیس جمهوری آمریکا برضد ملت ایران بگذرند. رئیس جمهوری آمریکا [اوباما رئیس جمهوری وقت آمریکا] به چه حقی ملت ایران را تهدید هسته ای می کند. این تهدید، تهدید صلح و امنیت جهانی و بشریت است. کسی نباید به خود جرأت دهد که چنین تهدیدی را ـ حتی بر زبان جاری کند. ملّت ایران در برابر اینگونه تهدیدها شکست ناپذیر است. ملّت ایران در برابر اینگونه تهدیدها و گُنده گویی ها تسلیم نخواهد شد و تهدید کنندگان را به زانو درخواهدآورد. ملّت ایران اجازه نخواهد داد که دولت آمریکا با چنین تهدیدها و ابزارها باردیگر سلطه جهنمی خودرا بر ایران تجدید کند. قدرت های اتمی بویژه آمریکا بدنبال استفاده از این قدرت [اتمی بودن] برای سلطه برجهان هستند و هیچیک از این قدرت ها، به معاهدات بین المللی در زمینه سلاح های اتمی پایبند نیستند و به آنها عمل نمی کنند، ولی کشورهای دیگر را متهم به نقض معاهدات می کنند زیرا که نمی خواهند رقیبی برایشان به وجود آید. آنها آشگارا دروغ می گویند. ما بارها گفته ایم که به دنبال استفاده از سلاح های کشتار جمعی نیستیم.".

افزایش عوارضِ تصاعدیِ خروج از کشور در سال 1400 و برای سفرِ اول چهارصد هزار تومان

خبرگزاری مِهر یکم اردیبهشت 1400 (21 اپریل2021) با این تیتر؛ «عوارض خروج از کشور که سال گذشته ۲۶۴ هزار تومان بود، امسال با افزایش ۱۳۶ هزار تومانی به ۴۰۰ هزار تومان برای سفر اول رسیده است» و با درج جدول زیر، گزارش از افزایش عوارض خروج از کشور در سال 1400 (سال جاری) داد. عوارض خروج از کشور در سال 1399 برای مسافرتِ بار اول 264 هزارتومان، برای بار دوم در همان سال 396 هزار تومان و برای بار سوم (درهمان سال) 440 هزار تومان بود. عوارضِ تصاعدیِ خروج از کشور تا 1404 رو به افزایش بوده است. در سال 1396 عوارض خروج برای سفر اول 220 هزار تومان بود. عوارض خروج از همین سال وضع شده است:

ارقام جدول به ریال است

ادیان و روحانیون

غارت کربلا در اپریل 1802

به نوشته دائرة المعارف آنلاین «ویکی پِدیا» زیر عنوان Wahhabi sack of Karbala که می شود مطالب آن را اصلاح (اِدیت) کرد 21 اپریل 1802 دوازده هزار وهّابی از نجد در شبه جزیره عربستان به کربلا حمله ور شدند و در این تعرض 2 تا 5 هزار تَن از ساکنان شهر کشته شدند. وهّابیون با وارد آوردن تخریب به شهر، دست به غارت اماکن مقدسه شیعیان زدند.
    ویکی پدیا نوشته است که اموال غارت شده از کربلا و عمدتا هدایای شیعیان به مرقد حسین ابن علی (ع) امام سوم شیعیان معادل 4 هزار بار شتر بود.
    چگونگی تعرض به کربلا از نوشتهِ دو شاهد عینی و یکی از آندو Jean-Baptiste Rousseau شرق شناس فرانسوی نقل شده است.
    در آن زمان فتحعلی شاه قاجار بر ایران سلطنت داشت. وی که از قصد این حمله اطلاع یافته بود از سلطان عثمانی خواسته بود که موافقت کند برای جلوگیری از حمله، نیرو به کربلا و نجف بفرستد که سلطان موافقت نکرده بود و ظاهرا نگرانی او این بود که نیروی ایرانی در کربلا و نجف ماندگار شود. برخی نوشته اند که سلطان عثمانی در صدد برکناری «بیوک سلمان پاشا» بود و تعرّض وهابیون به او فرصت این کار را می داد.
    تعرّض وهابیون به اماکن مقدسه شیعه در کربلا در پنجمین سال سلطنت فتحعلی شاه و دو سال پیش از آغاز نخستین جنگ ایران و روسیه (جنگ 1804 ـ 1813) روی داد. برخی از شرق شناسان روس با انطباق تقویم هجری قمری (سال 1216) با تاریخ میلادی قدیم و متداول در روسیه وقت نوشته اند که تعرض وهّابیون در مارس 1801 صورت گرفته بود.
    کربلا ـ شهر مقدس شیعیان، واقع در صد کیلومتری جنوب غربی بغداد شهری حدودا 700 هزار نفریِ تماما شیعه نشین است.

در قلمرو اندیشه

نظرات «کانت» برای ایجاد جامعه ای بهتر

Immanuel Kant

ایمانوئل كانت Immanuel Kant اندیشمند آلمانی 22 اپریل 1724 در كالینینگراد به دنیا آمد و هشتاد سال عمر كرد. در آن زمان، كالینینگراد جزیی از پروس (آلمان) بود كه اینك متعلق به روسیه فدراتیو است. «كانت» در ژوئن 1795 اثر خود «صلح پایدار» را منتشر كرد.
     كانت در زمانی از ضرورت دمكراسی (دمکراسی واقعی و مطابق تعاریف آن، نه حکومت طبقه خواص ـ الیت ها و نمایندگان اصحاب منافع و کمپانی ها) برای تأمین و تضمین حقوق اساسی مردم و پیشرفت كشورها و استفاده از همه مغزها برای خدمت به جامعه سخن به میان آورد كه کشورهای اروپای قاره ای ازجمله آلمان (پروس) نظام فئودالی و شبه استبدادی داشتند.
    کانت در کتاب «صلح پایدار» نوشته است كه اگر دمكراسی در یک جامعه تحقق یابد پدیدآورنده افرادی خواهد بود كه در نهایت دقّت، و رعایت منطق و منافع جامعه به تصمیم گیری خواهند پرداخت. تصمیمات دولتی ـ جز در مورد عملیات نظامی ـ باید علنی باشد و انتشار یابد تا اندیشمندان و کارشناسان به موقع اظهار نظر کنند و پیشنهاد اصلاحی دهند.
     كانت می گوید: پنهان كاری دولت است که مآلا باعث نفاق و حتی نزاع می شود. به باور کانت، مبارزه برسر کسب قدرت بزرگترین آفت یک جامعه است. دولت های معاند خارجی ممكن است از فرصتی که چنین مبارزه داخلی به دست داده استفاده کنند، آن را دامن بزنند كه جنگ ـ داخلی یا خارجی ـ در جهت منافع توده مردم نیست.
     «كانت» همانند كوروش بنیادگذار ایران كه دو هزار و سیصد و اندی سال پیش از او می زیست عقیده داشت كه برای پایان یافتن برخورد ملل با هم و قطع توطئه بر ضد یكدیگر و استفاده بهینه ملل از امكانات اقتصادی كره زمین باید كشورها با حفظ حاكمیت ملی و آزادی عمل، یك اتحادیه و سازمان جهانی [طبق برخی تفسیرهای نظرات کانت، نوعی جامعه مشترک المنافع جهانی] به وجود آورند كه در این صورت، دمكراسی در هریك از اعضای اتحادیه كه دیگر نگران منازعه و جنگ و دغدغه سیاست خارجی و تجارت خارجی نخواهد بود به كمال خواهد رسید و نیكبختی بشر تأمین خواهد شد.

سایر ملل

بکار بردن سلاح شیمیایی در جبهه «Ypres» واقع در بلژیك در اپریل 1915

ارتش آلمان 22 اپریل 1915 و در دومین سال جنگ جهانی اول، در جبهه «Ypres» واقع در بلژیك برضد دو لشكر فرانسوی (عمدتا مركب از افراد الجزایری و مراكشی)، دو لشكر انگلیسی و یك لشكر كانادایی سلاح شیمیایی (گاز كُلُر) بكار برد كه براثر آن، ظرف یكی ـ دو ساعت شش هزار تن درگذشتند.
در این عملیات كه در یك جبهه شش كیلومتری انجام شد 168 تُن گاز كُلُر رها شده بود و این گاز ریه نظامیان را از كار انداخته بود. این دومین بار بود كه ارتش آلمان در جنگ از سلاح شیمیایی استفاده می كرد. این ارتش سه ماه پیش از این در جبهه Bolimov برضد روس ها از این سلاح استفاده كرده بود.

ابتكار برزیل در ساخت یك پایتخت تازه که دارد جهانی می شود ـ راه حلِ مسئلهِ پُرجمعیت شدنِ پایتخت ها

نماد برزيليا

برزیلی ها 23 اپریل را سالروز تاسیس كشور خود می دانند و دولت وقت این كشور 21 اپریل 1960 (سالروز اعدام تیرادنتسTiradentes قهرمان استقلال برزیل) برزیلیا پایتخت تازه برزیل را گشود و ادارات مركزی سه قوه حكومتی را به آنجا منتقل كرد. برزیل برای حل مسئله جمعیت و مشكلات ناشی از آن ازجمله ترافیك، برای پایتختی خود این شهر تازه، و درست در مركز كشور را ساخته و محدودیت هایی برای سكونت در آنجا وضع كرده است. مشكلات محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی سبب شده است كه برخی از دولت ها به اندیشه انتقال پایتخت کشور به شهری كوچك و یا تازه ساز در مركز كشور افتند. برزیلیا پایتخت تازه برزیل ظرف 41 ماه ( 1956 تا 1960) ساخته شد.

P. A. Cabral

پدرو آلوارس كابرال Pedro Alvares Cabral دریانورد پرتغالی که 22 اپریل سال 1500 به آبهای برزیل رسیده بود روز بعد (23 اپریل) از کشتی پیاده شد و پای بر این سرزمین قاره آمریكا گذارد كه چون دارای جنگلهای درخت برزیل (چوب سرخ) بود نامش را برزیل گذارد و پس از چند روز، یكم ماه می، آنجا را ملك شخصی پادشاه پرتغال اعلام داشت و با نصب یك پرچم پرتغال و یك صلیب چوبی كه همانجا ساخته شده بود آن سرزمین پهناور و مسكون را به همین آسانی متصاحب شد.
كابرال و همراهانش هنگام ورود به برزیل با انبوه بومیان (سرخپوستان) رو به رو شدند كه در كلبه های بزرگ زندگی می كردند و در گهواره (هموك) می خوابیدند و برای شكار از تیر و كمان استفاده می كردند، ولی بمانند اروپاییان متجاوز توپ و تفنگ نداشتند!. آنان مردمانی صلح طلب بودند و در صدد وارد ساختن آزار به تازه واردین برنیامدند. برزیل با وسعتی بیش از هشت میلیون و پانصد هزار كیلومتر، تا قرن نوزدهم وابسته به پرتغالِ كوچولو بود.

جنجال پناهنده شدن دختر استالین به آمریکا

Svetlana Alliluyeva

21 اپریل1967 سوتلانا (Svetlana Alliluyeva) دختر استالین كه در آن زمان 41 ساله بود، در هند به دولت آمریكا درخواست سفر به این كشور و اقامت در آنجا را تسلیم كرد كه چون با هیچیك از موارد مندرج در قانون مهاجرت آمریكا مطابقت نداشت، «پناهندگی» تلقی و به همین صورت در رسانه ها درج شد. وی چندی پیش از آن، خاكستر شوهر هندی متوفای خود را از مسكو به هند برده بود تا در رود «گنگ» بریزد و مدتی را درخانه یكی از بستگان شوهرِ متوفا زندگی كرده بود. گفته شده است كه سوتلانا، نخست مایل به ماندن در هند بود كه دولت هند به سبب داشتن مناسبات حسنه با مسكو، از بیم جنجال مطبوعاتی، به او روی خوش نشان نداده بود. شوهر هندی سوتلانا یك كمونست بود كه در مسكو با هم آشنا و در همانجا زندگی مشترك آغاز كرده بودند.
    ورود سوتلانا به آمریكا وسیله مناسبی برای انتقاد از سوسیالیسم شوروی شده بود كه حتی دختر رهبر سابق از این روش ناراضی و ترك وطن كرده بود. اقدام سوتلانا هفته ها از اخبار اول رسانه های غرب بود.
    سوتلانا پس از اقامت در آمریكا با یك آمریكایی ازدواج كرد و با این كه تبعهِ نچرالایزد آمریكاست بیشتر اوقات خود را در روسیه می گذرانید. وی تنها دختر استالین بود كه او را از همسر دومش داشت. سوتلانا 27 ساله بود كه پدرش فوت شده بود. او در یك آپارتمان عمومی در مسكو زندگی می كرد و به شغل تدریس و ترجمه اشتغال داشت. سوتلانا در دانشگاه مسكو ادبیات زبان انگلیسی تحصیل كرده بود. او در زمان تحصیل در دانشگاه مسكو، به رغم میل باطنی پدرش با همشاگردی یهودی خود به نام «موروزفMorozov» ازدواج كرده بود كه این ازدواج طولی نكشیده بود. سوتلانا پیش از آشنا شدن با كمونیست هندی، یك بار دیگر هم ازدواج كرده بود. ازدواج سوتلانا با شوهر آمریكایی اش هم زیاد دوام نیافت. سوتلانا چند كتاب نوشته كه دوتای آنها معروفیّت دارند. سوتلانا 22 نوامبر 2011 در 85 سالگی درگذشت.

Svetlana در سال 1967

روز زمین = Earth Day

با اینكه سازمان ملل روز 20 مارس (نوروز ایرانیان) را كه آغاز بهار است و خورشید نسبت به استوای زمین در وضعیت ویژه قرار می گیرد «روز زمین» پیشنهاد كرده بود كه اتفاقا ایرانیان از هزاران سال پیش در این روز به تمیزكاری و نوكردن می پرداخته اند22 اپریل 1970 به پیشنهاد یك سناتور آمریكایی در یك نشست محیط زیست تصمیم گرفته شد كه همین روز (22 اپریل) روز زمین (Earth Day) تعیین شود.
هدف از برگزاری روز زمین تشویق مردم (ساكنان آن) به حفظ كره زمین ازآلودگی ها و لزوم و اهمیت این كار است. در نیمكره جنوبی كه بهار آن برابر است با پاییز نیمكره شمالی، روز زمین را در همان بهار خودشان برگزار می كنند.

نگاهی به كارهای ریچارد نیكسون به مناسبت سالروز مرگ او ـ دوستی او با شاه

نیكسون و پهلوی دوم در یكی از دیدارهایِ شان

ریچارد نیكسون سی و هفتمین رئیس جمهوری آمریكا 22 اپریل سال 1994 و در 81 سالگی براثر سكته مغزی در نیویورك درگذشت. وی از سال 1953 تا 1961 معاون رئیس جمهوری آمریكا (معاون آیزنهاور) و از 1969 تا 1974 رئیس جمهوری این كشور بود.
     كودتای 28 امرداد در زمانی روی داد كه وی معاون ژنرال آیزنهاور رئیس جمهوری وقت آمریكا بود. پس از براندازی دولت دكتر مصدق، نیكسون از تهران دیدن كرد و از همان زمان میان او و شاه دوستی نزدیك برقرار شده بود كه تا پایان عُمر شاه ادامه داشت. مادر نیكسون یك «كویكر» مذهب بود و انتظار نبود كه وی بددهان باشد و یا به تقلب آلوده شود و یا باعث جنگ و یا ادامه خونریزی گردد كه دیدیم موضوع «واترگیت»، استراق سمع و سرقت اسناد (برنامه های انتخاباتی) از مقر حزب دمكرات آمریكا باعث كناره گیری او شد و اگر كناره گیری نكرده بود؛ محاكمه پارلمانی و اخراج می شد و ....
    نیكسون كه یك كالیفرنیایی و از اعضای حزب محافظه كار (جمهوریخواه) بود به كُردها در جنگ خود با دولت بغداد کمک کرد و پای دولت وقت ایران را هم به آن كشانید. نیكسون با رفتن به پکن و برقراری مناسبات سیاسی با این دولت باعث شد كه پس از درگذشت مائو، روشن رژیم پکن تغییر کند و اقتصاد کاپیتالیستی در پیش گیرد.
     نیكسون با طرح «دتانت = تشنج زدایی» خود با مسكو، این دولت را تنبل، بی خیال و «وارفته» كرد و در وضعیت پسرفت، به ویژه از نظر تولیدات كشاورزی قرارداد زیرا كه با سفر نیكسون به مسكو، راه فروش خواروبار آمریكایی به شوروی هموار گردید، مدیران مسئول كشاورزی این جماهیریه آسوده خاطر شدند و ....
    نیكسون با قطع آخرین رشته ارتباط دلار با ذخیره طلا (خارج كردن كامل آمریكا از استاندارد طلا) دست بانک های مرکزی 12 گانه این کشوررا به چاپ اسکناس بازکرد.
    در میان سران آمریكا در هفتاد سال اخیر نیكسون شاید تنها فردی بود كه توجه نسبتا كمتری به اسرائیل داشت. مذاكرات صلح ویتنام كه در زمان نیكسون آغاز شده بود پس از او به نتیجه رسید و آمریکا از جنگ ویتنام خارج شد.

ملاقات نيكسون با مك كين خلبان وقت گروه هوايي نيروي دريايي آمريکا پس از آزادشدن از اسارت ويتنام و سپس سناتور و متوفّي در آگوست 2018

سرانجامِ کشیشِ چپگرا که رئیس جمهوری پاراگوآ شده بود

Fernando Lugo Mendez

در انتخابات بیستم اپریل 2008 كشور پاراگوآ واقع در آمریكای لاتین، یك كشیش چپگرا به ریاست جمهوری برگزیده شد و به این ترتیب پاراگوای 6 میلیون و دویست هزار نفری هم پس از 61 سال از دست راستگرایان خارج شد. وی تا سال 2012 رئیس جمهوری بود و سپس سناتور و رئیس سنا.
    فرناندو لوگو متولد1951 كه از 15 آگوست 2008 كار خودرا به عنوان رئیس جمهور پاراگوآ آغاز کرده بود از اعضای یك ائتلاف سوسیالیستی است. وی یك آموزگار بود كه بخواست پدرش به تحصیل الهیات پرداخت و این تحصیلات را در ایتالیا ادامه داد و به عنوان كشیش كلیسای كاتولیك به وطن بازگشت.
    «لوگو Fernando Lugo Mendez» كه تا مقام بیشاپی و ریاست كلیساهای یك ایالت ارتقاء یافته بود در «پاراگوآ» به «Bishop بیشاپِ تنگدستان» معروف است. وی در سال 2005 تصمیم گرفت که از كسوت مقام مذهبی خارج و وارد كار سیاست شود تا بتواند از این طریق به تامین عدالت و حذف فقر از جامعه موفق شود. فعالیت سیاسی او در ائتلاف احزاب سوسیالیستی وطن موثر واقع شد و به ریاست جمهوری پاراگوآ انتخاب گردید. شعار او در مبارزات انتخاباتی؛ ریشه كن ساختن فساد از جامعه و به ویژه دستگاه دولت، توزیع عادلانه ثروت، تعدیل درآمد، رایگان ساختن امر درمان و آموزش و پرورش و تعمیم بازنشستگی بود. مردم پاراگوآ كه انصاف و صداقت لوگو را باور دارند؛ آراء خود را در انتخابات 20 اپریل 2008 به او دادند تا فرصت یابد وعده هایش را عملی سازد.
    با انتخاب لوگو به ریاست جمهوری پاراگوآ، بیشتر کشورهای آمریكای لاتین دارای دولت چپگرا و سوسیالیت شدند.
     پاراگوآ كه از مستعمرات اسپانیا بود و میان برزیل، آرژانتین و بولیوی واقع شده و پایتخت آن شهر 500 هزارنفری آسانسیون است در 1811 استقلال یافت.
    دوره ریاست جمهوری فرناندو لوگو باید تا 15 آگوست 2013 ادامه می یافت که برخورد پلیس با گروهی کشاورز در ژوئن 2012 که منجر به مرگ 15 تَن شد عُمر ریاست جمهوری اورا کوتاه کرد. برخورد پلیس با کشاورزان هنگامی روی داد که پلیس رفته بود کشاورزانی را که حاضر نبودند اراضی تصاحب کرده را تخلیه کنند اخراج کند. پارلمان پاراگوآ حمایت فرناندو لوگو از کشاورزان را باعث تصاحب اراضی (مالِ غیر) و این زد و خورد اعلام و رای به محاکمه پارلمانی (Impeachment) او داد. سنای پاراگوا 21 ژوئن 2012 لوگو را محاکمه، محکوم و عزل از مقام کرد و فدریکو فرانکو Federico Franco معاون او برجایش نشست تا دوره ریاست جمهوری را بپایان ببرد. فدریکو (متولد 1962) یک لیبرالِ رادیکال است. دولت های همسایه پارگوا اقدام پارلمان را یک کودتای پارلمانی اعلام کردند ولی لوگو به رغم حمایت اکثریت مردم پراگوآ، اعتراض به اقدام پارلمان را دنبال نکرد.

محکومیّت رئیس جمهوری پیشین آرژانتین به 25 سال زندان ـ درس عبرت برای کسانی که گمان می کنند بدی ها و تخلّف با گذشت زمان فراموش می شود

یک دادگاه کیفری آرژانتین 21 اپریل 2010 ژنرال رینالدو بیگنون Reynaldo Bignone رئیس پیشین این کشور در دوران حکومت نظامی ها را به جرم 56 مورد شکنجه، بازداشتِ غیر قانونی و تخلفات دیگر از این دست به 25 سال زندان محکوم کرد. وی که متولد 1928 است دو سال (سالهای 1982 و 1983) بر آرژانتین حکومت کرده بود. پنج افسر بازنشسته دیگر (زیردستان وقت ژنرال بیگنون) به همین جرائم به 17 تا 25 سال زندان محکوم شدند. [جرائم دیکتاتوری مربوط به سالهای 1976 تا 1978 ارتباط به این محکومیت ندارد. در آن سالها ژنرال بیگنون فرمانده یک پایگاه نظامی بود و متهمان سیاسی را پس از دستگیری و جهت بازجویی به آنجا منتقل می کردند.].
     بیگنون که از سالها پیش از محاکمه در بازداشت خانگی بود گفته بود که اگر عملی خلاف قانون صورت گرفته مربوط به زیردستان اوست، وضعیت روز چنان سختگیری هایی را ایجاب می کرد، ما درگیر عملیات نظامی با انگلستان بر سر جزایر فالکلند بودیم.
     دادگاه با توجه به اینکه بیگنون بعدا مانع از تجدید حیات دمکراسی در آرژانتین نشده بود و نیز کهولت، با رعایت تخفیف اورا به 25 سال زندان محکوم کرد.
    جمعیت مدافعان حقوق بشر یکی از شاکیان این شش نظامی سابق بود.
    روزنامه ها عکس کنونی و عکس زمان اقتدار ژنرال بیگنون را به صورت زیر در کنار هم قرار داده و نوشته بودند که محکومیت بیگنون باید درس عبرت برای کسانی باشد که گمان می کنند قدرتِ دائمی دارند و وضعیت لایتغیّر است. جهانیان آگاه و پیشرفته امروز مانع از آن می شوند که بدی ها و خوبی ها ـ تخلّف و خدمت ـ فراموش شود و اهل تقصیر آسوده بخوابند:

تاریخ از نگاهی به تصویر

پس از گذشت دهها سال، سلاح شیمیایی «اِیجنِت اورِنج» همچنان در ویتنام قربانی می گیرد

    ارتش آمریكا در دهه 1960 نوعی عامل شیمیایی معروف به «ایجنت اورنج» در جنوب ویتنام و به ویژه در جنگلهای مناطق مرتفع (نزدیك مرز ویتنام با كامبوج) كه به صورت كمینگاه ویت كنگ درآمده بود بکار برده بود.
    با اینكه از زمان بكارگیری این سلاح شیمیایی بیش از پنج دهه گذشته و جنگ ویتنام در 1975 پایان یافته است، این مواد همچنان در ویتنام قربانی می گیرند. این مواد در دهه 1960، به هر دو طرف جنگ آسیب وارد آورد و شماری از نظامیان آمریکا ـ حاضر در صحنه ـ نیز آسیب دیده اند.
    عكس های بالا كه از نسل تازه قربانیان آن مواد در جنوب ویتنام گرفته شده است در اپریل 2008 در یك رسانه آمریكایی انتشار یافته بود كه ادغام شده اند.
    تصاویر نشان می دهند كه عامل شیمیایی مورد بحث، روی استخوانهای نسل دوم و سوم ساكنان محل تاثیر سوء داشته است. اصطلاح «ایجنت اورنج» به این لحاظ رایج شده است كه این مواد در بشكه های نارنجی رنگ از آمریكا به ویتنام حمل شده بود.

برخی دیگر از رویدادهای 22 آوريل

1529: پیمان ساراگوسار Saragossar جای قرارداد توردسیلاس (Tordesillas) را میان اسپانیا و پرتغال گرفت كه در سال 1494 تنظیم شده بود. این دو قرارداد وضعیت مالكیت سرزمین هایی را كه دریانوردان دو كشور در قاره های دوردست (غیر از اروپا) به آنجا می رسیدند روشن می ساخت.

1870: امروز (22 اپریل) و طبق تقویم میلادی گریگوری زادروز لنین صاحب فرضیه لنینیسم، رهبر انقلاب بلشویكی سال 1917 و بنیادگذار روسیه شوروی است كه نظام سوسیالیستی او 74 سال در امپراتوری سابق روسیه دوام آورد. زادروز لنین طبق تقویم قدیم دهم اپریل است. (مشروح این مطلب در سایت روز 23 اپریل آمده است)

1945: تاریخنگاران از قول نزدیکان هیتلر نوشته اند كه او در 22 اپریل این سال پس از افتادن «Eberswalde» به دست ارتش دولت مسکو، در پناهگاه زیرزمینی خود خطاب به همکارانش اعتراف به شكست كرد و گفت كه برای او راه دیگری جز خودكشی نمانده است. هیتلر چند روز بعد در همان پناهگاه خودكشی كرد.
Eberswalde شهری جنگلی در 50 کیلومتری شمال شرقی برلین است.

2010: رئیس جمهوری وقت فرانسه ضمن اعلام تصمیم خود مبنی بر منع پوشیدن برقع (نقاب) در آن کشور، از وزیر مربوط در کابینه فرانسه خواست که لایحه منع برقع را تنظیم کند تا در ماه ژوئیه (جولای) به پارلمان داده شود که در صورت تصویب، قانون شود. در فرانسه بیش از پنج میلیون مسلمان زندگی می کنند.

2010: در این روز وزارت خزانه داری آمریکا ضمن دادن تصویر نمونه اسکناس های صد دلاری تازه (عکس زیر) به رسانه ها، اعلام کرد که این اسکناس ها از فوریه 2011 میان بانک ها توزیع خواهد شد.
در اعلامیه این وزارت آمده بود که هدف تعویض اسکناس های صد دلاری جلوگیری از جعل آن بوده است. جعل صد دلاری های تازه که با تکنولوژی پیشرفته (HIGH - tech) چاپ می شوند بسیار دشوار است.
وزارت خزانه داری آمریکا بعدا تاریخ به جریان گذاردن صددلاری های تازه را به تعویق انداخت و در اپریل 2013 اعلام کرد که از اکتبر این سال، صد دلاری های تازه به جریان گذارده خواهند شد (که توزیع شدند). قبلا در اسکناس های 5 دلاری و 20 دلاری تغییراتی داده شده بود.

نامه به مولف

تعجب یک اقتصاددان ایرانی از تصمیم مدیران بانک های ایران به کاهش سود سپرده تا 50 درصد نرخ تورّم! ـ توضیحات این اقتصاددان

این نامه اندرزگونه و دلسوزانه، آخر وقت دیروز (دوم اردیبهشت 1399 = 21 اپریل 2020) به دبیرخانه این تاریخ آنلاین واصل شد که به لحاظ رعایت اصل آزادی بیان و نظر، و پس از حذف تعارفات مرسوم در نامه نگاری، درج می شود و برای قضاوت تاریخ، در اینجا خواهد ماند:

    "در خبرهای داخلی وطن، خبری دیدم بر این مظنون که مدیران عامل بانک‌ها توافق کردند نرخ سود سپرده‌های یک‌ساله؛ 15 درصد (حدودا 3 درصد کمتر از نرخ فعلی) باشد و نرخ سود سپرده‌های کوتاه‌مدت؛ 8 درصد (دو درصد کاهش). عمیقا تعجب کردم زیرا که در همین ردیف خبرها [منظور: اخبار اقتصادی] و در همان روز، از تورم 32 درصدی در فروردین ماه 1399 خبر داده بودند و چند روز پیش هم خبری خوانده بودم که دولت به قوه قضاء اطلاع داده بود که تورم در سال 1398 حدود 41 درصد بود تا دستگاه قضایی مهریه خانم هایی را که برای وصول، آن را به اجرا می گذارند، بر این مبنا محاسبه کند. با خود حساب کردم که اگر این تصمیم به اجرا در آید، سپرده گذار به جای سود بردن، ضرر هم خواهد داد چراکه 15 درصد سود می گیرد و بر پایه نرخ تورم که گزارش شده بود حدودا دو برابر آن است از ارزش [قدرت خرید] پولش کم می شود. کمتر کسی است که عامدانه وارد معامله زیان دهنده و یا بدون سود شود. تصمیم به کاهش نرخ سود تا نصف نرخ تورم، از سوی مدیران بانک ها (یکطرفه) گرفته شده و نمایندگان سپرده گذاران و در اینجا نمایندگان مجلس باید حضور می داشتند و دفاع می کردند تا تصمیم گیری بر اساس واقعیات روز باشد. به نظر من، زمان این تصمیم گیری ـ تداوم تحریم، کاهش مصرف جهانی نفت و شیوع بیماری ویروس کرونا نیز درست نبود.
    می دانیم که کاهش ارزش پول و به عبارت ساده تر افزایش «حجم پول کاغذی در جریان» از عوامل تورم است و هرچه مبلغ بیشتری پول در جامعه پخش شود، از قدرت خرید آن کم می شود. نمی خواهم در اینجا به ذکر فرمول ها و اصول علم اقتصاد در این مبحث و نظرات دانشمندان این علم بپردازم تا مطلب، طولانی شود. از زمان ایجاد بانک و پول کاغذی، رسم (قاعده محاسباتی) بر این قرار گرفت که نرخ بهره سپرده ها، کمی بیش از نرخ تورم تعیین و اعلام شود تا سپرده گذار زیان نبیند و به زبان دیگر؛ احساس زیان نکند تا پول خود را در راههای دیگر از قبیل خرید طلا، زمین [مستغلات]، جواهرات بکار اندازد و در این سال ها [دوران معاصر] خرید انبوه کالا و احتکار آنها با هدف گران شدن که مسئله ساز خواهند بود و افزایش فشار بر طبقه کم درآمد که اکثریت هر جامعه را تشکیل می دهند. با این حساب، دولت ها که کلید پول کشورشان در دستشان است مخصوصا پس از خروج اکثر کشورها از استاندارد طلا [چاپ اسکناس برابر ذخیره طلا که در صورت مراجعه دارنده پول کاغذی به بانک و مطالبه طلا، طلای معادل آن را دریافت کند] و باز شدن دستشان برای انتشار پول کاغذی باید در زمینه سپرده گذاری بانکی دقت کامل و همه جانبه داشته باشند. بهای سکه طلا (قدرت خرید آن) که قبلا پول رایج کشورها بود کاهش نمی یافت و در کشورهای اسلامی بهره نداشت. در حال حاضر هم طلا، در اصل کاهش قیمت ندارد و اگر یک روز به عللی بهای آن را مصنوعا کاهش دهند دو روز بعد افزایش می یابد و یا به بهای قبل از تنزل باز می گردد.
    در جایی که نرخ تورم 30 و یا 40 درصدی باشد نمی آیند سود سپرده گذاری را به کمتر از نصف این تورم کاهش دهند تا افراد اهل محاسبه از سپرده گذاری منصرف شوند و سراغ درآمد دیگری بروند. هجوم به خرید سکه طلا و ارز که بعضی اوقات در سال های اخیر در ایران دیده شده به همین سبب بوده است. سکه 84 تومانی سال های پیش از انقلاب، شده است 6 میلیون و 200 هزار تومان و دلار هفت تومانی 15 هزار و 200 تومان. بیشتر سپرده گذاران بانک ها، پول زیاد ندارند که بروند زمین و خانه بخرند ولی می توانند چند تا سکه و چند صد و یا چند هزار دلار بخرند و یا اجناسی مثلا یخچال و انبار کنند تا گرانتر بفروشند [اصل عرضه و تقاضا].
    بنا بر این، دولت که کنترل بانک مرکزی را در دست دارد در مورد نرخ سود سپرده گذاری باید سیاستی در پیش گیرد که مردم تشویق به سپرده گذاری بانکی شوند و با این سیاست؛ اولا بانک ها دارای پول بیشتری می شوند و ثانیا قیمت کالا، زمین و خانه، طلا و ... کنترل می شود. در همه کشورها تا آنجا که اطلاع دارم، نرخ سود سپرده های بانکی را بیشتر از نرخ تورم تعیین می کنند ـ از نیم درصد تا 5 درصد بیشتر از تورم.".

    فرستنده این نامه نوشته است که در دانشگاههای ایران، انگلیس و آمریکا در رشته اقتصاد تحصیل کرده و 20 سال است که در آمریکا کار و زندگی می کند.

    -----------------------------------------------------------------------------------------

کپی تیترهای چند روزنامه درباره تصمیم مدیران بانک ها به کاهش سودِ سپرده به کمتر از درصد تورّم

مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com