Iranians History on This Day

روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید

میلادی

خورشیدی

18 ژانويه

جستجوی:

هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لینک به این صفحه

ایران

پیش از تولّد شاه شد و تازیان (عرب) را به انتقام مهاجرت و تصرف بحرین به ریسمان كشید

باقیمانده تصویر شاپور دوم بر سنگ

هجدهم ژانویه سال 311 میلادی بحرانی كه بر سر مسئله ریاست كشور، در ایران پدید آمده بود و كار تصمیم گیری های دولتی را مختل كرده بود رفع شد. در این روز بزرگان ایران پس از چند جلسه مذاكره سرانجام تصمیم گرفتند كه فرزند به دنیا نیامده شاه متوفا را به شاهی برگزینند، زیرا كه یك موبد (روحانی زرتشتی) كه پزشكی هم می دانست پس از مصاحبه با بانوی شاه متوفا نظر داده بود كه به احتمال زیاد، «نوزاد» پسر خواهد بود. پس از این تصمیم که با حضور بانویِ شاهِ متوفا گرفته شد؛ نایب السلطنه هم در همان جلسه تعیین گردید. به این ترتیب شاپور دوم (ذوالاكتاف) كه از هفده سالگی، خود زمام امور را به دست گرفت تنها پادشاهی است كه دوران سلطنت او بیش از طول عُمرش به حساب آمده است.
     یکی از مسائل دوره «بحران ناشی از امروز و فردا کردن بزرگان بر سر تعیین شاه تازه» آهنگ مهاجرت یك قبیله عرب از صحرای جزیرة العرب به بحرین و تصرف آنجا از سوی افراد این قبیله بود که لزوم تعیین هرچه زودتر رئیس كشور را ایجاب می كرد. تازیان (عرب) در آن زمان، مناطق واقع در ساحل غربی خلیج فارس و همچنین جزیره بحرین را تماما «بحرین» می خواندند.
     شاپور دوم كه از كودكی كینه عرب مهاجر را به دل گرفته بود بعدا به سخت ترین وجهی آنان را سركوب كرد و با سوراخ كردن شانه های اسیران عرب، آنان را به ریسمان كشید و عرب به همین لحاظ وی را «ذوالاکتاف» خوانده اند.
    مورخان رومیِ وقت نظر دیگری داده و نوشته اند که این لقب به این دلیل بوده که شاپور دوم شانه های پهن داشته و اصطلاحا، چهار شانه بود.

نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.

سالی که ایران چایکار شد و نوشیدن چای محصول خودرا آغاز کرد ـ نگاهی کوتاه به آن

در این روز در سال 1283 (ژانویه 1905) بسته ای از نخستین محصول چای ایران، در کاخ سلطنتی تهران به شاه وقت (احمدشاه قاجار) داده شد.
    تخم درختچه چای (Camellia sinensis) در فروردین 1283 از هندوستان به ایران آورده و در شمال کشور (مناطق ساحلی دریای مازندران) کِشت شده بود.
    کاشف السلطنه که چای محصول ایران را به احمدشاه داده بود گفته بود که مناطق ساحلی شمال کشور به قدری مستعد چایکاری است که نه تنها در آینده، نیاز داخلی را برطرف خواهد کرد بلکه می توانیم مازاد آن را به روسیه صادر کنیم که روس ها چایخور هستند و واژه سماور و استکان از زبان روسی است. بوته چای همیشه سبز است.
    نقل کرده اند که کاشف السلطنه به احمدشاه گفته بود که چای ایران از نوع «دارجیلینگ» است که پیش از هند، در منطقه ای آن سوی کوههای شمال شرقی هند [نپال] کشت و برداشت می شد ولی اصل آن از چین است که پرتغالی ها آن را حدود 300 سال پیش به اروپا معرفی کرده اند. چینی های جنوبی آن را «چا» تلفّظ می کنند و چینی های شمال غربی «تِه» و در کشور ما این ماده دَمکردنی ِ نوشیدنی را «چای». [واژه ایرانی «چای» همه جا متداول شده است و عرب که حرف «چ» ندارد آن را «شای» می گوید.].
    در دوران حکومت مصدق که ایران از سوی دولت لندن تحریم و محاصره اقتصادی شده بود، مصرف چایِ محصول لاهیجان عمیقا تشویق می شد و در آن سال ها، جای چای محصول هند را در بسیاری از منازل گرفته بود.

... و به این ترتیب از ژانویه 1918 (بهمن 1296) سرهنگ رضاخان پهلوی گام به میدان قدرت گذارد

سرهنگ رضاخان در 40 سالگی

نام رضاشاه پهلوی از دیماه و بهمن ماه 1296 (ژانویه 1918) وارد محافل قدرت شد. وی در آن زمان یک سرهنگ 40 ساله به نام رضاخان و معروف به رضاخان سوادکوهی و یک فرمانده قزّاق ایران بود. واحدهای قزّاق ایران در آن زمان توسط افسران روس اداره می شدند. روسیه از اکتبر 1917 (3 ماه پیش از آن) بدست بلشویک ها افتاده بود و لنین پس از پیروزی انقلاب بلشویکی، سازشنامه روسیه و انگلیس به میانجیگری فرانسه و منعقده در سن پترزبورگ (تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ آن دو دولت و نیز دادن تبّت و مناطق غربی و شمال غربی آن به چین) را بی اعتبار اعلام کرده بود. افسران قزّاق عمدتا تمایل سلطنتی داشتند و عملا دو دسته شده بود ازجمله در ایران. [کوزاکCossack ـ در ایران؛ قزّاق که ارتباط به کزاخستان ندارد، مردمانی اسلاو نژاد هستند که در جنوب روسیه و جنوب شرقی اوکراین در منطقه رودهای دُن و دنی ِپِر زندگی می کنند و از قدیم الایام روحیه نظامی گری و آزادمنشی داشته اند و تزارها در جنگ های خود ازجمله جنگ هایشان با ایران آنان را بکار می گرفتند و نیز به صورت مستشار نظامی به کشورهای دیگر و نیز ایران می فرستادند.].
    در پی امضای توافق نامه سن پترزبورگ (در 1907)، انگلیسی ها در منطقهِ سهم خود در ایران (جنوب و شرق کشور) یک نیروی نظامی به نام اختصاری آن «اس. پی. آر» ایجاد کردند و دولتی در دولت شدند و روس ها که از قبل واحد قزّاق برای ایران ساخته بودند نه تنها بیش از پیش کنترل این تشکیلات نظامی را به دست گرفتند بلکه واحدهای نظامی خودرا هم وارد برخی مناطق بویژه در آذربایجان و خراسان کردند.
    جنگ جهانی اول که از سال 1914 آغاز شد، انگلیسی ها و روس ها را متحد و در برابر عثمانی (متحد آلمان) قرار داد و غرب ایران صحنه جنگ طرفین بود.
    پس از اینکه انقلاب لنین پیروز شد و وی سازشنامه تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ را اِبطال کرد، افسران روس مستقر در ایران به دو دسته رقیب قسمت شدند؛ طرفدار دولت تازه و مخالف آن و انگلیسی ها یکه تاز میدان ایران و درگیر اجرای طرح تحت الحمایه کردن ایران.
    سلطان احمدشاه قاجار که در صدد استفاده بردن از فرصت بدست آمده از تغییر نظام حکومتی روسیه بود از اواخر دیماه 1296 تصمیم به برکنارکردن سرهنگ گلرژه (روس) فرمانده قزّاقخانه تهران گرفت و چون در تهران، نیروی نظامی قابل ملاحظه نداشت، برای انجام این کار از سرهنگ فیلارتُف فرمانده قزّاقخانه همدان کمک خواست و این سرهنگ روس با کمک سرهنگ رضاخان سوادکوهی (پهلوی) فرمانده یک واحد قزّاقِ ایران بیست و هشتم بهمن 1296 با نیروهای تحت فرمان خود قزّاقخانه تهران را تصرف و سرهنگ گلرژه را مجبور به کناری گیری کرد. از این زمان (3 سال پیش از کودتا و 8 سال قبل از شاه شدن) بود که نام رضاخان مطرح و وارد میدان قدرت شد.

زنگ خطری كه دانسته و یا ندانسته به آن توجه نشد ـ اشتباه رضاشاه و بازی کردن او با همان مُهره های آنگلوفیل

رضاشاه پهلوی

تصمیم دولت انگلستان مبنی بر دادن آماده باش به سه واحد نظامی در هند برای عزیمت به خلیج فارس به بهانه مراقبت از منابع نفتی كه 18 ژانویه 1940 به روزنامه های اروپا و آمریكا درز كرده بود و یک زنگ خطر برای ایران بود به اطلاع رضاشاه پهلوی رسانده نشد و یا اینکه اورا از تفسیر و تفهیم خبر آگاه نساختند تا متوجه خطر شود و ارتش و امکانات دفاعی کشوررا آماده مقابله با هر پیشامد احتمالی كند. این نیروهای انگلیسی كه بعدا از هند به خلیج فارس اعزام شدند، همانهایی هستند كه اواخر آگوست سال بعد (سوم شهریور 1320) از طریق خاك عراق وارد ایران شدند و با اینكه شمار آنان به سه در صد نظامیان ایران هم نمی رسید به سبب مرخص شدن سربازان وظیفه از پادگانهای ایران [خیانت چند افسر ارشد و دولتمرد]، میهن ما را اشغال نظامی كردند. اطلاعاتی كه در دهه های بعد در گوشه و كنار منتشر شد حكایت از آن می كرد كه مقامات مربوط وقت، اخبار همه تحولات جهانی را به دلایلی! به اطلاع رضاشاه نمی رسانیدند و یا گزارش مبهم و خلاف واقع می دادند ـ گزارشهایی که شاه را نگران نکند. طبق نوشته ها، پس از آغاز جنگ جهانی دوم از سال 1939 (1318) در پاسخ به پرسش های رضاشاه که پا به سن گذارده بود می گفتند: "خاطر مبارک آسوده باشد" که بعدا شده است ضرب المثل.[همین ضعف ها که در کتابهای درسی رشته «علم حکومت» و نیز آکادمی های نظامی مندرج است سبب شده است که از دهه 1950 در جوار دفتر هر رئیس دولت، اطاق تفسیر رویدادهای روز و استعلام نظر آگاهان درباره هر رویداد جهت «فرصت یابی» تاسیس شود و ماحصل و راه استفاده ملّی از هر رویداد به اطلاع وی برسد.].
درست است كه در آغاز كار، سیاست انگلستان به عنوان نیروی مسلط بر خاورمیانه که نگران گسترش سوسیالیسم مارکسیستی روسیه در آسیای غربی و جنوبی بود اقتضا می كرد كه رضاشاه برسر كار آید زیراکه معتقد بود تنها ناسیونالیسم است که در برابر جهان وطنی قرار می گیرد و گسترش آن را سد می کند و به باور مورخان، در میهندوستی رضاشاه كه از میان مردم عادی برخاسته بود تردید مشاهده نشده است. عیب كار او این بود كه میهندوستی را آن طور كه باید، به صورت یك جنبش همگانی در نیاورد كه شكست ناپذیر شود. همچنین اشتباه او این بود که پس از بدست گرفتن قدرت، با همان مُهره های قدیمی و عمدتا آنگلوفیل به بازی كردن پرداخت كه در وفاداریشان تردید بود. شاید که او در طول کار متوجه این مُهره ها و وابستگی آنان شده بود و احتمالا بگیر و ببندهای او به همین سبب بود، ولی این بگیر و ببندها به ریشه کن کردن مُهره ها نینجامید و دیدیم که همین مُهره ها ریشه اورا کَندند و پس از تبعید او به دست انگلیسی ها به قدرت بازگشتند..

حادثه یا تعمد؟ ـ سقوط هواپیمای انگلیسی حامل افسران ایران و کشته شدن آنان

دراین روز، 28 دی ماه در سال 1321 (18 ژانویه 1943) یک هواپیمای انگلیسی حامل افسران ایرانی از جمله یك سرتیپ و دو سرهنگ كه به دعوت دولت انگلستان برای بازدید از محل وقوع جنگهای شمال آفریقا عازم مصر شده بودند در منطقه خرقان ـ نزدیك قزوین سرنگون شد و همه سرنشینان آن كشته شدند. درباره این رویداد، یکبار گفته بودند که علت، نقص فنی هواپیما بود و بار دیگر اظهارکرده بودند که بدی هوا باعث سقوط شده بود.
این هواپیما كه درباره سقوط آن شایعه های متعدد در افواه هم وجود داشت كمتر از یك ساعت پس از برخاستن از فرودگاه نظامی «قلعه مرغی» تهران سرنگون شده بود. این افسران ازجمله سرتیپ ابراهیم ارفع، سرهنگ غلامحسین شیبانی، سرهنگ شرف الدین قهرمانی و سرگرد افخمی به دعوت دولت لندن برای دیدار میدان های جنگ شمال آفریقا عازم منطقه بودند. دولت لندن این جنگ (با آلمان و ایتالیا) را با کمک نظامیان هندی برنده شد.
افسران ایرانی مقتول در این رویداد در مقبره ظهیرالدله مدفون شده اند.

مذاکرات شاه با فورد و سادات در اَسوان و همزمان، گفتگوهای آیت الله خمینی با سران جبهه ملّی در فرانسه

29 دیماه 1357 (و در آن سال؛ جمعه) كه انقلاب دراوج خود بود؛ در فرانسه دكتر علی شایگان، دكتر نصرالله سیف پور فاطمی (برادر دكتر حسین فاطمی) و تنی چند از یاران قدیم دكتر مصدق با آیت الله خمینی دیدار و مذاكره كردند و در پی همین دیدار گفته شد كه نظام آتی ایران جمهوری خواهد بود، رئیس جمهوری توسط نمایندگان انتخابی مردم (الِكتورها) و نخست وزیر از سوی مجلس انتخاب خواهد شد (دولت پارلمانی) تا هیچیك قدرت زیاد نداشته باشد که فرضا زورگویی كند و آزادی فعالیت های اقتصادی و سیاسی (ایجاد حزب) و نشر روزنامه و كتاب تأمین خواهد بود. به این ترتیب، قرار بود كه انتخابات ریاست جمهوری دو مرحله ای باشد (مردم الكتور ها و آنان رئیس جمهوری را از میان نامزدها برگزینند) . ضمنا گفته شد که رَمسی کلارک (دادستان پیشین آمریکا) برای مذاکره با آیت الله خمینی به پاریس می رود.
    همزمان در اَسوان (جنوب مصر)، جرالد فورد رئیس جمهوری پیشین و جمهوریخواه آمریكا (که در سال 2006 درگذشت) با شاه و انورسادات یك مذاكره طولانی سه جانبه داشت و در پی آن، فورد بدون ذكر نام جیمی كارتر گفت كه دولت كنونی حزب دمكرات به دلیل ناپختگی در امور بین الملل، در دو سالی که از عُمر آن گذشته مسائل متعدد روی دست آمریكا گذارده كه مهمترین آنها برهم خوردن نظامات در ایران و افغانستان است و همین طور در آمریكای لاتین (نیکاراگوئه) و در آفریقا (اتیوپی و ...).
    در همین روز در تهران، شاپور بختیار نخست وزیر وقت گفته بود که بر سر دوراهی قرار گرفته است؛ اگر بخواهد مقاومت کند مردم کشته می شوند و اگر کناره گیری کند ارتش دست به کودتا خواهد زد. وی افزوده بود که مشکل دیگرش این است که اگر مجلس را هم منحل کند، دیگر نمی توان وزیران سابق را که در بازداشت هستند محاکمه کرد زیراکه طبق قانون جاری، مجلس باید با محاکمه وزیران موافقت کند.

    - - - - -
    صفحات اول شماره های 27 و 28 دیماه 1357 (پس از رفتن شاه از کشور در نیمروز 26 دیماه 1357) ـ تیترهای این صفحات وضعیت وقت را منعکس می کند:

روزه سیاسی نمایندگان رد صلاحیت شده دوره ششم مجلس شورای اسلامی برای انتخابات دوره بعد!

    نمایندگان رَدّ صلاحیت شده دوره ششم مجلس شورای اسلامی یک هفته پس از بَست نشینی در عمارت مجلس (ساختمان سنای سابق) به همان گونه که گفته بودند از 17 ژانویه 2004 (27 دی ماه 1382) روزه سیاسی هم گرفتند. [از گزارش های منتشره در رسانه ها چنین برمی آمد که روزه سیاسی آنان، اعتصاب غذا به صورت کامل نبود و ظاهرا می توانستنند از غروب آفتاب تا سپیده دم بخورند و بیاشامند!]. این بَست نشینی و روزه به علامت اعتراض به رَد صلاحیت شماری بسیار از داوطلبان نامزدی انتخابات نمایندگی دوره هفتم صورت گرفته بود.
    شورای نگهبان که بدون حضور آن، قانونگزاری امکان پذیر نیست 83 نماینده از اعضای دوره ششم تقنینیه را هریک به دلیلی (مثلا تردید در وفاداریشان به قانون اساسی جمهوری اسلامی و عمل به واجبات اسلامی و نیز سوءظن به رفتارشان و موارد دیگر) رد کرده بود و استدلال برخی از این «رد صلاحیت شدگان» این بود که از خانواده روحانیون بوده و یا در جنگ با عراق و یا در انقلاب سال 1357 (سالهای 1978 و 1979) شرکت کرده بودند و ... و نباید ردّ صلاحیت (برای نامزدی در انتخابات دوره بعد) می شدند.
    گفته شده است انتشار عكسی از آنان بر سر یك میز افطار كه بسیار مفصل چیده شده بود [سفره ای رنگین بود] از تاثیر این اعتصاب غذا در افكار عمومی كاسته بود.
    عکسی را که در بالا می بینید در همان زمان در صفحه آخر روزنامه شرق چاپ تهران انتشار یافته بود و منظره نخستین روز «روزه گیری» این نمایندگان را نشان می داد. کنار نویسی عکس نیز از همین روزنامه است و به همین صورت انتشار یافته بود.

اظهارات حجت الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور وقت در نشست مطبوعاتی 28 دیماه 1395 و مصادف با سالگرد اجرای برجام

    حجت الاسلام «حسن روحانی» رئیس جمهور [رئیس جمهور وقت] سه شنبه 28 دیماه 1395 و در نخستین سالگرد اجرای توافق نامه هسته ای، معروف به «برجام» در یک نشست مطبوعاتی عمومی گفت: همه تحریم های هسته ای پس از اجرایی شدن برجام در 27 دی ماه 1395 برداشته شده است. با این توافق به دنیا گفتیم که ایران نظامی نیست که با آن رفتار امنیتی شود. ما امروز در نفت و گاز، حمل و نقل و بیمه، تحریمی نداریم و در مسایل بانکی با دولت ها و بانک های بزرگ دنیا رابطهِ ما عادی است، ولی بانک هایی که دارای سهام خصوصی هستند گاهی بیش از حد احتیاط نشان می دهند. البته برخی از کشورهای بزرگ و بوی‍ژه آمریکا در اجرای برجام سنگ اندازی هایی کرده اند.
    از ابتدا هم توقع ما نسبت به آمریکا این چنین بود. وقتی دولتی، دولت خصم است پیداست که از همه توانش برای اجرای یک توافق استفاده نکند. «آیسا» تحریم جدید نیست و اجرا هم نشده است، تمدید یک تحریم قبلی است. البته از نظر ما همین تمدید نیز نقض برجام است. ممکن است در آینده باز هم بدعهدی هایی را شاهد باشیم. به نظر من، تحریم ها برداشته شده است. در زمینه بانکی هنوز باید تلاش کنیم. آمریکایی بَد قلِق اند و بَدعَهدی کردند و ممکن است بازهم بَدعَهدی کنند. از نظر ما هیچ مذاکره ای نسبت به برجام در کار نخواهد بود ـ مذاکره مجدد اصلا معنا ندارد. در توافقات جهانی حتی توافق با یک کشور هم که باشد در اجرا ممکن است اشکالاتی پیش بیاید و مسایلی داشته باشیم و در بعضی از موارد کار به دلخواه پیش نرود، اما ما نباید حوصله مان را از دست بدهیم، باید منافع ملّی مان را مَد نظر قرار دهیم. ما باید برای شرایط مختلف خود را آماده کنیم. من نسبت به آینده امیدوار هستم.
    اگر برجام در 27 دیماه 1394 اجرایی نمی شد امسال کٌلّ درآمد نفتی ما، بیش از 32 ـ 33 هزار میلیارد تومان نبود.
    ما امسال (تا پایان سال) با اجرا شدن برجام چیزی نزدیک به 70 هزار میلیارد تومان درآمد نفتی خواهیم داشت. اگر این درآمد نبود، ما این پول را از کجا می خواستیم کَم کنیم؟، چه کار باید می کردیم؟. ما امروز شاهد رُشد بیش از 5 درصد هستیم. امروزه حدود 5 میلیون دانشجو داریم که هر سال 700 ـ 800 هزار تَن از آنان فارغ التحصیل می شوند که باید برایشان شغل ایجاد کنیم. در زمینه اقتصادی، اگر مشکلاتی باقی مانده است، آن مشکلات را باید حل و فصل کنیم. برجام یک سرمایه گذار و تولیدگر نیست، برجام فضا را آماده و موانع را برمی دارد. ساده نیست که تولید نفت ما از دو میلیون بشکه در روز بشود سه میلیون و صادرات نفت از یک میلیون و صد هزار بشکه، به بالای دو میلیون بشکه برسد. بعضی ها می گویند خرید هواپیما برای مردم چه خاصیتی دارد؟. خرید هواپیما، صنعت گردشگری ما را به حرکت در می آورد.
    برخی مثل اینکه مشکل دارند و می گویند در هواپیمای کهنه هم می شود سوار شد. شما بروید هواپیمای کهنه سوار شوید، کهنه هم هست.
    روحانی در خصوص تولید خودرو گفت: جهش‌های خوبی در ماه‌های اخیر در این حوزه صورت گرفته است، ازجمله ساخت مشترک داخل و خارج که در پایان اسفند امسال آغاز می‌شود. در زمینه رشد اقتصادی، تلاش‌مان بر این بود که از رکود خارج شویم، که خارج شده‌ایم. البته این بدان معنا نیست که در تمام بخش‌ها از رکود خارج شده‌ایم. ما در کلیّت اقتصاد از رکود خارج شده‌ایم ـ در بعضی از بخش‌ها هنوز دچار مشکل هستیم به عنوان مثال در حوزه مسکن و ساختمان مشکلات داریم، بخش مسکن راکد است و باید تحولاتی در این حوزه اتفاق بیافتد.
     رئیس جمهور در پاسخ به این پرسش یک خبرنگار که زمزمه هایی مبنی بر احتمال رَدّ صلاحیّت شما در انتخابات آتی شنیده می شود، گفت: ما را با شورای نگهبان دعوا نیاندازید. روابط ما و شواری نگهبان همیشه خوب بوده است. این موارد، شایعات است و نباید به شایعات، زیاد توجه کرد. انتخابات به هرحال همیشه یک فرآیندی دارد و هنوز به انتخابات خیلی مانده و در سال آینده است [چهارماه دیگر].
     یک خبرنگار دیگر سوال کرد: اگر ترامپ رییس جمهوری منتخب آمریکا [که از نیمروز بیستم ژانویه 2017 در کاخ سفید مستقر می شود] تصمیم بگیرد در مورد برجام، مذاکرات تجدید شود، شما در این مورد چه تدابیری اندیشیده اید و همچنین آمدن ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر تصمیم شما برای شرکت در انتخابات سال آینده می گذارد و آیا شما تایید می کنید که در سال آینده برای انتخابات نامزد شوید؟.
    روحانی در پاسخ گفت: به جز قسمت آخر سؤال که سخت است، قسمت اول را جواب می دهم و چنین
    ادامه داد: آقای ترامپ تا کنون اظهاراتی درمورد برجام داشته از این قرار که از آن خوشحال نیست، یا این توافق خوبی نیست، یا بدترین توافق است، و تعبیرات دیگر درباره این توافق نامه.
    این صحبت ها بیشتر شعار است و من بعید می دانم در مقام عمل، اتفاقی بیافتد. به دلیل این که این توافق یک توافق دوجانبه نیست که ایشان بگوید من خوشم می آید یا بدم می آید. به هر حال، مذاکره مجدد اصلا معنا ندارد.
    ـ ـ ـ ـ ـ
    ظهر چهارشنبه 29 دیماه 1395، یک مخاطب این تاریخ آنلاین با ارسال یک تِکست مسیج نوشته است که گزارش مصاحبه مطبوعاتی 28 دیماه حسن روحانی را که نهمین مصاحبه او از آغاز ریاست بر قوه مجریه کشور بود در وبسایت های خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) و خبرگزاری فارس مطالعه کرده و کُپی گرفته است که در این اظهارات پاسخ به پرسش های 12 گانه روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی ایران، دیده نشد*. تنها اشاره هایی به وضعیت اشتغال، مسکن و اقتصاد و صادرات نفت داشت.

    * پرسش های 12گانه کیهان عینا و به صورت مطلبی جداگانه، در زیر این مطلب نقل شده است تا مخاطبان گرامی، در صورت مطالعه تِکست مِسِیج واصله ـ مندرج در بالا ـ سئوالات منتشره در کیهان را ـ اگر بخواهند ـ مشاهده کنند.

تیترها و عکس های صفحات اول شماری از روزنامه های تهران از مصاحبه 28 دیماه 95 حجت الاسلام حسن روحانی

پرسش های 12 گانه مخاطبان روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی از حسن روحانی ـ دیماه 1395

    کیهان ـ روزنامه وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی ایران در شماره 28 دیماه 1395 خود نوشته بود:
    بعد از ظهر امروز [سه شنبه 28 دیماه 1395] رئیس‌جمهور محترم [حسن روحانی] با اصحاب رسانه، نشست خبری دارد و قرار است به پرسش‌های آنان [روزنامه نگاران] پاسخ بدهد. کیهان به منظور کمک به رئیس‌جمهور محترم و رساندن بدون واسطه صدای مردم به وی و برطرف کردن مشکلاتی مثل محدودیت وقت و ... که باعث عدم طرح سؤالات می‌شود، 12 پرسش از بین ده‌ها و صدها سؤالی که در زمان‌های مختلف از سوی آنان (مردم) با ما در میان گذاشته شده را مطرح می‌کند، به امید آنکه پاسخ درخور و البته دقیق و بی‌حاشیه‌ای برای آنها ارائه شود.

    پرسش های 12 گانه:

    1 ـ شما در تبلیغات انتخاباتی وعده داده بودید که در صورت برگزیده شدن به ریاست جمهور، ارزش را به پول ملّی ایران [ریال] باز می‌گردانید. بعدا این وعده بارها تکرار شد. آیا موفق به عمل به این وعده شده‌اید؟. جهت یادآوری، یک دلار آمریکا هنگام انتقال دولت در مُرداد 1392 به 2478 تومان معامله می‌شد. این مبلغ در دوران دولت شما رُشد کرد و سال قبل در روز اجرای برجام به 3017 تومان رسید. با اجرایی شدن برجام، امید به معکوس شدن این روند در دل مردم قوّت گرفت و حتی عده‌ای از طرفداران شما در خیابان، یک دلار را با اسکناس پانصد تومانی در دست گرفتند و رقصیدند که معنای آن معلوم است [دلار آمریکا پانصد تومان]. اکنون هر دلار آمریکا حدود 4000 تومان [نزدیک به این مَبلغ] معامله می‌شود. آیا در این باره توضیحی دارید؟.
    2 ـ در حاشیه نخستین سفر خود به آمریکا، باراک اوباما رئیس‌جمهوری این کشور را فردی باهوش و مؤدب توصیف کردید، آیا همچنان بر این نظر هستید؟. جهت کمک به شما یادآوری می‌شود که وی در طول مذاکرات [مذاکرات هسته ای] و نیز ایّام پسابرجام، بیش از ده بار کشورمان را تهدید، همه تحریم‌هایی که رؤسای جمهوری پیشین آمریکا وضع کرده بودند تمدید و تحریم‌های تازه علیه ایران وضع کرد و در واپسین روزهای ریاستش، افزون بر عدم وتوی تمدید تحریم‌های موسوم به آیسا، وضعیت فوق‌العاده علیه کشورمان را هم تمدید کرد!. آیا به نظر شما، او هنوز هم فردی مؤدب است؟.
     3 ـ شما در ایام تبلیغات انتخاباتی، اعلام کرده بودید که مردم، اصلی‌ترین ستون حاکمیّت هستند و مَحرَم و پشتیبان دولت شما خواهند بود. آیا هنوز هم بر آن نظر هستید و مردم را امین و امانتدار و صاحب مملکت می‌دانید؟، آیا این را در طول دوره ریاست خود عملی کرده‌اید؟. جهت یادآوری، ذکر این نکته ضروری است که در دولت شما، دهها قرارداد و سند محرمانه منعقد شد که خلاف تمامی وعده‌ها بود. قراردادِ آی. ‌پی. ‌سی. مهم‌ترین آنها بود و مردم نفهمیدند که متن آن چیست. قرارداد اف. ‌ای. ‌تی. ‌اف. را وزیر اقتصاد شما بر خلاف قانون و دور از چشم مردم و اصحاب رسانه و نمایندگان نوشت و اگر پایمردی رسانه‌ای همچون کیهان نبود، هرگز کسی از محتوای آن آگاه نمی‌شد. حتی قرارداد همکاری با رنو و پژو فرانسه و نحوه دریافت یا پرداخت غرامت به پژو محرمانه اعلام شد!. قرارداد خرید ایرباس هم محرمانه شد!. باز هم نمونه های دیگری هست و نمی‌خواهیم با تکرار و یادآوری همه محرمانه‌های دولت شما، باعث تکدّر خاطر گردیم. فقط آیا هنوز مردم را مَحرَم می‌دانید؟.
    4 ـ شما در برنامه‌های تبلیغات انتخاباتی، از بالا بردن ارزش پاسپورت ایرانی گفتید و وعده آن را به مردم دادید. آیا این وعده را به یاد دارید؟. اکنون قریب چهار سال از آن وعده گذشته است. رتبه جهانی پاسپورت ایرانی با چند پله نزول، در زمره آخرین‌هاست. شما حتی نتوانستید نماینده شخص مورد نظر خودتان را برای تصدّی سمت نمایندگی کشورمان در سازمان ملل به آمریکا بفرستید!. آیا توضیحی در این باره ندارید؟.
    5 ـ شما در تبلیغات انتخاباتی با طعنه به واردات کالا از چین، از ایجاد اشتغال برای جوانان چینی سخن گفتید و گفتید که برایتان سخت است که جوان ایرانی را بیکار ببینید. جهت یادآوری عرض می‌شود که حتی نرخ بیکاری رسمی ـ نه واقعی که مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند ـ از سال قبل تا کنون، رشد نگران‌کننده‌ای داشته و از 11 درصد به 13 و نیم درصد رسیده است!. در برخی استان‌ها بیکاری جوانان بیش از 50 درصد است. آیا در این‌باره پاسخی دارید؟.
    6 ـ آیا به خاطر دارید در ایام تبلیغات انتخاباتی درباره درآمد مردم و یارانه چه گفتید؟. در آن ایّام گفتید آنچنان مردم را از درآمد سرشار می‌کنم که اصلا این 45 هزار تومان یارانه به چشم آنان نیاید!. نزدیک به 4 سال پس از آن وعده، آمارها حکایت از آن دارد که مردم وضع معیشتی خوبی ندارند.
    7 ـ از جمله وعده‌های فراموش‌نشدنی شما، رونق چشمگیر اقتصادی و چرخیدن چرخ زندگی مردم همزمان با چرخش سانتریفیوژها بود. آیا الان چرخ زندگی‌ مردم به خوبی می‌چرخد؟. کارخانه ارج، آزمایش، اریرانا، ریس‌باف و صدها مثل اینها تعطیل شده‌اند. کارخانه‌های معروف و عظیم مثل هپکو و ... نمی‌توانند پول کارگرانشان را بدهند!.
     8 ـ خوب است به موضوع صنعت هسته‌ای هم توجه ای بفرمایید. در آغاز کار شما قریب 20 هزار سانتریفیوژ در کشور کار می‌کرد که حالا حدود 5 هزار تا بیشتر نیست!. آن روز اورانیوم را تا 20 درصد غنی می‌کردیم و حالا حدود 3 درصد!. آن روز قریب ده تُن اورانیوم غنی‌سازی شده داشتیم و حالا 300 کیلو (که گویا توافق شده 200 کیلو بشود!). آن روز سی تُن آب سنگین داشتیم و امروز ...؟!. آن روز رِآکتور اراک داشتیم و امروز یک حفره پُر از بتُن!.
    9 ـ جناب رئیس‌جمهور! آیا از وضع مسکن مردم و به‌خصوص جوانان خبری دارید؟. آقای رئیس‌جمهور! آیا شما هیچ برنامه عملی و حتی اسمی و روی کاغذ برای مسکن مردم دارید؟. آیا خبر دارید که هزاران معدن سنگ و کارخانه تولید مصالح ساختمانی تعطیل و کارگران آنها بیکار شده‌اند؟.
    10ـ یکی از مهم‌ترین وعده‌های شما، شفافیت با مردم و قانون‌گرایی بود. چرا دو وزیر شما با اینکه عُمر دولت رو‌ به اتمام است، هنوز هم بر خلاف قانون اساسی، فهرست اموال خود را ارائه نکرده‌اند و ظاهرا قصد ارائه ندارند!. آیا این صحّت دارد که شما مانع رسیدگی به پرونده اتهامات وارده به برادرتان هستید؟.
    11 ـ شما در یک مصاحبه انتخاباتی اعلام کردید که بیست درصد مشکلات کشور ناشی از تحریم‌هاست و مابقی به سوء‌مدیریت دولت دهم برمی‌گردد. اکنون که به گفته شما، هم تحریم‌ها برطرف شده و هم قریب 4 سال است مدیران نخبه دولت شما زمام امور را در دست دارند، چه اتفاقی جدیدی افتاده که با وجود رفع دو مشکل اصلی تحریم و سوءمدیریت، باز هم مردم در دریای مشکلات دست و پا می‌زنند؟.
    12 ـ جناب رئیس‌جمهور شما در آخرین برنامه تلویزیونی از افزایش چشمگیر فروش نفت به عنوان دستاورد مهم دیپلماسی دولت یازدهم نام بردید و آن را سند مؤثر و موفق بودن برجام دانستید. فرض هم بر این است که اساسا خام‌فروشی اشکالی ندارد و همه باید از اینکه بعد از صد سال از کشف نفت در ایران، باز هم نفت خام می‌فروشیم خوشحال باشیم. ولی، این پرسش مطرح است که چرا بر اساس اعلام منابع بانکی کشور، درآمد ما از محل فروش نفت 18 درصد کاهش پیدا کرده است؟ ـ آن هم در شرایطی که قیمت نفت خام [در بازارهای جهانی] بالاتر رفته است.

انتشار نظرِ استادِ دانشگاه تهران در دیماه 1395 درباره برجام و رفتار ترامپ در قبال آن ـ تردید استاد ابراهیم مُتّقی به آینده برجام

استاد مُتّقی

ابراهیم مُتّقی استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران در یک گفت و شنود طولانی با خبرگزاری فارس که 29 دیماه 1395 در وبسایت این خبرگزاری قرار گرفت در پاسخ به پرسش خبرنگار این خبرگزاری گفته بود:
    من نگاهم این است که توافق نامه «برجام» آینده‌ای ندارد. به این دلیل که نوع توافق به گونه‌ای تنظیم شده که بین تعهدات ما و تعهدات آمریکایی‌ها توازن زمانی وجود ندارد. در ضمیمه برجام، وقتی که بحث‌های مربوط به برداشته شدن تحریم‌ها، انعطاف جهان غرب و همکاری‌های مادی مطرح می‌شود عموما از واژه‌های اما، اگر، شاید، تلاش می‌شود و ... استفاده شده است. اینها نمی‌تواند فضای اجبارآمیز و الزام‌آور برای آمریکایی‌ها ایجاد کند. اگر فرض را بر این بگذاریم که در مفاد برجام صراحت وجود دارد که آمریکا باید تعهداتی را در رابطه با ایران انجام دهد. حال اگر قرار باشد کسی این تعهدات را اجرا کند، این فرد «اوباما» است نه ترامپ. به نظر می رسد که ترامپ انگیزه چندانی ندارد درباره برجام صحبت کند یا آن را تبدیل کند به یک سوژه دیپلماتیک. ترامپ در سخنان خود ادبیاتی به کار می‌گیرد که می‌گذارد کنگره اقداماتی را علیه برجام و علیه ایران انجام دهد و آنگاه او اجراکننده مصوبات و سیاست‌های کنگره خواهد شد. در نظر بگیرید که «آیسا» با چه اکثریت آرایی در کنگره آمریکا تصویب شد؛ 418 رای موافق در برابر یک رای مخالف در مجلس نمایندگان و با 99 رای موافق در برابر صفر در سنا. این زیرساخت تفکر آمریکایی است. الگوی رفتاری که ترامپ در رابطه با موضوعات برجام خواهد داشت این خواهد بود که نسبت به طرز گفتار جان کری، صراحت بیشتری به کار خواهد گرفت. مبنای تفکر آمریکایی این است که طرف اگر قدرت داشته باشد و ببیند که این قدرت در استراتژی آمریکا چه کاربردی دارد با آن مذاکره می‌کند. اگر این قدرت در استراتژی آمریکا باید تقویت شود، وارد مذاکره می‌ شود که آن را تقویت کند و اگر قدرتی که طرف دارد، باید در استراتژی آمریکا تضعیف شود بازهم گفتگو می‌کند برای اینکه این قدرت را تضعیف کند. به استنباط من، در جریان مذاکرات هسته ای، هدف ما این بود که به نتیجه مورد نظر خود که پایان داده شدن تحریم‌ها بود برسیم و نظر غربی‌ها پایان دادن به قابلیت‌هایی بود که ما داشتیم. به نظر من، شاید دشوار باشد که بتوانیم در مدتی کوتاه به لحاظ قابلیت‌های هسته‌ای در دو حوزه چرخه سوخت و رآکتورها به وضعیت سال 1392 برسیم. در صورت نقض برجام از جانب طرف های دیگر، کارهایی که ایران می‌تواند انجام دهد این است که سانتریفیوژهای نسل 2، 6 و 8 را نصب کند. غنی‌سازی 20 درصد را انجام دهد که نصب آنها حدودا 8 ماه طول می‌کشد.
    فارس: آیا این موضوع باعث نمی‌شود که بین ایران و آمریکا منازعه‌ای شکل‌ بگیرد؟.
    مُتّقی: گمان نکنم. بویژه که اروپا و آمریکا با هم در رابطه با برخی از موضوعات منطقه‌ای از جمله در رابطه با برجام اختلاف‌نظر دارند. ترامپ هنوز (دیماه 1395) ادبیات تندی علیه ایران به کار نگرفته است. به نظر من، آمریکا نمی‌خواهد با ایران در خلیج‌فارس درگیر شود، اما این درگیر نشدن به معنای این نیست که آمریکا از «سیاست پرستیژ» استفاده نکند. سیاست عمومی ایران و آمریکا اجتناب از درگیری نظامی ناخواسته است.

خبرهای روز، تیتر صفحات اول روزنامه های تهران، شماره های 29 دیماه 1399

در قلمرو دموکراسی

دمکراسی ایتالیایی: «برلوسکنی» اتهام ارتشاء و 3 بار نخست وزیر شدن! ـ 2 اتهام تازه سِکس و انتشار مکالمه تلفنی رقیب و باز تلاش برای کسب قدرت

Berlusconi پس از اصابت مجسمه به صورتش

دیوان عالی ایتالیا 16 ژانویه 2004 یك مصوّبه پارلمان این كشور را رد كرد كه اگر پابرجا می ماند نمی شد رئیس دولت ایتالیا را تا زمانی كه این سمت را داشته باشد تعقیب قضایی كرد. این مصوبه برای جلوگیری از محاکمه سیلویو برلوسکونی Silivio Berlusconi متولد 29 سپتامبر 1936 و نخست وزیر وقت ایتالیا، میلیاردر این کشور و مالک یک امپراتوری رسانه ای بود که دارای پرونده کیفری در دستگاه قضایی میلان بود.
     دیوان عالی ایتالیا این مصوبه را مغایر اصول قانون اساسی، موازین دیگر و عقل سلیم خواند و به این ترتیب راه بر ادامه محاكمه «سیلویو برلوسكنی» نخست وزیر وقت باز شد كه متهم به ارتشاء و تقلّب در پرداخت مالیات و سوء استفاده در معاملات دولتی شده بود. این اتهامات مربوط به سالهای پیش از نخست وزیرشدن او بود. با وجود این، یک دادگاه میلان 15 ژانویه 2010 محاکمه اورا به تعوین انداخت!. این اقدام دادگاه یک ضعف دستگاه قضایی و نفوذ دستگاه اجرایی (سیاست) در تصمیمات آن تلقی شده است. اصحاب نظر در این باره گفته بودند که به احتمال زیاد هدف این تعویق؛ خرید وقت برای «برلوسکونی» است تا پارلمان را که در آن اکثریت دارد مجبور به تصویب مجدد طرحی (با عبارات تازه) مبنی بر تعلیق محاکمه رئیس دولت تا زمانی که در این سمت است کند (بازگشت به مصوبه ای که در ژانویه 2004 مردود شد!).
    با اینکه اتهامات برلوسکنی، قبلا وسیعا در رسانه ها منعکس و زن بارگی او و ... بازتاب کامل داده شده بود ایتالیایی ها از 1994 سه بار اکثریت پارلمانی اورا تامین کردند تا نخست وزیر (رئیس دولت) شود! (از 1994 تا 1995، از 2001 تا 2006 و از 2008 تا نوامبر 2011). وی به رغم داشتن 3 پرونده کیفری می کوشید تا ائتلاف راستگرایان ایتالیا اورا در انتخابات 24 و 25 فوریه 2013 بار دیگربه قدرت برسانند.
     یکی از پرونده های کیفری برلوسکونی مربوط به تقلب در دادن مالیات است که دادگاه میلان اورا به چهار سال زندان محکوم کرده بود که حُکم در دادگاه تجدید نظر تأیید شد. پروند کیفری دیگر او، سِکس با یک دختر نرسیده به سن قانونی (18 سال تمام) در برابر پرداخت پول به این دختر است (که چون پول در کار بود عرفا فحشاء ـ تَنفروشی ـ تلقی می شود). نخستین جلسه رسیدگی قضایی به این پرونده (هیرینگ Hearing) برای چهارم فوریه 2013 تعیین شده بود. سومین پرونده کیفری برلوسکنی؛ دادن نوار ضبط مکالمات تلفنی رقیب چپگرای انتخاباتی اش در سال 2005 به روزنامه متعلق به برادرش است تا با انتشار آن، رقیب رای کافی نیاورَد. مکالمه درباره خرید یک بانک توسط یک شرکت بیمه بود و نامزد چپگرایان و رقیب برلوسکنی که ایتالیایی ها تصور می کردند یک چپگرا تمایل پولپرستی و حرص مال نباید داشته باشد در این مکالمه حرف هایی زده بود که نشان می داد از شرکاء معامله است. افشاء این مکالمه که قاعدتا ممنوع الانتشار بود ضمن اینکه باعث شکست انتخاباتی رقیب شد، یک پرونده اتهامی هم بر پرونده های برلوسکنی اضافه کرد که قاضی مربوط تاریخ نخستین هیرینگ (شنیدن حرف های طرفین پرونده) را برای هفتم مارس 2013 (پس از انجام انتخابات) تعیین کرد.
    در سال 2009 در میلان مردی بر صورت برلوسکونی یک مجسمه کوچک سیمانی کوبید و اورا مجروح ساخت و به بیمارستان فرستاد. این رویداد باعث شد که رسانه ها در گوشه و کنار جهان سابقه کارهای اورا بر گزارش مجروح شدنش بیافزایند و منعکس سازند و باردیگر تردید به دمکراسی ایتالیایی که پس از جنگ جهانی دوم در چند مورد، دولت سوسیالیست داشته موضوع روز شود و ایتالیایی ها به بی توجهی به تکلیف مهم و حسّاس رای دادن متهم شوند. گزارش های مربوط به برلوسکونی در رسانه ها همراه با عکس هایش با زنان زیبا منتشر می شود.
    موضوع دیگر که بر تعجب جهانیان افزوده و خبر رسانه ها شده بود انتشار خبر نامزدی برلوسکنی متولد سپتامبر 1936 با یک دختر 26 ساله به نام فرانچسکا بود که تفسیر شده بود: ازدواج به خاطر ثروت و بردن ارث. فرانچسکا یک گوینده رادیو بود. برلوسکنی علاوه بر داشتن شهرت زن بارگی، به رغم کاتولیک بودن قبلا دو بار ازدواج کرده بود.
    برلوسکونی که تا سال 2011 جمعا 9 سال و در 4 دولت، نخست وزیر ایتالیا بود از سال 2019 عضو پارلمان اروپا و از سال 2022 عضو سنای ایتالیا (سناتور) شده است. او که در دادگاه به 4 سال زندان محکوم شده بود به سبب 76 ساله بودن (در زمان قطعیت یافتن حُکم)، زندان او تبدیل به خدمت رایگان برای جامعه شد. برلوسکونی که قبلا دو بار ازدواج کرده و هر دو زن را طلاق داده و سپس دوست دختر داشت، از سال 2020 با یک دختر 30 ساله (54 سال جوانتر) به نام مارتا دوست شده و باهم زندگی می کردند. Berlusconi دوازدهم ژوئن 2023 و در 86 سالگی درگذشت.
    اصحاب نظر پیروزی ائتلاف برلوسکنی میلیاردر در چند دوره انتخابات را نتیجه نفوذ کمپانی رسانه ای او (که مالک رادیوتلویزیون و نشریه است) و تاثیر تبلیغات این کمپانی در افکار عمومی به دست داده اند که اصطلاحا «میدیا کراسی» خوانده می شود، به علاوه ضعف تمرین دمکراسی در ایتالیا و اینکه ایتالیایی ها به مسائل روز توجه بیشتری دارند تا دورنگری و آینده خود. این وضعیت که در کشورهای متعدد دیده شده است اندیشمندان و استادان علم حکومت را نسبت به اصالت روشهای موجود در تمرین دمکراسی (انتخابات) دچار شک و تردید کرده و به دادن فرضیه های تازه اقدام کرده اند تا تمرین دمکراسی به اصالت آن نزدیک شود.

در قلمرو ادبیات

سوفوكلِس پدر درام نویسی که اندرزِ مشابهِ این بیت؛ «تو که می کنی اختر خویش را بَد؛ مدار از فلک چشم نیک اختری را» از او است

Sophocles

بیشتر مولفان تاریخ عمومی ادبیات (ادبیات ملل) زادروز سوفوكلس Sophocles را كه به پدر درام نویسی در جهان شهرت یافته است 18 ژانویه سال 495 پیش از میلاد به دست داده اند. بنابراین، سوفوکلس هنگام تصرف آتن به دست ارتش ایران 15 ساله بود. وی در تراژدی نویسی نیز شهرتی بیش از «آشیلوس» و «اوریپیدس» دارد.
     این نویسندهِ یونان باستان بیش از یكصد نمایشنامه نوشت كه هفت نمایشنامه آن به صورت كامل تا به امروز باقی مانده است. نوشته های او محكم، روان و سیر منطقی دارند، و طبیعت انسان را به خوبی منعكس می كنند. نثر همه آنها شیوا، ارتباط و به هم پیوستگی مطالب استادانه است. نگارش سوفوكلس بگونه ای است كه به بازی صورت واقعیت می دهد.
     سوفوكلس بود كه با درام نویسی ثابت می كرد كه سرنوشت و سرانجام یك فرد، نتیجه رفتار و اَعمال خود اوست که اگر غفلت و اشتباه کند شکست و بدبختی خواهد داشت كه اندرز همیشه تازه ای برای انسانها است تا مراقب کار و رفتار خود باشند و پیش از انجام هركار، اندیشه و مشورت کنند و نتیجه اقدام را برآورد و در ذهن مجسّم سازند. این بیت فارسی مشابهت فراوان به اندرز سوفوکلس دارد: تو که می کنی اختر خویش را بد ـ مدار از فلک چشم نیک اختری را.
     سوفوكلس كه در حومه شهر آتن به دنیا آمده بود مانند همه آتنی های آن زمان به سیاست وارد شد، در ارتش خدمت كرد و حتی به درجه ژنرالی رسید. وی اواخر عمر اعتكاف اختیار كرده بود و پسرش به نوشتن نمایشنامه پرداخته بود كه دست پرورده پدر بود. سوفوكلس 89 سال عمر كرد و در سال 406 پیش از میلاد درگذشت.

در قلمرو رسانه‌ها

راه افتادن بخش فارسی تلویزیون بی بی سی ـ گزارش انتقادی کیهان

برخی از مقامات جمهوری اسلامی ایران ضمن اعتراض به برنامه فارسی تلویزیون بی بی سی که از 14 ژانویه 2009 (25 دیماه 1387) آغاز بکار کرده است خواسته بودند که دولت مانع مشاهده برنامه های آن در ایران شود و ملت را از توطئه لندن از این طریق آگاه سازد. این اعتراض از ژوئن 2009 که بی بی سی با سه وسیله (رادیو، تلویزیون و وبسایت) به انتشار جزئیات برخی رویدادهای ایران (به انتخاب و طبق سیاست دولت لندن) پرداخت شدیدتر شده است.
    روزنامه کیهان در شماره هجدهم ژانویه (29 دیماه 1387) خود ضمن نقل قسمتی از یک گزارش روزنامه تایمز درباره فعالیت بی بی سی چنین نوشته بود:
    "برخی همکاران فراری نشریات زنجیره ای (نظیر قاضی زاده) و همچنین یک مقام وزارت ارشاد دولت سابق ـ رمضان پور ـ به همراه برخی عناصر ضد انقلاب هم اکنون به استخدام تلویزیون فارسی بی بی سی درآمده اند تا طراحی های انجام گرفته در وزارت امور خارجه و سازمان جاسوسی انگلیس (ام. آی ـ 6) را به اجرا درآورند.".
    کیهان اضافه کرده بود:
    "به نوشته تایمز که یکی از روزنامه های بنگاه رسانه ای «روپرت مورداک» است، سرویس فارسی که دولت انگلستان بیش از 15 میلیون پوند برای آن هزینه کرده زیرکنترل وزارت امور خارجه این کشور است و تامین هزینه هایش در اولویت قراردارد.".
    تایمز (طبق نوشته کیهان) افزوده بود: ... در این زمان که «اوباما» در آمریکا کار خودرا آغاز می کند و با وجود تمایل وی به مذاکره با ایران برسر برنامه های اتمی، امکان رویارویی های تازه وجود دارد، گسترش فعالیت های منطقه ای ایران و نیز نزدیک بودن انتخابات ریاست جمهوری این کشور (درخردادماه آینده) که در جریان آن احتمال برخورد شدید میان واقع گرایان و تندروها وجود خواهد داشت، برنامه فارسی تلویزیون بی بی سی می تواند بر آن وضعیات تاثیرگذار باشد و این کار را خواهد کرد. به علاوه، بی بی سی دنبال شکستن انحصار ایران در پخش برنامه های تلویزیونی است.
    تایمز (به نوشته کیهان) اذعان کرده بود که «بسیاری از ایرانیان تردیدهای عمیقی در مورد برنامه فارسی تلوزیون بی بی سی دارند و آن را ادامه توطئه های بریتانیا می پندارند و به چشم مشکوک به آن می نگرند.
    کیهان افزوده بود: "به اعتراف مطبوعات انگلستان، نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1384 خلاف پیش بینی های سفارت آن دولت در تهران از آب درآمد و برای وزارت امور خارجه دولت لندن غافلگیرکننده بود.".

سایر ملل

اتحاد چپهای اسپانیا برای دفاع از نظام جمهوری

چپهای اسپانیا از زن و مرد تفنگ برگرفتند تا از نظام جمهوری دفاع كنند

در این روز در ژانویه سال 1936 پس از آن كه رئیس دولت وقت جمهوری اسپانیا اعلام كرد كه تصمیم به گام گذاردن در راه سوسیالیسم و ملی كردن تدریجی ابزارهای تولید و در صدر آنها اراضی زراعی را دارد و ارتش به تحریك صاحبان صنایع و مزارع و سلطنت طلبان به مخالفت برخاست چپهای اسپانیا ؛ ازكمونیست و سوسیالیست برای دفاع از جمهوری با هم متحد شدند و مسلحانه به خیابانها ریختند(عکسِ مجاور).
یارگیری از سوی دو گروه متخاصم، نزدیك به شش ماه طول كشید و اواخر جولای 1936 جنگ داخلی خونین و پُرتلفات اسپانیا آغاز شد. ژنرال فرانكو با نیروهای اسپانیایی مقیم مراكش، با كمك آلمان نازی و ایتالیایِ موسولینی وارد اسپانیا گردید. صاحبان ثروت، اربابان و سلطنت طلبان به كمك او شتافتند. مسكو و چپها از گوشه و كنار جهان و از جمله از آمریکا نیز به كمك جمهوریخواهان رفتند و بر طول جنگ و سختی و پیچیدگی آن افزودند و به علت همسایگی اسپانیا به ایتالیا و كمكهای بی دریغ موسولینی به فرانكو، سرانجام چپها شكست خوردند.
جنگ داخلی خونین اسپانیا در عین حال آزمایشگاه سلاحهای تازه آلمان و شوروی بود. ژنرال فرانكو پس از پیروزی، نظام جمهوری را ملغی ساخت و دهها سال با دیكتاتوری كامل بر اسپانیا حكومت كرد و اواخر عُمر، ریاست كشور را به پادشاه سپرد و به تدریج اسپانیا به راه دمكراسی بازگشت.

مبارزه تبلیغاتی آلمان بر ضد استعمار انگلستان و فرانسه پس از به قدرت رسیدن هیتلر

سه سال پس از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان، مبارزه این دولت با سیاست استعماری انگلستان و فرانسه و سلطه طولانی این دو دولت بر كشورهای دور دست؛ در خاورمیانه، آسیای جنوبی و شرقی، آفریقا و بخش هایی از آمریکای لاتین آغاز شد، و یك روز پس از نطق گوبلز وزیر تبلیغات هیتلر در اجتماع اعضای حزب حاكم سوسیالیست ملی (نازی) كه شدیدا به سیاست های استثماری انگلستان و فرانسه حمله كرد، (18 ژانویه 1936) این كاریكاتور در روزنامه های آلمان به چاپ رسید كه نشان می دهد دو دولت استعمارگر (انگلستان و فرانسه) با كشتن افریقائیان، كرسی سلطه خود را بر ستونی از كله های آنان (مردم افریقا) قرار داده اند و به زمین و زمان فخر و افاده می كنند.

انتقال جانیان، زندانیان و بدكاره های انگلستان (مرد و زن) به استرالیا برای ایجاد مهاجر نشین! و یک کلنی تازه ...

نخستین دسته مهاجران انگلیسی، عمدتا جانیان زندانی و بدكاره ها (مرد و زن) 18 ژانویه 1787 وارد استرالیا شدند. اینان و مهاجران انگلیسی بعدی با ازمیان بردن بسیاری از بومیان استرالیا جای آنان را گرفتند [همان کاری که قبلا انگلیسی ها در آمریکای شمالی کرده بودند] و استرالیا را به صورت یك مهاجرنشین انگلیسی در آوردند. استرالیا كه از اوایل قرن 20 یك دومینیون مشترك المنافع انگلستان شده است پادشاه این كشوررا ـ بمانند کانادا ـ همچنان رئیس استرالیا می داند.
جغرافیون غرب در همان زمان با هدف كاهش اعتراض آسیایی ها به مهاجرت انگلیسی ها به استرالیا و نیوزیلند، این دو سرزمین و جزایر متصرفه پیرامون آنهارا، قاره «اقیانوسیه» نامیدند تا ماهیّتی جدا از آسیا داشته باشد که این عنوان همچنان باقی مانده است. باوجود این، اعتراض پایان نیافته است و خطر «سیاسی ـ نظامی» در درازمدت در این منطقه وجود خواهد داشت. امپراتوری ژاپن که انگلیسی شدن استرالیارا ردّ کرده بود در جریان جنگ جهانی دوم و باهدف اروپایی زدایی از مشرق زمین، استرالیا را مورد حملات هوایی متعدد قرارداد. علاوه بر ژاپن، اینک چند قدرت در آسیا در حال طلوع هستند.

زمانِ زورگویی تمام عیار ژاپن به چین، و انگلستان به ایران

دولت ژاپن 18 ژانویه 1915 یك فهرست بلند بالا مركب از 21 دستور به دولت وقت چین داد كه بی شباهت به خواستهای چند سال بعد دولت انگلستان از ایران نبود كه در قرارداد به تصویب نرسیده سال 1919 معروف به قرارداد وثوق الدوله منعكس است. اگر فهرست دولت ژاپن مورد موافقت چین كه تازه جمهوری شده بود قرار می گرفت و خواستهای لندن از تهران به تصویب مجلس می رسید چین تحت الحمایه ژاپن و ایران تحت الحمایه انگلستان می شدند.
طبق این دو فهرست مشابه، چین و ایران باید امتیازهایی را كه به دولتهای دیگر داده بودند لغو می کردند، چین از آن پس با نظر ژاپن به خرید اسلحه و ساخت آن اقدام می كرد و مستشاران نظامی چین باید تنها افسران ژاپنی می بودند. به همینگونه ایران باید به خرید اسلحه پس از تصویب ناظر انگلیسی ارتش و آن هم از انگلستان اقدام می کرد، امور مالی و آموزش رزمی ارتش ایران باید زیر نظر افسران انگلیسی قرارمی گرفت و .... به علاوه، محافظت از بنادر چین مشتركا توسط ژاپن و چین صورت می گرفت.
مورخان در تفسیر فهرست دولت ژاپن نوشته اند که هدف از لغو امتیازهای خارجی چین مندرج در فهرست، عمدتا ابطال امتیازهایی بود که چین به آلمان داده بود. ژاپن در آن زمان (دوران جنگ جهانی اول) متمایل به دولت لندن بود که با آلمان درحال جنگ. ژاپن از اواخر دهه 1930 و پس از روی کارآمدن هیتلر، متحد آلمان شد.

نفت آنگولا و عبور از سقف یک میلیون بشکه در روز، در ژانویه 2004

تولید نفت كشور آفریقایی آنگولا 15 ژانویه 2004 از مرز یك میلیون بشكه در روز تجاوز كرد و اعلام شد كه سریعا افزایش خواهد یافت. وجود همین نفت و معادن الماس بود كه یك جنگ 27 ساله داخلی را به آنگولا تحمیل کرد. از نظر تولید نفت در آفریقای سیاه پوست نشین، آنگولا پس از فدراسیون نیجریه قرار دارد.
13 ژانویه 2004 اعلام شده بود که بین سالهای 1997 و 2002 معادل چهار میلیارد دلار از پولی که از راه فروش نفت آنگولا حاصل شده بود ناپدید شده است!.

ریاست جمهوری شیلی در قرن 21: از راستگرا به سوسیالیست و از سوسیالیست به راستگرا و ادامه آن به همین ترتیب

Michelle Bachelet

16 ژانویه 2006 نتایج دور دوم انتخابات ریاست جمهوری شیلی اعلام شد كه برنده آن پزشك سوسیالیست، Dr. Michelle Bachelet دكتر میشل (میچل) باچلت بود. وی 53 و نیم درصد آراء را از آن خود كرده بود. انتخاب میشل به این سمت از این جهت تعجب برانگیز شده بود كه رقیبش به مردم گفته بود كه میشل نسبت به ثبت نكاح بی اعتنا است و بیان چنین مطلبی در یك كشور شدیدا مذهبی مانند شیلی مساوی است با شكست طرف، ولی مردم اعتناء نكرده بودند.

اجتماع هواداران دكتر میچلت در طول مبارزات انتخاباتی چشمگیر بود (عكس بالا).
     میشل ـ مادر سه فرزند كه یك سوسیالیست است و زمانی به چریك های چپگرا كمك می كرد در عین حال یك عارف است و ساده زیستن را ترجیح می دهد، خودش خرید و آشپزی می كند، لباس ها را می شوید و بچه هایش را به مدرسه می برساند. پدر دكتر باچلت، یك ژنرال نیروی هوایی شیلی و مشاور نظامی سالوادور آلنده بود كه پس از كودتای ژنرال پینوشه به زندان افكنده شده و در اینجا بر اثر شكنجه جان سپرد. عوامل پینوشه (پینوچت) میشل و مادر او را زندانی كرده بودند تا پدرش را مرعوب كنند و از او اعتراف بگیرند كه چه روابطی آلنده با مسکو و كوبا داشته بود.
    میشل و مادرش پس از رهایی از زندان، از شیلی گریختند و از طریق استرالیا به آلمان شرقی [در آن زمان كمونیست] رفتند و میشل در آنجا به تحصیلات پزشكی ادامه داد و دكتر شد. وی كه علاوه بر اسپانیایی، بر انگلیسی و آلمانی مسلط است، در رشته تاریخ نظامی (استراتژی و پالیسی) هم تحصیل كرده است. [پینوشه كه در 90 سالگی باید جواب مرگ 3 هزار تن را می داد و تحت تعقیب قضایی بود اواخر سال 2006 درگذشت].

Pinera

میشل [متولّد 1951] از یازدهم مارس 2006 كار خود را در سمت ریاشت جمهوری شیلی آغاز کرد که تا مارس 2010 ادامه یافت. با انتخاب او، جز مكزیك، كلمبیا و یکی دو كشور كوچك، بقیه آمریكای لاتین در دست سوسیالیست ها و چپگراها قرار گرفت که مکزیک و کلمبیا هم دارای رئیس جمهور چپگرا شده اند و رئیس جمهوری کلمبیا قبلا یک چریک چپگرا بود.
    در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری شیلی، رقیب اصلی دكتر باچلت، سباستیان پیانرا (عكس مقابل) بود که یك میلیاردر شیلیایی و از راستگرایان این کشور و صاحب یک شبکه تلویزیونی و سهامدار یک شرکت هواپیمایی و نیز یک باشگاه فوتبال است که پیشرفت خودرا نتیجه شرکت در معاملات سهام و ارائه کردیت کارت به شیلیایی ها می داند. با وجود شکست در انتخابات ژانویه 2006، سباستیان پیانرا [60 ساله در 2010] دست از تلاش خود برای احراز مقام ریاست جمهوری برنداشت و در انتخابات سال 2010 شیلی که به دور دوم کشانیده شد و در آن دکتر باچلت نامزد نبود برنده شد و کار خودرا از 11 مارس آغاز کرد. طبق قانون اساسی شیلی، یک فرد نمی تواند دو دوره متوالی رئیس جمهوری باشد ولی به صورت متناوب، بله.
    با پیروزی پیانرا [گرچه با اکثریتی ناچیز] بار دیگر ریاست بر شیلی به دست راستگرایان افتاد، ولی نَه پارلمان این کشور.
    میشل (میچل) باچلت در انتخابات زمستان 2013 خودرا نامزد کرد و با 62 و 3 دهم درصد به ریاست جمهوری انتخاب شد. وی کار خودرا در این سمت از 11 مارس 2014 آغاز کرد که در مارس 2018 پایان یافت. تعجب در این است که جانشین او باردیگر همان سباستیان پیانرا شد که در انتخابات ژانویه 2018 برنده شده بود. دكتر میشل (میچل) باچلت از تابستان 2018 مسئول کمیسیون حقوق بشر United Nations High Commissioner for Human Rights شده بود که سمتی انتخابی است و سال 2022 از این سمت کنار رفت.
    در پایان دوره ریاست جمهوری سباستیان پیانرای راستگرا، مردم شیلی دوباره یک سوسیالیست را به ریاست کشور انتخاب کردند. وی ـ Gabriel Boric Font از 11 مارس 2022 و از 36 سالگی کار خود را در سمت ریاست جمهوری شیلی آغاز کرده است. شیلی Republic of Chile یک کشور 756 هزازکیلومتریِ 19 میلیون نفری است.

مصاحبه ژانویه 2006 وزیر امورخارجه وقت دولت سعودی درباره اتمی شدن ایران

سعود الفيصل

شانزدهم ژانویه 2006 در حالی كه دولت های پنجگانه عضو دائمی شورای امنیت به علاوه آلمان در لندن در پشت درهای بسته درباره برنامه پژوهشهای اتمی ایران سرگرم مذاكره بودند و وزیر امور خارجه وقت آمریكا با تاكید خاصی از آنان خواسته بود كه با احاله قضیه ایران به شورای امنیت موافقت كنند، سعود الفیصل وزیر امور خارجه وقت دولت سعودی نیز در مصاحبه ای با شبكه «بی بی سی» گفت كه مخالف هرگونه تلاش ایران برای دستیابی به سلاح اتمی است.
وی گفت كه غرب را در این تلاش ایران مقصر می داند زیرا كه از اتمی شدن اسرائیل جلوگیری نکرد و اتمی شدن اسرائیل سبب شده است كه ایران درصدد اتمی كردن خود برآید.
سعود الفیصل گفت كه كوتاه آمدن غرب در برابر اتمی شدن اسرائیل بود که جهان را با افزایش کشورهای اتمی روبرو ساخته است.

نگرانی اسرائیل از ادامه بررسی روسیه در ژانویه 2005 برای کشف کمک احتمالی اسرائیل به انقلاب مخملی اوکراین و ....

كانال 2 تلویزیون اسرائیل (غیر دولتی) در ژانویه 2005 از اختلاف تازه این دولت با دولت روسیه پرده برداشت و گفت مقامات دولت روسیه اتهامی را كه اخیرا پوتین وارد ساخته و گفته است كه منابع اسرائیلی به انتخاب یوشچنكو در اوكراین كمك مالی كرده اند همچنان دنبال می كنند و همچنین سرگرم این رسیدگی هستند تا ببینند كه كمك اسرائیل به مخالفان داخلی پوتین از چه نوع و تا چه میزان بوده است.
پوتین از سال 2003 با سرمایه داران یهودی روسیه كه در حرّاج دهه 1990 بسیاری از كمپانی های دولتی این كشور را صاحب شده اند درگیر شده و تاكنون تنی چند از آنان را بازداشت كرده و یا فراری داده است. به باور پوتین، سرمایه اولیه این یهودیان روس از خارج تامین شده بود.
مقامات روسیه گفته اند كه مداركی در دست دارند كه نشان می دهد اسرائیلی ها پول هنگفت بابت پیروزی یوشچكنو در اوكراین خرج کردند. یهودیان از قرنها پیش نسبت به اوكراین حساسیت داشته اند. در ژانویه 2005 بیم اسرائیل از این بود كه دولت روسیه كشفیات خود در آن زمینه ها را اعلام دارد و باعث تحریك روس ها برضد یهودیان شود و جریان ضد یهود سال 1953 از گور درآید.

محکوم شدن یک متهم به شكنجه در بازداشتگاه «ابو غریب» عراق

Charles Graner

شبكه های تلویزیونی آمریكا در بخش مشروح اخبار 16 ژانویه 2005 خود «چارلز گرانر» درجه دار آمریكایی را كه به عنوان متهم ردیف یك (رینگ لیدر) پرونده شكنجه زندانیان در بازداشتگاه ابوغریب عراق به ده سال زندان محكوم شده بود در حالی كه دستبند به دست و پابند به پا داشت نشان دادند كه به زندان منتقل می شد. دوربین این شبكه ها روی دستبند و پابند تمركز كرده بود.
وی با پای خود و بدون این كه بازداشت باشد و با لباس نظامی (یونیفورم) به جلسه دادگاه نظامی رفته بود كه با دستبند و پابند از آنجا خارج شد. وی از حکم صادره تقاضای تجدید نظر كرده بود.
شبکه های تلویزیونی اظهارات پدر و مادر چارلز را نیز منعكس كرده بودند كه گفته بودند اگر اتهام وارد باشد، وی مامور بود و طبق دستور مقامات بالاتر دست به این اقدام زده بود.

حملات هوایی آمریکا و تظاهرات پاکستانی ها در ژانویه 2006

در اعتراض به بمباران یك دهكده پاكستانی در ژانویه 2006، پانزدهم این ماه تظاهرات سراسر شهرهای پاكستان را فرا گرفته بود. دولت پاكستان نیز به این حمله كه به غیرنظامیان تلفات وارد ساخته بود اعتراض كرده و اعلام داشته بود كه اجازه تعقیب نظامی القاعده تا خاك پاكستان به كسی داده نشده بود.
دهكده مورد حمله در مرز شمال غربی قرار دارد كه ساكنان آن منطقه پشتون (پاتان) هستند و احساسات افغاندوستانه دارند. رسانه های آمریكا نوشته بودند كه حمله هوایی با هدف نابود كردن مرد شماره 2 القاعده صورت گرفته بود كه گزارش رسیده بود در آنجا بود. حملات هوایی ـ موشکی آمریکا از داخل افغانستان به مناطق پشتون نشین پاکستان از جمله منطقه وزیرستان از سال 2006 به بعد هم ادامه داشته و متعاقب هر حمله برپایی یک تظاهرات گزارش شده بود.

اعدام یك 76 سالهِ كور و كَر!، 25 سال پس از ارتکاب جرم!

Clarence Allen

در نخستین ساعت بامداد 16 ژانویه 2006 در زندان «سن كوانتین» كالیفرنیا واقع در منطقه خلیج سانفرانسیسكو یك مرد 76 ساله كَر و كور كه از سالها پیش مبتلا به بیماری مزمن قند بود و چند ماه پیش هم دچار حمله قلبی شده بود اعدام شد!.
    وی که کلارنس الن Clarence Allen نام داشت از سال 1980 (25 سال پیش از آن) در زندان بسر می برد.
    كلارنس در آن سال در شهر «فرزنو» به اتهام قتل دستگیر شده بود كه چندی بعد متهم شد از داخل زندان دستور قتل سه شاهد پرونده را داده بود.
    كلارنس در سال 1982 به اعدام محكوم شده بود و پرونده اش تا قطعیت یافتن حُكم، مراحل قضایی را طی می كرد. پس از این كه دیوان عالی آمریكا حاضر نشد پرونده را بررسی كند، حُكم قطعی شد و چون آرنولد شوراتزنگر فرماندار وقت كالیفرنیا حاضر به دادن تخفیف و تبدیل حكم نشد، اعدام گردید.
    شوراتزنگر متولّد اتریش و بازیگر سابق فیلمهای بزن ـ بزن، چند هفته پیش از آن نیز با تخفیف حكم یك اعدامی دیگر موافقت نكرده بود كه این محكوم كه در زندان، اندرزگوی جوانان شده و چند كتاب نوشته بود اعدام شد.
     اعدام كلارنس آلن 76 ساله باعث انتقاد محافل مختلف شده و برخی از این محافل اعدام او را در این سن و با این وضعیت مزاجی و گذشت 25 سال از جرم، عملی ظالمانه خوانده بودند. كلارنس 23 سال در صف اعدامی ها قرار داشت كه خود نوعی مجازات سخت است.
     عكس بالا چند دقیقه پیش از تزریق زهر از كلارنس گرفته شده و او به علت ناشنوا و نابینا بودن، به درستی متوجه قضیه (اعدام) نشده و لبخند بر لب دارد!. گویا پزشك مربوط هم وضعیت مزاجی او را برای اعدام شدن مناسب ندانسته بود.

خودكشی های نوع تازه (قرن بیست و یکمی)

خودكشی پس از نزاع با دوست دختر و یا قتل دوست پسر و یا دوست دختر و احیانا بستگان آنان و سپس خودكشی، از آغاز قرن 21 در کشورهای صنعتی رو به افزایش است. روانشناسانی كه این نوع خودكشی ها را بررسی كرده اند ریشه آنهارا در بالارفتن «درصد» زندگی مشترك بدون ازدواج مرد و زن تشخیص داده اند كه در كشورهای صنعتی در حال گسترش است.
    این روانشناسان گفته اند كه چون جداشدن یكی از دو طرف در این نوع زندگی آسان و یكدقیقه ای است طرف دیگر به خشم می آید و یا تحت تاثیر حسادت شدید قرار می گیرد و دست به قتل و یا خودكشی و جرائم دیگر می زند. در این کشورها طلاق در ازدواج رسمی عملی فوری نیست و در طول مراحل قضایی و وساطت مشاور خانواده خشم فرو كش می كند. در زندگی مشترك بدون امضای قرار داد نكاح، طرفین آزاد هستند و قیدی میان آنان نیست و هر آن یكی از آندو می تواند بدون ملاحظات عاطفی و عكس العمل طرف دیگر جدا شود و راه خود درپیش گیرد كه خطر قتل و خودكشی هم در آن وجود دارد.
    عكس بالا كه 16 ژانویه 2003 در رسانه های آمریكا انتشار یافته از همین دست خودكشی ها بود. این عكس از هلی كوپتر برداشته شده است. ماجرا از این قرار بود:
    لوئیس راجرز 24 ساله با زنی در طبقه بیست و سوم این مجتمع مسكونی در یك محله اعیان نشین شهر فیلادلفیا زندگی می كرد و این دو خودرا دوست پسر و دختر معرفی می كردند. روز حادثه، درپی یك مشاجره كوتاه، دوست دختر كه اجاره نامه آپارتمان به نام او بود به لوئیس دو ساعت مهلت داد تا جامه دانش را ببندد و آنجا را تَرك كند و سپس از خانه بیرون رفت. راجرز آپارتمان تَرك ولی دوباره به آنجا باز می گردد و آپارتمان را به آتش می كشد كه پلیس با مشاهده دود متوجه قضیه می شود، وارد آپارتمان می گردد و درست لحظه ای كه لوئیس آماده پرتاب كردن خود از بالکن بود به وی می رسد و موفق می شود آستین او را بگیرد. همان طور كه در عكس دیده می شود گرفتن آستین برای نجات لوئیس كافی نبود و او پس از سقوط از ارتفاع هفتاد و چهار متری جان سپرد.

در کشور سوسیالیستیِ خلق چین یک 39 سالهِ ترکِ تحصیل کرده با 6 میلیارد و 300 میلیون دلار ثروت تا سال 2008! ـ تفکر ثروتمند شدن در نظام کمونیستی!

Huang Guangyu

خبر بازداشت «هوانگ گوانگیو Huang Guangyu» میلیاردر چینی متولد 1969 در نوامبر 2008 که تا چند سال پیش از آن آه دربساط نداشت بمانند بمب در جهان ترکید و انفجار ایجاد کرد. وی هنگام دستگیر شدن 39 ساله بود. هوانگ بعدا به جرم انواع تقلّب و دادن رشوه به مقامات مربوط به 14 سال زندان محکوم شد. اخبار مربوط به دستگیری و محکومیت او باعث طرح پرسش های متعدد در سراسر جهان در رسانه ها شده بود که در جمهوری خلق چین با نظام سوسیالیستی و حاکمیت حزب کمونیست، این فرد چگونه و از چه راهی صاحب شش میلیارد و سیصد میلیون دلار ثروت شده است؟. این رقم را مجله اقتصادی فوربس در سال 2007 به دست داده بود و نوشته بود که ثروت هوانگ در سال 2005 (دو سال پیش از آن) یک میلیارد و هفتصد میلیون دلار بود. هوانگ که در 16 سالگی تَرک تحصیل کرده و بعدا کارمند بانک شده بود در سال 1996 با یک همکار خود در بانک ازدواج کرده است. تفسیرنگاران و مخاطبان روزنامه ها با شگفتی پرسیده بودند که هوانگِ زمانی «یک لا قبا» چگونه و به چه ترتیب توانست یک امپراتوری توزیع وسائل خانگی داشته باشد، هر روز یک فروشگاه تازه از این دست باز کند و در نظام کمونیستی از جیب مردم (توده ها) میلیاردر شود. مگر معنای سوسیالیسم که تامین برابری مردم است و محدودیت ثروت تغییر یافته است؟. تفکر ثروتمند شدن ـ آن هم با تجارت و فروشندگی یعنی از جیب مردم و بعضا تنگدستان. این تفکر اگر ادامه یابد به کشورهای غیر کاپیتالیستی انتقال خواهد یافت.
این پرسش سخت تر از سایر پرسش ها بود که این میلیاردر در کشوری که طبق قانون، هر خانواده تنها می تواند [در آن زمان] دارای یک فرزند باشد، چگونه توانسته است که سه فرزند داشته باشد؟!. مطالب رسانه ها در این زمینه در ژانویه 2009 همچنان ادامه داشت. جرائم هوانگ؛ مانی لاندری، تقلّب در پرداخت مالیات و دادن رشوه به مقامات دولتی اعلام شده بود.

«قلم ـ کوب» شدن وزیر خزانه داری دولت اوباما توسط «Maureen Dowd» روزنامه نگار

Tim Geithner

بانو «مورین داود Maureen Dowd» روزنامه نگار آمریکایی متولد 1952 در مقالهِ خود که هفدهم ژانویه 2009 در روزنامه های این کشور انتشار یافت از عمل «تیموتی گیتنرTim Geithner» رئیس بانک مرکزی مستقر در نیویورک که «اوباما» او را سمت وزارت خزانه داری (دارایی و ...) داده بود به سختی انتقاد و از اینکه اصحاب پول و مقام تا به این حد کوته نظر هستند که درآمد خودرا از چشم دولت پنهان و قوانین را زیر پای می گذارند ابراز تعجب کرده بود.
     گیتنر که قبلا علاوه بر شغل اصلی، در ساعات فراغت برای صندوق جهانی پول کارهایی انجام می داد و دستمزد می گرفت بخشی از این دستمزد را به اداره مالیات بردرآمد آمریکا گزارش نکرده بود و فُرم مربوط را بدون ذکر این رقم، امضاء و ارسال کرده بود. به علاوه، یک مهاجر غیر قانونی را به عنوان کُلفَت (خدمتکار) خانه اش استخدام کرده بود که با این عمل، قانون مهاجرت را نقض کرده بود. وی در نوامبر 2008 پس از آنکه اطمینان یافت که به عنوان وزیر خزانه داری معرفی خواهد شد به اداره مالیات بردرآمد اطلاع داد که هنگام پُرکردن فُرم درآمد سالانه خود مرتکب اشتباه شده که حاضر است مالیات و بهره و جریمه مربوط را که جمعا 43 هزار دلار است بپردازد!.
    پدر گیتنر و مادر «اوباما» قبلا در رابطه با اندونزی همکار بودند و آشنایی دو طرف به آن زمان باز می گردد و گیتنر نیز بمانند «اوباما» سالهای نوجوانی را در اندونزی و نیز چند کشور دیگر آسیای جنوب شرقی گذرانیده بود.
    اوایل ژانویه 2013 اعلام شده بود که «تیموتی گیتنرTim Geithner» در دور دوم ریاست جمهوری اوباما، در کابینه او عضویت نخواهد داشت. «تیموتی گیتنرTim Geithner» یک بار نیز گزارش یک روزنامه که او را یک یهودی نوشته بود تکذیب کرده بود.

ماجرای هدیه گرفتن شهردار بالتیمور

Sheila Ann Dixon

نهم ژانویه 2009 در آمریکا یک گراند ژوری (هیات منصفه فدرال) بانو شیلا دیکسون Sheila Dixon شهردار شهر بزرگ بالتیمور (نه چندان به دور از واشنگتن) را مجرم شناخت و پرونده را جهت تعیین مجازات به قاضی سپرد.
بانو «شیلا» که در نوامبر 2007 با رای اکثریت، شهردار بالتیمور شده بود در آغاز طرح اتهام گفته بود که کناره گیری نخواهد کرد. وی متهم به قبول هدیه ازجمله پالتو پوست، استفاده شخصی از «گیفت کارتهای ویژه خرید برای تنگدستان شهر و ...» و نیز دروغ گفتن به بازپرس در جریان تحقیق بود.
یکم دسامبر 2009 دادگاه رای به مجرمیت او داد و بانو شیلا ـ در این زمان 56 ساله ـ نهم ژانویه 2010 اعلام کناره گیری از سمت شهردار از چهارم فوریه (ماه بعد) کرد. وی پیش از شهردارشدن رئیس شورای شهر و قبل از آن عضو این شورا بود. شیلا از مبلّغان «اوباما» در جریان کمپین انتخاباتی سال 2008 آمریکا بود.

برخی دیگر از رویدادهای 18 ژانويه

1586: در این روز یک زلزله شدید در مناطق مرکزی ژاپن روی داد و در تِنشو حدود ده هزار ساختمان را خراب کرد و بیش از هشت هزار تن را کُشت. این زلزله که در دریا ایجاد سونامی هم کرده بود در زمانی رخ داد که ژاپن درگیر مشکلات داخلی بود.

1677: 18 ژانویه این سال Janvan Riebeeck مهاجر هلندی که شهر کِیپ تاون (اینک شهری 4 میلیونی و پایتخت پارلمانی فدراسیون آفریقای جنوبی) را بنانهاد در 58 سالگی درگذشت. کیپ تاون در حاشیه غربی دماغه امیدِ نیک (جنوبی ترین منطقه قاره آفریقا) قرار گرفته است. یابندگانِ پرتغالی راه دریایی از اروپا به هندوستان، اولین اروپاییانی بودند که به دماغه جنوبی قاره آفریقا رسیدند و آن «دماغهِ امید نیک» خواندند که بعدا هلندی ها به آنجا مهاجرت کردند و ساکن شده اند.

1788: نخستین دسته مجرمین و محکومین انگلیسی مرکب از 736 نفر در یک منطقه ساحلی استرالیا در 13 کیلومتری شهر سیدنی کنونی از کشتی پیاده شدند تا مهاجرنشین انگلیسی استرالیا ایجاد شود. این مجرمین نخستین دسته مهاجران اعزامی به استرالیا بودند که با 11 کشتی بندر پرسموتِ انگلیس را به مقصد استرالیا ترک کرده بودند. انگلیس یک قرن و اندی پیش از این، به همین صورت صدها مجرم زندانی را برای ایجاد مهاجرنشین جورجیا (اینک استیت جورجیای فدراسیون آمریکا) به این محل فرستاده بود. هر دو منطقه، مسکونی بودند و بومیان در آنجا زندگی می کردند. بزرگان انگلیس اراضی بومیان را به مهاجرین اعطا! می کردند. ناحیه ساحلی که نخستین دسته مجرمین انگلیسی اعزامی به استرالیا در آنجا پیاده شدند، بعدا به خلیج بولانی نامگذاری شده است. رئیس کشور انگلیس (اینک الیزابت دوم) همچنین رئیس کشور استرالیا است.

1938: 18 ژانویه 1938 زادروز جامعه شناس بنام انگلستان ـ Anthony Giddens صاحب چند فرضیه ازجمله فرضیه معروف «ساختاربندیStructuration theory» برپایه عملکرد اجتماعی است (در سال 2021 هشتاد و سه ساله). وی کردار و ساختارهای اجتماعی را که در طول زمان و برپایه مکان به وجود می آیند، نَه در زمانی کوتاه و در همه جا؛ یکنواخت، از دیدگاه خود تعریف کرده است. او عنوان جامعه شناس ردیف اول انگلستان بدست آورده است.

Giddens

1871: پس از شکست فرانسه در جنگ از آلمان و تسلیم شدن آن، در این روز ویلهلم یکم پادشاه آلمان در کاخ وِرسای (نزدیک پاریس) حضور یافت و خودرا قیصرِ آلمان (Kaiser Wilhelm) اعلام کرد. جنگ آلمان با فرانسه به ابتکار بیسمارک و با هدف قدرت اروپا کردن آلمان صورت گرفته بود که همین قدرت شدن باعث ورود به جنگ جهانی اول در 1914 و شکست خوردنش شد.

1896: در این روز از نخستین ماشین اشعه ایکس X رونمایی شد.

1915: در این روز دولت ژاپن با استفاده از فرصت درگیری قدرت های اروپایی در جنگ با یکدیگر (جنگ جهانی اول)، یک یادداشت تند و تیز، شامل 21 درخواست به دولت تازه تأسیس جمهوری چین داد تا بر دامنه مناطق نفوذ خود در منطقه منچوری و مغولستان جنوبی بیافزاید. یکی از این مواردِ 21 گانه نیز مداخله مالی ـ اقتصادی بود که اگر پذیرفته می شد اقتصاد چین تا حدی در کنترل ژاپن قرار می گرفت. دولت جمهوری چین جز ردِّ این مورد، در قبال موارد دیگر نظر صریح نداد، ولی ژاپن مداخله کرد که دولت چین به تحریم واردات از ژاپن دست زد. این اختلافات تا دهه 1930 ادامه یافت که ژاپن دست به تعرض نظامی زد و مناطق متعدد را در خاک چین تصرف کرد و دست به کشتارهای دهها هزار نفری زد و ....

1941: تعرض نیروهای انگلستان به اریتره و سپس سایر متصرفات ایتالیا در مناطق شمالی و شمال شرقی آفریقا آغاز شد. موسولینی پس از بدست گرفتن رهبری ایتالیا درصدد احیاء امپراتوری روم برآمده بود و مناطقی را در حوزه مدیترانه، اتیوپی و شاخ آفریقا تصرف کرده بود.

1962: نظامیان آمریكایی به جنگلهای جنوب ویتنام از هوا مواد شیمیایی پاشیدند كه طبق اعلام خودشان نوعی سم آفت نباتی بود تا كمونیست ها از آنجا خارج شوند!.

1964: در این روز (18 ژانویه 1964 = 28 دی ماه 1342) اعلام شد كه از فردای آن روز پتروشیمی آبادان آغاز بكار خواهد كرد.

1966: یك روز پس از اعلام موافقت ایران و عراق به مذاكره برای حل اختلاف های مرزی دو كشور، كُردهای عراقی به چند شهر شمالی عراق حمله مسلحانه بردند.

1967: (دیماه 1345) مجلس شورای ملی قانون منع ازدواج كاركنان وزارت امور خارجه ایران با اتباع بیگانه را تصویب كرد.

1988: یک هواپیمای مسافربر شرکت چین جنوبی در یک پرواز داخلی سرنگون شد و 108 مسافر و سرنشین آن کشته شدند.

1990:

در این روز Marion Barry شهردار وقت شهر واشینگتن (واشینگتن دی. سی.) به اتهام داشتن مواد مخدّر با خود، توسط پلیس فدرال آمریکا دستگیر شد. به رغم این اتهام و انعکاس وسیع خبر آن در رسانه ها، چهار سال بعد وی باردیگر به سمت شهردار واشینگتن انتخاب شد و در پی این دوره 4 ساله، ساکنان شهر او را به عضویت شورای شهر واشینگتن انتخاب کردند که تا آخرین روز عُمر در 23 نوامبر 2014 عضو این شورا بود. علت انتخاب به رغم آن اتهام، این بود که اکثریت ساکنان شهرِ 700 هزار نفری واشینگتن پایتخت فدراسیون 339 میلیونی آمریکا سیاهپوست (آفریقایی ـ آمریکایی) هستند بمانند ماریون بری.

1991: عراق در این روز دو شهر بزرگ اسرائیل ـ تل اویو و حیفا را با موشک اسکاد Scud موشک باران کرد. در این حمله 8 موشک به تل اویو برخورد کرد.

1967:

در این روز Albert Desalvo و سی و شش ساله که متهم شده بود در طول دو سال در شهر بوستون آمریکا (استیت مشترک المنافع ماساچوستس) 13 زن مجرد را خفه کرده بود در دادگاه به حبس ابد محکوم شد. طبق گزارش های رسانه ای، وی با این زنان دوست می شد و رفت و آمد می کرد و در فرصت مناسب و در خانه خودشان، آنها را خفه می کرد. در جسد یکی از این زنان ضربه چاقو هم مشاهده شد. به رغم اینکه، روانپزشک در او تشخیص نوعی بیماری روانی داده بود، البرت برای اینکه اعدام نشود اعتراف کرد و به حبس ابد محکوم شد که چندی بعد از زندان گریخت، ولی سه روز پس از فرار، به وکیل خود تلفن کرد و مخفی گاهش را گفت که دستگیر و به زندان بازگردانده شد. وی در اینجا در سال 1973 به ضرب یک شئی برنده کشته شد و زندانی هم سلولش متهم به این عمل شد. درباره کارهای آلبرت یک فیلم سینمایی ساخته شده است.

کارنامک نوشیروان (خاطره ای از مولف)

نتیجه دو بررسی در کسوت ژورنالیست: ازدواج با چشم بسته و قدرنشناسی ها دو عامل ردیف اول و دوم قصد خودکشی ها در ایرانِ سال 1339 و سال 1347

    اسفند 1339 و در کسوت یک ژورنالیست با 4 سال و 6 ماه تجربه در این حرفه، تصمیم گرفتم که درصدهایِ علل قصد خودکشی ها در تهران را تهیه کنم. در آن زمان، این کار دشوار نبود زیراکه مسمومین تهران، تنها در بخش ضمیمه بیمارستان لقمان الدوله اَدهَم درمان می شدند که در آن سال ها تقریبا هر روز به آنجا می رفتم و با مسمومین مصاحبه می کردم.
     نتیجه این بود که درصدِ علل ردیف اول؛ «ازدواجِ با چشم بسته و بدون آشنایی کامل فردی و خانوادگی پیش از ازدواج، قبول شرایط خارج از حد و توان از جمله مَهریه بسیار سنگین بدون پیش بینی های مربوط، عدم رعایت اصل تناسب ـ تناسب سِن، تناسب شکل، تناسب فرهنگی، روحیه، عادات و رعایت اخلاقیات، تناسب تحصیلات و معلومات و سطح خانواده و محیط پرورش، تناسب دارایی و ...» بود و درصدِ ردیف دوم؛ افسردگی ناشی از قدرنشناسی بستگان، دوستان، همکاران و در مواردی؛ جامعه ازکمک ها، فداکاری ها و جانفشانی های خارج از حد معمول و بیشتر از وظیفه بود. در این بررسی به این نتیجه رسیدم که ازدواج بدون رعایت تناسب و هماهنگی طرفین ازدواج در درازمدت مسئله ساز خواهد بود. تمایل و کشش غریزی زودگذر است و نقشی در بقاء سعادت خانوادگی نخواهد داشت.
     درصد ردیف دوم؛ احساس قدرنشناسی ها بود. افراد در برابر الطاف و خدمات خارج از وظیفه و مسئولیت که برای دیگران ـ فرد و یا جمع ـ انجام می دهند انتظار قدردانی و حتی جبران دارند و اگر این انتظار برآورده نشود دچار افسردگی می شوند، از عمل خود؛ پشیمان و از عُمر خویش بیزار و برخی هم تحت تأثیر این حس پشیمانی، تا مرز خودکشی پیش می روند و شماری نیز قصد خودکشی می کنند.
    نبود مشاور متخصّص و حرفه ای ازجمله برای انتخاب رشته تحصیلی، شغل، خرید خانه، سرمایه گذاری، ازدواج و ... در موارد متعدد باعث شکست و گاهی قصد خودکشی می شود. راه حل؛ آموزش چگونگی انتخاب درست است ـ انتخاب شریک زندگی، شغل، راه پس انداز کردن و محل سکونت در دوران دبیرستان به صورت یک درس مستقل و همچنین آموزشِ برنامه ریزی و درنظر گرفتن و مجسم کردن سال های پیری و از کار افتادگی که در این سالهای بی بازگشت نباید ناشاد، تنها و به لحاظ مالی دست تنگ بود. هر شکست جبران پذیر است جز ناراضی بودن، نگران بودن و کمبودِ داشتن درسال های آخر عُمر. به علاوه، افراد باید یاد بگیرند و به خود تلقین کنند که از کمک و لطف بیش از وظیفه نباید انتظار جبران داشته باشند. کمک و لطف بیش از وظیفه برای ارضاء احساس شخصی و لذت بردن از این حالت است. در بسیاری از کشورها از دیر زمان، حرفه ای به نام «مشاوره» به وجود است و افراد پیش از دست زدن به اقدام ـ در هر رشته به مشاوران متخصص مراجعه و استعلام نظر می کنند.
    درصدهای ردیف های پایین تر عمومیّت نداشت جز اندوه از ورشکستگی و دیدن زیان مالی و بعضا از جعل امضاء و ازدست دادن ملک و یا خسته شدن از رفت و آمدهای بی نتیجه به ادارات دولتی، کاغذبازی ها، بی پاسخ گذاردن ها و به طور خلاصه؛ بوروکراسی و مشکل قضایی. در بیشترِ کشورها، در طبقه اول ساختمان هر اداره و چند قدم پس از ورود به ساختمان، میز و یا میزهای راهمنما قرارداده شده است که افراد تازه وارد، مشکل خود را با این کارمندان که از میان خوش برخوردها و با تجربه ها انتخاب می شوند درمیان می گذارند و راهنمایی می شوند و نارضایتی و رفت و آمدهای متعدد پیش نمی آید.
    8 سال بعد (تابستان سال 1347) این تحقیق را تکرار کردم و تقریبا به همان نتیجه سال 1339 رسیدم.

مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com