Iranians History on This Day
روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد
ميلادي
   خورشيدي

 
24 سپتامبر
 
جستجو:

 
 


 هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.
 

 










   لينک به اين صفحه  

مهمترين رويدادهاي ايران و جهان در طول تاريخ در اين روز 24 سپتامبر
ايران
گذشتن ارتش ايران از بسفور و پيشروي به سوي دانوب در سپتامبر سال 514 پيش از ميلاد
24 سپتامبر سال 514 پيش از ميلاد چند واحد از يک سپاه ارتش ايران از منطقه اي در مجاورت تنگه بسفور (Bosphorus) كه دو قاره آسيا و اروپا را از هم جدا مي كند ـ در محلي كه قرن ها بعد شهر قسطنطنيه (استانبول) ساخته و اواخر دهه 1960 پُلي كه رفت و آمد زميني ميان اروپا و آسيا تامين كند، زده شده است ـ گذشتند تا به همراه واحدهاي ديگر سپاه که قرار بود از نقطه اي پايين تر، از درياي مرمره بگذرند به پيشروي خود به سوي منطقه دانوب ادامه دهند و «سيتي ها Scythians » را از اطراف اين رود و جنوب سرزميني كه امروز اوكراين خوانده مي شود دور سازند و به سمت اروپاي شمال غربي (اسكانديناوي) برانند. ژنرال بغابيش فرماندهي کل اين سپاه را بر عهده داشت که سه ماه بعد از درياي مرمره گذشت.
     سيتي ها يا سكاها، آرين هايي بودند كه دسته اي از آنان، پيشتر و به گونه اي مسالمت آميز از آسياي ميانه به جنوب مهاجرت كرده و در منطقه وسيعي كه به نام آنان سيستان، و يا سكستان ناميده مي شود اسكان يافته بودند، ولي گروه هاي ديگر اين قوم كه با ايرانيان از يك ريشه اند در ناحيه وسيعي از شمال آسياي ميانه تا جنوب روسيه و منطقه دانوب استقرار يافته و گاهي هم متعرّض قلمرو ايران مخصوصا در آناتولي (تركيه امروز)، سوريه، فينيقيه (لبنان امروز و قسمت ساحلي سوريه) و فلسطين بودند.
    
داريوش بزرگ

اين لشكر كشي ايران به اروپا كه به تصميم داريوش بزرگ انجام شد از رويدادهاي مهم جهان باستان است. سپاه اعزامي ايران در جولای سال بعد (513 پيش از ميلاد) در داکيه (روماني امروز) پيروز شد و مأموريت خود را به انجام رسانيد (به رويدادهاي 13 جولای ـ ژوئیه ـ این تاریخ آنلاین مراجعه شود).
     داريوش بزرگ هنگامي تصميم به لشكر كشي به اروپا گرفت كه اطلاع يافت سيتي ها قصد ورود به قلمرو ايران در آناتولي و از آنجا به شرق مديترانه را دارند. ارتش ايران پيش از حمله به دانوب، سيتي ها را از قفقاز و اطراف درياي مازندران فراري داده بود.
    ارتش ايران ـ تنها ابرقدرتِ جهان وقت ـ در حمله به منطقه دانوب و عبور از اين رود به مسئله سيتي ها پايان داد و آنان مجبور شدند كه منطقه اي از جنوب روسيه، اوكراين تا اسكانديناوي را مسكن دائمي خود قرار دهند و حركت دائمي از گوشه اي به گوشه ديگر را دست كم به صورت سابق را رها كنند و جذب مردم بومي محل شوند.
     بايد توجه داشت كه سيتي هاي آريايي با طوايف آريايي ديگر كه در آلمان و اسكانديناوي و هلند و شمال غربي فرانسه مستقر شده بودند و بعدا دو طايفه اِنگلز و ساكسون از آنان در انگلستان مركزي استقرار يافتند فرق دارند، ولي نژاد و ريشه زبان همه آنان از جمله پارسي، يكي است.
     همچنين بايد دانست كه درياچه شمال ايران، درياي گرگان و درياي مازندران خوانده مي شده است و جغرافيون يونان قديم به دليل استقرار طايفه ايراني كاسپين در جنوب غربي اين درياچه آن را كاسپيان، اسمي كه بين المللي شده است نوشتند. قوم خزر كه گروهي از آن دين يهود را پذيرفتند بعدا در قسمتهايي از سواحل بالايي درياچه مازندران و مناطق شرقي و مرکزي اروپا به ويژه سرزمين هاي بالتيک مستقر شدند. منطقه كاسپي ها در ايران باستان، گيلان و قزوين و نواحي غربي و جنوبي اين دو منطقه بود. قزوين از نام كاسپي ها گرفته شده و به تدريج از كسپين به كزبين و قزوين تغيير ساختار كلمه و تلفظ داده است. پس از تاسيس سازمان هواشناسي ايران در نيمه اول دهه 1330، دكتر محمد حسن گنجي جغرافي دان معروف وطن ما و بنيادگذار اين سازمان به رسانه ها توصيه اكيد كرده بود كه هنگام انتشار گزارش پيش بيني وضعيت هوا بايد اين درياچه را تنها، درياي مازندران ذكر كنند كه پس از انقلاب سال 1357 خورشيدي ، خزر نوشتن درياي مازندران بار ديگر رواج يافت.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
اوج مدنيّت: روزي كه ايران به دشمن شماره يك خود پناهندگي داد ـ اندرزهای مهم تميستوكلس به دولتمردان ـ رعایت یک اندرز او لندن را قدرت کرد
Themistocles
دولت هخامنشي ايران با دادن پناهندگي به تميستوكلس Themistoclesدشمن شمار يك خود، يادگار پسنديده اي از ايرانيان براي نسل هاي بشر باقي گذارده كه 25 قرن به عنوان اوج مدنيّت و رعايت احوال و شئون انسان ها مورد احترام است. اين پناهندگيِ پُر سر و صدا كه توسيديدسThucydides، ديودوروسDiodorus و پلوتاركPlutarch آن را براي نسل هاي بشري بعد از خود شرح داده اند فصلي آموزنده از تاريخ عمومي را تشكيل مي دهد. تميستوكلس يك انديشمند، دمكراسي دوست، دولتمرد، و نظامي (استراتژ) يوناني بود كه در اين زمينه ها اندرزهاي بسيار از وي به جاي مانده كه بكار بسته مي شوند. تميستوكلس بود كه در زمان اقتدارخود، با گوشزد كردن خطر گسترشگري ايرانيان به آتني ها، سطح استخراج معادن نقره يونان را چند برابر كرد و با این درآمد اضافي، براي وطن 200 كشتي سه رديف پاروزن Trireme (ترايريم = تريرم) ساخت و به اين وسيله قدرت دريايي را 3 برابر كرد و سپس در جريان لشكركشي خشايارشا به يونان در سال 480 پيش از ميلاد، با دو خدعه جنگي، ناوگان ايران را وارد تنگه (كانال) كم عرض سالاميس ساخت و به دام انداخت و ....
    تميستوكلس كه بقاي استقلال يونانيان آن عصر نتيجه انديشه هاي اوست، پس از ناموفق ساختن ايران در تصرف شبه جزيره يونان، خود گرفتار رقابت هاي داخلي بر سر قدرت شد و برخي از رقيبانش او را متهم كردند كه بيش از جمع كل درآمد مشروع، ثروت اندوزي شخصي كرده كه اتهامي برابر با سوء استفاده مالي از قدرت بود ـ اتهامي كه شنيدن آن براي مردم معمولي و طبقه بي ثروت جامعه، در آنان ایجاد برانگیزی و تنفِر می کند.
     اين اتهام باعث طرد تميستوكلس از قدرت و ضبط اموال اضافي او در سال 471 پيش از ميلاد شد كه ميزانش چشمگير هم نبود. اين اقدام باعث رنجش تميستوكلس و مهاجرت او از آتن به اسپارت شد و چون پس از مدتي اقامت در اسپارت، اين منطقه را به حد آتن دمكراتيك و داراي دادگاههاي منصف و مطمئن نديد با ارسال اين پيام براي آتني ها كه زندگي در منطقه اي كه دادگاهش اطمينان بخش و تضميني براي حفظ حقوق انسان نباشد از دوزخ بدتر است عزم آرگوسArgos و سپس كوكورا Cocyra و آنگاه ايوني (در غربِ یونانی زبان وقت آسياي صغير ـ غربِ ترکیه امروز) كرد و وارد شهر مگنسيا Magnesia در ايوني (قلمرو ايران) شد و با فرستادن پيامي توسط پيك ويژه ساتراپ محل به شوش، و از آنجا به پاسارگاد از دولت ايران تقاضاي پناهندگي كرد.
     اردشير يكم (معروف به اردشیر درازدست) شاه وقت از دودمان هخامنشيان در بيست و چهارم سپتامير سال 464 پيش از ميلاد نه تنها به تميستوكلس پناه داد، بلكه فرمانداري شهر مگنسيا را هم به وي سپرد و برايش يك مستمري سالانه برابر 50 تالنتTalent (تالان) نقره در نظر گرفت و از او خواست كه در عوض، نظرات و پيشنهادهايش را براي شخص او (شاه) ارسال دارد.
     تميستوكلس به مدت چهار سال و چند ماه با احترام تمام در مگنسيا زندگي كرد و در سال 460 پيش از ميلاد در 65 سالگي درگذشت. بعدا كه در یونان از او رفع اتهام و اعاده حيثيت شد، يونانيان بقاياي استخوانهايش را به آتن منتقل و در وطن دفن كردند.
    اين اندرزهاي هميشه مهم از تميستوكلس باقي مانده كه بسياري از انديشمندان و سران كشورها از آن استفاده كرده اند:
    ـ يك مدير (از مسئول شهر تا كشور و هر واحد ديگر) بايد فردي باشد كه قدرت تحليل رويدادها، قضايا و گزارش ها را داشته باشد تا قضاوت ها، نتيجه گيري ها و تصميماتش درست، منصفانه، و در درازمدت موثر و مفيد باشد. يك فرد كم حوصله و كينه توز نبايد به مديريت انتخاب شود.
    ـ هرگونه اتهام و به ويژه اتهامات ناشي از بدبيني، غرض آلودگي و بُخل، پيش از اثباتشان در يك دادگاه منصف نبايد ملاك كار قرار گيرد و اثربخش باشد (موثر واقع شود) و يك فرد و افراد را خنثي كند كه زيان سنگيني براي جامعه خواهد بود.
    ـ در يك جامعه، رقابت بايد تشويق، و بُخل و حسَد عميقا نفي و نهي شود. هيچ عاملي بهتر از رقابت سالم باعث پيشرفت نمي شود و بخل ريشه همه بدبختي هاي بشر است.
    ـ كشورِ داراي دريا، اگر نيروي دريايي موثر نداشته باشد محكوم به قرارگرفتن تحت سلطه و قيادت است.
    ـ با نيروي دريايي است كه يك ملت كوچك مي تواند باقي بماند و حتي جهانگير شود (اليزابت اول ملكه قرن شانزدهم انگلستان اين اندرز تميستوكلس را در قابي روي ميز دفتر كارش قرار داده بود و تحت تاثير همين اندرز براي انگلستان يك نيروي دريايي موثر به وجود آورد كه آرماداي اسپانيا را شكست داد و با اين قدرت دریایی، برتري انگلستان قرن ها در جهان حفظ شد).
    ـ ملل همزبان و داراي گذشته مشترك (اشاره به كشور ـ شهرهاي يوناني) بايد به صورت متحد بسر برند و گرنه موفق نخواهند شدند (با اين اندرز، يوناني ها، اتحاديه دليان Delian Leage را ميان خود تشكيل دادند).
    ـ براي يك جامعه هيچ نعمتي بالاتر از داشتن دمكراسي و مديريت خوب نيست و اين نعمت تا زماني باقي ماندني است كه افراد جامعه قدردانش باشند و از اصالت آن پاسداري كنند.
    تميستوكلس با اشاره به اختلاف نظر خود با آريستيدس Aristides (دولتمرد ديگر آتني)، بارها تاكيد كرده بود كه رجال يك ملت پس از رو به رو شدن با يك مخالف خارجي (مشترك)، بايداختلاف هاي خود موقتا كنار بگذارند و يكپارچه و يكزبان باشند تا موفق شوند و باقي بمانند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
نگاهی به مسئله 3 هزار ساله سوریه ـ 18 قرن پیش ارتش ایرانیان در سوریه برضد ارتش رومیان گازِ خفه کننده بکار بُرد
وضعیت سوریهِ 186 هزار کیلومتریِ 23 میلیونی و گهواره یک تمدن باستانی، همچنان موضوع روز است. غرب در تعقیب سیاستی که ریشه در سال 1944 [مذاکرات محرمانه در مونترآل کانادا] دارد، با فروپاشی آسان و بی هزینه بلوک شرق ـ رقیب خود در اواخر دهه 1980 و جماهیر شوروی در دسامبر 1991 فرصت نفوذ در اقمار آن بویژه درمیان اسلاوهای اروپای مرکزی را به دست آورد و به تجزیه کنفدراسیون یوگوسلاوی (اسلاوهای جنوبی) کمک کرد. روسیه از دیر زمان خودرا بزرگ اسلاوهای همنژاد می خواند که به خاطر آنان و عمدتا در قرن نوزدهم با عثمانی جنگها کرد و برای دفاع از صربستان، در 1914 وارد نبرد با اتریش و آلمان شد و درنتیجه، جنگ جهانی اول به راه افتاد و در جریان جنگ جهانی دوم با تحمل 27 میلیون کشته، سرزمین های خود و مناطق اسلاونشین اروپا را آزاد و کمک کرد تا کنفدراسیون یوگوسلاوی ایجاد شود. روسیه در دهه 1990 به رغم تضعیف سیاسی و تنزّل قدرت و مقام جهانی، در ماجرای کوزوو مختصر ایستادگی نشان داد و ناو موشک انداز به دریای آدریاتیک فرستاد ولی این ایستادگی از مرحله نمایش فراتر نرفت.
    روسیه قبلا با تنها گذاردن متحد خود ـ عراق ـ در جریان لشکرکشی مؤتلفین به کویت سکوت کرده بود. دولت وارث روسیه تزاری (امپراتوری) و جماهیریه سوسیالیستی به انهدام دولت دکتر نجیب در کابل و سپس ورود نظامی غرب (ناتو) به افغانستان اعتراض نکرد و در ماجرای لیبی ـ متحد دیگر خود ـ با غرب سازش کرد و مورد تحقیر توده ها در سراسر جهان قرار گرفت. ولی مسکو با پیدایش مسئله سوریه ـ مطابق الگوی لیبی، به خود آمد و ایستادگی و سرسختی نشان داد و باردیگر وارد مدیترانه شد. سوریه از سال 1963 و هفت سال پس از گرفتن استقلال از فرانسه که به دست حزب سوسیالیستی بعث افتاد عملا متحد مسکو شد و تسهیلات بندری به ناوگان روسیه داد و در دهه 2010 و در جریان جنگ داخلی، دولت سوریه باردیگر درهای یکی از بنادر خودرا به روی روسیه بازکرد و روسیه در آنجا پایگاه نظامی ایجاد کرد و مستقر شد. روسیه برای ورود و استقرار در مدیترانه، دو قرن با عثمانی جنگید و پس از ورود به مدیترانه (طبق قرارداد خونکار اسکله سیِ منعقد در جولای 1833) خشم غرب را برانگیخیت که 7 سال بعد در کنفرانس لندن آن را تعدیل کردند و قرارداد سال 1936 مونترو، آزادی عبور کشتی های نظامی کشورهای منطقه دریای سیاه را فقط در زمان صلح از تنگه های ترکیه تضمین کرده است.
     روسیه پس از فروپاشی شوروی، به حضور نظامی خود در مدیترانه پایان داد که مسئله سوریه فرصت بازگشت آن شد و اعلام کرده است که در این دریا باقی خواهد ماند و در اینجا ناو جنگی خواهد داشت. مخالفت مسکو با مداخله نظامی غرب در سوریه، در آغاز کار آرام و با بکاربردن افعال غیر مستقیم و مجهول در جملات بود که رفته رفته سخت، صریح و خشن شده است.
    نگاهی به تاریخ سوریه نشان می دهد که این سرزمین تاریخی همواره صحنه رقابت قدرت های وقت بوده است. زمانی میدان قدرت نمایی آشور، سپس و به مدت دو قرن و اندی وابسته به امپراتوری ایرانیان، آنگاه در دست مقدونی ها و پس از آن، نزدیک به هشت قرن صحنه نبرد دو ابرقدرت وقت ـ ایران و روم، سپس مرکز یک امپراتوری اسلامی (بنی امیه) و مدتی صحنه مبارزه صلیبیون با حاکمان مسلمان فلسطین (زادگاه مسیح) و پس از آن در دست دولت عثمانی تا سال 1918.
     نيروهاي نظامی دولت لندن يکم اكتبر 1918 شهر دمشق را هم متصرف شدند و در اينجا هفت هزار نظامي عثماني را به اسارت گرفتند. اورشليم نيز يازدهم دسامبر 1918 به تصرف انگلستان درآمد که از اين شهر به مدت 30 سال بر فلسطين حکومت کرد. تا این زمان، فلسطين بخشي از قلمرو وسيع عثماني بود و نظاميان عثماني معروف به عساکر از آن دفاع مي کردند. امپراتوری عثماني در جريان جنگ جهاني اول از متحدان آلمان بود كه با شكست آلمان، آن امپراتوري نيز كه خودرا جانشين امپراتوري (خلافت) عباسيان مي دانست پس از قرنها از ميان رفت. از سرزمين های عربي شرق آبراه سوئز، تنها سوريه و لبنان به فرانسه داده شد و بقيه به تصرف انگلستان درآمد که به ايجاد چند کشور در اين سرزمين ها دست زد ازجمله ساخت کشورهای اردن، عراق، سعودي، کويت و .... سوریه تا سال 1946 تحت قیمومت فرانسه بود، مدتی با مصر از اعضای جمهوری متحد عرب و ....
     بکار رفتن سلاح شیمیایی در سوریه تازگی ندارد. می دانیم و بررسی های آزمایشگاهی دکتر سایمون جیمز باستانشناس بنام نیز نشان داده است که ارتش ایرانیان در نبرد سال 256 میلادی (دوران پادشاهی شاپور یکم از دودمان ساسانیان) با رومیان از سلاح شیمیایی استفاده کرده بود. یگانهای مهندسی ارتش ایرانیان برای ورود به دژ «دورا» در سوریه چنین سلاحی را بکاربرده بودند. تحقیقات دکتر جیمز و آزمایش باقیمانده استخوانهای لژیونرهای رومی در لابراتوار، خفه شدن آنان و نوع گاز دودزا و خفه کننده را به دست داده است. طبق این تحقیقات، سلاح شیمایی 18 قرن پیش ارتش ایرانیان از ترکیب قیر (بیتومن ـ نفت خام) و سولفور (گوگرد) ساخته شده بود. تسلیحات و آموزش ارتش ایرانیان در جهان باستان ـ در برهه هايي از تاريخ برتر از ملل دیگر بود و بهرام چوبین (ژنرال بنام ایرانی) در جنگ بلخ با اقوام آلتائیک از نوعی سلاح مشابه راکت های امروز استفاده کرده بود. با وجود این، بزرگترین جنگ افزار ایرانیان در طول تاریخ، ناسیونالیسم توفنده آنان بوده است که به نظر مي رسد دارد دوباره زنده می شود. ایرانیان در محدوده رود سیحون، کوههای داغستان، رود فرات، رود سند، کشمیر، کوههای پامیر و خلیج فارس زندگی می کنند و فرهنگ و نیاکان مشترک دارند و همگی از یک نژاد هستند.
در این مجموعه؛ تصاویر ِ باقیمانده باروی «دورا»، دکتر جیمز، استخوانهای یک لژیونر رومی به دست آمده در تونل محاصره دورا در سال 256 میلادی و به زانو درآمدن والریانوس امپراتور روم در نوامبر 260 میلادی در برابر شاپور یکم دیده می شوند

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
صدر اعظم عثماني كه به ايران امتياز داده بود بركنار شد، ولي ...
24 سپتامبر 1615 شاه عباس كه از تفليس عازم اشرف در مازندران بود تا با «پدرو دو لاواله» فرستاده پادشاه اسپانيا ملاقات كند و پيام او را دريافت دارد، در گوكجه شنيد كه سلطان عثماني صدر اعظم اين كشور را كه پس از شكست ارتش عثماني از ايران، براي جلب موافقت به ترك مخاصمه، به ايران امتيازهاي متعدد داده بود بركنار ساخته و گفته است كه براي رفع اين تحقير به جنگ ايران خواهد شتافت.
     شاه عباس براي پيشگيري از اين حمله، دو سپاه از ارتش ايران را روانه «وان ـ و در آن زمان بخشی از ارمنستان» و «ارزروم» كرد و تصميم گرفت كه پس از ملاقات با نماينده اسپانيا، لشكر خراسان و لشكر همدان و قزوين را هم به كمك دو سپاه اعزامي بفرستد كه چند روز بعد به او خبر دادند كه سلطان عثماني فوت شده و جانشين او براي اجتناب از درگيري تازه اي با ايران اعلام كرده است كه تعهدات صدر اعظم پیشین را مي پذيرد و خود را به رعايت آنها مكّلف مي داند. با وجود اين، شاه عباس دو سپاه اعزامي را من باب احتياط به پادگانهاي خود بازنگردانيد.
    
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
چاپ اسکناس بي پشتوانه تحت فشار اشغالگران خارجی و راه حل مصدق برای جمع آوری این اسکناس ها و رفع تورّم
در اين روز در سال 1321 (سپتامبر 1942) و زماني كه ايران در اشغال نظاميِ ائتلاف ضد آلمان بود، دولت وقت دوباره از مجلس خواست كه با چاپ (بي پشتوانه) دو ميليارد ريال، اسكناس ديگر موافقت كند، زيرا كه دولت هاي اشغالگر آن را خواسته بودند.
    قبلا هم چنين درخواستي از مجلس وقت شده بود که موافقت کرده بود و همين اسکناس هاي اضافي باعث تورم پول و بالا رفتن قيمت ها در کشور شده بود که سالها ادامه داشت.
    دولت مصدق با صدور اوراق قرضه و بالا بردن نرخ بهره سپرده های بانکی، به جمع آوری پول های اضافی و رایج که ارزش ریال را پایین و به همین نسبت بهای اجناس و خدمات را بالا برده بود دست زد و سپس اسکناس های بالاتر از 20 تومانی را از جریان خارج ساخت. دولت مصدق همچنین هزینه های زائد دولتی را حذف کرد و مردم را هم تشویق به خودداری از ولخرجی کرد و افراد میهندوست را دعوت کرد که داوطلبانه (بدون دریافت دستمزد) به مدارس، بیمارستانها و سازمانهای شهری و دولتی کمک کنند. در پی این درخواست، صدها افسر ارتش در ساعات فراغت، داوطلب تدریس رایگان در دبیرستانها شدند و زن و مرد به تمیز کردن خیابانهای شهرها پرداختند و ....
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
یکی از برنامه های دولت لندن در سال 1330؛ از كارانداختن پالايشگاه آبادان و ايجاد كمبود سوخت داخی و ناراضی کردن ایرانیان از مصدق بود
دوم مهرماه 1330 دكتر مصدق نخست وزير وقت كاركنان انگليسي صنعت نفت را كه حاضر به انعقاد قرارداد استخدام با دولت ايران نبودند از كشور اخراج كرد كه بيشترشان به بصره رفتند و منتظر حمله نظامي انگلستان و بازگشت به خوزستان شدند!. هدف لندن عمدتا اين بود كه با خودداري متخصصان آن كشور از همكاري با ايران، پالايشگاه آبادن بخوابد و ايرانيان دچار مضيقه نفت و بنزين شوند و از مصدق روي برگردانند.
     دولت انگلستان اخراج کارکنان انگليسي صنعت نفت را از ايران عملي يكجانبه و مغاير موازين بين المللي اعلام کرد! و دكتر مصدق در پاسخ اعتراض انگلستان گفت که چنين موازيني وجود ندارد و اگر هم داشته باشد، خودتان (قدرت هاي جهاني) آنها را بر پايه منافعتان ساخته ايد و ....
     دكتر مصدق در واكنش به گزارشهاي رسانه ها مبني بر احتمال حمله نظامي انگلستان به تاسيسات نفتي ايران و اشغال آنها، در يك پيام راديويي گفته بود كه دولتمردان ايران از بلوغ كافي برخوردارند و لذا، از بلوفها و بازي هاي ديپلماتيك كه تهديد نظامي يك قلم از آنهاست واهمه نمي كند. اينها همه اش حرف است. حمله نظامي آمادگي هاي قبلي، پيش بيني ها و محاسبات طولاني لازم دارد.
     درست در همين روز در سال 1359 پالايشگاه آبادان ـ و در آن زمان بزرگترين پالايشگاه نفت در دنيا ـ توسط نيروهاي عراقي گلوله باران شد، شديدا آسيب ديد و از كار افتاد. تاسيسات آسيب ديده اين پالايشگاه بعدا هم توسط عراقي ها پي در پي بمباران و گلوله باران شد. به اين ترتيب، در اين زمينه صدام همان عمل سال 1330 انگلستان را تكرار كرده بود. به نظر مي رسد که از زمان پايان جنگ هشت ساله عراق با ايران، دستها و نيروهايي هستند که نمي خواهند کشور نفتخيز ايران در حد نياز داخلي خود پالايشگاه نفت داشته باشد و اين ضعف پايان نيابد و ....
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
حل مسائل «اداری ـ دولتی» ایران از دیدگاه غلامحسین کرباسچی: انتخابات آزاد ـ اشاره کرباسچی به اخبار مربوط به فساد و ...
Gh. Karbaschi

غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی ایران [دبیر کل پیشین]، شهردار پیشین تهران، بنیادگذار روزنامه همشهری و از مبارزان دوران انقلاب، 24 سپتامبر 2012 (سوم مهرماه 1391) نظر خودرا برای حل مسائلِ جاری ایران بیان کرد.
    به باور کرباسچی که نظرات او برای حل مسائل جاری کشور به نقل از یک روزنامه داخلی، از بی بی سی فارسی پخش و در وبسایت این شبکه درج شده بود، "تنها انتخابات آزاد و مشارکت مردم، راه حل بهتر اداره شدن ایران و مسائل کنونی است.".
    کرباسچی ضمن اشاره به اخبار جاری رسانه ها [اخبار وقت]، مربوط به آنچه را که فساد اداری ـ اقتصادی نوشته اند، مسائل ایران را «اداری و دولتی» برشمرده است.
    بی بی سی از آن روزنامه نقل کرده که کرباسچی چنین گفته بود:
     "ما هیچ وقت این فساد را در کشور نداشتیم که الان هست" و "هیچ وقت این قدر فشار اقتصادی و مشکلات موجود در روابط خارجی نداشتیم.".
    به گزارش بی بی سی، کرباسچی به درآمدهای دولت محمود احمدی نژاد طی هفت سال گذشته [7 سالِ پيش از انتشار اظهارنظر کرباسچي] اشاره کرده و گفته بود: "در اختیار داشتن پنجاه درصد درآمد نفتی تاریخ ایران در دولت نهم و دهم، بهترین فرصت برای بارور کردن اقتصاد در ایران بود.".
    کرباسچی گفته بود که "احمدی نژاد و تیم او شرایطی ایجاد کرده اند [کرده بودند] که همگان خواهان اصلاح وضعیت اداری موجود شده و در صدد تحقق آنند و می توان گفت که همه اصلاح جو شده اند.". بنابراین، اصلاح طلبان [جناح معروف به اصلاح طلبان] نیاز به فعالیت چندانی ندارند. بسیاری از آنچه را که هشدار می دادند اتفاق افتاده و گرفتاری هایِ آزار دهنده کشور ـ خود بهترین تایید نظراتی است که امور کشور به اصلاح اداري و مديريتّي نیاز دارد و باید تا دیر نشده به راه درست بازگردانیده شوند. رای دهندگان توجه دارند که اقتصاد کشور به کجا رسیده است.".
    غلامحسین کرباسچی کاهش فعالیت های حزب کارگزاران در آن چند سال را به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر کشور خواند و گفت: "ما همیشه در حال بحث و مذاکره بوده ایم. خواهان بهبود اوضاع کشور بودن خواست و آرزویی مسالمیت آمیز است و خشونت لازم ندارد و نباید اعلان جنگ تلقی شود.".
    غلامحسین کرباسچی گفته بود که در کَمپِین انتخاباتی باید همگان، زمینه حضور و مشارکت عمومی را فراهم کنند.
    کرباسچی اظهار امیدواری کرده بود که رای دهندگانِ یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهور [که جمعه بیست و چهارم خرداد 1392 برگزار شد] شرایط و مشکلات موجود ایران و تاثیر آنهارا در نظر بگیرند [به نامزدی رای دهند که مطمئن باشند می تواند مسائل اداری ـ دولتی را حل کند].
    در گزارش آمده بود که کرباسچی از زمان انتخابات ریاست جمهور در خرداد 1388 به نوعی، سکوت اختيار کرده بود.
    چند صاحبنظر که گزارش وبسایت بی بی سی به نقل از آن روزنامه را خوانده بودند، مدیریت و سیاست های کرباسچی را با امیرکبیر مقایسه کرده و اورا یک امیر کبیر در حال طلوع بشمار آورده بودند ـ مردی میانه رو، اهل منطق، بی باک و پُرکار که خواب ندارد و گفته بودند که مدیریت کرباسچی بود که یک روزنامه محلی غیر سیاسی دولتی [همشهری] را در صدر مطبوعات ایران قرارداد و تهران را به شهر گل و بوستان و رشد عمودی ـ که لازمه هر شهر چندین میلیونی است ـ تبدیل کرد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
نعمت احمدی حقوقدان و تاریخدانِ کرمانی ـ مدرّس دانشگاه، وکیل قضائی و مقاله نگار مطبوعاتی در 68 سالگی فوت شد

    دکتر نعمت احمدی حقوقدان، تاریخدان، نویسنده مقاله برای روزنامه ها و یک کرمانیِ متولد فروردین 1334، جمعه 31 شهریور 1402 در تهران فوت شد. وی به موازات وکالت قضایی، در دانشگاه نیز تدریس می کرد. نعمت در طول دوران فعالیت قضایی اش، وکالت چند مطبوعاتی را برعهده گرفته بود.
    در سال 1396 یک روز در دفتر وکالت خود در چهارراه خیابانهای ولیعصر و انقلاب و در جمع چند کارآموز قضایی، در پاسخ به پرسش یک کارآموز (دانشجو) که پرسید چرا هر روز ساعاتی از وقت خود را صرف نوشتن مقاله برای روزنامه ها می کند گفت که نظرنویسی و تفسیرنگاری درباره یک مسئله و موضوعِ روز که ارتباط به مردم و کشور دارد نیز نوعی دفاع از درستیِ عمل و یا راهنمایی و نشان دادن راه حل معضل است، مشابه وکالت قضائی و دفاع از موکل در دادگاه. تحصیلات من در رشته تاریخ تا گرفتن دکترا، این را به من آموخته است. مقاله اگر راه حل مسئلهِ مطرح را نشان بدهد و اندرز باشد مفید و نوعی خدمت است. گزارش درگذشت دکتر نعمت احمدی در صفحات اول روزنامه های منتشره در شنبه یکم مهرماه 1402:
    
    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در دنياي داستان نويسي
روزي كه فرانسواز ساگان نويسنده «سلام بَر غَم» درگذشت
ساگان

بانو «فرانسواز ساگان» نويسنده فرانسوي 24 سپتامبر 2004 در 69 سالگي از بيماري قلبي ـ ريوي درگذشت. ساگان در سال 1954 در 18 سالگي با نوشتن داستان «سلام بر غم» به شهرت رسيده بود. اين داستان كه به بيش از 20 زبان ترجمه شده و يك شاهكار ادبي خوانده مي شود سرگذشت «سسيل» دختر 17 ساله يك خانواده ثروتمند است كه تنها توجه به لذت هاي زندگي داشت و از تنهايي، به طرح توطئه قتل پرداخته بود.
     ساگان 40 داستان و نمايشنامه ديگر هم نوشته است از جمله لبخند، بازهم خداحافظ، چشم هاي ابريشمي، رختخوابي كه جمع نمي شد، حافظ قلب، يك روستا در سوئد و بالاخره اتو بيوگرافي خودش. بيشتر نوشته هاي ساگان زمينه روانشناسي داشته اند. هنر او در نوشتن محاور (درام) بود.
    ساگان يك بار در جريان ديدار از آمريكا با اتومبيل تصادف كرد، شديدا مجروح شد، ولي زنده ماند.
     ساگان با اين همه شهرت و مهارت، علاقه مندي به ارسال كتابهايش به مسابقه هاي بين المللي و دريافت جايزه نداشت و مي گفت كه براي مسابقه، كتاب نمي نويسد، و تنها براي مردم مي نويسد كه داوران باانصافتر هستند.
    او در زمينه انديشه فلسفي نكات جالبي از خود به يادگار گذارده از جمله اين نكته: قوانين براي انطباق با خواست مردم و تحقق آن بايد طرح و تصويب شوند؛ نه با اين هدف دولت، كه مردم بر خلاف ميل و نيازشان ، پس از تصويب و اجراي قانون موضوعه خود را با آنها وفق و تطبيق دهند.
     ساگان كه روحي سركش و نا آرام داشت در يك بيمارستان در نرماندي درگذشت.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ساير ملل
«ريموند لول»: دانشمند، هنرمند و ادیب هم شواليه است
24 سپتامبر سال 1270 «ريموند لول» اسپانيائي از خانواده اشراف، پس از يادگرفتن زبان عربي و اطلاع از علوم شرق، در اجتماعي از شواليه هاي اسپانيايي اعلام كرد كه شواليه بودن تنها نتيجه بهتر جنگيدن و سوارکاري نيست، برخوردار بودن از دانش، هنر و ادب و برتري داشتن در تدبیر و مدیریّت هم نوعي شواليه بودن است. هر كس در هر كاري كه بر ديگران برتري و پيشي داشته باشد قهرمان همگنان اش است.
    وي در همين جمع پيشنهاد كرد كه روحانيون همه اديان الهي گرد هم آيند و اختلاف هاي مذهبي را از ميان بردارند و همچنین ثروت شاهان به جاي مصرف شدن در جنگ و جدال، براي پيشرفت فرهنگ جامعه ـ ادب، هنر و دانش هزينه شود.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
صدام حسین: کُردهای عراق اگر استقلال یابند متحد آمریکا و اسرائیل خواهند بود و برای این دو دولت، جای ترکیه و شاهِ وقت ایران را خواهند گرفت
صدام حسين رئيس جمهوری وقت عراق 24 سپتامبر 1990 ـ یک ماه و 22 روز پس از تعرّض نظامی به کویت و تصرف این کشور گفت که مسئله دیگر عراق، خواست کُردهای عراق به ایجاد یک کشور 20 ـ 30 میلیونی به نام کردستان است که برایشان آرزو شده است و اگر فرصتی پدید آید که این آرزو به مرحله تحقق برسد، نه تنها تمامیّت عراق، بلکه کشورهای ترکیه، سوریه و ایران هم به مخاطره خواهند افتاد.
     وی ضمن اشاره به حمايت دولت های اسرائيل و آمریکا از جدايي طلبي کُردهاي عراقي گفت که اگر روزگاري استقلال کُردها به مرحله عمل برسد، اینان برای غرب، جای ترکیه و ایرانِ دوران نظام سلطنتی را خواهند گرفت، آسیای غربی در کنترل آمریکا و اسرائیل خواهد بود و آمریکا دیگر نیازی نخواهد داشت که ترکیه عضو «ناتو» باشد و به آن کمک سالانه مالی کند. آمریکا به دلیل اتحاد با ترکیه و تنها به خاطر ممانعت از نفوذ مسکو در غرب آسیا و شرق مدیترانه ممکن است به زبان بگوید که استقلال کُردها؛ فعلا نَه. ولی، پشت پرده، آنها را تشویق به دادن شعار استقلال می کند و به محض رسیدن به هدف، استقلال آنهارا به رسمیت خواهد شناخت و کمک نظامی ـ اقتصادی خواهد داد و حمایت سیاسی خواهد کرد. وودرو ویلسون [رئیس جمهوری آمریکا در دوران جنگ جهانی اول و قراردادهای صلحِ پس از آن] 73 سال پیش، از Sykes-Picot Agreement سال 1916 (تقسیم متصرفات عربی دولت عثمانی پس از جنگ جهانی وقت به چند کشور ازجمله عراق) که در آن سهمی برای کُردهای قلمرو دولت استانبول در نظر گرفته نشده بود انتقادکرده بود و گفته بود که مگر می شود برای میلیون ها انسانِ از یک نژاد و دارای یک فرهنگ آینده ای در نظر نگرفت. آلمانی ها حتی پیشتر و از زمان بیسمارک حامی کُردها بودند. دولت واشنگتن از طریق شاه ایران به کُردها برای جنگ با ما مخصوصا در درگیری های دهه 1970 کمک می کرد. دولت واشنگتن اینک تهران و بغداد را دشمن خود می داند، سوریه را غیر دوست و به ترکیه هم اعتماد چندان ندارد و می داند که شوروی این روزها در وضعیت خاص و بحرانی قراردارد، لذا همه حواس آن متوجه منطقه ما است.
     صدام گفته بود که بنابراین، وی برای حذف اسرائيل به هر وسیله ای متوسل خواهد شد. در مورد آمریکا، ما [دولت وقت عراق] نباید گفته های ظاهری سیاستمداران و دولتمردان این کشور را باور کنیم، عمل آنها چیز دیگری است.
    صدام در ادامه سخنان خود اشاره مستقیم به انهدام رآکتور اتمي عراق ـ 9 سال پيش از آن ـ نکرد ولی گفت که آنها! ما را از یک وسیله بازدارنده تعرّض محروم کردند و به همچنین خاورمیانه را از طلوع یک قدرت ـ قدرت مخالف خود. [اسرائيل در جريان جنگ عراق با ايران، هفتم ژوئن 1981 تاسيسات رآکتور اتمي عراق در 17 کيلومتري جنوب بغداد و معروف بهOsirak را بمباران کرد که ضمن آن چند فرانسوي و ده عراقي کشته شدند. نيروي هوايي ايران پيش از اسرائيلي ها اين محل را بمباران کرده بود. دولت وقت عراق اين رآکتور را از فرانسه خريداري کرده بود.].
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
انتخابات در دو کشور در سپتامبر 2004 نشان داد: 1ـ گرایش مردم به ناسیونالیسم، 2 ـ خروج دمکراسي از مسير اصلي و به بيراهه افتادن آن
انتخابات محلي سه ايالت آلمان و انتخابات پارلماني قزاقستان در هفت روزي كه به 24 سپتامبر 2004 ختم شد، علاوه بر نتايج معمولي، دو نتيجه ديگر را منعكس كردند. اين انتخابات در آلمان ثابت كرد كه ناسيوناليسم در هر شكل آن، آلترناتيو هر «ايسم» ديگر است زيرا كه مردم از اجراي قوانين و عدالت بين المللي مايوس شده و در هرجا كه ببينند سوسيال دمكراسي هم درجا مي زند به سراغ ناسيوناليسم مي روند تا دست كم روي خود حساب و بر پايه فرهنگ و سنن خويش عمل و مسائل مشترك ملي را حل كنند. در انتخابات سپتامبر 2004 آلمان، در دو ايالت از سه ایالت برگزارکننده انتخابات، بسياري از راي دهندگان به سوسيال دمكرات ها و نيز كمونيست هاي سابق پشت كرده و به نئو نازي ها (ناسيوناليست ها) روي آورده بودند.
    اعتراض گروه 55 (كشورهاي اروپايي، آمريكا و كانادا) كه سازماني به منظور نظارت بر انتخابات كشورها به وجود آورده است انتخابات اخير قزاقستان را مطابق استاندارد بين المللي (درحقيقت استاندارد كشور هاي عضو) تشخيص نداد. اين گروه 330 ناظر به قزاقستان فرستاده بود. اين انتقاد در حالي صورت مي گرفت كه انديشمندان معروف، كل وضعيت دمكراسي را به مفهومي كه در 150 سال اخير جريان داشته و نماد اصلي آن انتخابات است زير سئوال برده و گفته اند كه تمرين تعاريف موجود از مسير درست خارج شده و مردم كه اين مسئله را درك كرده اند هر دوره كمتر از دوره قبل در آن مشاركت مي كنند و لذا «مقامات دولتي» ثابت مي مانند و يا متناوبا جايشان عوض مي شود و اين وضعيت تفاوتي با دوران حكومت هاي غير انتخابي ندارد. بنابر اين، تعاريف و تمرين دمكراسي بايد دوباره نويسي و دقيقا رعايت شود و هر كشور و دست كم هر فرهنگ، خود بر هر شکل دمكراسي را كه مي خواهد اجرا كند، تعريف بنويسد و لازم نيست كه قوانين انتخابات در سطح جهان يكسان و به يك صورت اجرا شود. قوانين بايد مطابق خواست و استعداد هر ملت باشد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
روز ملي کشور سعودي و اخطار سعود الفيصل در سپتامبر 2005 در مورد ادامه ناامني هاي عراق ـ ايجاد کشور سعودي در يک نگاه
پرنس فيصل

بيست و دوم سپتامبر 2005 شاهزاده سعود الفيصل وزير امور خارجه وقت كشور سعودي در ساختمان سفارت اين كشور در واشینگتن اخطار كرد كه ادامه ناامني در عراق و هر چند روز يک انفجار مرگبار، يكپارچگي اين کشور را به مخاطره مي افکند، و هرگونه تزلزل در عراق مي تواند منطقه ما ـ خاورميانه را وارد يك ناامني طولاني و حتي جنگ سازد.
     وي كه با روزنامه نگاران گفت و شنود داشت افزود که انتظار دارد هركس كه اين تذكر او را مي شنود آن را به گوش سران دولت هاي ذينفع برساند.
     اظهارات سعود الفيصل يك روز پيش از سالروز تاسيس كشور سعودي بيان شده بود كه نام جَدّ او بر آن سرزمین گذاشته شده است.
    عبدالعزيز سعود باني كشور سعودي كه از سال 1902 كارِ یکپارچه كردن اين سرزمين وسيع را با تصرف رياض و خارج ساختن آن از دست طايفه الرشيد آغاز كرده بود نهم نوامبر 1953 درگذشت. وي هشتم ژانويه 1926 تصرف حجاز شامل شهرهاي مكه و مدينه را تكميل كرد و پس از يكي ساختن نَجد و حجاز، در 23 سپتامبر 1932 ايجاد كشور سعودي را كه به نام جَد خود اوست اعلام داشت كه روز ملي اين كشور است. دولت انگلستان 29 ماه مي 1927، طبق قرارداد جدّه استقلال حكومت عبدالعزيز را به رسميت شناخته بود. پیش از جنگ جهاني اول، سرزمين هاي عربي، تابع دولت عثماني (دولت مستقر در استانبول) بودند، ولي محمد بِن سعود حكمران يك منطقه در مركز كشور سعوديِ امروز، از سال 1750 در صدد كسب استقلال و يكپارچه ساختن قطعات اين سرزمين برآمده بود كه پس از متحد شدن با محمد عبدالوهّاب (باني يك تفكر اسلامي)، اين تلاش شدت يافته بود.
     پس از درگذشت عبدالعزيز كه داراي فرزندان متعدد از زنان وابسته به طوايف سراسر كشور بود پسرانش يكي پس از ديگري به سلطنت رسيده اند. اين كشور پس از كشف نفت در سال 1938 ثروتمند شده است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
آسيب پذيري سالخوردگان هنگام بروز رويدادي بزرگ ـ 24 سالمند عليل فراري از دست توفان، در اتوبوس سوختند


بيست و سوم سپتامبر 2005 اتوبوس حامل 38 سالخورده و عمدتا عليل كه همانند دو ميليون آمريكايي ديگر از نقاط ساحلي جنوب ـ استیت های تكزاس و لوئيزيانا به نقاط شمالي و اَمن تر منتقل مي شدند در جاده شماره 45 بر اثر داغ شدن ترمزهايش دچار حريق شد و شعله هاي آتش به كپسول هاي اکسیژن استنشاقي مورد استفاده چند سالخورده رسيد، آنها را منفجر ساخت و اتوبوس به صورت يك گلوله آتش درآمد.
    در اين حادثه 24 سالخورده كشته و بقيه سالخوردگان و خدمه آنان و راننده اتوبوس مجروح شدند. جمع سرنشينان اتوبوس 45 نفر بود. انتقال مجروحين به بيمارستان در ميان ترافيك سنگين نیز كاري دشوار بود. جاده شماره 45 كه بندر گالوِستونِ تكزاس را به شهر دالاس متصل مي كند و به طول 250 مايل است در روز حادثه مورد استفاده 50 هزار خودرو كوچك و بزرگ كه فراريانِ از نزديك شدن توفان دريايي «ريتا» را به شمال منتقل مي كردند قرار داشت و همين ترافيك سنگين و ترمزکردن پي در پي، باعث داغ شدن ترمزهاي اتوبوس شده بود. همچنین بسياري از خودرو ها به دليل كُندي حركت، بنزين خود را از دست داده و متوقف شده و راه ديگران را تَنگ کرده بودند.
    اتوبوسي كه آتش گرفت ساكنان سالخوردهِ خانه سالمندان «برايتون گاردنز» را از هوستون به دالاس مي بُرد تا از توفان «ريتا» در امان بمانند. حادثه در 17 مايلي شهر دالاس روي داد و اتوبوس به شكلي كه در عكس (بالا) ديده مي شود در آمد. پليس با قرار دادن يك پارچه پلاستيكي آبي رنگ در اتوبوس سوخته، اجساد مردگان را از ديد مردم پنهان كرده بود.
    بيشتر قربانيان توفان قبلي (كاترينا) كه شهر نيوارلئان را برای مدتی متروكه ساخت، سالخوردگان بودند كه توان فرار و محافظت از خود را نداشتند و دهها تن از آنان تنها در يك خانه سالمندان جان سپردند و اين تجربه باعث شد كه اين بار سريعا سالمندان را به جاي امن منتقل كنند كه يكي از اتوبوس هاي حامل آنان آتش گرفت.
    گزارش ها نشان داده است که در جریان همه گیری بیماری ها و برای مثال ویروس کرونا در سالهای 2020 و 2021، تلفات مراکز نگهداری از سالمندان بیشتر بوده است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
بزرگترين «Catfish» تاريخ!



     در تابستان سال 2005 يک «كَت فيش Catfish» سه متريِ چهارصد كيلو گرميِ آب شيرين (عكس بالا) از رودخانه مكونگ، در شمال تايلند گرفته شد و در اختيار زيست شناسان قرار گرفت تا بررسي کنند و دلايل علمي بزرگ شدن شگفت انگیز آن را به دست آورند، زيرا كه تاکنون يك «کَت فيش» آب شيرين به اين بزرگي ركورد نشده بود. اين ماهي از نوعي بوده است كه قاعدتا نبايد تا اين حد بزرگ مي شد.
    مردم محل نام «عفريت» بر آن گذارده بودند. زيست شناسان گفتند که تلاش مي كنند ضمن كشفِ راز بزرگ شدن اين ماهيِ آب شيرين تا به اين اندازه حيرت آور، تخمك آن را براي توليد مثل مورد استفاده قرار دهند تا ببينند كه ماهي هاي توليد شده از نسل آن، به همين بزرگي خواهند شد و يا عامل ديگري باعث اين بزرگي غير طبيعي شده است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
برخي ديگر از رويدادهاي 24 سپتامبر
  • 936:   عضدالدوله دیلمی (پناه خسرو ـ فنا خسرو) بدنیا آمد و 47 سال عُمر کرد.
        
        
  • 1572:  
    Tu pac

    نظامیان اشغالگر اسپانیا پس از پیروزی در جنگ بر توپاک پادشاه اینکاهایِ سرزمین پرو Peru در آمریکای لاتین، در این روز او را اعدام کردند و بر سرزمین پرو و خزائن طلای آن استیلا یافتند.
        
        
  • 1853:   مورخان زادروز روزنامه انگليسي «نورترن ديلي تايمزThe Northern Daily Times» در 24 سپتامبر سال 1853 را آغاز پيدايش روزنامه هاي محلي در جهان ثبت كرده اند. قبلا انتشار روزنامه اختصاص به پايتخت و بعضا شهرهاي بسیار بزرگ داشت.
        
        
  • 1935:   دولت حزب نازي آلمان (حزب ناسيونال سوسياليست) تصميم گرفت همه شرکت ها و بنگاههاي يهوديان اين کشور را از دست آنان و بعضا به صورت خريد خارج سازد.
        
        
  • 1852:   نخستين پرواز انسان با بالُن در فرانسه صورت گرفت و مهندس «هانري گيفاد» با بالُني كه خود ساخته بود از پاريس به «تراپه» پرواز كرد.
        
        
  • 1923:  


    محمدحسنین هیکل روزنامه نگار بنام مصر 23 سپتامبر 1923 بدنیا آمد و 93 سال عُمر کرد و 17 فوریه 2016 درگذشت. او از 19 سالگی وارد پیشه ژورنالیسم شده بود و در سال 1942 گزارشگر جنگ العلمین برای روزنامه بود که در این جنگ آلمان که قصد تصرف آبراه سوئز و بستن این راه دریایی را داشت عقب نشینی کرد و به تدریج از شمال آفریقا رانده شد. حدود 50 سال مقاله های هیکل به سراسر جهان مخابره و در رسانه های بسیاری از کشورها نقل می شد. وی که زبان انگلیسی می دانست یک پان عربیست و چپگرای معتدل بود. او 17 سال سردبیر روزنامه الاهرام بود و از هواداران عقیده پان عربیسم جمال عبالناصر. هیکل از منتقدین کارهای سادات و مبارک بود.
        
  • 1945:  


    لو دابز Louis Carl Dobbs ژورنالیست معروف آمریکایی و مفسر رادیو ـ تلویزیونی و چند دهه مدیر برنامه های خبری تلویزیونی بدنیا آمد و در 24 سپتامبر 2022 هفتاد و هفت ساله شد. وی ـ Lou Dobbs شهرت راستگرایی دارد. او که از هواداران دونالد ترامپ و سیاست های او بوده است یک ماه پس از رفتن ترامپ از کاخ سفید، از فوریه 2021 کار تلویزیونی را در شبکه محل کار ترک کرد و تفسیر گو و گرداننده برنامه خبری ـ نظری یک رادیو شده است. وی بعضی از نظرات اش را در وبسایت خود ـ نیز درج می کند. گفته شده است؛ علت تَرک تفسیرگویی و داشتن برنامه در آن شبکه تلویزیونی این بود که به رغم داشتن بیش از 15 میلیون مخاطب، برخی از کمپانی ها که مخالف نظرات او بودند، دادن آگهی به آن شبکه تلویزیونی را کاهش داده بودند که او متوجه شد و آن شبکه را ترک گفت تا زیان مالی بیشتری به آن شبکه وارد نشود.
        
        
  • 1948:   Soi chiro Honda در این روز شرکت موتوسیکلت سازی هوندا را در ژاپن تاسیس کرد که بعدا اتومبیل هوندا را ساخت و پس از آن انواع تولیدات صنعتی ازجمله موتور هواپیمای جت.
        
        
  • 1958:   دولت پاکستان به پيمان بغداد (که بعدا به سِنتو تغيير نام داد) پيوست.
        
        
  • 1958:   شرمن آدامز sherman adams دستيار آيزنهاور رئيس جمهوري وقت امريکا چون افشا شد که براي مدير يک موسسه صنعتي پارتي بازي کرده است از سمت خود کناره گيري کرد.
        
        
  • 1960:   ناو هواپيمابر اينترپرايز كه با نيروي اتم به حركت در مي آمد در كارگاه كشتي سازي امريكا در بندر نيوپورت نيوز (استیت مشترک المنافع ويرجينيا) ساخته شد. این، نخستین ناو هواپیمابر اتمی جهان بود.
        
        
  • 1964:   سناتور «بري گلدواتر Barry Goldwater» نامزد وقت انتخابات رياست جمهوري آمريکا از حزب جمهوري خواه در يک نطق انتخاباتي گفت که «قدرت نظامي» کليد صلح است. وی که در آن انتخابات پیروز نشد 29 ماه می 1998 در 98 سالگی درگذشت.
        
        
  • 1979:   در پي ديدار انور سادات رئیس جمهوری وقت مصر از اسرائيل و مذاکره با بِگين نخست وزير وقت اين کشور و حصول برخی توافق ها، اتحاديه عرب تصميم گرفت به نشانه اعتراض، مقرّ خود را از قاهره منتقل کند.
        
        
  • 1983:   در این روز اعلام شد که تلفات انفجار و سقوط یک هواپیمای مسافربر از نوع بوئینگ 723 که از کراچی به ابوظبی مسافر حمل می کرد 112 تَن (107 مسافر و 5 تن کارکنان هواپیما) بود و همه سرنشینان هواپیما کشته شده اند. این هواپیما روز پیش (23 سپتامبر 1983) در نزدیکی فرودگاه ابوظبی در آسمان منفجر شده بود. انفجار، اقدام تروریستی بود. فردی با نام جعلی در فرودگاه کراچی جامه دان خود را به گیشه صدور بُردینگ کارت تحویل داده و کارت سوارشدن بر هواپیما را گرفته، ولی ناپدید شده بود و بمب در داخل همین جامه دان بود که پس از رسیدن هواپیما به آسمان ابوظبی منفجر شد. بیشتر مسافران هواپیما پاکستانی بودند. خلبان دوم هواپیما (کمک خلبان) یک ایرانی به نام امین ثمره بود. بعدا گزارش شد که این عمل تروریستی به احتمال زیاد کار عوامل گروه ابونضال بوده است.
        
  • 1988:   دولت کانادا از آن دسته از ژاپني هاي مقيم کنفدراسیون کانادا که در جريان جنگ جهاني دوم به اردوگاه فرستاده شده بودند رسما عذرخواهي کرد و وعده پرداخت غرامت داد. دولت واشینگتن نیز پس از آغاز جنگ در جبهه شرق (با ژاپن)، ژاپنی های ساکن فدراسیون آمریکا از جمله ژاپنی هایی را که به تابعیت آمریکا درآمده بودند به اردوگاههای ویژه فرستاد که چندی پس از پایان جنگ پوزش خواست و تعهّد پرداخت غرامت داد.
        
        
  • 1990:   بهاي نفت خام در بازارهاي جهاني به سبب تصرف کويت از سوي عراق به هر بشکه چهل دلار رسيد که در آن زمان، رقمی خیلی بالا بود. عراق که از دیر زمان مدعی مالکیت کویت بود پس از تصرف، آن را یک ایالت عراق اعلام کرد و فرماندار فرستاد.
        
        
  • 1993:   در پی تضعیف حکومت کمونیست ها در کامبوج، نوردوم سیهانوک پادشاه پیشین به کامبوج بازگشت و سلطنت از سر گرفته شد.
        
        
  • 1990:   دولت سعودي به دليل حمايت جمهوري يمن از سياست هاي حکومت دولت حزب بعث در عراق و نيز حمايت ضمني اردن از سياست هاي بغداد دست به اخراج نمايندگان و اتباع اين دو کشور از خاک خود زد.
        
        
  • 2013:   یک زمین لرزه 7 و 7 دهم ریشتری در جنوب پاکستان صدها تن را کشت و صدها تن دیگر را مجروح ساخت. این زمین لرزه کراچی و حیدرآباد را هم لرزاند.
        
        
  • 2015:   در این روز در ایام حج، در محل پل الجمرات در منا بر اثر کثرت زائران و فشار جمعیت و افتادن از پل، شماری کثیر کشته و یا مجروح شدند. آمارها مختلف است از حدود هزار تا بیش از دو هزار کشته و صدها مجروح. طبق گزارش های وقت، بیشتر تلفات به زائران ایرانی وارد آمده بود.
        
        
  • کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)
    ماجرایِ شنیدنی و پند آموزِ یک جوان بی پول شهرستانی که در تهران یک زنِ دو برابر سن خودرا صیغه کرده بود و پدید آمدن مشکلات متعدّد بعدی

        فروردین 1342 بود. با پروز یاحقی [موسیقی دادن و روزنامه نگار] جهت تهیه مطلبی برای برنامه رادیویی «در گوشه و کنار شهر» به دادسرای ناحیه 5 تهران [یک مجتمع قضایی] رفته بودیم. در اینجا با ماجرای شنیدنی و پند آموز دیگری رو به رو شدیم. ولی، چون یکجانبه بود (طرفِ دیگر قضیه نبود) و طرفِ حاضر هم راضی به مصاحبه با رادیو و پخش صدای خود نبود به یادداشت کردن اظهارات او بسنده کردم تا در روزنامه درج کنم.
        این فرد، مرد جوانی که به اظهار خودش 24 ساله بود آمده بود که مشکل خودرا با دادیار دادسرا و یا مشاور قضایی مجتمع درمیان بگذارد و در صورت امکان ـ به اصطلاح آن زمان «مرجوعه» بگیرد و به کلانتری پلیس ببرَد تا طرف اورا احضار و به دادسرا بفرستند.
        این جوان گفت: "از یکی از شهرهای استان اصفهان هستم و نمی خواهم که نام زادگاهم را در روزنامه بنویسید تا همشهریان بدانند که به دادسرا آمده ام. در آنجا، همه از قضیه من اطلاع دارند و با هر اشاره مبهم خواهند دانست که مربوط به من است. من تازه وارد 19 سالگی شده بودم که دیپلم دبیرستان گرفتم. پدرم قول داده بود که پول کافی برای فرستادنم به تهران تهیه کند تا بیایم و در کنکور دانشگاه شرکت کنم و اگر قبول شوم به درس خواندن ادامه دهم. از شانس بد، پدرم در آن تابستان بیمار شد، سر کار نرفت و پولی که وعده داده بود به دست نیاورد و من در آغاز شهریورماه با 173 تومان عازم تهران شدم. در کنکور آن سال قبول نشدم و تصمیم گرفتم که در تهران بمانم و در کلاس آمادگی برای کنکور سال بعد اسم بنویسم. پدرم موافقت نکرد و احتمالا به سبب بی پولی و من مجبور شدم که در تهران کاری بیایم و به درآمد خودم متّکی باشم.
        در بازار تهران ـ تیمچه حاجب الدوله در یک چینی ـ بلور فروشی کار یافتم با مزد هر روز 33 ریال. یافتن اطاق در آن ناحیه برای اجاره کردن دشوار بود زیراکه به مرد مجرّد (عَزَب) اطاق اجاره داده نمی شد. به جاروکِش تیمچه متوسل شدم، برایم در خانه ای متعلق به یک بیوه زن، یک زیرزمین 2 متر در 3 مترِ بدون آب و برق ـ هرماه 18 تومان پیدا کرد و من به آنجا نقل مکان کردم. صاحبِ خانه با مادر و خواهرش زندگی می کرد. خواهرش علیل بود و هر دو خواهر بالای 54 ـ 55 سالگی. پس از چند هفته، سر و کله خواهر سوم که بعدا گفتند مطلّقه و بدون فرزند است پیدا شد. به تدریج و ضمن صحبت، به من پیشنهاد صیغه کردن اورا دادند ـ صیغه شفاهی. گفتند که یائسه است و دارای خانه، دهها هزار تومان پول در بانک و طلا در خانه و در یک کارگاه تولید پوشاک (خیّاط خانه) هم کار می کند و اگر اورا صیغه کنم، همه هزینه هارا متقبّل می شود و در محل بهتری زندگی خواهم کرد.
        زیر بار نرفتم؛ تا اینکه بیکار شدم و نیازمند به پول جهت تأمین معاش. در این وضعیت، اشاره به قبول آن پیشنهاد کردم، صیغه جاری شد و ما شدیم زن و شوهر برای مدت معیّن، که سه ـ چهار ماه بعد به من خبر داد حامله است. تعجب کردم و گفتم مگر نگفته بودی که یائسه هستی؟. گفت: نَه و افزود که 43 ساله است و مگر زن 43 ساله هم یائسه می شود، شوهر قبلی ام بچه دار نمی شد که طلاق گرفتم. گفتم که به من گفته بودند 52 ساله ای. پرسید که چه کسی گفته، هرکه را نام بردم، حاشا زد. چاره ای نبود جز صبرکردن تا زاییمان صورت گیرد.
        پس از این جر و بحث، به من گفت که نه تنها کمک مالی نمی کند بلکه باید ـ طبق قانون ـ هزینه خانوار را تأمین کنم. گفتم ندارم. گفت هر ماه یک سفته بده تا او از جیب خودش خرج کند و هر وقت که داشتم بگیرد. در این میان، من کار پیدا کردم و تحصیلدار یک تجارتخانه شدم و کارم مراجعه به مشتریان تجارتخانه و گرفتن بدهی و اکثرا بدهی معوقه بود.
        وضع حمل، همزمان بود با کنکور دانشگاه. در یک روز و همزمان، من از دختردار شدن خود و قبولی در دانشگاه اطلاع یافتم. آن زن پس از آگاه شدن از قبولی من در دانشگاه گفت که نخواهد گذاشت درس بخوانم، باید تمامی مخارج خانه را تأمین کنم و از آن پس تا به امروز، کار ما شده است مرافعه و گَز کردن راه دادگستری. یک بار مرا متهم به صیغه کردن بدون ثبت نکاح کرد و گفت که وعده داده بودم سر فرصت آن را ثبت دهم، که مرا مجبور به ثبت صیغه و تبدیل آن به عقد دائم با مَهر 7 هزار تومانی کردند که روز بعد هم آن را به اجرا گذاشت، جریان را به خانواده ام اطلاع دادم و کمک خواستم تا توقیف نشوم. پدرم که درآمدی چندان و پولی در دست نداشت مجبور شد که خانه اش را گرو بگذارد و کمک کند. از آن 7 هزار تومان 4 هزار تومانش را پول نقد دادم و مابقی قسط بندی شد. اورا غیابا مطلقه کردم که قانون و شرع اجازه داده است، ولی از روز بعد کار او شده بود آمدن به دانشکده و بد گفتن از من نزد دانشجو و استاد و بهانه اش گاهی بیماری کودک، زمانی ندادن نفقه طفل و اتهام بدگویی من از او، تهدید کردنش و ... که همه اش دروغ بود. با این کارها، در دانشکده زبانزد شده بودم و چند شانس ازدواج با همکلاسی هارا از دست دادم. ضمن تحصیل در دانشگاه و تحصیلداری تجارتخانه در ساعات فراغت، برای خود یک کار دولتی یافتم ولی در طول کارآموزی (دوران استخدام آزمایشی) آنقدر به آنجا آمد و مزاحمت ایجاد کرد که عذر مرا خواستند و بکار تحصیلداری تجارتخانه بازگشتم.
        بالاخره درس من در میان این مشکلات تمام شد و یک موسسه مختلط آلمانی ـ ایرانی مرا استخدام کرد به این شرط که پس از یاد گرفتن زبان آلمانی در ساعات فراغت در یک آموزشگاه در خیابان لاله زار نزدیک میدان مخبرالدله، به آلمان بروم و در آنجا 6 ماه کارآموزیِ فنّی کنم. یک همشهری ـ همکلاسی دوره دبیرستان که لیسانسیه قضایی شده است به من توصیه کرد که قبل از رفتن به آلمان همه مطالبات این زن (بقیه مهریه) و نفقه کودک را نقدا و یکجا بدهم و رسید بگیرم و گرنه ـ در غیاب ـ می رود و شکایت می کند و ورقه جلب مرا می گیرد که مسئله ساز خواهد بود. به خانه اش رفتم و قضیه را گفتم که ناگهان فریاد کشید و مرا متهم کرد که رفته بودم اورا بکشم و پرونده ای تشکیل شد امّا به خیر گذشت و منع تعقیب صادر شد لکن مسئله دادن پول و گرفتن رسید باقی مانده که زیر بار رسید دادنِ پیش دریافتِ نفقه شش ماهه طفل نمی رود و امروز آمده ام تا دادگستری با احضار او مسئله را حل کند.
        
     نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
    پيام‌هاي تازه
    نطق محمود احمدی نژاد (رئیس جمهور وقت) درباره عدالت در شصت و سومين مجمع عمومي سازمان ملل و سرنوشت روزنامه سپيده دم
  •   24 سپتامبر 2008 پيام زير دريافت شد و فرستنده آن خواسته بود كه درج شود تا در «تاريخ» بماند:
        
        "درود:
        با سپاسگزاري از زحمتي كه براي تنظيم مطالب اين تاریخ آنلاین ـ بدون چشمداشت مادی ـ برخود هموار، و توان و وقت خویش را وقف آن كرده ايد، در اين «تاريخ آنلاين» در پاسخ به يک پيام که عنوان آن «پاسخ مشروح به اين سئوال ...» بود جملاتي را خواندم كه نوشته بوديد تاكنون به هر سازي كه زده ايد دولت قانع نشده و پروانه روزنامه سپيده دم را (که در تیرماه سال 1359 صادر شده بود) تجديد نكرده است. برايتان متأسف شدم و در اين فکر بودم، كه متن نطق جناب دكتر محمود احمدي نژاد در شصت و سومين مجمع عمومي سازمان ملل را به نقل از خبرگزاري هاي داخلي ايران ديدم و رونوشت (كاپي) گرفتم تا دقيق تر بخوانم. نطق هاي رسمي در مجامع عمومي سازمان ملل در زمره اسناد رسمي هستند و تاكنون در موارد متعدد در مراجع قضايي به آنها استناد شده است. اين بيانات؛ نظر و گزارش يك دولت به همه جامعه بشري و به عبارت ساده تر تمامي جهانيان است. خودتان و يا وكيل شما (که نوشته بودید؛ دکتر نعمت احمدی است) با استناد به اين قسمت از نطق، از وزارت ارشاد دولت او بخواهيد كه درمورد «سپيده دم» پاسخ روشن توأم با جزئيات بدهند. وکيل شما نيز مي تواند همين اظهارات احمدي نژاد را در ديوان عدالت اداري مطرح سازد و به آن استناد کند. چون ممكن است كه متن نطق را نديده باشيد؛ من آن قسمت از نطق را كه به شما و وكيلِ تان كمك خواهد كرد (پاراگراف مربوط به عدالت را) در زير و در بين گيومه مي فرستم":
        
        «عدالت اساس خلقت انسان و همه موجودات آفرينش است. عدالت عبارت است از قراردادن هر پديده اي در محل خود و دادن فرصت شكوفايي به همه استعدادهاي انسان. بدون عدالت نظم عالم متلاشي مي شود و فرصت كمال جويي از بين مي رود و بدون عدالت محال است جامعه بشري طعم امنيّت، آرامش، زيبايي، لذت حقيقي و سعادت را بچشد. بدون عدالت حيات اجتماعي قوام و دوام و رشد نمي يابد.».*
        
        ـ ـ ـ ـ ـ
        چندي پس از درج اين پيام، پيام ديگري رسيد (که فرستنده اش مطلب بالا را خوانده و نظر خودرا مطرح کرده بود) به اين مضمون که در اين کشور [ایران]، کارمند و مقام حوصله خواندن نامه و انتقاد را ندارد؛ وقت خودتان را تلف نکنيد. برويد سرگذشت «سپيده دم» را به صورت کتاب در آوريد، تا بماند و نسل های بعد بخوانند و قضاوت کنند.
        
        _______________________________________
        
        * ازآنجا كه مشخصات «اي ميل» ها متفاوت از هويت دقيق صاحبان آنها مي تواند باشد، از ذكر نامي كه فرستنده پيامِ بالا داده است و پيشه او خودداري مي شود مگر اينكه تلفن بدهد و پس از اطمينان از درست بودن هويّت و نیز موافقت او، به درج نام او اقدام شود. پاراگرافي از سخنان احمدی نژاد كه در بالا درج شده است با متن نطق مطابقت دارد.




  •  

    مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com