Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

22 سپتامبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

Neron آماده براي جنگ با ايران

تصور يکي از مجسمه هاي Neron

بيست و دوم سپتامبر سال 66 ميلادي نرون Neron امپراتور وقت روم دستور داد كه براي جنگ با امپراتوري ايران لژيون هاي رومی كه افراد آنها ایتالیایی خالص باشند و قدشان كمتر از دو متر نباشد تشكيل شود. برخلاف ايران كه سواره نظامش نيروي اصلي بود و از پياده به عنوان نيروي كمكي و پشتيباني استفاده مي كرد، واحدهاي اصلي روميان را پيادگان تشکیل می دادند و سواران را به عنوان واحد پشتیبانی بكار مي بردند. لشكرِ با 5 تا 8 هزار نفري پياده رومي را لژيون (به لاتين: لژيو) مي خواندند. چون ارتش روم در جنگ با ايران موفق نبود، نرون تصميم گرفت كه لژيون هايي صرفا از ايتاليايي ها (روميان اصل) تشكيل دهد و دستور تشكيل اين لژيون ها، طبق لوحي كه فرمان بر آن حك شده است 22 سپتامبر سال 66 ميلادي صادر شده بود، ولي عمر نرون كفاف نداد كه از اين نيرو برضد ايران استفاده كند و كمتر از دو سال بعد (تابستان سال 68 ميلادي) خودكشي كرد.
اختلاف ايران و روم در آن زمان عمدتا بر سر ارمنستان بود كه چند برابر امروز وسعت داشت و در طول تاریخ، تا انقعاد قرارداد ترکمن چای در کنار ایران بود.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

آغاز جنگهاي ايران و روم در دوران شاپور دوم

جنگهاي 13 ساله ايران و روم در دوران حكومت شاپور دوم (ذوالاكتاف) از دودمان ساسانيان 22 سپتامبر سال 337 ميلادي آغاز شد كه در «تاريخ عمومي» به جنگهاي دور اول معروف هستند.
جنگهاي دور دوم از سال 359 آغاز شدند. در هر دو دور، ايرانيان پيروز شدند. در دور اول، كه جنگ تا سال 350 طول كشيد، روميان هرچه را كه در شرق مديترانه به دست آورده بودند از دست دادند و در دور دوم، امپراتورشان هم كشته شد.

روزي كه عراق جنگ هشت ساله با ايران را آغاز كرد

در نخستين حمله هواپيماهاي عراقي به تهران، دو هوپيماي ايران در قسمت نظامي فرودگاه مهرآباد روي باند منهدم شد

    حملات نظامي عراق به ايران كه از روزهاي قبل از آن پيش بيني شده بود، 31 شهريور 1359 (22 سپتامبر 1980) آغاز شد كه پيامدش يك جنگ هشت ساله بود و برخلاف تصور قبلي غرب، ايران در اين جنگ پُرتلفات و پُرهزينه حتي يك وجب از خاك خود را از دست نداد. مروري بر روزنامه هاي چاپ تهران در شهريور ماه آن سال نشان مي دهد كه همزمان با انتخاب نخست وزير براي جمهوري اسلامي، از نيمه اين ماه زد و خوردهاي مرزي عراق و ايران رو به شدت گذارده بود كه بعد از ظهر 22 سپتامبر ناگهان نيروي هوايي عراق تهران، تبريز، همدان، كرمانشاه، شهر كُرد و شهرهاي خوزستان را مورد حمله قرار داد و همزمان ناوچه هاي آن كشور به سواحل ايران تا بوشهر تعرض كردند و متعاقب آن نيروي زميني عراق تعرّض به ايران را آغاز كرد. طبق اعلاميه هاي شماره 20 تا 28 وزارت دفاع اجمهوري اسلامي، در نخستين روز تعرض، نيروي هوايي عراق بيش از 11 جنگنده و چهار ناوچه از دست داد و هواپيماهاي نظامي ايران متقابلا پايگاههاي عراق در كوت الاماره، شعيبيه، واسيله، ام القصر و سپس بغداد را مورد حمله متقابل قرار دادند. اين جنگ که (برغم ميثاق بين المللي) بدون اعلان قبلي، از سوي عراق آغاز شده بود از آن پس به صورت تمام عيار ادامه يافت.
    بيستم سپتامبر 1980 و در آستانه حمله نظامي تمام عيار عراق به ايران، احتمال اين جنگ در ديدار مارگارت تاچر نخست وزير انگلستان با وزير امورخارجه كابينه اش مطرح و بررسي شده بود. تاچر در صفحه 91 كتاب خاطرات خود درباره اين ملاقات نوشته است: به وزير امور خارجه گفتم كه در اين نظر كه ايران در مدتي كوتاه از پاي درخواهد آمد شريك نيستم و دليل آوردم كه ايران داراي يك نيروي هوايي موثر است، و محاسبات صدام حسين از فروپاشيدگي ارتش ايران درست نيست زيرا كه افراد و سلاحهاي اين ارتش باقي هستند و .... هشت سال بعد نظر من تاييد شد زيرا كه عراق جز در هفته هاي اول جنگ پيشرفتي نداشت و مقروض و زمينگير شد و ....
     اصحاب نظر گفته اند: اگر صدام حسين با ايران وارد جنگ نشده بود؛ با كويت و سعودي اختلاف نظر مالي پيدا نمي كرد، دست به اشغال نظامي كويت نمي زد، در نطق هاي خود زندگاني شخصي خاندانهاي سلطنتي اين دو كشور را به زير حمله و انتقاد نمي كشيد كه به كينه دائمي مبدل شد، همسايگان خود را از دست نمي داد (كه در روز مبادا جايي براي فرار به آنجا و پناهنده شدن داشته باشد) و كشورش در سال 2003 به اشغال نظامي آمريكا درنمي آمد و به اين روز نمي افتاد، خودش هم با آن خفت دستگير و اعدام نمي شد و ....

دنياي هنر

زادروز پرویز یاحقی آهنگساز نامدار و نابغه موسیقی و زمانی یک ژورنالیست

Parviz Yahaghi

پرويز ياحقي آهنگساز نامدار ایران و نوازنده ویولن كه در شناسنامه اش «صديقي پارسي» است و ترجيح داده بود كه پس از دايي هنرمندش به نام وي، «ياحقي» خطاب شود 31 شهريور 1314 (1938 میلادی و مصادف با 22 سپتامبر) در یک خانواده هنردوست ساکن خیابان خانقاه تهران به دنيا آمد. ياحقي كه 12 بهمن 1385 در هفتاد و یکسالگی در خانه اش در تهران (خیابان جُردَن ـ خیابان آفریقا) فوت شد، دهها سال آهنگ ساخت و از ويولنيست هاي بزرگ جهان و در هنر موسیقی یک نابغه بشمار مي رفت، در برهه ای از عُمر خود يك روزنامه نگار ماهر و زبردست بود و زماني عنوان بهترين خبرنگار پارلماني ايران را به دست آورده بود.
    علت فوت یاحقی حمله قلبی گزارش شد. او تنها زندگی می کرد و ساعت ها و گویا سی ساعت پس از فوت، همسایگان و دوستانش متوجه غیبت او شدند و درگذشت او اعلام شد. پرویز در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شده است.
     درخشان ترين كار روزنامه نگاري پرويز، گزارشگري برنامه «درگوشه و كنار شهر» براي راديو ايران درسالهاي 1341 تا 1343 بود که مبتکر و مدير اين برنامه نوشيروان کيهاني زاده (مؤلف این تاریخ آنلاین و ناشر مجله روزنامک) بود. اين دو براي تهيه اين برنامه بسيار پُرمخاطب و آموزنده، هر روز (بدون تعطيل) به كلانتري هاي پليس، پاسگاههاي ژاندارمري، بيمارستانها، دادسراهاي نواحي تهران و دادگاهها سر مي زدند و مصاحبه با طرفين ماجرا انجام مي شد و هر مطلب با دادن اندرز و ذكر ضوابط و قوانين مربوط و اشاره به مراحل دادرسي پايان مي يافت و همان روز در ساعت چهار و نيم بعد از ظهر به پخش راديو سراسری داده مي شد. هر برنامه 30 دقيقه اي شامل سه تا چهار مطلب بود كه همان روز و يا شب پيش از آن اتفاق افتاده بودند. جالب است که بدانيد همه هزينه تهيه اين برنامه براي راديو ايران ـ هرماه يک هزار و هشتصد و شصت تومان (در آن زمان معادل دويست و 66 دلار آمریکا) بود. راديو ايران در آن زمان تنها داراي يک استيشن واگن بود که اختصاص به رسانيدن گويندگان خبر به محل کار داشت و در نتيجه، تهیه کنندگان مطالب برنامهِ «در گوشه و کنار شهر» از اتومبيل شخصی خود ـ بدون تحميل مالي بر سازمان راديو استفاده مي کردند.
    یاحقی در دهه چهارم عُمر خود با حمیرا (پروانه امیرافشاری) خواننده آواز ازدواج کرد و 8 سال زندگی مشترک داشتند و پرویز برای حمیرا چندین آهنگ معروف ساخت.

در قلمرو دانش

زادروز «فاراده»

22 سپتامبر زادروز فاراده (Michael Faraday) فيزيکدان است که در 1791 به دنيا آمد.
وي قواعد موتورهاي برق و چارج الکترو ستاتيک را به دست آورد و حرکت ايونها را در مايع هنگام چارج کشف کرد.

در قلمرو رسانه‌ها

زادروز ابراهیم صفایی روزنامه نگار

31 شهریور (22 سپتامبر) زادروز ابراهیم صفایی روزنامه نگار است که در سال 1318 (1939میلادی) در صفائیه خراسان به دنیا آمده بود. وی که اخیرا در لس آنجلس فوت شد از سال 1338 (1959) وارد کار روزنامه نگاری شده بود، نخست در مشهد، سپس در تهران و پس از آن در آمریکا.
    ابراهیم از دهه 1340 عضو تحریریه روزنامه اطلاعات شد و تا دبیری میز خبر و سال ها میز اخبار سیاسی بالا رفت. همزبان با کار در روزنامه اطلاعات، وی در سال 1350 در تاسیس خبرگزاری رادیو ـ تلویزیون ملّی به غلامحسین صالحیار ـ روزنامه نگار بنام ایران کمک کرد و یک سال هم برای رادیوتلویزیون دولتی ایران، خبر تهیه کرد و نوشت.
    در جریان انقلاب ایران، ابراهیم دچار بیماری قلبی شد و برای درمان به آمریکا انتقال یافت و در اینجا، زیر عمل جرّاحی تعویض قلب قرارگرفت و بناچار ماندگار این کشور شد.
    پس از بازیابی سلامت خود، از آنجا که روزنامه نگاری «عشق» است و دوری عاشق از عشق؛ سخت و دردناک، ابراهیم در لس آنجلس به انتشار مجله «نسل نو» دست زد و سپس به کار چاپخانه داری و انتشارات پرداخت. در این کسب و کار، دو دختر ابراهیم صفایی به او کمک می کردند.
    ابراهیم صفایی که در مهربان بودن شهرت ویژه داشت هیچگاه ارتباط خودرا با همکاران مطبوعاتی قطع نکرد و از بذل کمک دریغ نداشت. او در طول اقامت در لس آنجلس بارها از وطن دیدار داشت و در سفر به ایران به همکاران قدیم و موسسه مطبوعاتی اطلاعات سر می زد تا دیدارها تازه شود.

روزي که محمد قوچاني روزنامه نگار معاصر ايران به دنيا آمد

Mohammad Ghoochani

امروز زادروز محمد قوچاني روزنامه نگار بنام معاصر است که سي و يکم شهريور ماه 1355 به دنيا آمده است. او که از استعداد فوق العاده در حرفه روزنامه نگاري برخوردار است دهها سال از ستارگان تابناک آسمان ژورناليسم ايران و دنياي پارسي زبانان باقي خواهد ماند.
     قوچاني از 22 سالگي کار روزنامه نگاري را به صورت تمام وقت آغاز کرد و به ترتيب در روزنامه هاي نشاط، عصر آزادگان و همشهري قلم زد و در آن سن نسبتا کم، ره صد ساله رفت. ضميمه معروف همشهري در سالهاي 1381 و 1382 که بر تيراژ اين روزنامه افزود کار قوچاني بود. او سپس با تيم خود به روزنامه شرق و در آن زمان، روزنامه ای نوبنیاد رفت و سردبیر آن شد. پس از توقيف شرق (نخستين توقيف آن)، سردبير اجرايي «هم ميهن» به مديريت غلامحسين کرباسچي شد که اين روزنامه را ظرف مدتي کوتاه (تا زمان توقيف مجدد که دائمی شده است) از نظر تيراژ و کيفيت مطالب، به صدر روزنامه هاي غير دولتي تهران رسانيد.
    قوچانی پس از دائمی شدن توقیف «هم ميهن» در نشریات متعدد ازجمله شهروند امروز، اعتماد ملی، آسمان، صدا، مهرنامه، سیاست نامه و ایراندخت سردبیر بود و اینک سردبیر روزنامه سازندگی.
    قوچانی که دامادِ مرد اندیشه و قلم ـ عمادالدین باقی است و دارای دو فرزند، تألیفات و مقالات فراوان دارد. او در نوشتن خبر و مقاله،انتخاب عکس و تنظیم صفحه اول ابتکار و خلاقیت ویژه دارد. آوردن سابقه خبر در داخل عناصر و پاراگراف هاي اصلي آن در رسانه های ایران از ابتکارهای ژورنالیستی او بشمار آورده شده است.
    قوچاني در عين حال در زمينه مديريت تحريريه روزنامه مهارت و استعداد خود را به منصه ظهور گذارده است. وي اين استعداد و نبوغ را از آغاز تاسيس روزنامه شرق در شهريور ماه 1382 که سردبيري اجرايي (مديريت تحريريه) آن را عهده دار شده بود آشگار ساخت و هر وقت هم که فرصت مي يافت، سرمقاله و گزارش تحليلي مي نوشت. کساني که در روزنامه همشهري کار کردند مي دانند که راضي کردن محمد عطريانفر از محتواي روزنامه چقدر دشوار است و عطريانفر که روزنامه همشهري «ساخت» اوست و آن را از روز تولد بزرگ کرده بود در سمت سردبير کلِ (رئيس شوراي سردبيري) روزنامه «شرق» و سپس روزنامه «هم ميهن» همواره از قوچاني ابراز رضايت کامل کرده و او را به چشم فرزند خود نگريسته و احترام گذارده است و به همينگونه کرباسچي.
    قوچاني و عطريانفر بعدا هردو با همان سمَت ها، مجله «شهروند امروز» را منتشر ساختند. به گفته اصحاب نظر، «شهروند امروز» در زمان انتشار بهترين و حرفه اي ترين مجله اي بود که ژورناليسم ايران در طول تاريخ خود به وجود آورده است. اين مجله دست کمي از مجلات خبري معروف جهان نداشت.
    تاکنون چندبار سر و کار قوچاني که همچنان دست از نوشتن مقاله (نظر) برنداشته به دستگاه قضايي افتاده است که شرح آنها در رسانه ها آمده است ازجمله حدود دو ماه در بازداشت بودن.

درگذشت امپراتور رسانه اي آلمان

اکزل سپرينگر Axel Springer امپراتور رسانه اي آلمان 22 سپتامبر 1985 در 73 سالگي درگذشت. در دهه 1960 چهل در صد روزنامه هاي آلمان متعلق به سپرينگر بود. کمپاني او که پس از درگذشتش بکار ادامه مي دهد در سال 1999 مالک 180 روزنامه و مجله، هفت فرستنده راديويي، سهامدار عمده يک شبکه تلويزيوني، سيستم هاي اينترنتي و چندين مرکز نشر کتاب و تهيه برنامه تلويزيوني و فيلم بود و 14 هزار کارمند و پنج ميليارد مارک درآمد داشت.
روزنامه نگاري در خانواده سپرينگر موروثي بوده است و پدر و پدر بزرگ او هم روزنامه نگار بودند. وي پس از جنگ جهاني دوم، در سال 1946 با کسب اجازه از دولت انگلستان ـ يکي از فاتحان آلمان ـ در منطقه اشغالي آن دولت (بندر هامبورگ) يک روزنامه ورشکست شده و به حالت تعطيل درآمده را خريداري و با آن پايه امپراتوري رسانه اي خود را گذارد.

ساير ملل

آغاز محاصره وين

ارتش عثماني 22 سپتامبر 1526، با استفاده از اختلافات داخلي اروپائيان با هم، شهر وين پايتخت اتريش را محاصره كرد. دولتهاي فرانسه و آلمان به استمداد اتريشي ها پاسخ فوري ندادند. فرانسه حتي با عثماني عهدنامه مودت هم امضاء كرد.
محاصره وين كه مدتها طول كشيد عميق ترين پيشروي ارتشي از مشرق زمين در اروپاي مركزي بود.

روزی که آلاسکا یک مهاجرنشین روسیه شد ـ یک قرن بعد فروش آن به آمریکا ـ ادعای استالین نسبت به آن

22 سپتامبر 1784 (طبق تقویم میلادی جدید) روس هاي مهاجر در آلاسکا، تاسیس کُلُني روسيه را در اين منطقه اعلام کردند. دولت آمريکا یک قرن بعد آلاسکا را از روسيه خريداري کرد.
آلاسكا كه سرزميني وسيع، ثروتمند و استراتژيك است 18 اكتبر 1867 (19 اكتبر به وقت مسكو) از جانب تزار وقت روسيه پس از دريافت پولِ مقرر، به دولت آمريكا تحويل داده شد. دولت مسكو پس از مهاجرت و استقرار روس ها در آلاسکا آن را جزيي از قلمرو خود اعلام كرده بود. آلاسكا كه توسط دولت آمريكا از تزار وقت روسيه خريداري شده بود در همين روز (19 اكتبر 1867) رسما به مالكيت آن دولت درآمد. به اين مناسبت 18 اكتبر «روز آلاسكا» اعلام شده كه هر سال مراسم آن در آمريكا برگزار مي شود. دولت واشنگتن آلاسکا را به مبلغ 7 ميليون و دويست هزار دلار از تزار روسيه (كه نياز به پول داشت) خريداري کرده بود. استالین پس از اتمی شدن شوروی، و در جریان جنگ کره و در واکنش به یک انتقاد دولت آمریکا از او اشاره کرده بود که ممکن است با توسل به زور آلاسکا را پس بگیرد و شوروی در آینده در هر جنگی از تمامی وسائلی که در اختیار دارد (ازجمله سلاح اتمی) استفاده خواهد کرد. وی فروش آلاسکا را عملی خودسرانه از جانب تزار وقت خوانده بود و گفته بود که یک رئیس کشور حق ندارد سرزمین ملت را تجزیه کند، بفروشد و یا با هر عنوان واگذار کند.

تاسيس پستخانه در آمريكا با شعار داريوش بزرگ ـ نگاهي به طرز کار و وظايف پستخانه آمريكا

22 سپتامبر 1789 دستگاه قانونگذاري آمريكا قانون تاسيس پستخانه دولتي را در اين كشور به نام قانونUnited States Postmaster General تصويب كرد كه بر سر در ساختمان مركزي آن، شعار پستخانه ايران زمان داريوش بزرگ به نقل از تاريخ هرودوت نقش بسته است: «برف و باران و توفان مانع حركت چاپارها نخواهد بود». برای نخستین بار در جهان، ایران دارای پستخانه شد ـ در زمان داریوش بزرگ (25 قرن پیش) و به ابتکار او.
    در آمريكا پستخانه يك موسسه فدرال و وابسته به دولت مركزي است (نه حكومت هاي استیت های 50 گانه). در آمريكا، دفترِ ضمیمه پستخانه ها مقدمات کار صدور گذرنامه (دریافت پرسشنامه، مدارک و عکس) را انجام می دهد. [دفتر = دیپتَر یک واژه پارسی از عهد باستان است که جمع آن نباید به عربی باشد؛ دفاتر].
     پستخانه های آمریکا در مواردی، پيك مي فرستند و بسته هاي ارسالي را (بدون مزد اضافي) از منازل و دفاتر می گيرند و مي فرستند. نامه رسانان [پستچی ها] هنگام تحويل نامه ها به منازل و دفاتر، نامه هاي ارسالي را هم دريافت مي دارند تا ارسال شود. افراد در صورت مسافرت، از پستخانه محل مي خواهند كه تا آمدنشان نامه ها و بسته هايشان را نگهداري كند و در روز معيّن به آنان تحويل بدهد و يا در صورت تغيير آدرس، نامه ها را به آدرس تازه بفرستد و اين كارها بدون پرداخت پول اضافي صورت مي گيرد. در آمریکا ارسال صورتحساب ها (بیل) و مبادله چِك ها از طريق پُست انجام مي شود. نشرياتي كه تا ساعت شش بامداد هر روز به پست داده شود، همان روز و حداكثر تا ظهر توزيع مي شوند و به مقصد می رسند. نرخ رساندن كتاب و نشريه بسيار ارزان است و زيان مالي حاصله را دولت فدرال مي پردازد.
    در فوریه 2015 برای نخستین بار در تاریخ پستخانه آمریکا، یک زن 56 ساله ـ بانوMegan Brennan «پُست مَستر جنرال» آمریکا شد. وی که لیسانس تاریخ و فوق لیسانس مدیریت دارد، کار در پستخانه را از 24 سالگی و از «نامه رسانی» آغاز کرده بود. مگان هفتاد و چهارمین مدیر سازمان پُست آمریکا، تا 15 ژوئن 2020 به مدت 5 سال و 3 ماه و سه هفته در این مقام بود.

Megan Brennan

مسئله كره ـ جمهوری اتمی ـ موشکی کره شمالی پیرو اصل «چوچه = متکي برخود و خودکفا بودن»

22 سپتامبر سال 1948 جمهوري دمكراتيك خلق كره (کره شمالي) كه 13 روز پيش از آن اعلام استقلال كرده بود خود را حاكم همه شبه جزيره كره خواند و جمهوري كره (کره جنوبي) نيز كه در شهر سئول اعلام رسميت كرده بود به همين ترتيب اعلام كرد كه حاكم بر همه كره است و دو دولت به اين ترتيب تداوم تقسيم اين شبه جزيره را رد كردند كه نتيجه اش يك جنگ سه ساله بود كه مسئله اي را هم حل نكرد و اين مسئله به همان صورت باقی مانده است. کره شمالی یک کشور اتمی ـ موشکی است. تقسیم شبه جزیره کره که دهها سال در کنترل دولت ژاپن بود در پایان جنگ جهانی دوم به اراده فاتحان جنگ و موقتا صورت گرفت، آمریکا در کره جنوبی و دولت مسکو در کره شمالی نیروی نظامی مستقر کردند که دولت مسکو بعدا نظامیان خودرا خارج ساخت، ولی نظامیان آمریکا همچنان در کره جنوبی مستقر هستند.
جنگ سه ساله کره، در سال 1953 با اعلام آتش بس پايان گرفت، بنابراين حالت جنگ در اين شبه جزيره از ميان نرفته است. جمهوري دمکراتيک خلق کره که نظام سوسياليستي برپایه اصول خاص خود از جمله اصل «چوچه = متکي برخود و خودکفا بودن» دارد، با همه تضييقاتي كه از نیمه قرن 20 برايش ايجاد شده تاكنون پابرجا مانده است. کره جنوبی نظام سرمایه داری مشابه آمریکا دارد.

بالتيکي های شوروی پیشین در اتحاديه اروپا و ناتو!، بدون واکنش کرملین که انتظار آن می رفت

لاتويايي ها متعاقب استونيايي ها ـ اتباع دو كشور منطقه بالتيك، 21 سپتامبر 2003 راي به پيوستن كشورشان به اتحاديه اروپا دادند و به گفته اصحاب نظر، بدون اين كه بدانند بروكسل هم يك مسكو ديگر برايشان خواهد بود و كسي پول و كالاي رايگان به آنان كه سرزمين هايي فقير هستند نخواهد داد. اين دو كشور به اضافه «ليتوِي نيا» قبلا از اعضاي جماهیریه شوروي بودند و روس ها برايشان از جيب خود آپارتمان، مدرسه، بيمارستان، فرودگاه، راه و ... ساختند، اما اتحاديه اروپا «كار» مي خواهد زيرا كه جمعيت كشورهاي اصلي آن به سبب فرار مردم از بچه دار شدن رو بكاهش گذارده است.
     در آن سال همين كشورهاي سوسياليستي سابق اشتياق فراوان هم به عضويت در «ناتو» نشان داده بودند و حساب نكرده اند كه همچنان زير دندان روس ها هستند و از اين پس هرگونه جنگي در اروپا، سرانجام اتمي خواهد شد. در يک جنگ اتمي اگر هم يک سلاح اتمي به مقصد مورد نظر نرسد، «فال اوت» مي کند و آدم مي کُشد.
    اين سه کشورِ اصطلاحا؛ بالتیک شوروی سابق بعدا به عضويت «ناتو» و اتحاديه اروپا درآمدند ولي همچنان زير دندان روسيه و داراي يک اقليت روس هستند. جمعيت روس استوني و لاتویا زياد است و این روس ها گوش به فرمان مسکو.
    يک مفسر سوئدي نوشته بود: "با اينکه طبق اساسنامه ناتو، حمله به يک کشورِ عضو به منزله حمله به همه اعضا تلقي خواهد شد گمان نمي رود که ملل عضو ناتو بخواهند که در يک جنگ اتمي بر سر اعضاي سابق جماهيريه شوروي خاکستر شوند. همه تلاش آنان به زنده ماندن و لذت بردن از زندگاني است.". تفسیرنگاران دیگر نوشته بودند که تعجب می کنند که چرا کرملین واکنش سخت که انتظار آن می رفت، از خود نشان نداد!.

حرف هاي سپتامبر 2003 پوتين و شيراک ـ دفاع پوتين از همکاري اتمي غير نظامي با ايران

شيراک

ولاديمير پوتين و ژاك شيراك (رئيس جمهوری وقت فرانسه) كه در سپتامبر 2003 همانند بسياري از سران كشورها برای ايراد نطق در مجمع عمومي سازمان ملل به نيويورک رفته بودند 21 سپتامبر در دو مصاحبه مطبوعاتي عمومي نظراتشان را در قبال مسائل روز ابراز داشتند.
     پوتين در مصاحبه اش از همكاري اتمي (در مصارف صنعتي) با ايران دفاع كرد و گفت: تلاش ما تنها اين است كه ايران از كمك اتمي روسيه براي ساختن بمب استفاده نكند. پوتين گفت كه غرب در قبال مسائل، رفتار درست ندارد و آمريكا را متهم كرد در حالي كه دَم از مبارزه با تروريسم ميزند؛ در كشور قَطَر، محرمانه با سليم خان نماينده تروريست هاي چچِن مذاكره مي كند.
     هدف سران دو كشور از برگزاري اين مصاحبه ها اين بود كه حرفِ شان را زده باشند تا در ملاقات با جورج دبليو بوش امتياز بيشتري به او ندهند.
     اظهارات شيراك عمدتا درباره عراق بود و گفت كه فرانسه با قطعنامه اي در شوراي امنيت موافقت خواهد كرد كه شامل انتقال قدرت به عراقي ها و تامين حاکميت اين کشور باشد.
    اين دو مصاحبه هنگامي صورت گرفت كه در بغداد سخن از اين بميان مي آمد كه جز صنايع نفت، همه شركت هاي دولتي عراق به سرمايه گذاران داخلي و خارجي واگذار شوند تا آثار تصميمات سوسياليستي چهار دهه حکومت حزب بعث از ميان برود.
     در اين ميان، شبكه تلويزيوني سي. بي . اس آمریکا در مجله خبري خود، معروف به «60 دقيقه» كه يكشنبه شب (21 سپتامبر) پخش شد ضمن مصاحبه با چند آگاه نشان داد كه «چِني» معاون وقت رئيس جمهوری آمریکا كمك كرده است كه كمپاني هاليبورتن كه خود او، قبلا رئيس آن بود مقاطعه هاي بزرگ در عراق به دست آورَد و ....
    مجمع عمومي سازمان ملل داراي اختيارات اجرايي نيست و سران دولت ها از نشست سالانه آن در ماه سپتامبر براي ايراد نطق و بيان نظرات خود و يا انتقاد از دولت هاي ديگر استفاده مي کنند ـ بمانند يک تريبون آزاد.

ژاپن کشور صد سالگان

وزارت بهداشت ژاپن به مناسبت 17 سپتامبر 2018 «روز قدردانی از سالمندان» اعلام کرد که 69 هزار و 785 تن از جمعیت 126 میلیونی این کشور صد ساله یا بالای صد سالگی هستند.
    برسی آمار نشان می دهد که شمار صد ساله و صد و چند ساله های ژاپن از 48 سال پیش تا کنون همواره در حال افزایش بوده است. در آن سال در ژاپن میانگین سن زنان 87.3 سال و مردان 81.1 سال بود.
    دانشمندان دلایل این طول عُمر ژاپنی ها را مصرف غذای سُنَتی و سالم، نوشیدن آب کافی و از دست ندادن 7 ـ 8 ساعت خواب در شبانه روز و دوری جستن از اعتیادات و غم و اندوه به دست داده اند. پیشرفت عِلم پزشکی و افزایش انتشار کتاب های تشخیص بیماری ها و آنلاین های مربوط و راه پیشگیری از بیماری ها در ژاپن و آگاهی مردم این کشور از راههای سلامت زیستن از جمله این عوامل است.
    طبق اعلامیه وزارت بهداشت ژاپن، شمار صد ساله های این کشور در سال 2018 دو هزار و چهارده تن بیشتر از سال پیش از آن (سال 2017) است [بود]. زنان، بیشترِ صد ساله و صد و چند ساله های ژاپنی را تشکیل می‌دهند.
    در جامعه ژاپن افراد سالمند از جایگاه و احترام خاصی برخوردار هستند.
    22 جولای 2018 یک زن ژاپنی 117 ساله و دارای 160 فرزنده و نوه و نواده درگذشت. وی که Chiyo Miyako نام داشت و دوم ماه می 1901 به دنیا آمده بود پیرترین انسان اعلام شده بود. وی در جنوب توکیو زندگی می کرد. پیرترین انسان زنده روی زمین نیز یک بانوی ژاپنی متولد دوم ژانویه 1903 است (117 ساله و 8 ماه و 20 روز). که Kane Tanaka نام دارد.

Chiyo

Kane Tanaka در 22 سپتامیر 2020 در 117 سال و 8 ماه و 20 روز عُمر خود

برخي ديگر از رويدادهاي 22 سپتامبر

1520: سليم اول سلطان عثماني كه در نبرد چالدران بر شاه اسماعيل صفوي پيروز شده بود روز 22 سپتامبر سال 1520 ميلادي در 53 سالگي درگذشت.

1789: جنگ روسیه و عثمانی که در تاریخ عمومی عنوان جنگ Rymnic به آن داده شده است با شکست عثمانی و از دست دادن والاشیا (بخشی از رومانی) پایان یافت.

1862: ابراهام لينكلن رئيس جمهوري وقت آمريكا اعلام كرد كه اول ژانويه 1863 همه بردگان سياهپوست را در همه فدراسیون آمريكا آزاد اعلام خواهد كرد.

1914: زيردريايي شماره 9 آلمان در اين روز در آبهاي هلند ظزف 70 دقیقه سه رزمناو انگليسي را غرق كرد كه ضمن آن بیش از 1400 تَن كشته شدند.

1919: اعتصاب و تظاهرات کارگران قلع و فولاد پنسیلوانیای آمریکا که ورود تکنولوژی به این صنعت، از ساعات کار بسیاری از آنان کاسته و نگرانی از اخراج داشتند از این روز آغاز شد و طولی نکشید که به سراسر فدراسیون آمریکا گسترش یافت و تا بیستم ژانویه سال بعد ادامه داشت.

1924: جامعه ملل پيشنويس قطعنامه «جهانِ بدون جنگ!» را آماده ساخت.

1930: Giovanna James ـ Joni James خواننده معروف ایتالیایی تبار آمریکایی در شیکاگو بدنیا آمد. نوارها و سی دی های هر ترانه او میلیون ها فروش داشته است. وی دوم فوريه 2022 و در 92 سالگي درگذشت.

1932: از اتحاد نَجد و حجاز كشور عربي سعودي به وجود آمد.

1995: یک هواپیمای 4 موتوره که از یک فرودگاه آلاسکا بپرواز درآمده بود، در آسمان با یک دسته پرنده روبرو شد و بر اثر برخورد پرندگان به دو انجنین آن و ورود به آنها سرنگون شد و 24 سرنشین آن کشته شدند.

2013: در یک انفجار انتحاری در پیشاور (شهر پشتون نشین پاکستان) 76 تن کشته و شماری زیاد مجروح شدند.

کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)

زمانی که پوند انگلیس 11 تومان شده بود

هفته اول شهریور 1355 هجری شمسی (در تقویم رسمی وقت؛ سال 2535 ایرانی) بود و من طبق معمول ساعت 4 بامداد برای تنظیم خبرهای ساعت های 6، 7 و 8 بامداد رادیو ایران به ساختمان جام جم رفته بودم. ساعت شش بامداد محمد پورداد خبرنگار قدیمی روزنامه اطلاعات و مدتی دبیر اخبار سیاسی این روزنامه که بعدا خبرنگار و نماینده رادیو ـ تلویزیون ملی ایران در لندن شده بود و برای انجام کاری به تهران بازگشته بود به اطاق خبر آمد.

محمد پورداد

من سرگرم دیکته کردن اخبار به تایپیست بودم که پورداد نواری به من داد و گفت که خبرها را کوتاه کنم تا بشود آن نوار را که خودش گویندگی کرده و معادل 4 دقیقه و چند ثانیه مطلب است پخش شود. نوار را گوش کردم درباره کاهش شدید ارزش برابری لیره استرلینگ (پوند انگلیس) بود که در برابر ریال ایران، از 15 تومان به 11 تومان کاهش یافته و بانک انگلیس (بانک مرکزی، ناشر اسکناس و تنظیم کننده سیاست پولی و نرخ بهره) برای حل مسئله و بالابردن ارزش لیره، نرخ بهره را در مورد پس اندازهای ثابت (امروزه؛ سی دی و مانی مارکت) دو ساله ـ ده درصد کرده بود. تا اینجا مطلبی بود قابل پخش شدن و بدون ایراد. او سپس در نوار خود مثال آورده بود که فرضا اگر یک ایرانی خانه اش را در تهران بفروشد و برود شعبه بانک انگلیسی خاورمیانه در تهران پوند بخرد و یا دفترچه پس انداز ثابت باز کند پولش ظرف دو سال نزدیک به دو برابر می شود، زیراکه علاوه بر سوده سپرده، ارزش لیره استرلینگ هم با تدابیری که بانک انگلیس به اجرا درآورده، ازجمله همین افزایش نرخ بهره، بالا خواهد رفت و به احتمال زیاد به ارزش سابق (دو برابر دُلار آمریکا و 14 تومان) بازخواهد گشت.
     با تجربه از دوران خبرنگاری در میز اقتصادی روزنامه اطلاعات، به او گفتم که از نظر من پخش نوار تا آوردن این مثال (بالارفتن ارزش برابری پون) ایرادی ندارد و با حذف (اِدیت) آن، می شود حدود سه دقیقه. ولی، پخش مثال باید با اجازه مدیر اخبار رادیو (تورج فرازمند) و یا معاون سازمان رادیو تلویزیون (محمود جعفریان) باشد زیراکه پس از پخش، شماری از مردم خواهند رفت و با فروش خانه خود پوند انگلیس خواهند خرید و برای کشور احیانا مسئله درست خواهد شد.
    پورداد خودش به خانه جعفریان تلفن کرد و وی 20 دقیقه بعد و 10 دقیقه مانده به پخش خبرها آمد و نوار را شنید و با پخش آن، حتی دو سه دقیقه اول مخالفت کرد و گفت که به سود کشور نیست. در بخش اخبار اقتصادی، یک خبر کمتر از یک دقیقه تایپی از آن تهیه و پخش شود.
    پورداد تا حدی دلخور شد، ولی قبول کرد و گفت که شاید به سود وطن باشد. پورداد چند سال پیش در لندن درگذشت. وی بانوی انگلیسی داشت و مردی بسیار صمیمی و آماده کمک به افراد بود.

تمایل دولت در سال 1345 به نقل اخبار دولتی از خبرگزاری پارس و ردِّ آن در نشست سردبیران وقت ـ تنظیم ژورنالیستی اخبار و کثرت وبسایت خبری

     اواخر اردیبهشت سال 1345 (نیمه ماه مي سال 1966) سردبيران و دست چینی از دبیران روزنامه هاي بزرگ تهران در نشستي كه به ابتكار غلامحسين صالحيار (روزنامه نگار بزرگ وقت) در تالاری در ساختمان موسسه مطبوعاتی اطلاعات برگزار شده بود، نگراني خودرا از ابراز تمايل دولت كه برخي از خبرهاي دولتی (تصمیمات و اقدامات سازمانهای دولتی) بايد عينا از بولتن خبرگزاری پارس (خبرگزاری دولت ـ ایرنا] نقل شود ابراز داشتند و اشاره کردند كه دولت كه دست به گسترش خبرگزاري خود زده است مي خواهد در کار تنظیم ژورنالیستی اخبار هم دخالت کند و مانع دوباره نویسی، ساده نویسی و تکمیل اخبار و اطلاعیه های مؤسسات وابسته شود. ما باید خبر را بگونه ای بنویسیم (تنظیم ژورنالیستی کنیم) که جای سئوال برای مخاطب باقی نگذارد و به علاوه، خبر روزنامه عینا همان نباشد که از رادیو و تلویزیون (تلویزیون غیر دولتی) پخش شود و اگر مخاطب تفاوتی میان خبر روزنامه و رادیو نبیند، روزنامه را نخواهد خرید و با کاهش تیراژ، برخی از اعلانات هم از دست خواهند رفت و ... و متعهد شدند و به يكديگر قول دادند كه جز تحت فشار و اصرار، از آن بخش از خبرهاي خبرگزاري دولت تنها به صورت سرنخ و یا خبر خام استفاده كنند، مگر اینکه تنظیم ژورنالیستی شده باشند و کامل، و به دولت يادآور شوند كه چون خبرهاي دولتی خبرگزاري همان اطلاعيه هاي وزارتخانه ها و اظهارات مقامات است و بعضا تنظيم ژورناليستيك (ژورنالیستی) نمي شود، ناقص است و براي مخاطب جاي سئوال باقي مي گذارد و از خواندن روزنامه رویگردان و حتی بیزار می شود و لذا این خبرهارا تنها پس از دوباره نويسي و تكميل منتشر خواهند كرد، زيرا كه رسالت رعايت اصول خبرنويسي را برعهده دارند.
     آنان همچنين متعهد شدند كه منابع خبری خودرا گسترش دهند و خبرنگاران را با دادن پاداش و امتياز (پواَن) تشويق به اين كار كنند. همچنین تدابیری بکاربرند که ميان تحريريه هاي روزنامه ها رقابت برقرار شود تا مطبوعات پيشرفت كنند و برای رسیدن به این هدف، باید انشاءِ اخبارِ درج شده در روزنامه ها با هم متفاوت باشد تا مخاطبان که بعضا دو سه روزنامه در دسترس دارند و مثلا برای خواندن روزنامه به کتابخانه می روند احساس نکنند که خبر، دیکته ای و اصطلاحا؛ رونوشت برابر اصل است.
    نتايج اين جلسه بعدا به اطلاع تحريريه هاي روزنامه های وقت رسيد و تاكيد شد كه هر گزارش خبرگزاري پارس (که پس از انقلاب به خبرگزاري جمهوري اسلامي ـ ايرنا ـ تغيير نام داده و در کنار خود روزنامه ایران را منتشر می کند و دانشکده خبر دارد) تا به تاييد خبرنگار مربوط در تحريريه هر روزنامه نرسد قابل چاپ كردن نيست و در غير اين صورت خبرنگار حق خواهد داشت به سنديكاي خود شكايت كند و دبیر میز مربوط و سردبير احيانا مواخذه شوند.
    در دو دهه يكم و دوم قرن 21، با استفاده از امکانات و تسهیلات اینترنت و گسترش آنلاینی ها، به نظر می رسد که جمهوری اسلامی ایران به نسبت جمعیت، بيش از کشورهای دیگر خبرگزاری و وبسایت خبری داشته باشد که با نگاهی بر آنها، خبرهایشان عمدتا تنظیم مشابه دارند و کپی شده ازهم و یا از وبسایت های رسمی و همچنین به رغم آنلاین خوان شدن مردم و کاهش شماره نشریات در سایر کشورها، شمار نشریات و وبسایت های خبری در ایران رو به افزایش است که اگر درخواست کنند از کمک مالی دولت نیز برخوردار می شوند. طبق یک گزارش منتشره در شهریورماه 1401، یارانه بگیران از دولت در نوبت اول در سال 1401 عبارت بودند از:
     223 روزنامه، 928 نشریه (مجله هفتگی، ماهنامه و فصلنامه) و 685 خبرگزاری و وبگاه خبری که دارای مجوز هستند.
    به نظر یک ژورنالیست قدیمی، اخبار برخی از خبرگزاری ها و وبسایت های داخلی تنظیم ژورنالیستی آنچنانی (طبق اصول خبرنویسی) ندارند و بعضی از مطالبِ شان فاقد یک و یا چند عنصر خبر (کِی، کی، کجا ـ چی، چرا، چگونه) هستند و بدون سابقه نویسی و تنظیم به شکل هرم معکوس.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com