Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

24 فوريه

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

روز زن و زمين (روز فداكاري) در ایرانزمین در اسفندماه، از هزاران سال پیش - تلاش جمشيدنوشروان مهتا براي رسمي کردن آن در هندوستان

در ایران باستان روزهای هر ماه دارای نام اختصاصی بود و برای مثال؛ دوم هر ماه، بهمن و پنجم هر ماه، اسفند (اسپَند و در لهجه پهلوی؛ سپندارمَت). از هزاران سال پیش در ایرانزمین، روز اسفند از ماه اسفند ـ پنجمین روز از ماه اسفند، روز «مِهرورزی» و محبت کردن و همچنین روز «زن و زمین» بوده، اسفندگان و قبلا «سپندارمذگان» خوانده شده و برگزار، و در این روز؛ تحکیم مِهرورزی تشویق و ازجمله در خانواده، و باور براین بوده است که خداوند حامی و رستگارکننده بانوان شوهردوست و درستکار است. رسم بوده که در این روز، نامزدی ها و ازدواج ها صورت گیرد. در این روز، اگر جنگی در جریان بود، نظامیان ایران آرام می گرفتند و بزرگان ایران، مردم ـ داخلی و خارجی را تشویق به دوستی و رفتار برادارانه و انسانی با یکدیگر می کردند.
     از زمانی که عُمَر خیّام نیشابوری تقویم تازه ایرانی را طرّاحی کرد و شش ماه اول سال خورشیدی را 31 روزه نوشت، بخشی از مراسم «اسفندگان» از پنجم اسفندماه به 29 بهمن ماهِ هر سال منتقل شده است. «اسفندگان» ربطی به «مِهرگان» که در مِهرماه هرسال برگزار می شود ندارد. از آنجا که بخش بزرگداشت «زن و زمین» سراسری شده [پارسیان به سراسر جهان برده اند] همچنان در پنجم اسفندماه باقی مانده و برگزار می شود.
    برگزاری مراسم و گرفتن جشن به مناسبت اسفندگان، قِدمَت تمدن ایرانیان را ثابت و جهانیان را نسبت به آن وادار به تعظیم و احترام می کند. اینک بسیاری از کشورها و عمدتا به اقتباس از ایرانِ باستان؛ روز مادر، روز زن، روز محیط زیست و ... دارند.
     پس از ساسانيان، برگزاري مراسم اين روز ملّی بویژه در بخش «زن و زمین» آن كمرنگ شد، ولي آن گروه از پارسيان که در پی حمله عرب جلای وطن کردند و ایرانیان زرتشتي نسبت به آن وفادار مانده اند كه به نظر می رسد به تدريج دوباره دارد رونق مي گيرد.

جمشيدنوشروان مهتا

«جمشیدنوشروان مهتا» نخستین شهردار کراچی که یک پارسی بود تلاش بسیار کرد که پنجم اسفند در شبه قاره هند روز «زن و زمین» شود. در آن زمان هندوستان مستعمره [متعلّقه] انگلستان بود و «هندوستانِ انگلیس» خوانده می شد که در سال 1947 تجزیه شد و از بطن آن، پاکستان مرکب از مسلمانان هند به وجود آمد که کراچی در منطقه سند، بندر بزرگ آن است.
جمشیدنوشروان که به میهن نیاکان (ایرانزمین) عشق می ورزید این تلاش خودرا از سال 1918 آغاز کرده بود. وی که 12 سال شهردار کراچی (در آن زمان یک شهر هندوستان در ایالت سِند) بود و مدارس و بناهای متعدد در آنجا ساخت و به یادگار گذاشت و پیشاهنگی پسران را به وجود آورد یکم آگوست 1952 در 66 سالگی درگذشت.
مورخانِ تاریخ قرون قدیم و وسطا «زن ايراني» را نمونه نجابت، وفاداري، شرافت، اخلاق، فداكاري، گذشت و مهرباني توصیف کرده اند كه اين خصلت ها باید همچنان حفظ شود. در تاريخ ملل ديگر به موارد متعدد از بي وفايي همسرانِ دولتمردان و سياستمداران معروف اشاره شده است كه تاريخ باشكوه ايران عاري از اين ناپاكيهاست كه افتخاري است بزرگ و نشانه تمدن ايراني

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

نبرد کرنال، پیروزی ارتش ایران و تصرف هندوستان

نادرشاه

به نوشته «میرزا مهدی» منشی و وقایع نگار نادرشاه که «لکهارت» مولف تاریخ این شاه ایرانزمین و مرد نیرومند شرق مطالب او را هم سند تالیف خود قرارداده است نبرد کرنال Karnal میان ارتش های دو امپراتوری ایران و هندوستان از پانزدهم ذیحجه (مصادف با 24 فوریه 1739) آغاز شده بود. محل صف آرایی دو ارتش، دشت مجاور شهر کرنال (امروزه شهري 220 هزار نفری) واقع در ایالت هاریانا و 20 فرسنگی (120 کیلومتری) شمال دهلی بود. محمدشاه امپراتور گورکانی (تیموری ـ مغول تبار) هندوستان شخصا در صحنه نبرد حضور داشت. خان دوران، سعادت خان و نظام الملک از فرماندهان نيروهاي نظامي او و علیخان کیانی و احمدخان درّانی دو تن از ژنرالهای نادرشاه در نبرد کرنال بودند. به نظر مورخان نظامی معاصر، این نبرد را که بیش از یک روز و چند ساعت طول نکشید نبوغ نظامی نادر برنده شد و تاکیک های او و ازجمله دوانیدن شترهای حامل تنورهای سفری شعله ور به سوی ستون های هندی فیل جنگی. به علاوه، نادر در این نبرد از توپهای سبک قابل حمل بر پشت شتر معروف به "زنبورک" استفاده کرد که جا به جایی آنها سریع و آسان بود. شمار تلفات هندیان را در این جنگ؛ ده تا سی هزار تن نوشته اند. تلفات ارتش ایران به دو هزار نفر هم نرسید. بامداد هفدهم ذیحجه (26 فوریه) محمدشاه به دیدار نادر شتافت و تاج سلطنت هند را به او تقديم کرد و کناره گیری و تسلیم شدن خودرا اعلام داشت. با اینکه به نوروز ايرانيان 24 روز مانده بود، نادرشاه تصمیم گرفت که در این روز ملی و سعد وارد دهلی شود و تا آن روز در اردوگاهش، خارج از شهر دهلی بسر برد.
    علت لشکرکشی نادر به هندوستان، با اینکه قبلا ایالات غربی از جمله پنجاب داوطلبانه به قلمرو نادر پیوسته بودند و مناطق شمال غربی دره سند (نواحی پیشاور و راولیندی و ...) بخشی از ایران خاوری را تشکيل مي دادند، این بود که شورشیان قندهار به قلمرو هندوستان فرار کرده بودند و امپراتور این کشور حاضر به استرداد آنان نبود. نادر قبلا این شورشیان را سرکوب و قلعه آنان در قندهار را ویران و در آنجا شهر تازه ای ساخته بود. نادر هنگامی به هندوستان لشکر کشیده بود که محمدشاه گرفتار فساد و نفاق داخلی و سرکشی برخی از راجه ها بود و انگلیسی ها مترصد افزايش ضعف داخلی جهت بسط نفوذ خود در آن شبه قاره.
     نادرشاه قبل از بازگشت از دهلی (که هفته اول ماه مه آن سال صورت گرفت) محمدشاه را در سلطنت هندوستان ابقاء و به مناطق غرب رود سند و انتقال تخت طاووس و کوه نور به ايران بسنده کرد.
    زیان عمومي حمله نظامی نادر به هندوستان این بود که امپراتور این کشور بیش از پیش تضعیف و راه بر تصرف تدریجی شبه قاره بر انگلیسی ها که قبلا تحت نام کمپانی هند شرقی و تجارت قدم به بنگال گذارده بودند هموار شد و ....
    مورخان مشرق زمين و روس ابراز نظر کرده اند که اگر نادر بخشي از نيروي نظامي خودرا در هند باقي گذارده و يا از ابقاء محمدشاه خودداري کرده بود؛ انگليسي ها قادر به تصرف هندوستان و از آنجا دست اندازي به ايران خاوري (افغانستان) و اعمال نفوذ در ايران نمي شدند و تاريخ مشرق زمين مسير ديگري را مي پيمود.

دستگيري سرلشكر زاهدي در ششم اسفند 1331 به اتهام چند توطئه ضد دولتي (دولت مصدق) و ...

ژنرال فضل الله زاهدي

ششم اسفند 1331 سرلشكر (بازنشسته) فضل الله زاهدي توسط ماموران آگاهي پليس (شهرباني) بازداشت شد. اتهام وي تحريك افسران بازنشسته به اقدام مشترك برضد دولت وقت (حكومت دكتر مصدق) بود. وي متهم شده بود كه كانون افسران بازنشسته را تبديل به لانه توطئه بر ضد دولت منتخب مردم كرده و با برخي از دولتهاي بيگانه به ويژه انگلستان كه ايران را محاصره دريايي و تحريم اقتصادي كرده است در تماس است. دكتر مصدق كه پس از سلب بسياري از اختيارات نظامي شاه، وزير دفاع هم شده بود بسياري از افسران ارشد از جمله زاهدي را بازنشسته كرده بود ولي مانع تشكيل يك كانون از سوي آنان و دور هم جمع شدن و مذاكره كردنشان نشده بود زيرا كه به آزادي اجتماع افراد به عنوان يك حق اساسي بشر وفادار مانده بود. پس از دستگيرشدن، از زاهدي كه شش ماه بعد پس از براندازي دولت دكتر مصدق، رئيس دولت شد درباره شورش مسلحانه ابوالقاسم خان بختياري (بختيار) در منطقه مسجد سليمان كه از اين رهگذر تلفاتي به نيروهاي مسلح وارد آمده بود نيز تحقيق شده بود. شايع شده بود كه عوامل انگلستان و نيز كانون افسران بازنشسته با ابوالقاسم خان تماس داشته و احتمالا محرك او در شورش مسلحانه، نافرماني از دولت متبوع و نهايتا تصرف مناطق نفتخيز داشتند. در آن زمان دولت وقت واحدهاي لشكر دهم را براي سركوب ابوالقاسم خان و افراد مسلح او به مسجد سليمان فرستاده بود. زاهدي همچنين متهم شده بود كه شاه را تشويق به ترك كشور مي کند تا نظاميان بر ضد دولت برانگيخته شوند و جوّي به وجود آيد كه از محبوبيت دكتر مصدق كاسته شود و زمينه براندازي او فراهم گردد.
    گفته شده بود كه بيست نظامي بازنشسته و مقام ديگر و افراد سرشناس محلي در فهرست كساني بودند كه بايد دستگير مي شدند، ولي سرتيپ افشارتوس رئيس شهرباني وقت (پليس) دستگيري هاي بيشتري را تاييد نكرد. وي گفته بود كه دستگيري زاهدي به دستور مقامات قضايي و طبق قرار بازپرس صورت گرفته است.
     در فهرست مورد بحث كه در برخي از نشريات تهران انتشار يافته بود، نام همان كساني برده شده بود كه در براندازي 28 امرداد (شش ماه بعد) دست داشتند از جمله «رشيديان» ها. موضوع تشويق شاه به خروج از كشور هم دو ـ سه روز بعد روشن شد و خود او اعلام كرد كه با همسرش ثريا وطن را ترك خواهد كرد (زيرا نمي تواند شرايط موجود را تحمل كند) كه ماجراي نهم اسفند 1331 روي داد و ....
    «تاريخ» نشان داد كه نرمش بعدي دولت در قبال ليست متهمان به توطئه، و مجازات نشدن زاهدي سبب شد كه توطئه ادامه يابد و از جمله افشارتوس ربوده و مقتول و براندازي انجام شود.

کيفرخواست اعدام براي کريم پور شيرازي

کريمپور

پنجم اسفند 1332 دستگاه قضايي ارتش براي "اميرمختار كريم پور شيرازي" ناشر روزنامه توقيف شده "شورش" تقاضاي مجازات اعدام كرد. كريم پور كه پس از براندازي 28 امرداد خود را پنهان كرده و دو ماه بعد (در زرگنده قلهک) دستگير شده بود در روزنامه اش از وجود فساد ميان بستگان شاه مطلب نوشته و با واژه هاي صريح شخص وي را مورد اهانت قرار داده بود. 24 اسفند 1332 (19 روز پس از صدور کيفرخواست) اعلام شد كه كريم پور در زندان آتش گرفته و سوخته است!. کريم پور در زندان دژبان مرکز بازداشت بود.

کُپی چند مطلب از شماره 15793 ـ ششم اسفند 1357 روزنامه اطلاعات (15 روز پس از پیروزی انقلاب) برای یادآوری گذشته و نیز سوژه برای پژوهش:

میراث و ماتَرَک ثریا اسفندیاری ـ بختیاری سرانجام به منشی برادر او! رسید ـ نگاهی به زندگانی ثریا از تولّد تا ازدواج و طلاق و فوت

از درگذشت ثریا اسفندیاری ـ بختیاری دختر خلیل خان و دومین بانوی محمدرضا شاه پهلوی 17 سال و 5 ماه می گذرد ولی هنوز «خبرساز» است و حُکم 23 فوریه 2016 یک دادگاه شهر کلن آلمان درباره میراث او، يکي از اين خبرها بوده است.
     طبق یک گزارش، پرونده دعاوی این میراث (آنچه که از او پس از فوت باقی مانده است) بیش ازچهار هزار صفحه به علاوه ضمائم پرونده شده است. او که فرزند نداشت وصیّت کرده بود که این میراث به تنها برادرش؛ بیژن ـ ساکن شهر کُلن آلمان ـ داده شود که بیژن چند روز پس از فوت ثریا و در جریان تدفین و ترحیم خواهر (در ششم نوامبر 2001) دچار حمله قلبی و مرگ ناگهانی شد. ماتَرَک ثریا که قرار بود توسط برادرش بفروش برسد و پول حاصل از آن به چند مؤسسه نیکوکاری فرانسه داده شود بالغ بر چند میلیون یورو بوده است. هدایای شاه (پهلوی دوم) به ثریا و عمدتا جواهرآلات، سالِ پس از فوت ثریا فروخته و پول حاصل از آن در حسابی در بانک گذارده شده بود.
    با درگذشت بیژن اسفندیاری ـ بختیاری، دهها مدعی ـ گویا 30 نفر ـ برای میراث ثریا به میان آمدند و کار به دادگاه کشانده شد. یکی از مدعیان، مُنشی بیژن برادر متوفای ثریا بود. سند این فرد، یک صفحه از یادداشت های روزانه بیژن بوده است به قلم خودش. بیژن در این صفحه از یادداشت هایش نوشته بود که در صورت فوت ـ پیش از انجام وصیّت خواهر (فروش اموال و تقسیم پول آن میان چند انجمن خیریه فرانسه)، این اموال به منشی اش برسد. مدعیان دیگر می گفتند که یادداشت تحت تأثیر بیماری، تغییرات ناگهانی روانی، فشار و یا تهدید و ... نوشته شده است و شاید هم جعل باشد.
    دادگاه در جریان رسیدگی از چند «کارشناس تطبیق خط» و آشنایان به روحیات بیژن دعوت کرد و با توجه به نظر و شهادت آنان که مدت ها طول کشید دعوی منشی را تأیید کرد و حُکم داد که میراث ثریا به او داده شود.
    ثریا یکم تیرماه 1311 (22 ژوئن 1932) در فارسان واقع در چهارمحال بختیاری به دنیا آمد و چهارم آبان 1380 (26 اکتبر 2001) در پاریس بر اثر سکته مغزی درگذشت. مادر او یک بانوی آلمانی به نام «اِوا کارل» بود و پدرش یک خانزاده بختیاری که بعدا دیپلمات شده بود و سفیر ایران در آلمان.
    ثریا که در یک بیمارستان اصفهان به دنیا آمده بود تا هشت ماهگی در ایران بود و سپس خانواده‌اش به برلین منتقل شدند و اورا هم با خود به این شهر بردند و دوران کودکی و تا 5 سالگی را در پایتخت رایش سوم بود و این خانواده در آستانه جنگ جهانی دوم به وطن (ایران) بازگشتند. ثریا پس از بازگشت به ایران و روان شدن فارسی او، در مدرسه آلمانی‌های اصفهان ثبت نام شد و تا اشغال نظامی ایران و بسته شدن مدارس مختلط آلمانی در 1320 (1941میلادی) در این مدرسه بود. در طول اشغال نظامی ایران و تا سال 1326 هجری، ثریا در مدرسه انگلیسی ها در ایران تحصیل می کرد که در این سال با خانواده اش به سویس رفت و در اینجا به تحصیلات خود ادامه داد. به این ترتیب، وی علاوه بر فارسی، بر زبان های آلمانی، فرانسه و انگلیسی مسلط شد. چون انگلیسی او تا حدّی ضعیف بود، پدرش اورا به یک موسسه آموزشی در لندن فرستاد. در این شهر، یک روز به اتفاق خانواده اش در مهمانی سفارت ایران در لندن شرکت کرد و مورد توجه شمس پهلوی خواهر محمدرضاشاه قرار گرفت و شمس از زیبایی و چشمان سبز رنگ او تعریف و تمجید کرد. قبلا عکسی از او را که در سویس گرفته شده بود به شاه نشان داده بودند. شمس جریان دیدار و زیبایی و اصالت ایرانی (لُر ـ بختیاری) ثریا را به برادرش که در جستجوی همسر تازه برای داشتن ولیعهد بود اطلاع داد، خانواده ثریا در جریان قرار گرفتند و ثریا را برای ملاقات شاه و دیدن از نزدیک به تهران آوردند.
    پهلوی دوم در همان نخستین دیدار، ثریا را انتخاب کرد. نامزدی ششم دی ماه 1329 و در جریان مبارزات برای ملّی کردن نفت برگزار و وسیعا رسانه ای شد و عقد نکاح 50 روز بعد ـ در بهمن ماه (بیست و سوم این ماه) انجام گرفت. ایرانیان که گرایش ناسیونال ـ دمکراسی یافته بودند در موارد متعدد عکس های شاه و ثریا را به دور انداختند. عکس های ثریا در کنار شاه در حال تَرک کشور در اَمُرداد 1332 از طریق فرودگاهی در مازندران (که فرار خوانده شده است) نیز تأثیر منفی در مردم داشت.
     مدت ها از ازدواج گذشت و از حامله شدن ثریا خبری نشد. پزشکان داخلی و خارجی پس از معاینات، مشکل جسمانی تشخیص ندادند و گفتند که شاید زود باشد و باید زمانی بیشتر صبر کرد. این انتظار طولانی شد و مقام داران کشور، نبودِ ولیعهد را یک مسئله بزرگ سیاسی برای ایران خواندند و اعضای خانواده شاه که گویا نظر صمیمانه ای نسبت به ثریا نداشتند مزید بر علت شدند و طلاق در اسفند 1336 (ماه مارس) انجام و به ثریا ابلاغ شد و اعلامیه مربوط، با اطلاع پارلمان ایران انتشار یافت. ثریا قبلا به اروپا رفته بود ـ رفتنی که بازگشت نداشت. ثریا پس از اینکه از شاه شنید که به جای طلاق، بهتر است که وی دو زنه شود تا ولیعهد داشته باشد عزم اروپا کرد. شاه برای ثریا یک مستمری برقرار کرده بود.
    این طلاق و متعاقب آن ازدواج شاه با فرح دیبا و تولّد رضا پهلوی در بیمارستانی در جنوب شهر تهران (خیابان مولوی ـ محله فقیرنشین وقت)، مانع از ادامه خبرسازی ثریا نشد. وی که علاقه مند به هنر نمایش بود با فیلمسازان بویژه در ایتالیا تماس داشت و در فیلم های «3 چهره» و «او ـ اشاره به او ِ مؤنث ـ یک زن» بازی کرد و از آن پس مطالبی درباره شریک زندگی شدن (پارتنر و کامپنیون شدن) او با یک بازیگر ـ کارگردان مَرد بر سر زبان ها افتاد. قبلا قرار بود ثریا در یک فیلم سینمایی در نقش کاترین بزرگ ـ ملکه روسیه بازی کند که انجام نشد. این شایعات با درگذشت آن بازیگر ـ کارگردان فیلم در یک سانحه هواپیما پایان یافت و ثریا تا پایان عُمر میان فرانسه و آلمان رفت و آمد داشت و خاطرات خودرا در دو کتاب نوشت. ثریا از بستگان سردار اسعد بختیاری ـ مشروطه طلب بنام بود.
     در مراسم ترحیم و تدفین ثریا، باقی مانده بستگان شاه ازجمله اشرف پهلوی شرکت کرده بودند.
     طلاق ثریا در زمان خود (مارس 1958 ـ اسفند ماه 1336 و فروردين 1337) با انتقاد محافل اروپا رو به رو شده بود. مطبوعات اروپا نیز ـ از ظنّ خود ـ درباره طلاق غیابی ثریا و اینکه قبلا رضایت وی به طلاق جلب نشده بود مطالب متعدد انتشار داده بودند که یک مقام ایرانی وقت در پاسخ، آنهارا بی اطلاع از قوانین ملّی و مذهبی کشورها خوانده و گفته بود که یک زن با اطلاع از قوانین و رسوم و فرهنگ کشور خود و یا کشور شوهر قرارداد نکاح را امضا می کند و اگر اين قوانين مذهبي و ملّي را قبول نداشته باشد، در قلمرو اين ضوابط اجبار به ازدواج ندارد. زن و مرد در هرکشور، عالما و عامدا قرارداد نکاح را با حضور عاقد و شهود امضا می کنند و در نتیجه اجباری در کار نیست و اگر شرایط و مقررات حاکم بر قرارداد نکاح را قبول نداشته باشند می توانند آن قرارداد را امضاء نکنند و .... به علاوه، در ایران همانند کشورهای اسلامی دیگر برای بانوان «مَهر» قرارداده شده و واجب النفقه هستند که امتیازی است برای آنان و تاکنون مشاهده نشده است که یک مَرد گفته باشد پرداخت مَهر (تعهدِ دادن مالی از آن خود به زن که قابل تبدیل به پول باشد و «زن» قبلا مبلغ آن را تعیین و پیشنهاد می کند تا به زوجیّت آن مرد درآید و اين بدهي «حال» است و نیز نفقه کامل ـ که این دو مورد به آن صورت در کشورهای مسیحی و ... وجود ندارد) تبعیضی نسبت به هر شوهر است و استدلال هاي ديگر. نفقه کامل (طبق قانون ایران) این است که مرد طبق شئونات خانوادگی زن و حتی اگر در آن فامیل گسترده، داشتن کلفت و نوکر و شوفور مرسوم باشد باید آنها را تأمین کند و عجز و خودداری از تامین آن به زوجه اي که تمکين از شوهر کند به صدور حکم طلاق و نیز مجازات حبس برای مرد منجر می شود و اینها امتیاز زن در ایران و جهان اسلام است. در قرآن مجيد که قانون اساسي اسلام و کلام خداوند است، طلاق از ايقاعات و در دست شوهر قرار داده شده است، البته طبق شرايطي هم زوجه مي تواند درخواست طلاق کند.
     اين مقام ايراني همچنين اصل و ترجمه آيات مربوط در قرآن و نيز دستخط چند روحاني بزرگ ايراني، عراقي، پاکستاني و ... را به مطبوعات اروپايي داده بود تا اطمينان يابند که امر طلاق در دنياي اسلام در دست شوهر و يک ايقاع (يکجانبه) است و هشدار داده بود که درباره امور ديني و ملی دیگران [ملیت های دیگر] بدون مشورت با آگاهان، مطلب ننويسند و مخاطبان را گمراه نکنند.

ثریا در چند مرحله عُمر

مجلس بودجه سال 1397 را تصویب کرد اما درباره پیشنهاد چند برابرشدن عوارض خروج از کشور خبری نرسید ـ نامه تأمل برانگیز یک مخاطب در این زمینه

این نامه، ظهر شنیه پنجم اسفند 1396 واصل و همان روز درج شد تا در اينجا بماند:

    "از روزی که لایحه بودجه سال 1397 را به مجلس پیشنهاد کردند و گزارش شد که دولت ـ دولتی که سال ها است به شهروندان پول جیبی نقدی! می دهد و نیز پاداش ها و حقوق های آنچنانی به برخی ـ چند برابر کردن عوارض خروج از کشور و تصاعدی شدن آن را در ردیف درآمدهای سال آینده [سال 1397] خود قرار داده است بر نگرانی های من [مخاطب ـ فرستنده نامه] افزوده شده است.
    از آن روز مشتری اخبار ایران در وبسایت های خبری تهران و سایر وبسایت های فارسی شده ام. امروز (پنجم اسفند 1396) تنها در کُپی صفحات اول سه روزنامه ـ جام جم، اطلاعات و ایران (که خبرگزاری های داخلی کپي آنها را منعکس می کنند!) دیدم که نوشته بودند بودجه تصویب و به شورای نگهبان فرستاده شده است تا قانون شود. (گزارش بودجه مهمترین خبر یک کشور که وضعیت یک سال را شکل می دهد).
    برای خواندن متن، به جام جم آنلاین سر زدم، از بودجه خبری ندیدم، تقریبا همه اش درباره هواپیمایِ سقوط کرده بود، به وبسایت روزنامه ایران رفتم که روزنامه دولت است و طبعا مُبلّغ کارهای دولت، فقط درباره افزایش حقوق ها بود و از دریافتی ها (عوارض و مالیات تازه و به تصویب رسیده) خبری نبود و ....
    من 24 سال است که در آمریکا زندگی می کنم، بازنشسته، پیر و علیل هستم، فقط یک دختر دارم که از اتباع آمریکا است و از من ـ با هزینه خودم ـ مواظبت می کند. من برای ادامه بقاء ناچار هستم هر سال دست کم یک بار به ایران سر بزنم، حقوق بازنشستگی و کرایه آپارتمانم را بگیرم، سری هم به آن بزنم که آسیب ندیده باشد و ... و بازگردم. اینها روی هم هزینه شش ماه ماندن من در آمریکا را کفایت نمی کند، با بدبختی و امساک زندگی می کنم و روزشماری در انتظار پایان عُمر. می ترسم اگر در ایران بمانم و بمیرم، کسی تا ده سال هم سراغ آپارتمان من و یافتن جسدم نیاید.
    از روزی که در وبسایت ها خواندم که دولت عوارض خروج از کشور را در بودجه پیشنهادی اش چند برابر و تصاعدی کرده نگران شدم. از هرکس پرسیدم گفتند که در کشوری دیگر چنین عوارضي نیست. چرا باید کاری می شد که 6 ـ 7 میلیون ایرانی تَرک وطن کنند؟ و حالا این عوارض. تکلیف ما 70 ـ 80 ساله ها که بچه هایمان رفته اند چه می شود. ما بچه آوردیم و بزرگ کردیم که در دوران زمینگیرشدن و ضعف جسمانی و حافظه کمکِ مان کنند. حالا دولت هم می خواهد برای پرداخت پاداش میلیونی به بعضی، از من «یک لا قبا» عوارض خروج چندصد هزار تومانی بگیرد.
    شاید هم مجلس این پیشنهاد دولت را رد کرده باشد، روزنامه هایی را که من دیدم ننوشته بودند، برنامه فارسی بی بی سی هم که آنلاین آن را می بینم، قربانش بروم، فقط تبلیغ گر بعضی ها هست و کاری به نگرانی دیگران ندارد. اگر راست می گوید چرا نمی رود تحقیق کند و بنویسد که کدام کشور دارای عوارض خروجی از اتباع است؟ و خبر دهد که آیا پیشنهاد دولت در مجلس تصویب شده است یا نه و نظر شورای نگهبان چیست که پاسدار قانون اساسی و رعایت دستورهای قرآن در وضع قوانین و مصوبات مجلس باید باشد.".
    [اين عوارض قانون شده و اجرا مي شود.]

    ـ ـ ـ ـ ـ
    از زمان پیشنهاد بودجه سال 1397 به مجلس و افزایش عوارض خروج از کشور، دفتر این تاریخ آنلاین چندین پیام و دردِ دل (عمدتا از ایرانیان مقیم کشورهای دیگر) دریافت کرده که برخی از آنها درج شده است.

رئیس کمیسیون صنایع مجلس: 3 ماه است که گوشت نخریده ام و نمی توانم بخَرَم ـ تأکید بر کوپنی شدن توزیع کالا ـ دلال،قاچاقچي و رانت خوار

Aziz Akbarian

به گزارش چهارم اسفند 1397 ایلنا، عزیز اکبریان رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی [رئیس وقت] در یک گفت‌وگوی رادیویی با اشاره به وضعیت کشور در تأمین کالاهای اساسی گفت: امّا، وقتی فاصله قیمتی به وجود می‌آید؛ دلال، قاچاقچی و رانت‌خوار سوء استفاده می‌کنند و برای همین است که باید برای توزیع کالا و سایر اقلام، مکانیسم وجود داشته باشد. برای سوخت؛ تأکید ما بر توزیع با کارت سوخت بود. در دولت پیشین 100 میلیارد برای این کار هزینه شد، اما در این دولت [دولت حجت الاسلام حسن روحانی] کارت سوخت جمع‌آوری شد و حالا می‌خواهند دوباره 400 میلیارد تومان برای این کار هزینه کنند!. وقتی تحریم‌های آمریکا آغاز شد ما تأکید کردیم توزیع کالا کوپنی شود، اما دولت با این عنوان که می‌گویند به 40 سال پیش [دوران جنگ 8ساله] بازگشته‌اند پیشنهاد را نپذیرفت. وقتی مکانیسمی برای توزیع کالا وجود نداشته باشد پول مردم هدر می‌رود.
    رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس [و پیش از نمایندگی در مجلس، از مقامات سپاه پاسداران] در این مصاحبه همچنین گفت: این شرایط در کنار التهابی که وجود دارد باعث ناامنی اقتصادی شده است. برای مثال: در کرج شایعه شده بود که با کمبود آرد مواجه شده‌ایم و پس از انتشار این شایعه بود که با صف‌های طولانی مقابل نانوایی‌ها مواجه شدیم. این شرایط جنگ اقتصادی است، این جنگ شوخی نیست چرا قبول نمی‌کنیم که جنگ اقتصادی از جنگ نظامی بدتر است؟. من در جنگ نظامی هم بودم، باور کنید که [تحمّل] جنگ نظامی چند برابر از جنگ اقتصادی آسان تر است. برای بهبود وضعیت تلاش می‌شود، اما فشار آمریکا هم زیاد است. فروش نفت ایران در حال حاضر به حدود 700 هزار بشکه در روز رسیده است، آمریکا هشت کشور را استثناء کرده است ولی از ما نفت نمی‌خرند. ما همه باید دست به دست هم دهیم تا از این جنگ اقتصادی پیروز بیرون آییم.
    اکبریان اضافه کرد: دلال‌هایی وجود دارند که در زمان جنگ هم رَحم نمی‌کردند الان هم رَحم نمی‌کنند، در مورد گوشت هم، وضعیت همین است. من سه ماه است که گوشت نخریده‌ام، آخرین بار که گوشت خریدم هر کیلوگرم 64 هزار تومان بود، اما الآن دو برابر شده است و نمی‌توانم بخرم.
    اکبریان در پایان مصاحبه به موارد دیگر ازجمله موضوع واگذاری دو باشگاه ورزشی استقلال و پرسپولیس اشاره کرد و در مورد این دو باشگاه گفت: من از ابتداء این کار را به صلاح نمی‌دانستم، ولی مجلس به تبصره مربوط به آن رای مثبت داد.
     [باشگاه 73 ساله استقلال که مؤسس و صاحب آن پرویز خسروانی ـ افسر معروف ژاندارم بود ـ قبل از انقلاب باشگاه تاج نام داشت و ضمیمهِ آن باشگاه دیهیم. باشگاه تاج پس از انقلاب، مصادره شد و باشگاه استقلال نام گرفت و از آنِ سازمان تربیت بدنی و اینک وزارت ورزش و جوانان.]

چهارم اسفند 1397: دلار آمریکا 13 هزار و 50 و سکه طلا 4 میلیون و 653 هزار تومان و 4 اسفند 99 دلار در کانال 24 هزار و سکه 11میلیون و 350 هزار تومان

تهران ـ 4 اسفند 1397 ـ ایلنا: نرخ ارزها در چند روز گذشته دچار نوسان شده و اندک اندک روند صعودی به خود گرفته است. بسیاری بر این باورند که پیشی گرفتن درصد تورّم از نرخ سود بانکی و کاهش قدرت خرید ریال به همین نسبت، موجب توجه سپرده گذاران به بازار ارز و سکه شده است. البته عوامل روانی نیز در کار بوده است.
    دلایل این افزایش هر چه که باشد باعث شده است تا نرخ دلار آمریکا از کانال 11 هزار تومان خارج و از بامداد امروز [چهارم اسفند 1397] وارد کانال 13 هزار تومان شود. در این روز نرخ فروش دلار آمريکا در صرّافی‌ها از 13 هزار و پنجاه تومان تا 13 هزار و صد تومان بود. همچنین نرخ فروش یورو حدود 14 هزار و 940 تومان. بهای سکهِ طلا نیز به همین دلیل روند افزایشی را داشت.
    خبرگزاری تَسنیم در این روز (چهارم اسفند 1397) گزارش داده بود که بهای فروش سکهِ بهار آزادی چهار میلیون و 653 هزار تومان و سکه طرح جدید چهار میلیون و 699 هزار تومان بود.
    درست یک سال بعد (چهارم اسفند 1398) در زمینه نوسان های سکه طلا و ارزها گزارش های مشابهی انتشار یافت. طبق گزارش خبرگزاری فارس، در این روز نرخ دلار آمریکا به 15 هزار و سیصد تومان و بهای سکه طلا به 5 میلیون و 652 هزار تومان رسیده بود.
    به گزارش رسانه های تهران، دلار آمریکا در چهارم اسفند 1399 در نیمه دوم کانال 24 هزار تومان و سکه تمام بهار 11 میلیون و 350 هزار تومان بود.

تصوير دو تابلوي يک صرافي و يک طلافروشي از ايلنا (4 اسفند 1397)

۴۲.۵۷ درصد واجدین شرایط رای دادن، در انتخابات دوم اسفند 1398 (یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی) شرکت کردند

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور، سوم اسفند 1398 با پایان یافتن شمارش آراء انتخابات یازدهمین دوره مجلس در همه حوزه های انتخابیه و اعلام اسامی برندگان، در جمع خبرنگاران حاضر شد. وزیر کشور میزان مشارکت در انتخابات یازدهمین دوره تقنینیه را ۴۲.۵۷ درصد بیان داشت.
    به گزارش خبرگزاری فارس، رحمانی فضلی اظهار داشت: ۵۷ میلیون و ۹۱۸ هزار و ۱۵۹ نفر واجد شرایط (رای دادن) بودند که ۲۴ میلیون و ۵۱۲ هزار و ۴۰۴ نفر در انتخابات جمعه ـ دوم اسفند 1398 شرکت کردند که از این تعداد، ۴۸ درصد بانوان و ۵۲ درصد مردان بودند.
     وی با اشاره به آمار مشارکت در انتخابات دوم اسفند 1398 در استان تهران، گفت: مشارکت در استان تهران ۲ میلیون ۵۳۹ هزار و ۷۶۳ نفر معادل ۲۶ ممیز ۲ درصد و در حوزه انتخابیه تهران، ری شمیرانات مشارکت ۲۵ ممیز ۴ درصد و تعداد ۱ میلیون و ۸۴۱ هزار و ۸۹۱ نفر شرکت کردند.
    وزیر کشور گفت: بیشترین مشارکت در کهگیلویه و بویراحمد با ۷۱ درصد و کمترین هم در تهران بود.
    رحمانی فضلی یادآور شد: از امروز، یا فردا که فرمانداری ها به صورت رسمی نتایج را در شهرستان های مربوط ابلاغ ‌کنند، کسانی که به امر رای گیری و مشارکت اعتراض دارند ۲ روز فرصت دارند که اعتراض های خود را به هیات های اجرایی فرستاده و این هیات ها ظرف هفت روز به آنها رسیدگی می کنند. بعد، 7 روز هم شورای نگهبان به اعتراض ها رسیدگی خواهد کرد و در نهایت، شورای نگهبان صحّت انتخابات را اعلام خواهد داشت.
    در چند حوزه و در پی شمارش آراء، برخی نامزدها موفق به کسب حد نصاب یک‌پنجم آراء نشده‌اند و انتخابات در این حوزه‌ها که شمار آنها معدود است به مرحله دوم کشیده شده است که در فروردین برگزار می شود.
    روزنامه های تهران تیترهای صفحات اول شماره های شنبه، یکشنبه و دوشنبه (سوم تا پنجم اسفند) خودرا به برگزاری و نتایج انتخابات یازدهمین دوره تقنینیه اختصاص داده بودند که تیترهای صفحه اول روزنامه ایران (روزنامه دولت) در زیر کپی شده اند:

نام و شمار آراء 30 تن انتخاب شدگانِ عضویت در یازدهمین دوره تقنینیه مجلس شورای اسلامی در منطقه تهران و همه آنان اصولگرا

خبرگزاری فارس ـ سوم اسفند 1398: 30 نفر انتخاب شدگان یازدهمین دوره تقنینیه ـ مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و شمار آراء آنان به شرح زیر رسما اعلام شده است:

    ردیف ـ ـ نام ـ ـ تعداد آراء

    1 محمد باقر قالیباف ۱.۲۶۵.۲۸۷
    ۲ سید مصطفی آقامیرسلیم ۸۹۲.۳۱۸
    ۳ مرتضی آقاطهرانی ۸۶۸.۰۲۵
    ۴ الیاس نادران ۸۴۱.۹۵۶
    ۵ سید محسن دهنوی ۸۲۹.۲۹۲
    ۶ سید محمود نبویان ۸۲۱.۲۰۳
    ۷ سید احسان خاندوزی ۸۰۱.۶۹۶
    ۸ اقبال شاکری ۷۹۵.۲۱۱
    ۹ ابوالفضل عموئی ۷۹۲.۹۶۴
    ۱۰ بیژن نوباوه وطن ۷۹۲.۵۶۵
    ۱۱ مجتبی توانگر ۷۸۹.۹۱۳
    ۱۲ فاطمه رهبر ۷۸۷.۴۸۵
    ۱۳ محسن پیرهادی ۷۸۵.۴۵۰
    ۱۴ روح الله ایزدخواه ۷۸۴.۴۵۶
    ۱۵ احمد نادری ۷۸۳.۵۴۵
    ۱۶ عبدالحسین روح الامینی نجف آبادی ۷۷۹.۴۷۹
    ۱۷ سید نظام الدین موسوی ۷۷۸.۶۱۸
    ۱۸ زهره الهیان ۷۷۳.۲۶۳
    ۱۹ مالک شریعتی نیاسر ۷۶۸.۱۳۹
    ۲۰ مهدی شریفیان ۷۶۰.۰۱۶
    ۲۱ سید رضا تقوی ۷۵۳.۳۰۷
    ۲۲ سمیه رفیعی ۷۴۲.۹۷۵
    ۲۳ سید علی یزدی خواه ۷۴۲.۳۹۴
    ۲۴ علی خضریان ۷۴۰.۰۳۳
    ۲۵ رضا تقی پور انوری ۷۲۸.۲۳۸
    ۲۶ فاطمه قاسم پور ۷۲۶.۰۰۷
    ۲۷ مجتبی رضا خواه ۷۲۳.۷۲۹
    ۲۸ زهره سادات لاجوردی ۷۱۴.۹۳۱
    ۲۹ غلامحسین رضوانی ۷۱۱.۶۰۸
    ۳۰ عزت الله اکبری تالارپشتی ۶۴۲.۲۱۴

در قلمرو دانش

دکتر هرمز آذر که در شیراز نخستین عمل قلب باز را انجام و بیمارستان قلب تهران را نوسازی کرد از ساواک 5 بار «مُهر ردّ» گرفت!

دکتر هرمز آذر

دکتر هرمز آذر ـ جراحی که نخستین عمل قلب باز را در شیراز انجام داد، بیمارستان قلب در شیراز راه اندازی کرد و به بیمارستان قلب تهران حیات تازه بخشید، پنجم اسفند 1317 (24 فوریه 1939) به دنیا آمده است. هرمز فرزند دکتر مهدی آذر وزیر فرهنگ دولت دکتر مصدق مراحل تحصیلات پزشکی را در آمریکا و در دانشگاههای کالیفرنیا (شعبه برکلی)، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، کیس وسترن، جانز هاپکینز و پیتسبورگ و نیز در لندن گذرانیده و نیمه سال 2008 از کار در بیمارستان «سنتارا هارت» شهر نورفک و تدریس در موسسه آموزش پزشکی «ایسترن ویرجینیا» بازنشسه شده است ولی به شرکت در سمینارها و کنفرانسهای پزشکی سالانه ایران و ایراد سخنرانی برای دانشجویان پزشکی کشور زادگاه ادامه می دهد.
دکتر هرمز آذر در ژوئیه 1970 به دعوت هیاتی که برای استخدام استاد جهت تدریس در دانشگاه شیراز به آمریکا رفته بود و رئیس وقت دانشگاه شیراز هم از اعضای هیات بود از آمریکا به شیراز رفت و در اینجا از او خواسته شد که ضمن تدریس، بخش قلب بیمارستان دانشگاه را هم راه اندازی کند. پس از راه اندازی، در همین بخش بود که در سال 1971 نخستین عمل قلب باز در شیراز انجام گرفت که روزنامه های وقت چگونگی آن را بازتاب دادند. هرمز در همین شیراز بود که متوجه یک مشکل اداری بزرگ ایران شد و آن قطعی شدن هرگونه استخدام با نظر مثبت ساواک بود. وی در طول چند سال تدریس و عمل جراحی در دانشگاه شیراز و حمایت رئیس و مقامات این دانشگاه از او که دعوتش از آمریکا به ایران کرده بودند موفق نشد که مهر تایید از ساواک بگیرد (و عمدتا به دلیل اینکه فرزند دکتر مهدی آذر وزیر فرهنگ کابینه دکتر مصدق بود). در این مدت، دستمزد و مزایای او با تلفن رئیس دانشگاه پرداخت می شد و .... وی در ایران مانده بود زیرا که پدر ملی گرایش به گوش او می خواند که از این آب و خاک هستی و باید علم و هنر خودرا در خدمت به همین کشور و ملت بکارگیری.

دکتر مهدي آذر

    در سال 1974 از دکتر هرمز آذر دعوت شد که به تهران برود و بیمارستان قلب (اسما بیمارستان قلب) واقع در نزدیکی پارک ملت (خیابان ولیعصر) را بازسازی کند. وی با تصور اینکه در اینجا از مزاحمت ساواک آسوده خواهد شد به تهران رفت و همه علم و تجربه خود را برای نوسازی این بیمارستان بکار برد، ولی پرونده استخدام او به علت مخالفت ساواک تکمیل نشد و بازهم پرداخت دستمزد او با تلفن و موقتا (علی الحساب) صورت می گرفت. از آن زمان تا سال انقلاب، ساواک پنج بار بر پرونده استخدامی او مهر «رّد» زده بود.
    پس از پیروزی انقلاب در فوریه 1979، قرار شد که روسای موسسات از جمله بیمارستانها انتخابی باشند و شورای هر موسسه، رئیس را انتخاب کند. در بیمارستان قلب تهران، شورای بیمارستان دکتر هرمز آذر را به سمت رئیس انتخاب کرد، ولی مشکل انتقال حسابهای دولتی در بانکها و مسائل مالی، کار ریاست کردن را دشوار ساخته بود. برای مثال؛ روز می شد که برای تامین غذای بیماران لنگ می ماندند و .... در همین مقام، یک روز یک کارمند کارگزینی پرونده دکتر آذر را نزد او آورد تا ببیند که ساواک پنج بار اورا رّد کرده بود ولی چون به وجودش احتیاج بود قضیه مسکوت مانده بود. هرمز در سال اول انقلاب و روی کار آمدن دوستان قدیمی پدر (دکتر مهدی آذر)، با مشکلات مالی و بعضی بی نظمی های اداری ساخت و تلاش خودرا برای رسانیدن بیمارستان قلب تهران به پای بیمارستان های مشابه در کشورهای پیشرفته چند برابر کرد ولی دو دخترش که در آمریکا بودند و با مادر آمریکایی شان «جانت» زندگی می کردند بابا می خواستند و هرمز برغم اصرار پدرش بر ماندن، هنوز سال نخست انقلاب پایان نیافته بود به آمریکا بازگشت و به «جانت» و دخترانش ملحق شد و ناحیه «همتون رودز» ویرجینیا را برای سکونت انتخاب کرد که مرکب از هفت شهر به هم چسبیده و چهار میلیون جمعیت است و بکار جراحی قلب در «جنرال هاسپیتال» نورفوک و بعدا «سنتارا هارت» و تدریس در دانشکده پزشکی محل پرداخت که درست پس از 30 تمام بازنشسته شده است.
    منش ویژه، مهربانی و حسن سلوک دکتر هرمز آذر به قدری در همکاران و مردم تاثیرگذار بوده است که این مردم پس از رو به رو شدن با یک ایرانی، نخستین سئوالی را که مطرح می کنند این است: دکتر آذر را می شناسی؟.

ساير ملل

تقويم ميلادي گريگوري و جهانی شدن آن

گریگوری سیزدهم پاپ وقت 24 فوریه 1582 ضمن صدور اعلامیه ای، براصلاحات تقویمی دکتر آلوسیوس لیلیوس صحه گذارد و تقویم تازه که مشکل قمری ـ شمسی ندارد و مسأله سال کبیسه در آن حل شده است جای تقویم ژولیان را گرفت و اینک جهانی (یونیورسال) شده است و تاریخ و قراردادهای بین المللی را به آن می نویسند. این سالنما به تقویم گریگوری (گريگوريان) معروف است.
ايتاليائي ها، اسپانيايي ها، پرتغالي ها و لهستاني ها بلافاصله پس از دریافت تاییدیه پاپ این تقویم را جانشين تقويم ژوليان (تهيه شده به دستور سزار ژوليوس در قرن یکم پیش از میلاد) كردند و كشورهاي ديگر به تدريج آن را پذیرفتند و روز و ماه را برپایه آن تنظیم کردند. برای مثال؛ چهارم اكتبر، پانزدهم قرار گرفت.

نخستين محاكمه پارلماني ـ Impeachment در تاریخ آمريکا

اندرو جانسون كه پس از قتل لينكلن برجاي او نشسته بود

24 فوريه 1868 مجلس نمايندگان امريكا با 126راي موافق در برابر 47 راي مخالف محاكمه پارلماني (ايمپيچمنت Impeachment ) «اندرو جانسون» رئيس جمهوري وقت اين كشور را به اتهام بي اعتنائي نسبت به يك قانون موضوعه و نيز انتصاب افرادي كه شهرت به نادرستي داشتند تصويب كرد. اين محاكمه و مقدمات آن سه ماه طول كشيد. 132 سال بعد، ويليام (بيل) كلينتون دومين رئيس جمهوري آمريكا بود كه مجلس نمايندگان اين كشور براي او كيفرخواست صادر كرد. در ماجراي واتر گيت، ريچارد نيكسون درمعرض محاكمه پارلماني (ايمپيچمنت) قرار گرفته بود كه كناره گيري كرد و جرالد فورد جانشينش وي را بخشيد. رونالد ريگن نيز در دهه 1980 در ماجراي «ايران ــ كنترا» تا يك قدمي محاكمه پارلماني پيش رفته بود.
طبق قوانين آمريکا، در يک ايمپيچمنت کميسيون قضايي مجلس نمايندگان کار بازپرس را انجام مي دهد و در صورت صدور قرار مجرميت، اين قرار را به مجلس مي فرستد که در حکم دادستان است و راي عمومي مجلس "کيفرخواست" محسوب مي شود که جهت محاکمه متهم به سنا فرستاده مي شود. جلسات محاکمه در سنا به رياست رئيس ديوان عالي تشکيل مي شود زيرا که رئيس سناي آمريکا معاون رئيس جمهور اين کشور است و معاون يک مقام قاعدتا نمي تواند رياست محاکمه اورا برعهده داشته باشد. در پايان محاکمه، راي گيري مي شود و محکوميت و برائت بسته به شمار آراء سناتورهاي مخالف و موافق است.
درخواست محکوميت اندرو جانسون (کيفرخواست) از سناي آمريکا در سال 1868 با اکثريت يک راي رد شد.

ترور احمد ماهر پاشا در پارلمان مصر

احمد ماهرپاشا نخست وزير وقت مصر 24 فوريه سال 1945 پس از قرائت متن اعلان جنگ مصر به كشورهاي محور (آلمان و متحدانش) در پارلمان آن کشور، همانجا به ضرب گلوله كشته شد.
    در ماههاي پيش از پايان جنگ جهاني دوم، بسياري از كشورها براي اين كه از قافله فاتحان جنگ عقب نمانند، و يا به توصيه انگلستان و آمريكا به آلمان و متحدانش و نيز ژاپن اعلان جنگ دادند که جنبه سمبوليک داشت.
    يك روز پيش از مصر، تركيه و دو روز بعد سوريه، فنلاند و... به آلمان اعلان جنگ داده بودند. جنگ جهاني دوم در جبهه هاي اروپا دو ماه و چند روز بعد و در خاور دور (جبهه ژاپن) در ماه آگوست (اَمُردادماه) پايان يافت.
    احمد ماهرپاشا از زمان نخست وزیرشدن با جمعیت اخوان المسلمین درگیری داشت، ولی سندی به دست نیامده است که ثابت کند قاتل او وابسته به این جمعیت باشد. قاتل، یک مرد جوان بود.

مديريتِ جنگ سردِ قرن بیستم در آمريکا ـ طرحي كه آمريكا را در جنگ سردِ کاپیتالیسم و سوسیالیسم (واشنگتن و مسکو) پيروز كرد و ...

24 فوريه 1953 به كنگره آمريكا پيشنهاد شده بود: اينك كه جنگ سرد كمونيسم و كاپيتاليسم و درنتيجه معارضه دولتهاي پيرو اين دو ايدئولوژي يك واقعيتِ روز شده است بايد در جوار دستگاه حكومتي آمريكا يك مديريت واحد جنگ سرد (آشگار و يا غيرعلني) ايجاد شود و كار برنامه ريزي ها و مخصوصا اداره سياست هاي تبليغاتي و فعاليت هاي رسانه اي را به دست گيرد و «صداي آمريكا» نيز از وزارت امور خارجه جدا گردد و ...، زيرا كه دستگاههاي تبليغاتي، كارشناسان روابط عمومي و رسانه ها اسلحه جنگ سرد هستند.
     براي تصويب اين طرح، همچنين استدلال شده بود كه سلاح اتمي مانع جنگ جهاني ديگري خواهد بود بنابراين، هرگونه معارضه درآينده، به شكل جنگ سرد (نطق، نوشته و بازي هاي ديپلماتيك ـ تهديد و ارعاب، قهر و آشتي) خواهد بود و برنده اين جنگ؛ بلوك، جناح و دولتي خواهد بود كه سياست تبليغاتي و رسانه اي بهتر و مُنسجم، روزنامه نگاران بسيارماهر، ديپلمات هاي زبردست (كاركشته) و پاليسي مِيكرهاي آزموده داشته باشد.
    اين طرح، با جزيي تغيير و اضافه شدن يک بند مبني بر توجه هرچه بيشتر به سازمانهاي اطلاعاتي آمريكا (از لحاظ بودجه، تجهيزان و نيروي انساني) به تصويب رسيد كه مورّخان، فروپاشي بلوك شرق (ازجمله شوروي) و عقب نشيني كمونيسم را از نتايج آن بشمار آورده اند.
     در پي پيروزي اين طرح بود كه كانون هاي فكر و مطالعه به صورت انستيتوها، مراكز پژوهش، انجمن، NGO ها (سازمانهاي غير دولتي) و ... به وجودآمده اند و پاليسي مِيكرهاي سابق، ديپلمات ها و ماموران اطلاعاتي بازنشسته، پي.آر.پي ها (كارشناسان روابط عمومي و مديران تبليغات) و ... به آنها پيوسته اند و هر روز هم تقويت مي شوند. در اين زمينه، در دو ـ سه دهه گذشته برخي از كشورها به اقتباس از آمريكا به اجراي چنين طرحهايي دست زده اند. پاره اي از دولتها و ازجمله روسيه برخي از اينNGO ها را که در کشورهاي ديگر فعاليت آزاد دارند از عوامل جاسوسي خوانده اند.
     به باور برخي از مفسران، واشنگتن روش قديم انگلستان مبني بر خريد و يا برسر كار آوردن بعضي از رجال كشور مورد نظر (هدف) به علاوه، رسانه ها و دست اندرکاران آنها را مورد توجه، مطالعه و بررسي قرارداده است.

پوتین اعلام کرد که دستور عملیات نظامی را صادر کرده است، اقدامی که در 77 سال گذشته سابقه نداشت و این، سرآغاز تغییر بازیگران جهان

پوتین هنگام اعلام آغاز عملیات نظامی

ساعت 5 و 30 بامداد پنجشنبه 24 فوریه 2022 (پنجم اسفند 1400) به وقت مسکو، ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه فدراتیو از تلویزیون این کشور اعلام کرد که دستور عملیات نظامی ویژه ای را در اوکراین صادر کرده است و دستور این عملیات در پی درخواست کمکِ نظامی جمهوری خلق دُنباس از ما (دولت روسیه) صادر شده است. این عملیات پاسخی است به حالت تهاجمی گرفتن اوکراین که در پی تأیید استقلال دُنباس در «دوما»یِ روسیه مشاهده شده است. پوتین همچنین گفت که روسیه خواهان غیر نظامی و غیر نازی شدن ـ demilitarize and de-Nazify اوکراین است. ما اشغال نظامی اوکراین را در برنامه نداریم. پارلمان روسیه قبلا هرگونه کمک به Donetsk and Lugansk People,s Republics را تصویب کرده است. پوتین با تاکید اخطار کرد که هرگونه تلاش از سوی هر دولت برای مداخله در اقدام و عمل روسیه ـ طرف با پیامدهایی رو به رو خواهد شد که هرگز ندیده است، که به این صورت در رسانه های آمریکا انعکاس یافته بود:

Putin warned other countries that any attempt to interfere with the Russian action would lead to consequences they have never seen

    پوتین گفته است که آن دسته از نظامیان اوکراین که اسلحه بر زمین گذارند بکار ادامه خواهند داد.
    اندکی پس از پایان اظهارات پوتین از تلویزیون روسیه، روزنامه نگاران خارجی مستقر در اوکراین گزارش از شنیدن صدای انفجار در چند شهر اوکراین از جمله «کی اِف» دادند. آنان قبلا گزارش کرده بودند که وضعیت اینترنت در اوکراین مختل شده است. در پی پخش اظهارات پوتین، پرواز هواپیماهای غیر نظامی در آسمان اوکراین متوقف شد.
    پیش از پخش آن اظهارات تلویزیونی پوتین، کرملین حدود 190 هزار نظامی، 400 جنگنده بمب افکن، 28 ناو و شماری موشک بالیستیک در اطراف اوکراین متمرکز کرده بود.
     سخنگوی کاخ سفید واشینگتن اعلام کرد که جوبایدن ساعت 9 بامداد 24 فوریه (بوقت واشینگتن) موضوع آغار عملیات نظامی روسیه در اوکراین را به اطلاع سران هفت دولت (جی ـ 7 G7 leaders) رسانید و نظر آنها را خواست که از میان آنها؛ آمریکا، انگلیس و ژاپن اعلام کرده اند که بر تحریم های روسیه خواهند افزود.
     در واکنش، مقامات روسیه گفتند این تحریم ها که مقابله خواهند داشت تأثیر چندان نخواهند داشت، روسیه قبلا هم تحریم بوده است و اضافه کردند که آلمان نیز عملیات لوله گاز زیردریایی از روسیه به آن کشور را متوقف کرده است.
    یک مقام «ناتو» در واکنش به آغاز عملیات نظامی روسیه در اوکراین گفت که ما تلاش بسیار کردیم تا مسئله از طریق دیپلماتیک حل شود، ولی پوتین به تاریخ روسیه، نژاد و فرهنگ ملّی استناد می کند و اوکراین را گوشه ای از روسیه می داند (پاره تَن روسیه) و می گوید که بلشویک ها روسیه را قطعه بندی کردند و اوکراین پس از فروپاشی اتحاد شوروی، جدا شد و ما مکلّف به بازگردن آن به اتحاد با روسیه هستیم.
    از اظهارات انتشاریافتهِ وقت چند صاحبنظر چنین بر می آید که پوتین همچنانکه انتظار می رفت و ضعف رقیبان جهانی را دید، شمشیر را از رو بسته و می خواهد پتر بزرگ شود که روس نژادها را به زیر یک پرچم باز آورد. پوتین که به تاریخ استناد می کند، می خواهد که یک تاریخساز شود. او وضعیت اوکراین را یک مسئله داخلی روسیه می داند و به مصلحت بلوک غرب نیست درگیر با یک قدرت اتمی ـ اتمی موشکی تر از هر کشور اتمی دیگر شود. تحریم، نوعی جنگ است و روسیه ونزوئلا نیست. ممکن است با انبوه ناوهای خود راههای دریایی را بر تحریم کننده ببندد که جنگ سوم جهانی آغاز خواهد شد، یک جنگ اتمی. آلمان فراموش کرده است که پس از خروج نیروهای نظامی روسیه از شرق آن کشور پس از 45 سال، چند مقام پارلمانی روسیه طرحی تنظیم کردند که آلمانی ها باید غرامت کشتن بیش از 25 میلیون روس را بدهند که یلتسین آن را مسکوت گذاشت. لهستان قرن ها در کنترل روسیه بود. به علاوه، اگر غرب به زورگویی ادامه دهد، پس از اوکراین نوبت به سه کشور بالتیک شورویِ فروپاشیده خواهد رسید که عضو ناتو هستند و اقدام نظامی برضد هر عضو ناتو مساوی است با اقدام برضد همه. در این صورت یعنی جنگ ـ جنگ با یک قدرت اتمی؟!.

برخي ديگر از رويدادهاي 24 فوريه

1821: مكزيك (اسپانياي نوين) استقلال يافت. تا آن زمان، مكزيك بزرگترين متعلقه اسپانيا در قاره آمريكا بود. با وجود اين، مكزيك زبان و فرهنگ اسپانيايي و مذهب كاتوليك را حفظ كرده است.

1826: دولت برمه (میانمار) که از پنجم مارس 1824 با نظامیان استعماری دولت لندن به مرکزیت کلکتهِ هندوستان در جنگ بود و 15 هزار کشته، تلفات به نیروی انگلیسی وارد آورده بود پس از رسیدن انگلیسی ها به 80 کیلومتری پایتخت آن دولت، اعلام سازش کرد. در پی این آتش بس یکجانبه، میان دو دولت قراردادی به امضاء رسید که به موجب آن دولت برمه نه تنها حاضر به پرداخت غرامت جنگ شد بلکه تعهد سپرد که در بخش های شمال شرقی هند ازجمله آسام مداخله نکند. مورخان انگلیسی، این قرارداد را به نوعی تسلیم برمه به انگلیسی ها و قبول برتری دولت لندن نوشته اند. این نخستین جنگ برمه ای ها با انگلستان بود. بعدا دو جنگ دیگر میان دو دولت روی داد که سومین آن در نوامبر 1885 صورت گرفت که انگلیسی ها در آن پیروز شدند و برمه از ژانویه 1886 در کنترل آنان قرارگرفت. برمه در جریان جنگ دوم جهانی، میدان جنگ انگلیس و ژاپن بود که ژاپنی ها ـ به گفته خودشان ـ می خواستند که از آنجا هندوستان را آزاد کنند که موفق نشدند. برمه چهارم ژانویه 1948 استقلال یافت که بعدا یک برمه ای دبیر کل سازمان ملل شد. برمه (میانمار) 676 هزار کیلومتر مربع وسعت و 52 میلیون جمعیت دارد و از کشورهای حوزه خلیج بنگال است.

1920:

حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان در این روز از سال 1920 تأسیس شد و بر جای حزب چپگرای کارگران آلمان نشست و از سال 1921 آدولف هیتلر رهبری آن را بدست گرفت. Anton Drexler نخستین دبیر اول آن بود و هیتلر دومین و مارتین بورمان؛ سومین. این حزب دهم اکتبر 1945 به تصمیم فاتحان جنگ منحل شد، ولی اندیشه ناسیونال سوسیالیسم باقی مانده است. این حزب که تا پایان جنگ جهانی دوم رسمی و علنی بود، مقامات کشوری و لشکری از میان اعضای آن انتخاب می شدند. این حزب طبق ایدئولوژی ـ مرام نامه اش برضد کاسبکاران بزرگ، اشراف، کاپیتالیسم، همجنس بازی، هرگونه فساد، بی تمدنی (ضعف فرهنگ) بود و ضد استثمار و از ناسیونالیسم و قدرت شدن مجدد آلمان، وحدت ژرمن ها و اتحاد اقوام آرین حمایت می کرد. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) فرضیه کمونیسم (سوسیالیسم تمام عیار و انترناسیونالیسم آن) را رد می کرد و ضدیت با کولی ها را به دلیل ضعف تمدن آنان در برنامه داشت و .... این حزب عقیده داشت که آلمان برای بازگشت به قدرت نیاز به یک نیروی نظامی برتر و صنعت پیشرفته دارد، کاسبکاری باید محدود شود و آن همه دکان و دلال و بازیگرِ پول ازجمله بورس بازی (که در آمریکا رایج بوده) که نوعی قماربازی است نیاز یک جامعه پیشرفته و انسان دانا و توانا نیست. رئیس کشور آلمان هیتلر را با این تفکر و نیز مبارزه با تورّم پول که جامعه آلمانِ وقت را سخت گرفتار و ناامید کرده بود در سال 1933 صدراعظم (رئیس دولت) کرد که بعدا پیشوا شد. هیتلر در اصل خواهان جنگ نبود و برنامه های او که مناطق جداشده آلمان را بازگرداند باعث جنگ شد. بخشی از این مناطق به لهستان داده شده بود و دولت های انگلستان و فرانسه در قراردادهای پایان جنگ جهانی اول، تمامیّت لهستان را تضمین کرده بودند. اشتباه بزرگ هیتلر، جنگ با دولت مسکو بود که باهم قرارداد عدم تجاوز هم داشتند و گرنه در جنگ با فرانسه و انگلیس پیروز بود. او از باده این پیروزی چنان سَرمَست شده بود که به اندرز مشاوران و آگاهان گوش نکرد که او را از جنگ با مسکو برحذر داشته بودند. او سرانجامِ ناپلئون را در نظر نداشت که تعرّض به قلمرو مسکو پایان کار اورا رقم زد.

1948: در پي يک انقلابِ ساختگي دو ـ سه روزه، حزب كمونيست چك اسلواكي كه مورد حمايت شوروي بود زمام امور اين كشور را به دست گرفت و با اينکه 41 سال به حكومت خود ادمه داد نه، توانست اصول سوسياليسم را در اين جامعه پياده کند، نه رضايت مردم را جلب کرد و نه کشور پيشرفت داشت.

1945:

در این روز در سال 1945 یک عضو جمعیت اخوان المسلمین مصر به نام محمود العصاوی در عمارت پارلمان این کشور، احمد ماهرپاشا نخست وزیر وقت مصر را ترور کرد. احمد ماهر 4 ماه و دو هفته پیش از ترور، با حُکم ملک فاروق پادشاه وقت مصر، نخست وزیر این کشور شده بود. وی که از اعضای حزب السعدیه بود برای انتخابات بعدی مصر (در آن زمان؛ قریب الوقوع)، اعضای جمعیت اخوان المسلمین را از کاندیدا شدن ممنوع کرده بود. احمد ماهرپاشا هنگام ترور شدن 57 ساله بود. یکی از نوه های او به همان نام (احمد ماهر) از سال 2001 تا 2004 وزیر امورخارجه مصر بود و نوه دیگرش ـ علی ماهر سفیر مصر.

1949: در این روز در سال 1949 نخستین جنگ عرب و اسرائیل با توافق بر سر تَرک مخاصمه پایان یافت. این جنگ از سال 1948 و در پی پایان قیمومت دولت لندن بر فلسطین آغاز شده بود و همه کشورهای عربیِ مستقل وقت در آن شرکت داشتند. در این جنگ، عملا اردن برنده شد که قدرت در غرب رود اردن تا بیت المقدس را بدست گرفت. جنگ دوم عرب و اسرائیل 18 سال بعد صورت گرفت. تَرک مخاصمه و آتش بس، صلح نیست و تَرک موقت جنگ تا رسیدن به رفع اختلاف و حل قطعی مسئله است.

1974: دولت پاكستان بالاخره بنگلادش را به رسميت شناخت. بنگلادش تا سال 1971 بخش شرقي پاكستان بود كه در اين سال با كمك نظامي هند استقلال به دست آورد و نام بنگلادش بر خود نهاد.

1984:

Tyrone

یک مرد 29 ساله به نام تیرون میچل Tyrone Mitchell در این روز در سال 1984، با اسلحه به خیابان چهل و نهم لس آنجلس (واقع در مرکز جنوبی شهر) رفت و به سوی دانش آموزان یک دبستان که تعطیل شده بود و نیز رهگذران آتش گشود، دو تن (یک دانش آموز خردسال) و یک رهگذر را کشت و 12 تن دیگر را مجروح ساخت و سپس با شلیک گلوله خودکشی کرد. رسانه هایی که در این باره تحقیقِ اینوستیگیتیو کرده بودند، سه انگیزه برای این کار بدست آورده بودند: 1 ـ «تیرون» پدر، مادر، 4 خواهر و برادر خود را در سال 1978 در ماجرای «خودکشی گروهی» پیروان یک فرقه مذهبی به رهبری جیمی جونز در کشور گویان از دست داده بود. جیمی پس از انتقال پیروان خود به کشور گویان از آنها خواسته بود که خودکشی کنند. 2 ـ تیرون در خانه ای در خیابان 49 لس آنجلس متولد و بزرگ شده بود که شهرداری آن خانه و چند خانه مجاور را گرفته بود و آن دبستان را بر روی زمین این خانه ها ساخته بود و تیرون از این بابت ناراحت بود. 3 ـ تیرون دارای نامزد بود ولی نامزدش، ثبت ازدواج را عقب می انداخت و می گفت که باید بیشتر او را بشناسد. این 3 موضوع تیرون را دچار افسردگی کرده بود و ....

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com