Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

8 نوامبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

روزی که همه قلمرو امپراتوري روم در آسيا از آن ایران شد

تصوير اُرُد بر سکه اش

پس از پيروزي درخشان ايران در جنگ سال 53 پيش از ميلاد در منطقه حرّان (كارهه) كه ضمن آن كراسوس از اعضاي سه گانه شوراي عالي رياست بر امپراتوري روم و پسرش كشته و هفت لژيون رومي منهدم شد، «ارد Orod» شاه وقت ايران از دودمان اشكاني به مداخله در امور روم پرداخت و اين مداخله در جريان جنگ داخلي روميان (سال 49 تا سال 44 پيش از ميلاد) به اوج خود رسيد و شاه ايران هردَم از يكي از سرداران رومي كه بر سر كسب قدرت با هم مي جنگيدند حمايت و وعده كمك نظامي و اعزام سرباز مي داد و آتش اختلاف را شعله ور مي ساخت .
«ارُد ـ در نوشته هاي روميان؛ Orodes II» پس از فروكش كردن اختلاف ژنرال هاي رومي و سپس ترور سزار ژوليوس در سناي روم، تصميم گرفت پيش از آنكه روميان در صدد لشکرکشی دیگری به قلمرو ايران برآيند كه قابل پيش بيني بود باقي ماندهِ متصرفات روم در آسيا را بگيرد و جاي پاي براي روميان در شرق مديترانه (اصطلاحا؛ لوانتLevant) باقي نگذارد. «ارُد» با اين هدف، پسر خود ـ پاکر را كه روميان پاكروسPacorus نوشته اند با نيمي از ارتش ايران به سوريه فرستاد و اين سپاه در جنگي كه هفتم نوامبر سال 40 پيش از ميلاد روي داد و ضمن آن ژنرال رومي ـ «دسيديوس ساكسا» كشته شد روميان را شكست داد و روز بعد (هشتم نوامبر) بار ديگر سوريه ـ سوریه بزرگتر ـ از آن ايران شد. در اين عمليات پنج هزار لژیونر رومي اسير شدند. تلفات روميان بيش از 11 هزار كشته نوشته شده است. «پاكر» سپس فلسطين و آنگاه حاشيه غربي آسياي صغير (نواحي ساحل غربي تركيه امروزـ آناتولیای غربی) را متصرف شد و در آسيا جاي ديگري براي امپراتوري روم باقي نماند.
«ارُد» پس از اين پيروزي، به مِهستان (سناي ايران) پيشنهاد داد كه «پاكر» فرماندار مناطق متصرفه شود كه پيشنهاد به تصويب رسيد. پاکر که زن اَرمَني داشت در سال هاي آخر عُمر پدر، با موافقت مِهستان عملا نايب السلطنه (دستيار) اُرُد شده بود. اُرُد پسر مهرداد سوم 20 سال پادشاهي کرد (از سال 57 پيش از ميلاد تا سال 37 پيش از ميلاد).

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

تصفيه دادگستري از قضات مسئله دار در زمان حکومت مصدق ـ برخی از قضات فاقد معلومات قضایی تشخیص داده شده بودند

در اين روز در سال 1331 در تهران اعلام شد كه كميسيون پنج نفره رسيدگي به صلاحيّت قضات دادگستري كار رسيدگي دو ماهه خود را در 11 آبان پايان داده و روي يك سوم از قضات مورد سوء ظن انگشت گذارده و نظر داده كه از ميان آنان نزديك به شصت نفرشان بايد از دادگستري به ادارات دولتي ديگر منتقل شوند و برخي هم به امور اداري دادگستري بپردازند و در هرحال از صورت قاضي نشسته (قاضي دادگاه) خارج شوند. برخی از این 60 تَن به ضعف معلومات قضایی و اتخاذ تصمیمات مغایر قانون و حق تشخیص داده شده بودند.
اين كميسيون در پي افزايش شايعات درباره برخي مقامات قضايي و در اجراي لايحه قانوني استخدام قاضي تشكيل شده بود و ماموريت آن محدود به دو ماه بود.
اين كميسيون در طول جلسات خود به پرونده هاي استخدامي قضات، تصميمات قضاييِ مورد سوء ظن برخي از قضات (اَحکام صادره)، شكايات از آنان، شايعات و سوء شهرت ها رسيدگي كرده بود، و دستگاه اداري مكلف به همكاري با اين كميسيون بود. قرار شده بود كه در هيچ اعلاميه اي نامي از كسي برده نشود و اخبار پاكسازي و تصفيه دستگاه قضایی بدون ذکر نام افراد انتشار یابد. همچنین ظرفيت دانشجوپذیری رشته قضايي دانشكده حقوق براي جبران اين پاكسازي افزايش يابد.

لايحه قانوني دکتر مصدق براي اداره شهرهاي ايران ـ ايجاد شوراي شهر در همه مناطق داراي بيش از 5 هزار جمعيت

لايحه قانوني شهرداريها كه 11 آبان 1331 به امضاي دكتر مصدق رئيس دولت وقت رسيده بود شش روز بعد (روزي چون امروز) جهت اجرا به وزارت كشور ابلاغ شد. اين لايحه با استفاده از اختيارات دكتر مصدق در 90 ماده و 14 تبصره تنظيم شده بود.
طبق اين ضابطه، هر نقطه از ايران كه بيش از پنج هزار نفر جمعيت داشته باشد بايد داراي انجمن (شورا) انتخابي باشد و زير نظر اين شورا اداره شود. اين قانون به هر شهرداري يك شخصيت حقوقي مستقل داده بود. عده اعضاي هر شوراي شهر بر حسب جمعيت آن ميان 9 تا 30 نفر تعيين شده بود. شوراي تهران بايد داراي 30 عضو بود. مهمترين وظيفه اين شوراها انتخاب شهردار بود.
دولت هاي پس از براندازي 28 اَمُرداد 1332 تا مدتي مانع از تشكيل انجمن هاي شهر شدند ولي بعدا به تدريج زير بار اجراي آن رفتند.

آغاز محاكمه دكتر مصدق: من قانونا نخست وزير ايران هستم

دكتر مصدق در نخستين جلسه محاكمه ـ شاپور ريپورتر كه گفته مي شود يكي از عوامل انگلستان بود در اين جلسه مشاهده شده بود كه به خبرنگاران اشاره كرده بود دكتر مصدق به بيش از سه سال زندان محكوم نخواهد شد ، و برخي روزنامه ها بعدا نوشتند كه خواست انگلستان سه سال زندان براي دكترمصدق بود و همان طور هم شد!

هفدهم آبان سال 1332، دو ماه و 21 روز پس از كودتاي 28 امرداد، محاكمه دكتر محمد مصدق كه در بازداشت بود به اتهام ضديت با سلطنت و قصد بركناركردن شاه و نيز به عنوان مسبب وقايع 25 تا 28 امرداد در محكمه نظامي تهران آغاز شد.
دكتر مصدق هنگام معرفي، خودرا نخست وزير قانوني ايران اعلام و به صلاحيت محكمه اعتراض كرد و گفت كه تنها ديوان عالي كشور مي تواند رئيس دولت را بازخواست قضايي كند. با بيان اين مطلب، جلسه محاكمه به مدت يك هفته تعطيل شد تا اعضاي محكمه كه چند افسر ارشد بودند به صلاحيت خود رسيدگي كنند. دكتر مصدق گفته بود كه طبق قوانين ايران، ديوان عالي كشور جاي رسيدگي به قصور نخست وزير و وزيران است. وي بركناري خود را يك كودتا با نقشه خارجي خوانده بود و گفته بود كه جز با راي عدم اعتماد پارلمان، فردي ديگر حق بركناري نخست وزير را ندارد، و در صورت وقوع چنين عملي، اين مرتكب عمل است كه بايد به اتهام نقض قانون اساسي و ناديده گرفتن اراده مردم محاكمه و مجازات شود. كودتا يعني بركنار كردن دولت از طرق غير قانوني، و بنابراين كودتاگران مجرمند، نه من كه برگزيده ملت و رئيس قانوني دولت هستم. عامل و دست نشانده بيگانه خائن و مجرم است، نه من. جرم بزرگ من، ملي کردن نفت ايران و برهم زدن نظام سياسي ـ اقتصادي ايران بود که دولت لندن از قرن گذشته آن را طرح ريزي کرده بود تا وطن مارا به صورتي که مي خواهد اداره شود. من با قدرتي مبارزه کردم که کارش استثمار ملل، جاسوسي، پشت هم اندازي و در عقب ماندگي نگهداشتن ملل مورد نظر بود. خواستم با اين کار، ملل تحت انقياد و ستم و فرو برده شده در جهل و فساد در گوشه و کنار جهان را بيدار کنم که بپاخيزند و زنجيرهاي بردگي استعمارگران و سلطه جويان را پاره کنند. من نگران جان خود نيستم. من به ملت ايران و نه به آن گروه معلوم الحال و فاقد وجدان و شرف که پول و وعده گرفتند و به خيابانها ريختند اعتماد و ايمان کامل دارم.
در اين جلسه شاپور ريپورتر (شاپور اردشير جي) که از او به عنوان عامل سرويس جاسوسي انگلستان ياد کرده اند به نام خبرنگار حضور داشت. اين شاپور بود که به راه اندازي بخش فارسي راديو بي بي سي در دسامبر 1940 کمک کرده بود و به همچنين بخش فارسي راديو هند و راديو بيت المقدس را. درباره کارهاي شاپور ريپورتر کتابهاي متعدد نوشته شده است.

شاپور ريپورتر عامل لندن

انتشار اخبار مربوط به آغاز محاكمه دكتر مصدق كه در جامعه ايران از محبوبيت فراوان برخوردار بوده است و نيز گزارشهاي مربوط به تجديد روابط ايران و انگلستان و خبرهايي كه حكايت از سفر قريب الوقوع ريچارد نيكسون معاون وقت رئيس جمهوري آمريکا به تهران داشت خشم مردم را برانگيخت؛ بازار تهران به نشانه اعتراض تعطيل و تظاهرات مردم در چند شهر ازجمله تهران و تبريز آغاز شد و اعتصاب و تظاهرات سراسري از روزهاي بعد اعلام گرديد كه نظاميان حكومت (دولت کودتا) وارد عمل شدند، قسمتي ديگر از بازار تهران را ويران و به سوي مردم معترض تيراندازي كردند كه ضمن آن دو تن كشته و عده اي مجروح شدند. چندين بازرگان و عده اي از معاريف ملي گرا نيز دستگير شدند. براي پيشگيري از وقايع مشابه؛ در اصفهان، فارس و خوزستان حكومت نظامي اعلام و رفت و آمد درساعات شب و تشكيل اجتماعات بيش از سه نفر ممنوع گرديد. همزمان شماري از مهندسان و كاركنان شركت ملي نفت ايران نيز به اتهام هواداري از دكتر مصدق و جنبش هاي چپ از كار بركنار شدند و ....

مصدق که در جلسه محاکمه خسته شده سر شانه افسري که کنار دستش نشسته بود گذارد

18 آذرماه 1332ريچارد نيکسون معاون وقت آيزنهاور وارد تهران شد و شاپور ريپورتر در حال مصاحبه با او است. در عکس، علوي مقدم رئيس شهرباني و نصيري و گروهي از افسران ديگر ديده مي شوند

هدف آمریکا از فرستادن یک مقام سی. آی. آِ در لباس دیپلمات به تهران برای مذاکره با مهدی بازرگان ـ اظهارنظرها درباره آن و تسریع در تصرف سفارت

یکم نوامبر 1979 و سه روز مانده به رویداد افتادن ساختمان سفارت آمریکا به دست گروه «دانشجویان پیرو خط امام»، این شایعه [که سال ها بعد درستی آن ثابت شد] در تحریریه روزنامه های تهران به گوش رسید که دولت آمریکا با فرستادن یک مقام سی. آی. ا. در لباس دیپلمات به تهران و ملاقات او با مهدی بازرگان و تنی چند از مقامات وقت تلاش کرده است تا نظر دولت ایران را از غرب کشور (عراق که در حال توطئه برضد ایران بود و ...) برگیرد و متوجه شرق کشور (افغانستان که در کنترل کمونیست ها بود) و خطر مسکو کند. تندروهای وقت خواهان انتشار این شایعه در مطبوعات به صورت یک خبر بودند که نشان دهند «تا رابطه با آمريکا به همان شکل سابق برقرار باشد [ادامه کار سفارت]، از این نوع تماس ها و ... هم وجود خواهد داشت». ولی، مقامات دولتی (دولت مهدي بازرگان) مخالف انتشار شایعه بودند و می گفتند که دولت عاقل است، برخوردار از خَرَدِ کافی و برکنار از هرگونه اِعمال نظر خارجی.
    چندی پس از اشغال سفارت و دستیابی بر اسناد، درستی خبر آن ملاقات اعلام شد ـ بدون اشاره به جزئیات، که سال ها بعد نام آن فرستاده دولت آمريکا (رابرت ایمز) و جزئیات ملاقات و مذاکرات هم افشاء شد.
    به نظر برخی روزنامه نگاران که در جریان شایعه پاییز 1979 بودند، ورود آن مقام آمريکايي به تهران و ملاقات هایش، احتمالا بر شتابِ اجرای تصمیم اشغال سفارت افزوده بود.
    یک صاحب نظر در نوامبر 2014 و پس از افشاء ارسال نامه تازه ای از جانب اوباما رئیس جمهوری وقت آمریکا به آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران و ترغیب جمهوری اسلامی به ورود به بازار اقتصاد افغانستان گفته بود که این نامه، تلاش سال 1979 آمریکا را در ذهن او تداعی کرده است. این صاحب نظر ضمن اشاره به تماس مأمور«سیا» با مهدی بازرگان ـ پیش از تصرف سفارت، گفته بود تحولات منطقه (آسیای غربی و جنوبی) از سال 2001 (ورود نظامی آمریکا به افغانستان و دو سال بعد به عراق و تغییر دادن رژیم های دو کشور) که این تحولات دنباله و نتایج یکدیگرند، در منطقه وضعیتی مشابه اوضاع قرون 16 و 17 [پيدايش دو قدرت متخاصم: عثمانی و صفویه] پدید خواهد آورد که در آن زمان، اروپاییان [دولت های استعمارگر اروپایی] با فرستادن نماینده و کارشناس نظامی، صفویه را بر ضد عثمانی تقويت و تحریک می کردند و ... و عامل تازه در این تحولات؛ طرح اتحاد نظامی سعودی، کویت، امارات و مصر است و در باطن، با هدف قرارگرفتن در برابر جمهوري اسلامي ايران. سعودی، کویت و امارات به حد کافی پول، و مصر بیش از حد «نظامی» دارد.
    اين صاحنظر که نامش در رسانه مربوط اعلام نشده بود گفته بود که وضعیت آسیای غربی و جنوبی دوباره حساس شده است و آينده آن قابل پيش بيني نيست، ولي ناامني ادامه خواهد داشت. این ناآرامی ها با بازگشت روسیه به آسیای غربی به همانگونه که پیش از فروپاشی شوروی بود (با عراق دوستی داشت و با سوریه و یمن جنوبی متحد بود) بیشتر خواهد شد و غرب بناچار به ائتلاف سازی میان دولت هایِ متمایل به خود در منطقه دست خواهد زد که پول فراوان هم دارند. مسکو این بار خواهد کوشید که در کنار جمهوری اسلامی ایران ـ قدرت اول آسیای غربی قرار گیرد که می داند سازش آن [جمهوری اسلامی] با آمریکا اگر محال نباشد، بعید است زیراکه سیاست و خواست های متفاوت و عکس یکدیگر دارند. آمریکا و بلوک غرب از نفوذ جمهوری اسلامی در میان شیعیان جهان بویژه شیعیان آسیای غربی و جنوبی (افغانستان و شبه قاره) اطلاع دارد و نمی خواهد که به راه شاه اسماعیل، شاه عباس، نادرشاه، ساسانیان و اشکانیان گام بگذارد و لذاّ بر سر این راه، انواع سدّ ایجاد خواهد کرد و این سدّها نا آرامی و... به وجود خواهند آورد.

بی اعتناء به برنامه مذاکرات مستقیم آمریکا و ایران در عُمّان، سی و پنجمین سالروز تصرف سفارت آمریکا و 444 روز گروگانگیری، این چنین در تهران و در خیابان طالقانی، مقابل ساختمان سفارت برگزار شد. تیتر بزرگ صفحه اول شماره ششم نوامبر 2014 روزنامه حکومتی کیهان این بود: تجمّع 13 آبان [سال 1393] نشان داد که ملّت با آمریکا آشتی نمی کند.

نماینده پارلمانی همدان: رسیدگی به «سوءاستفاده» 8 هزار میلیارد تومانی از صندوق ذخیره فرهنگیان قطعی است

امیر خجسته

به گزارش 16 آبان 1395 خبرگزاری فارس، امیر خجسته نماینده وقت همدان در مجلس شورای اسلامی درباره سخنان رئیس جمهور [حجت الاسلام حسن روحانی] در روز رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی مبنی بر «وام معوق» خواندن «اختلاس»‌ از صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: در صندوق ذخیره فرهنگیان حدود هشت هزار میلیارد تومان سوءاستفاده صورت گرفته است.
    خجسته با اشاره به اینکه در آینده‌ای نزدیک، وضعیت بخش عمده‌ای از این سوءاستفاده مالی روشن خواهد شد، اظهار داشت: وقتی که یک فرد، سه هزار و 500 میلیارد تومان وام می‌گیرد و یا 30 نفر 90 درصد امکانات بانک متعلق به صندوق را دریافت می‌کنند به این معناست که وثیقه‌های اخذ شده از آنان کافی نبوده است که این وام‌ها بازگردانده نشده است.
    خجسته گفت که به نظر او سوءاستفاده در صندوق ذخیره فرهنگیان جای تردید ندارد؛ تخلّف، تخلّف است ـ فساد، فساد است و دولت‌ها [قوای مجریه] نباید خود را وارد چنین موضوعاتی کنند.
    نماینده پارلمانی همدان تاکید کرد: رسیدگی به «سوءاستفاده» از صندوق ذخیره فرهنگیان قطعی است و "فسادها و سوء استفاده ها بدون در نظر گرفتن اینکه کدام دولت بر سر کار است بررسی خواهند شد و مرجع رسیدگی مشخص است".
    ـ ـ ـ ـ ـ
    پیش از این هم نقوی نماینده ورامین در مجلس در برابر این اظهار حسن روحانی که مسئله پول صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک وابسته به آن وام معوقه (پرداخت نشده در سررسید) است نه اختلاس گفته بود: آقای رئیس جمهور انقلابی ها نفهم نیستند. هشت هزار میلیارد تومان از جیب معلمان به «30 نفر!» داده شده است. آیا این وام است و یا اختلاس؟. وثیقه ها باید طبق معمول و پیش از دادن وام، مشاهده و ارزشیابی می شدند[تا بهای آنها بیش از مبلغ وام باشد و با مشاهده تعلل در بازپرداخت وام، تصرف و حرّاج می شدند و پول بانک بازگردانده می شد] و در مورد کسب و کار بر هزینه کردن وام، نظارت.
    ـ ـ ـ ـ ـ
    قبلا آیت الله علم الهدی به موضوع دریافت وام های خارج از قاعده از صندوق ذخیره فرهنگیان پرداخته بود که اظهارات او در روزنامه ها منعکس شده بود. در زیر صفحه اول «روزنامه قدس» حاوی تیتر اظهارات آیت الله علم الهدی، از خبرگزاری فارس کُپی شده است:

دادستان تهران: چگونه یک فرد با ارائه وثیقه غیر معتبر و کم ارزش می تواند تسهیلات کلان بانکی اخذ و از بازپرداخت خودداری ورزد؟، ارتباط و نفوذ ...

جعفری دولت آبادی

به گزارش یکم آبان 1395خبرگزاری فارس، جعفری دولت آبادی دادستان وقت تهران در نشست با مسئولان حراست و بازرسی بانک‌های کشور گفت: پیشگیری از وقوع جرایم اقتصادی، بهبود وضعیت کشف جرم، مبارزه با جرایم بانکی و مقابله با فساد اقتصادی مستلزم توجه به پیشگیری از وقوع جرم و تشدید بهبود نظارت‌ها است که از وظایف حراست‌ها و بازرسی‌های بانک‌ها است.
    دولت آبادي با تاکید بر تاثیرگذاری بخش‌های نظارتی بانک‌ها در امر پیشگیری از وقوع جرایم بانکی و فسادهای کلان اقتصادی، پر رنگ شدن پدیده فساد اقتصادی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی طی سال‌های اخیر را مورد توجه قرار داد و به انتشار اخبار مربوط به دستگیری اعضا و متهمان پرونده‌های فساد اقتصادی اشاره کرد و افزود: این که چنین اخباری فضای رسانه ها را تحت‌الشعاع قرار داده، ناشی از آن است که پدیده فساد با اعتماد مردم بازی می کند.
    وی با تصریح به این که در تمام پرونده‌های مرتبط با فساد اقتصادی، بانک‌ها به طور مستقیم و غیرمستقیم نقش دارند، به عنوان نمونه به پرونده‌های مربوط به گروه امیرمنصور آریا، بابک زنجانی، برادران روزچنگ، صندوق ذخیره فرهنگیان، بانک تجارت کرمان، بانک سرمایه، بانک دی و تعاونی اعتبار ثامن‌الحجج اشاره کرد و در خصوص نقش بانک‌ها در تشکیل چنین پدیده‌هایی اظهار داشت: در تمامی این پرونده‌ها بخشی از جرایم در بستر بانک‌ها رخ داده یا مدیران بانک‌ها در ارتکاب جرایم دخیل هستند یا تسهیلات اعطایی از سوی بانک‌ها یا مؤسسات پولی زمینه‌ساز فساد بوده و یا فقدان نظارت، تسهیل کننده جرایم ارتکابی بوده است.
    دادستان وقت تهران از رسیدگی پرونده بانک سرمایه در دادسرای پولی ـ بانکی و بازداشت دو متهم مرتبط با این بانک خبر داد.
    جعفری دولت‌آبادی با طرح این سؤال که چرا برخی بانک‌ها بستر ارتکاب جرایم برای سوء‌ استفاده افراد معدودی شده‌اند، اظهار داشت: دلیل بروز فسادی که امروزه موجب تشکیل پرونده‌های قضایی موضوع فساد کلان اقتصادی شده است، ارتباط و نفوذ متهمان با برخی مدیران بانک‌ها و بعضی مسئولان است و گرنه چگونه فردی که توانایی مالی چندانی ندارد، می‌تواند با ارائه وثایق غیر معتبر و فاقد ارزش کافی، تسهیلات کلان اخذ کند یا از پرداخت معوقات خودداری ورزد و سپس ادعای ورشکستگی کند!، در حالی که افراد ضعیف برای اخذ یک وام کوچک مدت‌ها پشت درب بانک‌ها می‌مانند.
    دولت آبادي در خصوص دلیل تاسیس دادسرای پولی ـ بانکی، به تمرکز قدرت اقتصادی، اعتبارات، تسهیلات، پول فراوان و ارز در بانک‌ها اشاره کرد و با تاکید بر این‌ که چنین تمرکزی زمینه سوء ‌استفاده را فراهم می کند، افزود: قدرت پول کم‌تر از قدرت سیاست نیست و پول‌شویی‌های کلان غالباً در حوزه‌های مواد مخدر، قاچاق کالا و مانند آن رخ می‌دهد که بستر شکل‌گیری این جرایم، بانک‌ها هستند.
    دادستان وقت تهران با بیان اینکه بانک‌ها باید صف خود را از متهمان اقتصادی جدا کنند، از مراجع نظارتی بانک‌ها خواست با انجام وظایف ذاتی، سودجویان و مفسدان را بر سر جای خود بنشانند.
    جعفری دولت‌آبادی با اشاره به تجارب ناشی از پرونده‌های کلان اقتصادی؛ فقدان نظارت و ارتباط برخی افراد با مراکز قدرت را موجب اخذ تسهیلات کلان و هزینه کردن آن در غیر از طرح‌های مورد نظر بانک‌ها به شمار آورد و ادامه چنین روندی را موجب خروج سرمایه از کشور، مایوس شدن تولیدکنندگان و شیوع فساد اقتصادی دانست و گفت: وقتی پول کلان در اختیار کَسی قرار گیرد، برای ادامه اقدامات خلاف قانون خود و جلب منفعت، رشوه می‌پردازد.
    دادستان وقت تهران از مسئولان بازرسی و حراست‌ بانک‌ها خواست که نظارت بر عملیات بانک‌ها تشدید کنند.
    جعفری دولت‌آبادی در خصوص مشکلات مراجع قضایی در رسیدگی به پرونده‌های فساد بانکی، گفت که بسیاری از متهمان خود را بدهکار می‌دانند نه مجرم. بنابراین، نظارت بر عملیات بانک ها ضرورت دارد تا ارتکاب سوء استفاده پیشگیری شود.
    وی در بیان مشکلات موجود در استرداد وجوه توسط مجرمان اقتصادی، به عدم تمایل بانک‌ها به پذیرش اموال غیرمنقول متهمان به جای مطالبات خود اشاره کرد و افزود: بازداشت متهم در زندان مسائل و مشکلات دیگری مانند بیماری زندانی و... را در بر دارد و لذا لازم است که بانک‌ها برای اعطای تسهیلات به مکنت مالی و اعتبار متقاضی توجه داشته، وثیقه مناسب اخذ نموده و به محض معوق ماندن پرداخت اقساط، پرونده قضایی تشکیل داده و پیگیری کنند.
    دادستان وقت تهران دادن دادخواست ورشکستگی از سوی مجرمان بانکی و رسیدگی به آن را مشکل دیگری دانست و گفت: در حال حاضر با افرادی مواجه هستیم که در برج عاج نشسته و با ادعای «انا مفلس»، می کوشند که از استرداد وجوه دریافتی خودداری ‌کنند. اینان باید بدانند که پس از رسیدگی، ممکن است که ورشکسته به تقصیر تشخیص داده شوند. تاکنون از 11 بانک کشور در مجموع 9 هزار میلیارد تومان تسهیلات دریافت شده است و 1287 نفر از این مشتریان بانک ها اعلام ورشکستگی کرده‌اند. باید دید که چگونه یک بانک به فردی غیرمعتبر تسهیلات کلان پرداخت می‌کند. بانک ها باید از اعطای وام بر اساس مدارک جعلی، پارتی‌بازی و رانت خودداری کنند [تا شریک جرم محسوب نشوند]. جعفری دولت آبادی به سیستم‌های حراست و بازرسی بانک‌ها و موسسات پولی هشدار داد که از خواب گران بیدار شوند و اطلاع رسانی کنند تا یک مؤسسه اعتباری نتواند 12 هزار میلیارد تومان سپرده‌های مردم را جذب کند و بدهی انبوه برجای ‌گذارد؛ به گونه‌ای که بانک مرکزی چنان درگیر شود که برای رفع بحران و حل مشکلات سپرده‌گذارانِ این موسسه، ناچار به پرداخت وجوه سپرده گذاران از منابع خود شود. برای برون رفت از این وضعیت مدیران میانی باید تحت نظارت قرار گیرند و این مطلوب توسط حراست و بازرسی بانک‌ها که در داخل بدنه بانک‌ها هستند، بهتر حاصل می‌شود.
    دولت آبادي ضرورت حمایت بانک مرکزی از مسئولان نظارتی بانک‌ها مورد تاکید قرارداد. وی هم چنین با تاکید بر این که فساد پیش از عملیاتی شدن باید کشف شود، این امر را وظیفه ذاتی واحدهای حراست و بازرسی بانک‌ها دانست و گفت که واحدهای بازرسی و حراست‌ها می‌توانند اقدامات بانک‌ها را کنترل و مدیریت کنند و مدیران بانک‌ها می‌توانند جایگاه خاص را برای نهادهای نظارتی بانک پیش‌بینی کنند. باید فضایی ایجاد شود که برخی مدیران بانک‌ها و مشتریان از بیم چشم‌های بصیر نهادهای نظارتی، نتوانند مرتکب جرم نشوند و در اندیشه آن هم نباشند.
    دادستان وقت تهران بزرگترین هزینه فساد در سیستم بانکی را سلب اعتماد عمومی دانست و اظهار داشت: باید با اعمال نظارت منسجم و هدفمند و برخورد قاطع با مفاسد اقتصادی، اعتماد را به جامعه باز گرداند.
    جعفری دولت‌آبادی از طرح دادستانی تهران برای استقرار نماینده در بانک‌ها خبر داد و اظهار داشت: این طرح بدون دخالت در امور بانک‌ها در دست بررسی است و در اجرای آن، این ضرورت که موجب توقف و رکود در فعالیت بانک‌ها نگردد و موجبات سوء استفاده را فراهم نیاورد، مورد توجه دادستانی خواهد بود.

گزارش تحلیلی کیهان، روزنامه وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی درباره مسئله 8000 میلیارد تومانی صندوق ذخیره فرهنگیان ایران

کیهان ـ کُد خبر: 88642 ـ انتشار: سوم آبان 1395: «صندوق ذخیره فرهنگیان» نامی است که این روزها بیش از گذشته بر سر زبان‌ها افتاده و هرکس در فضای حقیقی و مجازی درباره آن چیزی می‌گوید. تا چند ماه قبل هیچکس جز معلمان و فرهنگیان زحمتکش، از کارکرد چنین صندوقی خبری نداشت و احتمالا نمی‌دانست چنین مجموعه‌ای هم وجود دارد!. اما حالا حرف اول مردم‌، صندوق ذخیره فرهنگیان است.

    اصل ماجرا:
    مدتی قبل خبری دهان به دهان گشت که در صندوق ذخیره فرهنگیان، اختلاسی عظیم صورت گرفته است!. طبق معمول، ابتدای کار به تکذیب گذشت ولی با افشای جزئیات بیشتر، مدیرعامل صندوق ذخیره نیز این فساد را قبول کرد و مدعی شد مبلغ آن را 3 هزار و 500 میلیارد تومان ـ ناقابل ـ است!.
    انکار ِ بخش بزرگی از مبلغ به یغا رفته، باعث شد اسناد بیشتری منتشر شود و معلوم شد که رقم پول کم شده از صندوق؛ 8 هزار میلیارد تومان است که به جیب افراد و احتمالا جریان خاصی رفته است.
    اندکی بعد خبر آمد که زوجه مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان و فرزند وی بازداشت شده‌اند. این خبر با تایید و تکذیب‌های متعدد همراه شد که حسین مقصودی نماینده مردم سبزوار در این‌باره گفت: "از قرار معلوم مدیرعامل این صندوق به همراه همسر و پسرش که از مدیران مالی صندوق ذخیره فرهنگیان بودند(!) اسنادی جعلی تهیه و مبالغ زیادی از صندوق ذخیره برداشت و به حساب‌های شخصی خود واریز کردند. حراست و بازرسی وزارت آموزش و پرورش با پیگیری موضوع، وی و همدستانش را دستگیر کرده و تحویل مقامات قضایی داده‌اند.".
    بانک سرمایه بانکی است که عمده سهام آن متعلق به آموزش و پرورش است و این تعلّق، به دلیل سهامداری صندوق ذخیره فرهنگیان در بانک سرمایه است. حدود نهصد هزار فرهنگی از سراسر کشور، سهامدار و سپرده‌گذار صندوق ذخیره فرهنگیان هستند و این صندوق با سرمایه‌گذاری و تاسیس بانک سرمایه، کوشیده بود سپرده فرهنگیان را سودآور کند.
    چند روز قبل احمدی‌لاشکی نماینده نوشهر و چالوس در مجلس در خصوص اوضاع صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه حقایق دیگری را افشا کرده و گفته بود: "چند هزار میلیارد تومان از پول 917 هزار معلم عضو در این صندوق گم شده است، این صندوق وضعیت بیماری دارد، طی دو سال گذشته 6 مدیرعامل در بانک سرمایه تغییر کردند. البته شاید این تغییر مدیران عامل بانک سرمایه برای سرپوش گذاشتن بر اقدامات این بانک بوده است، بانک سرمایه در سال 1394 حدود هزار و 500 میلیارد تومان خسارت و زیان دیده است و .... یک نفر سه هزار و 900 میلیارد تومان به بانک سرمایه بدهکار است و 90 درصد تسهیلات تنها به 30 نفر ارائه شده است.".
    با افشا جوانب مختلف این فساد، دولتمردان انکار را بی‌فایده دیدند و تصمیم به حذف مهره‌ها گرفتند!. بر این اساس هیئت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان تلاش کرد با ایجاد تغییرات در اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل صندوق، از بازتاب مسئله بکاهد اما مشکلی در میان بود!. وزیر آموزش و پرورش بر عدم تغییر اعضای هیئت مدیره صندوق و حمایت از آنها اصرار داشت!.
    با دستگیری 5 نفر از اعضاء ردیف اول صندوق از سوی دادستانی تهران، ابتدا طرح تحقیق و تفحص از صندوق و سپس استیضاح علی اصغر فانی [وزیر وقت آموزش و پرورش] در مجلس رای آورد. دو رخداد مهمی که گفته شده بود می‌تواند پرده از بسیاری چیزها بردارد. البته تحقیق و تفحص زمانبر است و معمولا نوش داروی بعد از مرگ سهراب!، اما استیضاح آنی بود و می‌توانست به افشای بسیاری از حقایق بیانجامد!.
    فشارها به فانی برای استعفا شروع شد!. فانی که می‌دانست هیچ عقبه سیاسی ندارد و با استعفاء، زمینه برای هر اقدامی علیه خودش را آماده می‌کند، مقاومت کرد و استعفا نداد!، در جلسه هیئت دولت [شورای وزیران] حضور یافت و در نامه‌ای که به رئیس‌جمهور نوشت آمادگی خودرا به ادامه همکاری اعلام داشت. این وضعیت نشان می دهد که فانی استعفا نداده بلکه مجبور به استعفا شده و آمادگی داشته که در مجلس از خود دفاع کند و شاید هم حرف‌هایی بزند. زیراکه موضوع صندوق ذخیره فرهنگیان یکی از بندهای طرح استیضاح وزیر آموزش و پرورش بود. بالاخره رئیس جمهور اعلام داشت که استعفای فانی را پذیرفته است.
     دراین میان، آنچه خیلی عجیب به نظر می‌رسد، سکوت برخی در قبال بزرگترین مسئله بانکی تاریخ ایران است. مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان که بازداشت شده است در دوره اصلاحات و در زمان وزارت مرتضی حاجی، معاون وزارت آموزش و پرورش در بخش «توسعه مدیریت و پشتیبانی» بود.
    حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده شاهین‌شهر در مجلس شورای اسلامی با اشاره به مسئله مالی مورد بحث در صندوق ذخیره فرهنگیان گفته است: "رئیس‌جمهور باید کسانی را بکار بگمارد تا گزارش‌های دقیقی از وضعیت به وی ارائه کنند که در غیر این صورت، مسئولیت ـ هم به گردن وزارتخانه مربوط و هم به گردن شخص رئیس‌جمهور است. وی با اشاره به برکناری وزیر آموزش و پرورش از سمت خود گفته است که به نظر می رسد دولت با کنار گذاشتن علی‌اصغر فانی از وزارت آموزش و پرورش سعی کرده تا در جلسه استیضاح، مسائل مربوط به فساد صندوق ذخیره فرهنگیان مطرح نشود. ما [مجلس] وظیفه خود می‌دانیم که موضوع فساد در صندوق ذخیره فرهنگیان را پیگیری کنیم‌.

معاون اول حسن روحانی: 500 نفر با زد و بند وام گرفته اند و از همان اول هم قصد پس دادن آن را نداشتند ـ معوقات بانکی بیش از 100 هزارمیلیاردتومان

اسحاق جهانگیری

اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور [رئیس جمهور وقت] هفدهم آبان 1395 (دوشنبه) در مراسم تودیع علی اصغر فانی وزیر پیشین آموزش و پرورش به مسائل به وجود آمده در صندوق ذخیره فرهنگیان اشاره کرد و گفت: این صندوق متعلق به مجموعه فرهنگیان است و بیش از 900 هزار عضو دارد. با گذشت حدود 20 سال از تاسیس آن، این صندوق اینک به یک بنگاه بزرگ اقتصادی تبدیل شده و شرکت های متعددی در زیرمجموعه آن فعالیت دارند. در بنگاه های زیرمجموعه صندوق ذخیره فرهنگیان تخلفاتی رخ داده است ازجمله در بانک سرمایه.
    جهانگیری با بیان اینکه بخشی از مسائل صندوق ذخیره فرهنگیان مربوط به بانک سرمایه است گفت: 46 درصد بانک سرمایه متعلق به این صندوق است و 8 هزار میلیارد تومان از معوقات بانکی نیز مربوط به بانک سرمایه است. کسانی که می خواهند با قُلدری از بازگرداندن معوقات بانکی امتناع کنند، دولت حتماً این پول ها را از آنها پس خواهد گرفت و در این زمینه هیچ تردیدی وجود ندارد. به فرهنگیان اطمینان می دهیم که دولت و قوه قضاییه بر موضوع صندوق ذخیره فرهنگیان کنترل و نظارت خواهد کرد و پولی از فرهنگیان ضایع نخواهد شد.
    معاون اول رئیس جمهور بر ضرورت آسیب شناسی دقیق در نظام مدیریتی حاکم بر صندوق ذخیره فرهنگیان تاکید کرد و گفت: باید نظارتی دقیق بر این صندوق وجود داشته باشد که قادر به کنترل و پاسخگویی در قبال عملکرد آن باشد.
    جهانگیری با یادآوری اینکه از ابتدای کار این دولت [کابینه حسن روحانی] اعلام کرده‌ایم که فساد سیستمی [سیستماتیک] در کشور شکل گرفته و این فساد همانند موریانه در همه سطوح کشور ورود کرده است، گفت که در این دولت پرچم مبارزه با فساد به من سپرده شده و با جدیت این مبارزه را ادامه خواهم داد. فرقی ندارد فساد در دوره دولت قبل رخ داده باشد و یا در دوره دولت فعلی [کابینه حسن روحانی]. فساد، فساد است.
    معاون اول رئيس جمهور معوقات بانکی [وام های بازپرداخت نشده] را یکی از مسائل پیش روی اقتصاد کشور و نظام بانکی برشمرد و افزود: امروز معوقات بانکی بیش از 100 هزار میلیارد تومان است و این پولی است که عده ای گرفته اند و در موعد سررسید پس نداده اند. کسانی که معوقات بانکی دارند دو گروه هستند، یک دسته فعالان اقتصادی و دسته دیگر کسانی هستند که از طریق زد و بند پول گرفته اند و وثیقه مناسب ارائه نداده اند و روزی که پول می‌گرفتند می دانستند که نمی‌خواهند پس دهند. فهرستی 500 نفری از این افراد تهیه شده و به قوه قضاییه ارائه گردیده و در ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی نیز در دستور کار قرار دارد.

تحقیق و تفحّص مجلس درباره مسئله دریافت 800 هزار میلیارد تومانی از صندوق ذخیره فرهنگیان در کمیته ویژه آغاز شد

محمدمهدی زاهدی

طبق گزارش های منتشره در هجدهم آبان 1395، محمدمهدی زاهدی نماينده کرمان و رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفته بود که کمیته تحقیق و تفحّص تشکیل شده و کار خود ـ تحقیق و تفحّص از اتفاقات و ابهامات صندوق ذخیره فرهنگیان ـ را شروع کرده است و تا زمانی که برایمان محرز نشود که چه مشکلی وجود داشته نمی‌توانیم اظهار نظر کنیم. کمیته با دقت، وسواس و با لحاظ منافع فرهنگیان بررسی و در این راستا از کارشناسان خُبره و زُبده کشور که در حوزه بانکداری، سرمایه‌گذاری و حقوقی [قضایی] کار کرده‌اند و بی نظر هستند، استفاده می‌ کند و نتیجه کار رسما اعلام خواهد شد.
رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی (قبلا استاد دانشگاه و وزيرعلوم) در پاسخ به این پرسش که «چه زمانی نتایج کلی و قطعی این تحقیق و تفحّص [پارلمانی] از صندوق ذخیره فرهنگیان منتشر خواهد شد؟»، گفت: این را قانون پیش بینی کرده و 6 ماه در این خصوص فرصت داریم تا نتایج بررسی‌ها را اعلام کنیم، اما این زمان قابل تمدید است که امیدواریم در همان زمان 6 ماه نتایج را مشخّص کنیم.

خبرها و نظرها به روایت چند روزنامه تهران در تیترهای صفحات اول 18آبان 1400 خود

در دنياي داستان نويسي

زادروز نويسنده «برباد رفته» پُرفروشترين داستان در تاريخ معاصر

مارگارت میچل در 26 سالگي

بانو «مارگارت ميچل Margaret Mitchell» نويسنده داستان «برباد رفته» در زمینه جنگ داخلي آمريكا كه يكي از بهترين آثار ادبي قرن 20 بشمار آمده است هشتم نوامبر 1900 در شهر اتلانتا به دنيا آمد.
    مارگارت در طول عُمر نسبتا کوتاه خود همين يک داستان را نوشت که به صورت فيلم سينمايي هم درآمده است. داستان «برباد رفته» پُرفروشترين داستان تاريخ معاصر بشمار آمده است كه هنوز هر سال بيش از 250 هزار نسخه بفروش مي رسد. اين كتاب به 35 زبان ترجمه شده است.
     مارگارت كه پيش از شروع به نوشتن اين كتاب، خبرنگار شهري تنها روزنامه وقت شهر اتلانتا (استيت جورجیا) بود ضمن پوشش اخبار شهر و تماس با مردم كه هنوز در ميان آنان شاهدان جنگ خونين داخلي آمريكا ديده مي شدند و سوزاندن شهر اتلانتا توسط نيروهاي ژنرال شِرمن (افسر شمالي ها ـ فدراسیون آمریکا) را ديده بودند از واقعيت هاي اين برادركُشي كه برايش گفته بودند آگاه شد و تصميم به نوشتن كتابي گرفت كه با خواندن آن براي هميشه هر نوع جنگ داخلي و برادركُشي پايان يابد و موفق به اين كار شد.
    نخستين چاپ كتاب او سي ام ژوئن 1936 انتشار يافت و خود وي 16 آگوست 1949 در تصادف با اتومبیل فوت شد. مارگارت براي نوشتن كتاب «برباد رفته» ده سال تمام كار كرده بود. رسانه های آمریکا هر سال سه بار از مارگارت میچل یاد می کنند ـ در زادروز و سالمرگ او و نیز در سالروز توزیع نخستین چاپ داستان بربادرفته. دولت آمريكا به منظور قدرداني از مارگارت میچل تمبري را چاپ كرده و به جريان گذارده است كه کُپی اين تمبر در زير آمده است:

در قلمرو رسانه‌ها

بانویی كه اخبار جنگ ها را پوشش مي داد ـ کتاب او درباره رکود اقتصادی کمک کرد که «دلار» پول جهانی شود

Martha Gelhorn

امروز زادروز بانو «مارتا گلهورنMartha Gelhorn» روزنامه نگار و نویسنده معروف و بانوی سوم «ارنست همينگوي» داستان نگار بنام است كه هشتم نوامبر سال 1908 به دنيا آمد و 90 سال عُمر كرد.
    مارتا در طول 60 سال عُمر روزنامه نگاري خود اخبار جنگ هاي اسپانيا، تصرف چك اسلواكي به دست نیروهای نظامی هيتلر، جنگ روسيه با فنلاند، جنگ ژاپن و انگلستان بر سر هنگ كنگ ـ سنگاپور و برمه، پياده شدن نيروهاي متفقين در فرانسه و تعقيب كار آنها تا خودکشی هيتلر و تسلیم شدن ارتش حکومت ناسیونال سوسیالیست (نازی) آلمان، جنك كره، شورش هاي آمريكاي لاتين، جنگ شش روزه اعراب و اسراييل و جنگ ویتنام را پوشش داد و در پي هر جنگ يك كتاب نوشت كه مأخذ قرار گرفته اند.
    در جريان جنگ داخلي اسپانيا بود كه مارتا با همينگوي آشنا شد و با او ازدواج كرد. مارتا از دوستان «الينور» زن روزولت رئيس جمهوری وقت آمريكا بود و با هم كتاب مشكلات ركود اقتصادي آمريكا را نوشتند و راه حلهاي متعدد ارائه دادند كه در تنظيم «نيو ديل New Deal» و نیز طرح این هدف که «دلار آمریکا» پول بین المللی شود مورد استفاده قرار گرفت.
    «مارتا» كار روزنامه نگاري را با پوشش اخبار ركود اقتصادي بزرگ آمريكا Great Depression و فقر مردم اين كشور كه ناشي از اين ركود بود براي چند روزنامه معروف آغاز كرده بود كه ماحصل كار خود را در كتاب «رنج هايي كه من به چشم خود ديدم» آورده است.
    كتاب هاي معروف مارتا عبارتند از: چهره جنگ، مك كارتيسم، اصلاحگري از طريق ژورناليسم، درخت هاي كوتاه هم مي توانند سايه افكني كنند و .... «مشاهده نگاری» روزنامه نگاران از ابتکارهای مارتا گِلهورن بشمار آورده شده است. در عصر اینترنت و قرارگرفتن «اخبار مطلق» در وبسایت ها، «مشاهده نگاری» از مطالب پُر مخاطب نشریات چاپی شده است.

گزارشگري دشوار و پُرخطرِ اينوستيگيتيو تا 84 سالگي! ـ این ژورنالیست از نارضايي رئيس جمهوري آمریکا واهمه نکرد و حقايق جنگ ويتنام را بيان داشت

Morley Safer

امروز (هشتم نوامبر 2015) زادروز «مورلي سيفر Morley Safer» روزنامه نگار كانادايي ـ آمریکایی است كه 40 سال و تا ماه پنجم سال 2016 براي برنامه Sixty Minutes شبكه «سي بي اس» آمريکا گزارش اينوستيگيتيو تهيه مي کرد. وي که 8 نوامبر 1931 در تورنتو ِکانادا به دنيا آمده بود و نوزدهم ماه می 2016 درگذشت، کار روزنامه نگاري را از سال 1964 و پس از فراغت از تحصيل آغاز کرده بود.
     مورلي كه كار روزنامه نگاري را در روزنامه هاي كانادا آغاز كرده بود پس از پيوستن به خيل روزنامه نگاران اينوستيگيتيو، به رسانه هاي آمريكا منتقل و خبرنگار آنها در اروپا شد و در لندن براي شبکه «سي بي اس»، دفتر ايجاد كرد.
     مورلي در سال 1965 به ویتنام جنوبي رفت و دفتري هم در سايگون براي «سي بي اس» تاسيس كرد. گزارش هاي او از ويتنام مطابق ميل دولت آمريكا نبود. ليندن جانسون رئيس وقت جمهوري فدرال آمريكا پس از اين كه «مورلی سيفر» صريحا در يك اظهار نظر گفته بود كه آمريكا در جنگ ويتنام نه تنها پيروز نمي شود بلكه بدنام هم خواهد شد از مدير «سي بي اس» شديدا گلايه كرد و گفت كه اين نوع اظهار نظر ها روحيه نظامیانِ در حالِ جنگ و نيز خانواده هاي آنان را تضعيف مي كند و منافع آمريكا را به مخاطره مي افكند.
     با وجود اين، مورلي پس از بازگشت به آمريكا از سايگون، چند تفسير بسيار منفي از تاكتيكِ «جستجو و تخريب» نظاميان آمريكايي در ويتنام پخش كرد و سپس به برنامه «60 دقيقه» كه يك مجله تلويزيوني است و كار اينوستيگيتيو مي كند پيوست و همه جهان را حوزه فعاليت خود قرار داد.
     مورلی سیفر بمانند سایر روزنامه نگاران ِ عاشق این پیشه معتقد بود که روزنامه نگاری بازنشستگی ندارد و بازنشسته شدن یک روزنامه نگار [روزنامه نگار واقعی] مساوی است با مرگ او. تألیفات یک روزنامه نگار ادامه کار اوست. «سیفر» نوزدهم ماه می 2016 پس از 84 سال و شش ماه عُمر و بیش از 50 سال روزنامه نگاری و عمدتا روزنامه نگاری برادکَستینگ (رادیوتلویزیونی) و یک هفته پس از بازنشستگی محدود از کار ژورنالیسم نتوانست دوری از معشوق (کار ژورنالیسم) را تحمل کند و درگذشت.
    [مجله روزنامک به مناسبت درگذشت سیفر، سه صفحه از شماره های 24 و 25 خودرا اختصاص به کارهای او داد که برای مشاهده این مطالب می توان به آرشیو اِدیشن آنلاین این مجله www.rooznamak-magazine.com رجوع کرد]

آیا نشریات دانشگاهی و مؤسسات پژوهشی باید مجوّز انتشار داشته باشند؟ ـ اشاره به 3 مسئله دیگر

خبرگزاری های داخلی 13 آبان 1392 به نقل از معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد گزارش کرده بودند که در جلسه آن روز هیئت نظارت برمطبوعات، 11 نشریه و همه آنها دانشگاهی و پژوهشی مجوز انتشار گرفته بودند. از این شمار 8 فصلنامه و 3 دوفصلنامه بودند. در هیچ کشور، نشریات متعلق به دانشگاهها که عمدتا داخلی و میان استاد و دانشجو و علاقه مندان مربوط و کتابخانه های عمومی و پژوهشی توزیع می شوند نیاز به دریافت مجوز از دولت ندارند. 3 مسئله دیگر:
در جمهوری اسلامی ایران، دولت به بيشتر نشریات ازجمله نشريات عمومی (حرفه ای ـ غیر دولتی و ناوابسته) کمک مالی می کند ـ کاری مغایر اصول ژورنالیسم. همچنین برخی از موسسات عمومی (دولتی و شهرداری) دارای روزنامه هستند ـ نشریات یومیه ِ«هم شکل» روزنامه های حرفه ای که در کشوری دیگر دیده نمی شود و به عبارت ديگر؛ نشرياتي که آگهي تجاري مي گيرند و تکفروشي دارند.
کیهان ـ روزنامه حکومتی جمهوری اسلامی ايران شماری از روزنامه های تهران را «زنجیزه ای» می خواند. از این تعبیر چنین بر می آید که سیاست و خط مشی این دسته از روزنامه ها در دست مدیر و سردبیر و بر طبق اصول شناخته شده ژورنالیسم نیست و سررشته کار در دست دیگری است!.

ساير ملل

زادروز دكتر «كريستيان بارنارد» نخستين جرّاح كه عمل پيوند قلب كرد

كريستيان بارنارد كه در دسامبر سال 1969 در يك بيمارستان زادگاه خود ــ فدراسيون آفريقاي جنوبي ــ براي نخستين بار در تاريخ بشر دست به عمل پيوند قلب زد و راه را براي اين كار باز كرد هشتم نوامبر سال 1922 به دنيا آمده بود و دوم سپتامبر سال 2001 درگذشت.
دكتر بارنارد تا سال 1983، ظرف 14 سال 79 عمل پيوند قلب انجام داد كه يكي از اين افراد 20 سال ديگر عُمر كرد و بر اثر كهولت درگذشت.
كارمهم ديگر بارنارد كه دومين پيشتازي وي بشمار آمده است انجام عمل جراحي روي قلب نوزداني بود كه با قلب ناقص يا بيمار به دنيا آمده بودند. دكتر بارنارد در سال 1983 به علت ابتلا ء به بيماري تورم مفاصل، از جراحي دست كشيد و از آن پس به نوشتن كتب راهنماي بيماران دست زده بود. وي درتاريخِ دانش پزشكي جايگاهي رفيع دارد.

ترور محمدنادرشاه پادشاه وقت افغانستان

محمدنادر شاه

هشتم نوامبر سال 1933 محمدنادرشاه پادشاه افغانستان به قتل رسيد و پسرش محمدظاهر كه طبق قانون اساسي تازه افغانستان «پدر ملت» لقب يافت بر جاي او نشست و محمدظاهرشاه شد. محمدنادرشاه از 1929 تا 1933 به مدت چهار سال پادشاهي کرده بود. دولت لندن درآگوست سال 1919 به افغانستان استقلال داده بود. دولت لندن در نيمه قرن نوزدهم با دادن اعلان جنگ به ايران و لشکرکشي و تصرف مناطقي از استانهاي فارس (بوشهر) و خوزستان، دولت تهران را مجبور به دست برداشتن از ايالتهاي هرات، فراه و نيمروز کرد و وسعت افغانستان به 647 هزار کيلومتر مربع رسيد.
    محمدنادرشاه در جريان شرکت در مراسم فارغ التحصيلان يک دبيرستان به دست يک جوان به نام عبدالخالق هزاره با شليک گلوله کشته شد. عبدالخالق و بستگان نزديک او که دستگير شده بودند اعدام شدند. اعلام شده بود که قتل نتيجه يک توطئه سياسي بود.
    محمدنادرشاه كه قرار بود بيطرفي افغانستان را محفوظ نگهدارد شهرت طرفداري از انگلستان را داشت. وي با كمك دولت انگلستان روي كار آمده بود.
    محمدظاهرشاه متولد 1914 تا زمان کودتاي پسر عمويش محمد داودخان در سال 1973 به مدت 40 سال پادشاهي کرده بود. داودخان وي را از کشور تبعيد کرد که در ايتاليا زندگي مي کرد و پس از برکناري حکومت طالبان به دست آمريکا و روي کار آمدن حامد کرزاي به وطن بازگشت، ادعاي پادشاهي نکرد و لقب پدر ملت به دست آورد، در کاخ قبلي خود زندگي کرد و 23 جولاي 2007 در نود و سه سالگي درگذشت.
    افغانستان داراي اندکي بيش از 30 ميليون نفوس است که 42 درصد از آنان از قبايل پشتون هستند. دولت لندن در قرن نوزدهم با ترسيم مرز، دو سوم پشتون ها را به هندوستان خود داد که اينک در پاکستان زندگي مي کنند و اين تقسيم مسئله ساز شده است.

محمدظاهر شاه در ميانسالي و پيري

محمدظاهرشاه به عنوان پدر ملت در كنار كرزاي رئيس جمهوري وقت افغانستان

دو رويداد نظامي در يك روز: عبور چينيان از رود «يالو» و آغاز جنگ جت ها

تاريخ نظامي دو رويداد مهم را در هشتم نوامبر سال 1950 ثبت كرده است كه هر دو در جريان جنگ كره اتفاق افتاد: عبور شگفت انگيز و غير قابل پيش بيني بيش از سيصد هزار داوطلب مسلح چيني از رود «يالو» برای کمک به دولت کره شمالی در جریان جنگ کره و نخستين جنگ جت ها در آسمان.
     جنگ كره در ژوئن 1950 با حمله گسترده كره شمالي به كره جنوبي آغاز و جز منطقه كوچكي، ساير نقاط كره جنوبي به تصرف شمالي ها درآمدة بود كه دولت آمريكا وارد عمل شد، و سپس شوراي امنيت سازمان ملل كه نماينده شوروي از شركت در جلسه مربوط خودداري كرده بود راي به عقب راندن شمالي ها از جنوب با توسل به زور داد. سالها بعد دليل غيبت نماينده شوروي از جلسه شوراي امنيت كه اگر حضور داشت مجبور بود قعطنامه را «وتو» كند معلوم شد و آن اين بود كه شوروي مي خواست آمريكا درگير جنگي شود كه طرف ديگر آن، نيروي انساني فراوان داشته واز تلفات سنگين نهراسد.
     شمالي ها در برابر نيروهاي اعزامي شوراي امنيت و عمدتا آمريكايي دست به عقب نشيني زدند و مك آرتور سرفرمانده آنان خرسند از اين بابت بود، كه سحرگاه هشتم نوامبر اورا از خواب بيدار و خبر دادند كه امواج نظاميان چيني از رود «يالو» كه مرز چين و كره را تشكيل مي دهد گذشته و نيروهاي آمريكايي را مورد حمله قرار داده و مجبور به عقب نشيني كرده اند.
     اين رويداد مآلا به تعويض مك آرتور فاتح ژاپن و ناكامي نيروهاي زير پرچم سازمان ملل انجاميد. مک آرتور تصميمات هري ترومن رئيس جمهور وقت را اجرا نمي کرد و ضمن دم از بمباران اتمي چين تصميم به حمله هوايي به اين کشور گرفته بود. مک آرتور دربازگشت به آمريکا پس از برکناري، مورد استقبال ميليونها آمريکايي قرارگرفت که در تاريخ ايالات متحده بي سابقه بوده است. مك آرتور به آمريكاييان اندرز داد كه در آسيا وارد جنگ زميني نشوند. جنگ ويتنام نشان داد كه به اندرز او توجه نشده بود.
     رويداد نظامي ديگر هشتم نوامبر، نخستين جنگ جتها در آسمان بود. در اين روز يك جت جنگده ميگ ــ 15 ساخت شوروي كه در اختيار كره شمالي قرار گرفته بود با يك جت اف ــ 86 آمريكا در آسمان كره در گير شد و به سوي هم شليك كردند و جهان را وارد عصر جنگ جتها ساختند. لوفت وافه (نيروي هوايي آلمان) براي نخستين بار در دوران جنگ جهاني دوم جنگنده جت بكار برده بود، ولي اين عمل يك طرفه بود و چون كشورهاي ديگر فاقد جت بودند، برخورد برابر و متقابل صورت نگرفته بود.

دو نظامي آمريكايي به دو داوطلب چيني در كره تسليم مي شوند

خبررساني سریع و کامل تحولات نظامي، واکنش مردم به تلفات جنگ را تسريع کرده است

در هفته اي كه به هشتم نوامبر 2003 ختم شد، در جريان زد و خوردهاي عراق، دو هلي كوپتر نظامي آمريكا بر اثر آتش مخالفان سرنگون و روي هم 21 آمريكايي كشته شدند. يك روزنامه چاپ آمريكا در شماره هفتم نوامبر خود عكس كشته شدگان سقوط هلي كوپتر اول را به ترتيبي كه ديده مي شود در بالاي صفحه اول به صورت سراسري چاپ كرده بود.
چاپ فوري عكس هاي مقتولين و تفصيل ماجرا نشان داده است كه اطلاع رساني سریع و کامل تحولات نظامي در قرن 21 با جنگهاي قرن 20 كاملا متفاوت بوده است و به همين نسبت هم واكنش مردم نسبت به جنگها.

دزدي دريايي در قرن 21

دزدان دريايي ششم نوامبر 2005 در نزديكي آب هاي سومالي به اين كشتي بزرگ مسافربر تفريحي آمريکايي به نام «سي بورن» متعلق به كمپاني كارنيوال (عكس بالا) كه با صدها تفريحگر از آمريكا به اقيانوس هند آمده بود تا مسافرانش سواحل منطقه را ببينند و در برخي از بنادر پياده شوند، حمله كردند. اين كشتي در آبهاي سومالي (شاخ آفريقا) مورد حمله دو قايق مسلح دزدان دريايي قرار گرفت كه با شليك مسلسل و آر. پي. جي (نارنجك انداز) به ناخدا دستور توقف داده بودند. ناخدا با وجود مجروح شدن يكي از 161 خدمه كشتي و آسيب رسيدن به بدنه آن موفق به فرار شد و با ايجاد صداي ترقه، دزدان را فراري داد زيرا كه كشتي هاي غير نظامي حق حمل اسلحه و بكار بردن آن را ندارند.
     اين دزدان قبلا به يك كشتي حامل كمكهاي سازمان ملل به سومالي و يك كشتي باري ديگر دستبرد زده و حتي براي دريافت پول بيشتر گروگانگيري كرده بودند.
     جهانيان كه تصور مي كردند دزدي دريايي دير زماني است كه پايان يافته است با شنيدن اين خبر، از اين تصور خارج شدند. همين دزدي هاي دريايي در قرن 19 در خليج فارس بهانه قرار گرفت كه انگلستان شيخ نشين هاي جنوب خليج ما را تصرف كند و تحت الحمايه قرار دهد و دولت آمريكا براي نخستين بار در تاريخ خود در اوايل قرن 19 كشتي جنگي به مديترانه بفرستد و ....
    دزدي دريايي در آبهاي شاخ آفريقا از سال 2005 به بعد هم ادامه يافته! و در سال 2008 شدت بيشتري به خود گرفته است، وضعيتي که براي جهانيان شگفت انگيز است. در سال 2008 دزدان دريايي شاخ آفريقا يک کشتي ايراني را هم توقيف کرده بودند. سومالي عملا تنها کشور بي دولت جهان است!.

گردباد مرگبار در نيمه شب

يك گردباد ناگهاني كه پيش بين هاي هواشناسي هم آن را پيش بيني نكرده بودند در قلب آمريكا و در مرز دو استيت كنتاكي و اينديانا پديد آمد و در نيمه شب هفتم نوامبر 2005 شهري را زير و رو كرد.
در اين رويداد طبيعي بيشترين آسيب به يك «تريلر پارك ـ مجتمع سکونت گاههای چوبیِ متحرک» رسيد كه كاملا از ميان رفت و 23 تن از ساكنان آن کشته شدند. تريلر پارك ها جاي سكونت افراد كم درآمد است كه در تريلر (اطاقك هاي شبيه اتاق بار كاميونهاي تريلر) زندگي مي كنند.
عكس، گوشه اي از خرابي اين «تريلر پارك» را نشان مي دهد.

انتخابات نوامبر 2008 آمريكا و تفسير مقاله نگاران ـ اشاره اي به كاريكاتور تاريخي «يفيموف»

روزنامه نگارِ مسلح به قلم، در نقشِ سرباز وطن - کاريکاتور تاريخي «يفيموف»

مروري بر مقالات و تفسيرهاي روزنامه ها (رسانه هاي چاپي) كه اينک تقريبا همه آنها را از طريق اينترنت مي توان به دست آورد نشان مي داد كه ششم و هفتم نوامبر 2008 سوژه اين مقالات و اصطلاحا ستونها، انتخابات چهارم نوامبر 2008 آمريكا بود. مقاله نگاران كوشيده بودند كه جامعه خودرا روشن سازند كه انتخاب يک فرد خلاف انتظار و متفاوت از روال متعارف گذشته [سياهپوست و داراي معروفيت کمتر ژيش از نامزد حزب دمکرات شدن] به رياست جمهوري آمريکا به معناي تغيير سياست هاي کلي ايت کشور نيست و ممكن است كه تنها مختصر تغييري در روش اجراي آن سياست ها و تاکتيک حاصل شود.
    اين مقاله نگاران عموما نوشته بودند «اوباما ـ در آن زمان رئيس جمهور منتخب» از آن گروه سياهپوستان آمريكايي نيست كه نياكانش را در آفريقا شكار كرده و در زير غل و زنجير، در ته كشتي به آمريكا منتقل و فروخته باشند و .... پدر «اوباما» براي تحصيل در دوره بالاتر از ليسانس (كارشناسي) در دانشگاه هاوايي به آمريكا آمده بود و در اينجا با يک زن سفيد پوست آمريکايي آشنا و ازدواج کرده بود و پسر او (باراك) تبعيض هايي را كه نسبت به سياهان حتي در نيمه دوم قرن بيستم در جامعه آمريكا اعمال مي شد تجربه نكرده و فقر را نديده به گونه اي كه در نخستين مصاحبه اش به عنوان رئيس جمهور منتخب، به تهيه يك سگ! اشاره كرده بود كه آن را با خود به كاخ سفيد ببرد (تا از سران سابق آمريكا كه داراي سگ بودند و آن را با خود مي بردند و مي آوردند و سوژه عكس بود) عقب نمانده باشد.
     اين مقاله نگاران عموما نوشته بودند که مصلحت گردانندگان آمريكا اين بود كه اين بار فردي بمانند «اوباما» در كاخ سفيد اقامت كند تا نگرش جهانيان نسبت به دولت واشنگتن تغيير کند. گردانندگان واقعي و عمدتا پشت پرده آمريكا تغيير نخواهند كرد و امكانات كشور همچنان در اختيار كورپوريشن هاي بزرگ خواهد بود. همين كورپوريشن ها بودند كه شبكه هاي تلويزيوني متعلق به خودرا در جريان تبليغات انتخاباتي تا حدي چشمگير دراختيار اوباما قرارداده بودند و ديديم كه رئيس كل كمپاني تايم ـ وارنر (صاحب سي ان ان) در ميان نخستين دسته صاحبان كسب و كار (بيزينس هاي بزرگ) بود كه به ديدار اوباما شتافت. چرا قبل از تشکيل کنوانسيون حزب براي هيلري كلينتون و .... آن چنان تبليغ نكرده بودند.
    از محتواي اين مقالات چنين بر مي آمد که در دوران «اوباما» هم اجراي سياست هاي پولي در دست کارشناسان يهودي آمريکا خواهد بود و کمپاني ها محدود از انتقال کسب و کار به چين و افزايش واردات ارزان از اين کشور نخواهند شد و در خفا استدلال خواهند کرد که ادامه اين کار نه تنها چين را نيازمند و وابسته به آمريکا خواهد کرد بلکه مانع از بازگشت توجه چينيان به سوسياليسم خواهد شد.
    اين مقاله نگاران نوشته بودند که در اين دوره هم از حمايت و دوستي واشنگتن به اسرائيل کاسته نخواهد شد و يکي از اين مقاله نگاران در اين زمينه مفاد نطق بسيار طولاني چهارم ژوئن 2008 اوباما در نشست آيپك (كميته امور عمومي آمريكا و اسرائيل) در واشنگتن و اظهارات او در ديدار 23 ژوئيه 2008 با سران اسرائيل ازجمله ايهود اولمرت را نقل كرده بود كه اوباما به اولمرت اطمينان داده بود که اگر انتخاب شود ايران اتمي را تحمل نخواهد کرد. با اين مقاله عکس اوباما [در زمان نامزدي انتخابات] در کنار ديوار نُدبه با يک روحاني اسرائيلي چاپ شده بود.

اوباما در آيپک (كميته امور عمومي آمريكا و اسرائيل)

اوباما با ايهود اولمرت نخست وزير وقت اسرائيل

گزارش هاي روزنامه هاي آمريکا درباره انتخابات و نتايج آن مثبت و براي مخاطب اميدوارکننده بود. اين روش يك بار ديگر ثابت كرد كه روزنامه نگاران دوش به دوش ارتش، مدافع ملل خود هستند و به قول «بوريس يفيموف» كاريكاتوريست شهير روس؛ هر ملت دو مدافع دارد: سرباز با تفنگ و روزنامه نگار با قلم. يفيموف اين جمله را در سال 1946 به مناسبت از سرگرفته شدن كار تلويزيون بي بي سي [كه در دوران جنگ جهاني دوم تعطيل شده بود] در كنار كاريكاتور معروف خود [که در بالاي مطلب کپي شده است] نوشته بود كه وي در کاريکاتور مدادي را بمانند تفنگ بر دوش يک روزنامه نگار مدافع وطن قرارداده بود که يک ماشين تحرير (امروزه لپ تاپ) را هم با خود داشت. اين كاريكاتور در كتابهاي درسي روزنامه نگاري چاپ شده است. وي نوشته بود که در جنگ راديو تلويزيوني (جنگ سرد)، مدافع اصلي يك ملت روزنامه نگارانش هستند كه (درخط آتش) بايد مچ طرف را باز كنند تا ملت اغوا نشود و ....

اوباما در کنار ديوار نُدبه

تاريخ از نگاهي به تصوير

تیترهای 18آبان 1399 چند روزنامه تهران از آخرین خبرها و نظرهای انتخاب چهل و ششمین رئیس جمهوری آمریکا

برخي ديگر از رويدادهاي 8 نوامبر

1793: (عصر انقلاب فرانسه): موزه لوور Louvre در پاريس گشايش يافت.

1918: شهر برلين صحنه تظاهرات وسيع كمونيست ها و سوسياليست هاي آلمان بود كه خواهان بازداشت ويلهلم دوم قيصر آلمان و محاكمه او و لغو نظام سلطنتي بودند كه قيصر روز بعد كناره گيرد كرد و به هلند پناهنده شد.

1939: در مراسم سالروز تلاش نافرجام نازی های آلمان برای براندازی دولت این کشور که در شهر مونیخ برگزار شده بود، یک آلمانی 36 ساله به نام Johann Elser در صدد کشتن هیتلر برآمد که دستگیر و چندی بعد اعدام شد. نازی های آلمان (اعضای حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان) به رهبری هیتلر هشتم اکتبر 1923 دست به براندازی دولت این کشور زدند ولی شکست خوردند. از ده سال بعد و پس از پیروزی این حزب در انتخابات آلمان، هر سال در 8 نوامبر به مناسبت آن تلاش مراسمی برگزار می شد.

1940: یونانیان پیشروی ارتش ایتالیا (به رهبری موسولینی) را که پس از تصرف آلبانی وارد منطقه اپیروس Epirus یونان شده بود متوقف ساختند و مانع افتادن یونان به دست دولت وقت رُم شدند که می خواست امپراتوری روم باستان را احیاء کند و با این اندیشه، لیبی و آلبانی را تصرف کرده بود. ارتش موسولینی قبلا بخشی از اتیوپی را اشغال کرده بود. هیتلر و موسولینی رضاشاه را هم تشویق به احیاء امپراتوری ایران می کردند که دولت های لندن و مسکو آن را تجزیه و کوچک کرده بودند. موسولینی کمک کرده بود که ایران دارای یک نیروی دریایی کارآمد شود و انگلیسی ها را از بخشی از خلیج فارس بیرون راند.

1961:

ابوالحسن ابتهاح مدير عامل سازمان برنامه 17 آبان 1340 (نوامبر 1961) در تهران به اتهام اتلاف مال دولت از جمله حيف و ميل 69 ميليون دلار ارز و نیز سوء مديريت بازداشت شد. وي قبلا مدير كل بانك ملي ايران بود.
    دولت وقت به صورت غیرمستقیم روزنامه ها را تشویق به انتشار اخبار مربوط به ابتهاج می کرد. «هدف» که بعدا روشن شد این بود که مقام های دیگر عبرت گیرند و به خود آیند تا از مسیر درست منحرف نشوند و کشور آسیب نبیند.

1990: ایرلندی ها در این روز بانو مری رابینسون و در آن زمان 46 ساله را به ریاست کشورشان برگزیدند. وی که سوم دسامبر آن سال کار خودرا آغاز کرد دو دوره رئیس جمهوری ایرلند بود.

مری رابینسون

2013: توفانHaiyan که شدید و سهمگین توصیف شده است، آسیای جنوب شرقی را مورد هجوم قرار داد که فیلیپین بیش از نقاط دیگر، از آن آسیب دید. این توفان شش هزار و سیصد فیلیپینی را کشت و بیش از یک میلیارد دلار به این کشور آسیب زد.

نامه به مولف

پاسخ به پرسش شماری از مخاطبان درباره انتخابات نوامبر 2020 آمریکا، کووید – 19، انفجار پُرتلفات بیروت و مسئله قره باغ

در روزهای گذشته [نوامبر 2020] شماری از مخاطبان گرامی پرسیده اند [پرسیده بودند] که چرا در قبال کووید ـ 19، انفجار پُرتلفات بیروت، مسئله قره باغ و انتخابات پُر سر و صدای آمریکا سکوت کرده ایم و مطلب ننوشته ایم؟.

    پاسخ:

    عزیزان؛ درست است که این آنلاین، یک کرونیکلِ ژورنالیستی (روزنگار با روش ژورنالیستی نویسی) است، ولی «تاریخ» است و یک موضوع وقتی از صورت خبر رسانه (وقوع) به صورت یک رویداد تاریخ دَرمی آید که علت یا علل و نتیجه و یا نتایج و جزئیات چگونگی آن روشن شده باشد. نقل اظهارات، اطلاعیه ها و آمارهای منتشره، برای سوژه و سرنخ دادن به پژوهشگران و تاریخ نگاران است که اگر بخواهند بروند و قضیه را دنبال کنند.
     هر گوشه از موضوعات مورد اشارهِ شما ـ عزیزان، هنوز در برابر علامت سئوال قرار دارند. برای مثال:

    ـ در مورد ویروس کرونا ـ کووید 19، درست است که از چین آمده، ولی چرا مانع رسیدن آن به کشورهای دیگر نشدند، ویروس که موشک نیست، وسیله انتقال می خواهد. چرا در طول ده ماه گذشته با این همه پیشرفت های علمی، هنوز نتوانسته اند برایش واکسن و دارو تهیه و توزیع کنند. به علاوه، جمع تلفات آن (که هنوز ادامه دارد)، زیانهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ناشی از آن و نیز برخی سوء استفاده ها. بنابراین، این موضوع در خم اولین کوچه است. همچنین اگر بخواهیم یک فصل از این رویداد را بنویسیم، پس از انتشار اطلاعات تازه ـ پی در پی باید برویم و مطلب را اصلاح و یا دوباره نویسی کنیم که وقتگیر و پُرهزینه است.

    ـ در مورد انفجار انباری در بندرگاه بیروت ـ در چند روز نخست پس از وقوع حادثه، اطلاعات متعدد انتشار یافت ولی ناگهان از صفحات اول خارج شد و قضیه از سهل انگاری افراد، ظاهر سیاسی یافت. لذا باید منتظر انتشار اطلاعات دقیق تر ماند.

    ـ مسئله قره باغ را باید در تقسیم بندی های کرملین نشین ها از زمان تبدیل روسیه بزرگتر به روسیه شوروی و سپس اتحاد جماهیر شوروی یافت و سئوال اینجا است که چرا مسکو جدَّا برای حل مسئله به رغم مداخله غیر مستقیم ترکیه پا به میان نمی گذارد. تجربه تاریخ نشان داده است که اعلامیه دادن مسئله جنگ را پایان نمی دهد. فکر ایجاد اتحاديه نظامي داخلي جامعه مشترک المنافع روسيه ـCSTO که دولت باکو از آن خارج شده ولی ارمنستان عضو آن است از سران مسکو بوده است. بنابراین، باید منتظر ماند و دید که چه خواهد شد.

    ـ تاریخ نگار، وضعیت یک انتخابات را پس از قطعی شدن نتایج و انتقال قدرت و انتصاب عوامل تازه برمی نگارد. انتخابات سوم نوامبر 2020 آمریکا هنوز از مرحله کشمکش خارج نشده است و پس از قطعیت هم باید تا بیستم ژانویه (73 روز دیگر) منتظر انتقال قدرت ماند و دید که در این 73 روز چه پیش خواهد آمد و از آنجا که آمریکا قدرت جهانی است و طبعا رقیب و معارض متعدد دارد، واکنش ها چه خواهد بود. تا ساعت 7 بعد از ظهر شنبه هفتم نوامبر 2020 (17 آبان 1399) به وقت واشینگتن که هنوز مراجع رسمی از جمله GSA برنده انتخابات را اعلام نکرده بودند و تا رای گیری «الکتُرال کالج» روزهای دراز در پیش است، به صِرف گزارش رسانه ها که نشان داده اند در چهار سال گذشته ضد چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا قلم زده اند، 13 رئیس دولت ازجمله انگلستان، آلمان، فرانسه، هند، پاکستان، لهستان، اوکراین، هلند، اسپانیا و یونان و همچنین رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و دبیرکل «ناتو» به «جو بایدن» تبریک پیروزی گفته اند که می توان نظر داد که با چه انگیزه و چرا؟. در حالی که ترامپ شکست خود را نپذیرفته و وکیل قضایی او تاکید بر احاله قضیه به دادگاه کرده است، سران قبلی فدراسیون؛ از کارتر تا کلینتون و اوباما پیروزی بایدن را تبریک گفته اند و حتی تنی چند از معاریف حزب جمهوریخواه از قبیل سناتور میت رامنی و جِب بوش. آنچه که مشاهده شد نشان داد که در این فدراسیون، تمرین دمکراسی در انحصار دو حزب با ضوابط قدیمی شدهِ انتخابات و استوار بودن تبلیغات انتخاباتی بر پایه پول است و بنا براین، بهترین ها که می دانند نمی توانند خارج از چارچوب این دو حزب و حمایت اصحاب منافع و رسانه های آنها رای بیاورند نامزد نمی شوند. رئیس قوه مجریه هر کشور طبق وضعیت و موقعیت آن کشور، شرایط خاص باید داشته باشد. در مورد آمریکا که یک قدرت است باید مسلط بر گذشته و حال تمامی کشورها و معلومات عمومی کامل و هوش و مهارت لازم داشته باشد و نیز استعداد انتخاب بهترین همکاران و مشاوران و گوش کردن به اندرزهای آنان. انتخابات قبلی، جامعه آمریکا را دچار دو دستگی کرد و انتخابات سوم نوامبر 2020 این دو دستگی را به اوج خود نزدیک کرده است. بی اعتنایی و ضدیت رسانه ها در چهار سال گذشته با ترامپ، بر این دو دستگی دامن زده است. جِف بزوس میلیاردر اول جهان و صاحب «واشینگتن پست» در میان نخستین کسانی بود که پیروزی بایدن 77 ساله را تبریک گفت. با این اختلافات و مسائل باید منتظر ماند و سپس قضیه را وارد «تاریخ» کرد تا واقعیت ها منعکس شود و درس باشد.

    برای اینکه مخاطبان عزیز در جریان خبرها و نظرها باشند، تصمیم گرفته شد که اخبار تاریخ ساز و اظهاراتِ سرنخ دهنده را در وبسایت روزنامک منعکس کنیم. ترتیب کار به اطلاعِ تان خواهد رسید.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com