Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

26 سپتامبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

جنگ مذهبي ايران و روم و پيمان رفع دشواري زرتشتيان در روم و مسيحيان در ايران

تصويري از بهرام گور بر سکهِ نقرهِ آن دوران

26 سپتامبر سال 422 ميلادي عهدنامه صلح ايران و روم كه به جنگ دو ساله دو اَبَر قدرت پايان داد و چند هفته پيش از اين به امضاء رسيده بود مبادله شد.
در تاريخ عمومي (جهان)، از اين جنگ دو ساله به عنوان «جنگ مذهبي ايران و روم» نام برده شده است، زيرا كه پيش از امضاي معاهده صلح، پيروان آيين زرتشت (دين رسمي ايرانيان تا سده هفتم ميلادي) در قلمرو روم، و مسيحيان در قلمرو ايران از آزادي مذهب برخوردار نبودند.
برنده جنگ دو ساله كه در آن بهرام پنجم (بهرام گور) مستقيما فرماندهي يگانهاي ايران را بر عهده داشت، ايرانيان بودند و امتياز ديگري را كه از روميان خواستند و به آن نائل شدند اين بود كه امپراتور روم ضمن معاهده صلح متعهد شد كه این دولت در امور ارمنستان مداخله نداشته باشد.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

ساتراپي ايران شدن يمن در 26 سپتامبر سال 597 ميلادي و جمهوری شدن آن در 26 سپتامبر 1962

در تاريخ طولاني يمن، كه «پتولمي Ptolemy » جغرافيدان قرون قديم، مردم آن را عرب هاي شاد و خوشبخت (به دليل بارندگي و داشتن آب) خوانده است؛ 26 سپتامبر يادآور دو رويداد است:
     ساتراپي ايران شدن يمن در 26 سپتامبر سال 597 ميلادي و جمهوري اعلام شدن آن (يمن شمالي، صنعا) در 26 سپتامبر سال 1962 (پس از كودتاي ناصريست ها بر ضد محمد البدر، امام زيديه آن).
     يمن از سال 570 ميلادي كه سپاه اعزامي ايران به فرماندهي اسپهبد وهرز (به دستور خسروانوشيروان) حبشي ها را از آنجا بيرون رانده بود تحت الحمايه ايران بود و «سيف ذي يزن» با حمايت و اتكاء به نظاميان ايران بر آنجا حكومت مي كرد.
     پس از درگذشت سيف، خسروپرويز شاه وقت ايران از اين قضيه استفاده كرد و 26 سپتامبر سال 597 ميلادي يمن را يك ساتراپي (استان) ايران اعلام داشت و يمن تا سال 630 ميلادي در اين وضعيت باقي بود. در اين سال و در جريان گسترش اسلام در جزيرة العرب، «باذان» فرماندار ايران در يمن (عربستان جنوبي) مسلمان شد و قيمومت ايران بر آن سرزمين پايان يافت و پس از آن، يمن تا قرنها به صورت ملوك الطوايفي اداره مي شد.
     يمن در نيمه دوم قرن بيستم (كودتاي ناصريست ها در شمال و رها شدن جنوب از استعمار انگلستان) به صورت دو جمهوري درآمد (صنعا و عدن) كه از 22 ماه مي 1990 به پايتختي صنعا وحدت يافت ولي چندان آرام نبوده است.
    (درباره تاريخ و مسائل يمن و مدتها جنوبي و شمالي بودن آن مطلبي مشروح در سايت 13 ژانويه اين تاريخ آنلاين آمده است)

نگراني شاه اسماعيل صفوي از مداخله خودسرانه سران قزلباش در امور کشور، پس از مرگ او

در اين روز ـ 26 سپتامبر ـ در سال 1523 ميلادي شاه اسماعيل صفوي در جلسه مقامات كشوري و مشاوران غير نظامي خود ابراز نگراني كرد كه اگر فوت شود چون پسرش تهماسب ميرزا هنوز طفل است، قدرت به دست سران قزلباش مي افتد و نه تنها بر سر و كول هم خواهند زد بلكه هر كدام بر پايه منافع خود در امور كشور خودسرانه مداخله خواهند كرد و هرج و مرج پديد خواهد آمد و نتيجه زحمات دهها سال ما از ميان خواهد رفت.
شاه اسماعيل سپس نظر حاضران را براي حل مساله جويا شد. يادداشتهاي باقي مانده از آن زمان نشان مي دهد كه هيچيك از حاضران از ترس سران قزلباش كه روساي قبايل بودند نظري ابزار نداشت و اتخاذ تصميم را به شاه اسماعيل سپردند و با گفتن: هر چه را سلطان بپسندد مطيع هستيم خود را از ارائه راه حل خلاص كردند.
براي حل مسئله ديگر دير شده بود، زيرا شاه اسماعيل كه موفق شده بود حکومت مرکزی ايران را احیاء کند، هشت ماه بعد در 23 ماه می 1524 درگذشت و همچنان كه پيش بيني كرده بود تا اواسط سلطنت شاه عباس كه وی يك ارتش ملي (سراسري) به وجود آورد، كشور در كنترل سران عشاير تشكيل دهنده نيروي نظامي قزلباش بود.

اعزام محصل به اروپا از مهرماه 1308، ولي چه حاصل؟ ـ ظاهرِ فرنگی یافتن ادرات و دادگستری با ذهنیّت ایرانی همخوانی نداشت

چهارم مهرماه 1308، سی و نُه دانشجوي ايراني با هزينه دولت جهت ادامه تحصيل به اروپا فرستاده شدند تا در بازگشت بر پايه علوم و فنون و تشکیلات دولتی اروپاییان، چرخهاي كشور را بهتر از گذشته بگردانند و ... كه ديديم پيشرفتي كه انتظار مي رفت حاصل نشد!، زيرا که روشن نشده بود که اين دانش آموختگانِ فرنگ پس از بازگشت به چه کاري گمارده شوند. بیشتر آنان به مقام دولتی منصوب شدند و روش کار ادارات ایران، ظاهرِ فرنگی یافت که با ذهنیت و فرهنگ ایرانیِ وقت، همخوانی نداشت و فساد اداری ریشه بیشتری گرفت. دادگستری ایران به سبک فرانسه ـ بلژیک درآمد (بازپرس، دادیار، محاکمات سه مرحله ای، اعاده دادرسی و ...)، حال آنکه حدود دوازده قرن بود که ایران عملا آئین دادرسی و کیفر اسلامی داشت و رسیدگی ها سریع و مراحل آن کوتاه بود. روش قضاییِ سبک فرانسه ـ بلژیک نه تنها مجرمان تازه آفرید بلکه باعث نارضایتی شد و این نارضایتی ها که به تدریج بیشتر شده بود در سال 1357 (سال انقلاب) در قالب اعتراض، انعکاس یافت و ناراضیان از دستگاه قضاء هرکدام به ذکر مشکل خود از این دستگاه پرداختند.
به هر حال، از آن زمان (مهرماه 1308) تا سالها هر سال در شهريور ماه، هفتاد تا يكصد و ده دانشجو به اروپا اعزام شدند. رفتن محصل از ايران به دیار فرنگ، از زمان محمدشاه قاجار آغاز شده بود، اما نَه طبق قاعده و سالانه (مطابق روالی که از مهرماه 1308 آغاز شد). ژاپني ها يك بار به فرنگ محصل فرستادند و در رديف كشورهاي اروپايي قرار گرفتند. اين موضوعي است كه نياز به بررسي عميق دارد. اگر رضاشاه از اين فارغ التحصيلانِ فرنگ رفته به جاي «دوله ها و سلطنه ها» در مقامات بالاي كشور استفاده كرده بود به آن آساني تبعيد نمي شد. باور عمومي بر اين است که دَوله ها و سلطنه ها بعضا عوامل بيگانه بودند و ارتباط هاي خارجي داشتند و یا در راستای منافع شخصی خود گام بر می داشتند.
از سال 1973 (1352 هجری خورشيدي) که بهاي نفت خام بالا رفت و تورّم پول در داخل بهاي مستغلات را چند برابر کرد، سيل محصل به خارج سرازير شد که بيشتر آنان به رغم استفاده از ارز دولتي به کشور بازنگشتند. همان زمان به مجلسين پيشنهاد شده بود که دربرابر حواله کردن ارز، از دانشجو و خانواده او تعهد بازگشت و خدمت اخذ شود که اعتنا نشد زيراکه مجلسيان فرزند داشتند و ذينفع بودند. اين وضعيت به همان صورت ادامه داشته که در مهرماه 1391 صحبت از قطع و يا مشروط شدن ارسال ارز براي محصلان به میان آمد.

«دلار آمریکا» چهارم مهرماه 1397 در بازار آزاد تهران از مرز 17 هزار تومان گذشت و در چهارم مهرماه 1399 از مرز 27 هزار تومان

چهارشنبه چهارم مهرماه 1397، ارزش برابری دلار آمریکا در بازار آزاد تهران از مرز 17 هزار تومان گذشت که از این بابت، رکورد تازه ای در تاریخ اقتصاد ایران بود.
طبق مشاهدات عینی، ساعت 9 و ده دقیقه بامداد چهارم مهرماه 1397، تابلوِ یک صرّافی در میدان فردوسی، ارزش برابری دلار آمریکا با ریال ایران برای فروش را 17 هزار و 150 تومان نشان می داد که دو ساعت بعد، در این تابلو روی دلار آمریکا پوشانده شد و فروشندگان دوره گردِ ارز گفتند که دلار به مرز 18 هزار تومان و به گفته برخی، عبور از این مرز رسیده بود!.
طبق گزارش ایسنا، دلار آمریکا در چهارم مهرماه 1399 در بازار تهران 27 هزار و 797 تومان بود..

در قلمرو رسانه‌ها

نقد رسانه و روزنامه نگار، تحولات رسانه ها، خاطرات و سفرنامه های ژورنالیستی و شرح مشاهدات درwww.journalist-nushiravan.com

ضعف جهانی و روزافزون رسانه ها (نشریات، رادیوتلویزیونها و ...) و خروج آنها از چارچوب اصول و تعاریف ژورنالیسم که ریزش مخاطبان را درپی داشته انگیزه مؤلف این تاریخ آنلاین در ایجاد وِبسایت www.journalist-nushiravan.com بوده است تا با نقد آنها و انگشت گذاردن بر ضعف هایشان و روشن شدن مخاطبان، شاید کمکی به رعایت اصول ژورنالیسم کرده باشد. روزنامه نگاری و تاریخ نگاری پیشه مادام العمر این مؤلف است که 64 سال پیش (شهریور 1335) وارد این پیشه شده است و ادامه می دهد. وبسایت تازه و صِرفا حرفه ای و تخصّصی بزودی فعّال خواهد شد. در وبسایت «ژورنالیست نوشیروان» علاوه بر نقد رسانه و روزنامه نگار، تحولات رسانه ها، خاطرات ژورنالیستی و شرح مشاهدات و نیز زادروز و سالمرگ روزنامه نگاران حرفه ای و شرح ابتکار و نظرات آنان درج خواهد شد و سعی خواهد شد که مفید و آموزنده باشند.
    در یک دهه گذشته، ریزش مخاطبان و یا بی اعتنایی آنان به مطالب و محتوا سبب شده است که بسیاری از نشریات از انتشار چاپی (کاغذي) دست بردارند و آنلاین شوند. واشنگتن پست تنها به 250 میلیون دلار به یک تاجر (صاحب مؤسسه آمازون) بفروش رفت و کمپانی شیکاگو تریبون صاحب 40 نشریه و رادیو ـ تلویزیون ازجمله لس آنجلس تایمز پس از اعلام ورشکستگی قبلی و دست به دست شدن، دوباره به معرض فروش گذارده شد و یک سرمایه دار فعال در امور مستغلات و خانه سازی آن را خریداری کرد. قبلا اعلان های کوتاه (نیازمندی ها) حیات روزنامه ها را حفظ کرده بودند که اینک آنها هم اینترنتی شده اند، یا دارند می شوند و .... رسانه های فروش رفته به سرمایه داران، اصحاب کمپانی های خارج از حرفه روزنامه نگاری ـ بمانند شبکه های تلویزیونی مجری خواست و سیاست های صاحبان تازه خود هستند و نمي توان آنها را حرفه اي به حساب آورد و ....
     «ژورنالیسم حرفه ای» روزنامه نگار را از آلوده شدن به سیاست بازی و ابزار دست دولتمردان، سیاستمداران و اصخاب منافع شدن، کمک مالی گرفتن، عامل تلقین بودن و نقش روابط عمومی سازمان و گروه خاصي را برعهده گرفتن منع کرده است. اما، می بینیم که در عمل چنین نیست بویژه در دو ـ سه دهه اخیر و در سطح جهان. تا 1995 روزنامه نگار چاره ای نداشت جز اینکه کم و بیش همرنگ ناشر و سردبیر شود تا شغل و وسیله امرار معاش را از دست ندهد. امروزه روزنامه نگار می تواند (به موازات کار در رسانه ای که در آن اشتغال دارد) روزنامه آنلاین خود و دست کم یک وبلاگ داشته باشد و «اصل مطلب» و واقعیت ها را در آنجا درج کند. بنابراین، يکي از کارهاي آنلاین «ژورنالیست نوشیروان» بیرون کشیدن ضعف های خبرگیری و خبرنویسی و محتوای رسانه هایی خواهد بود که می خواند، می بیند و می شنود و به نظر او خدمتی است بزرگ به «بشر» و ژورنالیسم.
     «خبر» متفاوت از «نظر» است. یک روزنامه نگار در مقالهِ امضاء شده خود، هرچه را که بخواهد و یا به او دیکته شده باشد می تواند برنگارد و یا بگوید، قضاوت با مخاطب و نیز تاریخ نگار ـ به عنوان دادیار و مدعی العموم دادگاه تاریخ است، ولی نه در خبر که باید کامل باشد و یکطرفه نباشد. تجاری و وابسته شدن سرچ انجین ها و رفتن اینها به راههایی که اصحاب منافع و ... می خواهند مزید بر علت شده است و اینها مطالبی را نقل می کنند که باید نقل کنند. مخاطبان باید روشن شوند تا دست آنها را بخوانند.
     راه نجات؛ بازگشت به اصول حرفه روزنامه نگاری و حفظ اصالت آن است. آنها که بازگشته اند موفق بوده اند. می دانیم که سرمایه اصلی یک رسانه، انسان ماهر و علاقه مند (روزنامه نگار) است که به قول اصحاب نظر در این سال ها شده است موجودی نادر و کمیاب.

ساير ملل

نيرنگ استعمارگران در قرن هفدهم، و مسئله امروز جهان

26 سپتامبر سال 1614، به تقليد از ساير كشورهاي استعماري اروپا كه چشم به تملك و غارت ثروت سرزمين هاي دوردست دوخته بودند، دانمارك هم «كمپاني هند شرقي!» خود را تاسيس كرد. مخترع اين نيرنگ انگليسي ها بودند. دولتهاي اروپايي در آغاز كار استعمارگري، به بهانه تجارت و يا کشف مناطق (ناشناخته از نظر آنان!) وارد سرزمين هاي ديگران مي شدند و جا خوش مي كردند و چون توپ و تفنگ داشتند دست به آقايي کردن مي زدند و ....
آسيايي ها به ويژه كشورهاي پُرجمعيت آن به تصاحب استراليا و برخي جزاير توسط انگليسي ها كه با انهدام بوميان صورت گرفت و هيچ منطق و ضابطه طبيعي آن را در «عصر دليل» نمي پذيرد همچنان اعتراض دارند كه اين اعتراض به مثابه آتشي است در زير خاكستر. امپراتوري ژاپن در دهه 1940 اين خاکستر را کنار زد، ولي نَه براي مدتي طولاني.
پس از عبور جمعيت كره زمين از خط 7 ميليارد (تقريبا دو برابر ظرفيت منابع آن) برخي از اصحاب نظر سخن از استفاده از منابع کشورهاي بسيار وسيع و کم جمعيت بمیان آوردند مخصوصا درباره بين المللي شدن دومين کشور جهان از لحاظ وسعت اشاراتي شد که اين کشور هم يک مهاجرنشين اروپاييان است. نخست، فرانسه آن را تصاحب کرد و بعد انگليسي ها آن را چنگ فرانسه خارج کردند و ....

افزودن مواد ملامين صنعتي به شيرخشك (فرمول بچه ها) در چين انعکاسي از آزمندي كاپيتاليست هاي تازه چيني

در جریان بحران وام و بورس در آمريكا و انتقاد از تصمیم دولت به هزینه کردن 700 میلیارد دلار برای نجات چند بانک، بیمه و کمپانی در شرف ورشکسگی که تا نيمروز جمعه (26 سپتامبر 2008) ادامه داشت، موضوع شيرِ خشك و فرآورده هايِ آلودهِ چين نيز انتقاد از «كاپيتاليسم بدون كنترل» را شدت داده بود.
چند تحلیلگر فرآورده هاي آلودهِ چين را بزرگترين بحران ناشي از آزمندي بشر و ضعف اخلاقيات و نبود قانون موضوعه براي كنترل خودخواهي ها بشمار آورده و گفته بودند که در پي فروپاشي شوروي و نظام هايِ «با زور سوسياليست شده» اروپاي شرقي، کاپیتالیسم چین که از دل سوسیالیسمِ اعلام شدهِ مائو سر برآورده ثابت کرده است که آزمندی و خودخواهی بشر هر مسلک و ایسمی را به شکست می کشاند.
تفسير نگاران افزودن مواد ملامين صنعتي به شير خشك (فرمول بچه ها) در چين را كه طبق گزارش دولت مربوط، باعث مرك چهار كودك و بيمار شدن 54 هزار تن ديگر شده است [بود] به حساب آزمندي كاپيتاليست هاي تازه چيني گذارده بودند. 25 سپتامبر شبكه تلويزيوني «اي بي سي» آمريكا يك رستوران اختصاصي كاپيتاليست هاي تازه چيني را نشان داد كه همانند ناهارخوري پادشاهان بود. به گزارش اين شبكه، در اين رستوران ها از گوشت هرموني خبري نيست و برنج با آبِ «برف ذوب شده» پخته مي شود! و ....

گوشه ای از یک رستوران کاپیتالیست های نوپای کشور سوسیالیستی چین، کشوری که قرار بود همگان یکنواخت زندگانی کنند - کشور مائو، کشور انقلاب فرهنگی و جمهوری خلق! (عکس از ABC

چینیان، نگران ازدست رفتن «تنها فرزند» در صف دکتر و بیمارستان؛ زیرا که تنها فرزند خانواده، شیر ملامین دار خورده بود!

بخشنامه سپتامبر 2017 ترامپ درباره محدودیت ورود شهروندان چند کشور ازجمله ایران به آمریکا

درباره بخشنامه سپتامبر 2017 دانالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا که در همین ماه ابلاغ شد، بی بی سی فارسی، يک گزارش سَهل الدَرک تنظیم کرده بود که در زیر می آید. این بخشنامه با جملاتی تازه تر و قاضی پسندتر از بخشنامه قبلي ترامپ درباره محدودیت سفر به آمریکا برای شهروندان هفت کشور از جمله ایران بود. در این بخشنامه، علت محدود شدن مسافرت اتباع ایران به آمریکا، همکاری امنیتی نداشتن دو کشور ذکر شده است تا تبعیض ملیتی و مذهبی در آن نباشد که قوانین آمریکا هرگونه تبعیض را رد کرده اند. گزارش بی بی سی:
    1 ـ دانشجویان
    این دستورالعمل کسانی را در بر نمی‌گیرد که ویزای تحصیلی دارند یا شامل برنامه‌های مبادله (مثلا مبادله دانشگاهی) هستند. البته در مورد آنان هم بررسی‌های سختگیرانه‌تری اِعمال خواهد شد.
    2 ـ دوتابعیتی‌ها و گرین‌کارتی‌ها ـ کساني که علاوه بر تابعیت ایران، تابعیت کشور دیگری را هم دارند (به جز کشورهای شامل این فرمان)، از ورود به آمریکا منع نشده‌اند. بنابراین، ایرانیانی که تابعیت آمریکایی هم دارند شامل ممنوعیت ورود نیستند. دارندگان گرین‌کارت (اجازه اقامت دائم و کار در آمریکا) هم مشمول بخشنامه تازه نخواهند بود.
    3ـ پناهندگان و کسانی که ویزا گرفته‌اند ـ این بخشنامه که ظاهر اداری دارد شامل پناهندگان و یا پناهجویانی که در کشور خود در معرض خطر تعقیب یا شکنجه هستند نمی‌شود.
    همچنین کسانی که ویزایشان پیش از زمان اجرای این فرمان صادر شده باشد و کسانی که ویزای معتبری داشتند که در اثر فرمان قبلی پرزیدنت ترامپ لغو شده بود، مشمول دستورالعمل تازه نمی‌شوند و می‌توانند با ویزای خود به آمریکا سفر کنند.
    4 ـ دیدار با خانواده و یا نهاد ـ ایرانیانی که بتوانند ثابت کنند رابطه‌ای واقعی با شخص یا نهادی در آمریکا دارند تا پایان روز ۱۷ اکتبر (25 مهرماه 1396) مشمول این دستورالعمل قرار نخواهند گرفت، پس از آن محدودیت سفر آنها را هم در بر خواهد گرفت.
    در این بخشنامه تصریح شده است که از روز هجدهم اکتبر، صدور اجازه ورود (ویزا ـ روادید) حتی به ایرانیانی که بتوانند ثابت کنند با شخصی در آمریکا رابطه واقعی دارند متوقف می‌شود. با این حال، در این دستور العمل آمده است که سفر برای دیدار با اعضای خانواده با صدور مجوز [دریافت ویزا پس از طی مراحل، اگر داده شود] به صورت «موردی» امکان پذیر است.
    5 ـ فرمان از چه وقت اجرا می‌شود:
    این دستورالعمل از ساعت 3 و سی دقیقه بعد از ظهر 24 سپتامبر 2017 به وقت واشنگتن (ساعت 11 شب در دوم مِهرماه 1396 به وقت تهران) به اجرا گذارده شد.
    بخشنامه قبلی شهروندان ایران، سوریه، یمن، لیبی، سومالی و سودان را در بر می گرفت که در بخشنامه تازه، سودان حذف شده و در عوض شهروندان ونزوئلا، چاد و کره‌شمالی بر آن اضافه شدند و در مورد ونزوئلا، تنها مقامات معیّن دولتی و اعضای خانواده آنان، نه همه شهروندان این کشور. اعتبار این بخشنامه مشخص نشده بود زیراکه برای آن تاریخ انقضاء تعیین نشده و دست دولت برای تغییری در آن در این زمینه باز بود.

برخي ديگر از رويدادهاي 26 سپتامبر

1887: امپل برلينر آلماني نخستين گرامافون (جعبه ساز) را ساخت.

1789: توماس جفرسون به سمت وزير امور خارجه دولت تازه تاسيس آمريکا تعيين شد. در تاريخ این فدراسیون وي نخسنين وزير امور خارجه اين کشور بشمار مي رود.

1928: تا اين روز 23 کشور در مجمع عمومي جامعه ملل قطعنامه «ضد جنگ» را امضا کرده بودند.

1934: افغانستان به عضويت جامعه ملل پذيرفته شد.

1937: در جليله، لوئيس اندروز حاکم انگليسي فلسطين به دست اعراب کشته شد.

1939: دولت امريکا تصميم گرفت که کمونيست ها را از مقامات دولتي اين کشور برکنار کند.

1940: روزولت رئيس جمهوري وقت امريکا صدور آهن و فولاد را به ژاپن ممنوع کرد. اين تصميم سپس شامل همه کشورها جز انگلستان و ممالک قاره آمريکا شد.

1945: در پي اعلام حالت فوق العاده در آرژانتين، همه سردبيران روزنامه هاي اين کشور زنداني شدند.

1953: ميان دولتين امريکا و اسپانيا قراردادي امضا شد که بر پايه آن دولت اسپانيا در خاک خود به دولت آمريکا پايگاه هوايي و دريايي داد.

1960: فيدل كاسترو رهبر كوبا طولاني ترين نطق تاريخ سازمان ملل را كه 4 ساعت و 29 دقيقه طول كشيد در مجمع عمومي اين سازمان ايراد كرد.

1962: جمهوري عرب يمن (در آن زمان شمالي) تاسيس شد و اعلام شد که ازآن پس 26 سپتامبر روز ملي اين کشور است.

1962: دولت آمريکا موشکِ بُرد کوتاه در اختيار اسرائيل قرار داد.

1971: نيکسون رئيس جمهوري وقت آمريکا در الاسکا با هيروهيتو Hirohito یکصد و بیست و چهارمین امپراتور ژاپن ملاقات کرد که نخستين ملاقات سران دو کشور در طول تاريخ بشمار مي رود. هیروهیتو از 1926 تا زمان فوت در سال 1989 امپراتور ژاپن بود.

1978: شاه وقت ايران (در گرماگرم انقلاب) افراد خاندان سلطنت را از هرگونه معامله تجاري با دولت منع کرد که تصميمي ديرهنگام بود.

1980: در پي بمباران پالايشگاه آبادان توسط عراقي ها هواپيماهاي نظامي ايران هم چند چاه نفت عراق را به آتش کشيدند.

1984: رونالد ريگن رئيس جمهوري وقت آمريکا مصوّبه کنگره اين کشور مبني بر تحريم اقتصادي دولت سفيد پوستان جمهوري افريقاي جنوبي را «وتو» کرد.

2003: دولت اسرائيل اعلام کرد که جمعيت اين کشور به شش ميليون و هفتصد هزار تن رسيده است.

براي اطلاع

روزنامک

اِدیشن(نسخه) آنلاین مجله جهانی «روزنامک» که به شماره ثبت 25178/92 ثبت شده است حاوی «دستچینِ رویدادهای روز و گذشته - تاريخ» و چشم انداز فردا از دیدگاه اصحاب نظر و شخص ناشراست.
همچنین نظرات، تجربه، مشاهدات و خاطرات (کارنامک) نوشیروان کیهانی زاده ـ روزنامه نگار و تاریخ نویس 78 ساله ـ با هدف ارتقاء دانش مخاطبان، سطح آگاهی ها و مدنیّت برای داشتن دنیایی بهتر و کمک فرهنگی به کاهش مسائل جوامع، بشریّت و پیشگیری از اشتباه با این شعار: توانایی محصول دانایی است و «دانستن» حق انسان.
«روزنامک» که از نوامبر 2003 (21 آبان 1982) به صورت یک وبسایت، با هدف آموزش عمومی و خبر و نظررسانی ایجاد شده بود. شماره یکم نسخه چاپی روزنامک نيز در اپريل 2014 (ارديبهشت 1393) در تهران منتشر شد و انتشار آن ادامه يافته است.

نسخه آنلاين: www.rooznamak.com

نسخه چاپی: www.rooznamak-magazine.com

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com