Iranians History on This Day

روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید

میلادی

خورشیدی

8 سپتامبر

جستجوی:

هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لینک به این صفحه

ایران

درخواست یمنی ها از خسروانوشیروان در طاق کسری ـ اخراج حبشی ها از یمن توسط دو سپاه کرمان و فارس

بقاياي تالار ملاقاتهاي عمومي خسرو انوشيروان ساساني در عراق امروز

هشتم سپتامبر 562 میلادی (17 شهریور) تنی چند از سران یمن در تالار معروف به طاق كسری در شهر تیسفون (36 کیلومتری بغداد امروز) پایتخت آن زمان ایران با خسروانوشیروان، شاه وقت ایران ملاقات كردند و از او خواستند كه برای اخراج حبشی ها از وطنشان نیرو به یمن فرستد. ارتش مسیحیان حبشه با استفاده از اختلافات داخلی سران قبایل یمن، این سرزمین را تصرف كرده بود. شاه ساسانی (به نوشته تاریخ طبری «انوشروان» و به گفته سعدی «نوشیروان») پس از تبادل نظر با مشاوران خود و افسران ارشد، این درخواست را پذیرفت و دستور داد كه سپاه کرمان ـ سیستان و سپاه پارس (استان فارس) با كشتی به یمن فرستاده شوند. خسروانوشیروان در آن روز پس از پذیرفتن مردم عادی (عوام الناس) كه از مقامات كشوری شكایت داشتند در تالار كاخ خود، به نوشته تاریخ بلعمی «ایوان كسری در مدائن»، و دریافت شكایات آنان و شنیدن ناله هایشان از مظالم، نمایندگان قبایل یمن را پذیرفته بود. خسرو یکم این تالاررا عمدتا برای دیدار با مردم ساخته بود که در فواصل مشخص با او ملاقات می کردند. علاوه بر این تماسهای مستقیم، خسروانوشیروان یک سازمان سراسری جمع آوری اطلاعات تاسیس کرده بود تا مشکلات مردم ـ مردمی که صدا نداشتند به گوش او برساند.

سکه ايران با تصوير خسروانوشيروان

«قاضی تاریخ» با توجه به همین کارهای مردمی بود که به وی لقب «دادگر» داد. تالار كسری كه هنوز برپای ایستاده است حدود پنجاه متر طول و 25 متر عرض دارد. به نوشته مورخان رومی، ایرانی و عرب، دو سپاه اعزامی ایران با وجود این كه از نظر شمار كمتر از حبشی ها بودند، با تسلیحات برتر و تاکتیک پیشرفته نیروهای حبشه مجهز به فیل جنگی را ازجای برکندند و به دریای سرخ ریختند. به درخواست سران قبایل یمن، از آن پس تا مدتها یك ژنرال ایرانی در سرزمین یمن مستقر بود و عملا در حكومت مشاركت داشت.

نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.

نامه سفارت انگلستان در تهران به دولت متبوع ـ برکناری و تبعید عین الدوله ـ زمانی که تهران ایستگاه رقابت های لندن و مسکو بود

عین الدوله

34 روز پس از امضای فرمان مشروطیت، مظفرالدین شاه قاجار در ظاهر برای جلب مشروطه خواهان و در باطن بر اثر فشار انگلستان، 8 سپتامبر 1906 (شهریور 1285) بلافاصله پس از تایید آیین نامه انتخابات مجلس، حكم بركناری عین الدوله (عبدالمجید میرزا) را از رئیس الوزرایی صادر و وی را از تهران تبعید كرد.
     عین الدوله از مخالفان مشروطه شدن (پارلمانی شدن) نظام حکومتی ایران بود و با این كار، ضدیت فراوان كرده بود و چندبار هم از انگلیسی ها خواسته بود كه از ادامه حمایت از مشروطه شدن ایران دست بردارند.
    طبق خاطرات بعضی رجال آن دوره، عین الدوله بارها گفته بود كه در شرایط موجود، مشروطه جز تأمین منافع تنی چند از رجال و بازرگانان و از این رهگذر باز شدن هر چه بیشتر دست انگلیسی ها در امور ایران که اینک از روس ها حساب می برند چیز دیگری عاید نخواهد كرد و سودی برای عوام الناس نخواهد داشت که آمادگی مشارکت در آن را (تمرین دمکراسی) ندارند. وی ازجمله كسانی بود كه مشوقّان به تحصُّن در سفارت انگلستان و توسّل به این دولت را خائن می پنداشتند و مبلّغان سیاست های لندن را بی وطن می خواندند.
     اسنادی كه بعدا انتشار یافت نشان داد كه چند روز پیش از بركناری عین الدوله كه در جبّار بودن او تردید نیست رئیس هیات نمایندگی انگلستان در تهران به لندن گزارش كرده بود كه دولت روسیه كه روی دربار قاجاریه نفوذ فراوان دارد مظفرالدین شاه را تشویق به پس گرفتن امضای خود و لغو فرمان مشروطیت و دست كم تعلیق آن می كند. در این گزارش ضمن اشاره به نگرانی و ناخرسندی دولت روسیه از از تحول تازه در ایران (پارلمانی شدن)، نوشته شده است كه دولت روسیه از این كه سفارت انگلستان در تهران از متحصصنین به خوبی پذیرایی و توجه مردم را نسبت به خود جلب كرده است حسادت و احساس شكست می كند و به همین لحاظ هرچه بیشتر به شاه و دربار و رجال درباری نزدیك شده است. دوستی شاه با دربار روسیه اینك بیش از هروقت دیگر است و عین الدوله از استفاده از هر فرصتی بر ضد منافع انگلستان خودداری نمی كند.
     برخی از مورخان، پناهنده شدن شماری از تبریزیان مُعترض به ظلم و استبداد محمد علی میرزا ولیعهد وقت به كنسولگری انگلستان در آن شهر در پایان شهریور ماه 1285 را نتیجه تشویق آنان از سوی عوامل انگلستان و جزئی از رقابت انگلستان و روسیه دانسته اند.
     این تحولات درست یك سال پیش از امضای سازشنامه سن پترزبورگ و تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ میان انگلستان و روسیه صورت گرفت.

دکتر مصدق وثوق الدوله را مردی خواند که میهنش را به انگلستان فروخته بود

حسین پیرنیا (موتمن الملك)

در این روز از شهریور 1305 (نخستین سال سلطنت رضاشاه پهلوی) مجلس «حسین پیرنیا» را به نخست وزیری انتخاب كرد كه وی این سمت را نپذیرفت. تمامی رویدادهای مهم شهریور ماه این سال ایران مربوط به بحران كابینه بود. سوم این ماه، مستوفی به مناسبت آغاز دوره تازه پارلمانی استعفای خود را تسلیم و تاكید كرده بود كه آماده تشكیل كابینه تازه نیست. وی بعدا به اصرار رضاشاه تسلیم شد، ولی با این كه تنها 12 نماینده به او رای مخالف داده بودند، این مخالفت را بهانه قرار داد و آراء موافق را برای تشكیل یك دولت نیرومند كافی ندانست! و كنار رفت.
مجلس 17 شهریور به حسین پیرنیا ابراز تمایل كرد كه باز نپذیرفت، ولی بعدا به اصرار اكثریت مجلس، حاضر به تشكیل كابینه شد و فروغی (ذكاءالمك) و حسن وثوق (وثوق الدوله) را به سمت وزیران جنگ و دادگستری كابینه اش معرفی كرد كه با اعتراض شدید و پیگیر دكتر محمد مصدق نماینده تهران رو به رو شد که فروغی را بی ارتباط با بیگانه (دولت لندن) نمی دانست و و ثوق الدوله را عامل انگلیس و یک خائن.
دكتر مصدق «وثوق الدوله» را فردی خواند كه حاضر شده بود با دریافت رشوه و وعده های دیگر، میهنش را به انگلستان واگذار كند و گفت كه این فرد به جای وزارت باید به زندان برود و مجازات خیانت هایش را تحمّل كند و جای فروغی هم به دلیل گذشته اش و جانبداری و ارتباط با بیگانه در كابینه نیست. مخالفت دكتر مصدق تا اواخر ماه ادامه یافت.

شهریور 1312 و تصویب نخستین قانون کیفری ضدِ پارتی بازی در ایران

در این روز در شهریور 1312، ماده 238 مكرر با یك تبصره و دو بند بر قوانین كیفری ایران اضافه شد كه در آن زمان یك انقلاب اداری محدود بشمار آمده بود.
طبق این قانون كه از نیمه دوم شهریور همان سال به اجرا درآمد هركس كه از نفوذ خود و دیگران ــ واقعی و یا كاذب ــ در ادارات و سازمانهای دولتی سوء استفاده كند به مجازات حبس تادیبی از شش ماه تا دو سال و جریمه نقدی از صد تا هزار تومان (پول آن زمان) محكوم خواهد شد.
بعدا قوانین متعدد در این زمینه تدوین شد از جمله قانون منع مداخله در معاملات دولتی، قانون ضد توصیه و تشبث، قانون از کجا آورده ای؟ و ... تصویب شد.

رویداد خونین میدان ژاله شهر تهران در 17 شهریور 1357 (هشتم سپتامبر 1978)

17شهریور 1357 (سال انقلاب) كه در آن سال مصادف با جمعه بود روزی است كه واحدهای فرمانداری نظامی تهران در میدان ژاله به سوی مخالفان نظام حكومتی وقت كه تظاهرات وسیعی را به راه انداخته بودند آتش گشودند كه ضمن آن دهها تن كشته و یا مجروح شدند. دولت جمع تلفات را 308 کشته و مجروح و فرمانداری نظامی تهران 58 کشته و 205 مجروح اعلام کرده بود که به گزارش خبرنگاران دو روزنامه عصر ـ کیهان و اطلاعات، تلفات به مراتب بیش از این ارقام بود.
    این رویداد در نخستین روز برقراری حكومت نظامی در تهران صورت گرفت. شورای وزیران به ریاست جعفر شریف امامی شب پیش از آن، برقراری حكومت نظامی در 12 شهر از جمله تهران را برای شش ماه تصویب و سپهبد غلامعلی اویسی فرمانده نیروی زمینی (و قبلا رئیس ژاندارمری ایران) را به سمت فرماندار نظامی تهران تعیین كرده بود.
     مقررات حكومت نظامی در تهران كه از بامداد جمعه ـ هفدهم شهریور ماه 1357 به اجرا گذارده شده بود برگزاری اجتماعات را منع كرده بود كه مخالفان نظام (انقلابیون) بدون توجه به این مقررات، همانند روزهای پیش از آن در میدان فوزیه (میدان امام حسین) و خیابانهای جنوبی آن تا میدان ژاله اجتماع و دست به تظاهرات زده بودند كه واحدهای فرمانداری نظامی آنان را در میدان ژاله كه بعدا به میدان شهداء تغییر نام داده شد محاصره و به گلوله بستند.
     تظاهرات در میدان ژاله [میدان شهداء] از هفتم شهریور (در آن سال مصادف با ماه مبارک رمضان) آغاز شده بود که روز نهم شهریور براثر تیراندازی پلیس شماری تلفات داشت. در اعتراض به این تیراندازی (تیراندازی نهم شهریور)، 16 شهریور صدها هزار تَن دست به راهپیمایی گسترده ای از قیطریه تا میدان راه آهن زدند. گستردگی همین راهپیمایی باعث وحشت دولت و احتمالا انگیزه اعلام حکومت نظامی از بامداد روز بعد شده بود.

صفحه اول شماره 18 شهريور 1357 روزنامه اطلاعات که تماما درباره رويداد 17 شهريور تهران بود ـ در سمت چپ (قسمت پايين) عکس سپهبد اويسي فرماندار نظامي تهران چاپ شده بود

ماجرای بسته شدن دفتر خبرگزاری اسوشییتدپرس در تهران در شهریور 1358

15 شهریور 1358 (ششم سپتامبر 1979) دفتر اسوشییتدپرس در تهران به تصمیم دولت وقت بسته شد. جمهوری اسلامی اعضای این دفتر را متهم به دادن گزارش های خلاف واقع از وضعیت کردستان کرده بود و گفته بود که هدف، از مخابره این خبرها و طرز تنظیم آنها نشان دادن ضعف دولت انقلاب و «دادن خط» به مخالفان است که در کمین نشسته اند. در دفتر اسوشییتدپرس (خبرگزاری روزنامه های آمریکا) دو روزنامه نگار تمام وقت، دو روزنامه نگار نیم وقت و دو خبرنگار محلی (ایرانی) سرگرم کار بودند. دو خبرنگار ایرانی؛ علیرضا جهانشاهی (تحصیلکرده آمریکا و خبرنگار پیشین میز اخبارسیاسی روزنامه اطلاعات) و بانو فرشته امامی بودند که کناره گیری کردند و چهار خبرنگار خارجی اسوشییتد پرس ایران را ترک گفتند و اسوشییتدپرس بعدا واحد تهیه اخبار ایران را در دفتر خود در قبرس دایر کرد.
این خبرگزاری در دوران نظام سابق و در طول دهها سال توسط پرویز رایین (که در دهه 1980 در آمریکا فوت شد) مدیریت می شد و دفتر آن در خیابان ایرانشهر کوچه مهاجر قرارداشت. شاه که قبلا آخرین رویدادهای جهان را از خبرگزاری پارس دریافت می کرد و برای اطلاع از دنباله یک خبر مهم روز، گاهی شخصا و حتی در نیمه شب به آژانس پارس تلفن می کرد از نیمه دوم دهه 1340 (1960 میلادی) یک تلکس گیرنده اسوشییتدپرس در دفتر کار خود نصب کرده بود تا مستقیما، سریعا و بدون واسطه در جریان تحولات جهان قرارداشته باشد.
دفتر اسوشییتدپرس سالها بعد در تهران کار خودرا از سرگرفت و سرگرم کار است.

تیترهای صفحات اول شماره های 17 شهریور 1397 سه روزنامه از میان روزنامه های جمهوری اسلامی ایران

گزارش شهریور 1398 تَسنیم از انتظار تقریبا یک ساله برای دریافت کارت ملّی هوشمند! ـ متقاضیان گلایه داشتند ـ دردِ دلِ دو شهروند باخبرگزاری تسنیم

خبرگزاری تسنیم – 16 شهریور 1398: در حالی که [از سوی مقام مربوط] به مردم جهت دریافت کارت ملّی جدید فراخوان داده شده است اما به متقاضیانی که مراجعه کرده اند گفته می‌شود که روند واردات بدنه خام کارت ملّیِ هوشمند دچار اختلال شده و صدور و تحویل کارت جدید حدود یک سال زمان می‌برَد.
    مدتی قبل بود که سخنگوی سازمان ثبت احوال کشور با حضور در شبکه خبر ضمن اشاره به مشکلات واردات بدنه کارت ملیِ هوشمند اعلام کرد؛ سازمان ثبت احوال آمادگی دارد در صورت تحویل بدنه کارت از چاپخانه دولتی در مدت دو تا سه ماه آینده کارت افرادی را که ثبت‌نام آنها نهایی شده تحویل دهد. این در حالی است که با گذشت بیش از یک سال از ثبت‌نام کارت ملی هوشمند برخی متقاضیان،[ و برای مثال] در شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان با مراجعه افراد به ادارات ثبت احوال، کارت آنان صادر نشده و حالا گفته می‌شود ممکن است صدور کارت هوشمند ملی برای کسانی که تازه ثبت‌نام کنند حدود یک سال طول بکشد.بسیاری از متقاضیانِ دریافت کارت ملیِ هوشمند از طولانی شدن زمان انتظار خود گلایه دارند و معتقدند صدور کارت ملی باید روندی سریع‌تر در پیش گیرد تا از بروز هرگونه مشکل برای شهروندان جلوگیری شود.
    در پی تماسی که برخی از شهروندان سیستانی و بلوچستانی با دفتر خبرگزاری تسنیم داشتند، از انتظار طولانی مدت برای تحویل کارت‌های ملی هوشمند ابراز گلایه کرده و خواستار رسیدگی به این وضعیت و حل مسئله و رفع مشکل خود شده اند.
    جهانتیغی از شهروندان زاهدانی که برای دریافت کارت ملی جدید خود به یکی از شعب سازمان ثبت احوال مراجعه کرده بود، در این مورد به خبرنگار تسنیم گفت: دو ماه است که مدارک لازم برای تعویض کارت ملی ام را تحویل داده‌ام اما متاسفانه باوجود مراجعه چندین باره، تاکنون جواب قانع کننده‌ای بابت تأخیر دریافت کارت هوشمند خود از سوی مسئولان این اداره دریافت نکرده‌ام. مسئولان مربوطه علت طولانی بودن روند را نبود بدنه خام کارت ملی هوشمند می‌دانند و این در حالی است که برای بسیاری از کارهای اداری، همراه نداشتن کارت ملی برایم مشکلات متعدد به وجود آورده است.
    یک شهروند زاهدانی دیگر که برای ثبت‌نام کارت ملی هوشمند به ثبت احوال مراجعه کرده در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: مراحل ثبت‌نام اولیه شامل درج مشخصاتی مانند شماره ملی، شماره سریال شناسنامه، تاریخ تولد، نام مادر و کُد محل اقامت بدون هیچ معطلی انجام شد اما زمان صدور کارت حدود یک سال آینده اعلام شده است. با این وضع معلوم نیست در این مدت زمان چه مشکلاتی به دلیل نداشتن کارت ملی برایم به وجود آید چرا که تقریباً به هر دستگاهی که برای انجام کاری مراجعه می‌کنیم برای شناسایی کارت ملی هوشمند مطالبه می‌کند.

ادیان و روحانیون

سالروز وفات امام دهم شیعیان در تقویم میلادی

با محاسبات تقویم نگاران و تبدیل سال قمری هجری به سال شمسی میلادی جدید (تقویم پاپ، گریگوری) علی النقی، امام دهم شیعیان در چهل سالگی در هشتم سپتامبر سال 828 در سامرا (عراق) وفات یافت و توسط فرزندش حسن عكسری (امام یازدهم) در خانه مسكونی در همان شهر مدفون شده است. وی و فرزندش حسن العسكری در این خانه تحت نظر ماموران خلیفه عباسی زندگی می كردند تا ارتباطشان با شیعیان محدود باشد. المتوكل خلیفه عباسی وقت كه امام علی النقی را از مدینه به بغداد دعوت كرده بود از همان لحظه ورود وی به بغداد، او را تحت نظر قرار داد و پس از انتقال به سامرا، این حصر ادامه یافت. طبق روایات متعدد و نوشته برخی از مورخان، وی نیز همانند امامان قبل از او به خواست خلیفه عباسی مسموم شده بود.

در قلمرو رسانه‌ها

بحث تلویزیونی درباره وضعیت جهانی روزنامه نگاری در دهه اول قرن 21 در میزگردهای سال 2004 ـ اشاره به مطبوعات تهران

در دهه اول سپتامبر سال 2004، در آمریكا یك رشته میزگرد تلویزیونی برای بحث درباره مطبوعات (رسانه های چاپی) برگزار شده بود. در این بحث ها هشدار داده شده بود که اگر نشریات با توجه به گسترش آنلاین ها، وضعیت و روش تهیه مطالب خودرا اصلاح و مطابق خواست و سلیقهِ مخاطب قرن 21 و عصر اینترنت نکنند با ریزش مخاطب و در نتیجه آگهی رو برو خواهند شد و کمپانی های خارج از حرفه، جاه طلبان و اصحاب منافع که در کمین نشسته اند به خرید و تملّک آنها با بهای کم اقدام خواهند کرد و جهان به تدریج عاری از نشریه حرفه ای خواهد شد. رادیو ـ تلویزیونها نیز از این خطر برکنار نخواهند ماند.
در جریان این میزگردها، به روزافزون بودن شمار روزنامه های تهران نیز اشاره شد و گفته شد كه در تهرانِ ده ـ یازده میلیونی [وقت] بیش از هر شهر بزرگ دیگر در جهان، روزنامه منتشر می شود، ولی مخاطبان آنها نسبت به جمعیت شهر اندك هستند و بیشتر این روزنامه ها از دولت كمك مالی می گیرند؛ به صورت كاغذ ارزان و ... [به اصطلاح؛ یارانه] و شنیده شده است كه برخی از این روزنامه ها عمدتا به خاطر دریافت همین كمك های دولتی منتشر می شوند و توجه لازم به تیراژ ندارند. همچنین گفته شد كه احتمالا كسب شهرت سیاسی و ورود به محافل بزرگان (مطرح بودن) انگیزه دیگر انتشار روزنامه در تهران بوده است و نیز استفاده از روزنامه به صورت پلکان ترقی.

سایر ملل

نبرد سپتامبر 1380 کولیکوو - نخستین پیروزی بزرگ روس ها پس از خروج از تفرقه ـ آغازِ پایان سلطه مغولان

روس های متفرق بالاخره پس از 160 سال تحت سلطه مغولان و تاتارها بودن و سركوب شدن، گِرد هم آمدند و به سركردگی «دمیتری ایوانوویچdmitri» امیرِ منطقه مسكو و ناحیهِ ولادیمیر به جنگ با سلطه گران شتافتند و هشتم سپتامبر سال 1380 میلادی در «كولیكووKulikovo » واقع در کنار رود «دنdon» نزدیك به شهر کنونی «تولاTula» مغولان و تاتارها به سرکردگی «مامایMamai» را شكست دادند و این پیروزی در عین حال روس ها را به وحدت نزدیک ساخت و به تدریج كشور واحد روسیه به وجود آمد.
    در جنگ کولیکوو 7 هزار لیتوانیایی هم به تاتارها کمک کرده بودند. در این جنگ شمار روس ها 80 هزار و عدهِ تاتارها و مغول ها 125 هزار نفر بود.
    با پیروزی روس ها در نبرد «كولیكوو»، قدرت مغول ها و تاتارها كاملا پایان نیافت و صد سال طول كشید تا برتری و حكومت روس ها را بر خود پذیرفتند. روس ها همه كسانی را كه در طول تاریخ از دشت «گُبی» و سایر مناطق شرق آسیای میانه به روسیه مهاجرت كرده و یا هجوم برده بودند «تاتار» می خوانده اند و واژه تاتار از نام قبیله مغولی تاتا (دادا) گرفته شده است.
     اقوام ساكن شمال شرقی آسیای میانه در قرون چهارم تا ششم میلادی به قصد ایران دست به مهاجرت زده بودند كه ارتش ایرانِ ساسانی آنان را به روسیه و اروپا فراری داده بود.
     باتوخان نوه چنگیز متصرفات تاتارها را در خاک روسیه گسترش داد که مورّخان اروپایی آنان را گُلدِن هُرد Golden Horde نوشته اند. دولت شوروی در طول عُمر خود كوشید تا با انتقال شماری از تاتارها به قفقاز جنوبی، ماهیت نژادی این منطقه را كه ایرانی تبار هستند تغییر دهد، ولی موفق نشد كه بیش از چند هزار تن از آنان را ـ آن هم به عنوان كارگر نفت به منطقه باکو بفرستد.

ژنرال پاسكویچِ روس که قیام لهستانی ها را سركوب كرد ـ پاسکویچ در جنگ دوم روسیه با ایران، فرمانده نیروهای روسیه بود

Paskevich

هشتم سپتامبر سال 1831، ژنرال روس ـ ایوان ف. پاسكویچ Paskevich بپاخیزی لهستانی ها برضد روسیه را به خاك و خون كشید. در این روز نُه هزار لهستانی به دست نظامیان روسیه كشته شدند.
روس ها و لهستانی ها همنژاد و «اسلاو» هستند.
پاسكویچ همان ژنرالی است كه فرماندهی نیروهای روسیه را در جنگ سال 1826 تا 1828 با ایران را برعهده داشت كه به شکست نظامی ایران (و تا حدی با دسیسه های دولت لندن و مستشاران نظامی آن) و تنظیم و امضای قرارداد ترکمن چای و از دست رفتن قفقاز انجامید. وی سپس با نیروهای خود وارد جنگ با عثمانی شد که از 1828 تا 1829 طول کشید. پاسکویج (1782 ـ 1856) در سرکوبی مجارستانی ها و در جنگهای کریمه نیز شرکت کرد. وی که مدتی نایب السلطنه لهستان بود سعی در روسی کردن لهستانی ها داشت.

آغاز بمباران انگلستان با موشك های V-2 آلمان ـ آغاز عصر جنگ با موشک

هشتم ماه سپتامبر سال 1944 نخستین موشك هدایت شونده V-2 آلمان كه با سرعت صوت حركت می كرد بر انگلستان فرود آمد و محموله آن كه یك تن (هزار كیلوگرم) ماده منفجره نیرومند بود تلفات و زیانهای فراوان به بار آورد. موشك V-2 دومین نسل موشكهای دوربُرد نظامی آلمان به شمار می رفت. نخستین نسل این موشكها «V-1» خوانده می شد كه نوعی هواپیمای بدون خلبان بود. نخستین موشك V-1 كه با سرعت ساعتی 600 كیلومتر (تقریبا 370 مایل) حركت می كرد، دو ماه و 28 روز پیش از آن تاریخ یعنی 12 ژوئن 1944 بر لندن فرود آمده بود و تلفات سنگین وارد آورده بود. در آن زمان، كشورهایی که با آلمان در جنگ بودند در برابر موشكهای بالیستیک V-2 وسیله دفاع نداشتند، زیراکه سرعتی زیاد داشت و از ارتفاع بالا عمل می کرد. موشك V-1 از نرماندی فرانسه و موشك های V-2 عمدتا از هلند پرتاب می شدند. با ورود V-2 به صحنه جنگ، عصر جنگ موشکی و مسابقه موشک سازی آغاز شد و این جنگ افزار موثر، عامل اقتدار كشورها شد. دیر زمانی است كه انحصار ساختن و داشتن موشک از دست کشورهای انگشت شمار خارج شده و به گونه ای روز افزون بر کشورهای دارنده آن اضافه می شود و ....

موشك وي ـ 2 بر سكوي پرتاب

نخستین مسابقه «دختر آمریکا» در سپتامبر 1921 برگزار شد ـ شرایط، تنها زیبایی ظاهر نبود ـ رعایت آداب و اخلاقیات و داشتن هوش برتر

نخستین مسابقهِ «دختر آمریکا» هشتم سپتامبر 1921 در اتلانتیک سیتی ـ استیتِ نیوجرسی برگزار شد و دوشیزه مارگارت گُرمَن برنده آن اعلام شد. شرایط انتخاب با امروز فرق می کرد و زیبایی ظاهر، تنها ملاک انتخاب نبود. برنده مسابقه باید هوش و استعداد برتر داشت و اخلاقی تر و رعایت آداب و رسوم را بیش از دیگران (شرکت کنندگان در مسابقه) می کرد.
مارگارت Margaret Gorman تا پایان عُمر بانویی اخلاقی و معنوی بود و بر همین اساس در سال 1957 (36 سالگی) که بیوه شد وفاداری خود را به شوهر متوفی حفظ کرد و تا 90 سالگی که درگذشت، تنها زندگی می کرد. لذت او مسافرت و مطالعه بود.

فروش ناوهای هواپیمابر نیمه ساز روسیه به بهای آهن قراضه به چین و هند!

هشتم سپتامبر 2003 در مسکو اعلام شد که فروش دو ناو هواپیمابر نیمساختهِ عهد شوروی به صورت آهن قراضه به دو کشور [چین و هند] مشروط نبوده و خریداران به هر طریق که بخواهند می توانند از آنها استفاده کنند.
     این اعلامیه در واکنش به گزارش هایی بود که در آنها گفته شده بود که فروش دو ناو به عنوان آهن قراضه مشروط به استفاده از آهن های بکار رفته در آنها بود، نَه به صورت ناو هواپیمابر در آوردنشان که چین و هند چنین کرده اند.
    در پی سازش های آشگار و محرمانه گورباچف با بلوک غرب در اواخر دهه 1980 ازجمله کاهش تسلیحات، کرملین از تكمیل این دو ناو هواپیمابر كه تا آن زمان هزینه سنگینی برای ساخت آنها متحمل شده بود صرف نظر کرد و انها را به صورت «آهن قراضه» و بهای پایین به حرّاج گذارد، چین و هند دو ناو را خریدند، آنها را تکمیل و تجهیز کردند و در اختیار نیروی دریایی خود قرارداده اند.

زیانهای توفان دریایی کاترینا (توفان سال 2005) در آمریکا

هشتم سپتامبر 2005 در واشنگتن اعلام شد كه زیان مالی وارده از توفان دریایی كاترینا به سه استیتِ جنوبی آمریكا بیش از 150 میلیارد دلار برآورد شده است.
    آخرین تحولات درباره پی آمدهای این توفان تا آن روز (8 سپتامبر 2005):
     ــ شهردار نیوارلئان هفتم سپتامبر 2005 به باقیمانده ساكنان شهر كه برآورد شده بود ده تا 15 هزار نفرند دستور تخلیه داده و اخطار كرده بود كه اگر توجه نكنند با زور تخلیه خواهند شد زیرا ماندن در خانه های ویران و پر از آب و لجن، خطرناك است. برخی از این مردم گفته بودند كه خانه های آنان را آب فرا نگرفته، احساس خطر نمی كنند و نمی خواهند خانه خود را ترك گویند و آواره دیار ناآشنا شوند و به چشم نیازمند به آنان نگاه شود.
    ــ شبكه های تلویزیونی آمریكا در ده روز منتهی به هشتم سپتامبر 2005 توجه خودرا از سایر اخبار برگرفته و تمامی وقتِ شان را به پخش اخبار توفان كاترینا و ویرانگری های آن داده بودند.
    ــ بهای بنزین در آمریكا بر اثر از كار افتادن پالایشگاههای جنوب این كشور و آسیب رسیدن به خط لوله سراسری انتقال نفت بالا رفته و متوسط آن هفتم سپتامبر 2005 به هر گالن سه دلار و پنج سنت رسیده بود. بعدا برخی رسانه های چاپی نوشتند که کمپانی های نفتی صاحب این پالایشگاهها موضوع ازکارافتادن پالایشگاهها را بزرگ کرده بودند تا بهای بنزین بالا برود و سود بیشتری عاید آنها کند!.
    ــ بزرگ کردن اخبار توفان به صورت 24 ساعته از سوی شبکه های تلویزیونی باعث سوء استفاده مقاطعه کاران مربوط از دولت شده و گویا (طبق گزارش رسانه ها) شماری از مردم محل نیز بدون اینکه آسیبی دیده باشند از دولت درخواست کمک مالی کرده و از این کمکها برخوردار شده بودند و ....

برخی دیگر از رویدادهای 8 سپتامبر

0: طبق بررسی های تقویمی، در این روزِ سال بیستم پیش از میلاد: مریم مادر مسیح به دنیا آمد.

1644: انگلیسی ها با چند كشتی توپدار و 300 تفنگدار منطقه «نیو آمستردام» را در آمریكای شمالی از دست هلندی ها خارج ساختند و آن را به افتخار دوك آو یورك به «نیویورك» تغییر نام دادند. هلندی ها برای دفاع از خود فقط یک کشتی توپدار داشتند و برای کمک گرفتن از بومیانِ محل (اصطلاحا؛ سرخپوستان) که از انگلیسی ها متنفر بودند، دیر شده بود. انگلیسی ها بیش از سایر مهاجرین اروپایی بومیان را قلع و قمع کرده بودند.

1886: شهر یوهانس بورگ (ژوهانسبورگ) در فدراسیون افریقای جنوبی در پی كشف معدن طلا بنا نهاده شد.

1888: آزمایش دریاپیماییِ زیرِآبیِ نخستین زیردریایی که در اسپانیا ساخته شده بود در این روز انجام شد.

1915: پانزدهم سپتامبر زادروز Nestor V. M. Gonzales نویسنده شهیر فیلیپین است که بسال 1915 بدنیا آمده بود. وی که 84 سال عُمر کرد در سال 1997 در فیلیپین عنوان نویسنده سال بدست آورد. گونزالس روزنامه نگار، مؤلف، داستان نگار ـ بویژه داستان کوتاه (حقیقی) بود. نستور گونزالس مدتی نیز استاد نویسندگی و روزنامه نگاری در دانشگاه بود. مقالات ژورنالیستی و کتاب های او به بسیاری از زبانها ازجمله چینی، روسی، آلمانی و اسپانیایی ترجمه شده اند. او به زبان فیلیپینی (تاگالوگ) و زبان انگلیسی می نوشت. وی بیست و هشتم نوامبر 1999 درگذشت و دولت فیلیپین مراسم ترحیم و تدفین او را برگزار کرد و به یاد او تمبر پستی منتشر ساخت. معروف ترین داستان های گونزالس «بادهای ماه اپریل» و «پسر شاد» عنوان دارند، ولی معروفیت وی مربوط به داستانهای کوتاه او است که به سبک ژورنالیستی نوشته شده اند و پُر از اندرز. برای مثال در دسته ای از داستان های کوتاه، گونزالز کوشیده است که بفهماند که بیشتر قصد خودکشی ها نتیجه اشتباهات گذشته و به دردسر افتادن ها است و بنا براین، افراد برای انجام هرکار باید قبلا با مطالعه و اندیشیدن کامل و مشورت با اهل تجربه و دانش برنامه تهیه کنند و نیز بتوانند نتیجه را پیش بینی کنند و حدس بزنند تا به چاه نیافتند. او در نوشته هایش، دقّت در ازدواج را یاد آور شده است. دستچینی از مقالات ژورنالیستی گونزالز در دو کتاب انتشار یافته اند. گونزالز شعر هم می سرود.

1943: ایتالیا تسلیم متفقین شد، ولی نیروهای آلمانی مستقر در خاك ایتالیا (مناطق شمالی و بالاتر از شهر رُم) تا اپریل 1945 به نبرد ادامه دادند.

1946: در پی پیشنهاد احزاب چپگرای بلغارستان بویژه حزب کمونیست این کشور که بلغارها خواهان نظام جمهوری هستند هشتم سپتامبر 1946 در این کشور اروپایی واقع در منطقه بالکان رفراندم برگزار شد و اکثریت، رای به تغییر نظام حکومتی از پادشاهی به جمهوری دادند که پادشاه وقت بلغارستان نتیجه رفراندم را پذیرفت و کنار رفت. بلغارستان که قبلا و قرنها وابسته به امپراتوری عثمانتی بود پس از کسب استقلال که با کمک روسیه صورت گرفت، پادشاهی شده بود و این نظام 68 سال برقرار بود.

1951: 49 كشور ازجمله ایران كه در زمان جنگ دوم جهانی به ژاپن اعلان جنگ داده بودند در نشست سانفرانسیسكو با این كشور قرارداد صلح امضاء كردند.

1945: پس از تقسیم (تقسیم موقت) شبه جزیره کره بدست فاتحان جنگ جهانی دوم، چند واحد نظامی آمریکا در قسمت جنوبی آن (که جمهوری کره جنوبی شده است) مستقر شدند و هنوز آنجا هستند. روس ها که در کره شمالی مستقر شده بودند سالها است که اینجا را ترک گفته اند.

1954: سازمان پیمان آسیای جنوب شرقی (سیتو SEATO) تاسیس شد.

1974: جرالد فورد رئیس سی و هشتم فدراسیون آمریکا در این روز با امضای یک دستور العمل، ریچارد نیکسون رئیس جمهوری مستعفی را از هر جرمی که کرده بود و هر اتهامی که به او وارد آمده بود مشمول عفو و بخشودگی قرار داد و همه پرونده های گشوده شده در این زمینه ها به بایگانی ارسال شد. قانون، حق بخشودگی مجرمین و متهمین را به رئیس جمهوری آمریکا داده است.

1991: مقدونیه شمالی كه یكی از اعضای كنفدراسیون سوسیالیستی یوگوسلاوی بود اعلام استقلال كرد.

2022:

الیزابت دوم پادشاه انگلستان و رئیس 14 دومینیون، وابسته و مشترک المنافع ازجمله کنفدراسیون کانادا، استرالیا و نیوزیلند بعد از ظهر هشتم سپتامبر 2022 پس از 70 سال و 214 روز سلطنت و در 96 سالگی در کاخ تابستانی بالمورال در اسکاتلند درگذشت و پسر 73 ساله اش چارلز (متولد 14 نوامبر 1948) برجای او نشست. الیزابت دوم یک دختر و سه پسر داشت. وی از ششم فوریه 1952 و پس از درگذشت پدرش برجای او نشسته بود و یک سال و 5 ماه پیش از درگذشت، شوهر 99 ساله اش را از دست داده و بیوه شده بود. این دو 20 نوامبر 1947 ازدواج کرده بودند. الیزابت دوم که بیش از هر پادشاه دیگر انگلستان بر این کشور پادشاهی کرد 21 اپریل 1926 بدنیا آمده بود. خانواده الیزابت دوم آلمانی تبار بوده اند. الیزابت دوم ششم سپتامبر 2022 و دو روز پیش از درگذشت، بوریس جانسون نخست وزیر مستعفی و بانو «لیز تراس» نخست وزیر منتخب را در همان کاخ بالمورال به حضور پذیرفته بود و با تأیید نخست وزیری لیز تراس، تشریفات انتقال مقام از جانسون به لیز را انجام داده بود.

پیام‌های تازه

یک مخاطب: خطرات تورّم پول و راه حل ـ مجلس اظهارات مقام رهبری را قانون کند ـ زیان سپرده گذاران و حقوق بگیران بیش از دیگران از تورم پول

این پیام میهندوستانه و اندرزگونه، شامگاه شانزدهم شهریور 1399 (ششم آگوست 2020) دریافت شد که عینا درج می شود:

    "امروز اظهارنظرهای استاد مستخدمین حسینی را در تاریخ آنلاین شما و قبلا در تسنیم و «رادار اقتصادی» و اظهارات محمدرضا صباغیان نماینده مهریز و بافق و محمد پاک مهر نماینده بجنورد در مجلس شورای اسلامی را در ایسنا خواندم که خطرات تداوم تورّم ناشی از افزایش حجم نقدینگی را یادآور شده بودند. به عنوان یک مسلمان و میهندوست خواستم نظرات خودرا خلاصه وار ابراز دارم شاید که مورد توجه قرارگیرند:

    ـ نگاهی بر تاریخ عمومی 120 اخیر و عقاید استادان علم اقتصاد نشان می دهد که لجام گسیختگی افزایش حجم نقدینگی در هر جامعه، بزرگترین خطر بوده است ـ خطری بدتر از جنگ، قحطی و مسائل دیگر. بنابراین ضرورت دارد که رفع آن در پیشگاه مجلس، دولت و قوه قضاء در اولویت محض قرار گیرد.

    ـ مجلس با وضع قانون؛ اولا انتصاب رئیس بانک مرکزی را پس از تأیید مجلس قرار دهد و ثانیا هرگونه افزایش نقدینگی ـ اسکناس و مبادلات دیجیتالی و ... با تأیید مجلس و اطلاع مردم (انتشار جزئیات در رسانه ها) باشد.

    ـ دولت به اندازه دخلش، خرج کند. اگر کسری دارد، از مجلس بخواهد که مالیات وضع کند. چرا ایران همانند سایر کشورها از خریدها مالیات نمی گیرد. باید به شهروندان گفته شود که اگر مالیات واقعی از افزوده بها و خریدها (خرید جنس از مغازه ها، به استثناء مواد غذایی و دارویی)، مالیات سالانه از اتومبیل ها و پروانه های کسب و کار، دخانیات، خدمات فرودگاهی و ... گرفته نشود ناچار به افزایش نقدینگی اقدام خواهد شد که نوعی دریافت از جیب شماست که فشار آن بر طبقه کم درآمد و مصرف کننده بیشتر است. قوه قضاء باید مراقب تقلب در اعلام افزوده بها باشد.

    ـ تا زمانی که افزایش حجم نقدیگی متوقف نشود نباید زیاد از احتکار خانه، خرید سکه، ودیعه برای رهن کردن خانه و یا محدود کردن سود بانکی و گرفتن مالیات از آن سخن گفته شود، زیرا تا زمانی که ارزش ریال رو به تنزل باشد، کسی سرمایه خود را که حاصل زحمت و کسب و کار او است به خطر نمی اندازد و خانه اضافی و یا طلایش را بفروشد و پولش را در بانک بگذارد و [هر سال] دو برابر سود دریافتی از ارزش پول او کم شود و پس از چند سال به حداقل قدرت خرید برسد. ودیعه رهن هم همین طور. ارزش پول مستاجر در پایان اجاره کم ارزش می شود و این، یک زیان مضاعف است. در شرایط تورم پول، زیان دیدگان شماره یک آن، سپرده گذاران بانکی و حقوق بگیران هستند. نمی شود هرماه حقوق کارمند و دستمزد کارگر را به نسبت تورم بالا برد و همچنین سوده سپرده را.

    ـ نباید وضعیت تورم را که عامل اصلی آن افزایش پولِ رایج است به گردن تحریم و از این قبیل مسائل انداخت. از ویتنام مثال می آورم. این کشور پس از جنگ جهانی دوم، 9 سال با فرانسه (یک قدرت اروپایی) جنگید و شکست داد و پس از آن 14 سال با آمریکا و متحدانش جنگید و هر روز دهها بمباران هوایی را تحمل کرد و پیروز شد و ظرف پنج سال پس از این پیروزی، همه خرابی ها را ترمیم کرد و الان یک قدرت اقتصادی است و مردمش در رفاه، نفت هم ندارد. مگر مصر، فیلیپین، ژاپن، تایوان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و ... نفت دارند؟. قاعدتا تحریم و فشار دیگران باعث اتکاء بیش از پیش به خود می شود و عامل غرور، سربلندی و رشد.

    ـ سخنان مقام رهبری را کپی می گیرم و نگهمیدارم. ایشان بارها و آخرین بار همین چند روز پیش، راه نجات از اتکاء به خارجی و تورم را بدست داده اند. مجلس باید این اظهارات را بلافاصله پس از انتشار به صورت طرح، تنظیم و قانون کند تا ضمانت اجرایی داشته باشند و مسائل حل شود.

    ـ وظیفه نظارتی و حسابرسی مجلس و وظیفه پیشگیری قوه قضاء اگر دقیقا اِعمال شوند حلال بسیاری از مشکلات کنونی کشور خواهند بود.

    ـ رسانه ها باید توجه بیشتری به جمع آوری و انتشار نظرات، هشدارها و راه حل نشان دادن های اهل تجربه، دانش و اصحاب نظر کنند. در عصر اینترنت، اخبار ـ متاع اول رسانه ها نمی تواند باشد.".

    باتشکر: ر. م ـ ح
    اصفهان

    - - - - -

    3 پیام دریافتی دیگر درباره خطر افزایش حجم نقدینگی


    در پی درج پیام بالا، سه پیام دیگر در همین زمینه (خطر حجم نقدینگی) واصل شد از این قرار:

    کنترل حجم نقدینگی تنها از دست پارلمان (مجلس) برمی آید


    مخاطب از لندن: پیام دریافتی از اصفهان و مصاحبه استاد مستخدمین حسینی را خواندم. افزایش حجم نقدینگی و تداوم آن بدون کنترل، خطر بزرگی است زیرا مسائلی پدید می آورد که حل آنها سریع و آسان نخواهد بود. کاهش نقدینگی و بازگشت وضعیت پولی به حالت نرمال، وقت گیر است، بنابراین باید افزایش آن را متوقف ساخت و این کار تنها از دست پارلمان [مجلس] برمی آید که با یک مصوبه قانونی، مانع از این کار شود. برای یک قوه مجریه جهت تأمین کسری بودجه اش، آسان ترین و سریع ترین راه، توسل به بانک مرکزی و در نتیجه افزایش حجم نقدینگی است و به همین نسبت و یا کمی بیشتر افزایش قیمت ها و فشار بر طبقه دستمزدگیر. وضعیت امروز ونزوئلا، زیمباوه، سودان جنوبی، جمهوری کنگو، لیبی، آرژانتین، سوریه، آنگولای نفتدار و مالاوی را باید در نظر گرفت و لهستان دهه های گذشته را. در کشورهایی که دارای شورای پول انتخابی و خارج از کنترل دولت نیستند، کنترل حجم پولِ در جریان (نقدینگی) در کنترل پارلمان (نمایدگان ملت) است.

    چرا از فروش خانه و اتومبیل اکراه می شود و قیمت ها بالا می رود


    مخاطب از تهران: افزایش سرسام آور بهای مستغلات، اتومبیل، اثاثه منزل و ملزومات، گوشت و ... همه و همه ناشی از ورود سیل آسای پول به جامعه است. پاسخ اینکه می گویند احتکار، دلال بازی و ... باعث گرانی است، ترس از ادامه ورود پول اضافی است و بسازبفروش ها و اتومبیل فروش ها می ترسند که اگر امروز بفروشند فردا پولشان ارزش خودرا از دست بدهد و لذا از فروش اکراه می کنند و قیمت ها بالا می رود. باید مسئله تورم پول حل شود و حل این مسئله فقط از دست مجلس ساخته است.

    نیازفوری به یک قانون برای کنترل حجم ریال


    مخاطب از میامی (آمریکا): تا انتخابات رئیس جمهور ده ماه فاصله است، مجلس شورای اسلامی که در این دوره تقریبا یکدست شده و یک ژنرال مقتدر بر آن ریاست می کند، فعلا بجای پرداختن به اصلاح قانون انتخابات و ... به تدوین یک قانون جامع برای کنترل پول (حجم ریال رایج) اقدام کند که فوریت حتمی دارد. در بسیاری از کشورها و ازجمله آمریکا، طراح و پیشنهاددهنده قوانین، نمایندگان مجالس هستند و به همین دلیل ایشان را قانونساز می گویند. دولت ها به ندرت لایحه می دهند جز لایحه بودجه. در آمریکا، اگر رئیس جمهوری بخواهد یک قانون جدید وضع شود و یا یک قانون قدیمی اصلاح شود، به نمایندگان حزب خود اشاره می کند تا بر آن اساس طرح دهند و یا اینکه هدف خود را در یک نطق و مصاحبه بیان می کند و نمایندگان طرفدار او و یا علاقه مند به موضوع، طرح تهیه و پیشنهاد می کنند. مجلس ایران از آغاز مشروطیت روش فرانسوی در پیش گرفت و چشم به دست دولت [قوه مجریه] دوخت تا لایحه بدهد. در مورد مسئله پول، دولت که نمی آید دست خودرا ببندد، می خواهد که دستش باز باشد. بنابراین، این مجلس است که باید حجم پول در جامعه را ضابطه سازی کند. حجمِ بیش از حدِ پولِ در جریان مسئله ساز می شو ـ مسائل متعدد.

روزنامه نگاری ایران و مسئله روزنامه همشهری ـ نقائص قانون مطبوعات مصوّب سال 1364 باید برطرف شود

یک روزنامه نگار مطرح، هشتم سپتامبر 2014 = 17 شهریور 1393 تماس گرفت و ضمن ابراز تأسف از ادامه مشکل عبور از بخشی از پیاده روِ خیابان سراسری دماوند در ایستگاه داریوش (شرق تهران ـ بعد از چهارراه خاقانی) گفت که به نظر او تا مسئله روزنامه همشهری حل نشود ژورنالیسم ایران در مسیر خود قرار نخواهد گرفت و بدون یک ژورنالیسم حرفه ای به معنای واقعی کلمه ـ مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور کشف و حل نخواهد شد. همشهری از صورت یک نشریه اختصاصی شهرداری با هدف رهنمون شدن تهرانی ها به راه و رسم زندگی و رفتار بهتر، انتشار نظرات آنان درباره مسائل شهر و مشاهدات مربوط و راه حل های ارائه شده که منظور غلامحسین کرباسچی و محمد عطریانفر از ایجاد آن بود دور شده و با جمع آوری آگهی ها، سهم کافی برای سایر نشریات باقی نمی مانَد تا درآمد آن را صرف توسعه و پیشرفت خود کنند که «تاریخ» قضاوت خوب نخواهد کرد. راهی نیست جز اینکه با این شرط که 50 تا 70 درصد درآمدهای آن [درآمدهای وقت] به شهرداری تهران داده شود و دو تا چهار صفحه در هر شماره اختصاص به مطالب دریافتی از شهرداری داشته باشد روزنامه همشهری به اشخاص و موسسات غیر دولتی به بهای واقعی و از طریق مزایده واگذار شود.
مسئله دیگر که باعث کثرت بیش از حد نشریات و هدر رفتن کاغذ و مرکب و زحمات افراد شده است ضعف و نقص قانون مطبوعات [مصوب سال 1364] است که دارنده پروانه و مجوّز انتشار نشریه را دارنده امتیاز (به معنای شخصی که برتری خاص دارد) خوانده است حال آنکه طبق این قانون، هرکس که 25 سال سن، دارای مدرک لیسانس و عاری از پیشینه کیفری و مشکل امنیتی باشد می تواند پروانه نشریه به دست آورد و امتیازی نیست. بیش از پنج میلیون ایرانی دارای این شرایط هستند. در قانون مطبوعات مصوّب سال 1364 باید بمانند قوانین قبلی آن، شرط دریافت پروانه نشریه [نشریه حرفه ای، نَه اختصاصی]؛ روزنامه نگار بودن (طبق تعریف جهانی آن) و یا معرفی یک مدیر و سردبیر روزنامه نگار قید می شد [که لازم است بشود، به همانگونه که تنها به پزشک مجوّر طبابت می دهند و ...]. همین سکوت قانون باعث انتشار هزاران نشریه و بعضا کم مخاطب شده است. با یک نگاه کوتاه به صفحات اول نشریات تهران می توان متوجه شد که کدام نشریه وابسته و مبلّغ کدام فرد و جناح است و چه جوّی را می خواهد دامن بزند و چه سیاستی را تبلیغ کند که مآلا به سود کشور نیست. مردم این عصر و زمانه آگاه هستند و از بزرگسازی های خلاف واقع عصبی می شوند. این، یک روزنامه نگاری واقعی نیست. برای بسیاری از ناشران قرارگرفتن نشریانشان بر میز دکه ها و نگاه عابران به تیترهای صفحات اول آنها کافی است. باید این مسئله حل شود.

مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com