Iranians History on This Day
روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید
میلادی
   خورشیدی

 
7 ژوئن
 
جستجوی:

 
  هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.
 











Select your preferred language to translate this page into.

   لینک به این صفحه  

مهمترین رویدادهای ایران و جهان در طول تاریخ در این روز 7 ژوئن
ایران
زمانی که حفظ نظم تهران به پالكونیك ـ ژنرال روس سپرده شده بود
محمد علیشاه قاجار در پی استقرار در باغ شاه (پادگان حرّ) و بازداشت گروهی از سران كشور و تبعید پاره ای از آنان به خراسان و اشغال نظامی سازمانهای پست و تلگراف، از 17 خرداد 1287 حفظ نظم تهران را به پالكونیك، ژنرال روس، و نیروی قزاق سپرد. مجاهدان مسلح مشروطیت هم در بهارستان و مجلس سنگر بندی كردند تا از نمایندگان حفاظت كنند و به این ترتیب، شهر تهران در داخل حصار و باروی خود چهره یك منطقه نظامی را به خود گرفت. این اقدام محمد علیشاه سقوط او را تسریع كرد.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تشكیل كمیته انقلاب سرخ در گیلان
میرزا كوچك خان
میرزاكوچك خان و همفكرانش 17 خرداد 1299 (7 ژوئن 1920) در گیلان كمیته انقلاب سرخ تشكیل دادند. وی که یك روز پیش از این، روسای ادارات دولتی گیلان را زندانی كرده بود، 18 خرداد تشكیل یك دولت محلی را در رشت اعلام داشت.
     میرزاكوچك فرزند میرزابزرگ رشتی كه مخالف سلطه انگلیسی ها بود هنگام تاسیس كمیته انقلاب گیلان 40 ساله بود. انگلیسی ها که پس از تغییر نظام روسیه یکه تاز میدان ایران شده بودند به بهانه جلوگیری از نفوذ بلشویک ها و رخنه آنان به مناطق شمالی ایران، به گیلان نیروی نظامی فرستاده و در صدد تقویت این نیروها بودند.
    
    
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
روزی که جامعه ملل بر پیمان دوستی ایران و روسیه شوروی معروف به قرارداد 1921 صِحّه گذارد
جامعه ملل هفتم ژوئن 1922 پیمان دوستی ایران و روسیه شوروی را در ردیف قراردادهای فی مابین ملل ثبت کرد. این قرارداد 26 فوریه 1921 میان دو دولت امضاء شده بود. دولت مسکو در این سند همه معاهدات تزارها با ایران ازجمله قراردادهای ترکمن چای و گلستان را لغو کرد و برای ایران در دریای مازندران حق کشتیرانی مساوی با خود و با پرچم ملی اعلام کرد. دولت لنین قبلا امتیازاتی را که دولت ایران به تزارها داده بود و نیز بدهی های ایران به روسیه را ابطال کرده بود.
    طبق قرارداد 1921، روسیه شوروی این حق را به دست آورده بود که اگر یک نیروی مسلح خارجی وارد ایران شود و در این راستا روسیه تهدید گردد بتواند برای دفاع از خود، نیروی نظامی به ایران بفرستد و این نیرو پس از رفع خطر ایران را ترک کند. همچنین ایران متعهد شده بود که مانع انتقال مواد جنگی از سوی طرف ثالث از خاک خود شود که هدف از آن ضربه زدن به روسیه شوروی و متحدانش باشد و همچنین استقرار وسایل تهدید روسیه.
    14دسامبر سال 1921 (23 آذر 1300) پارلمان ایران (مجلس) این قرارداد را که به پیمان سال 1921 ایران و روسیه شوروی معروف شده است به تصویب رسانید. این قرارداد در دوران دولت موقت مهدی بازرگان ـ به صورت یكجانبه، از سوی ایران لغو شد، ولی دولت مسکو هنوز بر این اقدام صِحّه نگذارده است. انگیزه ها و سیاست های منجر به لغو یکجانبه این قرارداد هم هنوز روشن نشده اند. ریشه یابی رویدادهای جهانی در صد سال گذشته ـ مطابق اصول و تعاریف آن ـ به دلیل تضعیف تاریخنگاری و نقص و انحراف روزنامه نگاری عملا متوقف شده و منافع دولتمردان و سیاستمدارانِ تقریبا همه کشورها و عمدتا به دلیل توارثی و حرفه ای شدن این مقام ها ایجاب می کند که مورخ و روزنامه نگار واقعی وجود نداشته باشد تا مراقب اَعمال آنان باشند و پرده ها را بالا بزنند و توده هارا آگاه سازند که واکنش نشان دهند. از آغاز قرن 21، حسّاسیّت مقامات که در سراسر جهان دارند به صورت دودمان های حاکم جهان قدیم در می آیند نسبت به ژورنالیست و هیستوریَن اصیل بیشتر شده است زیرا که اینک وسائل انتقال اطلاعات گسترش بی سابقه یافته و رایگان و ارزان در دسترس همگان است و هر کُنش، واکُنش دارد.
     در بهار 1980، اصحاب تفسیر ابراز نظر کرده بودند که لغو یكجانبه قرارداد 1921 از سوی ایران، باعث اعزام كماندو از جانب آمریكا به صحرای طبس (در اپریل آن سال) شده بود. این صاحبنظران گفته بودند که وجود همین قرارداد و ترس از مداخله نظامی مسکو بود که دولت انگلستان پس از ملی شدن نفت ایران در سال 1951 نتوانست نیروی نظامی به خوزستان بفرستد و پالایشگاه آبادان را تصرف کند. این دولت از اردن و نقاط دیگر نیروی نظامی به عراق و مجاور مرزهای ایران فرستاده بود ولی جرات نکرد آنهارا وارد ایران کند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
پرده برداری از مجسمه فردوسی در تهران
17 خرداد 1338 با برپایی مراسمی با شكوه، از مجسمه ابوالقاسم فردوسی در میدان فردوسی شهر تهران پرده برداری شد. تردید نیست که فردوسی بیش از هركس دیگر به ایران و ایرانی خدمت بی شائبه كرده است. فرق فردوسی با سایر ایراندوستان بنام، در این بوده است كه بدون چشمداشت عُمر خود را وقف خدمت به وطن و زبان فارسی كرد. او بسال 1020 میلادی در توس درگذشت و ایرانیان هر روز كه می گذرد بیشتر متوجه عمق و عظمت خدمات بی دریغ فردوسی می شوند.
    مهرماه سال 1313 کار نوسازی آرامگاه فردوسی در توس پس از شش سال به پایان رسید و بیستم این ماه طی مراسمی كم نظیر با حضور رضا شاه و مستشرقین و ایرانشناسان سراسر جهان، ادیبان كشور و مقامات فرهنگی و دولتی گشایش یافت. ایرانشناسان شرکت کننده در مراسم ضمن قطعنامه ای به فردوسی لقب «میهندوسترین ایرانیان» داده شد كه عمر خود را داوطلبانه صرف خدمت به ایران، تاریخ آن و زبان پارسی كرد و تاریخ ایران (شاهنامه) را به شعر در آورد. این ساختمان در سال 1338 تعمیر و تزیینات آن افزوده شد.
     مورخان متفقا «ابوالقاسم فردوسی» را تنها فرد در سراسر تاریخ بشر خوانده اند كه بدون هرگونه دریافت، همه عمر خود را صرف زنده كردن تاریخ وطنش (ایران)، خصلت های نیك هموطنان (ایرانیان) و زبان نیاكان (زبان پارسی) و شناساندن فرهنگ و تمدن كهن میهنش كرد و به نوشته مرحوم دكتر رضا زاده شفق، شصت هزار بیت شعر گفت تا شكوه ایران باقی بماند و باعث افتخار و دلگرمی نسلهای بعد باشد تا بدانند كه چه میراثی گرانبها و با عظمت برایشان باقی مانده است و با همه توان بكوشند كه این میراث همچنان سربلند و بزرگ و عزیز باقی بماند. فردوسی برای به نظم در آوردن تاریخ ایران، اسناد فراوان خواند كه خود او گفته است:
     «بسی رنج بردم بسی نامه (مكتوب و سند) خواندم ـ زگفتار تازی (اسنادی كه به زبان عربی نوشته شده بود) و از پهلوانی (اسنادی كه به پارسی دوران اشكانی و ساسانی بود)».
     به مناسبت هزار ساله شدن فردوسی كه ایرانیان باید همیشه مرهون زحمات، احساس و عواطف وطندوستانه او باشند یك هفته در سراسر كشور جشن گرفته شده بود، مجلس با تصویب قطنعامه از او تقدیر کرده بود و بهترین خیابان و میدان تهران به اسم او نامگذاری شده است. در همان هفته در خیابان تخت جمشید (طالقانی) تهران زیباترین مدرسه نوبنیاد كشور به نام فردوسی نامگذاری شد كه درسالهای 1350 و 51 در زمین اضافی آن اداره كل آموزش و پرورش تهران بنا گردید. در شهرهای دیگر مدارس و تالارها و خیابانها به نام فردوسی نامگذاری شد و بعدا مدارس تازه ساز و دانشگاه، كه این قدرشناسی ها باز هم برای مردی كه گفت: چو ایران نباشد تن من مباد و ... و «همه سر به سر تن به كشتن دهیم ـ به از آن كه ایران به دشمن دهیم»، كم است.
    سخنرانی تاریخدانان، ادیبان و میهندوستان هرکشور درباره فردوسی ادامه دارد. در پاییز 1982 و در دانشگاه نیویورك، پروفسورمایکل باكساندال درباره شاعر ملی ما (میهندوست بزرگ) گفته بود: فردوسی نیاز جامعه زمان خود را درك كرده بود. ایرانیان یك محرّك می خواستند و نیاز بود كه احساسات ملی ایرانیان برانگیخته شود و بدون آگاهی از گذشته درخشان و عمدتا قهرمانی نمی شد كه این احساسات را كه سركوب شده بود برانگیخت. برای مثال به این شعر او توجه كنید كه گفت: چو فردا بلند آیدش آفتاب ... من و گرز و میدان و افراسیاب ... چنانش بكویم به گرز گران كه پولاد كوبند آهنگران. این شعر در سفر جنگی محمود غزنوی به هندوستان اورا برانگیخت چه رسد به یك امیر ایرانی. اظهارات باکساندال همان وقت در بسیاری از رسانه ها انتشار یافته بود.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
یک ابتکار بسیار ضروری و مؤثر که در ایران تکرار نشد: انتشار نظرات مردم حتی انتقاد و شرح مشاهدات خود از رسانه های دولتی
نصرت الله معینیان ـ سال1961
به موازات آغاز اجرای برنامه اصلاحات در ایران، نصرت الله معینیان معاون وقت نخست وزیر و مسئول انتشارات و رادیو کشور پنجم ژوئن 1961 (15 خرداد 1340) برنامه تازه ای را برای پخش از رادیو دولتی ایران ابتکار کرد که در آن، هرکس هر نظری را که داشت حتی انتقاد و شرح مشاهدات خود از ضعف ها می توانست بیاید و بگوید تا ضبط شود و در برنامه قرار گیرد و حتی اگر وقت حضور در ساختمان رادیو را نداشت، تلفن کند تا گزارشگر و یا اپراتور ضبط به محل کار و یا سکونت او برود. روزنامه های تهران بعدا در مقالات خود نوشتند که این برنامه کمکی بسیار موثر به کاهش بوروکراسی و حل مسائل اداری وقت کرده بود. معینیان همچنین اعلام کرده بود که هرکس ـ نظر، انتقاد، شکوه و شکایتی دارد که نخواهد که صدایش و یا مطلبش از رادیو پخش شود، می تواند به تلفن 27000 رادیو زنگ بزند و حرف خودرا بگوید. اظهارات وی پس از تایپ شدن به اطلاع مقام مربوط خواهد رسید و پاسخ اخذشده برای او ارسال خواهد شد.
    در همین برنامه ابتکاری بود که یک فرد آگاه از امور گمرکات فاش کرده بود که تنها در بهار 1340 به ارزش یک میلیون و 570 هزار دلار (11 میلیون تومان، پول وقت) مشروبات الکلی و به ارزش 500 هزار دلار (3 میلیون و پانصد هزار تومان) لوازم آرایش زنانه و به ارزش 113 هزار دلار پنیر سویسی وارد کشور شده ـ کشوری که در آن زمان دچار کمبود شدید ارز بود. در آن زمان، ایران ـ خود صادر کننده پنیر بود. چند روز پس از پخش این مطلب، دولت ضمن صدور اعلامیه ای درستی آن را تایید کرد و واردات این اشیاء متوقف شد. این قضیه، دیگران را تشویق به دادن آمارهای دیگری کرد ازجمله آمار تورهای خارجی و مسافرت های تفریحی به کشورهای دیگر که مصرف غیر ضروری ارز بود. پخش این موضوع از رادیو سبب شد که شورای پول (بانک مرکزی) از دولت بخواهد که موقتا (تا بهبود وضعیت ذخایر ارزی) از زدن مُهر خروج بر گذرنامه های افرادی که صرفا برای تفریح و گذران وقت و سیر و سفر می خواهند به خارج بروند خودداری کند که دولت پذیرفت و به دارندگان مُهر خروجی، یک ماه مهلت داد که از آن استفاده کنند تا منقضی نشود.
    علی امینی نخست وزیر وقت در تحسین از این برنامه رادیویی گفته بود:"ثابت شد که تا مردم همکاری نکنند مسائل اداری و فساد دولتی ریشه کن نخواهد شد که ریشه دارترین مسئله ایران است.".
    چندین ابتکار مهم دیگر که هرکدام می تواند قاعده و اصل (نه فرضیه) باشد از معینیان وارد تاریخ شده است ازجمله روش خاص استخدام جلسه ای ـ با توجه به روانشناسی و رفتار خاص ایرانی که به قولی، انضباط گریز است.
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
خودکشی رئیس دفتر بازپرسی دادسرای تهران که دریافتی ماهانه او ناچیز بود، خبری که ایران را در اندوه فرو برده بود
هفدهم خرداد 1340 (7 ژوئن 1961) خودکشی یک کارمند دادسرای تهران در محل کار خود با شلیک گلوله، ایران را متأثر و به تأمل فرو برده بود و لازم است که هر سال یادآوری شود تا ایرانیان بدانند که اگر درآمدی به نام نفت نباشد و یا جانشین نداشته باشد، کشور در چه وضعیتی قرار خواهد گرفت. الموتی وزیر وقت دادگستری پس از شنیدن خبر خودکشی این کارمند، اشک ریخت و روز بعد روزنامه های تهران سرمقاله های خودرا به این خودکشی اختصاص داده بودند.
    جعفر طاهری 45 ساله و پدر 4 فرزند (3 دختر و یک پسر به نام های ثریا، سهیلا، سودابه و غلامعباس) بود و از 21 سال پیش از آن کارمند دولت و آخرین شغل دولتی او؛ رئیس دفتر بازپرسی شعبه 26 دادسرای تهران. وی با اینکه 21 سال سابقه کار داشت دریافتی ماهانه او 520 تومان (روزی 17 تومان و 3 قران = 5ر2 دلار وقت) بود و با این درآمد، زندگانی سختی داشت. جعفر طاهری مردی امین و درستکردار بود و خودرا خادم مردم می نامید. سرانجام در خرداد 1340 تیغ او به استخوان رسید، با چهار فرزند خود به یک عکاسخانه رفت، یک عکس یادگاری (که روزنامه ها آن را چاپ کردند و در زیر کاپی شده است) گرفت و چند نامه خطاب به مقامات تراز اول کشور نوشت و بامداد 17 خرداد زودتر از وقت ادارای به محل کار رفت. پیشخدمت هم آمده بود. برای اینکه اورا دور کند نامه هایی را که نوشته بود ـ جز یک نامه که خطاب به بازپرس (رئیس خود) بود به او داد و خواست ببرد و پُست کند. پس از رفتن او، جعفری در ِ اطاق را بست و یک گلوله به مغز خود شلیک کرد و جان سپرد.
    در آن زمان و تا سال ها بعد، درآمد ایران از نفت ناچیز بود و دستمزدها پایین. برای مثال: یک معلم دبستان 250 تومان، یک خبرنگار روزنامه 300 تومان و یک دبیر اخبار رادیو دولتی 400 تومان دریافتی داشت. دریافتی یک کارمند دولت با 30 سال سابقه کار حدود 900 تومان بود. از آنجا که ریال در استاندارد طلا قرارداشت، دولت نمی توانست بیش از ذخایر طلا، اسکناس چاپ کند که ایجاد تورّم می شد و قیمت ها بالا می رفت. ایران تا نزدیک به ده سال پس از آن حادثه در استاندارد طلا باقی مانده بود و قیمت ها ثابت. همان زمان، حاحبنظرانی بودند که به دولت پیشنهاد کردند که برای درآمد نفت ـ ولو ناچیز ـ جانشین بیاید و اقتصاد خودرا از این درآمد متزلزل برهاند.
این عکس با همین زیرعکس در روزنامه های تهران چاپ شده بود که از آنها کُپی شده است

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
شكست كاملِ ناآرام كنندگانِ خوزستان در خرداد 1358
دریادار دكتر احمد مدنی كرمانی
پس از شكست كامل ناآرام كنندگان خوزستان، 17 خرداد 1358 به خواست دریادارِ کزمانی ـ دكتر احمد مدنی استاندار وقت خورستان، همه شوراها و كمیته ها و كانونها در این استان منحل و حفظ نظم صرفا به پلیس و ژاندارمری سپرده شد.
    در ناآرامی های آن سال خوزستان كه چند هفته پس از پیروزی انقلاب آغاز شده بود و از آن بوی ضد میهنی به مشام می رسید 23 تن كشته، شماری مجروح و 120 نفر هم دستگیر شده بودند و دریادار مدنی با بكارگیری واحدهای ارتش و یك تاكتیك ماهرانه به غائله پایان داد كه خدمت چشمگیری به حفظ تمامیت وطن محسوب می شود.
    وی چهار روز پیش از سرکوب فتنه گران، صدام حسین را متهم به ارسال اسلحه به ایران و عامل تحریك برخی عوامل درخوزستان كرده و اطمینان داده بود كه از تمامیت خوزستان محافظت خواهد شد و برای تامین آرامشِ خاطر ملت، تعهد سپرده بود كه اگر یك وجب از خاك خوزستان از دست رود حاضر است اعدام شود.
    دریار دكتر مدنی پس از انقلاب، در سمت وزیر دفاع كابینه، تلاش بسیار برای سر و سامان دادن به نیروهای مسلح كشور كرده بود. این كوشش در وضعیتی صورت گرفت كه خیلی ها و هرکدام به دلیلی مایل به احیای ارتش وطن نبودند. وی در این كار موفق شد. دكتر مدنی كه یك ملی گرای بنام بود در نخستین انتخابات ریاست جمهوری ایران دوم شد و سپس به نمایندگی از زادگاه خود ــ كرمان ــ به مجلس رفت كه در همان نخستین جلسه با مشاهده وضعیت گفت: اینجا جای من نیست و اندكی بعد از كشور خارج شد و....
    دكتر مدنی در فوریه 2006 در آمریکا از بیماری سرطان درگذشت. وی که سالها قبل از انقلاب به تصمیم شاه که اورا مخالف خود می پنداشت بازنشستهِ پیش هنگام شده بود از زمان بازنشسته شدن در دانشگاه کرمان تدریس می کرد.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
اظهار نظر ژوئن 1997 ویلیام کلینتون درباره انتخاب محمد خاتمی
هفتم ژوئن 1997 و دو هفته پس از انتخاب محمد خاتمی به عنوان رئیس جمهور ایران، ویلیام كلینتون رئیس جمهوری وقت آمریكا گفت كه انتخاب یك میانه رو در ایران این امید را به وجود آورده است كه مسئله ایران و آمریكا از بُن بست خارج شود.
    در همین روز، «ایندیك» دیپلمات آمریكایی نیز اظهار امیدواری كرده بود كه با انتخاب محمد خاتمی، راه برای رفع اختلاف نظرهای دو دولت و حل مسائل فی مابین هموار شود.
     همان شب مفسر شبکه تلویزیونی «سی بی اس» آمریکا ضمن اشاره به اظهار نظر این دو مقام یادآور شده بود که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی، رئیس جمهور در ایران رئیس قوه مجریه است (در حد نخست وزیر در نظام پارلمانی) نَه رئیس کشور که بتواند در امور مهم، خطوط کلی و سیاست خارجی به تنهایی تصمیم بگیرد. طبق اصول قانون اساسی، در جمهوری اسلامی ایران حرف آخر را رهبر کشور می زند که فرمانده کل نیروهای مسلح و ولی فقیه است و تعیین سیاست های کلی و انتصاب رئیس قوه قضایی با اوست و در مواردی می تواند رئیس جمهور را هم عزل کند. تنفیذ حکم رئیس جمهور نیز با اوست.
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
اعتراف ضمنی «اوباما» به کمک واشنگتن به ساقط کردن حکومت مصدق ـ رابطه گرم مصدق با روزنامه نگاران
روابط گرم و دوستانه با روزنامه نگاران ـ این عکس تاریخی نورالدین نوری خبرنگار وقت روزنامه اطلاعات را در بهار 1332 در حال گفت و شنود با مصدق در خانه اش نشان می دهد

شبکه های تلویزیونی آمریکا در سه روزی که به 15 خرداد 1388 (پنجم ژوئن 2009) ختم شد از دیدار باراک اوباما رئیس جمهوری این کشور از کشورهای سعودی و مصر به عنوان «رسیدن به جهان اسلام» یاد کردند و اظهارات رسمی او در این دیدارها را بازتاب دادند.
    به باور برخی از اصحاب نظر، اعتراف ضمنی «اوباما» در یک نطق خود در قاهره به اینکه دولت وقت واشنگتن به ساقط کردن حکومت مصدق کمک کرد مهمترین قسمت نطق او بود.
    به باور این صاحب نظران، با سقوط حکومت مصدق دمکراسی نیز از ایران رخت بربَست و این کشور با مشکل رعایت حقوق بشر روبرو شد. مصدق مناسبات نزدیک با روزنامه نگاران داشت و سابقه نداشت که درخواست ملاقات آنان را رد کند. خبرنگاران روزنامه های صبح تهران اخبار جلسات شورای وزیران را که عمدتا در شب برگزار می شد، تلفنی از خود او می گرفتند ـ پس از اتمام جلسه به خانه اش تلفن می زدند و او پاسخ می داد.
    مصدق همیشه از فرصت ملاقات با روزنامه نگاران استفاده می کرد و متقابلا اوضاع را از آنان می پرسید و نظرشان را استفسار می کرد.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
سردار قالیباف در زمان نامزدی انتخابات 1392: نخبگان و اندیشمندان را به عرصه بازخواهم گردانید تا به تحوّل مدیریّت ها و حل مسائل کمک کنند
قالیباف
شیراز ـ 6 ژوئن 2013 (16 خرداد 1392) ـ خبرگزاری فارس: محمدباقر قالیباف (ژنرال، از سرداران جنگ 8 ساله، رئیس پیشین پلیس ایران، شهردار تهران و یکی از نامزدهای هشتگانه انتخابات 14 ژوئن 2013 = 24 خرداد 1392 ریاست جمهور) در اجتماعی از مردم شیراز ضمن اشاره به مسائل اداری کشور گفت که باید ترتیبی داده شود تا نخبگان، بزرگان و اندیشمندان که تاکنون هر کدام به دلیلی از کار و تلاش در صحنه نظر دهی، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری کنار گذاشته شده‌اند، دوباره به عرصه فعالیت بازگردند تا به تحوّل مدیریت ها در ایران و حل مسائل اداری و مشکلات ناشی از آن کمک کنند. نظام اسلامی کشور اینک بیش از هر زمان نیازمند یک حرکت جِدّیِ نوین و یاری این نخبگان و اندیشمندان دارد. پس از هر انتخابات و از همان نخستین روز آغاز کار انتخاب شدگان، مردم [رای دهندگان] باید تحرّک نوین را احساس کنند و در راستای آن قرارگیرند.
    قالیباف در آن اجتماع همچنین گفت: حرکت، کار و تلاش برای پیشرفت یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت حیاتی است. باید به مدیریت خسته و بسته در ایران پایان داده شود و خون تازه در رگ های کشور به جریان افتد. وفای به عهد [قول و تعهد نامزدهای هر انتخابات به رای دهندگان] شرط دینداری است که در اسلام به آن تاکید شده است.
    قالیباف ـ نامزد وقت انتخابات ریاست جمهور ـ در جریان کَمپین انتخاباتی خود در آن سال بارها گفته بود که تمامی اصول قانون اساسی را دقیقا اجرا خواهد کرد و خودرا به رعایت احکام اسلام و تامین شعارهای انقلاب سال 1357 متعهد و مکلّف می داند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
دنیای هنر
92 ساله شدن هنرپیشه انگلیسی که گفته است وداع با کار نمایش، برای او وداع با زندگی است
ویرجینیا در جوانی و در پیری

ویرجینیا مَککِنا Virginia McKenna بازیگر انگلیسی فیلم های سینمایی و نمایش، امروز (هفتم ژوئن 2025) گام به نود و چهار سالگی گذارد. نخستین فیلم سینمایی وی در سال 1952 به نمایش گذارده شد و آخرین فیلم او در سال 2019. وی ـ متولّد حومه لندن در هفتم ژوئن 1931 همچنان به هنر بازیگری در کار فیلم و نمایش ادامه می دهد.
     ویرجینیا گفته است که تا آخرین روز حیات به کار نمایش ادامه خواهد داد زیرا که عاشق این کار است و اگر از کار هنر بازنشسته شود بیش از چند روز زنده نخواهد ماند و او زنده است تا نقش ایفاء کند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در دنیای داستان نویسی
زادروز داستان نگار ترکیه
Orhan Pamuk
امروز زادروز «اورهان پاموک» داستان نگار ترکیه است که هفتم ژوئن 1952 در استانبول به دنیا آمده است. وی که برنده جایزه نوبل ادبی سال 2006 است اینک در دانشگاههای آمریکا فنون داستان نویسی و ادبیات تطبیقی تدریس می کند.
    داستانهای اورهان به بیش از پنجاه زبان ترجمه شده و هفت کتاب از تالیفات او جمعا هشت میلیون نسخه فروش داشته اند. اورهان چند سال پیش، پس از اینکه در نطقی به کشتار اَرمنیان توسط عثمانی اشاره کرد متهم به خیانت به وطن شد و تحت تعقیب قضایی قرارگرفت.
     عناوین داستانهای مهم او عبارتند از: قلعه سپید، کتاب سیاه، برف، اسم من سرخ است، استانبول و زندگانی نو.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو دانش
خوردن توت به تقویت مغز کمک می کند و مانع ضعف حافظه در پیری می شود ـ درباره خواص آجیل و چای

    طبق یک کشف تازه پزشکی که در ماه می 2022 رسانه ای شد، مصرف انواع توت باعث تقویت مغز می شود و نیز مانع ضعف حافظه در سنین پیری. کارآیی توت های درختی در این زمینه بیش از توت های گیاهی است. طبق کشف همین گروه دانشمندان علوم پزشکی، خوردن آجیل خام و گردو نیز به حفظ توان مغز کمک می کند و همچنین خواب نَه کمتر از 8 ساعت در شبانه روز برای افراد بالای 60 سال و استفاده دست کم سه بار در هفته از استخرهای بهداشتی.
    همین گروه قبلا اعلام کرده بود که نوشیدن یک فنجان چای سبز و یا سیاه، خستگی و اندوه را برطرف و کمک به حفظ آرامش و کار فکری بهتر می کند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
ژوئن 1818 و آغاز چاپ نظرات و نامه های مردم در نشریات و ... و از دهه یکم قرن 21 پخش آنها از تلویزیون
نشریات عمومی انگلستان هفتم ژوئن سال 1818 تصمیم به باز كردن صفحه ای برای چاپ نامه ها و نظرات مردم گرفتند و شرایط آن را هم تعیین كردند. این تصمیم كه توسط ناشران نشریات شهر لندن گرفته شده بود بعدا عمومیت یافت و باعث توجه جمع دیگری از مردم به روزنامه ها و نیز بالا رفتن اهمیت نشریات در نظر مقامات شد. قبلا هم نامه های مردم به صورت پراکنده در جراید به چاپ می رسید، ولی صفحه خاصی که بعدا «نامه به سردبیر» عنوان گرفت در آنها وجود نداشت. پس از ایجاد نامه ها و نظرات مردم، یک دبیر تازه بر دبیران اطاق خبر اضافه شد که به او عنوان پابلیک ادیتور (دبیر مخاطبان) دادند. این دبیر درعین حال با عوامل خود نظرات مخاطبان درباره محتوای روزنامه را جمع آوری و به سردبیر اجرایی گزارش می کند و سردبیر درصورت ایجاد تغییرات در تحریریه خود؛ این نظرات را جهت توجیه اقدام خود اعلام می دارد. در قرن 20 رادیو ــ تلویزیونها كوشیدند تا در این امتیاز رسانه های چاپی شریك شوند، ولی تا دهه جاری (دهه یکم قرن 21) در این کار موفق نبودند که از آغاز این دهه، نظرات واصله مخاطبان ـ از طریق ایمیل، فاکس و تلفن ـ در پایان هر بخش خبری را پخش می کنند و این نظرات گاهی طولانی تر از بخش خبر مربوط می شود. اظهار نظرها عمدتا درباره مطالبی است که در بخش اخبار پخش شده است. ریتینگ ها نشان می دهد که از زمان پخش نظرات واصله، شمار مخاطبان شبکه های تلویزیونی افزایش یافته است.
     در پی باز شدن صفحات نظرات و انتقادهای مردم در نشریات چاپی (از قرن نوزدهم)، هر دولت برای این كه این انتقادها و ناله ها بدون پاسخ نماند و عقده نشود و نیز نظرات و اندرزها هدر نرود از سازمانهای خود خواست كه فردی را مامور جمع آوری و طبقه بندی این نظرات و نامه ها از لابلای روزنامه ها كنند و آنها را به اطلاع وزیر و مدیر مربوط و حتی رئیس دولت برسانند كه به تدریج این وظیفه، جزیی از كار روزانه دفاتر روابط عمومی شده و این دفاتر رابط میان صاحب نظر و روزنامه از یك طرف و دولت از طرف دیگر قرار گرفته اند و پاسخ ها و اقدامات را اخذ و برای اطلاع عموم به روزنامه ها می دهند. بی پاسخ ماندن نامه ها علامت كم كاری و یا بی اعتنایی موسسه مربوط نسبت به افكار عمومی بشمار می آید.
     در سال 2004 كنگره بین المللی پنجاه و هفتم روزنامه نگاران كه در استانبول برگزار شده بود به روزنامه های چاپی كه گرفتار رقابت شبكه های تلویزیونی و وبلاگها شده اند توصیه كرد كه انتشار نامه ها و نظرات افراد را افزایش دهند و مقالات و تحلیل و تفسیرهای بیشتری منتشر كنند و بكوشند كه اخبارشان مكمل خبرهای كوتاه رادیو تلویزیونها باشد یعنی بر خبر مطلق، سابقه و نظر اضافه و آن را تكمیل كنند و فیچرنگاری را بهبود و وسعت بخشند و برتعداد عكس و مخصوصا كاریكاتور بیافزایند. با وجود این، طبق آخرین آمار منتشره از سوی «وان ( انجمن جهانی روزنامه ها)»، تطابق نشریات چاپی با وضعیت روز (رقابت با آنلاین ها) به کندی صورت می گیرد و شمار مخاطبان روزنامه هایی که در این تطابق تعلل می کنند رو به کاهش است و ....
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
سایر ملل
بانزای ( Banzai )؛ نبردِ انتحار آمیز یک واحد ژاپنی که جزیره آمریکایی «آتو» آلاسکا را تصرف کرده بود
سربازان ژاپنی در حال نبرد و پس از مردن در جزیره آتو ـ عکس سرهنگ یاماساکی
امپراتوری ژاپن هفتم ژوئن 1942 دو جزیره «آتو Attu» و «کیسکا Kiska» را در آلاسکا تصرف کرد تا از آنجا تعرّض زمینی خود به آمریکای شمالی را (که بعدا از اندیشه های استالین شد) آغاز کند. دولت واشنگتن در دهه 1870 آلاسکا را از تزار روسیه خریداری کرد و اینک یک استیتِ فدراسیون آمریکاست. از سال 1812 (زمان تعرض انگلیسی ها به فدراسیون آمریکا که ضمن آن شهر واشنگتن هم به آتش کشیده شد) تا هفتم ژوئن 1942، این نخستین بار بود که نظامیانی از یک کشورخارجی گوشه ای از این فدراسیون را تصرف کرده در آنجا مستقر شده بودند. این استقرار تا سی ام ماه می سال بعد (تقریبا یک سال) ادامه داشت.
    تاریخسازشدن این رویداد تنها به خاطر تصرف این دو جزیره نبوده است بلکه ایستادگی ژاپنی ها که از 11 می 1943 تا سی ام می طول کشید و به بانزای Banzai (نبرد تا آخرین قطره خون ـ نبرد انتحار آمیز) معروف شده است فصلی از تاریخ نبردهای جنگ جهانی دوم شده است.
    دولت آمریکا برای پس گرفتن جزیره «آتو» در آلاسکا که در آن دو هزار و نهصد نظامی ژاپنی به فرماندهی سرهنگ یاسویو یاماساکی Yamasaki Yasuyo مستقر بودند 15000 نظامی به این جزیره فرستاد که با آتش توپهای چند کشتی جنگی پشتیبانی می شدند.
    سرهنگ یاماساکی به نظامیان خود گفت که پیروزی ما در این وضعیت امکان پذیر نیست، بنابراین بهتر است که برای وطن تاریخ بسازیم و تا آخرین نفر و آخرین قطره خون ایستادگی کنیم. نظامیان ژاپنی 19 روز در برابر نیروی برتر ایستادگی خارق العاده کردند، دو هزار و هشتصد و پنجاه تن از آنان و ازجمله سرهنگ یاماساکی کشته شدند و 29 نفر دیگر که مجروح شده و عمدتا برخاک افتاده بودند به اسارت درآمدند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
دو رویداد مهم در منطقه بالكتیك در ژوئن 1660 و ژوئن 1905
شكست نظامی دانمارك از سوئد در هفتم ژوئن 1660 باعث بازشدن دریای بالتیك به روی كشتی های جنگی همه كشورها شد. دانمارك مانع از این رفت و آمد بود.
    در همین روز در سال 1905 نروژ از سوئد جدا شد كه در سال 1814 به صورت یک قلمرو واحد در آمده بودند. تصمیم به جدایی را نروژ گرفته بود. نروژ یك كشور ثروتمند دارای نفت است. این نفت سالها پس از جدایی دو كشور به بهره برداری رسید.
    
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
روزی که اسرائیل تاسیسات اتمی عراق را بمباران کرد
بقایای ساختمان محل تاسیسات اتمی اوسیراک

هفتم ژوئن 1981 دو دسته هواپیمای نظامی از اسرائیل خودرا به 20 کیلومتری جنوب شرقی بغداد رسانیدند و تاسیسات اتمی و تولید پلوتونیوم عراق را که در این ناحیه با کمک فرانسویان به وجود آمده بود بمباران کردند و از میان بردند. قبلا و در سی ام سپتامبر 1980 (چند روز پس از تعرض نظامی عراق به ایران)، دو فانتوم ایران (جت نظامی از نوع اف ـ 4) این تاسیسات را بمباران کرده بودند. فرانسویان بر این تاسیسات نام اوسیراک (مخفف دو کلمه اوسیریس ـ خدای مصری ـ یونایی عهد باستان ـ و عراق = ایراک) گذارده بودند، ولی دولت وقت عراق آن را تموز (نام یک ماهِ بابلی ها) می خواند.
     گفته شده است که فرانسویان نقشه تاسیسات را به اسرائیلی ها داده بودند!. این نخستین تاسیسات اتمی با رآکتور فعال بوده است که بمباران شده است. بمباران کننده ظاهرا نگرانی از تشعشعات اتمی و آسیب دیدن محیط زیست به خود راه نداده بود. تاسیسات اتمی عراق زیر زمینی و یا در دل کوه نبود که از گزند بمباران مصون باشد. عراق در آن منطقه فاقد کوه و تپه بلند است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
دستگیری یک بازنشسته آمریکایی متهم به جاسوسی برای کوبا پس از 30 سال!
زن و شوهر متهم به جاسوسی!

قرار بود که دولت واشینگتن (دولت اوباما) تحریم کوبا را که نیم قرن به درازا کشیده بود کاهش دهد و در تسهیل نسبی مسافرت اتباع گام هایی برداشته شده بود که پنجم ژوئن 2009 رسانه های آن کشور خبر از دستگیری یک زن و شوهر کهنسال (هر دو آمریکایی) به اتهام جاسوسی برای کوبا دادند و نوشتند که این دو، از سی سال پیش برای فیدل کاسترو جاسوسی می کردند! و یک بار هم برای چهار ساعت با او دیدار داشتند.
     این رسانه ها مدعی شده بودند که سابقه نداشته کاسترو چنین وقت طولانی به کسی دیگر داده باشد. هنگام دستگیری ـ شوهر؛ «والتر کندال مایرز» 72 ساله و زن؛ «گوندولی» 71 بودند که والتر پس از بازنشسته شدن از کار در وزارت امور خارجه آمریکا به تدریس در دانشگاه پرداخته بود.
    در پی انتشار این خبر، برخی از اصحاب نظر در آمریکای لاتین گفته بودند که این دستگیری بهانه ای بیش نبوده و با هدف خودداری از انجام وعده و کاهش تحریم ها و نیز قطع و یا توقف تسهیلات مسافرت آمریکاییان به کوبا صورت گرفته است. دستگیری جاسوس پس از 30 فعالیت جای تأمل دارد.
    به اظهار این صاحب نظران، در طول این سی سال، مامورانِ 16 سازمان ضد جاسوسی آمریکا کجا بودند که دفعتا حالا (و پس از بازنشسته شدن متهم و ترک وزارت امورخارجه آمریکا) به این کشف نائل آمده اند و .... کوبا به چه اطلاعاتی نیاز داشته که جاسوس بکارگیرد و با چه پولی، و چه نوع اطلاعات رد و بدل شده است؟ و ....
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
315 بیلیونر در چین کمونیست! ـ چرا و چگونه
نشریه «هورون» چاپ پکن، بهار 2014 درگزارشی شمار بیلیونرها = میلیاردرهای چین ـ کشوری که حزب کم.نیست بر آن حکومت می کند و قاعدتا باید دارای یک جامعه بدون طبقه باشد ـ 315 تَن به دست داده بود ـ 315 بیلیونر که دارای رستوران و ... لوکس ویژه خود هستند ـ در کشوری که تا 1982 (چهار دهه پیش) سوسیالیستِ تمام عیار بود و در آن ثروتمند و مالکیّت فردی وجود نداشت و تا پنج سال پیش از آن (سال 1976) تمامی مردم آن کشور از همه لحاظ ـ حتی لباس و آرایش موی سر، برابر و یکنواخت بودند. دولت واشنگتن با استفاده از فرصت درگذشت مائو تسه تونگ رهبر انقلاب سوسیالیستی چین در سپتامبر 1976، همه تدابیر و مساعی خودرا بکار بُرد ـ از تشویق کمپانی های آمریکایی و دوستان آمریکا در سرمایه گذاری و انتقال کارگاه تا اعزام مستشار و کارشناس و خرید کالای ساخت این کارگاهها و محصول آن سرمایه گذاری ها ـ تا چین دارای اقتصاد کاپیتالیستی شود و این اقتصاد پابرجا بماند و ظاهرا موفق شد.
    چین از اکتبر 1949 یک جمهوری خلق (توده ای) با نظام سوسیالیستی اعلام شده است. مائو رهبر این نظام در اواسط دهه 1960 (17 سال پس از برقراری نظام سوسیالیستی) احساس کرد که مقامات (طبقه حاکمه) با اینکه منتخب حزب کمونیست هستند به تدریج از مردم جدا شده و گذشته خودرا فراموش کرده و دارند به صورت مقامات پیش از انقلاب و مقامات کشورهای دیگر می شوند و دِنگ شیائو پینگ و لیو شائوچی (شائوکی) دو مقام طراز اول حزب حاکم حامی آنان و خواهان تجدید نظر در اصول نظام.
    این نگرانی مائو از زمان بر سر کار آمدن خروشچف در مسکو (اواخر دهه 1950) پدید آمده بود. مائو برای قطع هرگونه تفکّر برتری جویانه و خودخواهی افراد و بازگشت به دوران آزمندی ها و اِلیت بازی و عملا موروثی و تثبیت شدن مقامات کشوری و حزبی در دست یک گروه کوچک و محدود، از سال 1966 انقلاب فرهنگی به راه انداخت و دست به پالایش حزب و دولت و طبقه اِلیت ها زد.
    در پی درگذشت مائو، و پس از گذشت زمانی بسیار کوتاه، همان برکنار شده ها ازجمله دِنگ شیائو پینگ بکار بازگشتند و در صدد پنبه کردن رشته های رهبر متوفی برآمدند که آمریکا به کمک شتافت و چین را به لحاظ اقتصادی، در راهی که می خواست قرار داد ـ راهی که بازگشت از آن هم دشوار به نظر می رسد. بر سر کار آمدن گورباچف در مسکو و گرفتار شدن او در بازی های دیپلماتیک و روابط عمومی غرب، فروپاشی بلوک شرق، قدرت یافتن یک الکلیِ کم سواد به نام یلتسین در روسیه و فروپاشی این جماهیریه جانشین روسیه تزاری به تصمیم تنها 3 نفر! ـ بدون توجه به روسی شدن مردم آن (Russfication) و (Russianism) و سپس فروافتادن در فساد اداری ـ اقتصادی و عمدتا به علت خصوصی سازی اموال عمومی (متعلق به همه اتباع)، پیدایش میلیاردرهای یکشبه، مافیابازی و احساس مادیگری در افراد به استحکام نظام کاپیتالیستی در چین کمک کرد و چهره جهان تغییر یافت بگونه ای که در بیشتر کشورها با رنگ باختن فرضیه های ایدئولوژیک، ابزار قدرت (از جمله رسانه ها و احزاب) عملا به دست کمپانی ها و اصحاب منافع و اِلیت ها (یک در هر صد هزار نفوس کره زمین) افتاده است، فاصله طبقاتی (کلاس) به سرعت در حال گسترش است که به نظر اندیشمندان نمی تواند دوره ای طولانی داشته باشد، و سرگرم کردن توده ها با درگیر کردن آنان در امورِ پیش پا افتاده، سرگرمی و برخورد با خود از طریق نِت ورک های اصطلاحا اجتماعی نخواهد توانست مانع بپاخیزی ها شود زیراکه نابرابری ها و بویژه نابرابری های ناشی از فساد اداری ـ اقتصادی، برای هر انسان ذاتا تحمل پذیر نخواهد بود و به قول اندیشمندان ازجمله مائو تسه تنگ (دونگ) در چنان شرایطی هر جرقه تبدیل به انفجار خواهد شد. افکار مارکس در چنان شرایطی در قرن نوزدهم پیدایش یافت و اینک تلاش اِلیت ها که حکومت بسیاری از کشورها ـ همه کشورهای قدرتمند ـ را به دست دارند جلوگیری از پیدایش مارکس های تازه است.
    روپرت هوگورف، ناشر«هورون» گفته بود که طبق تحقیق این نشریه، معاملات و امور املاک و مستغلات از بزرگترین منبع کسب ثروت در چین در سال های اخیر بوده است. بهای مستغلات در چین [کشورِ طبق قانون اساسی اش؛ کمونیستی و توده ای] اخیراً رشد بی سابقه داشته است. با وجود این، گمان نمی رفت که در طول یک سال 15 بیلیونر بر بیلیونرهای چینی اضافه شود. به گزارش مجله «هورون»، یکی از این مستغلاتی ها، معادل 22 میلیارد دلار آمریکا! دارایی و ثروت دارد. طبق این گزارش، ثروت بیش از نیمی از یکهزار میلیونر چینی به مرز بیلیونر (میلیاردر) شدن نزدیک می شود.
    از آنجا که آمریکا خریدار بزرگ کالای ساخت چین است و تجارت چین عمدتا با دلار آمریکا صورت می گیرد، سیاست آمریکا براین بوده است که چین با دلارهای خود اوراق بهادار (باوند، نُت و بیل) خزانه داری آمریکا را که دارای بهره است خریداری کند تا نه تنها ثبات این اوراق و در نتیجه ارزش جهانی دلار حفظ شود بلکه بر اقتصاد و در نتیجه قدرت چین کنترل داشته باشد. اینک ـ سال 2014، چین بیش از یک تریلیون و دویست میلیارد دلار اوراق خزانه داری (ترِژری) را در دست دارد که اگر کاری کند که دلیلی برای تحریم خود به دست آمریکا بدهد ....
یک رستواران طبقه اعیان در چین [چین توده ای! که باید در آن برابری مردم تأمین و تضمین باشد]

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
پیرترین زن جهان در 119 سالگی درگذشت
طبق اعلامیه وزارت بهداشت ژاپن، کانه تاناکا Kane Tanaka سالمند ترین انسانِ شناخته شده کره زمین که یک بانوی ژاپنی بود 19 اپریل 2022 در 119 سالگی درگذشت. تاناکا دوم ژانویه 1903 به دنیا آمده بود. گینِس نیز کانه تاناکا را سالخورده ترین انسان بر سطح کره زمین اعلام کرده بود. قبلا بانو جین کالمِنت تا 122 سالگی زنده بود. تاناکا که در 19 سالگی ازدواج کرده بود تا 103 سالگی کار می کرد و در کار فروش برنج بود.
    وزارت بهداشت ژاپن اعلام کرده است که 69 هزار و 785 تن از جمعیت 126 میلیونی این کشور، صد ساله یا بالای صد سالگی هستند.
     بررسی آمار نشان می دهد که شمار صد ساله و صد و چند ساله های ژاپن از 48 سال پیش تا کنون همواره در حال افزایش بوده است. در ژاپن میانگین سن زنان حدودا 87 سال و مردان حدودا 81 سال است.
     دانشمندان دلایل این طول عُمر ژاپنی ها را مصرف غذای سُنَتی و سالم، نوشیدن آب کافی و از دست ندادن 7 ـ 8 ساعت خواب در شبانه روز و دوری جستن از اعتیادات و نیز غم و اندوه به دست داده اند. پیشرفت عِلم پزشکی و افزایش انتشار کتاب های تشخیص بیماری ها و آنلاین های مربوط و راه پیشگیری از بیماری ها در ژاپن و آگاهی مردم این کشور از راههای سلامت زیستن از جمله این عوامل است.
     طبق اعلامیه وزارت بهداشت ژاپن، شمار صد ساله های این کشور در قرن 21 هر سال حدود دو هزار تن بیشتر شده است. در جامعه ژاپن افراد سالمند از جایگاه و احترام خاصی برخوردار هستند.
بانو تاناکا در جوانی و پیری

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تاریخ از نگاهی به تصویر
طرح تازه پوشاک برای زنان مسلمان روسیه
روسیه دارای میلیون ها زن مسلمان است که این شهروندان از دیرزمان، پوشیده تر از زنان روسی دیگر به خیابان، فروشگاه و محل کار می روند.
     یک کارشناس روس اواخر ماه می 2022 یک طرح تازه پوشاک برای زنان مسلمان روسیه را رونمایی کرد که تصاویر آن انتشار یافته است. به نقل از او گفته اند که حجاب اسلامی باید تمامی بدن زن را بپوشاند بویژه پای زن را، زیرا که تحریک مَرد، عمدتا با مشاهده پای زنان است و چون چادر که حجاب واقعی است در روسیه رواج نیافته، طرح جدید یک پوشش کامل است.
    حدود یک دهم جمعیت روسیه مسلمان هستند.


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
برخی دیگر از رویدادهای 7 ژوئن
  • 1494:   اسپانیا و پرتغال با امضای عهد نامه TORDESILLAS موافقت كردند كه قاره غرب (آمریكا) را میان خود قسمت كنند. این تصمیم برپایه اعلامیه قبلی پاپ اتخاذ شد.
        
  • 1557:   انگلستان به فرانسه كه با اسپانیا متحد شده بود اعلان جنگ داد.
        
  • 1863:   سپاه اعزامی فرانسه به مكزیك، مكزیكو سیتی را تصرف كرد.
        
  • 1898:   حزب سوسیال دمكرات آمریکا برای نخستین بار از جانب خود نامزد ریاست جمهوری تعیین كرد.
  • 1942:   ناو امریكایی «یورك تاون» در جریان جنگ «میدوی» توسط نیروهای ژاپنی غرق شد.
  • 1967:   نیروهای اسرائیل ارتش مصر در صحرای سینا را تا آبراه سوئز عقب راندند.
        
  • 1990:   مجلس نمایندگان آمریكا با تصویب طرحی دولت این كشور را از فروش تكنولوژی پیشرفته به شوروی مادام كه با استقلال لیتوانی موافقت نكند منع كرد.
        
  • کارنامک نوشیروان (خاطره ای از مولف)
    گزارشی از مشاهدات این مؤلف از بلیت هواپیما، سرعت کار در فرودگاه امام، خصلت مهربان بودن ایرانی، دیدار یک نابغه بانکی و نظرات یک ریلتور
    24 ماه می 2016 در بازگشت به تهران، در فرودگاه وین (اتریش) و در فاصله دو پرواز، مسافران ایرانی که طبق معمول در محوطه پشت گِیت، دور هم جمع شده بودند، از گرانی بهای خرید بلیت هواپیما در آمریکا در مقایسه با خرید آن در تهران سخن می گفتند. از اظهارات آنان چنین برمی آمد که اگر مسافر در آمریکا بلیت یکطرفه و یا یکساله بخرد و بلیت های رفت و آمدهای بعدی خودرا در ایران تهیه کند، صرفه جویی چشمگیر خواهد داشت.
        این حرف در گوش من (نوشیروان کیهانی زاده) بود و نهم اردیبهشت که از پیاده رو خیابان قره نی (قرنی) ـ حدود 25 متر بالاتر از میدان فردسی می گذشتم چشمم به تابلو «شرکت خدمات مسافرت هوایی ایران» افتاد. وارد دفتر فروش آن شدم و بهای بلیت رفت و بازگشت از تهران به فرودگاههای نزدیک به پایتخت آمریکا را ـ در ماههای خرداد تا شهریور، فصل تابستان، تعطیلی مدارس و افزایش سیر و سفر ـ پرسیدم گفتند که با لوفت هانزا 3 میلیون و یکصد هزار تومان یعنی حدود 900 دلار، درست نصف بهای آن در آمریکا.
        در مدت توقف در فرودگاه وین، مسافران ایرانی همچنین از بازرسی دقیق و وقت گیر و عکسبرداری با اشعه ایکس از اعضای بدن در فرودگاههای آمریکا ـ پیش از سوار شدن مسافر و صف های طولانی و دلهره مسافران از نرسیدن به پرواز سخن می گفتند و اعتراض داشتند که یکی از آنان گفت: این بازی های تازه را برای این درآورده اند که بگویند دولت به تنهایی قادر به انجام این کار نیست و امر بازرسی امنیتی مسافران هوایی را به یک مؤسسه غیر دولتی بدهند و هزینه را از مسافران بگیرند (بر بهای بلیت اضافه شود).
        ـ ـ ـ ـ ـ
        
        سهولت کار در فرودگاه امام
        
        5 ساعت بعد که به فرودگاه امام خمینی (تهران) رسیدیم، از لحظه خروج از هواپیما و ورود به راهرو تا مُهر زدن گذرنامه ها، برداشتن جامه دان ها و عبور از گمرک تنها 5 دقیقه طول کشید که در هیچ فرودگاهی در سراسر جهان این سهولت کار و نظم و ترتیب دیده نمی شود. افسران گذرنامه خوش آمد می گفتند و تبسم بر لب داشتند، استفاده از چهارچرخه حمل جامه دان ها رایگان است و بازرسی گمرکی مگر به تمایل شخص مسافر (عبور از مسیرِ اصطلاحا خط قرمز) صورت نگرفت. این وضعیت همه مسافران را شادمان کرده بود. ولی عیب کار پس از خروج از فرودگاه بود که شاتِل انتقال به ترمینال های شهر وجود ندارد و کرایه تاکسی بسیار سنگین است. یک مسافر گفت که کرایه تاکسی از فرودگاه مهرآباد هم سنگین است و او دو ـ سه ماه پیش 45 هزار تومان [در آن سال] برای رفتن به خانه اش از فرودگاه داده بود.
        ـ ـ ـ ـ ـ
        
        کمک انسانی رئیس و مقامات شعبه بانک ملّی
        
        به خاطر دارم که دهم مارس 2016 (اسفندماه)، در فرودگاه امام، مأموری که ورقه پرداخت عوارض خروجی 75 هزار تومانی مرا دریافت و به آن نگاه می کرد، با لبخندی گفت: ندیده ام کسی نام خودرا آقای ... نوشته باشد!. نگاهی به ورقه کردم و گفتم که یک کارمند ارشد بانک ملّی شعبه معراج (واقع در خیابان دماوند ـ بعد از چهارراه خاقانی، ایستگاه داریوش) فُرم را پُر کرد زیراکه عینک خواندن خودرا همراه نداشتم، وقت نبود و کوربازی در آورده بودم که «مجید واجاری» رئیس شعبه [رئیس وقت] متوجه شد و رحیم کاظمی و حمید غلامعلی دو کارمند ارشد بانک و یکی از آن دو، معاون شعبه به کمک شتافتند و فُرم را با سئوال کردن مشخصات از من، پُر کردند و پرداخت صورت گرفت ـ کمکی که تنها ایرانیان آماده انجام آن هستند که به مهربان بودن شهرت جهانی دارند و آنان کلمه آقای ... را نوشته اند، نه من. مأمور فرودگاه با شنیدن ماجرا تتنسم و کارکنان بانک را تحسین کرد. [بعدا این پرداخت کامپیوتری شده است و نیازی به پُرکردن فُرم نیست]
        در بازگشت به کشور، به همان شعبه بانک رفتم تا دوباره تشکر کنم و نام هایی را که در بالا ذکر شد به دست آوردم و با دوربین خود عکسی از سردر آن شعبه بانک ملی گرفتم تا در اینجا درج شود که ضمن قدردانی باعث تشویق همگان به مهربانی کردن و کمک به دیگران شود.
        



        ـ ـ ـ ـ ـ
        
        شعبه بانک سرمایه و دیدن یک نابغه در آنجا
        
        دویست متر پایین تر از آن شعبه بانک ملی، در پیاده رو مقابل، در کنار در ِ ورودی شعبه خیابان دماوندِ «بانک سرمایه»، دو ـ سه فرهنگی قدیمی و بازنشسته را دیدم که از دیرباز یکدیگر را می شناختیم. آنان قصد ورود به شعبه بانک را داشتند و گفتند که وزارت آموزش و پرورش هم از سهامداران آن بانک است و فرهنگیان کشور آن را برای داشتن حساب و سرمایه گذاری ترجیح می دهند. یکی از آنان گفت که این شعبه مدیری بسیار شایسته و او یک معاون دارد که از لحاظ هوش و سرعت انتقال و عمل و معلومات بانکی از نوابغ روزگار است و مرا دعوت به ورود به بانک و دیدار آن دو کردند. ضمن مکالمه ای نسبتا کوتاه با هر دو مقام ـ وحید سید مؤمنی رئیس شعبه و بانو مرضیه سادات سجادی معاون او که گفتند عَنقریب به شعبه دیگر منتقل خواهند شد پی به درستی سخن و تعریف و تمجید که از آنان شنیده بودم بردم و امید به وطن که چنین افرادی را به وجود آورده است در من افزایش یافت. بانو مرضیه واقعا دارای نبوغ است و یک فرد فوق العاده. بقیه کارکنان شعبه نیز فعّال و مهربان به نظر می آمدند.
        
    این عکس را یکی از همان فرهنگیان قدیمی، به اشاره من با سلفون خود از وحید و مرضیه گرفت و به من ای ـ میل کرد


        ـ ـ ـ ـ ـ
        
        راه بهتر شدن معاملات مستغلات
        
        با یکی از همان فرهنگیان قدیمی و آشنا، چند قدم پایین تر به یک بنگاه معاملات مستغلات به نام «گلستان» رسیدیم که دو نبش بود. آشنای من به بنگاه قدم گذارد و من هم متعاقب او. پس از معرفی من به عنوان یک روزنامه نگار، نشستیم. به «دیوسالار» مدیر بنگاه گفتم که 60 سال پیش خبرنگار میز اقتصادی روزنامه اطلاعات بودم و از بنگاههای معاملات مستغلات هم خبر می گرفتم و پرسیدم که برای بهبود کار چه پیشنهادهایی دارد. گفت: باید بمانند آمریکا و چند کشور دیگر یک سیستم ام ال اس به وجود آید تا مستغلات اعم از خانه و زمین ساختمانی با درج عکس و شرح و تاریخچه در آن که اینترنتی است قرارگیرد و در دسترس همه ریِلتورها، که مثلا بدانند که عمارت در چه تاریخ ساخته شده به علاوه تاریخچه فروش های آن دست کم در 25 سال آخر و مبالغ فروش و اجاره و میزان عوارض شهرداری آن. هر مستغل باید ارزشیابی عمومی (دولتی) شده باشد. آژانسی که خانه را لیست می کند یعنی که فروشنده، نخست به او مراجعه کرده باید مشخص باشد و اگر یک ریِلتورِ دیگر آن را بفروشد باید سهم ریلتورِ لیست کرده را بدهد. باید مشخص شود که مستغل as is (به همانگونه که هست) به فروش می رسد و یا پس از تعمیر کامل. باید عیب و نقص ساختمان و امنیت محله از لحاظ نزاع و سرقت برای خریدارِ بالقوه معلوم باشد. باید بیش از این، از اعلان اینترنتی استفاده شود زیرا که امروزه همه افراد به اینترنت و آنلاین ها دسترسی دارند. مسئله دیگر «اجاره» است. در کشورهای دیگر، ریلتورها ساختمان افراد را اجاره می دهند، اجاره بها را هر ماه می گیرند و پس از برداشت درصد نسبتا کمی از آن (دستمزد خود) به موجر آن می دهند. خانه را نه تنها بیمه می کنند بلکه هر سه ماه یکبار هم آنجا را بازدید می کنند تا آسیب به آن وارد نشده باشد و در صورت نیاز و یا درخواست مستأجر مرمت می کنند. هنگام تخلیه، هزینه آسیبِ وارده باید از محل سپرده و یا مبلغ رهن پرداخت شود و .... با این عمل، هیچگاه مستغل از شکل و ساخت، اُفت نمی کند و همیشه سالم و آماده سکونت کردن است و کمکی است بزرگ به اقتصاد کشور و زیبایی شهر. هر بنگاه «ریِل استیت = معاملات مستغلات» دارای تعمیرکار ساختمان است که به محض اطلاع مستأجر و یا مشاهدات خود هنگام بازرسی، محل آسیب دیده و یا از کار افتاده را تعمیر می کند. به علاوه، ریلتورها یک مرجع به دست دادن بازار مربوط، به سازندگان ساختمان، خریدار و فروشنده و روزنامه نگار هستند. باید این کارها صورت گیرد.
        
    دیوسالار مدیر بنگاه معاملات مستغلات گلستان

     نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.



     

    مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com