Iranians History on This Day

روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید

میلادی

خورشیدی

1 ژانويه

جستجوی:

هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لینک به این صفحه

ایران

پدر چین باستان و جلب دوستی ایران ـ واژهِ نام «چین» را که جهانی شده است ایرانیان بر آن کشور گذاشتند

مجسمه «شي هوانگدي»

«شی هوانگدی» امپراتور چین از دودمان «كین = شین = هسین = چین» متولد سال 259 و متوفا در سال 210 پیش از میلاد كه موفق شده بود برای نخستین بار چینیان را زیر یك پرچم یكپارچه كند و نوسازی دیوار چین را به انجام برساند و همانند كوروش ما، عنوان موسس چین واحدرا به خود اختصاص دهد درصدد جلب دوستی ایران برآمد و در زمستان سال 218 پیش از میلاد (طبق برخی محاسبات تازه تقویمی ژانویه 217 پیش از میلاد و بیست و دوم این ماه) یکی از درباریان خودرا مامور سفر به ایران و برقراری مناسبات دیپلمات کرد. امپراتور چین پس از دریافت این خبر که ایرانیان بپاخاسته اند و سلوکیها [جانشینان اسکندر مقدونی]را عقب رانده اند این تصمیم را گرفته بود. این فرستاده دو ماه بعد در شهر «آپاوارتا ـ كلات نادری امروز» با تیرداد یكم ـ دومین شاه اشكانی ایران ملاقات كرد و تیرداد از او خواست كه به اقامت در ایران به عنوان سفیر دائمی چین ادامه دهد و وسیله ارتباط دو امپراتوری باشد. این سفیر پس از درگذشت تیرداد در سال 215 پیش از میلاد، همچنان به اقامت در ایران ادامه داد و رابط اردوان جانشین تیرداد یكم و امپراتور چین بود. دفتر ثابت او در دامغان (شهر صددروازه) قرارداشت. ایرانیان از همان زمان كشوری را كه دودمان چین (شین) بر آن حكومت داشتند كشور «چین» خوانده اند كه این نام از طریق ایران به قلمرو امپراتوری روم و غرب منتقل شد و باقی مانده است و جز خود چینی ها، سایر ملل آن کشوررا به اقتباس از ایرانیان؛ چین و چاینا می خوانند.
امپراتور «شی هوانگدی» بود كه یكنواخت نوشتن واژه های زبان چینی را (صرف نظر از لهجه های محلی) اجباری كرد. او با این باور، كه سیستم های سنجش، قوانین، نظامات و پول واحد، موجب پایداری وحدت ملت می شود، قوانین چین را كه برپایه سنت، رسوم و عادات این ملت تدوین كرده بود سراسری ساخت و سكه واحد ضرب كرد.
«شی» همانند ساسانیان ما شدیدا با ورود اقوام با تمدنی پایین به قلمرو خود مخالف بود و نوسازی دیوار چین (متصل ساختن قطعات دیوار قدیمی تر كه دارای رخنه بود به هم) كه از آن زمان به همان صورت باقی مانده است به تصمیم او صورت گرفت. در سال 1974 در چین و در نزدیكی پایتخت آن دودمان كه بعدا بر اثر زلزله ویران شده بود، تاسیساتی در زیر زمین كشف شد كه در آنجا مجسمه های سفالی هشت هزار نظامی و برخی از آنان سوار بر اسب قرار داده شده بود. «شی» همچنین در منطقه «شیان» چین قصر های زیبا ساخته بود.

نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.

زمانی که فعالیت های دیپلماتیك شاه عباس شدت و وسعت گرفت

تصویری از شاه عباس يكم

زمستان سال 1002 خورشیدی (ژانویه1624 میلادی) را زمانی نوشته اند كه برای نخستین بار پس از ساسانیان، یك دولت ایرانی برای رسیدن به هدفهای خود راه دیپلماتیك به مفهوم امروز آن در جهان را در پیش گرفت. شاه عباس اول در غرب ایران با مشكل عثمانی و در جنوب با دست اندازی اروپائیان به خلیج فارس رو به رو بود كه عنصر تازه ای در دنیای مشرق زمینی ها بودند. شاه عباس همچنین از دیدار سیاحان و سفرنامه نگاران اروپایی از ایران استقبال كرد و سدی در برابر ورود میسیونهای مذهبی اروپایی نیز به وجود نیاورد. هدف شاه عباس از تشویق سفرنامه نگاران اروپایی به ایران این بود كه دربازگشت ذهن اروپاییان را نسبت به دولت مذهبی ایران كه در آن دیار شهرت سختگیری نسبت به مسیحیان یافته بود روشن سازند تا وی با فراهم شدن زمینه، برخی از دولتهای اروپایی را برضد پاره ای دیگر تحریك كند و با خود متحد سازد تا منطقه خلیج فارس از نظامیان اروپایی و ناوهای توپدار آنها پاك شود. به علاوه، شاه عباس تلاش داشت كه به اروپاییان ثابت كند كه عثمانی برای آنها خطر است، نه ایران كه رسالتی جز گرد آوردن همه ایرانیان در زیر یك پرچم ندارد.
     نقدعلی بیگ و موسی بیگ از جمله سفیران شاه عباس بودند كه در سال 1624 به اروپا فرستاده شدند. سالها پیش از این، حسینعلی بیگ بیات از جانب شاه عباس به اروپا فرستاده شده بود.
    دولتهای اسپانیا و پرتغال پس از شکست نظامی پرتغالی ها، چون یارای ایستادگی نظامی در برابر شاه عباس را در خود نمی دیدند در جریان مذاکره بافرستادگان شاه عیاس، فرصت را غنیمت شمرده و در برابر دریافت اجازه صید صدف در آبهای بحرین از همه دعاوی خود در خلیج فارس دست كشیدند، اما موسی بیگ موفق نشد كه در سال 1625 میلادی پارلمان هلند را به قبول شرایط مشابهی راضی كند. دولت هلند پیشنهاد موسی بیگ را پذیرفته بود ولی اجرای آن را موكول به تصویب پارلمان كرده بود كه پس از رد آن از سوی پارلمان، موسی بیگ آن را نوعی بازی و كلك اروپایی عنوان داد (ولی دولتهای دوران قاجارها از این تجربه موسی بیگ درس نگرفتند).
    در لندن وقتی به نقدعلی اطلاع دادند كه ایران سفیر دیگری به نام رابرت شرلی فرستاده است، وی سفارت شرلی را تكذیب كرد و پادشاه انگلستان «دورمركوتون» را از سوی خود به ایران فرستاد تا كسب حقیقت كند كه وی پس از ملاقات با شاه عباس در سال 1626 میلادی بر اثر سختی راه درگذشت. چند روز پیش از او هم رابرت شرلی كه با برادرش انتونی و 26 انگلیسی دیگر در اوایل سال 1598 میلادی به ایران آمده بودند مرده بود.

اعلام آمادگی پهلوی دوم برای محاکمه شدن در یک دادگاه بین المللی ـ پیشنهاد ایجاد یک دادگاه جهانی برای محاکمه سران دولت ها

شاه برکنارشده، محمدرضا پهلوی، در اقامتگاه خود در جزیره «كُنتادورا» پاناما درمصاحبه ای كه 11 دی ماه 1358 (یکم ژانویه 1980) در «دیلی میل» لندن انتشار یافت گفت كه در صورت وضع یك قانون بین المللی برای رسیدگی به شكایات علیه زمامداران سابق، حاضراست خودرا به چنین دادگاهی تسلیم كند؛ شاكیان شكایات خودرا مطرح سازند و او هم در برابر هر شكایت پاسخ بگوید و اگر محكوم شود به حكم مجازات گردن خواهد نهاد. وی گفته بود كه وجود یك دادگاه برای محاكمه سران سابق زیر نظر یك سازمان جهانی بی طرف سبب خواهد شد كه هر دولتمرد ارشد بكوشد كه ضمن اقداماتش شاكی و مدرك جرم برجای نگذارد كه یك اصلاح اداری بزرگ در دنیا خواهد بود.
این مصاحبه پس از آن صورت گرفته بود که جمهوری اسلامی استرداد شاه را جهت محاکمه در تهران به دولت پاناما تسلیم کرده بود و این دولت سرگرم بررسی آن بود.

جهانیان: چرا «زلزله بَم» تلفات بسیار به بار آورد؟! ـ تفسیر رسانه های غرب از زمین لرزه بَم

گزارشهای مصوّر مربوط به زمین لرزه جمعه 26 دسامبر 2003 بم و تلفات بسیار سنگین آن، شش روز پس از وقوع همچنان خبر اول رسانه های سراسر جهان بود. از 29 دسامبر به بعد این گزارشها همراه با تفسیر منتشر شده بود از جمله پاسخ به این پرسش مخاطبان كه چرا زلزله 23 دسامبر 2003 كالیفرنیا به شدت 6 و 6 دهم ریشتر تنها دو كشته تلفات داشت و زلزله 26 دسامبر بم به شدت6 و 5 دهم ریشتر بیش از 30 هزارتن. رسانه های كشورهای پیشرفته كه با مخاطبان خود از طریق دبیر عمومی شان (پابلیك ادیتور) در تماس دائم هستند برای روشن ساختن آنان به انتشار نظر كارشناسان پرداخته بودند كه ساختمانهای «خشت و گلی با سقف گنبدی» چگونه اند. طرز سئوالها نشان می داد كه مخاطبان این رسانه ها متعجب بودند كه در دنیای امروز، مردم با چه جراتی در خانه ای كه خاك را تبدیل به گل كرده و با این گل خشك زده و پس از خشك شدن خشت با ملاط گل آن را ساخته اند زندگی می كنند، زیرا كه می دانند چنین خانه ای در برابر تكان و لرزش مقاوم نیست و فرو می ریزد. این مخاطبان ابراز شگفتی کرده بودند كه در یك قرن اخیر كه ایران دارای درآمد قابل ملاحظه از نفت شده است چرا در تعویض این خانه ها اقدام نشده است و .... همین پرسشها سبب شده بود كه هشدار دكتر بهرام عكاشه استاد ژئوفیزیك دانشگاه تهران كه رسانه های آمریكا اورا مشاور دولت هم ذكر كرده بودند وسیعا انتشار یابد كه اخطار كرده بود اگر تهران 12 میلیونی كه بر یك گسل تحت الارضی نشسته است دچار زلزله شود، با توجه به وضعیت غیرفنی بسیاری از ساختمانهای آن صدها هزار تن تلفات انسانی خواهد داشت.

نمونه اي از ريزش ساختمانهاي شهر " بم "

لحن گزارش مطبوعات غرب درباره زلزله بم بگونه ای بود که نویسندگان این خبرها انتظار نداشتند یک زلزله شش و نیم ریشتری بیش از یک سوم جمعیت منطقه ای را نابود کند. این سئوال در بسیاری از رسانه های انگلیسی زبان عمومیت داشت: آیا ایران دارای ضوابط ساختن مسکن است؟ و اگر چنین ضوابطی وجود دارد چرا اجرا نشده اند. عکسهای رسانه ها از ویرانی های بم نشان می داد که ساختمانهای تازه ساز هم ویران شده اند، چرا؟. یک زلزله 5 و 9 دهم ریشتری که اول ژانویه 2004 ( هفت روز پس از زمین لرزه بم ) در جزیره تایوان روی داد تلفات نداشت و زیان وارد نساخت.

نامه 715 دانشگاهی در دیماه 1396 به مسئولان کشور که بدون حائل و تشریفات میان مردم حاضر شوند و مطالبات آنان را بشنوند

به گزارش دهم دیماه 1396 خبرگزاری فارس، 715 تن از دانش‌آموختگان و دانشجویان دانشگاه‌های کشور در پی بروز برخی نارضایتی‌ها و ایجاد تجمّعات خیابانی که از هفتم دیماه 1396 و از شهر مشهد آغاز شده بود، طی نامه‌ای به مسئولان ـ از رئیس جمهور، رئیس قوه قضائیه و نمایندگان مجلس، سپاه پاسداران تا فرمانداران و شهرداران ـ از آنان خواستند که بدون حائل و تشریفات، در میان مردم حاضر شوند و مطالبات آنان را بشنوند و در اسرع وقت برای حل مشکلاتِ شان اقدام کنند.
    این خبرگزاری متن نامه و اسامی و تحصیلات همه امضاءکنندگان آن را منتشر ساخته بود.

    این نامه:

    مسئولان محترم جمهوری اسلامی ایران:
    توجه به خواست توده مردم، که صاحبان این کشور هستند، باید در اولویّت همه برنامه‌ها و فعالیت‌های برنامه‌ریزان کشوری باشد.
    مدتی است صدای اعتراض به تنگی معیشت و فساد اقتصادی و نادیده گرفته شدن حقوق ملّت توسط برخی متخلّفان دولتی و خصوصی بلند شده است.
    عدم پاسخ‌گویی، توجیه و حواله مشکلات به دلایل دیگر ـ خارجی یا طبیعی ـ باری از مسئولیت پاسخ‌گویان کم نمی‌کند، چرا که قبول مسئولیت، ضمن قبول همه این مصائب و مشکلات بوده است.
    طبیعی است در صورت توجه به درخواست مردم، همه ما نیز در کنار شما به تلاش همه جانبه برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور خواهیم پرداخت، اما انفعال در برابر خواستهای به حق مردم، اعتراضات را به کام مطالبات تندتر و کشور عزیزمان را به باتلاق ناامنی خواهد کشاند.
    مطالبه صریح ما این است، که به عنوان منتسبین به جمهوری اسلامی و مسئول عن رعیته، بدون حائل و تشریفات در میان مردم حاضر شوید، مطالبات ایشان را با حوصله و سعه صدر بشنوید، از آنان دلجویی و در اسرع وقت برای پاسخگویی و حل مشکلات این مردم غیور و صبور و رنج‌کشیده اقدام کنید.
    ما همچنان بر پیگیری آرمان مهم انقلاب اسلامی که پیگیری حقوق مستضعفین است، نظارت می‌کنیم و تا برآورده شدن خواست‌های به حق این صاحبان اصلی انقلاب، از پای نمی‌نشینیم و مجدانه معتقدیم حضور در جمعِ ولی نعمتان و مردمانی که گلایه مندند و با جریانات آشوبگر سیاسی مرزبندی دارند، می تواند آرامش را به کشور بازگرداند.

اظهارات حسن روحانی در دیماه 1396 درباره اعتراض ها و «حق مردم دانستنِ انتقاد و اعتراضِ قانونی» ـ انتقاد از دانالد ترامپ و یکی ـ دو دولت عَرَب

به گزارش خبرگزاری فارس، عصر دهم دیماه 1396 حجت الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور [رئیس جمهور وقت] در جلسه هیات دولت با اشاره به اینکه در روزهای اخیر [از پنجشنبه هفتم دیماه 1396] شاهد اعتراض ها در برخی نقاط کشور بوده ایم، گفت: این نکته باید برای همه روشن باشد که طبق قانون اساسی و حقوق شهروندی، مردم در بیان انتقادات و حتی اعتراض‌شان کاملاً آزاد هستند؛ اما در عین حال باید توجه کنیم که نحوه انتقاد و اعتراض باید به گونه‌ای باشد که پایان آن منتهی به بهتر شدن شرایط کشور و زندگی مردم شود. حل برخی از این‌ مسایل آسان نبوده و زمان‌بَر است و دولت و ملّت باید برای حل این مشکلات دست به دست یکدیگر بدهند. نقد مردم فقط به اقتصاد نیست، مردم راجع به فساد و شفّافیت حرف دارند و می گویند مسایل باید شفّاف باشد. مردم می‌خواهند در بخش های قانون‌گذاری، اجرایی، قضایی و دیگر بخش‌های کشور، مسایل به وضوح برای آنها تبیین شود تا بتوانند قضاوت دقیقی داشته باشند. اینکه همه نقدهای مردم را به دستگاه اجرایی برگردانیم، بی‌دقّتی است. مردم نسبت به اینکه باید با فساد مبارزه جدّی‌تر شود و چرا مسایل به خوبی برای آنان تبیین نمی‌شود، نقد دارند. انتقاد در همه امور کشور حق مردم است ـ کشور و دولت متعلق به مردم است و مردم باید آنچه را که می‌خواهند به خوبی بیان کنند.
    رییس جمهور [رئیس جمهور وقت] در این جلسه خطاب به وزرا، معاونین و همه مسئولین بخش های اجرایی کشور گفت: باید به طور روزانه مشکلات را با مردم در میان بگذارید، و اگر مسأله‌ای پیش ‌آید، مردم باید بدانند. برای مثال؛ اگر مشکلی در مؤسسات اعتباریِ غیرقانونی وجود دارد، قبل از هر کس ـ رییس بانک مرکزی باید آن را برای مردم توضیح دهد، اگر مشکل زیست محیطی داریم باید برای مردم توضیح دهیم. ما باید با مردم حرف بزنیم. هیچ مسئولی نمی‌تواند بدون ارتباط و استمداد و توضیح با مردم در کار خود موفق باشد.
    رییس جمهور [رئیس جمهور وقت] با تاکید بر اینکه نقد، کاملاً متفاوت با خشونت و تخریب اموال عمومی است، گفت: در عین حال که از نَقد استقبال می‌کنیم و دستگاه‌های مسئول کشور باید زمینه را برای انتقاد و اعتراض قانونی مردم، حتی راهپیمایی و اجتماع قانونمند آنان [که در اصل 27 قانون اساسی به این شرح، آزاد اعلام شده است: تشکیل اجتماعات و راهپیمایی ها، بدون حمل سلاح و به شرط آنکه مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.] فراهم کنند و این حق مردم است اما، اگر شیوه‌ای برای بیان نقد انتخاب شود که بواسطه آن مردم در زندگی، کسب و کار، رفت و آمد و سرمایه گذاری، دچار تردید و نگرانی شوند و دشمنان دست‌افشانی و پایکوبی کنند، حتما شیوه ای غلط است. دولت گروهی را که بخواهند اموال عمومی را تخریب کنند، یا نظم اجتماعی را بهم بزنند و یا در جامعه اغتشاش ایجاد کنند، حتماً‌ تحمّل نخواهد کرد.
    حجت الاسلام حسن روحانی با اشاره به ابراز شادمانی دشمنان [از تجمعات اعتراضیِ آغاز شده از شهر مشهد]، گفت: این آقایی که [اشاره به دانالد ترامپ] امروز در آمریکا می‌خواهد با مردم ما همدردی کند، یادش رفته که چند ماه پیش ملّت ایران را تروریست نامید. این آدمی که سر تا پایش علیه ملّت ایران است؛ حق ندارد برای مردم ایران دلسوزی کند. این رییس جمهوری آمریکا از نخستین روزی که به کاخ سفید [کاخ سفید واشنگتن] آمده علیه ملت ایران اقدام کرده، ازجمله برای رفت و آمد به آمریکا، ارائه ویزا و مسایل مالی و بانکی مردم ما هر روز مشکل درست می‌کند. بنابراین، کسی که روزانه و به طور مداوم علیه ایران تلاش می‌کند، نمی‌تواند دلسوز ملت ایران باشد. همچنین آن یکی ـ دو دولت عرب منطقه نیز که در طول این چند سال علیه ملت ایران تلاش کردند نمی‌توانند برای ملت ایران دلسوزی کنند.
    روحانی با بیان اینکه این یکی ـ دو دولت عربِ منطقه که هیچ‌وقت با مردم ایران میانه خوبی نداشته اند و این روزها پایکوبی می‌کنند، این سئوال را به میان آورد که آیا این شیوه اعتراض، شیوه‌ای دقیق و به نفع مردم بوده و یا به نفع دیگران؟. توقّعات و مطالبات مردم، توقّعات و مطالبات درستی است، اما اگر شیوه‌ای انتخاب شود که در بیان مطالباتِ به حق‌، افرادی داخل شوند و سخنانی ناصحیح، غلط، ناروا، مشکل‌آفرین، دشمن شادکن و ‌نگران کننده مطرح کنند، قابل قبول نیست و همه باید به این نکته توجه داشته باشند.
    روحانی اظهار داشت: امروز وضعیت و شرایط ما نسبت به گذشته بهبود یافته است اما معنای‌ آن این نیست که همه مشکلات مردم حل شده است. کاهش قدرت خرید مردم از 5 - 6 سال پیش هنوز به طور کامل جبران نشده است؛ مردم مشکلاتی دارند و این مشکلات باید حل شود. من از جوانان و سایر مردم درخواست می‌کنم که روی راه حل مسایل بیشتر دقّت کنند. ما در کشور مشکل هوا، ریزگرد، آب، اشتغال و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی گوناگون داریم؛ باید با فساد مبارزه کنیم و همه مردم بتوانند روی اَعمال ما نظارت کنند. این مسایل وجود دارد و باید حل و فصل شود. اما چه راهی را باید انتخاب کنیم؟، راه درست و منطقی.
    رییس جمهور [رئیس جمهور وقت] سپس از همه مقامات امنیتی و نیروهای انتظامی که رفتارشان با مردم، رفتار خشونت‌آمیزی نبوده و شکیبایی خودشان را حفظ کرده اند تشکر کرد.

    تیترهای صفحات اول شماره های دوشنبه 11 دیماه 1396 چند روزنامه تهران از اظهارات حسن روحانی و ...:

دلار آمریکا دهم دیماه 1396 در صرّافی های تهران به 4هزار و 310 تومان و سکه طلا به یک میلیون و 462 هزار تومان رسیده بود

طبق گزارش وبسایت های خبری، دلار آمریکا دهم دیماه 1396 در صرّافی های تهران به 4هزار و 310 تومان و سکه طلا به یک میلیون و 462 هزار تومان رسیده بود. نگاهی به صفحه اول شماره 11 دیماه 1396 روزنامه اقتصادیِ «جهان صنعت» چاپ تهران در این زمینه:

*این روزنامه ترجمه مقاله تحلیلی یوشکا فیشر وزیر امور خارجه پیشین آلمان درباره وضعیت خاورمیانه ـ حال و آینده ـ را نقل کرده بود که سی ام دسامبر 2017 در نشریه «زود دویچه» چاپ شده بود.
می توان متن فارسی این مقاله را که نتیجه تجربیات فیشر است در وبسایت دویچه وله فارسی (صدای جهانی آلمان) با نوشتن کلمات «یوشکا فیشر» در پنجره جستجو به دست آورد و مطالعه کرد و یا کُپی گرفت.

قاچاق روزانه 20 تا 30 میلیون لیتر سوخت

خبرگزاری ایلنا ـ 11 دیماه 1403 ـ کُدِ خبر1577063 : مسعود پزشکیان رئیس جمهور پیش از ظهر امروز در جلسه ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، با بیان اینکه روال موجود که باعث وقوع قاچاق روزانه چند ده میلیون لیتر سوخت شده، یک فاجعه و گواهِ ناکارآمدی است، اظهار داشت: برای بنده ـ نَه حتی به عنوان رئیس جمهور، بلکه به عنوان یک شهروند ایرانی نیز به هیچ وجه قابل قبول نیست که بگویند از چرخه‌ای که تولید و توزیع آن در دست خود ما است، روزانه بین 20 تا 30 میلیون لیتر سوخت قاچاق می‌شود.
    رئیس جمهور برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای حل این مشکل را نیز ناکارآمد توصیف کرد و با تاکید بر اینکه باید ظرف مدتی کوتاه راهکارهای عملیاتی مؤثر برای رفع این معضل طراحی کنیم، افزود: وقتی چنین حجمی از سوخت، قاچاق می‌شود و نمی‌توانیم جلوی آن را بگیریم، آیا مردم از ما می‌پذیرند که برای مدیریت مصرف انرژی، گاز و برق صنایع را قطع کنیم؟.
    پزشکیان با تاکید تصریح کرد: باید سرچشمه‌های ایجاد این وضعیت را اصلاح کنیم، به رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز مأموریت می‌دهم که در یک بازه زمانی یک ماهه با برگزاری جلسات منظم و فشرده، موضوع را به تناسب بخش‌های درگیر تقسیم، به شکل مجزا بررسیِ کارشناسانه کرده، منشأ و ریشه‌های مشکل در هر بخش را شناسایی و برای آنها با کمک کارشناسان راهکارهای اجرایی طراحی کنند. از همه ظرفیت‌های کارشناسی از جمله دانشگاهیان و دانشجویان نیز در این مسیر کمک بگیرند، چرا که ذهن آنها به دلیل عدم درگیری در منافع و مضار این وضعیت بهتر می‌تواند مسائل را بررسی و راهکار ارائه دهد.
    رئیس جمهور با بیان اینکه به جای تکرار این موضوع از پشت تریبون باید به دنبال رفع ریشه‌ای آن باشیم، خاطرنشان کرد: هر دستگاهی در حوزه مسئولیت خود در زمینه جلوگیری از اتلاف منابع و ثروت‌های کشور یک گام به جلو بردارد.
    پزشکیان با تاکید گفت که با اطمینان می‌گویم که قطعا جلوی این شکل اتلاف و قاچاق ثروت‌های کشور را خواهیم گرفت.
    در این جلسه گزارشی مفصل از نحوه، مسیرها، میزان و ریشه‌های قاچاق روزانه 20 تا 30 میلیون لیتر سوخت از کشور ارائه شد.
    ـ ـ ـ ـ ـ

    با نگاهی بر کپی صفحات اول شماره 12 دیماه 1403 دهها روزنامه کشور، تنها سه روزنامه تیتر خبر بالا را به صفحات اول خود برده بودند (روزنامه های ابرار، ابرار اقتصادی و روزنامه بشارت نو):

در دنیای كشورداری

سالگرد اجرای نظام مالیات بردرآمد در فدراسیونِ آمریكا (USA) که از ژانویه 1862 به اجرا درآمد

قانون جاری مالیات بردرآمد آمریكا از ژانویه 1862 به اجرا درآمد كه به موجب آن میزان مالیات ها برحسب درآمد خانوار تصاعدی شده است. پیش از چند تغییر تعرفه، خانوارهایی كه زیر 600 دلار درآمد داشتند 3 درصد، بالای 600 دلار 5 در صد، بالای هزار دلار 7 در صد و ... باید می پرداختند. تعرفه مالیات بر درآمدهای اتفاقی (باد آورده) و درآمد ناشی از سرمایه گذاری (كپیتال گین) مثلا معاملات مستغلات، سهام، طلا و ارز با درصدی بالاتر تعیین شد که تاکنون تغییر چشمگیر نکرده است و .... قرارشد که هزینه شهرها از محل عوارض دریافتی از اموال شخصی مثلا خانه (بعدا اتومبیل اضافه شد) و ... تامین شود. در حال حاضر در آمریکا، عوارض (مالیات شهری) یک خانه 170 هزار دلاری (160 میلیون تومانی) در سال کمتر از 1700 دلار نیست و عوارض سالانه اتومبیل برحسب بهای اتومبیل تا 4 درصد است. هزینه های ایالت از مالیات فروش تامین می شود که 4 تا 8 درصد است. به عبارت دیگر، خریدار یک جنس هنگام خرید از فروشگاه، علاوه بر بهای جنس باید همانجا و فی المجلس درصد مالیات ایالت را هم بپردازد. همین مالیات عامل قدرتمندی دولت فدرال و ثروتمندی شهرهای آمریکا شده است.
قانون مالیات، آمریکاییان را مکلّف کرده است که خودشان مراجعه كنند و پیش از نیمه آوریل هر سال مالیاتشان را محاسبه و بپردازند و سپس رسیدگی برای درست و نادرست بودن محاسبه آغاز خواهد شد. كسی كه به موقع مالیات خود را نپردازد و یا گزارش دروغ بدهد و حسابسازی و تقلب كند شدیدا مجازات خواهد شد. در این زمینه بنجامین فرانكلین گفته است كه از دو رویداد گریزی نیست؛ یكی مرگ و دیگری پرداخت مالیات. همین شهرت مالیاتی بود که دولت های پیشین ایران (قاجارها و پهلوی) برای حل مسئله هزینه های دولت و شهر از آمریکا مستشار مالیه استخدام می کردند که معروفترینشان مورگان شوستر و دکتر میلسپو بودند.
جامعه شناسان دیر زمانی است كه به این نتیجه رسیده اند كه بزرگی یک كشور و تمدن آن نسبت مستقیم با قوانین مالیاتی و دقت در جمع آوری آن دارد و تاریخنگاران بر این باورند كه میزان میهندوستی مردم بستگی مستقیم با وسواس ایشان به تادیه مالیات دارد كه میهن را نیرومند و استوار نگهمیدارد. استادان علوم سیاسی گویند: مردمی كه مالیات دهند و چرخهای كشور از این درآمد بكار افتد با تمام وجود مراقب سوء استفاده گران از اموال عمومی و معاملات دولتی خواهند بود. همین دانشمندان عقیده دارند دولتی كه نتواند و یا نخواهد مالیاتها را دقیقا جمع كند از ملت خود هراس دارد . به نظر اقتصاددانان، دولتهایی كه از فروش ثروتهای ملی مثلا نفت كه كالایی تمام شدنی است پول به دست می آورند نباید این پول را صرف هزینه های جاری خود كنند بلكه این پول باید در تبدیل ثروت ملی بكار رود و صرف سرمایه گذاری های اساسی و جایگزین ثروت از دست رفته شود . در كشورهای اروپایی نظیر سوئد و آلمان و همچنین کانادا تعرفه مالیات بردرآمد بیش از آمریكاست.

سایر ملل

تقویم نویسان اروپایی، شورای عالی مسیحیّت و نخستین روز سال میلادی

امروز یکم ژانویه و آغاز سال میلادی تازه است. تقویم نویسهای اروپایی در طول زمان برای خود پنج تقویم در نظر گرفتند كه در همه انها یكم ژانویه نخستین روز سال میلادی بوده است.
یكی از این تقویم ها، تقویم ژولیان است كه مبدأ آن سال 153 پیش از میلاد است. دیگری تقویم سزار (اسپانیا) است با مبدأ 38 پیش از میلاد. مبدأ تاریخ اكسیون سال 30 پیش از میلاد و مبدأ تقویم پیسا سال یك پیش از میلاد است و نیز تقویم گریگوری كه این تقویم به تدریج تقویم میلادی یونیورسال و جهانی شده و نیز قرار بر این شده است كه تاریخ عمومی با آن نوشته شود و سال انعقاد قراردادها و رویدادها به آن تبدیل گردد. ذكر تقویم ملی در كنار آن بلامانع است.
شورای عالی مسیحیت در اجلاس خود در شهر رم كه یکم ژانویه سال 1622 برگزار شد، «یکم ژانویه» را به عنوان نخستین روز سال نو اروپاییان [مسیحیان] پذیرفت و اعلام داشت. تا آن زمان، مقرّ پاپ 25 مارس (برحسب سال، چهارم و یا پنجم فروردین) آغاز فصل بهار را كه از دیرگاه، نوروز میترائیست های اروپایی به اقتباس از نوروز ایرانیان بود نخستین روز سال می دانست و برگزار می كرد. به عبارت دیگر پاپ ها از سال 313 میلادی كه امپراتوران رومی دست از آزار مسیحیان برداشتند تا سال 1622 به مدت بیش از 13 قرن نوروز ایرانی را به عنوان آغاز سال نو خود برگزار می كردند . نوروز ایرانی شامل هفت روز است، نه یک روز (روز اول فصل بهار).

سالروز پیروزی انقلاب كوبا و آغاز حكومت فیدل كاسترو

كاسترو پس از پیروزی انقلاب، برای مردم كوبا
از برنامه های خود سخن می گوید

«باتیستا» كه اورا «دیكتاتور كوبا و عامل بیگانه» توصیف كرده اند در آخرین روز سال میلادی 1958 بر اثر فشار نیروهای انقلاب، به جمهوری دومینیكن گریخت و پناهنده این دولت شد و یکم ژانویه سال 1959 فیدل كاسترو رهبر انقلاب، پیروزی آن را اعلام داشت و زمام امور را به دست گرفت.
     كاسترو که در نوامبر 2016 و در 90 سالگی درگذشت در نطق یکم ژانویه سال 1959 خود گفت كه علاقه مند به حكومت كردن بر كسی نیست؛ تنها به نام مردم كوبا و تا زمانی كه احساس كند انقلاب، دیگر تهدید نمی شود زمام امور را به دست خواهد داشت. آرزو و هدف او تنها تامین رفاه برابر برای مردم كوبا و بازگرداندن احترام و حیثیت به آنان و اجرای برنامه های آموزش و پرورش و درمان یكنواخت و رایگان و تامین بازنشستگی همگانی و زدودن اندوه و نگرانی از بیكاری و تبعیض، و حذف نظام طبقاتی از فرهنگ كوباییان است.
     كاسترو سه روز بعد در سخنرانی دیگری كینه توزی، فرصت طلبی، آزمندی و جاه طلبی را آفته ای یك جامعه خواند.

كاسترو در ژانويه 1959 اين چنين وارد هاوانا شد

كاسترو در سومین نطق پس از پیروزی انقلاب گفت كه از آن نگران است كه انقلابیون واقعی و دلسوزان مردم و همرزمان او از صحنه كنار بروند و با كناررفتن آنان، فرصت طلبان جایشان را بگیرند و انقلاب را از هدفهایش دور سازند و منحرف و متلاشی كنند. وی از كوبائیان خواست كه مانع خروج پدران انقلاب از صحنه شوند كه تمامیت و حاكمیت كوبا از دست خواهد رفت. كاسترو گفت كه اجازه نخواهد داد سیاستی از خارج بر كوبا تحمیل شود و مردم كوبا خودشان الگو و استاندارد برای نظام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی شان تعیین خواهند كرد و معمار آینده بنای جامعه و نظام اجتماعی شان خواهند بود. وی تاكید كرد كه هر ملتی حق دارد خط خودش را دنبال كند و در این راه استقلال كامل داشته باشد.
    یکم ژانویه سال 2009 انقلاب کوبا 50 ساله شد. نظام سوسیالیستی کوبا برغم ادامه تحریم دولت واشنگتن که از دهه 1960 آغاز شده به راه خود (سوسیالیسم) ادامه می دهد، بی سواد ندارد و مردم آن هم دغدغه بیکاری و بازنشستگی ندارند و در سال 2008 چند توفان دریایی ویرانگر را تحمل کرده است.
    یکم ژانویه در عین حال روزی است که در سال 1899 نیروهای آمریكایی پس از شكست دادن اسپانیا، كوبا را كه از مهاجر نشینهای قدیمی اسپانیا بود تصرف كردند و تا سال 1902 در آنجا مستقر بودند و پایگاه دریایی آمریکا در گوانتانامو کوبا یادگار همان زمان است. فیدل کاسترو متولد 1926 در پی یک بیماری، از سال 2008 و در 82 سالگی اختیارات حکومتی اش را با تصویب پارلمان کوبا به برادرش رائول که پنج سال از او کوچکتر است واگذار کرد و از آن پس تا آخرین سال عُمر به کار نوشتن مقاله و کتاب و دادن نظر پرداخته بود. مقالات او پس از قرارگرفتن در وبسایت مربوط، به زبانهای مختلف ترجمه و در رسانه های سراسر جهان منتشر می شد.
     فیدل کاسترو در دهه یکم قرن 21 شاهد پیروزی خط خود در آمریکای لاتین و روی کارآمدن چپگرایان در این منطقه بود که تا زنده بود سران این کشورها در هر فرصتی به کوبا می رفتند و با او ملاقات و مشورت می کردند. در پاییز 2008 سران روسیه و رژیم پکن در دیدار از کوبا با کاسترو ملاقات های طولانی داشتند و بعدا در گفتار خود از او تمجید کردند و نماد مقاومت و عشق به مردم خواندند.
    در یکم زانویه 2008 و به مناسبت پنجاهمین سالروز پیروزی انقلاب کوبا، آژانس فرانس پرس یک جدول عکس و یادآوری رویدادهای انقلاب کوبارا منتشر ساخته بود که در زیر از رسانه های مشترک این خبرگزاری کُپی شده است:

تصاوير فيدل کاسترو و انقلابيون مسلح در جريان انقلاب در دسامبر سال 1958

سران انقلاب در راهپيمايي نخستين سال پيروزي (يکم ژانويه 1960)

فيدل کاسترو که در نوامبر 2016 درگذشت در 4 مرحله عمر ـ عکس سمت چپ در فوريه 2012 از او گرفته شده است

راز ترقی غرب از دیدگاه گی موله

guy Mollet

گی موله guy Mollet نخست وزیر وقت فرانسه در مراسم ژانویه سال 1956، رقابت تاریخی فرانسویان و انگلیسیان را كنار گذارد و گفت: «مَگناكارتا ـ منشور بزرگ» كه پانزدهم ژوئن سال 1215 با تهدید و زور به امضای پادشاه وقت انگلستان رسانده شد و پایه حكومت پارلمانی این كشور و حکومت های پارلمانی دیگر قرار گرفت، راز ترقی دنیای غرب است، زیرا كه در آن جان و مال و آزادی مردم از تعرّض خودسرانه مصونیّت یافته است و از آن پس، دست مردمی كه آن را پذیرا شده بودند (غرب) برای پیشرفت باز شد.
گی موله یک سوسیالیست بود و خواهان ایجاد اتحادیه اروپاییان. وی در طول نخست وزیری خود دست به اصلاحات متعدد زد، ولی چون با ملّی شدن آبراه سوئز که حق مصریان بود مخالفت کرد تا حدّی محبوبیّت جهانی خود را از دست داد. وی که 31 دسامبر1905 به دنیا آمده بود سوم اكتبر 1975 درگذشت.

حذف «4 صفر» از اسكناسهای لهستان! ولی بی نتیجه ـ درسی برای سایر کشورها که با تورم نقدینگی روبرو بوده اند

دولت لهستان از ژانویه 1995 اسكناس های این جمهوری را با حذف چهار صفر از سمت راست آنها چاپ و رایج ساخت. علت این اقدام؛ توّرم شدید پول در این كشور در نیمه اول دهه 1990 و پس از خروج از نظام سوسیالیستی بود. با این عمل، اسكناس های ده هزار زولتی= زووتی(Zloty) لهستان یك Zloty شدند.
همان زمان برخی از اقتصاددانان غرب گفته بودند که حذف صفرها از اسکناس های لهستان مسئله تورّم نقدینگی این کشور را حل نخواهد کرد، زیرا پول همان پول است و تنها ارقام چاپی روی اسکناس تغییر می کند و یکی از آنان به عنوان مثال گفته بود؛ نام من رابرت است، اگر آن را به آلبرت تغییر دهند که در ماهیت من اثر نمی گذارد و من همان خواهم بود که اینک هستم، به علاوه حذف صفرها، ظاهرِ وضعیت اسکناس را خُرده پول می کند و به فروشندگان فضا می دهد که قیمت ها را بالاتر ببرند زیراکه در چنین وضعیتی تأثیر ذهنی زیاد در خریدار نخواهد داشت، اما زیان آور خواهد بود، گرانی افزایش خواهد یافت و تورّم عملا بالا خواهد رفت. یکی از راههای کاهش حجم نقدینگی کاهش هزینه های دولتی و نداشتن کسری بودجه است و مثلا از طریق توقف موقّت برنامه های پرهزینه دولتی، تعطیل کردن برخی از سازمانهای دولتی و یا ادغام موقت آنها در یکدیگر، بالابردن نرخ بهره بانکی ـ کمی بالاتر از درصد نرخ توّرم، بالابردن مالیات ها و عوارض گمرکی و وضع مالیات های تازه با اعلام «موقت بودن» این عمل که مانع ناخرسندی احتمالی شود و روشن ساختن مردم از طریق رسانه ها که مدتی در هزینه های زندگانی صرفه جویی کنند که اقدامی میهن دوستانه است. دولت ونزوئلا که دچار تورم پول بود به بررسی نتیجه اقدام لهستان پرداخت تا اگر نتیجه بررسی مثبت باشد چند صفر از اسكناس های خود را حذف كند. بررسی ها نشان داد که اقدام لهستان نتیجه مورد نظر را نداشت و تأثیر روانی منفی بر لهستانی ها گذارده بود. نتیجه منفی اقدام لهستان سبب شد که زیمباوه و چند کشور دیگر که دچار تورم نقدینگی بودند اقدام به حذف صِفرها نکنند.
لهستان كه در سال 2004 به اتحادیه اروپا پیوست هنوز نتوانسته است به «یورو ـ زون» ملحق شود و «یورو» پول واحد کشورهای عضو این اتحادیه را پول رایج خود کند.

انگلوساكسونیسم

عراقی ها در ژانویه سال 1989 عنوانی که دارای پسوند «ایسم» است به رفتار كشورهایی از جمله انگلستان، امریكا، كانادا، استرالیا و ... دادند كه ظاهرا باقی مانده و می رود كه مصطلح شود و آن اطلاق «انگلوساكسونیسم» است.
عراقی ها دلیل ساختِ این عنوان را «رفتار و طرز تفكر مشابه» مردم این كشورها ازجمله مقاماتِ شان بیان داشته اند.

تازه ترین فرضیه برای تأمین اقتدار یك ملت

اعلامیه دولت جمهوری دمكراتیك خلق كره به مناسبت آغاز سال میلادی 2003، به عنوان منادی فرضیه سیاسی تازه ای در جهان تلقی شده است. این دولت در اعلامیه خود تاكید كرده بود كه سیاستش را بر پایه قدرت نظامی و دادن اولویت به تقویت ارتش قرارداده است، زیرا وضعیت موجود جهان كه با همه ادوار تاریخی گذشته متفاوت است آن را ایجاب می كند. ما می خواهیم كه از لحاظ نظامی نیرومند باشیم.
    فرضیه های موجود بر پایه سیاست تقویت اقتصاد و ... بوده است كه تصمیم دولت خلق كره فرضیه تازه ای را به میان آورده است كه به مصداق این شعار قدیمی ایرانیان است:

    برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی
    كه در نظام طبیعت ضعیف پا مالَست

    دولت جمهوری دمكراتیك خلق كره (کره شمالی) در اجرای همین فرضیه، اتمی ـ موشکی شده است.

روزی که فیدل کاسترو گفت که مردم بولیوی با انتخاب «مورالِس» در جهان زلزله پدید آوردند ـ پیش بینی کاسترو در مورد توطئه که تحقّق یافت

كاسترو در مراسم استقبال از مورالس (دسامبر 2005)

«اِوو مورالِس Evo Morales» سوسیالیست معروف آمریكای لاتین همانند سایر سوسیالیست ها كه در آمریكای لاتین به قدرت رسیده بودند پیش از به دست گرفتن زمام امور کشورش، سی ام دسامبر 2005 برای ملاقات با فیدل كاسترو رهبر وقت كوبا (که هنوز بازنشسته نشده بود) به هاوانا رفته و مورد استقبال شایان قرار گرفته بود. مورالس متولّد 26 اکتبر 1956 در انتخابات پاییز 2005 به ریاست کشور بولیوی انتخاب شده بود که از ژانویه 2006 زمام امور این کشور را به دست گرفت و تا نوامبر 2019 در این مقام بود که قربانی یک کودتا شد. او دولت واشنگتن را محرّک این کودتا بیان کرده و گفته است که واشنگتن نه تنها چشم دیدن سوسیالیست ها را ندارد بلکه چشم به معادن بولیوی بویژه معادن لیتیوم داشته است که بولیوی 60 درصد لیتیوم جهان را در دل خود دارد. مورالس که پیش از رئیس کشورشدن، نماینده پارلمان بود رهبر حزب «جنبش به سوی سوسیالیسم» است.
    فیدل كاسترو که هنوز بازنشسته نشده بود در مراسم استقبال از مورالس گفت كه مردم بولیوی با انتخاب مورالس، در جهان زلزله ایجاد كردند ـ زلزله ای كه سلطه گران را تكانی شدید داده است. كاسترو در فرودگاه هاوانا مورالس را درآغوش كشید. مورالس با یك هواپیمای ساخت روسیه به هاوانا سفر كرده بود. وی همانند هوگو چاوس رهبر وقت ونزوئلا، لباس معمولی و گاهی سرخرنگ بر تَن می كند.
    مورالس در سخنان خود در فرودگاه هاوانا خطاب به مردم كوبا و همه ستمدیدگان جهان قول داد كه در كنار دولت های ضد امپریالیست مبارزه و جبهه آنها را تقویت خواهد كرد. مورالس به دلیل بومی بودن (از بومیان قاره آمریکا و اصطلاحا؛ سرخپوست) مورد احترام و علاقه خاص جهانیان است كه شرح مصائب سرخپوستان را پس از مهاجرت اروپاییان به قاره آمریكا خوانده اند. این علاقه بویژه در چین، سراسر اروپا و هند به وضوح دیده می شود. 88 درصد جمعیت 12 میلیونی بولیوی از بومیان و یا دو رگه ها هستند. مورالس دو روز پیش از چهل و هفتمین سالروز انقلاب كوبا وارد هاوانا شده بود. کاسترو در دیدار با مورالس به او گفته بود که مراقب توطئه های آمریکا و راستگرایان آمریکای لاتین باشد. فیدل کاسترو در نوامبر 2016 و در 90 سالگی درگذشت.

    مرور زمان نشان داد که پیش بینی «فیدل کاسترو» درست بود. در پی انتخابات پائیز 2019 و حائز اکثریت شدن مورالس در آن، مخالفانش به اشاره غرب تظاهراتی محدود براه انداختند و چند ژنرال از جمله رئیس پلیس با استفاده از این فرصت (نقشه خارجی) از او خواستند که کناره گیری کند (نوعی کودتا) که مورالس به مکزیک و از آنجا به آرژانتین رفت. چون رئیس و معاون سنای بولیوی که از حزب مورالس (حرکت به سوی سوسیالیسم) بودند به حالت اعتراض کناره گیری کرده بودند، یک بانو سناتور به نام Jeanine Anez رئیس موقت کشور شد. تجدید انتخابات با یک تأخیر نسبتا طولانی به بهانه شیوع بیماری کووید ـ 19 انجام شد که مردم بولیوی مخالفان مورالِس را شکست دادند و دوست او Luis Acre از اعضای حزب «حرکت به سوی سوسیالیسم» و قبلا عضو کابینه مورالس را با یک اکثریت چشمگیر به ریاست جمهوری بولیویِ یک میلیون و یکصد هزار کیلومتری 12 میلیونیِ معدن دار و حاصلخیز انتخاب کردند و مورالس با استقبال وسیع هموطنانش به وطن بازگشت، رهبری حزب خود را بدست گرفت و کسی هم مجازات نشد ـ رفتاری نظیر نلسون ماندولا در فدراسیون آفریقای جنوبی.

افشاگری دیپلمات انگلیسی درباره فعالیت اینتلیجنس سرویس و مقاصد آمریکا در مناطق فرارود، خاورمیانه و ...

Craig Murray

«كرگ موری Craig Murray» سفیر پیشین انگلستان در ازبكستان به رغم مخالفت دولت متبوع، یکم و دوم ژانویه 2006 بخش دیگری از اسناد محرمانه درباره فعالیت های اینتلیجنس سرویس انگلستان (ام. آی ـ 6) در آسیای میانه (منطقه فرارود) و نیز درک نقشه ها و مسائل را در «وبسایت» خود قرارداد و رسانه ها در سراسر جهان به نقل و تفسیر آنها پرداختند. وی که از سال 2002 تا 2004 سفیر انگلستان در ازبکستان بود از دومین سال این ماموریت به افشاگری دست زده بود و از دسامبر سال 2005 به مصاحبه و قراردادن تدریجی اسناد و مطالب در وبسایت خود اقدام کرده بود. «موری» سپس در این زمینه و طرح کشیدن لوله انتقال گاز منطقه خزر از راه افغانستان به پاکستان و هند و دادن ارتباط میان طرحهای غرب در آسیای میانه و مبارزه با القاعده و تروریسم، فعالیت های کمپانی نفتی آمریکایی «یونوکل» در آسیای میانه و آسیای جنوبی و ازجمله ایجاد دفتر در قندهار دو کتاب با عناوین «قتل در سمرقند» و «دیپلماسی کثیف» منتشر ساخت و غرب را متهم ساخت که با هدف تامین منافع، حتی از دیکتاتورها حمایت می کند.
     «كرگ موری» اواخر دسامبر 2005 یادداشت های مربوط به استفاده اینتلیجنس سرویس انگلستان از اطلاعات به دست آمده از طریق شكنجه دستگیرشدگان و افراد مورد سوء ظن در ازبکستان را نیز همراه با مطالب حساس دیگر در «وبسایت» خود قرار داده بود.
     در پی اعتراض دولت لندن به این عمل كه آن را مغایر قوانین انگلستان و عرف ماموریت دیپلماتیک خوانده است، موری از مقام خود كناره گیری کرد.
     به گفته کرگ موری که مقام دانشگاهی هم داشته و نامزد نمایندگی مجلس انگلستان هم شده است، اینتلیجنس سرویس انگلستان برغم تذكر او، جهت استفاده بعدی و شناختن همكاران تروریست ها در خاك انگلستان اطلاعاتی را كه دولت ازبكستان با شكنجه افراد، از آنان درباره تروریسم به دست آورده بود مورد استفاده قرارداد. در برابر اعتراض او كه استفاده از این اطلاعات كه معلوم هم نیست درست باشند مغایر قوانین انگلستان است، ویلیام مایكل وود (دارای لقب «سر» و مقام اطلاعاتی انگلستان) در جواب به وی نوشت كه قانون می گوید كه مراجع قضایی نباید از اعترافاتی كه براثر شكنجه و ارعاب به دست آمده است استفاده كنند، نه «ام. آی ـ 6». موروی گفته است که این تفسیر «سر مایكل وود» از قانون هم عملی غیرقانونی بوده است. این اطلاعات غیر قانونی پس از تحلیل در اینتلیجنس انگلستان به «سیا» منتقل و برای بسیاری از مردم دردسرساز شده است.
    «موری» درباره مسائل دیگر گفته بود كه تنها 65 درصد مردم ازبكستان، ازبك هستند و تقسیمات جغرافیایی آسیای میانه مصنوعی است و ریشه مشكلات و درگیری های بسیار در آینده. ولی غرب به این مسئله توجه ندارد زیرا كه آسیای میانه در دریایی از نفت شنا می كند. غرب می خواهد این نفت را از طریق افغانستان و پاكستان صادر كند، ولی این كار هم بدون درگیری با روسیه و احیانا چین امكان پذیر نیست. روسیه هنوز در آسیای مرکزی ستون پنجم و ایادی فراوان دارد و چین به آرامی و با گسترش همکاری های اقتصادی دارد در آسیای میانه نفوذ می كند. چین می خواهد کاشغررا [منطقه ای در منتهی الیه غرب چین و مجاور تاجیکستان و افغانستان] به یک کانون اقتصادی و مرکز قدرت خود در آسیای میانه و آسیای جنوبی تبدیل کند. پاکستان به چین بیش از آمریکا اعتماد دارد و خواهان ادامه و گسترش دوستی با آن است. حال آنکه آمریکا نمی خواهد در پاکستان دولتی برسر کار باشد که ساز دیگری بزند. به باور تفسیرنگاران، به این ترتیب موری ریشه عملیات نظامی در افغانستان را به دست داده است.
    از اطلاعاتی که «موری» در وبسایت خود قرارداده بود چنین برمی آید که اظهارات گاه به گاه مقامات آمریكا مبنی بر لزوم گسترش دمكراسی در خاورمیانه، بهانه بسط نفوذ است. استفاده آمریکا از حربه دمکراسی یک اهرم ترس برای سران دولتهای عربی حوزه خلیج فارس و دریای سرخ است. آمریكا قصد دارد در خاورمیانه حضور نظامی دائمی داشته باشد و این حضور نظامی در عراق مآلا مطابق فرمول حضور آن در ژاپن خواهد بود. مسئله دار بودن مرزهای عراق و وجود اختلافات نژادی و مذهبی در این کشور و امکان انتقال این مسائل به کشورهای همسایه کمک بسیار به طرح ها و برنامه های سیاسی آمریکا خواهدکرد. در نظر آمریکاییان، خاور میانه منطقه ای است منحصر به فرد در جهان و حضور در این منطقه یعنی کنترل جهان. ایرانی تبارها هنوز از غم ازدست دادن یکپارچگی و امپراتوری خود خارج نشده اند که روس تبارها دارند به همان اندوه دچار می شوند و .... تاجیکهای آسیای میانه و آسیای جنوبی [افغانستان] چشم به ایران دارند ولی غرب نزدیک بین شده و به این مسائل و موضوعات عمیق توجه ندارد. رقابت قدرت های بزرگ برسر نفوذ در تاجیکستان ادامه دارد ولی بنظر می رسد که تاجیکها به ایران اعتماد بیشتری دارند.
    مرور زمان و رویدادهای بعدی ازجمله درگیری قرقیزها و ازبکها در سال 2010 در یک منطقه جنوبی جمهوری قرقیزستان درستی آن حدس ها را ثابت کرده است.

انفجار در یك بازار مسیحیان اندونزی و قطع فروش گوشت خوك

حمل جنازه يكي از مقتولان

در آستانه نوروز میلادی ـ یکم ژانویه و آغاز سال 2006 در بازار مسیحیان در ایالت «سولاوسی» اندونزی بمبی منفجر شد كه بر اثر این انفجار هشت تن كشته و 45 نفر دیگر مجروح شدند و فروش گوشت خوك در سایر بازارهای مسیحیان منطقه متوقف گردید. رسم بر این بوده است كه مسیحیان اندونزی در شب سال نو خوراك تهیه شده از گوشت خوك هم در سفره خود گذارند كه اسلام مصرف آن را حرام اعلام، و منع كرده است.
در «سولاوسی» اندونزی شمار چشمگیری مسیحی زندگی می كنند كه میراث تبلیغات دینی اروپائیان در طول استعمار هلند بر اندونزی بوده است. به علاوه، سكنه اروپایی «سلاوسی» در دوران استعمار زیادتر از نقاط دیگر اندونزی بود.
مسیحیت در قرن پانزدهم با استعمار هلند، وارد سرزمین اندونزی (در آن زمان معروف به هندِ هلند) شد. جمعیت اندونزی از هر كشور اسلامی دیگر بیشتر است. مجمع الجزایر اندونزی جمعا حدود یک میلیون و نهصد و سه هزار کیلومتر مربع وسعت و 270 میلیون جمعیت دارد. نام اندونزی به معنای جزایر هندی از قرن هجدهم مصطلح شده است.

... و در چنین اوضاعی سال 2010 آغاز شده بود

سال میلادی 2010، در حالی آغاز شد که بحران مالی جهانی و ضعف دلار آمریکا برنگرانی ها و دامنه بیکاری افزوده بود. دلار آمریکا در همین روز در سال 1951 پای به دایره جهانی شدن گذارده بود زیرا که دولت وقت آمریکا (ترومن) در این روز 13 میلیارد و 300 میلیون دلار (دلار دارای پشتوانه طلا، نه دلار امروز) اختصاص به نوسازی اروپای جنگزده داده بود و همین اقدام دلار را پول جهانی کرد که ادامه دارد و چند تلاش در سال 2008 برای جایگزین کردن آن از مرحله حرف خارج نشد و همین کوتاه آمدن، ملتهارا نسبت به مقامات دولتی دچار تردید کرده است. وضعیت آینده عراق از ابهام خارج نشده بود. عملیات نظامی در افغانستان شدت بیشتری یافته بود، از جاگیر شدن بحران در پاکستان خبر می رسید و یمن در مسیری قرار گرفته بود که می رفت تا افغانستان دیگری شود. روسیه درست ده سال پس از کناره گیری یلتسین (31 دسامبر 1999) و تفویض اختیارات به ولادیمیر پوتین هنوز نتوانسته بود به جایگاه پیشین (قبل از فروپاشی شوروی) بازگردد. اخلاقیات همچنان در سراشیبی سقوط قرارداشت، مادیگری رو به گسترش و از مکراسی تنها نامی باقی مانده بود و رسانه های گروهی و دستگاههای کمکی آنها بیش از همیشه فلسفه وجودی خودرا ازدست می دادند و ابزار دست دولتها، سیاستبازها، دولتسازها، قدرت طلبان و سوداگران می شدند و .... اینترنت، سلفون و ابزارهای تکنولوژی پیشرفته بیش از گذشته کنترل مردم را به دست گرفته و واسطه میان آنان شده بودند. کاهش بهای لپ تاپ به 190 دلار (کمتر از 190 هزار تومان) که در آگهی های فروشگاههای آمریکا مشاهده شد و گسترش توجه و علاقه مندی به داشتن «مینی لپ تاپ» های کوچکتر از یک کتاب معمولی و سبکتر از یک کیلوگرم مردم را درگوشه و کنار جهان به هم نزدیک و آگاه از احوال یکدیگر کرده و بسیاری از مشاغل سنتی را به تعطیل کشانیده بود.

برخی دیگر از رویدادهای 1 ژانويه

1557: ژاك كورتیه كاشف فرانسوی كانادا درگذشت.

1772: چِك مسافرتی در انگلستان به جریان گذارده شد.

1785: روزنامه «دیلی یونیورسال رجیستر» نام خود را به «تایمز لندن» تغییر داد.

1788: تایمز لندن به تایمز تغییر نام داد كه این نام را تا به امروز حفظ كرده است.

1899: نیروهای آمریكایی پس از شكست دادن اسپانیا، كوبا را كه از مهاجر نشینهای قدیمی اسپانیا بود تصرف كردند و تا سال 1902 در آنجا ماندند.

1901: سرزمین استرالیا مركب از مهاجران انگلیسی و در نخستین سالها ـ انتقال زندانیان (مجرمین و خلاف کاران انگلیسی) به آنجا كه با كشتار بیشتر بومیان بر جایشان قرار گرفته بودند جامعه مشترك المنافع استرالیا وابسته به انگلستان شد.

1914: نخستین شركت مسافرت هوایی درجهان در فلوریدای آمریكا آغاز بكار كرد، ولی در این زمان مردم هنوز از مسافرت با هواپیما بیم داشتند.

1923: دولت وقت ایران ژنرال «وستداهل» سوئدی را از ریاست پلیس ایران بركنار كرد.

1925: یکم ژانویه 1925 شهر كریستیانیا (پایتخت نروژ) پس از گذشت درست سه قرن، به نام قدیمی خود «اُسلو» بازگشت داده شد. این شهرِ 700 هزار نفری و با حومه اش یک میلیون و ششصد هزارنفری که در سال 1048 ساخته شده است در حریق 1624 ویران گردید که پادشاه دانمارکی ـ نروژی کشور آن را بازسازی کرد و به نام او، به «کریستیانیا» تغییر نام داده شد.

1951: باتری اتمی ساخته شد.

1935: نخستین ارسال عكس از راه دور با استفاده از سیم تلفن و تکنولوژی مربوط صورت گرفت که پایه ارسال عکس رادیویی به نام «رادیوفتو wirephoto» بود که تا پیش از ارسال اینترنتی، خبرگزاری های بزرگ عکس های خبری را به طریقه رادیوفتو برای رسانه های مشترک خود می فرستادند. نخستین ارسال، عکس برخورد دو کشتی باهم در سال 1935 در خلیج سانفرانسیسکو از این شهر به نیویورک بود.

1969: (1348 هجری خورشیدی) تهران به ده منطقه شهرداری تقسیم شد و برزنها عنوان شهرداری منطقه گرفت.

1970: 31 دسامبر 1970سالوادور آلندهِ سوسیالیست رئیس جمهوری شیلی معادن زغال سنگ این كشو را ملّی كرد و به این مناسبت اعلام داشت که منابع طبیعی و تاسیسات بزرگ یک کشور به یکایک اتباع تعلق دارد و نمی تواند منطقا در کنترل یک و یا چند کمپانی ـ داخلی و یا خارجی و مختلط قرار داشته باشد. برتری یافتن یک گروه در جامعه که مآلا ناآرامی و طغیان و در نتیجه تخریب به دنبال خواهد داشت عمدتا نتیجه وجود فساد اداری در یک جامعه است و برتری یافتن این چنینی نتیجه تفاوت درآمد و ثروت است که عمدتا از وجود انحصار در یک جامعه و نیز تملک منابع عمومی توسط افراد خاص حاصل می آید. دکتر آلنده (یک پزشک) متولد 26 جولای 1908 چهارم نوامبر 1970 رئیس جمهوری شیلی شده بود. در آن زمان بخش بزرگی از منابع طبیعی، صنایع و خدمات شیلی ازجمله تاسیسات مخابرات در کنترل کمپانی های آمریکایی بود که آلنده آنها را ملی کرد، دولت آمریکا که زیر نفوذ کمپانی های بزرگ این کشور و اصحاب نفوذ است نقشه برکناری (حذف) او را طرح کرد و «سیا» توسط ژنرال پینوچت (پینوشه) که از یک کمپانی آمریکایی مخابرات رشوه گرفته بود به صورت کودتا در 11 سپتامبر 1973 به اجرا درآورد و آلنده درجریان این کودتا کشته شد. در پی این كودتا، ظرف یك ماه، هفت حزب هوادار آلنده غیرقانونی اعلام شدند و بیش از دو هزار تن از جمله چند روشنفكرِ بنام شیلیایی سر به نیست گردیدند و ....

تصویر آلنده بر یک تمبر پستی

«تاریخ» نشان داد كه مردم شیلی در نخستین فرصتی كه به دست آوردند قدرت را به پیروان آلنده سپردند و دختر او را به پارلمان شیلی فرستادند که در سال 2003 رئیس پارلمان شد و دختر یک ژنرال مقتول وی را هم رئیس جمهوری کردند. پینوشه اواخر عُمر در حبس خانگی و داشتن چندین پرونده قتل و سوء استفاده مالی و نقض قانون و در میان انبوه بدنامی درگذشت. وی پس از برکناری از ریاست جمهوری به هر کشور که سفر می کرد بازداشت می شد تا به شیلی بازگردانده شود و درنتیجه، جهان برای او به صورت یک جهنم درآمده بود.
لاتین های قاره آمریکا و روشنفکران جهان به شیلی سفر می کنند تا از دفتر آلنده در کاخ ریاست جمهوری دیدن کنند. تصویر آلنده اینک بر تمبر پستی شیلی و در سراسر آمریکای لاتین ـ همه جا به چشم می خورد.

2018: در این روز دانالد ترامپ رئیس جمهوری وقت آمریکا توئیت کرد که کمک مالی این دولت به پاکستان قطع خواهد شد. متن این توئیت:

The United States has foolishly given Pakistan more than 33 billion dollars in aid over the last 15 years, and they have given us nothing but lies & deceit, thinking of our leaders as fools. They give safe haven to the terrorists we hunt in Afghanistan, with little help. No more!.

نامه به مولف

ايران و تاجيكها (تاجيکان ـ تاجيکيان)

رئيس پارلمان تاجيكستان

یك مخاطب در آخرین هفته دسامبر 2005 از تهرات نوشته بود: اخیرا سفری به تركمنستان، ازبكستان و تاجیكستان كردم. در سمرقند یك سوم مردم، زبان فارسی می دانند و غیر ازبك هستند. از مشاهده این وضعیت و مرزهای ساختگی منطقه، از صمیم قلب از سران شوروی سابق متنفر شدم كه خودسرانه با ملت ها و فرهنگها چنین بازی كرده بودند. در تاجیكستان، تاجیك ها همین نظر را داشتند. در خیابانهای شهرهای تاجیكستان، اتوبوس ساخت چین سوار شدم كه انتظار داشتم ساخت ایران باشد. در شهر دوشنبه در رستورانی كه توسط یك چینی دایر شده بود غذا خوردم. تعجب من از این است كه چرا ما نباید نیازمندی های تاجیكستان را برطرف سازیم و قاطی مردم آنجا شویم كه بخش جدا افتاده از ملت بزرگ ما هستند. بالاخره ما باید با افغانها و تاجیكها و سایر ایرانی تبارها و فارسی زبانان آسیای میانه و آسیای جنوبی متحد شویم، نظر شما چیست؟.

    پاسخ:

     نظر نگارنده هم همین است و خُرسند شده است كه در همین هفته (هفته آخر دسامبر 2005) این مطلب را از زبان رئیس مجلس تاجیكستان هم شنیده بود كه ضمن بازدید از ایران، در شهر شیراز آن را بیان داشت و روی آن تاكید كرد.
    قبلا یک مخاطب دیگر نوشته بود: "خانواده ام را با اتومبیل خود برای دیدار از آثار فرهنگ و تمدن نیاکان به «فرارود» برده بودم. سفری جالب و آموزشی بود. تنها مسئله ای که با آن رو به رو شدم عبور از مرزها بود که بوروکراسی صدور ویزای عبور مخصوصا عبوردادن اتومبیل شخصی وقتگیر و خسته کننده بود. خوب است که که دولت ما با دولت های منطقه فرارود به منظور لغو ویزای توریستی مذاکره کند و به توافق برسد. مطلب دیگری که از این سفر دستگیرم شد این بود که حکومت کمونیستی پیشین با تفکر غیر معنوی بودن و جهان وطنی مردم را مادی گر کرده است و به نظر من که شاید هم برداشت شخصی باشد؛ برای مردم پرورش یافته تحت حکومت شوروی سابق «پول» حرف آخر را می زند.

چرا درباره ملّا نصرالدّین نمی نویسید؟

در دی ماه 1384 یك مخاطب از تهران نوشته بود: در صفحات تاریخ و یا دانستنی، درباره همه نوشته اید جز ملّا نصردین (نصرالدّین) كه كارهای خنده آور و طنزگویی او قرنهاست بر سر زبانهاست، چرا؟. شنیده ام که حدود صد سال پیش یک مجله طنز به نام او منتشر می شد. بعضی نوشته اند که صوفی بود و حرکات و بذله های او در حقیقت انتقاد از وضعیت زمان خود.

    پاسخ:

    ما روزنگاری و ماه نگاری می كنیم. به عبارت دیگر، باید یك تاریخ (زمان) را درباره یك فرد در دست داشته باشیم تا آن را مستمسك قرار دهیم و بنویسم. كارما تاریخ نگاری ژورنالیستی و نوشتن دانستنی با هدف ارتقاء معلومات عمومی و در راستای آموزش عمومی است. باید بگوییم كه فرضا؛ امروز چرا این رویداد را مطرح می كنیم. با این كه طنزها و كارهای ملا نصردین (كه هدف از آنها دادن اندرز از آن طریق بوده است) از مرزهای خاورمیانه هم فراتر رفته، این نگارنده هرچه تلاش كرد، موفق به یافتن یك تاریخ مكتوب (روز ـ مبدأ) درباره ملا نصرالدین نشد. هنوز به درستی روشن نیست كه وی در چه قرنی، سالی، ماهی و روزی و در کدام ناحیه به دنیا آمده، به کجا مسافرت کرده و یا در چه محلی فوت شده است. می گویند در قرون وسطا و احتمالا بین قرن 11 و 14 و به ظنّ قوی تر در قرن 13 میلادی. مجسمه او كه وارونه بر یك خَر سوار است و دُم آن را به دست گرفته است در موزه قرارداده شده است، ولی محل دفن وی روشن نیست. احتمالا از مردم بخارا بوده است!.

پیام‌های تازه

نامه یک حقوق دان بین المللی ایرانیِ مقیم ژنو درباره سیاست‌های کلی اصل 44 و ...

پیامی که در زیر آمده است، یکم ژانویه 2013 در ساعت شب واصل شد:

    "یک تحصیلکرده در رشته حقوق بین الملل و مقیم ژنو هستم ـ متولّد ایران و برای تجدید دیدار با دوستان، این روزها در پاریس. امروز ـ یکم ژانویه 2013، ایسنا [یکی از دهها وبسایت خبری تهران] گزارش از اظهارات وزیر امور اقتصادی و دارایی جمهوری اسلامی در چهارمین همایش ملّی ابعاد اجرایی سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی داده بود. خواستم بگویم که مقامات دولتی (اجرایی) باید پاسخگوی هر تصمیمی باشند که کوچکترین تغییر در اصول قانون اساسی یک کشور دهد ـ چه این اعتراض قضایی، امروز صورت گیرد و چه دهها سال بعد. هرگونه تغییر در کلمات و عبارات اصول یک قانون اساسی باید توسط مجلس موسسان ـ با هر نامی که این مجلس داشته باشد ـ صورت گیرد و مصوّبه این مجلس به تایید ملت در یک رفراندم برسد. می دانیم که تفسیر، تغییر نیست، روشنتر سازی و قابل فهم کردن عبارت است بدون تغییر کلمات. یکی از اتهامات وارده به شاه و مقامات او نادیده گرفتن بعضی از اصول قانون اساسی بود که بسیاری از آنان هم پس از انقلاب اعدام شدند. چند ماه پیش نواده صاحب یکی از بانک های غیر دولتی تهران که در 1358 ملّی شدند جهت مشورت (با پرداخت حق الزحمه) نزد من آمد و گفت حالا که دارند بانک پدربزرگ مرا واگذار و دوباره غیر دولتی می کنند می خواهم شکایت کنم و حق خود را بگیرم. او افزود: یک دوست مجارستانی تبار من که در دهه 1940 کارخانه داروسازی پدر بزرگش را در این کشور ملّی کرده و خودش را فراری داده بودند پس از سقوط رژیم کمونیستی مجارستان به آنجا رفت و وارثان دیگر را هم بُرد و کارخانه را پس گرفت و اجاره داد.
     به این مشتری خود گفتم که می تواند به دادگاه محل اقامت خود دادخواست بدهد و قضیه را تعقیب کند (کشوری که تابعیت آن را دارد و دولت این کشور باید از حقوق اتباع، بویژه حقوق مالی آنان دفاع کند) ولی چون ایرانی زاده است، در این سال تشدید تحریم ها مصلحت نیست؛ او که سالی را صبر کرده ماهی را نیز صبر کند. اگر فعلا شکایت کند، موضوع رسانه ای و سیاسی و جنجالی می شود و از چارچوب دستگاه قضایی خارج.".

نمونه اي از دور شدن اصحاب خبر از اصول كار و هدف

"مدتی است كه سر عقل آمده ام و از دیدن و شنیدن هرچه كه نامش خبر است دچار حالت تشنج می شوم و به من استرس دست می دهد. فقط رسانه های ما نیستند، همه رسانه ها و در همه عالم دولتی نویس شده اند. من به اینترنت دسترسی دارم، می توانم برنامه تلویزیونهای مختلف را از ماهواره خانه ام اخذ كنم و به زبان انگیسی، عربی و اردو هم مسلط هستم. بالاخره چه شخصیتی باید قدم پیش بگذارد و به رسانه ها بگوید؛ جز سخنان مقامات و برنامه های دولت، مطالب دیگری هم در جوامع وجود دارد: مدرسه، مریضخانه، بقالی، كوچه و خیابان، اتوبوس و تاكسی و ... و از همه مهمتر روابط مردم. گفتند در تهران هم مانند كشورهای پیشرفته، سالخوردگان به رایگان از اتوبوس می توانند استفاده كنند، ولی روزنامه ها آن را دنبال نكردند، حتی روزنامه شهرداری تهران.".

از تجریش (دهم دیماه 1384)

    نظر:
    حق با شماست. این دولتی نویسی را كه كاری بسیار آسان و كم خرج است خبرگزاری های فراگیر جهانی كه البته تنها سیاست های دولتهای متبوع را تعقیب می كنند ابداع کردند و درپیش گرفتند و رسانه های سایر كشورها كار آنها را (به حساب این كه درست است) اقتباس و دنبال كردند و مردم از كسب اطلاع از تجربه های یكدیگر و احوال هم و امور روزمره به دور افتادند. همه اخباری را که از جنگ عراق خواندیم و شنیدیم، درباره زدوخورد و خرابكاری بود؛ نه می دانیم كه درآمد نفتش چه شد، شمار مقاطعه كاران خارجی چیست، بهای اجناس در چه حدود است و نه از وضعیت روزمره مردمش خبر داریم و نه از نظر آنان. 29 دسامبر2005 بود كه یك خبر واقعی درباره عراق از رادیوی عمومی آمریكا پخش شد كه گفت بلیت دوسره هواپیما از آمریكا به كویت (11 هزار كیلومتر) هفتصد دلار است ولی نرخ تاكسی از فرودگاه بغداد تا مركز شهر، دو هزار دلار! زیرا احتمال مرگ راننده می رود. با وجود این، آمریكاییان به بغداد می روند تا از نمد عراق برای خود كلاهی بردوزند. آیا روزنامه های تهران رفته اند كه از مسافران و زائران ایرانی كربلا و نجف كه از عراق باز می گردند بپرسند كه چه دیده و چه شنیده اند و نظرشان چیست. اینها خبر است. زمانی كه ما هنوز خبرنگار جزء بودیم، روزنامه ها اخبار زایشگاههای و اسامی نوزادان و والدین آنها را هم می نوشتند.

مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com