Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

3 دسامبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

اولتيماتوم تُند شاپور دوم (ذوالاكتاف) به امپراتوري روم و لشکرکشی ايران به متصرفات شرقي روم

شاپور دوم

سوم دسامبر سال 359 ميلادي امپراتور روم، كنستانتيوس دوم Constantius II اولتيماتوم شديد اللحني به اين شرح از شاپور دوم (ذوالاكتاف) شاه وقت ايران از دودمان ساسانيان دريافت كرد:
     "پس از تحيّت ...، آگاه باش كه طبق اسناد و مكتوب هاي موجود و نوشته هاي مورخان، اراضي و سرزمين هاي آن سوي رودخانه استرومون Strymon [که در تراکیه = تراس جریان دارد و به دریای اژه می ریزد] تا مرز مقدونيه متعلق به ايران بوده است. آن امپراتور بايد آنجا را از نيروهاي مسلح خود تخليه كند تا ماموران ما بتوانند در آن مناطق به جمع كردن ماليات و تمشيت امور بپردازند. اگر فرستاده من ـ حامل اين يادداشت، دست خالي باز گردد، پس از پايان زمستان دستور خواهم داد كه ارتش اين سرزمين ها را با توسل به زور پس بگيرد .... (نامه که با الفاظ مؤدبانه پايان مي يابد موجود است).".
     از آميدا (شهر آمِد ـ دیاربکر) ـ شاه
    این سند که از آرشیو امپراتوری روم به دست آمده در کتاب های تاریخ قرون قدیم مندرج است.
     شاپور دوم قبلا و در همين سال با شكست دادن نيروهاي رومي، سوريه را متصرف شده بود و آماده پيشروي در متصرفات روم در آناتولي غربي بود.
    امپراتور روم كه درگير دشواري هاي داخلي و نافرماني بعضي از ژنرالهايش بود پاسخ نامه شاپور دوم را موكول به مشورت با سناي روم كرد.
    شاپور دوم منتظر پاسخ روم نماند و در بهار سال 360 ميلادي دست به حمله نظامی زد و پس از تصرف «بزابده» به پيشروي خود ادامه داد. كنستانتیوس دوم امپراتور وقت دست به گردآوري نيرو زد كه بيمار شد و تب شديد وي را از پاي در آورد.
    جانشين او «ژوليان دوم» كه در عين حال فلسفه دان و نويسنده بود براي جنگ با ايران نه تنها نيروهاي رومي را بسيج كرد بلكه به اجير كردن جنگجوي مزدور از قوم فرانك (ساكن شمال فرانسه، در آن زمان سرزمين گُلGaul) و قوم ايلري (ساكن غرب يوگوسلاوي ـ كرواتهاي امروز) دست زد و دو سال طول كشيد تا براي لشكركشي به شرق آماده شود. قوم آلماني Alamanni (مردمي كه در مرز فرانسه و آلمان زندگي مي كردند، مردم منطقه راين ـ و فرانسويان به همين دليل همه ژرمن ها را آلماني و كشورشان را آلمان مي خوانند) حاضر به همکاری و جنگ با ایرانیان نشدند.
    اعلاميه 17 ژوئن سال 362 ژوليان دوم بر ضد مسيحيان هم يكي از دلايل تأخير حمله او به ايران شده بود. ژوليان در مسير لشكركشي خود به سوي ايران يك گوساله سفيد هم قرباني معبد «زئوس» كرد تا اورا درجنگ ياري دهد!.
     سرانجام، اين لشکرکشی در 363 ميلادي با نيرويي كه از حيث شمار و آزمودگي بي نظير بود آغاز شد. شاپور دوم كه از كم و كيف اين نيرو آگاه بود تصميم گرفت به جاي سرحد، در عمق خاك ايران با آن رو به رو شود. نيروهاي انبوه ژوليان پس از اين كه به محل مورد نظر شاپور دوم كه فاصله اي زياد از تيسفون نداشت رسيدند خودرا در محاصره واحدهاي ارتش ايران يافتند و در جنگي كه روي داد شكست خوردند و يك سوار پارسي 26 ژوئن 363 ژوليانِ در حال فرار را با پرتاب زوبين شديدا مجروح كرد كه همان شب درگذشت. وی سه سال امپراتور روم بود.
    طبق قانون روم، هماندم ژنرالهاي رومي «ژوويانJovian» را از ميان خود به عنوان امپراتور موقّت انتخاب كردند و وي براي نجات بقيه نيروهاي رومي با شاپور دوم وارد مذاكره شد و با دادن همه مناطقي را که شاپور خواهان آنها بود موافقت اورا به ترك مخاصمه به دست آورد و واحدهاي شكست خورده رومي را از آسيا بيرون بُرد.
    پاره اي از مورخان رومي نوشته اند كه شاپور دوم در اين جنگ از فيل جنگي استفاده كرده بود. جنگجويان مزدور فرانك و ایلریایی در بازگشت به اروپا از ميهندوستي و ايستادگي و انضباط سرباز ايراني داستانها تعريف كرده بودند كه هنوز باقي مانده است.
    طبق اسناد موجود، ژوويان ازهمه دعاوي روميان در غرب قفقاز، فلسطين، سوريه و پنج منطقه در آناتولي صرف نظر كرد و 18 پايگاه مرزي را برچيد و پذيرفت كه پيروان آيين زرتشت در قلمرو روم آزادي مذهبي داشته باشند و از بازرگانان ايراني ماليات مضاعف گرفته نشود.

ژوليان دوم

ژوویان پس از بازگشت به روم در جلسه آخرین روز ماه اكتبر سنا حضور يافت تا از عمل خود و امتيازهاي متعدد كه به ايران داده بود دفاع كند كه سناتور ها اورا «هو» كردند و ژوویان نتوانست اين تحقير را تحمل كند و از درخواست راي تأیید صرف نظر کرد. وی که همچنان به حکومت کردن ادامه می داد از افسردگی (تحقیر در سنا) خارج نشد تا اینکه 17 فوریه 364 اعلام شد که از استنشاق گاز زغال درگذشته است. طبق نوشته برخی از مورخان، در اطاق دربسته با گاز زغال خودكشي كرده بود. حکومت او کوتاه بود.
شاپور دوم كه از پيش از تولد، شاه ايران شده بود و دوران سلطنتش بيش از عمرش بود قلمرو ايران را از آن سوی سیردریا (سیحون)تا مديترانه گسترش داد. درباره خشونت وي نسبت به اعراب نوشته های متعدد در دست است از جمله سوراخ كردن شانه هاي آنان و گذرانيدن ريسمان از كتف هايشان، زیراکه در منطقه بحرین [عرب ها در آن زمان جزیره بحرین و شرق کشور سعودی امروزه و کویت را بحرین می گفتند] دست به نافرمانی و مهاجرت غیر مجاز زده بودند.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

اعتراض دولت سعودي به ايران در دسامبر 1957 درباره بحرين و واكنش ايرانيان

سوم دسامبر سال 1957 (12 آذر سال 1336) دولت سعودي به ايران اعتراض كرد كه چرا بحرين را رسما و قانونا يك استان ايران اعلام كرده است، حال آن که قبلا بارها اسناد و شواهد تاريخي مربوط به تعلّق بحرين به ايران انتشار يافته و در اختيار سازمان ملل هم قرار گرفته بود.
اعتراض دولت سعودي با واكنش وسیع مطبوعات و مردم ايران روبه رو شد و مدارس و اماكن متعدد را به «بحرين» تجديد نامگذاري كردند و از دولت مصرّاً خواستند که مناسبات خود با دولت سعودی را به حد اقل برساند.

تصويب قانون اساسي جمهوري اسلامي در رفراندم - مروري کوتاه بر برخي اصول اين قانوي که تحمّل ستم، سلطه، تبعيض و انحصارطلبي را نفي كرده است

12آذر ماه 1358 رفراندم قانون اساسي جمهوري اسلامي كه در دو روز متوالي انجام شده بود پايان يافت و ايران داراي يک قانون اساسي تازه شد. در رفراندم 12 فروردين همين سال نظام سلطنتي كهن ايران لغو شده بود.
    مروري براين قانون و بررسي گزارش هاي رسانه اي رويدادها از زمان تصويب، و مشاهدات عيني ميزان رعايت اصول آن را به دست مي دهد.
    در اصل اول قانون اساسي، جمهوري اسلامي «حكومت حق و عدل» اعلام شده است. بند «ج» اصل دوم هر گونه ستمگري، ستمكشي و سلطه پذيري را نفي كرده است. (نفي ستمكشي نمي تواند تعبيري جز دادن حق اعتراض كردن به ستم، و نرفتن زير بار آن را داشته باشد)
    بند 2 اصل سوم اين قانون دستور به استفاده صحيح از مطبوعات و رسانه هاي گروهي و وسائل ديگر به منظور بالابردن سطح آگاهي هاي عمومي در همه زمينه ها مي دهد. (مفهوم اين بند اين است که رسانه ها در جمهوري اسلامي بايد توجه بيشتري به وظيفه آموزش عمومي خود داشته باشند تا سیاست و ... و از انتشار اخبار بدآموز و گزارش مشروح پیرامون ارتکاب جرائم بپرهیزند. روزنامه های کشور تا زمستان 1373 از جنایی نویسی پرهیز داشتند. همچنین باید به امر گسترش كتاب نويسي به ويژه كتب مرجع نیز كمك ويژه شود).
    بند 6 همين اصل تاكيد صريح بر محو استبداد و خودكامگي و انحصار طلبي مي كند. بند 9 اين اصل مبني بر رفع تبعيضات ناروا و ايجاد امكانات عادلانه براي همه در تمام زمينه ها است.
    اصل بيستم قانون اساسي جمهوري اسلامي چنين دستور مي دهد: همه افراد ملت اعم از زن و مرد يكسان درحمايت قانون قرار دارند و از همه حقوق انساني، سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي با رعايت موازين اسلامي برخوردارند. (بايد باشند).
    اصل بيست و دوم حيثيت، جان، مال، مسكن و شغل اشخاص را از تعرض مصون داشته است. (پس نبايد پس از تصويب و اجراي اين قانون، كاركنان تحريري روزنامه هاي مصادره شده ـ دست كم بدون پرداخت غرامت اخراج، و از شغل خود طرد مي شدند)
    اصل بيست و هشتم گويد: هركس حق دارد شغلي را كه به آن مايل است و مخالف اسلام و مصالح عمومي و حقوق ديگران نيست برگزيند. در همين اصل، دولت موظف شده است كه براي همه افراد (با رعايت نياز جامعه) امكان اشتغال به كار و شرايط مساوي را براي احراز مشاغل ايجاد كند.
    در اصل سي ام دولت موظف شده است كه وسائل آموزش و پرورش رايگان را براي همه ملت تا پايان دوره متوسطه فراهم سازد و وسائل تحصيلات عالي را تا حد خودكفايي كشور به طور رايگان گسترش دهد. (بنابراين نبايد در اين سطوح در ايران مدرسه پولي وجود داشته باشد)
    در بند 4 اصل چهل و سوم بار ديگر رعايت آزادي انتخاب شغل مورد تاكيد قرار گرفته است. دراصل چهل و ششم سلب كسب و كار از افراد منع شده است.
    در اصل چهل و نهم دولت موظف شده است كه ثروت هاي ناشي از ربا، غصب، رشوه، اختلاس، سرقت، قمار، سوء استفاده از موقوفات، سوء استفاده از مقاطعه كاري ها و معاملات دولتي، فروش زمين هاي موات، و نيز موارد غير مشروع را بگيرد.
    اصل يكصد و هفتاد و يكم مي گويد: هرگاه بر اثر تفسير و يا اشتباه قاضي در موضوع يا در حُكم يا در تطبيق حُكم بر مورد خاص، ضرر مادي يا معنوي متوجه كسي گردد؛ در صورت تقصير، مقصر طبق موازين اسلامي ضامن است و در غير اين صورت خسارت بوسيله دولت جبران مي شود، و در هرحال از متهم اعاده حيثيت مي گردد. (بنابراين، افراد و وارثان کساني که اموالشان برپايه گزارشهاي نادرست به حکم دادگاه مصادره ، منتقل و حراج شده و بعضا دوباره سازي شده و بفروش رفته اند نبايد نگراني داشته باشند)
     در اصل هفتاد و دوم آمده است كه مجلس نمي تواند قوانيني وضع كند كه با اصول و احكام اسلام و قانون اساسي مغايرت داشته باشد و در اصل يكصد و بيست و يكم، رئيس جمهور پاسدار قانون اساسي اعلام شده كه بايد قبل از آغاز كار خود در حضور اعضاي دو قوه ديگر به رعايت اين وظيفه سوگند ياد كند.
    طبق اصل 125 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، امضای عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، موافقت نامه ها و قراردادهای دولت ایران با سایر دولت ها و همچنین امضای پیمان های مربوط به اتحادیه های بین المللی پس از تصویب مجلس با رئیس جمهور است و اصل هفتاد و هفتم این قانون اساسی تاکید دارد که عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، قراردادها و موافقتنامه های بین المللی باید به تصویب مجلس برسد.
     قانون اساسي جمهوري اسلامي كه تاكنون يك بار اصلاح شده است موارد متعدد ديگر را در بر مي گيرد از جمله اصل 44 آن كه اين اصل روشن مي سازد چه موسساتي نمي تواند غير دولتي باشند. این اصل روشن ساخته که چه نهادهایی باید دولتی، کدام شان تعاونی و چه دسته ای می توانند غیر دولتی باشند. «شورای انقلاب» بانک ها و بیمه ها و ... ملی (دولتی) کرده بود.
    متن پاراگراف اول اصل 44 از اين قرار است: نظام اقتصاد جمهوري اسلامي ايران برپايه سه بخش دولتي، تعاوني و خصوصي با برنامه ريزي منظم و صحيح استوار است.
     پاراگراف دوم اصل 44: بخش دولتي شامل كليه صنايع بزرگ، صنايع مادر، بازرگاني خارجي، معادن بزرگ، بانكداري، بيمه، تامين نيرو، سدها و شبكه هاي آبرساني، راديو و تلويزيون، پست و تلگراف و تلفن، هواپيمايي، كشتيراني، راه و راه آهن و مانند اينها است كه به صورت مالكيت عمومي و در اختيار دولت است.
    برپایه اصل 113 رئیس جمهور مسئول اجرای قانون اساسی است.
    طبق يک قاعده کلي و استاندارد جهاني، هرگونه تغییر در کلمات و عبارات اصول یک قانون اساسی باید توسط مجلس موسسان ـ با هرنامی که این مجلس داشته باشد ـ صورت گیرد و مصوّبه این مجلس به تایید ملت در یک رفراندم برسد.
    بررسي كارنامه هاي سه قوه حكومتي از زمان اجراي اين قانون مي تواند نشان دهد كه اصول آن تا چه ميزان رعايت و اجرا شده است.
    يکي از شعارهاي انقلاب سال 1357 هم اين بود که اصول قانون اساسي نظام وقت جز آن موارد كه شاه و يا دولت لازم داشت رعايت نمي شدند و اين شعار به صورت طرح يک اتهام به آن مقامات بود که بسياري از آنان که دستگير شده بودند محاکمه و مجازات شدند.
     در بسياري از كشورها، كاركنان دولت و موسسات عمومي بايد هر چند وقت يك بار قانون اساسي خودرا امتحان بدهند تا قرارداد كار آنان تمديد و يا تجديد شود. در اين ممالك، از ماموران پليس هر سال چنين امتحاني به عمل مي آيد تا بتوانند در اين شغل ادامه كار دهند.

فهرست سال 2013 کشورها به لحاظ فساد دولتی به گزارش ترانسپِیرِنسی اینترنشنال

Transparency Internationalکه دفتر مرکزی آن در برلین است سوم دسامبر 2013 (12 آذرماه 1392) و بمانند سال های گذشته، گزارش سالانه‌ی خود در زمینه‌ی فساد (Corruption) در دستگاه‌های دولتی 177 کشور [کشورهای بزرگتر] جهان را منتشر کرد. در این فهرست، جمهوری اسلامی ایران از نظر فساد اداری در ردیف 144 قرار داده شده بود. ایران در فهرست سال 2012 این سازمان در ردیف 133 قرار گرفته بود.
    در این گزارش، روش به دست آوردن میزان فساد دولتی و انواع فساد ذکر شده است. این فهرست تاکنون به عنوان اخطاری به دولت ها تلقی شده است که به خود آیند و مسائل اداری ازجمله رشوه، تبعیض، اِعمال نفوذ، سوء استفاده از قدرت، فامیل بازی، بی نظمی در معاملات دولتی، نادیده گرفتن قوانین موضوعه، عدم رعایت حق و ... را در کشورِ شان برطرف سازند و شفّاف و مطابق استاندارد شوند. در این فهرست، ده کشور بهتر به ترتیب عبارت بودند از: دانمارک، نیوزیلند، فنلاند، سوئد، نروژ، سنگاپور، سویس، هلند، استرالیا و کانادا. ده کشور ردیف آخر (دارای فساد دولتی بیشتر) به ترتیب از پایین ترین: سومالی، کره شمالی، افغانستان، سودان، سودان جنوبی، لیبی، عراق، ازبکستان، ترکمنستان و سوریه ذکر شده بودند.
    در این فهرست آلمان دوازدهم، ژاپن هجدهم، آمریکا نوزدهم، فرانسه بیست و دوم، ترکیه و مالزی پنجاه و سوم، کوبا و سعودی شصت و سوم، ایتالیا و کویت شصت و نهم، برزیل هفتاد و دوم، چین هشتادُم، هند و فیلیپین نود و چهارم، مصر و اندونزی یکصد و چهاردهم، روسیه، جمهوری آذربایجان، پاکستان و لبنان یکصد و بیست و هفتم، بنگلادش یکصد و سی و ششم، کزاخستان یکصد و چهلم، ایران، نیجریه و اوکراین یکصد و چهل و چهارم و تاجیکستان یکصد و پنجاه و چهارم رديف گذاري شده بودند.


اظهارنظرها ـ گزارش یک نماینده مجلس از تخلفات تأمل برانگیز در سازمان تامین اجتماعی!


    در پی انتشار گزارش «ترانسپِیرِنسی اینترنشنال» و همان وقت، نظرات متعدد ابراز شده بود که خلاصه چند نظر و واکنش که نوعی اندرز جهت اصلام بشمار آمده اند از این قرار است:

    ـ فساد اداری در ایران ناشی از نظام اسلامی نیست، از مدیریت دولتی است که تاریخچه «روانشناسیِ رفتارِ ایرانی» را نمی داند که هر تحول و نظمی را به تدریج به شکلی که می خواهند و منافع شخصی افراد [مدیران امور دولتی] ایجاب می کند باز می گردانند. در چنین جامعه ای کنترل و بازرسی باید وسیع و دقیق باشد، دستگاه قضایی سریع و انقلابی عمل کند و مراحل رسیدگی از کشف مسئله تا محکومیت و اِعمال مجازات در رسانه ها انتشار یابد تا باعث تنبّه شود. هدفِ مجازات تنها تنبیه متخلّف نیست بلکه تنبّه دیگران است تا وارد کار خلاف نشوند. بدون ترس از افشاء شدن و آگاه شدن جامعه، فساد اداری پایان نخواهد یافت و «فساد» زیبنده یک نظام اسلامی نیست.

    ـ خواندن اخبار مربوط به کارهایی که در سازمان تامین اجتماعی و در طول چند سال شده بود و به اظهار علیرضا محجوب رئیس وقت کمیسیون پارلمانی تحقیق و تحفّص از آن سازمان که این پروندهِ دارای 80 هزار برگ، تاسف آور بود مخصوصا که این گفته او، که در چهل و پنجمین جلسه هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی تصویب شده بود که 6 میلیارد و 243 میلیون تومان به حدود 50 نفر پاداش داده شود و تنها پاداش یک نفر از اینها حدود 400 میلیون شده بود. چرا باید در یک نظام اسلامی با آن همه روحانی و بسیجی چنین وضعیتی صورت گرفته باشد؟. این وضعیت وارد تاریخ می شود و قضاوت نسل های بعدی این خواهد بود که انقلاب سال 1357 تنها به عمر سلطنت پایان داد، نه ریشه کن کردن فساد و تباهی و ... و اجرای شعارهای انقلاب.

    ـ اگر جمهوری اسلامی رسانه های حرفه ای داشت بسیاری از مسائل اداری که در صد روز اول حکومت حجت الاسلام حسن روحانی از پرده برون افتاده و آفتابی و علنی شده است [شده بود] رُخ نمی داد. کار خبرنگار که پوشش اخبار یک سازمان به آن واگذار می شود؛ کشف سوء استفاده ها، کم کاری ها، امروز و فردا کردن ها، و خروج افراد و مدیریت سازمان از چارچوب عرف و مقررات است که پس از انتشار، با مداخله و تذکر مقامات بالاتر و یا ورود دادستان مربوط به مسئله قطع می شود و دیگران هم جرأت تکرار نخواهند داشت. مسئله این است که بیشتر نشریات در جمهوری اسلامی یا دولتی و وابسته به سازمانهای عمومی هستند و یا صاحبان آنها قبلا مقام داشتند و هدف های دیگر. همین سازمان تامین اجتماعی ـ خود دارای یک روزنامه است. فلسفه این کار چیست؟. روزنامه سازمان تامین اجتماعی که سود ندارد بگوییم سرمایه گذاری کرده است. اگر هدف از انتشار آن آگاه ساختن جامعه از فعالیت های آن سازمان است که می تواند مطالب خودرا به رسانه های دیگر دهد و یا نشریه تخصّصی و تنها مربوط به کار خود داشته باشد و به رایگان توزیع کند و .... چرا باید مسائل این سازمان تا به این حد بیخ پیدا می کرد.

    ـ در این چند هفته [آبان و آذر 1392] در باره ِ هزینه 750 میلیارد دلار درآمد ارزی کشور در 8 سال گذشته و انتشار ارقام نادقیق در آن مدت از درآمد و هزینه ها، و قبلا چند مورد اختلاس و حیف و میل اموال و زمینخواری و ... گزارش های متعدد انتشار یافته بود که خوب بود از 22 سال پیش، این حساسیّت روی فساد اداری وجود داشت. اگر بخواهیم که جامعه خوبی داشته باشیم ـ نه در ردیف 144، باید اصلاحات اداری صورت گیرد و از افشاء و انتشار تخلّف و فساد اداری نهراسیم. ضعف بازرسی و نیز سرپوش گذاشتن بر تخلفات و اشتباهات باعث تسرّی می شود. کشف تخلّف و سوء استفاده خیلی ساده و آسان است. مردم معمولی از آنچه را که در اطراف شان می گذرد آگاه هستند.

    نتيجه تحقيق و تحفّص مجلس از سازمان تامين اجتماعي، به گزارش خبرگزاری مِهر در آذرماه 1392:

    به گزارش خبرنگار پارلمانی مِهر در 13 آذرماه 1392، حسین دهدشتی عضو کمیته تحقیق و تفحّص از سازمان تامین اجتماعی در نشست خبری خود ضمن تشریح روند پروندهِ سازمان تامین اجتماعی گفت: تحقیق و تفحص در فعالیت 178 شرکت عضو شستا ـ از سال 1388تا 1392 نشان داد که در این شرکت ها چهار هزار و 100 جایگاه عضویت هیات مدیره و مدیرعامل تعریف شده در حالی که این جایگاه ها بین یک هزار و 500 نفر خلاصه (!) شده بود یعنی که هر نفر سه جایگاه را تصرف کرده و 71 درصد از افراد بیش از سه جایگاه [مقام] را اشغال کرده بودند.
    دهدشتی [نماینده وقت در مجلس شورای اسلامی] به بی ثباتی مدیریتی در شرکت های عضو شستا [شرکت های سازمان تأمین اجتماعی] اشاره کرد و گفت: 104 شرکت هر سال، 15 شرکت هر چهار ماه و 47 شرکت هر 6 ماه یک مدیر داشته اند!. [«شستا» از حروف اول شرکت های زیر مجموعه سازمان تامین اجتماعی ساخته شده است.].
    وی با بیان این که بسیاری از پُست ها هیچ ارتباطی با مدارک تحصیلی افراد نداشته است، گفته بود: همه اعضای هیات مدیره حقوق مستمر بالای پنج میلیون تومان داشته اند که با مزایا، جمع دریافتی آنها به 16 میلیون تومان [پول وقت] هم می رسید. در هلدینگ سیمان فارس در کمتر از یک سال 370 انتصاب انجام شده بود، در شرکت پتروشیمی فناوران پنج عضو هیات مدیره طی دو سال 1388 و 1389 پانصد و بیست و پنج میلیون تومان، در سال 1390 نهصد و بیست و یک میلیون تومان و در سال 1391 هشتصد و 21 میلیون تومان پاداش! گرفته بودند.
    دهدشتی با بیان این که معمولا دریافتی ها از جاهای خاصی گرفته می شد، گفت: در بانک ملت حساب خاصی برای اعضای هیات مدیره وجود داشته که رییس آن بانک هم به دستگاه قضایی معرفی شده است.
    این عضو کمیته تحقیق و تفحص در سازمان تامین اجتماعی با بیان اینکه پرداخت کارانه‌ها در این سازمان، روابط مالی و اداری نداشته و بعضا ماهانه و هر سه ماه کارانه پرداخت شده است گفت: مدیرعاملِ پرسی گاز ایران طی سه سال مدیریت، از هشت روز مرخصی استفاده کرده و 482 روز ماموریت همراه با اضافه کاری گرفته است.
    دهدشتی به سوء مدیریت در شرکت های زیر مجموعه شستا نیز اشاره کرد و اظهارداشت: شرکت نفت پاسارگارد 20 میلیارد تومان در یکی از بانک ها حساب ثابت داشته که از این بابت روزانه دو میلیون تومان متضرر شده است، شرکت نفت پاسارگاد به علت پرداخت نکردن به موقع تسهیلات ارزی در سال 1391 جمعا 46 میلیارد تومان خسارت دیده است. نفت پاسارگاد همچنین به خاطر گرانفروشی از سوی سازمان تعزیرات یک میلیارد و 400 میلیون تومان جریمه شده بود که از این بابت نیز 400 میلیون تومان متضرر شده است. این نماینده مجلس، پیگیری نکردن کسری محصولات در شرکت پرسی ایران گاز را از دیگر تخلفات در این شرکت ها ذکر کرد [که از خبر چنین بر می آید که سازمان تامین اجتماعی از سهامداران آنهاست.].
    دهدشتی گفت که پتروشیمی امیرکبیر در سال 1391 محصولات خودرا خارج از بورس فروخت که بابت آن دو میلیارد تومان جریمه شد و بدهی که سهم مشارکت سازمان تامین اجتماعی بود را تعیین تکلیف! نکرده است و از این بابت 103 میلیارد تومان متضرر شده است.
    وی گفت: در حالی که پتروشیمی امیرکبیر موظف بود محصولات خودرا به شرکت های تولیدی بدهد دو محصول را به شرکت هایی داده که پروانه بهره برداری نداشتند و مابه التفاوت آن 6 میلیارد تومان بوده است. همچنین پتروشیمی قدیر در سال 1389 محصولاتش را به یک شرکت خارجی داده بدون این که تضمینی گرفته باشد و تا کنون هم، پول خودرا دریافت نکرده است.
    دهدشتی، واگذاری کار به افراد و شرکت های خاص را از دیگر تخلفات روی داده در این شرکت ها ذکر کرد و گفت: مدیر صادرات شرکت نفت پاسارگاد شرکتی به نام همسر و فرزندانش تاسیس کرده و طی سه فقره 300 میلیارد تومان با این شرکت قرارداد منعقد کرده است و این در حالی است که این شرکت برای مشتریان دیگر 70 درصد نقد و 30 درصد قیمت را به صورت اعتباری دریافت می کرد.
    وی، خرید و فروش ارز در ایام نوسانات قیمت ارز را از دیگر تخلفات شرکت های زیر مجموعه شستا عنوان کرد. دهدشتی در ادامه مصاحبه گفت: انتخاب اعضای هیات مدیره معمولا تحمیلی و بیرون از سازمان بودند در حالی که باید این افراد تجربه مرتبط داشته و براساس ضوابط انتخاب می شدند. پرداخت 128 سکه و 2 میلیارد تومان کارت هدیه در سال 1391 و 435 سکه [طلا] و یک میلیارد و 700 میلیون تومان کارت هدیه را از جمله پاداش ها و هدایایی ذکر کرد که در سازمان تامین اجتماعی پرداخت شده است. سازمان تامین اجتماعی 500 مجوز استخدام گرفته بود که از این تعداد 94 نفر در گیلان زادگاه وزیر وقت (محمد عباسی) و 76 نفر در یزد زادگاه سعید مرتضوی استخدام شده بودند. همچنین مرتضوی 285 نفر را استخدام کرده بود که 166 نفر از این افراد در یزد بودند. مرتضوی [دادستان و قاضی پیشین] همچنین مبلغ 360 میلیون تومان به یک موسسه خیریه کمک کرده که خودش نایب رییس این موسسه بوده است.
    دهدشتی درباره وجود اسامی نمایندگان [نمایندگان مجلس شورای اسلامی] در تخلّفات سازمان تأمین اجتماعی گفت: گزارش هایی در این زمینه دریافت کرده ایم و مشاهده شد که این گزارش ها صحّت دارد و حدود 37 تن از نمایندگان هدایایی از این شرکت ها دریافت کرده اند. ارزش این هدایا 130 میلیون تومان بوده است اما معلوم نیست که این نمایندگان این مبالغ را برای خودشان دریافت کرده و یا در حوزه انتخابیه صرف کرده اند!.
    وی همچنین درمورد تخلف «بابک زنجانی» در سازمان تامین اجتماعی اظهارداشت: بررسی هایی که در کمیسیون انرژی درباره فعالیت های این فرد انجام شد در این تحقیق هم صورت گرفت. ادعای زنجانی این بوده که برای وارد کردن پول های وزارت نفت به ارزش دو میلیارد دلار اقداماتی انجام داده است. این قرارداد عملا وجاهت قانونی نداشته است. مرتضوی [سعید مرتضوی] 5 فقره چک به ارزش 17 هزار و 700 میلیارد تومان به زنجانی داده بود.

دکتر مصدق در محکمه نظامي: طراحان نقشه کودتا قبلا از شاه «ورقه سفيد امضاء» گرفته بودند!

دکتر مصدق درشهريور 1331 (سپتامبر 1952)

دكتر محمد مصدق در جلسه نهم آذرماه 1332 محكمه نظامي تهران كه وي و همكارانش را محاكمه مي كرد اشاره كرد كه طراحان خارجي ـ داخلي نقشه كودتا (کودتاي 28 امرداد) قبلا از شاه يك «ورقه سفيد امضاء» گرفته بودند. آنان بعدا و در تاريخ معيّن كه مورد نظرشان بود آن ورقه را پُر كردند و نام «فضل الله زاهدي» را در آن نوشتند و به عنوان نخست وزير معرفي كردند و ورقه از پيش امضاء شده را فرمان شاه خواندند حال آنكه طبق قانون اساسي (قانون وقت)، نخست مجلس بايد به نخست وزير شدن يك فرد ابراز تمايل كند و سپس شاه اين فرد را منصوب و فرمان صادر كند و مجلس هنگامي مي تواند به فردي ابراز تمايل كند كه نخست وزير قبلي كناره گيري كرده و يا با راي عدم اعتماد بركنار شده باشد. پس، عمل توطئه گران يك كودتا بود كه به خانه او حمله آوردند و نخستين كاري را كه كردند شكستن گاو صندوق (آرشيو شخصي) او بود تا آن ورقه [نخستوزیر کردن زاهدی] را بربايند كه سرهنگ نصيري آن را به نگهبان خانه تحويل داده بود تا به او [مصدق] برساند و وي تصميم گرفته بود از نظر جعل و تزوير آن را به دادستان تهران بدهد تا درباره اش تحقيق قضايي كند. جعل و تزوير در ورقه روشن بود. شاه تحت فشار و يا از فرط عجله تقريبا وسط ورقه را امضا كرده بود كه توطئه گران هنگام پُر كردنش ناچار شده بودند كه قسمتي از متن را مقابل و در سطحي پايين تر از امضاي او بنويسند. نظام حکومتی ما «پارلمانی» است و شاه نمی تواند بدون تصویب قبلی مجلس نخست وزیر برکنار کند و بدون اعلام تمایل مجلس، نخست وزیر (رئیس دولت) انتخاب و منصوب کند.
در اين جلسه محکمه نظامی كه شرح آن در رسانه ها منتشر شده بود رئيس محكمه حتي به دكتر مصدقِ سالخورده و به گفته خودش رئيس قانوني دولت ايران در اثناي پرسش و پاسخ اجازه نشستن روي صندلي را نداده بود و با قرائت شرحي را كه مصدق در رد اتهامات دادستان محكمه نوشته بود موافقت نكرده بود و هنگام پاسخ دادن به پرسشها هم پي در پي هم حرف او را قطع مي كرد. در جلسه قبلي دادگاه، دادستان نظامي ضمن دفاع از كيفرخواست خود علیه مصدق مطالبي گفته بود كه دكتر مصدق آن مطالب را اهانت به خود و خاندانش تلقي كرده بود و آن شرح را جهت رد آنها نوشته بود كه موفق به خواندنش نشده بود.

آذرماه 97، مدیران نشریات باردیگر حسین انتظامی روزنامه نگار وفادار به اصول ژورنالیسم را نماینده خود کردند ـ نگاهي به مس ميديا و سوشل ميديا

حسین انتظامی

رای گیری هفدهمین دوره انتخاب نماینده ناشران و مدیران نشریات ایران در «هیات نظارت بر مطبوعات» یازدهم آذرماه 1397 برگزار شد و حسین انتظامی با 959 رای بار دیگر این مقام را به دست آورد. [در هیجدهمین و نوزدهمین دوره های انتخاب نماینده ناشران و مدیران نشریات، پدرام پاک آیین به آن مقام انتخاب شده است.].
    در رای گیری 11 آدرماه 1397، 1719 مدیر و ناشر واجد شرایط شرکت کرده بودند که حسین انتظامی با 959 رای بر 90 نامزد دیگر این انتخاب پیروز شد. نفز دوم، محمدمهدی رحمانیان مدیر روزنامه شرق بود که 538 رای کسب کرد. این هشتمین بار بود که حسین انتظامی (در آن سال 51 ساله) دارای مدرک تحصیلی دکترا و روزنامه نگار حرفه ای از 30 سال پیش از آن، در رای گیری از مدیران و ناشران نشریات ایران پیروز شده بود. به باور اصحاب نظر، در وفاداری حسین انتظامی به اصول ژورنالیسم تردید نیست.
    وی کار روزنامه نگاری را از 1368 در روزنامه قدس آغاز کرد، سپس مدتی سردبیر نشریات اَبرار بود، در سال 1379 از بنیادگزاران (و در حقیقت مؤسس) روزنامه جام جم، که 5 سال مدیر این روزنامه بود و پس از آن به مدت 3 سال مدیر روزنامه همشهری. 5 سال بعد، وی رئیس شورای سیاستگذاری «گروه رسانه ای خبر» بود. انتظامی نشریه ای به نام «فارغ التحصیلان» دارد.
    در 1373 از انتظامی خواسته شده بود که سمت مدیرکلی مطبوعات وزارت ارشاد را بپذیرد زیراکه هدف، آموزشِ ضمن کارِ روزنامه نگاران و حرفه ای کردن مطبوعات بود و او چهار سال این سمت را برعهده داشت و از سال 1392 نیز معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد بود و پس از آن دستیار ارشد وزیر.
    نشریات، رادیوتلویزیون، کتاب، کار نمایش و سینما و آنلاین های خبر و نظر؛ «مَس میدیا = رسانه های گروهی» خوانده می شوند.
    انتظامی همچنین مؤلف کتاب های متعدد در زمینه ژورنالیسم و مَس میدیا است، ازجمله «روزنامه‌نگاری و روزنامه‌داری»، «مدیریت مطبوعاتی ـ ‌تأملی در اقتصاد و سازمان مطبوعات»، «ناوبری وِب؛ یافته‌های عملی در روزنامه‌نگاری آنلاین و مدیریتِ داده»، «نقطه؛ مجموعه مقالات در باره روزنامه‌نگاری و مدیریت رسانه» و ....
    انتظامی پیش از هر روزنامه نگار ایرانی دیگر متوجه گرایش آنلاین نویسی شد و پیش بینی کرد که در آینده، آنلاین خوانی مخاطبان را جلب خواهد کرد و لذا یک اِدیشِن آنلاین برای روزنامه جام جم به وجود آورد که گفته شده است، نخستین آنلاین یک روزنامه در ایران است و پس از آن برای همشهری و آنگاه روزنامه خبر.
    اندیشه تاسیس انجمن روزنامه نگاران پیشکسوت و تنظیم یک نظام مطبوعاتی، آموزش ضمن کار خبرنگاران تازه کار، باشگاه و نمایشگاه مطبوعات از حسین انتظامی بشمار آورده شده اند.
    برخی از استادان دروس حرفهِ ژورنالیسم تلاش دارند که سوشل میدیا Social media را هم در ردیف Mass media قرار دهند و استدلال می کنند که اینها هم وسیله اشتراک اطلاعات، نظرات و معلومات شده اند، و از طریق شبکه های مربوط ـ Social network و با کمک Computer-mediated technologies، مقامات و افراد و همچنین اصحابِ کسب و کار تصمیمات و اقدامات و محصولات خودرا بدون واسطه در دسترس همگان قرار مي دهند و بنابراین واسطه ارتباط هستند. به گفته این دسته از استادان حرفه روزنامه نگاری، این ارتباط می تواند نوشته، تصویر ثابت و تصویر متحرک (فیلم) باشد. این استادان گفته اند که گسترش این شبکه های ارتباطی و دسترسی به آنها از طریق سِلفون (موبایل)، تابلِت و لپ تاپ سبب شده است که رویدادها محرمانه نمانَد و همگان آگاه شوند، ولی امکان سوء استفاده هم وجود دارد که مخاطب آنها باید دقّت داشته باشد. این استادان پیدایش سوشل میدیا را یک انقلاب ـ نه تنها علمی و فنی، بلکه اطلاع رسانی و ارتباط خودمانی (بین خودمان) خوانده اند که در جوامع بشری، تحولات متعدد بدنبال خواهد داشت.
    تا همین چند سال پیش، خبرگزاری ها «کمک میدیا» خوانده می شدند زیراکه مشترک آنها؛ مَس میدیا (نشریات، رادیوها و تلویزیون ها) بودند نَه مستقیما مخاطبان این رسانه ها، ولی از زمانی که مطالب خبرگزاری ها در اینترنت قرارگرفته اند و در دسترس مخاطبان (بدون واسطه؛ روزنامه و رادیوتلویزیون)، شده اند از اعضای مَس میدیا. همین قرارگرفتن اخبار و نظرات در اینترنت و ایجاد «عادتِ آنلاین خوانی»، باعث کاهش خریداران روزنامه ها و مخاطبان تلویزیون ها شده و اِدیشِن و بخش آنلاین برای خود ساخته اند و برخی هم مطلقا آنلاینی شده اند.
    استادان حرفه توصیه کرده اند؛ از آنجاکه سرچ انجین ها بی طرف نیستند و تجاری و سیاسی کار می کنند و چشم به اصحاب منافع دارند، بهتر است که مخاطبان مستقیما وبسایت رسانه مورد نظر و هر وبسایت دیگر را باز کنند و بخوانند و ببینند و بشنوند تا مطلب مورد نظر را در سرچ انجین، که سرچ انجین ها رسانهِ گزینشی خودرا که حاوی مطلب مورد نظرشان باشد در دسترس آنان قرار خواهند داد که ممکن است عناصر مطلب، تغییر یافته و مطابق نظر صاحب منافع تنظیم شده باشد و مغز شویی کند.

دنياي هنر

نیکولو آماتیNicolo Amati از سازندگان ایتالیایی ویولن در سده شانزدهم ـ نگاهی به تاریخچه این ساز

تصویر نیکولو آماتی، ترسیمِ لوکوریو

نیکولو آماتیNicolo Amati از سازندگان معروف ویولن Violinسوم دسامبر 1596 ـ روزی چون امروز ـ در شهرCremona واقع در درّه رود پو Po (شمال ایتالیا) به دنیا آمد و 88 سال عُمر کرد.
    ویولن سازی و نوازندگی با ویولن در خانواده آماتو ارثی بود. اندره آماتی پدر بزرگ نیکولو نخستین سازنده ویولن بشمار آمده است. شارل نهم پادشاه فرانسه در 1560 به پدر بزرگ نیکولو سفارش ساخت 24 ویولن داده بود که یکی از آنها تا به امروز باقی مانده است. ویولن های اولیه دارای سه تار بود.
    آلتائیک ها و مغول ها نخستین کسانی بودند که نوعی ساز شبیه ویولن را بکار می بردند و در ساخت آن از موی اسب استفاده می کردند. این ساز بعدا از طریق ایران به روم شرقی و جهان غرب رسیده است و در ایران قدیم به آن «تَنبور» می گفتند و عرب ها «رباب». ایتالیایی ها از قرون وسطی مشتاق این ساز شدند که آن راVyollon و Violino تلفظ می کردند. پرویز یاحقی معروف ترین ویولن نواز ایران توصیف شده است.

در قلمرو دموکراسي

ورود رسمي روسيه به بحران انتخاباتي سال 2004 اوكراين، کشيده شدن كبريت آتش جنگ سرد تازه مسكو و غرب و ...

کوچما و پوتين در فرودگاه مسکو

اظهارات ولاديمير پوتين در پي ملاقات غير منتظره دوم دسامبر 2004 در يك فرودگاه مسكو با لئونيد كوچما رئيس جمهور وقت اوكراين و متعاقب آن واكنش جورج بوش و قدرتهاي اروپاي غربي، ورود رسمي روسيه به بحران انتخاباتي اوكراين (مبارزه علني با انقلاب مخملي مورد حمايت غرب) و احتمالا كشيده شدن كبريت آتش جنگ سرد تازه مسكو و غرب تلقي شده بود. رويدادهاي بعدي نشان داده است که غرب از اجراي طرح انقلاب هاي مخملي در قلمرو شوروي سابق سود مورد انتظار را نبُرد و اجراي اين طرح روس ها را تا حدي به خود آورد.
    پوتين دوم دسامبر 2004 عازم هند و پس از آن تركيه بود كه كوچما به ديدارش شتافت. كوچما پس از شركت در جلسه ميانجيگري طرفين انتخابات با حضور نمايندگان اتحاديه اروپا، عازم مسكو شده بود. پوتين براي ديدار با كوچما برنامه پرواز خود را چند ساعت به تعويق افكنده بود.
    پوتين در جريان ملاقات با كوچما و پس از آن، اصرار غرب و هواداران اوکرايني آن بلوك به تجديد انتخابات دور دوم را مورد انتقاد قرار داد و گفت كه اگر اين انتخابات 25 بار هم تجديد شود نتيجه به دست نخواهد داد. اگر قرار باشد كه انتخابات از سرگرفته شود، اين انتخابات بايد عمومي، كامل و همانند يك انتخابات تازه باشد. پوتين بحران اوكراين را نتيجه مداخله بلوک غرب خواند و نسبت به ادامه اين مداخله ابراز نگراني كرد و هشدار داد و گفت که بلوک غرب بر خلاف قول های دهه های 1980 و 1990 می خواهد بازهم خود را گسترش دهد و به مرزهای ما نزدیکتر شود. پوتين همچنین بر نظر كوچما و يانوكوويچ صحه گذارد که قبلا اشاره به يك انتخاباتِ مجددِ عموميِ كامل كرده بودند.
    كوچما قبلا ضمن رد نظر غرب و هواداران اوكرايني اين بلوك (اصطلاحا انقلاب مخملي ها) مبني بر تجديد انتخابات نوبت دوم (تنها ميان دو نامزد) گفته بود كه چنين عملي در تاريخ دمكراسي جهان ديده نشده و نقض استاندارد انتخابات است و پوتين بر اين نظر كوچما مُهر تاييد گذارد و با اين اقدام خود از او حمايت كرد. كوچما اشاره كرده بود كه بدون مداخله و كمك روسيه مسئله اوكراين حل نمي شود و او نمي خواهد كه اين كشور تجزيه شود. يانوكوويچ برنده انتخابات دور دوم (21 نوامبر) هم سه روز پيش از اين گفته بود به شرطي حاضر به تجديد انتخابات است كه عمومي باشد و تنها او و رقيبش در آن نامزد نباشند.
    جورج بوش رئيس جمهوری وقت آمريكا در واكنش خود نسبت به توافق كوچما و پوتين گفته بود كه انتخاب رئيس كشور اوكراين بايد بر پايه خواست و اراده مردم اين كشور باشد نه مداخله يک دولت خارجي. [منظور او، روسيه بود که قرن ها اوکراین بخشی از روسیه بود]. بوش كه در حال مذاكره با رئيس جمهوري نيجريه بود افزود كه ما (آمريكا) به مانيتور اوضاع اوكراين ادامه خواهيم داد و نظر خودرا برنخواهيم گرفت و همچنان درگير آن خواهيم بود. هر انتخاباتي در اوكراين بايد آزاد باشد. همزمان سران سایر اعضای ناتو در اروپاي غربي نیز نظرات مشابهي بيان داشتند.
    ناظران امور ضمن تفسير اظهارات پوتين و بوش گفته بودند كه سران آمريكا و روسيه با بيانات دوم دسامبر به يكديگر اخطار داده اند و اين وضعيت بر مذاكرات بسيار مهم پوتين و رهبران هند تاثير خواهد گذاشت و رهبر روسيه بيش از آن چه كه در نظر داشت، بر همكاري استراتژيك، موشكي ـ اتمي، تجارت و تكنولوژي پيشرفته دو كشور هند و روسيه كه دوست قديمي هستند تاكيد خواهد كرد. وضعیت اوکراین، روسیه را به سوی یارگیری مجدد خواهد کشاند و این، همان آغاز جنگ سرد دیگری است که ممکن است با یک جرقه و بی احتیاطی به جنگ گرم و حتی جنگ اتمی بیانجامد.
    رسانه هاي آمريکا ورود عميق پوتين در اوضاع اوكراين را ناشی تمايل بازگشت کرملین به عصر تزارها خوانده بودند كه نمي خواهد منطقه نفوذ را از دست بدهد.
     ديوان عالي اوكراين پس از چهار روز رسيدگي و چند ساعت شور، عصر دوم دسامبر، انتخابات دور دوم (21 نوامبر) را باطل اعلام كرد.

هفت تن از قضات ديوان عالي اوکراين در آخرين جلسه رسيدگي

ويکتور يانوکوويچ Yanukovych (متولد 1950) در انتخابات فوريه 2010 به رياست جمهوري اوکراين 603 هزار کيلومتري 46 ميليوني انتخاب شد. ماجرای اوکراین در سال 2014 ازسرگرفته شد و ....

اظهار نظرها درباره روش کار و نخستين انتصابات «اوباما» در دسامبر 2008 زماني که هنوز رئيس جمهوری منتخب بود

سوم دسامبر 2008 و يك روز پس از اينكه رسانه هاي آمريكا انتصابات و اظهارات باراك حسین اوباما و در آن زمان رئيس جمهوری منتخب اين كشور هنگام اعلام بخشی از این انتصابات را تفسير کرده بودند، راي دهندگان استیت جورجيا يك جمهوريخواه را به سناتوري اين استیت برگزيدند. در نخستين دور انتخابات تعیین یکی از دو سناتور استیت جورجيا، آراء هيچكدام از نامزدها به نصاب تعيين شده نرسيده بود و در نتيجه انتخاب يكي از دو نفر رديف بالاتر به سه شنبه دوم دسامبر 2008 موكول شده بود. قبلا احتمال پيروزي نامزد حزب دمكرات مي رفت.

Saxby chambliss

    به باور برخی از اصحاب نظر در آن زمان، انتصابات «اوباما» و تفسیر و تحلیل این انتصابات در رسانه ها بود که نظر راي دهندگان استیت جورجیا را تغییرداد و به Saxby chambliss نامزد جمهوريخواهان روي آوردند. به اظهار این صاحبنظران، تفسیرنگاران روشن ساخته بودند که تحقّق «تغيير» که «شعار و وعده انتخاباتي اوباما» بود عملي نخواهد شد.
     بانو «سارا پيلن» نامزد معاونت رياست جمهوري از حزب جمهوريخواه ـ حزبي که در انتخابات نوامبر 2008 شکست خورد ـ که جهت تبلیغ برايSaxby chambliss نامزد آن حزب به جورجیا رفته بود در تماس با راي دهندگان این استیت چند بار این جمله را تکرار کرده بود که «ديديد شعار تغيير؛ فقط حرف بود».

Alan Franken

در آن زمان (سوم دسامبر 2008) هنوز تكليف كرسي سناتوري استیت مينه سوتا روشن نشده بود و دوباره شماري آراء با دست، ادامه داشت. تفاوت آراء دو نامزد اصلي سناتوري مينه سوتا (در سوم دسامبر 2008) تنها 36 راي به سود «ال فرانکنAlan Franken» بود. جمع کل آراء نزدیک به دو میلیون و نهصد هزار بود. در انتخابات چهارم نوامبر 2008 اين استیت شمالی، «ال فرانكن» طنزنگار، طنزگو (در یک برنامه تلویزیونی) و تفسیرنویس رسانه ها با نرمن كلمن Norman Coleman (هر دو از يهوديان آمريكا و متولد نیویورک) بالاترين ميزان آراء را به دست آورده بودند. بعدا و پس از دوباره شماري وقتگير و راي دادگاه، «ال فرانکن» با چند راي اضافي سناتور شد و با اين انتخاب، شمار سناتورهاي حزب دمكرات به 60 تن رسيد. [ال فرانکن شش سال بعد تجدید انتخاب شد، ولی در ژانویه 2018 پس از اینکه چند زن به رسانه ها گفتند که او زمانی، دست به بدن آنان زده، از سناتوری کناره گیری کرد.].
    تفسیر و اظهار نظر درباره انتصابات باراک حسین اوباما چهارشنبه سوم دسامبر 2008 هم ادامه داشت.
    طبق اين اظهارنظرهاي منتشره در دسامبر 2008، دولت «اوباما» در اداره امور در هر قسمت، روش مدیریت انفرادی را دنبال خواهد کرد. روش دولت جورج دبلیو بوش برپایه قراردادن دفاتر مشاوره و اصطلاحا «اطاق فکر» در کنار مدیریت ها در هر زمینه بود و نیز کسب نظر از سازمانهای اطلاعاتی.
    از اظهار نظرها درباره دولت اوباما [دور اول] که بيستم ژانويه 2009 زمام امور را به دست گرفت چنین بر می آمد که این دولت در امور خارجی روش «Hawkish هاکیش» و «دیپلماسی توام با تهديد در پیش نخواهد گرفت، زيراکه نتیجه بخش بودن چنین روش هایی در جهان امروز ـ جهانی که بیشتر ملل دارای موشک، گان بوت، رسانه فراگیر، تفسیرنگار زبردست، هوش، استعداد و ... هستند جای تردید است.

ادواردز و بانو هانتر

اوباما دو رقیب انتخاباتی «هم ـ حزبي» خود را به همکاری دعوت کرد؛ هیلری کلینتون برای وزارت امور خارجه، ولی ریچاردسون در آن زمان 62 ساله از لاتین های آمریکا و اسپانیایی زبان و رقيب ديگر اوباما در مسابقه هاي انتخاباتي پيشنهاد ورود به کابينه در سمت وزير بازرگاني را نپذيزفت. مادر وي يک بانوي اسپانيايي، پدرش متولد نيکاراگوئه و خودش متولد آمریکا و بزرگشده در مکزيک است. وي در دولت بيل کلينتون وزير انرژي و نماينده آمريکا در سازمان ملل بود و پيش از اين سمت ها، عضو مجلس نمايندگان آمريکا. «جان ادواردز» رقیب دیگر «اوباما» در انتخابات آن سال (ازحزب دمکرات) که تمایلات ناسیونالیستی ملایم داشت و اولویت را به اصلاح امور داخلی می داد پیش از اینکه سهمی به دست آورد تخریب شد. یک زن که فیلمبردار دفتر تبلیغاتی اش بود به نام بانو هانترHunter مدعی شد که باهم روابطی داشتند و محصول این ارتباط یک نوزاد است. به علاوه، ادواردز مبلغي از کمک مالي به کَمپين خودرا خرج اين بانو کرده بود که خلاف مقررات انتخابات بود.

دنياي ورزش

نخستين زني که عرض درياي مانش را با شنا طي کرد در 98 سالگي درگذشت

بانو «گرترود ادرل Gertrude Ederle» كه 16آگوست سال 1926 به عنوان نخستين زن عرض كانال مانش را در 14 ساعت و 31 دقيقه شنا كرد و با شنا از فرانسه به انگلستان رفت يکم دسامبر 2003 در 98 سالگي درگذشت.
وي در زادگاه خود، ايالت نيو جرسي آمريكا فوت شد.

Gertrude Ederle در حال عبور از مانش (بدنه آبي که جزاير انگلستان را از فرانسه جدا مي کند)

در قلمرو دانش

نخستین عمل پیروزمندانه پیوند قلب که جهان را با هیجان و شادی رو به رو ساخت و رویدادهای دیگر را تحت الشعاع قرار داد

Dr. Ch. Barnard

سوم دسامبر 1967 (12 آذرماه 1346)، برای نخستین بار در تاریخ پزشگی، دکتر کریستیان بارنارد Christiaan Barnard جراح قلب (1922 ـ 2001) و تیم او در بیماستان «گروت شور Groote schuur» شهر کِیپ تاون در جمهوری فدرال آفریقای جنوبی عمل پیوند قلب انجام داد که از آن پس امری عادی شده است. این عمل در مورد یک خواربار فروش یهودی 54 ساله به نام لوئيس واشکانسکی Louis Washkansky (1913 ـ 1967) انجام شد که قلب یک دختر 25 ساله به نام دنیس داروال Denise Darvall (1942 ـ 1967) ـ مجروح در تصادف اتومبیل را دریافت کرده بود. گزارش این عمل جراحی، در آن روز و روزهای بعد همه اخبار رویدادهای جهان را تحت الشعاع خود قرار داده بود و تیتر صفحات اول روزنامه ها و خبر اول رادیوتلویزیونها شده بود. واشکانسکی از لیتوانیا به فدراسیون آفریقای جنوبی مهاجرت کرده بود. بیماری قلب او ناشی از مرض قند بود.
عمل جراحی 5 ساعت (از ساعت دو و نیم تا 7 و نیم بامداد) طول کشیده بود.

دنیس داروال

ماجرای تصادف دنیس داروال بر هیجانی شدن گزارش افزوده بود. این دختر و مادرش در آن شب دچار تصادف اتومبیل شده بودند که مادر در لحظه تصادف کشته شده بود و دختر که دچار مرگ مغزی شده بود به بیمارستان انتقال یافته بود و پدر او با دادن قلب دخترش به واشکانسکی که در همان بیمارستان بستری و ناامید از درمان شده بود موافقت کرده بود. در دوران شعله ور بودن آتش تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی، این پدر به رغم سفیدپوست بودن، همچنین موافقت کرد که کلیه های دخترش به یک پسر ده ساله سیاهپوست به نام Jonathan Wyk که در همان بیمارستان بستری بود داده شود و در بدن وی پیوند گردد.
    تا آن روز، تعویض قلب مسئله پیوند ورید و شریان نبود، مشکل کار ـ سازش اعضای بدن دو انسان با هم بود و بدن دریافت کننده، عضو خارجی را از خود می راند.
     واشکانسکی 18 روز بعد، از بیماری ذات الریّه که بی ارتباط به عمل پیوند قلب بود درگذشت. بیماران قلب پیوندی بعدی، سالها عمر کردند و .... دکتر بارنارد که با نخستین عمل پیوند قلب، شهرت جهانی یافته بود و نام او آشنا برای جهانیان، دومین عمل پیوند قلب را دوم ژانویه 1968 (یک ماه بعد) روی «فیلیپ بلی بِرگ» انجام داد که 19 ماه زنده ماند و سومین پیوند قلبی او به نام درِک زیل 23 سال زنده بود. با پیروزی دکتر بارنارد در عمل پیوند قلب، در طول سال 1968 یکصد عَمَل از این دست در سراسر جهان انجام شد و ادامه یافته است.

واشکانسکي و دکتر بارنارد پنج روز پس از عمل پيوند قلب

انعکاس خبر نخستین عمل پیوند قلب در ایران ـ صفحه اول شماره 13 آذرماه 1346 روزنامه اطلاعات (شماره 12453)

در قلمرو رسانه‌ها

روزي که «فرانک گانِت» امپراتورِ رسانه داري درگذشت

Frank E. Gannett

فرانک ارنست گانت Frank E. Gannett - يکي از امپراتوران کار رسانه ـ سوم دسامبر 1957 در 81 سالگي درگذشت. کمپاني رسانه اي او در سال 2003 در گوشه و کنار جهان داراي 95 روزنامه، 591 مجله، 22 فرستنده تلويزيوني، دهها فرستنده راديويي و يک خبرگزاري بود.
بزرگترين روزنامه اين گروه «يو اس اي - تودي USA Tody»است که همزمان در 60 کشور انتشار مي يابد.
بيشتر رسانه هاي اين کمپاني در آمريکا، انگلستان، و ايتاليا منتشر مي شوند. فرانک گانت در 1906 با خريد روزنامه Elmira Gazzette و بعدا مجله «گازت نيويورک» ايجاد امپراتوري رسانه اي خود را آغاز کرد. وي که از دانشگاه کُرنِل فارغ التحصيل شده بود قبلا سردبير يک روزنامه بود. پدر او نيز در کار چاپ و انتشارات بود.

ساير ملل

ديدار «ژاک ماركت» كشيش فرانسوي از آمريکاي شمالي و زادروز شهر شيكاگو

تصوير Jacque Marquette

«ژاک ماركت Jacque Marquette» كشيش کاتولیک فرانسوي از فرقه ژزویت Jesuit سوم دسامبر سال 1674 تصمیم گرفت در جایی که رودخانه شیکاگو به دریاچه میشیگان متصل می شود و بومیان «ایلی نیIllini» در آنجا زندگی می کردند و رفتاری دوستانه ای با او داشتند [و ایالت ایلی نوی به اسم آن قبیله نامگذارده شده است] ساختمانی برای استقرار یک میسیون ترویج مسیحیت بنا نهد. وی چند ماه از این سال را در این ناحيه (ناحيه شيکاگو) ماند و ميسيون را ايجاد کرد که بتدريج پيرامون آن يک آبادي و سپس شهر شيکاگو بوجود آمده است. به استناد ژورنال سفرنامه مارکت، برخی از مورخان این روز را زادروز شهر شیکاگو ـ شهری اینک دو میلیون و هفتصد هزار نفری و با حومه اش 9 میلیونی نوشته اند. در سرشماری چهارم مارس 1837 جمعیت شهر شیکاگو چهار هزار و 170 تن بود. شیکاگو Chicago که به شهر پُر باد معروف است Windy City بزرگترين شهر ايالت ايلي نوي و سومين شهر بزرگ ايالات متحده است.
مارکت که دانشگاه شهر ميلواكي آمريكا به اسم اوست و دهم ژوئن 1637 در فرانسه به دنیا آمده بود پس از کشیش شدن تصمیم به عزیمت به آمریکای شمالی و جلب بومیان (سرخپوستان) به مسیحیت و در عین حال دیدن مناطق تازه این قاره (اصطلاحا اکتشافات جغرافیایی) گرفت که خواست لوئی چهاردهم پادشاه فرانسه هم بود. مارکت در سال 1666 از فرانسه نو (کانادا) و از طریق دریاچه ای که بعدا میشیگان نامگذاری شده است با یک هیات هفت نفری ازجمله «لوئی ژولیتL. Joliet» اکتشاف گر فرانسوی ـ کبکی خودرا به غرب این دریاچه (امروز ایالتهای ویسکانسین و ایلی نوی) رساند. در اینجا بود که تصمیم به تحقیق بیشتر درباره رود «می سی سی پی» گرفت و با دریافت کمک از قبیله پوتاواتومی، در امتداد رودخانه شیکاگو تا دره می سی پی پیش رفت و موفق شد بداند که «می سی سی پی» رابطه ای با اقیانوس آرام ندارد.
تعیین محل ساخت چند شهر ديگر آمريكا و کانادا را به اين كشيش كه در اصل می خواست هرچه بیشتر بوميان آمريکايي (سرخپوستان) آمریکای شمالی را مسيحي كند نسبت داده اند. کشیش مارکت در سال 1675 و در ناحیه ای در غرب دریاچه میشیگان (ایالت ایلی نوی) بیمار شد و هجدهم ماه مي این سال درگذشت. تا دوران ناپلئون بناپارت، فرانسويان بر يك سوم ايالات متحده امروز حكومت داشتند كه ناپلئون اين قلمرو به وسعت دو میلیون کیلومتر مربع (828 هزار مایل مربع)را طبق قرارداد 30 اپریل 1803 به دولت واشنگتن به مبلع 15 میلیون دلار فروخت تا هزينه جنگهاي اروپايي اش را تامين كند و این مناطق 20 دسامبر این سال به دولت واشنگتن تحویل داده شد و وسعت قلمرو این دولت دفعتا بیش از دو برابر شد. فرانسويان بر خلاف مهاجران انگليسي با سرخپوستان (بومیان محلی) روابط حسنه داشتند. نام بسياري از شهرهاي آمریکا مثلا؛ سن لوئي و ... همچنان فرانسوي باقیمانده است. شهر بندری نیوارلیان که به دست فرانسویان ساخته شده است هنوز تا حدي فرهنگ فرانسوي را حفظ کرده است.

بخشي از آسمانخراشهاي شهر شيکاگو

سومین جنگ هند و پاکستان، اسارت 98 هزار نظامی پاکستانی و استقلال بنگلادش، زمانی که یک پارسی رئیس ستاد ارتش هند بود

فیلد مارشالِ پارسیِ هند؛ سام هرمزجمشید منکشا

سوم دسامبر 1971 و در جریان قیام مسلحانه بنگالی ها (پاکستان شرقی ها) که خواهان استقلال و جدایی از پاکستان بودند و هند به آنان کمک می رساند تا به آن هدف برسند، نیروی هوایی پاکستان به 11 پایگاه نيروي هوایی هند حمله غافلگیرانه کرد ومتعاقب آن سومین جنگ دو کشور در طول 24 سال آغاز شد که برنده آن هند بود.
     در آن زمان فیلدمارشالِ پارسیِ هند ـ سام هرمز جمشید مَنِکشا (متوفی در 27 ژوئن 2008) رئیس ستاد ارتش هند بود که 500 هزار نظامی را به فرماندهی
     ژنرال «جاگجی سینگ Jagji Sing Aurora» به جنگ پاکستان فرستاد و این نیرو در شرق و غرب وارد خاک پاکستان شد. نیروهای دریایی و هوایی هند نیز وارد عملیات شدند.
     این جنگ 13 روز و تا شانزدهم دسامبر طول کشید و ضمن آن، 9 هزار پاکستان کشته، 4 هزار پاکستانی زخمی و 98 هزار تن دیگر ازجمله چند ژنرال اسیر نیروهای هندی شدند. سي و چهار هزار تن از این اسیران نزديک به سه سال با فرمانده خود «ژنرال اميرعبدالله خان نیازی» در اسارت بودند. نزدیک به 13 هزار غیر نظامی از جمله مقامات و کارکنان اداري پاکستاني هم که در پاکستان شرقی ( بنگال شرقی ـ بعدا به نام بنگلادش) سکونت و فعاليت داشتند به زندان هند افتادند.
     در این جنگ 13 روزه 94 هواپیمای نظامی پاکستان سرنگون و 14 ناو نظامی ازجمله دو ناوشکن پاکستانی آسیب دید و بندر کراچی بمباران شد.
     در پی این شکست نظامیِ پاکستان بود که بنگال شرقی استقلال یافت. هنگام تقسیم هندوستان در سال 1947 و ایجاد کشور پاکستان از مسلمانان شبه قاره، بنگال شرقی به دلیل مسلمان بودن مردمش پاکستان شرقی نام گرفت حال آنکه میان دو قسمت پاکستان هزاران کیلومتر فاصله بود و این دو قسمت در طرفین هند قرارگرفته بودند.
     از آن زمان (سال 1971)، جنگ تمام عیار دیگری میان هند و پاکستان روی نداده است زیراکه هر دو کشور اتمی هستند و سلاح اتمی به ابزار بازدارنده تعرّض و جنگ معروف شده است. وضعیت کشمیرهنوز بزرگترین مسئله میان هند و پاکستان است. پاکستان ـ از متحدان غرب، با مشکل بزرگ دیگری هم رو به رو است و آن مسئله 30 میلیون پشتون (پاتان) است که دولت لندن با ترسیم مرز «دورَند» آنان را از پشتون های ساکن افغانستان جدا کرده است و مسائل قومی و مذهبی دیگر. پاره ای از پشتون ها در قرن بیستم از ایجاد یک کشور پَختونستان سخن به میان آورده بودند و در یک مورد، کار نزدیک بود که به جنگ افغانستان و پاکستان کشانده شود ـ پاکستان متحد غرب و افغانستان دوست شوروی وقت، که با پادرمیانی دولت ایران سکوت برقرار شد.

ژنرال نيازي سند تسليم خود و نظاميانش را با حضور ژنرال جاگجي سينگ امضا مي کند. ژنرال نيازي که در دو جنگ قبلي با هند شرکت کرده بود بعد از اسارت سه ساله در هند، در پاکستان متهم شد که بي موقع و خودسرانه تسليم شده بود و اتهامات ديگر و خلع درجه شد و محروم از مستمري بازنشستگي

تاکید مجدد بر پایان یافتن جنگ سرد در سوم دسامبر 1989، کاهش متقابل تسلیحات و نیروها و همکاري به جاي معارضه!، ولی ...

بوش و گورباچف در جريان مذاکرات مالت

جورج بوش (پدر) و میخائیل گورباچف سران وقت آمریکا و شوروی سوم دسامبر 1989 در پایان گفتگوهای دو روزه خود در کشور جزیره ای «مالت» واقع در مدیترانه با تاکید مجدد بر پایان یافتن جنگ سردِ دو بلوک اعلام کردند که تصمیم به کاهش متقابل تسلیحات و نیروهای نظامی و همکاری به جای معارضه گرفته اند. جورج بوش (پدر) 29 نوامبر 2018 درگذشت، و گورباچف در سی ام آگوست 2022.از این دنیا رفت.
    در مصاحبه مشترک سران وقت دو قدرت، گورباچف گفت که قول داده است دولت مسکو با آمریکا وارد جنگ نشود.
    تصمیم به پایان یافتن جنگ سرد دو بلوک در دسامبر 1988 در مذاکرات ریگن و گورباچف در واشنگتن گرفته شده بود.
    سوم اکتبر 1990 و درست ده ماه پس از سازش جورج بوش و گورباچف در مذاکرات مالت، آلمانِ تقسیم شده به صورت واحد درآمد، ده ماه بعد (یکم جولای 1991) پیمان ورشو ابطال و بلوک شرق منحل شد و شش ماه پس از آن (دسامبر 1991) اتحاد جماهیر شوروی با آن همه سلاح اتمی، موشک و ناو و زیردریایی از درون فروپاشید. به رغم تعهد زبانی آمریکا که اگر پیمان ورشو لغو شود، «ناتو» نیز به صورت یک سازمان سیاسی در خواهد آمد، «ناتو» در قالب نظامی خود باقی ماند و بسیاری از اعضای پیمان ورشو و جمهوری های بالتیک شوروی سابق را هم وارد گروه خود کرده است و در تلاش برای وارد شدن به اوکراین بود که روسیه پس از دادن یک اولتیماتوم از فوریه 2021 دست به عملیات نظامی در اوکراین زده است. ناتو قبلا درصدد ورود به گرجستان برآمده بود که روسیه وارد عمل شد و نه تنها طرح ناتو عملی نشد بلکه به تجزیه گرجستان انجامید.

پژوهشگران آمريکايي: قدرت آمريکا بالاخره از سوي چين به چالش گرفته خواهد شد ـ راههاي مقابله، از دیدگاه این پژوهشگران

پژوهشگران آمريكايي امور چين كه ماحصل نظر آنان دوم دسامبر 2003 در رسانه هاي اين كشور منعکس شده بود به اين نتيجه رسيده بودند كه دولت پکن از مشغله دولت آمريكا در مبارزه با تروريسم و درگيري هاي نظامي و ... آن استفاده كرده و بدون فوت وقت به کسب بازار و بسط نفوذ در آسيا، آفريقا و آمريکاي لاتين پرداخته و مي خواهد که بزرگ شرق شناخته شود ـ مقامي كه ايران تا قرن هفتم ميلادي داشت و بعدا هارون الرشيد و پس از او چنگیزخان آن را به دست آوردند و .... این پژوهشگران به نظرات تاریخدانان نیز استناد کرده بودند. به باور مورخان، آمريکا از سال 1983 کمک کرد که سران چین راه مائو را رها سازند و وارد اقتصاد بازار آزاد (کاپيتاليسم) شوند زيراکه با ورود به اين وضعيت و پيدايش طبقات متوسط و ثروتمند راه بازگشت به سوسياليسم بسته خواهد شد.
     پژوهشگران آمریکایی در عين حال اين نگراني خودرا ابراز داشته بودند که روزي كه آمريكا از درگيري هاي خود و بويژه درخاورميانه و آسياي جنوبي و ازجمله مسئله اتمي شدن ايران خلاص شود، در آسياي شرقي، آسياي مرکزي بويژه تاجيکستان، آمريکاي لاتين و آفريقا با مناطقي رو به رو خواهد شد مملو از كالاي ساخت چين و پايگاه بازرگانان و حرفه گران و گذرگاه توريست هاي چيني. اين وضعيت زمينه نفوذ دولت پکن را که نياز مبرم به بازار فروش و مواد خام بويژه نفت دارد و مستلزم داشتن نوعي نفوذ است فراهم مي سازد.
     به نظر اين پژوهشگران كه معمولا نتايج مطالعات خود را، نخست به مقامات مربوط دولت آمريكا مي دهند و سپس به رسانه ها، دولت چین نام سوسياليسم را از عناوين خود حذف نکرده تا توده هاي ملل را هم از دست ندهد حال آنکه راه تکامل کاپيتاليست شدن را چهار نعل مي پيمايد و مي دانيم که بازگشتي از اين راه ندارد زيرا که آزادي کسب و کار و نامحدود شدن درآمد و ثروت در يک جامعه، نسلي با روانشناسي کاپيتاليستي به وجود مي آورد که قدرت نظامي ـ سياسي شدن و بسط نفوذ و ... دنباله آن است.
    به باور اين پژوهشگران، سران چین مي کوشند که به اين هدفها، با جلب اعتماد و خوش بيني جهانيان برسند و بنابراين همرنگ جماعت مي شوند و به سياست کوبيدن به نعل و ميخ تا مدتي ادامه خواهند داد و ... که در قبال آنان نبايد احتياط را از دست داد. آنان از شكست سياست هاي شوروي و اروپاي شرقي که عبارت بود از درگيري مستقيم و يکدنگي و تهديد درس گرفته اند و خشونت نمي کنند. تيمي كه در بهار 2003 در پکن روي كار آمد [و در نوامبر 2012 جاي خودرا به تيم ديگر از همان دست و داراي تمايلات کاپيتاليستي بيشتر داد] هم جهانشناس بود و هم روانشناس و اعضاي آن عموما بر زبان انگليسي مسلط و از جزئيات اوضاع آمريكا، روش زندگاني و طرز تفکر مردمش آگاه. استراتژي آنان عبارت است از: لبخند، زبان تجارت و معامله، احترام متقابل، جلب اعتماد و دوستي ـ ولو در ظاهر.
     اين پژوهشگران نظر داده بودند كه چين در آسياي غربي، تا مدتي و تا زماني که شرايط ايجاب کند و ناو هواپيمابر آماده کند از مرزهاي شرقي خاورميانه كه آمريكا حضور دارد پيشتر نمي رود و در عوض تلاش خود را متوجه آمريكاي لاتين، آفريقا و آسياي ميانه مي کند كه شوروي در آنجا شكست خورد. سران چین تلاش مي كنند كه دست کم ازكينه هند نسبت به چين بکاهند. با وجود اين، چون دو کشور هر دو در جستجوي بازار و نفت و نفوذ در مناطق عربي هستند و چين از دوستي قديمي خود با پاکستان ـ پاکستان اتمي و باطنا دشمن هند دست برنخواهد داشت دوستي پکن و دهلي نو عميق و پابرجا نخواهد شد.
    به نظر اين پژوهشگران، فعلا (سال 2003) مسئله آمريكا و چين كسر تراز تجارت دو كشور است. سال 2002 صادرات چين به آمريكا 103 ميليارد دلار بيش از واردات از آن كشور بود كه در سال 2003 به 120 ميليارد افزايش يافت و اين مسير بااينکه چینی ها بيشتر پولي را که بابت فروش کالا از آمريکا دريافت مي دارند صرف خريد اوراق خزانه داري اين کشور مي کنند ادامه يافته است. ولي عدم رضايت برخی آمريکاييان از اجناس ساخت چين که کمپاني هاي سودجو (آزمند) آمريکايي وارد فروشگاهها مي کنند رو به افزايش گذارده و امکان کاهش خريد وجود دارد ولي از اين حربه که به شکست اقتصاد چين خواهد انجاميد در زماني استفاده خواهد شد که دولت چین در برابر اراده و منافع آمريکا قرارگيرد. خريدار عمده کالاي چيني آمريکاست.
    به نظر پژوهشگران آمریکایی، بعدا که مسائل آمريکا با چين متعدد و از محدوده خريد و فروش تجاوز کند و ... و در اين صورت است که واشنگتن راهي جز بازگشت به دوران جنگ سرد و اين بار در خاور دور و دفاع از قدرت خود که از سوي پکن به چالش گرفته خواهد شد نخواهد داشت و واشنگتن بايد از هم اکنون (سال 2003) به گسترش دوستي خود با هند و ويتنام بپردازد و از هرگونه دعاوي دریایی ژاپن، فيليپين و استراليا حمايت کند و قرارداد قديمي خود با تايوان را که در صورت تعرض از آن دفاع خواهد کرد محفوظ بدارد و برخوردهاي سابق مرزي چین و روسیه را يادآور روس ها کند. مسائل تبت، سين کيانگ (اويغورستان و کاشغرستان)، لاداخ و حقوق بشر و دمکراسي (حکومت چند حزبي) تا حدی از ضعف هاي پکن هستند و ...، ولي ضعف بزرگتر؛ تهديد به کاهش حجم خريد است. آمريکا بايد به تاجيکستان که مطمح نظر پکني هاست و پي در پي دارند اتباع خودرا به آن کشور نسبتا وسیع و کم جمعيت مي فرستند کمک کند و خطر را يادآور شود. تاجيکستان با قلمرو چین مرز طولاني دارد.

اعتصاب ديپلمات هاي فرانسه درسراسر جهان! در دسامبر 2003

اعتصاب يك روزه ديپلماتهاي فرانسوي در سراسر جهان كه اول دسامبر 2003 انجام شد كمتر نظير داشته است. وزارت امور خارجه فرانسه با 9 هزار و 409 ديپلمات و كارمند بيش از هر كشور ديگر، جز آمريكا، حقوق بگير دارد و در صدد تعديل كاركنان از طريق حذف سمتها و پست هاي سازماني برآمده بود كه اين اعتصاب به منظور اعتراض به آن بود.
در روز اعتصاب، در سفارت فرانسه در واشنگتن تنها سفير، منشي او و دربان سفارت حضور داشتند. دو سوم حقوق بگيران وزارت امور خارجه فرانسه در سفارتخانه ها و نمايندگيهاي اين كشور در ممالك ديگر مشغول به كار هستند.

دیدار Rafael Correa رئیس جمهوری وقت اِکوادور از ایران و لغو ویزای ورود ایرانیان ـ نظرات مهم او ـ نظر وی درباره رسانه ها

Rafael Correa

رافائل كري آ (كوريا) رئيس جمهوری مِستيسو Mestizo (دورگه ـ اروپايي و بومي = Amerindian) اِكوادور از ژانویه 2007 تا ماه می 2017، اقتصاددان بنام آمريكاي لاتين و مسلّط بر زبانهاي اسپانيايي، انگليسي، فرانسه و بوميان آندز سوم دسامبر 2008 عازم دیدار از ایران شده بود. وی قبلا چندبار اعلام کرده بود که قصد گسترش همكاري هاي نفتي، صنعتي، امور ساختماني و مبادلات بازرگاني با ایران را دارد.
     رافائل کوریای سوسیال دمکرات (معتقد به سوسیالیسم قرن 21 ـ فرضیهِ هوگو چاوس) که در بلژیک تحصیل اقتصاد کرده و از دانشگاه ایلی نوی آمریکا در این رشته دکترا گرفته است از 15 ژانويه 2007 زمام امور كشور 14 ميليوني نفتدار اکوادور Equador واقع در حاشيه اقيانوس آرام را به دست گرفته بود و همانند سران ونزوئلا و بوليوي شعار یک ملت بودنِ آمريکاي لاتين را بر دوش می کشد. وی که مؤسس «حزب غرور و حاکمیّت وطن» است قبلا وزیر دارایی ـ اقتصاد اکوادور بود. اکوادور بمانند ایران نخست وزیر ندارد و رئیس جمهوری ریاست شورای وزیران را برعهده دارد.
    کوریا بسیاری از مشکلات کشورها را نتیجه خروج ژورنالیسم از اصول حرفه خود می داند و می گوید که از آغاز قرن 21 رسانه ها در بسیاری از کشورها در خدمتِ جیبِ صاحبان خود هستند و ایجاد رسانه (نشریه و رادیو ـ تلویزیون) توسط افراد خارج از این حرفه و یا خرید آنها از صاحبان قبلی، با هدف خاص صورت می گیرد، نه خدمت به مردم و کشور و رسانه عمومی نباید پلکان بالا رفتن صاحب آن و یا دیکته نویس او باشد و در نتیجه زیانبخش برای جامعه و نوعی مافیا و می توانیم نامش را مافیای نو بگذاریم. رسانه ها سابقا چنین نبودند و نگاهشان عمدتا به مردم و منافع جامعه بود. با همین تفکّر، وی پیشنهاد ممنوعیت فعالان امور مالی و بازرگانی را از داشتن رسانه عمومی به پارلمان این کشور داد و به تصویب رساند.
    کوریا از سوسیالیسم محدود که انگیزه را از افراد نگیرد و کشور را تنبلخانه نکند جانبداری می کند و معتقد به تعیین سقف برای ثروت فردی است و حامی آموزش و بهداشت عمومی و رایگان.
     اكوادور نفتدار که در جهان به كشور موز، انبه، ميگو، ماهي، قهوه، برنج، شكر و چوب صنعتي معروف است در سال 1531 کلنی (مستعمره) اسپانیا شد و دهم آگوست 1809 اعلام استقلال کرد و از سال 1830 به صورت جمهوری اداره می شود.
     کوریا از مخالفان دریافت اندرز مالی از صندوق بین المللی پول است و این نظر خود را برای ملل دیگر تشریح کرده است. وی بود که ويزاي ورود ايرانيان به اکوادور را لغو کرد.

کوريا با سه همفکر معروف خود در آمريکاي لاتين (دا سيلوا، مورالس و چاوز) در دهه یکم قرن 21

روزي که 33 کشور آمریکای لاتین و کارائیب با 650 میلیون نفوس ایجاد یک گروه تازه را در جهان با هدفهای متعدد اعلام کردند

کشورهاي عضوCELAC به رنگ سبز

سوم دسامبر 2011 بلوک تازه ای در جهان به وجود آمد. در این روز و در پی دو روز مذاکره و تبادل نظر، سران 33 کشور آمریکای لاتین و کارائیب، ایجاد جامعه ای واحد از ملت های خودرا که به اختصار CELAC نامیده می شود اعلام داشتند. این جامعه همه کشورهای قاره آمریکا به استثنای ایالات متحده و کانادا را شامل می شود. توافق مقدماتي براي ايجاد اين گروه در فوريه 2010 حاصل شده بود.
    سران این 33 کشور برای بنیادگذاری جامعه خود درشهر کاراکاس ـ زادگاه سیمون بولیوار ـ آزادیبخشِ El Librador ملل لاتین قاره آمریکا ـ گرد آمده بودند و آغاز کار نشست آنان همچنین مصادف بود با سالروز صدور اعلامیه (دکترین) مونرو (جیمز مونرو James Monroe پنجمین رئیس جمهوری آمریکا) در دوم دسامبر 1823 که اخطاری بود به قدرت های اروپایی که از آن پس در قاره آمریکا مداخله نکنند. این نشست همچنین مصادف بود با:
     ـ با متلاشی شدن ارتش اسپانیا به دست بولیوار در نبرد ایاکوچو Ayacucho و خروج این دولت پس از 3 ـ 4 قرن از منطقه «آندز» در دوم دسامبر 1824.
    ـ با صدور اطلاعیه کتبی جیمز پولک James Polk رئیس جمهوری آمریکا خطاب به کنگره این کشور که این دولت «باید» قلمرو خودرا در جهت غرب (چند ایالت متعلق به مکزیک ازجمله کالیفرنیا) توسعه دهد در دوم دسامبر 1845.
    ـ با ورود فیدل کاسترو و 82 تن یارانش با کشتی (گرانما یاکت) به کوبا و آغاز انقلاب مسلحانه در دوم دسامبر 1956.
    ـ با قتل 4 کلیسایی (راهبه) آمریکای شمالی در السالوادور در دوم دسامبر1980 و ....
    هدف از ایجاد جامعه ملل لاتین و کارائیب قاره آمریکا، مبارزه مشترک با فساد، فقر و بیماری و نیز تامین پیشرفت کشورهای عضو اعلام شده بود.
    در اعلامیه تاسیس این جامعه که The Declaration of Caracas عنوان دارد آمده است که برای رسیدن به هدف هایی که ایجاد جامعه ملل آمریکای لاتین و کارائیب را ایجاب کرده است ازجمله سرمایه گذاری مشترک در علوم و تکنولوژی و برخورداری از یک نظام بهتر آموزش و پرورش که انسانهای کارآمد و اخلاقی بسازد تا یک جهان بهتر برای بشر بوجود آید مساعي مشترک به عمل خواهد آمد.
    در این اعلامیه تاکید شده است که ملل آمریکای لاتین و کارائیب مرکب از ششصد میلیون انسان متعهد می شوند که نفوذ خارجی نپذیرند و تلقین نشوند، بر ضد کودتا باشند و با مشاهده کوچکترین حرکتی که احتمال کودتا در یک کشور عضو را علامت بدهد به صورت گروهی اقدام و مانع انجام آن شوند و در صورت وقوع، آن را به شکست بکشانند. از تکامل دمکراسی ازجمله روشن ساختن اتباع به اهمیت، فلسفه و چکونگی تمرین آن حمایت و برای نیل به آن کوشش کنند.
    سران جامعه تازه در اعلامیه خود متعهد شده اند که با تروریسم، قاچاق مواد مخدر و دلال بازی که بهای اجناس، سهام، طلا و ارز را به اراده دلالها نوسان می دهد Price Speculation و نیز با ظلمی که در برخی نقاط نسبت به مهاجران روا می دارند مبارزه شود.
    در این اعلامیه همچنین آمده است که سران دو دولت کلمبیا و مکزیک [که شهرت دوستی با بلوک غرب را دارند] قول داده اند که زبان غرب [در آمریکای لاتین و کارائیب] نشوند.
    سران 33 دولت در اعلامیه کاراکاس دعاوی آرژانتین دائر بر مالکیت جزایر فالکلند [متصرفی انگلستان] را تایید و ادامه تحریم کوبا [توسط آمریکا]را تقبیح کرده اند.
    میزبان این نشست هوگو چاوس رئیس جمهوری وقت ونزوئلا و صاحب فرضیه سوسیالیسم قرن 21 بود. نشست سال 2012 این سران در کشور شیلی و نشست سال 2013 در کوبا برگزار شد.
    مورّخان و مفسّران در اظهارنظرهای خود درباره این جامعه، آن را اقدامی تاریخی خوانده و گفته بودند که اعلامیه کاراکاس تولد یک قدرت و یک گروه تازه را اعلام داشت که اگر پابرجا بماند در امور بین الملل تاثیرگذار خواهد بود. لاتین های قاره آمریکا در دو قرن گذشته چند خیزش برای اتحاد کردند ولی سرانجامی نداشت، اما جامعه تازه که خارج از چارچوب ایدئولوژیک تشکیل شده، به نظر می رسد که شکل یک خانواده را داشته باشد، گرچه در سال های نیمه دوم دهه دوم قرن 21 در برزیل، آرژانتین، شیلی و ... جای چپ های در رأس حکومت را راستگرایان گرفته اند و در برزیل یک راستگرای افراطی، ولی در مکزیک وضعیت برعکس شده و یک چپگرا از یکم دسامبر 2018 رئیس جمهوری شده است. در انتخابات 2019 آرژانتين نيز يک پرونيست چپگرا به رياست جمهوري انتخاب شده است. کشور شيلي هم گرفتار مخالفت هاي مردمي با رئيس جمهوري ثروتمند راستگراي اين کشور است. در نوامبر 2019 در بوليوي برضد مورالس رئيس جمهوري سوسياليست اين کشور نوعي تازه از کودتا روي داد و وي وطن را تَرک کرد ولي طرفدارانش آرام ننشسته اند. .

تصاوير اجتماع دوم و سوم دسامبر 2011 کاراکاس براي ايجاد CELAC

برخي ديگر از رويدادهاي 3 دسامبر

1621: گاليله ساخت تلسكوپ را تكميل كرد.

1694: دوره پارلمان انگلستان 3 ساله شد.

1888: کارل زايس Karl Zeiss آلماني سازندهِ لنز Lens در 72 سالگي درگذشت.

1912: جنگ يکم بالکان پايان يافت و ميان اتحادیه بالکان (بالکان لیگ) مرکب از يونان، صربستان، بلغارستان و مونته نِگرو از يک سوي و عثماني (دولت استانبول) از سوي ديگر یک تَرک مخاصمه موقت (تا سوم فوریه 1913) اعلام شد.

1910: لامپ روشنايي نئون (مهتابي) ساخته شد.

1914: سلطان احمدشاه قاجار در ساختمان مجلس شوراي ملّي واقع در ميدان بهارستان حاضر شد و بي طرفي ايران در قبال جنگ اروپائيان (جنگ بين الملل اول) را مورد تاكيد قرار داد. ولي، ديديم که به اين بي طرفي اعتناء نشد و ايران صحنه درگيري دو اتحاديه درگير جنگ قرار گرفت و آسيب ديد.

1930: چند شهر ايران تغيير نام داد از جمله دزداب به زاهدان، نصير آباد به زابل و استرآباد به گرگان تغيير نام يافتند.

1950: منطقه سيكيم در هيماليا تحت الحمايه هند شد.

1997: نشست اتاوا (کانادا) مرکب از نمايندگان بيش از يکصد و بیست کشور، راي به منع ساخت و بکاربردن مينِ زمينيِ ضد نفر Landmines داد. این قطعنامه به تصویب و امضای نمایندگان 121 کشور رسید، ولی نمایندگان چین، روسیه و آمریکا آن را امضاء نکردند.

2012: به گزارش خبرگزاری فارس،‌ سردار اسماعیل احمدی‌مقدم فرمانده وقت نیروی انتظامی (پلیس) جمهوری اسلامی ایران گفته بود که نوسانات اقتصادی جاری و افزایش قیمت‌ها از مهرماه 1391 (سپتامبر/اکتبر 2012) باعث افزایش جرایمی از قبیل سرقت تلفن موبایل، کیف‌زنی و جیب‌بری شده است.

2012: به گزارش کمیسیون انتخابات کویت در اين روز، از 50 کرسی پارلمان این کشور 18 هزار کیلومتری، 17 کرسی به نمایندگان شیعه تعلّق گرفت. شیعیان 30 درصد از جمعیت یک میلیون و 200 هزاری کویتی وقت را (نه خارجیان مقیم که نزدیک به 3 برابر این شمار بودند) تشکیل می‌دادند و قبلا 7 نماینده در پارلمان داشتند. گزارش کمیسیون انتخابات کویت نشان می داد که 3نمایند‌ه‌ی زن نیز به پارلمان این کشور راه یافته بودند. یک اطلاعیه رسمی حکایت از مشارکت 38 درصد واجدین شرایط رای دادن، در این انتخابات داشت. ساکنان کویت در 2019 بالغ بر 4 میلیون و 425 هزار تَن بودند و کویتی ها حدود یک سوم این جمعیت.

کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)

در دیماه 1335، «دلار» نیم قران گران شد و نگرانی از تأثیر آن بر کاهش ارزش ریال و گران شدن اجناس باعث سانسور خبر آن شد ـ یک خاطره

دیماه 1335 (اواخر دسامبر 1956) بود و من خبرنگار میز اقتصادی روزنامه اطلاعات. مجید دوامی سردبیر روزنامه، طبق دعوتی از آمریکا، به این کشور رفته بود و دکتر مهدی بهره مند دبیر میز اقتصادی و یک اقتصاددان با بیش از ده سال تجربه خبرنگاری و عمدتا در روزنامه کیهان برجایش نشسته بود و ما بدون دبیر بودیم. رسم بود که هر هفته و گاهی هر روز، بهای طلا و ارزها را در ستونی در صفحه اقتصادی درج می کردیم. صفحه اخبار اقتصادی شب ها بسته می شد (و یکی از صفحات اصطلاحاً لایی روزنامه بود) و روز بعد ـ اول وقت، «سردبیر» نمونه صفحاتِ سِکشِنِ ب (لایی) را که در بخش صفحه بندی تهیه و اصطلاحا بسته شده بود می دید تا اجازه چاپ دهد. یک نمونه هم به دفتر سناتور مسعودی مؤسس و ناشر وقت روزنامه فرستاده می شد. در آن زمان، روزنامه اطلاعات یک روزنامه عصر بود و حدود 4 ساعت بعد از ظهر به توزیع (توزیع تهران) داده می شد و همزمان و یا کمی زودتر برای توزیع در شهرستانها به گاراژها، فرودگاه و راه آهن حمل می شد.
    ساعت هنوز 8 بامداد نشده بود که مسعودی تلفن کرد و گفت بروید و مطلب ارز را بردارید، نمی خواهم چاپ شود زیراکه «دلار آمریکا» ده شاهی (نیم قران) گران شده است و این، یعنی ضعیف شدن «ریال ما» به همان نسبت و از فردا به همین نسبت، اجناس گران می شوند. به خواست مسعودی، مطلب را از صفحه برداشتیم.
    ارزش برابری دلار آمریکا با ریال ایران، در طول سه دهه جز در شش ماه دوم دوره دولت علی امینی (1340 - 1341) که درآمد ارزی کاهش یافته بود و دولت آمریکا هم ـ ظاهرا به دلیل درگیری امینی با شاه بر سر بودجه ارتش، کمک دلاری خودرا متوقف ساخته بود تغییر چندانی در حد چند ریال نداشت. پس از انقلاب نیز، بهای رسمی آن همان 7 تومان بود، ولی تا آغاز جنگ عراق با ایران بهای آن در بازار آزاد؛ دو تا 4 تومان بیشتر. ارزش برابری دلار با ریال پس از این جنگ و عمدتا از سال 1368 بالا رفت و در سال 1371 به 145 تومان رسید و در هفته یکم آذرماه 1395 کمی بیش از 3600 تومان که در دومین هفته این ماه ناگهان نزدیک به 400 تومان بر آن اضافه شد و در آستانه 4000 تومان قرار گرفت یعنی 570 برابر سال انقلاب. این افزایش ناگهانی با انتقاد برخی از کارشناسان مربوط رو به رو شد و دو ـ سه روز بیشتر طول نکشید. بالا رفتن ارزش برابری ارزها یعنی کاهش ارزش (قدرت خرید) ریال و بالا رفتن بهای اجناس و خدمات.
    به گزارش نهم آذرماه 1395 (29 نوامبر 2016) خبرگزاری تَسنیم، صرافی های تهران افزایش نرخ دلار تا 3940 تومان (140 تومان در چند ساعت) را عَرضه محدود ارز از سوی بانک مرکزی عنوان کرده بودند. [11 آذرماه 1396 ارزش دلار آمریکا در بازار تهران تا 4155 ریال بالا رفته بود. به عبارت دیگر؛ 600 برابر کمتر از سال های پیش از انقلاب و چند سال اول پس از آن]. این خبرگزاری نوشته بود:

عبدالملکی

همان وقت حجت الله عبدالملکی اقتصاددان و استاد دانشگاه ابراز نظر کرده بود که افزایش پُرشتاب نرخ ارزها در این هفته [اواخر دهه یکم آذرماه 1395]، کارِ «رانت خواران» بوده و فساد آلود به نظر می رسد و گفته بود که با توجه به مسئولیت وزارت اطلاعات در مبارزه با مفاسد اقتصادی، و نظر به شرایط ارزی کشور، این وزارت باید به صورت جدّی به این ماجرا ورود و راه مفسدان را سد کند. وی گفته بود: کسانی که از رانتِ اطلاعاتی برخوردار بوده اند، از گرانی کنونی [آذر 1395] دلار خبر داشته اند. باید دید که «نقل و انتقالات سنگین ارزی در هفته‌های اخیر [آبان و آذر 1395 تا زمان انتشار گزارش] توسط چه کسانی انجام شده است»؟.
    تسنیم همچنین نوشته بود که حسینعلی حاجی‌دلیگانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای‌اسلامی گفته است که چون دولت نتوانست سرنوشت دلار [دلار آمریکا] را از صادرات نفت جدا کند و به درآمدهای ارزی ناشی از صادارت غیرنفتی گره بزند، قیمت دلار به یک وضعیت بی‌ثباتی رسیده‌ است.
    به گزارش تَسنیم، حاجی‌دلیگانی با بیان اینکه دولت تاکنون به صورت جدّی دنبال تک نرخی کردن قیمت ارز نبوده، گفته است: اگر دولت این کار را انجام می‌داد وضع تولید و به تبع آن وضعیت اقتصادی کشور شرایط بهتری پیدا می‌کرد و دست بسیاری از رانت‌خواران از جیب ملّت قطع می‌شد.
    [این خاطره دوازدهم آذرماه 1395 در اینجا درج شده است]

ستون ارزها در شماره یکم آذرماه 1340 روزنامه اطلاعات (دوران حکومت دکتر امینی) که نشان می دهد دلار استثنائا تا 82 ریال و ده شاهی بالا رفته بود ـ سکه طلا (پهلوی) در آن زمان 71 تومان بود

تابلو یک صرافی تهران در نیمروز 9 آذر 1395

تیترهای صفحات اول چند روزنامه چاپ تهران درباره افزایش ناگهانی نرخ برابری دلار نسبت به ریال در دهه یکم آذرماه 1395

پيام‌هاي تازه

بحث بسیار جالب و خواندني ِ 6 مهمان و ميزبان آنان درباره اظهار نظر Michael Hayden پیرامون توافق نامه اتمی ژنو

    این پیام یکم دسامبر 2013 (دهم آذر 1392) از یک مخاطب این تاریخ آنلاین دریافت شد:

    "امروز ـ یکشنبه یکم دسامبر 2013 ـ شش همکار من [همکاران فرستنده پيام] در آمریکا ـ چهار آمریکایی متولد این کشور، یک چینی و یک هندی تبعهِ آمریکا شده ـ در خانه ام مهمان من بودند تا غذای ایرانی بخورند. اظهارنظر Gen. Michael Vincent Hayden مدیر پیشین سازمان امنیت ملی آمریکا و CIA در شبکه فاکس نیوز که در حال پخش شدن بود نظر مهمانان مرا به خود جلب کرد که مي گفت ایران تا یک قدمی ساخت سلاح اتمی پیش رفته است که موافقت مشروط به توقف موقتِ شش ماهه این تلاش کرده است ولی برای رسیدن به یک توافق نهایی، مذاکرات طولانی و دشوار خواهند بود و لذا ممکن است که این توافق شش ماهه تکرار شود و ....
    مهمانان من این تعجب خودرا پنهان نکردند که چرا و چه عاملی در کار بوده که دولت ایران در یک قدمی رسیدن به مقصد، حاضر به توقف و احتمالا بازگشت شده است. مهمانِ هندی من گفت که این عمل شبیه کار دوندهِ پیشتاز در یک مسابقه دویدن است که ناگهان در چند قدمی خط پایانی مسابقه بایستد و به رغم آن همه تمرین، هزینه و خبرِ رسانه ها، از برنده شدن و دریافت مدال منصرف شود. به او گفتم که اسلام بکاربردن سلاح کشتار جمعی را تایید نمی کند. وی در پاسخ این استدلال من گفت که ساختن و داشتن، جدا از بکار بردن هستند، پاکستان اسلامي هم سلاح اتمي دارد. سلاح اتمی یک ابزار بازدارنده است و نیز ابزاری سیاسی در مذاکرات. همه می دانند که در شرایط امروز که مانند سال 1945 انحصار سلاح اتمی در دست یک دولت نیست، این اسلحه بکار برده نمی شود ولی یک وسیله اِعمال قدرت است و دارنده آن در هر مذاکره ای از موضع قدرت سخن می گوید و نیز از خطر تعرّض برکنار است. هرکس در آشپزخانه خود کارد و چاقو دارد ولی آن را برای کشتن آدم نخریده است. تقریبا همه آمریکاییان در خانه خود اسلحه دارند و قانون اساسی این حق را به ایشان داده است ولی یک در صد هزار هم آن را بکار نمی برد. وجود همین اسلحه شخصی و ترس از آن، از دستبرد و تجاوز به خانه جلوگیری می کند و دزد فرضی اگر بخواهد به خانه دستبرد بزند این کار را در ساعتی انجام خواهد داد که کسی در خانه نباشد که اسلحه بکار برَد. ".

    مخاطب اضافه کرده بود: گفت و گوی ما در این زمینه طولانی بود. خواستم چکیده آن را برایتان که در این زمینه چندین نظریه درج کرده اید بفرستم تا سایر مخاطبان شما از آن آگاه شوند که نوعی تبادل نظر است و گفته ها در چهاردیواری یک اطاق محبوس نمی شود. ضمنا از زحمات بدون چشمداشت شما که با تالیف این تاریخ آنلاین، ایران و ایرانی را در چشم جهانیان بزرگ و باشکوه کرده اید تشکّر می کنم.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com