Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

3 جولای

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

نخستين توطئه آتني ها بر ضد ايران در مصر

سوم جولای سال 460 پيش از ميلاد، آتني ها كه چشم طمع به ثروت مصر دوخته بودند ناوگاني را روانه اين كشور كردند تا مصريان را بر ضد ايرانيان بشورانند. ايران نيروي قابل ملاحظه اي در مصر مستقر كرده بود و همين نيروي نظامی مانع پيروز شدن توطئه آتني ها شد.
آتني ها چهار سال بعد (454 پيش از ميلاد) و سپس در سال 425 پيش از ميلاد دو بار ديگر با همان هدف به مصر رخنه کردند و هر دو بار به دليل احضار برخي نيروهاي ايراني به خاک اصلي وطن تا حدي موفق به تحريک مصريان و شورش آنان شدند که هر دو بار اين شورش ها سرکوب شد و بار آخر آتني ها از سوي ايران به مصر ممنوع الورود شدند.
در دوران هخامنشيان، مصر 120 سال و چند ماه يكي از ساتراپی ها ـ استانهاي ايران بشمار مي رفت.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

ناسيوناليسم ايراني عامل اقتدار ساسانيان

تصوير اردشير ساساني بر سكه او

سوم جولای سال 324 ميلادي، كنستانتين امپراتور روم كه براي سركوبي رقيبان رومي خود به بيزانتيوم Byzantium لشكر كشيده بود تصميم گرفت در اينجا و نه چندان دور از محل شهر «تروا» شهري، به نام خود بسازد تا به امپراتوري ايران نزديك باشد و اخبار مربوط به تحركات ساسانيان را سريع تر دريافت كند و تصميمات مربوط به خنثي كردن اين تحركات در شهر تازه ساز كه يكي از دو پايتخت روم [پايتخت شرقي] خواهد بود گرفته شود.
    وي پس از نابود ساختن «لي سينيوس Licinius» رقيب خود و هوادارانش، 25 جولای سال بعد (325 ميلادي) دستور ساختن قسطنطنيه (شهر كنستانتين ـ استانبول امروز) را صادر كرد كه پس از تجزيه امپراتوري روم به صورت پايتخت روم شرقي باقي ماند. شهر قسطنطنيه (Constantinople) در 11 ماه می سال 330 ميلادي آماده بهره برداري شد. اين شهر كه موقعيت منحصر به فردي دارد در نقطه مرزي دو قاره آسيا و اروپا واقع شده و ناظر بر تنگه بسفر (Bosforus، محل تلاقي درياي سياه و درياي اژه) و يكي از مراكز تصميم گيري هاي مهم جهاني بوده است.
    اقدام كنستانتين به ساختن اين شهر باعث تشديد معارضات دو ابرقدرت زمان ـ ايران و روم ـ شد كه تا سال 628 ميلادي ادامه يافت و سرانجام هر دو امپراتوري را تضعيف و به عُمرشان پايان داد.
    «نورويچ» در تاليف خود «بيزانتيوم» در اين زمينه نوشته است: در طول هشت قرن (دوران اشکانيان و ساسانيان)، امپراتوري غول آساي ايران تهديد عمده براي امپراتوري روم بود. ايران از گرجستان تا غرب فرات و شرق رود سِند تا فلات پامير (مرز شرقي تاجيكستان) وسعت داشت و اين دو امپراتوري بدون وقفه بر سر سوريه و فلسطين و شمال غربي آسياي صغير و گهگاه ارمنستان در حال جنگ و جدال بودند و در اين جنگها كه تا سال 628 ميلادي ادامه داشت پيروزي با ايرانيان بود که ناسيوناليسم ايراني به دولت ساسانيان اقتدار ويژه داده بود. روميان در آغاز ظهور اين ناسيوناليسم، آن را دست كم گرفته بودند كه شكست هاي نظامي شان از اردشير پاپكان و پسرش شاپور آنان را متوجه «واقعيت امر» كرد. در سايه همين ناسيوناليسمِ توفنده بود که ايران چند بار ابر قدرت اول جهان شده بود.

قتل مازيار به دست خليفه عباسي

مورّخان اروپايي كه در باره بپاخيزي ايرانيان برضد خلفاي اُموي و عباسي تحقيق كرده اند وقوع قتل «مازيار» حكمران وقت مازندران (تبرستان ــ تپورستان) به دست المعتصم ـ خليفه عباسي را سوم جولای سال 839 ميلادي نوشته اند.
    مازيار از خاندان اسپهبدان مازندران پسر قارن (کارن) و قارن پسر وَنداد هرمز و ونداد نوه سوخرا بود. مازيار در آمُل بر اثر خيانت برادرش «كوهيار» كه فريب عوامل خليفه را خورده بود دستگير و به سامرا (سامره) منتقل و به المعتصم تحويل داده شده بود كه پس از شكنجه بسيار كشته شد. جسد مازيار که زير شکنجه کشته شده بود در همان محلي که جسد بابک خُرّمدين بر دار شده بود به دار کشيده شد.
     خليفه قبلا از راه ريا و نيرنگ حكومت مازيار بر مازندران را تأييد كرده بود. المعتصم، دو استقلال طلب معروف ديگر ايران ـ بابک و افشين ـ را به همين ترتيب نابود کرد.
     تاريخ بپاخيزي ايرانيان از جالبترين و قهرمانانه ترین فصول تاريخ عمومي است كه بپاخيزي ويتنامي ها در قرن 20 را مي توان در رديف آن قرار داد.

تيرماه 1325 (جولای 1946) ـ ماه اوج فعاليت هاي حزبي در ايران

تيرماه 1325 (جولای 1946) را مورخان، ماه احزاب و فعاليت هاي حزبي در ايران خوانده اند. در اين ماه (پس از جنگ حهاني دوم) فعاليت احزاب در ايران بي سابقه بود .در پي اعلام تاسيس چند حزب و به ويژه «حزب دمكرات ايران» از سوي قوام السلطنه نخست وزير وقت در نهم تيرماه اين سال كه مقر آن در ساختماني بود كه سه دهه بعد در جاي آن پارك دانشجو ساخته شده است (چهار راه انقلاب)، روزنامه هاي احزاب انتشار خود را آغاز كردند و دوره ائتلاف هاي حزبي آغاز شد. يازدهم تيرماه، دو روز پس از تاسيس حزب دمكرات ايران، هيات مركزي حزب «قوام» را به سمت دبيركل (رئيس) اين حزب انتخاب كرد و دو حزب بزرگ ديگر، توده و ايران كه چنين ديدند در صدد مقابله برآمدند و به ابتكار ايرج اسكندري و الهيار صالح، با هم ائتلاف كردند و با اين اقدام، قوام مجبور شد كه يك كابينه ائتلافي تشكيل دهد و نيمي از پُستهاي كابينه را به اين دو حزب واگذار کند كه از حزب توده دكتر مرتضي يزدي وزير بهداري ، فريدون كشاورز وزير فرهنگ (وزارتخانه هاي آموزش و پرورش، علوم و ارشاد امروز ) و ايرج اسكندري وزير بازرگاني و پيشه و هنر (كار و صنايع و بازرگاني امروز) شدند.
مروري بر روزنامه هاي احزاب وقت، نشان مي دهد كه اين روزنامه ها تلاش خود را در تيرماه 1325 متمركز بر تفهيم حزب (تشكُّل سياسي) و هدف از تاسيس آن و اهميت وجود حزب در يك كشور و روشن ساختن ايرانيان از اين جهات متمركز ساخته بودند و با ارائه مثال هاي متعدد ثابت كرده بودند در كشوري كه حزب وجود داشته باشد و يك يا چند حزب دولت را در دست داشته باشند؛ كودتا و شورش صورت نمي گيرد و انتقال قدرت در صورت لزوم، آرام و قانوني خواهد بود و چون احزاب باعث ايجاد تعادل و امنيت عمومي مي شوند از نارضايي ها كاسته مي شود و اقتصاد و سرمايه گذاري رونق مي گيرد و پيشرفت حاصل مي آيد. اين روزنامه ها در عين حال با تشريح و تفسير عقيده دكارت، اندرز داده بودند كه مردم توجه كنند كه حزب كارخانه مقام سازي و بنگاه كاريابي و ابزار كارچاق كني (ساخت و پاخت) نيست، جاي همفكراني است كه براي تحقق انديشه و آرمان خود به يكديگر كمك كنند. بنابراين، هدف يك حزب پيشبرد كل جامعه است بر پايه انديشه و برنامه هاي خود (ايدئولوژي اش)، بنابراين هدف همه احزاب يكي است ولي راههايشان متفاوت است.

عكسي از الهيار صالح مربوط به همان زمان

سه وزير كمونيست : ايرج اسكندري ــــ فريدون كشاورز ــــ دكتر مرتضي يزدي

2 سال زندان براي دکتر بقايي

دکتر بقايي كرماني

در اين روز در تيرماه 1340 حُكم محكمه نظامي تهران درباره دكتر مظفر بقايي كرماني انتشار يافت كه ضمن آن به اتهام متزلزل ساختن صميميت مردم نسبت به ماموران شهرباني (پليس) از طريق ايراد نطق عمومي، به دو سال زندان محكوم شده بود.
يكي از مواردي كه دكتر بقايي به آن اشاره كرده بود شكنجه شدن يك روزنامه نگار كرماني (مؤلف اين تاريخ آنلاين و خبرنگار وقت در روزنامه اطلاعات) به دستور و با حضور سپهبد نصيري رئيس كل وقت شهرباني كشور در آذر ماه 1339 بود که انعکاس جهانی داشت، روزنامه نگاران کشور را در آستانه اعتصاب قرارداده بود و باعث اعتراض در سطح جهان شده بود که شاه شخصا مداخله کرد و نصیری را برای عذرخواهی به اجتماع روزنامه نگاران در ساختمان موسسه مطبوعاتی اطلاعات فرستاد.

روزي كه يك موشك آمريكايي هواپيماي مسافربر «ارباس» ايران را با 290 سرنشين سرنگون ساخت

کاپيتان ويل راجرز

سوم جولای ۱۹۸۸ و در جريان جنگ عراق و ايران، يك جت مسافربر ايرانى از نوع ارباس ـ 300 (پرواز 655) در آسمان خليج فارس بر اثر سوم ژوئيه ۱۹۸۸ (12 تیرماه) و در جريان جنگ عراق و ايران، يك جت مسافربر ايرانى از نوع ارباس ـ 300 (پرواز 655) بر فراز آبهای ایران در آسمان خليج فارس بر اثر اصابت موشك سرنگون شد و همه ۲۹۰ تن سرنشينان آن جان باختند. موشكى كه اين هواپيما را سرنگون ساخت از رزمناو آمريكايى « وينسنس» مستقر در خليج فارس كه نفتكش هاي كويتي را بدرقه مي كرد پرتاب شده بود. اين ناو كه كاپيتان «ويل راجرز» بر آن فرماندهي مي كرد دو موشك به سوي هواپيماي ارباس شركت هواپيمايي ملي ايران (هما) پرتاب كه يكي از آنها به هواپيما اصابت كرده بود. ارباس «ايران اير» پرواز 655 كه از تهران و از طریق بندرعباس عازم امارات بود در ده كيلومتري ناو آمريكايي و در آبهاي ايران، به خليج فارس افتاد. اجساد بسياري از سرنشينان هواپيما در سطح آب به دست آمد و اين، نشانه آن بود كه هواپيماي مسافربر ايران پس از اصابت موشك، در آسمان منفجر و چند قطعه شده بود. رونالد ريگان رئيس جمهوري وقت آمريكا اقدام ناو «وينسنس» را يك عمل دفاعي و قابل درك اعلام كرده بود و در عين حال گفته بود كه از تلفات غير نظاميان متاسف شده است. 36 تن از مسافران هواپیما خارجی بودند: 13 اماراتی، ده هندی، شش پاکستانی، شش یوگوسلاویایی و یک ایتالیایی. در میان مسافران 66 خردسال وجود داشت.
     در واشنگتن، مقامات نيروي دريايي آمريكا در زمينه اين رويداد گفته بودند: خدمه ناو «وينسنس» كه همان روز با سه ناوچه ايراني درگير شده بودند كه به سوي يك هلي كوپتر آمريكايي آتش گشوده بودند، ارباس را به جاي جنگنده هاي اف ـ 14 ايران گرفته بودند. چهار سال بعد مقامات نظامي آمريكا پذيرفتند كه ناو وينسنس هنگام پرتاب موشك به سوي ارباس ايراني در آبهاي ايران بود. ايران عليه دولت آمريكا به مراجع بين المللي شكايت كرد. دولت آمريكا بعدا و درجریان رسیدگی دادگاه بین المللی لاهه پذيرفت كه خونبها بدهد ولي به مراتب كمتر از مبلغ استاندارد. کل خونبهایی که دولت آمریکا حاضر شد بدهد 61 میلیون و هشتصد هزار دلار بود. حال آنکه این دولت به بازماندگان 36 مسافر خارجی هواپیما چهل میلیون دلار پرداخت کرد. دولت آمریکا پرداخت هزینه دادگاه بین المللی و بهای هواپیمارا جداگانه متعهد شده بود. اصحاب نظر شلیک موشک به هواپیمای مسافربر ایران را دومین عامل خشم ایرانیان از دولت واشنگتن پس از رویداد براندازی 28 امرداد 1332 بشمار آورده اند.
    جنگ عراق و ایران 48 روز بعد (20 آگوست 1988) پایان یافت.
     25 ژوئن 2005 و يك هفته مانده به سالگرد ساقط شدن ارباس ايران، نيروي دريايي آمريكا ناو «وينسنس» را كه ۲۰ ساله شده بود از رده خارج و بازنشسته كرد. اين بازنشستگي زود هنگام، در محافل نظامي ايجاد تعجب كرده و گفته شده بود كه اين ناو پس از رويداد 1988 در سايه ترس از انتقامگيري ايرانيان بسر مي برد. پایگاه این ناو هنگام شلیک موشک به سوی هواپیمای ایرانی، کشور ژاپن بود.
     «وينسنس» در سن دياگو (كاليفرنيا) بازنشسته و با يدك كش به ايالت واشنگتن و محل نگهداري ناوهاي از رده خارج شده و اوراقي منتقل شده است. کاپیتان ویل راجرز پس از انجام ماموریت خلیج فارس، نشان «لژیون مریت» دریافت کرد!.
     «وينسنس» در سن دياگو (كاليفرنيا) بازنشسته و با يدك كش به ايالت واشنگتن و محل نگهداري ناوهاي از رده خارج شده و اوراقي منتقل شده است.

Vincennes و فرمانده وقت آن

سينما

سالروز درگذشت مارلون براندو بازيگر مشهور فيلم هاي سينمايي

برندو در يکي از فيلمهايش

مارلون براندو بازيگر شهير آمريکايي فيلم هاي سينمايي يکم جولاي (ژوئيه) 2004 در بيمارستان دانشگاه کاليفرنيا در لس انجلس درگذشت. وي 80 ساله بود (متولد سوم اپريل 1924) و مبتلاء به بيماري قند و دشواري تنفس. براندو را که 36 سال سرگرم کار نمايش بود يکي از ده بازيگر بزرگ قرن 20 آمريکا توصيف کرده اند. او سه بار ازدواج کرد و هر بار با يک بازيگر فيلم . زن اول او «آنا کَشفي» بازيگر هندي بود. «سوپرمن»آخرين فيلم پُرفروشي بود که وي در آن بازي کرد. از معروفترين فيلمهايي که براندو در آنها بازي کرد «زنده باد زاپاتا»، «گاد فادرGodfather»، «آخرين تانگو در پاريس» و «اتوبوسي به نام هوس» را مي توان نام بُرد.

در قلمرو رسانه‌ها

قدیمی ترین روزنامه نروژ 256 ساله شد

سوم ژوئن 1767 روزنامه نروژی Adresseavisen که هنوز و همچنان منظما به انتشار خود ادامه می دهد، نخستین شماره اش را به توزیع داد. این روزنامه که نروژی ها آن را «اَدرسا» می خوانند از قرن 21 دارای دو اِدیشِن چاپی و آنلاینی شده است که ادیشن آنلاینی آن، لحظه به لحظه آخرین خبرهای داخلی و خارجی را منعکس می کند و بعضی از خبرها و صحنه ها را صوتی ـ تصویری.
تیراژ (تکفروشی) این روزنامهِ قدیمی بمانند همه نشریات چاپی به رغم افزایش جمعیت و شمار تحصیلکردگان رو به کاهش است و یکی از علل آن، اینترنتی شدن خبرها و نظرها و عادت تدریجی مردم به آنلاین خوانی. تیراژ چاپی «اَدرسا» از سال 2003 تا سال 2020 سی درصد کاهش یافته بود ولی مخاطبان ادیشن آنلاین آن سه برابر شده بودند (سه برابر تکفروشی و حدود 500 هزار در هر روز). نخستین سردبیر این روزنامهِ سه قرنی؛ مارتینوس نیسِن بود که 18 سال این سمت را به دست داشت و سردبیر آن از سال 2017 کِرستی هنسبی است.

اخبار متفاوت جلسه «هيرينگ Court Hearing» اتهامات صدام ثابت کرد که جهان، امروز بيش از هر زمان ديگر نياز به يک خبرگزاري غير متعهد دارد

يکم جولای 2004 شبكه هاي تلويزيوني در اخبار مشروح شبانه خود و روز بعد (2 ژوئيه 2004) روزنامه ها، تفهيم اتهامات هفت گانه به صدام حسين و 11 دستيارش در يك جلسه مقدماتي 27 دقيقه اي را در صدر اخبار خود قرار داده بودند، ولي جز رسانه هايي كه خبرنگارانشان به جلسه راه داده شده بودند ساير گزارشها ناکامل و متفاوت از هم بود و تصوير روشني را از پرسش و پاسخ جلسه قضايي به دست نمي داد. دليل آن اين بود كه هر دسته از روزنامه ها از يك خبرگزاري استفاده كرده بودند و با اين که خبرنگاران هر سه خبرگزاري اصطلاحا بين المللي ولي متعلق به سه کشور غربي در جلسه حضور داشتند گزارش هاي آنها از مذاكرات كه از تلويزيونهاي عربي هم پخش شده بود و رئيس جمهوري وقت آمريكا نيز اختصاصا آنها را ( احتمالا از يك تلويزيون مدار بسته) ديده و شنيده بود كاملا متفاوت بود.
هنوز شايد اين سه خبرگزاري باقيمانده از «بيگ فور+ تاس» نمي خواهند قبول كنند كه مردم عصر اينترنت به فايلهاي آنها و ساير منابع خبر رساني دسترسي دارند و مي توانند از گزارش «مربوط به يک رويداد» بويژه از هر سه خبرگزاري پرينت بگيرند و متون آنها را باهم مقايسه كنند و بر ضعف انسان قرن 21 با داشتن چنين آژانسهايي تاسف بخورند - انساني که پس از 5 دهه (از نيمه دهه 1960) تكاپو هنوز موفق نشده است يك خبرگزاري بين المللي بي طرف (غير متعهد) جهاني داشته باشد. چرا شرح جلسه 27 دقيقه اي يك «هيرينك Court Hearing» كه تنها پرسش هويت و تفهيم (ذكر موارد) اتهام است تا فرد و يا افراد مخاطب در جلسه بدانند كه در مظان اتهام هستند [تعدد و نوع اتهام يا اتهامات] و تحقيقات تا قرار مجرميت و صدور كيفر خواست و سپس محاكمه، تا اين حد بايد متفاوت باشد؛ به درستي روشن نيست. Court Hearing محاکمه نيست، يکي از مراحل پيش از محاکمه است.

صدام حسين را در پايان «Court Hearing» يکم ژوئيه 2004 دستبند و پابند مي زنند تا به زندان بازگردانند

ساير ملل

بناي شهر كوبك Quebec در كانادا (فرانسه نو)

Samuel de Champlain

سوم ژوئيه (جولای) سال ۱۶۰۸، ساموئل دو شامپلين Samuel de Champlain جغرافي دان فرانسوى در چهل و يكمين زادروز خود بناى شهر «كِبكQuebec» را در كانادا آغاز كرد كه اين سرزمین در آن زمان «فرانسه نو» خوانده می شد. کِبک ـ قدیمی ترین شهر ساخت اروپاییان مهاجر در آمریکای شمالی (آمریکای شمال مکزیک) اينک حاکم نشین ايالت فرانسوي زبان کوبکِ (کِبِک) کنفدراسيون کانادا است. ژاک کارتیه فرانسوی پیش از شامپلین و در سال 1535 در محلی که شهر کِبک ساخته شد یک قلعه کوچک برای اقامت و محافظت خود و همراهانش در زمستان آن سال بنا نهاده بود. انگلیسی ها در سال 1629 کِبک را که جمعیت آن و حواشی اش در سال 2016 یک و نیم میلیون تَن بود تصرف کردند.
     ساکنان اين ايالت از زماني که شارل دوگل خطاب به آنان فرياد کشيد «زنده باد کوبِکِ مستقل» تاکنون دو بار به طريق دمکراتيک (راي گيري) تلاش کرده اند تا از کنفدراسيون کانادا جدا شوند.
    يك سال پيش از ايجاد شهر كبك (كوبك)، انگليسى ها وارد آمريكاى شمالى (ايالات متحده امروز) شده و ايجاد «جيمز تاون» را در ويرجينيا آغاز كرده بودند.
    با اينكه بعداً، دولت انگلستان مهاجرنشين فرانسوى «كبك» را متصرف شد و كانادا را يك دومينيون انگلستان اعلام داشت؛ هنوز فرانسوى زبانان «كِبك»، زبان و فرهنگ فرانسوي خود را حفظ كرده و در آرزوى كسب استقلال هستند. دو شامپلين سه بار به كانادا سفر كرده بود و بناي شهر كوبك در سومين سفر او آغاز شده بود. پيش از شامپلين، ژاك كارتيه فرانسوي در سفر به قاره غربي به كانادا رسيده بود (67 سال زودتر از انگليسي ها). فرانسويان برخلاف انگليسي ها بوميان (سرخپوستان) را نابود نكرده و با آنان به همزيستي پرداخته بودند.

فرانسه دو بار در دو «سوم ژوئيه» پاپ را نجات داد

دولت فرانسه در سوم ژوئيه (جولای) 1527 و بار ديگر در سوم ژوئيه سال 1849 (در دو سوم ژوئيه و به فاصله 322 سال از هم ) با لشكركشي به ايتاليا پاپ را نجات داد. فرانسه يك كشور كاتوليك است. بار دوم گاريبالدي شهر رُم را محاصره کرده بود تا آن را از دست پاپ ها خارج سازد و پايتخت ايتالياي متحد کند.
گاريبالدي که يک ميهندوست بنام ايتاليايي است در راه تامين وحدت ايتاليا تلاش بسيار کرد.

اختراع تفنگ ته پُر (فشنگدار) دولت پروس Prussia را در صدر ژرمن ها قرار داد

سوم ژوئيه (جولاي) سال 1866 در جريان جنگ بر سر رهبري ژرمن ها، در نبرد كونيگراس Koniggratz در نزديكي «سادوا» در منطقه بوهِم (کشور چِک) ارتش پروسPrussia (آلمان شمالي ـ برلين) كه به تفنگ «ته پُر» و استفاده از فشنگ مجهز شده بود ارتش اتريش Austria را كه هنوز از تفنگ «سرپُر و سنبه اي» استفاده مي كرد شكست داد و برتري خود در ميان ژرمن ها (آلماني نژادها) را مسلم ساخت.
در اين نبرد، فرماندهي نيروهاي دولت پروس را مارشال مولتکه برعهده داشت. تفنگ فشنگي، توسط مهندش «يوهان نيكلاس فون دريسهDreyse» اختراع و براي ارتش پروس (آلمان) ساخته شده بود. در این نبردِ ژرمن ها، اتریش 215 هزار نظامی و پروس 124 هزار تن وارد میدان کرده بودند.
نتیجه این نبردِ ژرمن ها، ایجاد امپراتوری آلمان در 5 سال بعد (سال 1871) بود. آلمان در این سال با شکست دادن فرانسه در جنک و تصرف پاریس، قدرت اول اروپا شد که این مقام را تا جنگ جهانی اول حفظ کرد.

ترديد وکيل قضايي صدام به محاکمه او در زمان اشغال نظامي عراق

چند ساعت پس از پايان جلسه مقدماتي تفهيم اتهام به صدام حسين و برخي دستيارانش در بغداد در يکم جولای 2004، در شهر امان پايتخت اردن «زياد الخسوونه» وكيل قضايي كه بانو ساجده زوجه صدام براي دفاع ازاو گرفته بود در مصاحبه با مطبوعات جلسه تفهيم اتهامات = Court Hearing را يك نمايش خواند و گفت كه نيروهاي حاکم بر عراق حتي اجازه ندادند كه وي ـ وكيل صدام در هيرينگ حضور داشته باشد كه حق اساسي هر انسان است.
     زياد الخسوونه گفت جلسه رسيدگي مقدماتي در بغداد وجاهت قانوني نداشته ؛ زيرا كه بوسيله كساني ترتيب يافته كه مخلوق نيروهاي اشغال كننده عراق هستند.
     صدام که در آخرين روز سال 2006 اعدام شد در پايان كار جلسه هيرينگ (تفهيم اتهامCourt Hearing)، اوراق حاوي اتهامات را امضاء نكرده بود و گفته بود كه تا وكيل و مشاور قضايي اش حضور نداشته باشد و به او نگويد، چيزي را امضاء نخواهد كرد.
    درپي انتشار گزارش جلسه تفهيم اتهام، شماري حقوقدان از سراسر جهان و به ويژه دنياي عرب داوطلبانه آمادگي خود را براي دفاع از صدام حسين در جريان محاكمه اعلام داشتند كه در ميان آنان «عايشه معمر قذافي» دختر رهبر وقت ليبي كه يك مدرّس درس حقوق است ديده مي شد. بيشتر اين حقوقدانان اين رسيدگي قضايي را مطابق استاندارد بين المللي ندانسته بودند زيرا كه عراق در اشغال نظامي خارجي بود و گفته بودند که اين رسيدگي قضايي و محاکمه بايد پس از پايان اشغال نظامي و خروج نيروها صورت گيرد و يا در يک محکمه بين المللي.

صدام با دستبند و پابند (به روش انتقال زندانيان درآمريکا)

نظر برخي عراقي ها كه در جولای 2004 با خبرنگاران خارجي مصاحبه كرده بودند درباره محاكمه صدام، اشغال نظامي عراق و ...

مذاكرات جلسه تفهيم اتهامات به صدام حسين و دستيارانش كه از تلويزيون عراق و تلويزيونهاي عربي پخش شده بود، دوم جولای 2004 هم در صدر اخبار رسانه هاي قرارداشت و برخي خبرنگاران كه در عراق بودند نظر پاره اي از عوام الناس عراقي را در اين زمينه پرسيده و مخابره كرده بودند.
     براي مثال:
     يكي از مصاحبه شدگان به نام محمدكاظم گفته بود: تا آنجا كه من مي دانم صدام كساني را اذيت مي كرد كه به عراق آسيب مي زدند و قصد خيانت به ملت را داشتند.
    محمد مهدي كارمند هتل اظهار نظر كرده بود كه اين محاكمه مسائل عراق را حل نمي كند. مسائل ما هر روز ابعاد بيشتري پيدا مي كند.
     دو نفر ديگر گفته بودند كه آمريكاييان دست کم در آخرين لحظه عاقلانه عمل کردند که لباس خوب بر تن صدام پوشاندند و باعث گسترش خشم هواداران او نشدند.
     يك روحاني سنّي در اظهار نظر خود گفته بود كه گناه بزرگ صدام اين بود كه به حرف آمريكا گوش كرد و با ايران به جنگ پرداخت و همه مشكلات از همين جنگ شروع شد ـ گرچه خودش هم انديشه جنگ با ايران را در سر داشت. صدام در آن زمان با آمريكا خوب بود. نگراني اسرائيل از توان نظامي عراق بيش از هر كشور عربي ديگر بود و آمريكا را تحريك مي كرد. البته نفت هم در اشغال نظامي عراق كه خدا داند کارش به كجا بيانجامد دخيل بود.
     محمد عايش الخميصي چنين ابراز نظر كرده بود: ما تا زماني كه نظاميان آمريكايي در اينجا باشند قبول هرگونه محاکمه مقامات سابق برايمان دشوار است. محمد البكر اظهارداشته بود: چرا مقامات مربوط آمريكا كه اجازه دادند در ويتنام بمب شيميايي «ايجنت آرنج» فرو ريخته شود و هنوز ويتنامي ها از اين بابت قرباني مي دهند محاكمه نشده اند. در اين مدتي كه در اشغال نظامي هستيم (تا زمان جمع آوري اين اظهار نظرها؛ 15 ماه) ده برابر زمان صدام آدم كشته شده است. چرا به محل جشن عروسي بمب انداختند، به همين دليل هم صدام براي برقراي نظم و امنيت سخت گيري مي كرد. خشونت صدام در زندان ابوغريب بدتر از شكنجه هاي پس از اشغال نظامي ـ در همين زندان ـ نبود.
    عودي فالح در پاسخ به پرسش خبرنگاران گفته بود که اظهار نظر کردن درباره محاکمه صدام براي او کاري آسان نيست.
     سليمان الزيد، عراقي ديگر گفته بود: دولت صدام حسين در عراق امنيت و منافع آمريکا و متحدانش را به خطر نيانداخته بود، نمي دانم که تعرض نظامي در اجراي چه سياستي انجام شده است. چرا دنيا خفقان گرفته و اعتراض نمي كند. از لندن براي ما، نخست وزير وارد مي كنند و .... اين آدمهايي را كه آورده و مقام داده اند يك عده فراري بودند. در اينجا پرونده دارند و محال است كه عراقي ها آنها را از ته قلب قبول كنند. عراق كشوري است كه بي سواد ندارد و مردمش از زمان عبدالكريم قاسم توي سياست بودند و دشوار است که فريب بخورند. چرا زير نظارت دولت بي طرف همانند هند يك انتخابات منصفانه در عراق برگذار نمي كنند تا در آن از عراقي ها بپرسند كه چه دولتي و چه فردي را مي خواهند؟. اتهاماتي را كه به دولت صدام وارد كرده اند به هر دولتي در سراسر جهان مي شود وارد ساخت. بانو زبيده كه حاضر نشده بود نام خانوادگي اش را بگويد به خبرنگاران گفته بود كه به نظر او، لشكركشي آمريكا و متحدانش به عراق زير سر دولت كويت و دولت سعودي است. اگر آمريکا و متحدانش نفت ما را مي خواهند، مي توانستند بدون لشکرکشي و جنگ، ضمن سازش با صدام به اين هدف خود برسند و حتي در عراق پايگاه نظامي به دست آورند، غير از فشار سعودي ها و کويتي ها، شايد هدف هاي ديگري در کار بوده؛ مثلا دشمني و معارضه با جمهوري اسلامي ايران، خدا داناست.
    «خالد موفق» اظهار داشته بود: فقط صدام مي دانست كه چگونه مي توان عراق را اداره و امن كرد ـ عراق يک کشور چند مليتي و چند مذهبي است و مانند همه کشورهاي ساخت انگلستان با مسائل مرزي متعدد و اختلاف با همسايگان. در زمان حکومت صدام، ما امن بوديم. او مجازات مي كرد فقط آنهايي را كه مملكت را مي چاپيدند، خيانت مي كردند، قصد تجزيه داشتند و .... صدام فقط حاضر به دست برداشتن از مخالفت با اسرائيل نبود و ريشه اشغال نظامي ما شايد در همينجا باشد و نيز دست داشتن در کار نفت و مقاطعه کاري و ....
    ساكنان مناطق كُردنشين و نيز تُرکمانان عراقي در دادن پاسخ به پرسش ها به گفتن «بله» و يا «نه» اکتفا کرده و توضيح بيشتري نداده بودند. ماحصل اظهارات کُردهاي عراقي اين بود که استقلال بيشتري مي خواهند و سهم واقعي از نفت و نيز خارج شدن آن دسته از عرب ها از مناطق کردنشين که دولتهاي بعثي نقل مکان داده بودند.

برخي ديگر از رويدادهاي 3 جولای

1250: لوئي نهم پادشاه وقت فرانسه كه در لشكركشي هفتم صليبيون به خاورميانه شركت كرده بود در مصر به اسارت حكمران اين كشور درآمد كه بعدا با پرداخت خونبها خودرا آزاد ساخت.

1583: ايوان «مخوف» تزار وقت روسيه پسر خودرا كشت.

1896: عثماني به جزيره «كرت Crete» در مديترانه كه اينك جزيي از خاك يونان است خودمختاري (استقلال داخلي) داد.

1935:

آندره سيتروئن Andre Citroen سازنده اتومبيل هاي سيتروئن در 57 سالگي از بيماري سرطان درگذشت. مادر وی لهستانی و پدرش هلندی بود. آندره که در فرانسه به دنیا آمده بود و از یک پلی تکنیک فرانسه مهندس شده بود یک یهودی بود. وی نخست چرخ دندهِ V شکل را ساخته بود و سپس اتومبیل. آندره در سال 1919 کمپانی سیتروئن را به ثبت داد و سال ها بعد بخشی از سهام کمپانی را به کمپانی رنو فروخت و سرانجام بقیه سهام شرکت را که کارخانه اش 36 هزار مهندس و کارگر داشت به کمپانی میشلن (سازنده تایر) واگذار کرد. پدر آندره که یک تاجر الماس بود، پس از ورشکست شدن خودکشی کرده بود. سیتروئن از کارخانه های بزرگ اتومبیل سازی جهان است.

1944: ارتش سرخ شهر «مينسك Minsk» را از ارتش آلمان پس گرفت و بيش از يكصد هزار نظامي آلماني را اسير كرد. مينسک يک شهر نهصد ساله بلاروس که در کنار دو رودخانه قرار گرفته است از قرن هجدهم يکي از شهرهاي امپراتوري روسيه و بعدا اتحاد جماهير شوروي بود و اينک پايتخت جمهوري بلاروس و نيز مقر سازمان جامعه مشترک المنافع روسيه. مينسک يک شهر دو ميليون نفري است.

1962: الجزاير پس از 132 سال به طور كامل از استعمار فرانسه خلاص شد.

1964:

لیندن جانسون

قانون فراگیر حقوق مدنی و غیر قانونی شدنِ هرگونه تبعیض در همه زمینه ها که شب پیش از این (دوم ژوئن 1964) به امضای لیندن جانسون رئیس جمهوری وقت آمریکا رسیده بود از بامداد سوم ژوئن این سال در سراسر فدراسیون آمریکا به اجرا درآمده است. این قانون، که عنوان آن Civil Rights Act of 1964 است ضمن تضمین حقوق مدنی افراد در سراسر فدراسیون آمریکا، هرگونه تبعیض در هر موردی را منع و غیرقانونی و نقض آن را خلاف و مشمول تعقیب قضایی قرار داده است. بند 8 اصل اول قانون اساسی آمریکا و نیز اصل 14 این قانون، حقوق مدنی و منع تبعیض در امور عمومی حتی در انتخابات (رای دادن و رای گرفتن) را دستور داده اند و قانون حقوق مدنی مصوّب 1964 جزئیات را روشن ساخته و لازم الاجرا است. طرح این قانون را «جان اِف کندی» در سال 1963 پیشنهاد کرده بود و چون در نوامبر این سال ترور شد، مجالس کنگره منتظر تعقیب قضیه از سوی جانشین او (لیندن جانسون) شدند که وی نیز قضیه را دنبال کرد تا اینکه به تصویب هر دو مجلسِ کنگره رسید و با امضای او قانون شد.
با اجرای این قانون، حقوق مدنی افراد در همه زمینه ها و امور از جمله استخدام، کسب مقام، ارجاع کار، گرفتن پروانه کسب، اجاره دادن و اجاره کردن، حضور در اماکن و مدارس در کنار هم ـ صرف نظر از نژاد، رنگ پوست، مذهب، تبار (کشور نیاکان)، جنسیّت (مرد و زن) سِن و سال و نقض عضو داشتن تضمین شده است. در ژوئن 2020 دیوان عالی آمریکا ضمن رسیدگی به یک پرونده، حُکم داد که چون قانون مصوب ژوئن 1964 فراگیر است، همجنس بازان و تغییر جنسیت داده ها هم مشمول آن هستند و نباید مورد تبعیض قرار گیرند.

پيام‌هاي تازه

يک راه بهبود کيفيت روزنامه هاي تهران از لحاظ انتشار خبر و نظر: ايجاد انجمن دفاع از مخاطبان

يک مخاطب اين تاريخ آنلاين در اوايل تيرماه 1384 در پیامی از تهران نوشته بود كه راه بهبود كيفيت روزنامه هاي ما و كامل نويسي اخبار و رفتن سراغ منابع ديگر و پوشش آنها چيست؟.


     ـ به نظر اين نگارنده و تجربه اي كه دارد؛ يك راه آن، ايجاد يك و يا چند جمعيت دفاع از مخاطبان (خريداران روزنامه ها) در چارچوب حفاظت از منافع مصرف كننده و گزارش موارد نقص كار به ناشران مطبوعات، دولت و آگاه ساختن خوانندگان روزنامه ها از نظرات خود از طريق راديو ـ تلويزيون دولتي است كه اين رسانه ملي در پاراگراف اول اصل175 قانون اساسي موظف به پخش چنين نظرات شده است.
    راه ديگر؛ انتشار يك و يا دو روزنامه حرفه اي به معناي واقعي كلمه است. وجود اين دو روزنامه كه بايد رقيب هم باشند سبب مي شود كه روزنامه هاي ديگر يا خودشان را به پاي آنها برسانند و يا تعطيل شوند. از آنجا که نشریه داری یک کسب و کار هم محسوب می شود بهتر است که دولت کمک مالی خودرا قطع کند. قطع کمک مالی، به ارتقاء کیفیت نشریه کمک می کند، یعنی اینکه باید روی پای خود بایستد و متکی به خود باشد و این کار جز با جلب مخاطب میسّر نخواهد بود و مخاطب، متاع بهتر می خواهد و متاع یک نشریه؛ خبر و نظر است.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com