Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

11 فوريه

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

40 سال پس از شكست نهاوند، ايرانيان به دعوت مختار شمشير برگرفتند و ...

مورّخان اروپايي ماه فوريه سال 683 ميلادي را آغاز بپاخيزي «مختار ابی عبيده ثقفي» در بین النهرین به خونخواهي حسين ابن علي (ع) و يارانش نوشته اند و اضافه كرده اند كه در اندك مدتي، بيش از 20 هزار ايراني با اسب و اسلحه به وي پيوستند و ظرف چهار سال، بسياري از لشكريان بني اميه و سردارن اعزامي از شام (سوريه، لبنان و بخشي از فلسطين و ...) را از پاي در آوردند.
به نوشته اين مورّخان، قيام مختار فرصت مناسبي به ايرانيان داده بود تا با عربان كه بر وطن آنان مسلط شده و نوه پيامبر اسلام را با شقاوت تمام مقتول ساخته و خانواده او را اسير كرده و به شام (به پایتختی شهر دمشق) برده بودند درآويزند.
قيام مختار 40 سال و چند ماه پس از شكست نهاوند آغاز شده بود. مختار در سال 687 در جنگ با سپاه امويان شام كشته شد. «مختارنامه» كه شرح جنگهاي مختار به زبان فارسي بوده است، پس از پيدايش چاپ سنگي در ايران به چاپ رسيد و از نخستین کتاب های چاپ شده در ایران و تا مدتي يک کتاب پُرخواننده بود. در سپاه مختار به فارسي تكلّم مي شد.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

روزي که گريبايدوف در تهران بقتل رسيد

گريبايدوف

الكساندر گريبايدوف Alexander S. Griboyedov ديپلمات، نظامي، نمايشنامه نويس و طنزنگار روس 11 فوريه 1829 در 34 سالگي در تهران به دست گروهي از مردم كشته شد. گريبايدوف كه نمايشنامه هاي فكاهي اش هنوز كهنه نشده اند و در جريانند، سالها در تفليس مامور تماس با ايران بود. وي بود كه پيشنويس قرارداد (ننگين) تركمنچاي را پس از امضاي فتحعليشاه به سن پترزبورگ برد و به تزار وقت (نيكلاي اول) داد. گريبايدوف كه در جريان جنگ روس و ايران، همه جا دركنار ژنرال پاسكويچ بود پس از دادن قرارداد تركمنچاي به تزار، از جانب او به سمت سفير روسيه (اصطلاحا وزير مختار) در تهران منصوب شد. وي در سفارت روسيه در تهران به يك خواجه حرمسراي فتحعليشاه كه از مردم قفقاز بود پناهندگي داد. اين خواجه فراري گريبايدوف را در جريان سرنوشت دختران قفقازي و به ويژه گرجي ها در حرمسراهاي شاه و شاهزادگان و مقامات ايران قرارداد و گريبايدوف كه تحت تاثير حرفهاي او قرارگرفته بود، باتوجه به مفاد قرارداد تركمنچاي كه بازگشت قفقازي هارا از ايران به شهرهايشان (درصورت تمايل) شامل مي شد نخست به دو زن قفقازي كه از خانه يك شاهزاده قاجار فراركرده بودند پناه داد و سپس دستورداد كه درصورت لزوم براي پس گرفتن اين زنان كه در خرمسراها و احيانا مادر فرزندان اعيان كشور بودند به زور متوسل شوند. انتشار اين تصميم در تهران، ايرانيان را كه از قرارداد تركمنچاي ناخوشنود بودند خشمگين ساخت و به نام جلوگيري از تعرض به حرمسراها و توقيف زوجه (نواميس) مردم به سفارت حمله بردند و با وجود مقاومت قزاقهاي سفارت وارد آن شدند و گريبايدوف، كاركنان سفارت، قزاقها و حتي خواجه پناهنده شده را كشتند و جسد گريبايدوف را به ميان زباله ها افكندند كه سه روز بعد به دست آمد و به تفليس حمل شد. فتحعليشاه از بيم آغاز جنگ سوم روسيه با ايران، نوه خود خسرو ميرزا را با جمعي از رجال كشور از جمله ميرزا تقي خان فراهاني (امير كبير) جهت پوزش خواهي به سن پترزبورگ فرستاد. تزار از اين رفتار راضي شد و حتي قسمتي از غرامت جنگ را به ايران بخشيد.

تمجيد پي در پي مقامات دولت حزب دمكرات آمريكا از كارهاي دكتر اميني نخست وزير وقت

علي اميني

چستر باولز مشاور ويژه و دستيار نزديك جان اف كندي رئيس جمهوري وقت آمريكا ازحزب دمكرات در ديدار از ايران در اين روز در بهمن ماه 1340 (11فوريه 1962) از كارهاي اصلاحي دكتر علي اميني نخست وزير وقت كه اواخر دهه 1990 در پاريس فوت شد به ويژه برنامه اصلاحات ارضي او تمجيد كرد. پيش از وي، تالبوت معاون وزير امور خارجه امريكا كه به تهران آمده بود از مبارزه دولت دكتر اميني با فساد اداري و تعقيب قضايي بيش از چهارصد مقام و كارمند دولت قدرشناسي كرده بود. قبل از او نيز اورل هريمن عضو كابينه آمريكا ضمن ديدار از ايران از برنامه اصلاحات دولت اميني تقدير بعمل آورده بود. مقامات آمريكائي صندوق بين المللي پول هم برنامه هاي صرفه جويي دكتر اميني را مورد تقدير قرار داده بودند.
    دكتر اميني كه در جريان اعتصاب و تظاهرات وسيع معلمان مدارس ابتدايي و موسطه تهران در ارديبهشت سال 1340 نخست وزير شده و برجاي شريف امامي نشسته بود و شهرت داشت كه مورد حمايت رئيس جمهوري وقت آمريكاست اصلاحات خود را انقلاب سفيد نام نهاده بود.
    نور الدين الموتي وزير دادگستري او بسياري از مقامات سابق از جمله ابتهاج، مهام، فرود و ... رابه اتهام سوءاستفاده هاي اداري تحت تعقيب قضايي قرار داده بود. برنامه صرفه جويي دکتر اميني هنگامي که ارتش را هم شامل شد صداي شاه را درآورد. وي فروش ارز به مسافران را محدود، ورود اشياء لوكس را تنها با ارز آزاد مجاز كرده بود و....
    دكتر اميني در دوران نخست وزيري خود كه تا تيرماه 1341 ادامه داشت بيش از هر نخست وزير ديگر ايران نطق ايراد كرد و راديو دولتي مجبور بود كه نطقهاي او را به طور كامل پخش كند. تشكيل اجتماعات را در ميدان جلاليه ( پارك لاله امروز) آزاد كرده بود، ولي هنگامي كه جبهه ملي ميتينگ هاي خود را در آنجا برگزار كرد دستگيري ها آغاز شد كه اميني آن را به حساب شاه و عوامل او گذاشت. در زمان دكتر اميني از سانسور مطبوعات تا حدي محسوس كاسته شده بود. در همين زمان بود كه مهندس مهدي بازرگان با اطلاع دكتر مصدق كه در احمدآباد (و عملا در حالت تبعيد) بود نهضت آزادي ايران را تاسيس كرد.
    دكتر اميني با وجود حمايت هاي آمريكا از او، بعدا گله كرد كه دولت آمريكا در طول حكومت او تنها 60 ــ 70 ميليون دلار به ايران كمك كرده بود. وي در ماههاي بهمن و اسفند 1340يك سفر طولاني به اروپا انجام داد، ولي موفق به دريافت كمكهاي مالي قابل توجه از اروپائيان نشد.
    بر سر بودجه ارتش با شاه اختلاف شديد پيدا كرد كه گفته شد شاه شكايت او را به حاميانش در واشنگتن كرده بود و بالاخره بر اثر همين موضوع هم كناره گيري كرد و اسدالله علم جاي اورا گرفت.

... و به این سان، انقلاب نظام حکومتی ایران را تغییر داد ـ گزارش 22 روز آخر، روز به روز ـ هشدارها و زنهارها

22 بهمن 1357، انقلاب ایران با انتشار اعلامیه ارتشبد عباس قره باغی (قَراباغی و متوفی در سال 2000 در پاریس) رئیس وقت ستاد ارتش مبنی بر بی طرف شدن نظامیان [سلب حمایت از شاپور بختیار نخست وزیر وقت و عملا حمایت از انقلاب] و بازگشت آنان به سربازخانه ها، ناپدیدشدن شاپور بختیار، افتادن رادیو ـ تلویزیون به دست کمونیست ها در پي خروج نظاميان از آنجا که از آبان 1357 استقرار يافته بودند، سقوط کلانتری های پلیس، خودکشی ژنرال ایرج مقدم رئیس تسلیحات ارتش و افتادن زرّادخانه ها به دست جمعیت و افراد، کشته شدن ژنرال بَدره ای فرمانده نیروی زمینی، نافرمانی و شورش نظامیان پادگان عشرت آباد (تهران) و تیرخوردن سه ژنرال، افتادن زندان دژبان در پادگان جمشید آباد ـ محل بازداشتِ مقامات سابق ازجمله سپهبد نصیری و ... به دست انقلابیون، دستگیر شدن ژنرال رحیمی رئیس شهربانی وقت (پلیس) و نیز فرماندار نظامی تهران و ... پیروز شد. (این
    بازداشت ها ظاهری بود با هدف آرام شدن مردم).
    انقلاب از 18 دیماه سال پیش از آن و یک روز پس از انتشار یک نامه ساختگیِ دولتی در روزنامه اطلاعات (صفحه نامه به سردبیر و مقالات) که غیر مستقیم، آیت الله خمینی را مورد اهانت قرار داده بود از شهر قم آغاز شده بود. نخست، محدود و به صورت اعتراضات و تظاهرات پراکنده بود و چون دولت به صورتی آن را تحمل می کرد به انقلاب تبدیل شد. نامه ساختگی با امضای جعلی را یک مقام ارشد دولتی به روزنامه اطلاعات داده بود و اصرار و فشار به انتشار آن بود!.
    به گزارش روزنامه های وقت، در 22 بهمن 1357 و روز پیش از آن، در تهران 235 تن و در شهرستانها 230 نفر کشته شده بودند. شمار مجروحان تهران ـ طبق گزارش بیمارستانهای شهر 878 نفر بود. واشنگتن و مسکو 23 بهمن ماه دولت موقت انقلاب به ریاست مهدی بازرگان را به رسمیت شناختند. ولی، دولت پکن ـ که با اشتباه محاسبه ـ در جریان انقلاب به شاه نزدیک شده بود و رئیس وقت این دولت در اوج انقلاب، در تهران با شاه ملاقات کرده بود غافلگیر شد، آلمان سیاست انتظار درپیش گرفته بود، لندن جانب یک گروه از انقلابیون را گرفته بود که در سه دسته اصلی ـ مذهبی ها، مصدقی ها و چپگرایان ـ بودند و فرانسه که قبلا به اطاق فکر انقلاب تبدیل شده بود شادمان از آن پیروزی.
     پیروزی انقلاب در عین حال خالی از هشدارهای متفکران انقلاب نبود که زنهارهای آنان به نظر می رسد به حقیقت پیوسته باشند. آنان در بیانیه های خود هشدار داده بودند که ممکن است برخی از نظامیان بازگشت کنند (وارد توطئه گری شوند)، بازاریان [که تنها منافع شخصی را می جویند] شریک قدرت شوند و در تصمیم گیری های دولتی و وضع قوانین به سود خود مداخله کنند، بی تجربه ها مدیریت ها را به دست گیرند، تصفیه های عمومی به کینه جویی و تصفیه های حساب های خصوصی مبدل شود، خواصِ از نوع تازه پدیدار شوند و بساط سوء استفاده و اِعمال نفوذ [پارتی بازی] دوباره پهن شود.

    برخی از رویدادهای دیگر، در سه هفته پیش از پیروزی انقلاب:

    ـ در پی هشدارهای آیت الله طالقانی که اگر ارتش مداخله کند، در کشور حمّام خون به راه خواهد افتاد، ارتشبد عباس قره باغی رئیس وقت ستاد نیروهای مسلح گفت که ارتش ایران اهل کودتا نیست. همزمان، آژانس های خبری به نقل از نزدیکان آیت الله خمینی در پاریس گفته بودند که به نظر می رسد دولت آمریکا نمی خواهد که محصول انقلاب ـ چنانچه پیروز شود ـ یک نظام (حکومت) اسلامی باشد، «سیا» سرگرم کار است و سادگی است خیال کنیم که واشنگتن آرام خواهد نشست، آمریکا استراتژی و سیاست های کُلّی درازمدت خودرا به این حرف ها تغییر نمی دهد. نزدیکان آیت الله خمینی گفته بودند که اسلام «کاپیتالیسم» را که آمریکا پرچمدار آن است تحمّل نمی کند، تاکید بر تساوی مردم دارد و رای جماعت در هر امری، که همانا دمکراسی است. آموزش های اخلاقی اسلام و شریعت، ضد کاپیتالیسم هستند که این روش اقتصادی (کاپیتالیسم) ـ اجحاف، استثمار و کسب مال به هر طریق را تایید می کند.
    ـ بی بی سی که همان روش قدیمی دولت لندن را دنبال می کرد در تفسیری که دوم بهمن 1357 پخش شد ثابت کرد که میان مخالفان شاه (انقلابیون) شکاف ایجاد شده و در پی قدرت گرفتن اسلامیون، چپ ها نگران شده و در صدد فعالیت مستقل و احتمالا نزدیک شدن به شاپور بختیار هستند. چپ ها با یک دولت ملی گرا مرکب از جبهه ملی قدیم (مصدقی ها) موافقت بیشتری دارند تا ملی ـ مذهبی ها (نهضت آزادی، گروه بازرگان ـ طالقانی و ...). در این میان، خبر از وجود اختلاف میان کمونیست ها بود. برخی از کمونیست های جوانتر، حزب توده را دست نشانده و عامل سیاست های مسکو می دانستند و درصدد تاسیس یک حزب کمونیست تازه برآمده بودند [که چند روز بعد تاسیس آن اعلام شد]. این کمونیست ها می گفتند که سران حزب توده به دستور مسکو اعلام کرده اند که از تصمیمات روحانیون پیروی می کنند و به اعضای خود گفته اند که شعارهای مذهبیون را تکرار کنند و با آنان همصدا شوند. از این زمان به تدریج خاموشی برق تهران که ناشی از قطع کابل های اصلی برق رسانی به شهر بود آغاز شد که بعدا اعلام شد کار کمونیست ها بود.
    ـ دوم بهمن مطبوعات از قول مهدی بازرگان نوشته بودند که برای پیشگیری از بی نظمیِ پس از پیروزی انقلاب و هرگونه تخریب کشور که طبیعت هر انقلاب است، باید انتقال قدرت به طریق مسالمت آمیز صورت گیرد و بنابراین لازم است که شاپور بختیار هرچه زودتر و تا دیر نشده کناره گیری خودرا اعلام دارد.
    ـ سازمان ملی (سراسری) دانشگاهیان اعلام نظر کرد که توّم پول (نقدینگی)، فساد اداری، بوروکراسی پیچیده و از مُد افتاده (قدیمی و غیر علمی)، مداخله خواص و نزدیکان شاه و مقامات ارشد در امور و معاملات دولتی و نیز واردات و صادرات و تنظیم دستورالعمل های مالی و بازرگانی برپایه منافع خود، گسترش فاصله طبقاتی از نیمه دوم سال 1352 (از زمان چندین برابر شدن درآمد حاصل از صدور نفت)، نبود احزاب و نشریات مستقل (حرفه ای) و خفقان (سانسور و ممانعت از تشکیل اجتماعات و ابراز نظر) ناله ها را به فریاد و انقلاب تبدیل کرده است و راه حلی جز دگرگونی کامل و ایجاد ساختاری نوین نیست.
    ـ چهارم بهمن آژانس های خبری جهانی به نقل از چند چپگرا چنین گزارش کرده بودند که ما (چپگرایان) با تهیه یک برنامه قبلی، یک اجتماع بیش از 20 هزارنفری در بهشت زهرا (گورستان تهران) برپا کرده بودیم که ناگهان چهار مینی بوس مجهز به بلندگو وارد شدند و چند روحانی جوان (طلبه) شروع به سخنرانی کردند و میدان را از دست ما گرفتند. نگرانی ما این است که پس از پیروزی انقلاب هم، امور کشور به دست آنان افتد و .... آنان مساجد را در دست و اهل مذهب را در کنترل دارند که یک تشکّل سراسری و بدون هزینه است.
    ـ پنجم بهمن و برخلاف انتظار، و طبق برخی گزارش های رسانه ای، صد تا دویست هزار تَن هواداران نظام مشروطه پارلمانی وارد خیابانهای تهران شدند و راهپیمایی کردند و شعار هواداری از اظهارات شاپور بختیار دادند که گفته بود شاه در حکومت پارلمانی، اختیار اجرایی ندارد (بمانند پادشاه انگلستان، بلژیک و سوئد). درجریان این راهپیمایی، در چند نقطه ازجمله در خیابان سعدی شمالی و خیابان سپه میان آنان و انقلابیون زد و خورد صورت گرفت که مجروح داشت. انقلابیون به تظاهرات هواداران نظام پارلمانی (انتخاب رئیس دولت توسط پارلمان) انگ آمریکایی و طبق نقشه «سیا» زده بودند. آیت الله مکارم شیرازی در واکنش به این تظاهرات گفت که ساده اندیشی است اگر تصور کنند که بازگشت به وضعیت سابق امکان پذیر است.
    ـ ششم بهمن، دکتر کریم سنجابی رئیس جبهه ملی شایعه ایجاد شکاف میان گروههای شرکت کننده در انقلاب را ردّ کرد و گفت که این، یک تلقین محافل استعماری است. برخی دیگر از میانه روهای انقلاب از نقل قولی درباره «برنامه ترور سه نخست وزیر در سالهای گذشته» در مطبوعات انتقاد کرده و گفته بودند که این قبیل حرف ها در این زمان، تاثیر منفی مخصوصا در واشنگتن خواهد داشت که در انتظار به دست آوردن بهانه است. در همین روز شاپور بختیار گفته بود که اگر انقلابیون خیابانهارا تَرک کنند و طرح اصلاح و یا تغییر قانون اساسی (نظام حکومتی وقت) در میان آرامش به رفراندم گذاشته شود، تسلیم نتیجه رفراندم خواهد بود. بعدا برخی از انقلابیون از جمله آیت الله طالقانی پاسخ داده بودند که اگر ارتش کنار بکشد آرامش برقرار خواهد شد.
    ـ در چند روز بعد خبرها درباره بازگشت آیت الله خمینی به وطن و گمانه زنی روز و ساعت ورود او بود و نیز استقبال میلیونی و اظهارات او در بهشت زهرا و ....
    ـ نهم بهمن و بدون پیش بینی قبلی، در محله های جنوب و جنوب غربی تهران تظاهرات روی داد که تا شب به نقاط دیگر پایتخت گسترش یافت. تظاهر کنندگان، غروب آن روز شهرنو (محله بدنام تهران واقع در فاصله میدان قزوین و میدان گمرک)، کافه شکوفه نو (یک کاباره واقع در خیابان سیمتری و نه تنها به دور از یک پاسگاه پلیس)، کاباره های مهتاب نو و آراسته نو و چندین کاباره دیگر، بار و رستوران پاتوق زنان خودفروش و دهها الکل فروشی و نیز ساختمان سینما شهاب را که معروف بود فیلم سِکسی نمایش می دهد تخریب کردند و آتش زدند. در حریق شهرنو بیش از 160 ساختمان (80 ـ 90 درصد خانه ها) ویران شده بود. قبلا به زنان محله اخطار شده بود که خارج شوند، باوجود این، شماری از این زنان در جریان تخریب مجروح شدند. تظاهرات کنندگان همچنین در جستجوی چند سردسته (صاحب و گرداننده فاحشه خانه) بودند که گفته شده بود در حمله به خانه دکترمصدق ـ در جریان کودتای 28 اَمُرداد 1332 شرکت داشتند و برای این منظور چاقوکش اجیر کرده و در اختیار کودتاگران قرار داده بودند ولی در آن روز آنان را نیافتند. دو تن از این سردسته ها بعدا دستگیر و به حکم قاضی دادگاه انقلاب تیرباران شدند. آیت الله طالقانی گفته بود که این نگرانی وجود دارد که پس از تخریب شهرنو، آن زنان در شهر پراکنده شوند و ...، باید نخست امرار معاش و محل اسکان آنان تأمین می شد.
    ـ یازدهم بهمن و روز پیش از بازگشت آیت الله خمینی به وطن، پراودا ارگان حزب حاکم شوروی (روزنامه حکومتی مسکو) در سرمقاله اش از انقلابیون ایران خواسته بود که انشعاب نکنند زیراکه دولت واشنگتن برای ایران ـ نَه نظام اسلامی می خواهد نَه نظام چپ، از شاپور بختیار حمایت می کند و چشم به ملیّون ملایم و میانه رو دارد، ناسیونالیست هارا هم برنمی تابد که خواهان احیاء امپراتوری پارسیان و اخراج غرب از خاورمیانه و آسیای جنوبی هستند. چند صاحبنظر با اشاره به اتحاد ناسیونالیست های ایرانی ازجمله داریوش فروهر و مصدقی ها با مذهبیون و رفتن دکتر سنجابی به پاریس و دیدار با آیت الله خمینی گفته بودند که تاریخ ایران چندبار چنین اتحادی (اتحاد مذهب و ناسیونالیسم) را به خود دیده که هربار نتیجه آن اَبَرقدرت شدن ایران بود؛ در زمان ساسانیان (شروع آن از اردشیر پاپکان با اعلام آیین زرتشت به عنوان دین رسمی کشور)، در زمان بوئیان (دیلمیان، تصرف بغداد و شیعه کردن حکومت)، در زمان صفویان (شروع آن با شاه اسماعیل و اعلام شیعه به عنوان مذهب رسمی) و ....
    ـ مفسران اروپایی ـ آمریکایی، اوضاع وقت ایران را نتیجه بی اعتنایی طولانی شاه به اندرزها و اخطارها بویژه از آغاز دهه 1350 (هجری شمسی) و شروع تورّم پول، افزایش شمار باسوادها و خارجه رفته ها بشمار آورده و گفته بودند که راه پیشگیری، انتخابات آزاد و انتصابات درست و خارج ساختن روزنامه ها از دست دو خانواده بود و کُندی کار دادگستری و سکوت داستان کل کشور که در همه کشورها اختیارات و نظارت وسیع دارد.
    ـ 11 بهمن ماه دولت آمریکا به آمریکاییان ساکن ایران که شمار آنان به دهها هزار تَن می رسید توصیه کرد که ایران را تَرک گویند و چون پیش بینی کرده بود که مقامات بعدی ممکن است دوست آمریکا نباشند، تلاش خودرا آغاز کرده بود که تا شاپور بختیار باقی است و حداکثر در زمان مهدی بازرگان که از سوی آیت الله خمینی به سمت نخست وزیر موقت تعیین شده بود قراردادهای خرید اسلحه از آمریکا ابطال شود و جنگنده های پیشرفتهِ تحویل داده شده نیز بازخرید شوند. چهار روز بعد، بختیار قراردادهای خرید اسلحه از آمریکارا لغو کرد.
    ـ 14 بهمن ماه، در حالی که هنوز شاپور بختیار بر سر کار بود، اعضای شورای انقلاب تعیین شدند که تا انجام رفراندمِ تغییر نظام حکومتی، سپس بررسی و تصویب قانون اساسی، انتخابات مجلس و تشکیل آن وظایف پارلمان را انجام دهند. در همین روز ابوالحسن بنی صدر ـ اقتصاددان و در آن زمان نزدیک به دفتر آیت الله خمینی گفت که بدون ملّی کردن بانک های غیردولتی که وجود و عملکرد آنها از عوامل فساد اقتصادی بوده است مسائل کشور حل نخواهد شد. چون گزارش هایی درباره اقدام احتمالی ارتش انتشار یافته بود، در این روز آیت الله خمینی گفت که آماده دادن حُکم جهاد است و برای چنین جهاد، می توان اسلحه تهیه کرد.
    ـ 15 بهمن ماه، بقیه کارکنان رادیو دولتی به جمع اعتصابیون قبلی این سازمان (رادیوتلویزیون) پیوستند و تنها دو ـ سه نفر در آن سازمان که در کنترل ارتش بود باقی مانده بودند. در این روز و به دستور شاپور بختیار، شماری حدود 200 تن از نزدیکان به دربار و دولتیان سابق ازجمله هوشنگ نهاوندی (رئیس دفتر فرح پهلوی، وزیر پیشین مسکن و رئیس قبلی دانشگاه) و مجیدی رئیس سازمان بودجه و برنامه بازداشت شدند و بر جمع بازداشتی های قبلی که امیرعباس هویدا یکی از آنان بود افزوده شدند. ادعا شده بود که بازداشت شدگان اخیر در زمان تصدی، مرتکب سوء استفاده هایی از قدرت شده بودند. برای مثال؛ در مورد نهاوندی گفته شده بود که در چارچوب «گروه بررسی مسائل ایران در پرتو انقلاب شاه ـ معروف به انقلاب سفید» برنامه و طرح به شاه می داد و ازجمله توصیه نخست وزیر شدن ازهاری را. بختیار در جریان تلاش خود برای آرام کردن تظاهرات و تحقّق شعارهای آنان ـ برداشت از پس اندازها و حساب های بانکی را محدود کرد و وعده داد که همه پرونده های معاملات دولتی در طول 25 سال گذشته (قبل از آن) بازگشایی و رسیدگی خواهد شد و قول داد که با تماس با انقلابیون به سازش نظرات دستیابی شود. بختیار قول داد که همان روز و یا روز بعد لوایح انحلال ساواک و محاکمه فوری وزیران (بدون طی تشریفات طولانی قبلی) را به تصویب برساند. وی در عین حال به مهدی بازرگان ـ دوست و همپیمان پیشین خود ـ اخطار کرد که در امور دولت مداخله نکند که بازداشت خواهد شد. یک کشور در آن واحد نمی تواند دو نخست وزیر داشته باشد. بازرگان در پاسخ به او، گفته بود: میلیون ها مردمی که در خیابانها هستند با صدای بلند و مکرّر او را (نخست وزیری بازرگان را) تایید کرده اند.
    ـ 16 بهمن، بختیار گفت به این سبب با برقراری جمهوری اسلامی موافقت ندارد که در چنین نظامی، روحانیون وارد امور اجرایی می شوند و در کار اجرایی، ممکن است ایراد و ... و اشتباه و حق کُشی هم اتفاق افتد و به این علّت ناراضی به وجود می آید و ناراضیان همه مشکلات را از چشم مذهب خواهند دید، مذهب تضعیف خواهد شد که درست نیست. در همین روز، مقامات دولتی و افرادی که شهرت به هرگونه سوء استفاده در طول 25 سال قبل از آن (از کودتای 28 اَمُرداد 1332) داشتند ممنوع الخروج از کشور شدند تا به پرونده و سوابق آنان رسیدگی شود. در همین روز غلامرضا کیانپور وزیر سابق اطلاعات و جهانگردی (ارشاد) به اتهام دادن کمک مالی از خزانه دولت به مطبوعات بازداشت شد [که بعد از انقلاب اعدام گردید]. همچنین در این روز نشریات کشور تهدید شدند که اگر روابط عمومی دولت های خارجی شوند و نظریات آنها را بزرگ و تلقین کنند تعطیل خواهند شد. بزرگان انقلاب گفتند که در طول 25 سال گذشته برخی از معاملات دولتی ـ از واگذاری ها تا خرید و فروش ها ـ بدون رعایت اصل برگزاری مناقصه و مزایده و دادن اعلان آن از قَبل به روزنامه ها و مشارکت علاقه مندان در آن صورت گرفته و درنتیجه حق ملت نقض شده و برای مثال توزیع مواد غذایی به مدارس [در اجرای برنامه تغذیه رایگان. باید دید که در توزیع سبد کالا در بهمن 1392، قانون معاملات دولتی و اصل برگزاری مزایده و مناقصه که عمل به آن به سود خزانه کشور و نفی تبعیض است رعایت شده باشد.]. در واشنگتن، از رئیس «سیا» نقل شده بود که گفته بود روند رویدادها در ایران بگونه ای است که آرامش، منطق، نظم و ترتیب به این کشور بازنخواهد گشت و تلاش ما ناموفق بوده است.
    در همین روز کابینه دولت موقت انقلاب به نخست وزیری مهدی بازرگان تشکیل شد که تا نیمه آبان سال بعد (سال 1358) و تصرف سفارت آمریکا به مدت 275 روز و در محیط تعدّد مراکز قدرت بکار ادامه داد.
    ـ 17 بهمن ماه، شاپور بختیار دست به قدرت نمایی زد و دستور داد که جت های جنگنده ازجمله جت های اف ـ 14 ، فانتوم ها و هلی کوپترهایِ حمله در آسمان تهران ـ از این سوی به آن سوی پرواز کنند تا ثابت شود که ارتش، جز سرباز، جت جنگنده هم دارد و .... در همین روز شایعه بازداشت دکترعلی اصغر صدر حاج سیدجوادی روزنامه نگار و رهبر یک دسته مستقل از انقلابیون که مردم، پیروان اورا نیروی سوم (نه چپ و نه راست) می خواندند در جامعه غوغا بپا کرد و شهروندانِ تا آن روز ساکت را هم وارد صف مخالفان دولت ساخت. [دکتر حاج سیدجوادی اخیرا در فرانسه ـ همان کشوری که در آنجا تحصیل کرده بود ـ درگذشت].
    ـ در همین روز ژنرال هایزر که چند هفته در ایران با فرماندهان نظامی مذاکره می کرد و از جانب دولت آمریکا ماموریت ویژه داشت ـ پس از کسب اطمینان از نتیجه ماموریت خود تهران را ترک کرد و دولت آمریکا اعلام داشت که ماموریت هایزر؛ دورساختن نظامیان ایران از اندیشه کودتا و ورود به سیاست بود. همچنین در این روز بنی صدر رژیم شاه را عامل تورّم پول در کشور اعلام کرد و گفت که در این کار یا تعمّد بود و یا بی تدبیری.
    ـ در طول این مدت و پس از ورود آیت الله خمینی به تهران، صفحه اول مطبوعات پُر از اخبار مربوط به ملاقات های او با مردم و نیز همافران نیروی هوایی بود.
    ـ 21 بهمن، در اين روز و 9 روز پس از بازگشت آية الله خميني از تبعيد 14ساله به تهران ـ این شهر میدان جنگ بود، اجساد 63 تن که هدف گلوله قرار گرفته بودند از بیمارستانهای تهران به پزشکی قانونی منتقل شده بود و بیمارستانهای شهر پُر از مجروح بود. در این روز در یک خیابان تهران یک خبرنگار آمریکایی نیز کشته شده بود. پس از افتادن ساختمان صنایع نظامی (تسلیحات) به دست انقلابیون و نیز خلع سلاح شدن برخی از واحدهای گارد در منطقه فرح آباد (شرق تهران) و تصرف چند کلانتری پلیس، از ساعت چهار و سی دقیقه بعد از ظهر مقررات منع رفت و آمد اعلام شد، ولی کسی اعتناء نکرد. آية الله خميني به نظامیان اخطار کرد که هنوز حُکم جهاد نداده است، ولی تصمیم آخر را خواهد گرفت ـ دست از تیراندازی بردارند. در این میان گزارش رسیده بود که شاپور بختیار آمادگی خودرا برای مذاکره اعلام کرده است.

کُپی نیمه بالایی صفحه اول شماره 22 بهمن ماه 1357 روزنامه اطلاعات

کُپی صفحه اول شماره 23 بهمن ماه 1357 روزنامه اطلاعات

اظهار نظرها درباره علل و پیشگویی نتایج انقلاب ایران، پس از پیروزی آن

در چند روز پس از پیروزی انقلاب، رسانه های اروپا و آمریکا پُر از اظهار نظر درباره علل وقوع آن و پیشگویی نتایج اش بود. هنری کیسینجر بی تصمیمی جیمی کارتر را عامل سقوط شاه بیان کرده و گفته بود: "بی تصمیمی کارتر، شاه را از مقابله با مخالفان بازداشته بود. سیاست بی موقع حقوق بشری کارتر شاه را سر در گم کرده بود. کارتر گمان می کند [می کرد] که انقلاب ایران ملی گرایانِ لیبرال ـ دمکرات را بر سر کار خواهد آورد. شاه می توانست با دادنِ «امتیازهایِ به موقع» ازجمله برگزار کردن انتخابات واقعی (طبق اصول دمکراسی)، از تبدیل تظاهرات به عصیان و انقلاب جلوگیری کند. شاه باید می دانست وقتی که انقلاب در حال پیشرفت باشد نمی توان از آن جلوگیری کرد، زیراکه کنترل آن از دست رهبران و گردانندگان انقلاب هم خارج و به دست افرادِ در صحنه می افتد و به همین سبب ـ در طول تاریخ بشر ـ هیچ انقلابی به نتایج مورد نظر متفکران و بانیان آن دست نیافته است".
     پراودا روزنامه حاکمیّت جماهيريه شوروی در مقاله ای از مهدی بازرگان خواسته بود که با حزب توده ائتلاف، و وزیرانی از این حزب را وارد کابینه اش کند و مدعی شده بود که اگر این ائتلاف صورت نگیرد، مذهبیون با حمایت لندن و سکوت واشنگتن قدرت را از او خواهند گرفت! و ایران بازگشتی به دوران صفویه و سخت تر از آن خواهد داشت.
     چند تفسیرنگار و سیاستمدار عرب نگرانی خودرا از مذهبی شدن مطلق نظام حکومتی ایران و حمایت بعدی این دولت از شیعیان در سراسر جهان و نیز صدور انقلاب مذهبی ابراز کرده و گفته بودند که در چنین وضعیتی، مسائل تازه ای در جهانِ بیش از یک میلیارد نفری اسلام پدید خواهد آمد. اکثریت عراق، یمن شمالی، جمهوری آذربایجان شوروی [شوروی وقت]، بحرین و بخش بزرگی از جامعه مسلمانان لبنان شیعه هستند، حکومت سوریه در دست علویان (شیعیان) است، در کشور سعودی ـ بویژه شرق نفتدار آن، افغانستان، پاکستان و ... اقلیّت قابل ملاحظه شیعه وجود دارد و نیز یک اقلیت علوی در ترکیه.
     گاردین نوشته بود که شاپور بختیار درها را باز گذارد و انقلاب پیروز شد، او یا روانشناسی ایرانی را نمی شناخت و یا از جانب جبهه ملّی مأموریت داشت و با انتصاب مهدی بازرگان به نخست وزیری، اطمینان یافته بود که هدف او که برقراری یک دمکراسی لیبرال است تأمین می شود.
     سپهبد اویسی فرماندار نظامی تهران (از نیمه شهریور 1357 تا آبان آن سال که بعدا و در طول اقامت در پاریس ترور شد) که در خارج از کشور بود گفته بود که او می توانست ایران را ظرف چند روز آرام کند ولی شاه پس از رویداد 17 شهریور [واقعه میدان ژاله] و اعتراض جیمی کارتر به تیراندازی به تظاهرکنندگان، اورا از اِعمال خشونت منع کرد.
     چند مورّخ اروپایی در پاسخ به پرسش رسانه ها گفته بودند که اگر ژنرال قره باغی و به تبعیت از او 22 افسر ارشد دیگر اعلام بی طرفی نکرده بودند، به رغم هواداری برخی از واحدهای ارتش از انقلابیون، انقلاب به آن سرعت پیروز نمی شد و تلفات و ویرانی سنگین بود. [بعدا قره باغی در دو کتاب، اعلامیه خود مبنی بر بی طرفی ارتش را موثر در پیروزی انقلاب قلمداد کرد]. یکی از این مورخان گفته بود که در آگوست 1941 (شهریورماه 1320) یک ژنرال (احمد نخجوان) ارتش را مرخص کرد و باعث کناره گیری و تبعید رضاشاه شد و در فوریه 1979 نیز یک ژنرال دیگر (قره باغی) ارتش را بی طرف ساخت و موجب برکناری محمدرضاشاه شد و هر دو این ژنرال، تبار و نام خانوادگی قفقازی داشته اند. این، یعنی فلسفه تاریخ که در مورد ایران بکرّات مشاهده شده است.

اجراي دور دیگری از تحريم‌های دولت آمريکا علیه جمهوری اسلامی ایران از 18 بهمن 1391 ـ نفت در برابر کالاي مشخص، نه پول

دور دیگری از تحريم‌های دولت آمريکا علیه جمهوری اسلامی ایران از هجدهم بهمن ماه 1391 (ششم فوریه 2013) به اجرا گذارده شد.
    طبق این تحریم ها، از ششم فوریه 2013 انتقال پول نفت صادراتی ايران از کشور خريدار ممنوع است. کشورهای خريدار نفت ايران بايد در داخل همان کشور يک حساب بانکی باز کرده و پول نفت وارداتی از ايران را به اين حساب واريز کنند و خارج کردن اين پول از آن کشور به هر ارزی که باشد ممنوع است.
    جمهوری اسلامی ایران تنها با پولی که در چنین حسابی جمع می شود می‌تواند کالای مشخص شده ای را از همان کشور خریداری و منتقل کند.
    بانک‌هايی که در انتقال پول نفت صادراتی ايران به خارج از کشور خود مبادرت کنند، در فهرست سياه آمريکا قرار خواهند گرفت و از دسترسی به نظام مالی آمريکا محروم خواهند شد.
    یک مقام دولتی در تهران گفته بود که حدود یکصد ميليارد دلار پول ايران در خارج بلوکه شده است و امکان انتقال آن به داخل کشور فعلا مقدور نيست.
    دور قبلي تشديد تحريم‌های آمريکا از بیست و هشتم ژوئن سال ۲۰۱۲ به اجرا گذاشته شده بود. ولی برخی خریداران که میزان خرید نفت از ایران را «کاهش داده بودند» تا شش ماه از تحريم‌ها معاف شده بودند. دولت آمريکا بعدا این معافیت را در مورد برخی از خریداران نفت ایران تا نيمه دوم سال 2013 تمدید کرد.
    دولت آمریکا همچنین از ششم فوریه 2013 (18 بهمن ماه 1391) رادیو ـ تلویزیون دولتی ایران و عزت‌الله ضرغامی مدیر عامل [وقت] آن را در فهرست تحریم‌های جدید خود قرار داد. تحریم‌های جدید شامل پلیس سایبری ایران ـ فتا ـ نیز شد.

آیت الله خامنه ای 19 بهمن 1397: «مرگ بر آمریکا» یعنی مرگ بر ترامپ، جان بولتون و پمپئو، ما کاری به ملت آمریکا نداریم

به گزارش جمعه نوزدهم بهمن 1397 خبرگزاری مِهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام رهبری، آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی در این روز [سه روز پیش از چهلمین سالروز پیروزی انقلاب] در دیدارِ فرماندهان و گروهی از کارکنان نیروی هوایی، دولت آمریکا را تجسّم «شرارت، خشونت، بحران سازی و جنگ آفرینی» خواند و گفت: "مسئولان رژیم آمریکا ضمن اهانت به ملت ایران می گویند چرا «مرگ بر آمریکا» می گویید، برای روشن شدن ذهن مقامات آمریکایی تأکید می کنیم که ما کاری به ملت آمریکا نداریم و مرگ بر آمریکا یعنی مرگ بر حاکمان آمریکا که در این دوره، «مرگ بر ترامپ و بولتون و پمپئو» می‌شود.".
    وی افزود: "تا وقتی رژیم آمریکا بر مبنای شرارت، دخالت، خباثت و رذالت حرکت می کند، شعار مرگ بر آمریکا از دهان ملّت مقتدر ایران نخواهد افتاد.". "درباره آمریکا در جریان مذاکرات هسته ای، هم در جلسات خصوصی و هم در جلسات عمومی مکرّر به مسئولان می گفتم که به آمریکایی ها اعتمادی ندارم و شما هم به قول و حرف و لبخند و امضای آنها اعتماد نکنید. اکنون نتیجه این شده است مسئولانی که آن روزها مذاکره می کردند، خودشان می گویند آمریکا غیرقابل اعتماد است. باید از اول این را تشخیص می دادند و بر این مبنا حرکت می کردند.".
    آیت الله خامنه ای در بخش دیگری از سخنان خود درباره پیشنهادهای اروپایی ها گفت: "به مسئولان توصیه می کنم به اینها هم اعتماد نکنند البته نمی گوییم با آنها مراوده نداشته باشیم بلکه با چشم بدبینی به اروپایی ها نگاه کنید.". " همین اروپایی ها که با وقاحت از ایران مطالبه حقوق بشری می کنند در پاریس نیروهای مسلح را به جان مردم می اندازند و مردمشان را کور می کنند.".
    ـ ـ ـ ـ ـ
    اظهارات نوزدهم بهمن 1397 رهبر جمهوری اسلامی ایران به همین صورت که در بالا آمده است در رسانه های آمریکا منعکس شده بود.

سردارمحسن رضایی ضمن انتقاد از سوء مدیریت ها: هزار تومان بهمن 1391، ارزش و قدرت خرید ۳۰۰ تومان بهمن 1390 ـ تکالیف حساس شورای نگهبان

سردارمحسن رضایی (فرمانده پیشین سپاه پاسداران، دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام و معاون اقتصادی رئیس جمهور از سال 1400) 19 بهمن 1391 در مراسمی در شهر قم با انتقاد از «سوء مدیریت»های اجرایی در کشور، هشدار داد که پول ملّی ایران دارد «بی‌خاصیّت» می‌شود.
به گزارش خبرگزاری های فارس و ایلنا، محسن رضایی گفته بود: اوضاع اقتصاد کشور اینک به گونه‌ای است که طبق گفته کار‌شناسان، هزار تومان امروز (بهمن 1391)، ارزش و قدرت خرید 300 تومان سال گذشته (بهمن 1390) را دارد و این روند اگر ادامه یابد ممکن است که آن هزار تومان، در سال آتی (بهمن 1392) ارزشی معادل 100 تومان سال 1390 را داشته باشد. وی گفته بود که اقتصاد کنونی در شأن جمهوری اسلامی نیست و کشور ایران نیاز به یک اقتصاد بزرگ و ارتقاء سطح زندگی مردم را دارد.
سردارمحسن رضایی تأکید کرده بود که باید به این اشاره های رهبری کشور و انقلاب توجه شود که گفته است که در انتخابات خرداد 1392 لازم است که افرادی با سطح توانایی بالا به صحنه بیایند و آنان که به توانایی خود اطمینان ندارند بهتر است که نیایند و شورای نگهبان هم که داوطلبان نامزدی را گزینش می کند باید به این اندرز مقام رهبری توجه داشته باشد. تکالیف این شورا بسیار حساس و برای کشور سرنوشت ساز است.

320 میلیارد تومان هزینه فاقد سند در شهرداری تهران از سال 1382 تا سال 1384

تهران ـ ایلنا (کد خبر: 44238 ـ بهمن ماه 1391): محمدعلی نجفی عضو شورای شهر تهران گفته است که در زمان ریاست محمود احمدی‌نژاد در شهرداری تهران و از سال 1382 تا 1384 سیصد و بیست میلیارد تومان پرداخت شده که فاقد سند هزینه است.
     به گزارش ایلنا، نجفی [در بهمن 1391] در مورد این مَبلَغ توضیح بیشتری داد و گفت که این رقم را حسابرس مربوط پس از حسابرسی، رسما گزارش کرده بود و لذا قرار شد که یک کمیسیون سه نفری متشکل از یک عضو شورای شهر، معاون شهرداری تهران و یکی از حسابرسان برای رسیدگی به این مساله تشکیل شود تا گزارش به شورای شهر بدهد. این کمیسیون تشکیل شد و گزارش رسیدگی خودرا به رئیس شورای شهر [تهران] داد. به نظر می رسد که بخش عمده‌ای از این 320 میلیارد تومان در مواردی غیر از موارد تعیین شده در شهرداری هزینه شده است به خصوص در سال 1384 (سال انتخابات رياست جمهور)‌. ‌
    نجفی همچنین گفت که‌ قرار بود این گزارش در صحن يک جلسه علنی شورای شهر مطرح شود تا در صورت نیاز، پیگیری کار به ارگان‌های خارج از شورا واگذار شود که از طرح گزارش در شورا هنوز خبری نیست!. باید گزارش کمیسیون سه نفره درجلسه علنی شورای شهر مطرح شود تا مشخص شود که این پول در کجا و صرف چه اموراتی شده است. تا آنجا که من اطلاع یافته ام تنها 25 درصد از این مَبلَغ در چارچوب هزینه‌های شهرداری مصرف شده است و قابل قبول است و به نظر مي رسد که مابقی در آن فاصله سه ساله و خارج از اختیارات و تکالیف شهرداری هزینه شده است‌. ‌

روزی که احمدی نژاد گفت: ایران هسته ای شده است، دیگر وقت درگیری و تقابل نیست ـ وقت تعامل و همکاری است

22 بهمن 1391 محمود احمدی‌نژاد (رئیس جمهور وقت) در مراسم سالگرد پیروزی انقلاب گفت که ایرانِ امروز هسته‌ای شده و کسی نمی‌تواند جلوی این دستاورد را بگیرد.
او چنین ادامه داد: "من در سال 1386 هم چند بار اعلام کردم که هسته‌ای شده‌ایم و به این فناوری دست یافته ایم.".
احمدي نژاد خطاب به غرب گفت: "اینک دیگر وقت درگیری و تقابل نیست. بهترین حالت برای شما [غرب] و ما [جمهوری اسلامی ایران]، تعامل و همکاری است. شما از درگیری زیان خواهید دید.".

کشمکش ها در زمستان 1391 ـ تلاش شماری افراد در قم برای جلوگیری از سخنرانی علی لاریجانی در 22 بهمن1391

از تلاش شماری افراد در قم برای جلوگیری از سخنرانی علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی [رئیس وقت] در 22 بهمن ماه 1391 و در مراسم سالروز پیروزی انقلاب چنین بر می آید که اختلاف رئیس وقت قوه مجریه [رئيس جمهور] با سران دو قوه دیگر که آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی آن را «بَداخلاقی» خوانده بود هنوز ادامه داشت. آیت الله خامنه ای با انتقاد از این «بداخلاقی» گفته بود که مسئولان باید مصالح کشور را حفظ کنند.
    آیت الله خامنه ای با اشاره به اینکه در آینده با مردم درباره این بد اخلاقی‌ها سخن خواهد گفت از مسئولان خواسته بود که این بداخلاقی ها را که در برخی عرصه ها و صحنه ها دیده شده است کنار بگذارند.
    این کشمکش ها با پخش نوار گفت و گوی سعید مرتضوی با فاضل لاریجانی (برادر سران وقت دو قوه مقننه و قضائیه) در جلسه علنی مجلس از سوی احمدی نژاد که بوی توصیه و جلب مساعدت می داد علنی شده بود.
    احمدی‌نژاد در سخنرانی 22 بهمن 1391 خود در مراسم سالروز پیروزی انقلاب، به کشمکش‌های داخلی اشاره کرد و گفت، صحبت‌های مهمی پیرامون مسائل اخیر دارد که گفتن آنها را به وقت مناسب دیگری موکول می‌کند. انتظار نیست که دولت، هم از خارج و هم از داخل تحت فشار باشد.

    در زمینه این اختلافات، حسین شریعتمداری مدیر روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی در سرمقاله شماره 20425 ـ پنجشنبه 19 بهمن 1391 این روزنامه تحت عنوان «ارثيه كسي نيست» چنین نوشته بود:

    RED>ارثيه كسي نيست ! (يادداشت روز)

    1- بامداد ديروز [چهارشنبه 18 بهمن] سعيد مرتضوي كه دوشنبه شب هفته جاري بازداشت شده بود از زندان آزاد شد. دادستاني تهران با انتشار بيانيه اي درباره علت و چرايي اين اقدام خود آورده است «پس از اعلام جرم دادستان تهران عليه سعيد مرتضوي به اتهام قيد شده در اعلام جرم، نامبرده به دادسرا احضار و پس از تحقيق و تفهيم اتهام توسط بازپرس پرونده به زندان معرفي گرديد. متعاقبا پس از تكميل تحقيقات بازپرس، نامبرده با صدور قرار تامين مناسب آزاد شد. همچنين از فاضل لاريجاني با توجه به مطالب منعكس در نوار منتشره تحقيقات لازم توسط بازپرس انجام گرفت. رسيدگي به پرونده هر دو نفر فوق ادامه دارد.»
    در بيانيه دادستاني تهران ابهامات درخور توجهي ديده مي شود از جمله آن كه؛
    الف- در بيانيه دادستان محترم تهران به اتهام سعيد مرتضوي اشاره نشده و در اين باره تنها به جمله مبهم «اتهام قيد شده در اعلام جرم»! بسنده شده است و سؤال اين است كه «كدام اتهام»؟ پاسخ اين سؤال را مي توان از بخش پاياني اين بيانيه كوتاه به دست آورد. آنجا كه آمده است «همچنين از فاضل لاريجاني با توجه به مطالب منعكس در نوار منتشره، تحقيقات لازم توسط بازپرس انجام گرفت. رسيدگي به پرونده هر دو نفر فوق ادامه دارد» اين جمله از بيانيه دادستان محترم تهران نشان مي دهد كه سعيد مرتضوي و فاضل لاريجاني پرونده مشتركي دارند و از آنجا كه درباره سعيد مرتضوي از لفظ «اتهام» به صورت مفرد استفاده شده، مي توان نتيجه گرفت كه برخي از اتهامات ديگر مرتضوي در اين بازداشت دخالت نداشته است.
    اكنون جاي اين سؤال است كه چرا مرتضوي براي تفهيم اتهام بازداشت مي شود- آنهم بازداشت شبانه- ولي فاضل لاريجاني براي تفهيم اتهام بازداشت نمي شود؟!
    ب- در بيانيه دادستاني آمده است «پس از اعلام جرم دادستان تهران عليه سعيد مرتضوي به اتهام قيد شده در اعلام جرم، نامبرده به دادسرا احضار و...» پرسش بعدي آن است كه چرا دادستان محترم عليه سعيد مرتضوي اعلام جرم كرده ولي عليه فاضل لاريجاني اعلام جرم نكرده است؟! مگر به استناد بيانيه دادستاني تهران، هر دو نفر متهم يك پرونده نبوده اند؟! اگر يكي از آنها شاكي و ديگري متهم بود، برخورد دوگانه دادستاني قابل توجيه بود ولي بيانيه دادستاني بر متهم بودن فاضل لاريجاني نيز تاكيد و تصريح دارد. بنابراين بازداشت شبانه يكي از دو متهم و خودداري از بازداشت متهم ديگر چگونه قابل توجيه است و اين تبعيض از كجا ناشي شده و به چه علت صورت پذيرفته است؟!
    ج- بيانيه دادستاني نشان مي دهد كه اتهام هر دو متهم «به مطالب منعكس در نوار منتشره» مربوط است، كه بايد گفت اگر انتشار نوار ياد شده جرم باشد كه هست و اقدام ضد اخلاقي، مجرمانه و غيرقابل توجيهي نيز هست، اين جرم را آقاي رئيس جمهور مرتكب شده است. بنابراين جرم مرتضوي مي تواند اقدام غيراخلاقي و صد البته مجرمانه وي در تهيه نوار باشد. و جرم فاضل لاريجاني درخواست غيرقانوني او - صرفنظر از صحت و سقم آن - است. با اين حساب وقتي قرار و تصميم به دستگيري باشد اتهام فاضل لاريجاني اگر بيشتر از مورد اتهامي مرتضوي نباشد، كمتر از آن نيز به نظر نمي رسد و بار ديگر اين سوال مطرح مي شود كه چرا با فاضل لاريجاني برخوردي مشابه سعيد مرتضوي صورت نپذيرفته است؟!
    از آنجا كه فاضل لاريجاني، برادر رياست محترم قوه قضائيه است برخورد دوگانه و غير قابل توجيهي كه به آن اشاره شد مي تواند توهم تبعيض از سوي دستگاه تحت مديريت ايشان را در پي داشته و برخلاف تاكيد چندباره رهبرمعظم انقلاب و گواهي عقل و منطق؛ مصداق «به كارگيري احساسات مردم در جهت ايجاد اختلاف» باشد. اگر چنين باشد كه متأسفانه هست، چه كسي پاسخگوست؟!
    2- و اما، نوار مطرح و منتشر شده در جلسه علني روز يكشنبه مجلس كمترين ارتباطي با موضوع و دستور كار جلسه يعني استيضاح وزيركار نداشت. اگر برادر رئيس مجلس - بر فرض صحت آنچه در نوار آمده است- مرتكب جرمي شده باشد، اين موضوع چه ربطي به استيضاح وزير كار دارد؟! و يا اين جرم احتمالي! چه ارتباطي مي تواند با رئيس مجلس داشته باشد؟! در كدام سيستم حقوقي و قضايي، گناه برادر- بر فرض صحت- را به حساب برادر ديگر مي نويسند؟! و سوال اين است كه آيا جناب رئيس جمهور از اين نكته بديهي بي خبر بوده اند؟! پاسخ نمي تواند مثبت باشد، بنابراين بايد پرسيد با چه انگيزه و براي رسيدن به كدام مقصود و منظور اقدام به انتشار نوار ياد شده كرده اند؟! به يقين منظور ايشان برخورد با يك فساد اقتصادي نبوده است، چرا كه اگر چنين بود اولا؛ بايستي نوار را در اختيار مراجع قضايي و مراكز مربوطه قرار مي دادند كه ندادند! ثانيا؛ چنانچه نگران فساد اقتصادي بودند چرا نوار مورد اشاره را مدتها نزد خود نگاهداشته و تا روز يكشنبه كذايي منتشر نكرده بودند؟ ثالثا؛ چرا در موارد مشابه كه به اطرافيان ايشان مربوط مي شود، نظير ملاقات آقاي «م» با يكي از متهمان رديف اول فساد كلان اقتصادي در هتل لاله تهران، ماجراي «فيوضي» در كيش و نمونه هاي ديگري كه موضوع اين يادداشت نيست، سكوت كرده اند؟! بنابراين با جرأت مي توان گفت؛ كه منظور آقاي رئيس جمهور مقابله با مفاسد اقتصادي نبوده است مخصوصا آن كه از نوار ياد شده براي وادار كردن مجلس به پس گرفتن طرح استيضاح وزير كار استفاده كرده اند و قبل از جلسه استيضاح نيز به انتشار اين نوار در صورت استيضاح وزير كار اشاره كرده بودند!
    اكنون جاي اين سؤال است كه آقاي رئيس جمهور از انتشار نوار ياد شده در صحن علني مجلس- صرفنظر از غيرقانوني و غيراخلاقي بودن آن- چه منظوري داشته اند؟! در اين باره سخني به ميان نمي آوريم چرا كه ذوق زدگي دشمنان تابلودار بيروني از اقدام رئيس جمهور و تعجب توأم با تاسف مردم از اين اقدام غيراخلاقي و غيرقانوني، پاسخ روشن و خالي از ابهامي به سؤال ياد شده است؟! و فقط اشاره مي كنيم كه ماجرا بسيار فراتر از يك به اصطلاح افشاگري- آنهم با مشخصات فوق الذكر- بوده است!
    گفتني است كه براساس يك خبر موثق، برخي از اعضاي دولت و نزديكان رئيس جمهور با توجه به سخيف و غيراخلاقي بودن اقدام ياد شده و نيز پيامدهاي منفي آن براي شخصيت رئيس جمهور، با انتشار نوار مخالف بوده اند ولي آقاي «م» اصرار به انتشار آن داشته اند! چرا و با كدام انگيزه؟! بماند!
    3- استيضاح وزير كار اگرچه اقدامي قانوني بود ولي بسيار بعيد به نظر مي رسد كه استيضاح كنندگان از پيامدهاي سوء اين اقدام خود باخبر نبوده باشند. مجلس و نمايندگان نيز با توجه به شرايط حساس كنوني از هرگونه اقدام تنش آفرين به شدت نهي شده و مشمول اين هشدار رهبر معظم انقلاب بودند كه «از امروز تا روز انتخابات هر كس احساسات مردم را در جهت ايجاد اختلاف به كار گيرد، قطعا به كشور خيانت كرده است» بنابراين چرا بر استيضاح اصرار ورزيدند؟! از برخي نمايندگان استيضاح كننده كه اندك و كم شمارند، انتظار چنداني نبوده و نيست ولي بسياري ديگر به شدت درخور ملامت هستند كه چرا شرايط حساس كنوني را ناديده گرفته اند؟!
    4- و بالاخره با عرض پوزش از مسئولان محترم بايستي خطاب به برخي از آنان اين سخن حضرت امام راحل(ره) را گوشزد كرد كه انقلاب و نظام ارثيه شما نيست كه به ميل خود در آن دخل و تصرف كنيد و بعد از نشستن بر كرسي هاي مسئوليت كه برآمده از خون صدها هزار شهيد و خون دل خوردن توده هاي عظيم پاكباز و فداكار اين مرز و بوم اسلامي است، اندازه نگه نداريد و توهم «اين منم طاووس عليين شده»! در ذهن خود بپرورانيد.

    حسين شريعتمداري

22 بهمن 1395 ـ برگزاری سی و هشتمین جشن سالروز پیروزی انقلاب در سراسر ایران ـ راهپیمایی های طولانی و شعارها

به رسم هر سال، 22 بهمن 1395 سی و هشتمین جشن سالروز پیروزی انقلاب در سراسر ایران با حضور میلیون ها ایرانی برگزار شد. در تهران، راهپیمایان در حالی که شعار حمل می کردند و شعار می دادند در ده مسیر به سوی میدان آزادی ـ محل سخنرانی ها و صدور قطع نامه به حرکت درآمده بودند. برخی از این مسیرها از مبدأ تا میدان آزادی بیش از ده کیلومتر فاصله داشت و راهپیمایان این مسیر را در سرمای سخت پیاده طی کردند. در میان شعارهای سی و هشتمین جشن سالروز پیروزی انقلاب، شعارهای ضد دانالد ترامپ هم دیده می شد که طبق تفسیر رسانه های خارج، جنگ الفاظ با ایران را آغاز کرده، به ایران اخطار داده و ایرانیان آرام و بی آزار را در ردیف اتباع هفت کشوری قرار داده که ممکن است برای امنیت آمریکا تولید خطر تروریستی کنند. در میان شعارهای 22 بهمن 1395، در کنار شعار ضد دولت آمریکا شعار زنده باد ملت آمریکا هم دیده می شد (عکس زیر).

22 بهمن 1395، راهپیمایان همچنین به عمل رئیس جمهوری آمریکا [رئیس وقت] در صدور دستور اجراییِ منع موقّت دادن ویزای ورود به ایرانیان برای تجدید دیدار بابستگان و عمل بی سابقه دستبند زدن به کودک 5 ساله به خاطر ایرانی بودن او در فرودگاه بین المللی شهر واشنگتن که عکس این کودک در آغوش مادرش در مطبوعات انتشار یافته بود اعتراض داشتند و می گفتند که هیچگاه از سوی یک ایرانی برضد آمریکا عمل تروریستی و خرابکارانه صورت نگرفته است.

تصویری که طبق گزارش ها، ایرانیان را ناخرسند و خشمگین کرده است

شرح راهپیمایی های 22 بهمن 1395، متن قطع نامه 13 ماده ای و نطق ناطقین میدان آزادی با عکس های متعدد در شماره های شنبه 23 بهمن ماه روزنامه های تهران درج شده بود که تيترهاي آنها در کنار هم در زیر آماده است تا در تاریخ بماند و سر نخ برای پژوهشگران باشد:

راه پیمایی های 22 بهمن 1399؛ سواره

مراسم راهپیمایی چهارشنبه 22 بهمن 1399 و جشن چهل‌ و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در تهران و شهرهای دیگر ایران به سبب شیوع ویروس کرونا به صورت سواره (خودرویی و موتوری) برگزار شد. سه تصویر از این راهپیمایی متفاوت از سه شهر (کرمان، تبریز و تهران):

در قلمرو انديشه

روزی که دکارت صاحب فرمول «جامعه» درگذشت ـ فرمول مهم «جامعه»

Rene Descartes

امروز سالمرگ رنه دکارت Rene Descartes فیلسوف فرانسوی است که 11 فوریه 1650 در سوئد فوت شد. وی به دعوت دربار سوئد به استکهلم رفته بود. دکارت 31 مارس 1596 به دنیا آمده بود. Discours de la Methode مهمترين اثر این فيلسوف و رياضي دان فرانسوي است که روش تازه ای برای «يافتن حقيقت» را به دست مي دهد. در همين كتاب است كه مي گويد: تافكر مي كنم (مي توانم فكر كنم) زنده هستم، و يك انسان زنده بايد به جامعه فايده برساند.
     عقايد و نظريه هاي دكارت كه از مهمترين فلاسفه اروپا در قرون جديد بشمار مي رود بيش از هرانديشمند ديگر در دوران معاصر مورد استفاده بوده است. دكارت نخستين انديشمندي بود كه روش ارسطو را دنبال نكرد و براي تحقيق و اثبات، يك روش علمي در پيش گرفت كه به انقلاب در فلسفه تعبير شده است. تعريف او از جامعه كه به صورت يك فرمول رياضي عرضه شده هميشگي و جاويدان خواهد بود و هر روز به آن استناد و بر پايه اش قانون نوشته مي شود.
    اين فرمول كه در مدارس تدريس و تشريح مي شود در مورد هرجامعه از كوچكترين آن (خانواده = زن و شوهر) تا احزاب، جوامع ملي و جامعه بين المللي صدق مي كند و شامل مي شود. دانستن مفهوم فرمول دکارت برای هرکس از فرد عادی تا سیاستمدار و دولتمرد لازم است که بدون در نظر داشتن آن و بکاربردنش در انتخاب همسر و همکار، و رفتار در زندگاني خانوادگي و عمومي موفق نخواهد شد. اگر در فرمول جامعه كه دكارت آن را به دست داده است تغييري حاصل شود معادله برهم خواهد خورد و ديگر، جامعه اي وجود نخواهد داشت. اين فرمول بسيار مهم از اين قرار است:
     جمع (دو نفر يا بيشتر) + هدف مشترك + كمك به هم براي رسيدن به هدف مشترك = جامعه
     اگر در طرف اول اين فرمول، يكي از سه عنصر لَنگ بزند معادله به وجود نخواهد آمد، يعني جامعه اي نخواهد بود، و در اين صورت جامعه تبديل به «اجتماع» مي شود (جمع شدن چند نفر در گوشه ای با هدف هاي مختلف و یا بدون همكاري باهم).
     مثال: زن و مرد + هدف مشترك كه همانا رفع نياز و تامين سعادت است + همدلي و همياري براي رسيدن به هدف مشترك = جامعه خانواده. به همين ترتيب ساير جوامع. طبق این فرمول؛ اگر زن و شوهر داراي يك هدف نباشند و اگر داراي يك هدف باشند ولي براي رسيدن به اين هدف به يكديگر كمك نكنند و هميار و همدل نباشند، جامعه خانواده وجود نخواهد داشت. فلسفه طلاق همين است.

صنايع و فنون

زادروز توماس ادیسون مخترع لامپ برق و ...

Thomas Edison

توماس اديسونThomas Alva Edison كه 1200 اختراع الكتريك به نام خود از جمله لامپ برق را به ثبت رسانده است یازدهم فوریه 1847 در اهايو آمريكا به دنيا آمد. وي در سال 1879 لامپ برق را اختراع كرد. دو اختراع مهم دیگر او دوربین فیلمبرداری و فنوگراف هستند که فنوگراف به تکمیل گرامافون (جعبه ساز) کمک کرد. وی در امور مخابرات اختراعات متعدد دارد. ادیسون 18 اکتبر 1931 درگذشت.

در قلمرو دانش

«هنری فاکس تالبوت» سازنده کاغذ عکاسی ـ گوشه اي از تاريخ عکس

Talbot

ويليام اج.اف.تالبوت W. Henry Fox Talbot مخترع كاغذ عكس 11 فوریه 1800 به دنيا آمد. تالبوت که 77 سال عمر کرد در 17 سپتامبر 1877 درگذشت. وي در سال 1841 با استفاده از ملح نقره كه در برابر نور و متناسب با میزان تابش آن سياه مي شود و كاغذ معمولي (کاغذ با لعاب ملح نقره)، موفق به ساختن كاغذ عكاسي شد كه پيشرفت بزرگي در فن عكاسي بوده است. این روش چاپ عکس به Calotype = Talbotype معروف شده است. تالبوت يك سياستمدار و عضو پارلمان انگلستان بود كه در اوقات فراغت به تكميل فن عكاسي مي پرداخت که سرگرمی او بود. تالبوت در سفر به پاریس و نیویورک، تصاویر متعدد به طریقه فتوگراوور Photogravure تهیه کرد. همزمان با تالبوت، جان هرشل (فضاشناس، ریاضی دان و شیمی دان معروف) کاغذ نگاتیو Negative ساخت که می شد با بکاربردن آن به تعداد زیاد و در زمانهای متفاوت تصویر (پوزیتیو) تهیه کرد. عکس های پیش از اختراع هرشل، تنها پوزیتیو (پازیتیو) بودند. واژه های فتوگرافی و نگاتیو ـ پوزیتیو از هرشل است که دو داروی عکاسی سینو تایپCyanotype و کریستوتایپ Chrystotype(ثبوت عکس) را تهیه کرد. پیش از ایندو مخترع، داگر Daugerre فرانسوی در سال 1836 موفق به گرفتن عکس به صورت گراوور و به جای کاغذ برسطح بشقاب فلزی شده بود. با این روش، 30 دقیقه طول می کشید تا یک تصویر بوجود آید. عکاسی به صورت تازه را «ژوزف نایپس J. Niepce» فرانسوی در سال 1826 پایه ریزی کرد. نخستین عکس او که در تاریخ عکس به «نگاهی از پنجره» معروف شده است و پشت بام برداشته شده بود هشت ساعت طول کشیده بود.

نخستین عمل پیوند کامل چشم در جهان

آرن جیمز پس از ترمیم صورت و پیوند چشم

    یکم آبان 1402 (23 اکتبر 2023) اعلام شد که نخستین پیوند کامل چشم در جهان که در بیمارستان دانشگاه نیویورک انجام شد تاکنون مشکل نداشته، خشک شدگی و چروک خوردگی در کار نبوده، سلول ها و عصب ارتباطی فعالیت عادی دارند و تنها پلک چشم که آن نیز در جریان اصابت به جریان برق آسیب شدید دیده و در بیمارستان مرمت شده است هنوز به اراده صاحب آن باز نمی شود و با انگشت باید آن را بازکرد که امید به حل این مشکل نیز پس از توان گرفتن عصب مربوط در داخل مغز زیاد است. این بیمارستان، پنج ماه پس از این نخستین پیوند کامل چشم، جزئیات کار و قرار گرفتن آن در تاریخ علم پزشکی را اعلام کرد. این تأخیر 5ماهه (از ماه می ـ خرداد تا ماه اکتبر ـ آبانماه) برای این بود که از رو به موفقیت آمیز بودن عمل، اطمینان حاصل شود.
    Aaron James چهل و شش ساله حدود دو سال پیش از عملِ تعویض چشم، در جریان اصابت با یک کابل حاوی ولتاژ بالا، یک چشم (چشم چپ) و قسمتی از صورت و چند دندان خودرا از دست داد و به بینی و یک دست او نیز آسیب رسید و هفته ها در بیمارستان بستری بود تا زنده ماند. چهره وی و بعضا با پیوند برخی قسمت ها در مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک مرمت شد، دستش بکار افتاد و نوبت به چشم او رسید که راهی جز خارج ساختن و پیوند کامل نبود که حدود دو سال پس از وقوع حادثه و در همان مرکز پزشکی انجام شد.
    مرکز پزشکی دانشگاه نیویورک 23 اکتبر 2023 (یکم آبان 1402) اعلام کرد که چشم اهداییِ پیوندشده تاکنون مشکلی نداشته است. قبلا و بارها عمل پیوند قرنیه انجام شده بود، ولی نَه پیوند یک چشم کامل.
    این عمل پیوند چشم توسط دکتر Dr. Eduardo Rodriguez و تیم پزشکی مربوط مرکب از چند جرّاح چشم و ... انجام شده است. چشم آرون جیمز که از استیت آرکانزا است آبی است و چشم اهدایی پیوند شده رنگ دیگری دارد ـ دو چشم با دو رنگ.

    ـ ـ ـ ـ ـ
    نقل از شماره 103 مجله روزنامک
    www.rooznamak-magazine.com

ساير ملل

قتل عام در ایتالیا به دست نظامیان پاپ!

فوریه سال 1377 ارتش پاپ (واتیکان) به فرماندهی یک کاردینال (روحانی عالیمقام) پس از فرونشاندن عصیان مردم شهر سسنای ایتالیا (سه سنا) واقع در منطقه امیلیا ـ دامنه کوههای اپناین و نه چندان دور از دریای آدریاتیک نزدیک به دو هزار و پانصد از مردم شهررا که اينک جمع نفوس آن از 94 هزار تن تجاوز نمی کند کشت که در تاریخ «قتل عام سسنا» عنوان گرفته و یک ضعف پاک نشدنی است بر چهره واتیکان. «تاریخ» ضمن شرح این سرکوبی خونین، کاردینال جیل دو آلبورنوز فرمانده نیروهای اعزامی واتیکان را «کاردینال سلّاخ» نامیده است. گناه مردم شهر این بود که فرماندار تعیین شده از سوی واتیکان را نمی خواستند. حمله نظامی به شهر سوم فوریه 1377 آغاز شده و يک هفته طول کشيده بود. در پی چنین رویدادهایی بود که اندیشمندان مقام اجرایی را درخور و زیبنده یک روحانی ندانسته و گفته اند که مردم معمولی (عوام الناس) هر اشتباه یک روحانی صاحب مقام اجرایی را به حساب دین می گذارند که به مصلحت نیست. مقام اجرایی از مقام قضایی و قانونگذاری سوا است.

نخستین پرواز به دور زمين در 363 ساعت

نخستين هواپيماي دوباله «تي. دبليو ـ 3» که با استفاده از تجربه هاي جنگ جهاني اول و تكنولوژي تازه تر در فوريه سال 1924 ساخته شد و پروازهاي آزمايشي مرسوم انجام گرفت. درسپتامبر (شهريور) همين سال سه خلبان آمريكايي با يك هواپيما «تي. دبليو ـ 3 » پرواز به دور كره زمين را انجام دادند و دور زمين را در 363 ساعت طي كردند و 28 سپتامبر به آمريكا باز گشتند.

يك هواپيماي تي. دبليو ـ 3

بمباران هانوي و هايفونگ با بمب افكن بي ــ 52

يك سال پس از آغاز بمباران شمال ويتنام (ويتنام شمالي وقت) از سوي هواپيماهاي نيروي هوايي و نيروي دريايي آمريكا، از يازدهم فوريه 1966 در اين حملات از بمب افكن هاي سنگين هشت موتوره بي ـ 52 نيز استفاده شد. اين هواپيما ها كه عمدتا براي حمل سلاحهاي هسته اي ساخته شده اند براي بمباران هانوي و هايفونگ از پايگاه جزيره گوام به پرواز در مي آمدند. هدف از اين بمبارانهاي سنگين و شديد كه تا اوايل 1973 ادامه داشت به زانو در آوردن دولت هانوي بود كه ديديم چنين نشد. دولت آمریکا از پیش از نیمه دهه 1960 درصدد بمباران شمال ویتنام بویژه شهر هانوی بود و در جستجوی بدست آوردن بهانه و فرصت برای توجیه این حملات هوایی، که تیراندازی قایق های مسلح دولت هانوی به یک کشتی آمریکایی در خلیج تونکن این بهانه را به دست داد.
هر هواپيماي «بي ـ 52» قادر است 20 تن بمب متعارفي حمل و در ارتفاع 50 هزار پايي پرواز كند. هنوز اين هواپيما ها از رده خارج نشده اند و نيروي هوايي آمريكا درجنگ 1991 با عراق از آنها استفاده كرد.

دو بمب افكن بي ــ 52 نيروي هوايي امريكا در حال ريختن بمبهاي خود بر ويتنام شمالي در فوريه 1966

روزی که نلسون ماندلا مبتکر برنامه و سياستِ «اعتراف کن، پوزش بخواه و بخشوده شو» از زندان 27 ساله رهایی یافت

Mandela

نلسون ماندلا (متولد هجدهم ژانویه 1918 و متوفی در پنجم دسامبر 2013 در 95 سالگی) پس از 27 سال بودن در زندان دولت سفیدپوستان جمهوری آفریقای جنوبی (عمدتا مهاجران هلندی) یازدهم فوریه 1990 آزاد شد.
    ماندلا در چارچوب کنگره ملی آفریقایی برضد وضعیت تبعیض نژادی در وطن فعالیت می کرد که متهم به براندازی مسلحانه شده بود و به زندان افتاده بود. وی بیشتر سالهای بازداشت را در بازداشتگاه Robben Island گذرانده بود.
    شعار ماندلا پس از آزادی از زندان «دمکراسی، رعایت حقوق انسان، سازش و گذشت» بود. او از ماه می 1994 تا ژوئن 1999 بر فدراسیون آفریقای جنوبی ریاست کرد. همانطور که گفته بود، پس از افتادن حکومت به دست اکثریت ـ سیاهپوستان آفریقای جنوبی و با به اجرا درآوردن برنامه «اعتراف کن، پوزش بخواه و بخشوده شو»، هیچیک از عاملان دوران تبعیض نژادی مجازات نشد.
    ماندلا که در زمان حيات و نيز پس از وفات چهره محبوب بین المللی شده است یک سال نیز دبیرکل جنبش عدم تعهد بود. مجمع عمومی سازمان ملل با توجه به خدمات ماندلا به صلح و انسانیت، در مصوّبه نوامبر 2009 خود، زادروز او را یک روز جهانی ـ روز ماندلا ـ اعلام کرده است ـ روز انسانیت و گذشت.

سالروز تاسیس UNPO

سازمان جهانی UNPO) Unrepresented Nations and people organization) یازدهم فوریه 1991 با این هدفها در لاهه آغاز بکار کرد:
    ـ دفاع از حق تعیین سرنوشت.
    ـ حمایت از رعایت حقوق انسان (موارد مندرج در اعلامییه جهانی حقوق بشر) در استاندارد جهانی.
    ـ دفاع از دمکراسی و ردّ Totalitarianism و هرگونه خودکامگی و استبداد.
    ـ حمایت از جنبش هایی که خشونت و تروریسم را ردّ می کنند و هرگونه اعتراض مسالمت آمیز و ابراز نظر.
    ـ محافظت از محیط زیست.

برخي ديگر از رويدادهاي 11 فوريه

1531:
     هنری هشتم پادشاه وقت انگلستان از این روز رئیس فائقه کلیسای انگلستان هم شد. هنری قبلا همه ارتباط کلیسای انگلستان را با پاپ قطع کرده بود زیرا که پاپ او را به سبب ازدواج مجدد تکفیر کرده بود. هنری هشتم در مواردی به جای طلاق، زنان خود را بگونه ای متهم و اعدام کرده بود. پیش از جداشدن کلیسای انگلستان از دستگاه پاپ، طلاق و ازدواج مجدد در این کشور به رسم کاتولیک های وقت ممنوع بود.

1814: نروژ از اتحادیه کالمار Kalmar جداشد و استقلال کامل یافت. با خروج نروژ، اتحادیه کالمار مرکب از کشورهای سوئد، دانمارک و نروژ نیز از میان رفت. قبلا و در طول عُمر این اتحادیه در چند مورد، اعضای آن اختلاف شدید پیدا کرده و به جان هم افتاده بودند.

1826: دانشگاه لندن آغاز بكار كرد.

1861:

جفرسون ديويس

نشست استیت های جنوبي آمريكا كه از اتحاديه (فدراسیون آمریکا) جدا شده بودند در اين روز «جفرسون ديويس» را (که قبلا تعیین شده بود) رسما به سمت رئيس کنفدراسيون آمريکا (استیت هاي جنوبي) برگزيد و اعلام داشت كه اصول قانون اساسي كنفدراسيون جز تغییر چند کلمه، همان قانون اساسي فدراسيون آمريكا خواهد بود و به اين ترتيب آمريكا از اين روز داراي دو رئيس جمهوری شد. ديويس كه قبلا وزير جنگ آمريكا و سناتور «استیت مي سي سي پي» در سناي آمريكا بود تا سال 1865 كه استیت های جنوبي در جنگ داخلي آمریکا شكست خوردند رياست اين کنفدراسیون آنها را برعهده داشت و پايتخت کنفدراسیون شهر ريچموند ويرجينيا واقع در نود مایلی جنوب شهر واشینگتن بود. پس از جنگ، دیویس به خاطر اين عمل خود محاكمه و مجازات نشد و همين عمل و نيز صرف نظر کردن از مجازات نظاميان و مقامات کنفدراسيون مانع از ادامه خصومت و احيانا انفصال ديگري شد. ديويس «الكساندر استيونس» را به معاونت خود برگزيده بود.

1953: اتحاد جماهیر شوروي مناسبات خود را با اسرائيل قطع كرد.

1964: زد و خورد يوناني زبانهاي قبرس با تُرك هاي اين جزيره در بندر ليماسول آغاز شد.

2006:

Whittington

در یک شکارگاه در استیت تکزاس و هنگام تیراندازی به مرغهای وحشی که از میان بوته ها به پرواز درآمده بودند، ساچمه های فشنگ تفنگ دیک چنی Dick Cheney (متولد 1941) معاون رئیس جمهوری وقت آمریکا به صورت و سینه یک حقوقدان تکزاسی به نام هری وایتینگتن Harry Whittington اصابت کرد و وی را از چند ناحیه مجروح ساخت که به بیمارستان منتقل شد. این حقوقدانِ متولد 1927 که در عین حال یک سرمایه گذار در مستغلات است و از فعالان حزب جمهوریخواه بود، گویا از آن پس به فعالیت خود در این حزب پایان داده است!. بعدا یک حمله قلبی این حقوقدان به حساب وجود براده های گلوله در ماهیچه قلب او تشخیص داده شد. چنی که دخترش سناتور کنگره آمریکاست، خود دچار مشکلات قلبی است.

يادداشت روز

کُپی کردن مطالب این تاریخ آنلاین با همان تیترها و عکس ها و نقل موارد بدون ذکر مأخذ، عملی است خلاف وجدان و انسانیّت

مطالب اين تاریخ آنلاین نتیجه بیش از شش دهه تلاش شبانه روزی و 16 سال تحصیل در دانشگاههای مختلف است، یعنی حاصل عُمر این نگارنده. این آنلاین از آغاز کار آن در سال 2002 تا کنون (سال 1387) علاوه بر هزینه های ریالی، هر ماه حدود 1500 دلار هزینه ارزي داشته که پرداخت کرده ام بدون قبول و دریافت هرگونه کمک مالی از احدّی ـ فرد و یا دولت، و برای آن آگهی تجاری هم دریافت نمی شود. [اين هزينه ارزي با محاسبه نرخ برابری ریال، در سال 2019ـ دو برابر و در سال 2020 حدود سه برابر شده است.]
     چندی پیش یک روزنامه نگار ـ تاریخدان تلفن کرد و گفت که شاید فرصت نکرده باشم به وبلاگ های فارسی که مطالب شان را گوگل نقل می کند و در حساب های خود در سوشل نِت ورک ها هم قرار می دهند سر زده باشم. بسیاری از آنها مطالب این تاریخ آنلاین را عینا و بدون ذکر منبع و نام مؤلف و برخی از آنها با اشاره ای مبهم به منبع و با همان تیترها و عکس ها نقل می کنند. این همکار گفت که اگر این کار بدون کسب اجازه صورت گرفته باشد خلاف اصول اسلام، قوانین موضوعه و میثاق های بین المللی است. ایران یک «جمهوری اسلامی» است و چنین تقلبّات را نباید تحمل کند.
     بلافاصله سراع وبلاگ هایی که نام برده بود رفتم. درست گفته بود. دو وبلاگ که عینا مطالب مرا با همان عکس ها و زیرنویس ها از بالا تا پایین نقل می کنند که به نظر من نه تنها خلاف اخلاق بلکه یک نقض حق است. من از بهار 2002 تا کنون برای درج این مطالب و تهیه عکس، تایپ و امور فنی دیگر، هزینه «سِروِر» و «هوست» صدها هزار دلار و صدها میلیون تومان هزینه کرده و مقروض شده بودم که خانه دوم خود واقع در کوی تهران شرق (قبلا محل سکونت مادرم) را براي پرداخت قروض و تامين هزينه هاي بعدی اين آنلاين فروختم. این هزینه ها، علاوه بر تهیه مطالب، شامل امور فنی و ... است. یکی از دو مقرّ دفتر این «تاریخ آنلاین» در آمريکا است و چند کارمند تحریری و فنی ـ البته نیمه وقت ـ در این دفتر به کار تهیه، تدوین و تکمیل روزانه آن مشغول هستند.
     باور نمی کردم که «ایرانی» و «مسلمان» چنین عملی را انجام دهد. عنوان حقوقی این عمل Plagiarism است یعنی سرقت نوشته دیگران، سرقت ادبی (نوشتاری، تالیف، پژوهش و ...).
    اگر این وبلاگها از نقل برخی از مطالب و پاراگرافها، بدون ذکر کامل منبع و نام مؤلف آن به همانگونه که رسم بیبلیوگرافی است دست برندارند در همینجا معرفی خواهند شد. کپی کردن تمامی یک و یا چند مطلب ـ عینا، ممنوع است.
     برای این نگارنده قابل هضم نیست که چرا یک موجود که خودش را انسان می خواند دست به چنین کاری بزند مخصوصا اصحاب آن یکی ـ دو وبلاگ که تمامی مطالب و عکس ها را که اگر به صورت کتاب درآید 12 جلد خواهد شد بدون نگرانی از تعقیب و ترس از وجدان و کیفر آخرت نقل می کنند.
     منظور چیست؟. با نقل مطالب دیگران که یک فرد شهرت به دست نمی آورد و مورّخ نمی شود، شهرت معکوس و منفی ـ بله. قبلا خلاصه برخي از این مطالب و بیش از 40 سال بود که در نشريات ایران و نشريات فارسی زبان خارج از ایران با ذکر نام نگارنده درج و در سال هاي 1350 و 1351از تلویزیون دولتی پخش مي شد و مخاطبان چنین مطالبی که افراد مشخّص هستند متوجه کُپی کردن آنها می شوند و ضعف های انسانی را در می یابند. این تاریخ آنلاین یک خبرگزاری نیست که بشود مطالب آن را بدون ذکر مأخذ و نام مؤلف، عینا نقل کرد.

    نوشیروان کیهانی زاده
     22 بهمن 1387

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com